장음표시 사용
21쪽
τας τουτον τον χωρον , τον και νυν οἰκέουσι , αυτίκα να--λιγγοι μακρῆσι επιθέσθω απαγινεοντας δὲ φορτία Αἰγυπτιά τε καὶ Ἀσσύ ρια, τῆ τε αλλιγ ἐσαπικνέεσθω καὶ δὴ καὶ ἐς Αργος ' το δε υργος τουτον τον χρόνον προεῖχε απαφ τῶν ἐν τῆ νυν Ἐλλαδι καλεομένη χώρn. Ἀπικομένους δὲ τους Φοι
δον παντων, ἐλθεῖν ἐπὶ τ γῆν θάλασσαν γυναῖκας ἄλλας τε πολλὰς καὶ δὴ καὶ toti βασιλεος θυγατερα ' το δε οἱ Ουνομου
eipio οἰκησαντας oeeupandi notio-nom inesso monet Brodov. p. 74. αυτικα ωανria σι fati κρῆσι ἐπιθέσθαιJ i. B. . continuo navisentionibus longin is operam dedisse, ntroeto interpretatur Schwotii. Quae sequuntur verba απαγινίοντας δετορτία Αἰγοπeια τε καὶ υσσορια, satis declarant, quam maturo inin Phoenteos et Assyriam et Aogyptum cogitoverint ni quo commoretum eum his torris instituerint. Quibus otiam Babylo m adnumerandam esse, testatur tum ipsius vocis usus vel potius confusio de qua cf. not. ad I, 192) tum saera seriptura, ita ut praeeipuum Phoenicum commoretum eniti Babylono misso iuro ponat Πeoron. Ideon I, 2. p. 125 sqq. eoll. 118. Atquo id ipκum snii μ comprohatum nune vidomus iiη, q ine ex regiis Assyriorum palatii R Grillorum atquo Anglorum eura nuporrimo in lucem nunt protracta. eo υργος - προειχε απασε
i. e. Arma vero - -nsius rebus emistite inter urbes eius ferrae. guae nunc Graecia appellaturi Ubi ad Των Ex Rontontias nexu supplendum
πολεων, quod ipsum addidit aqua stath. ad Dionys. Perieg. p. 76, I,
dotum in line locutione II. 36. Is. 16. III, ni. 100. IV. l02. VII
et Brodov. p. 257. Anto θυγατερα
22쪽
CI ID. I. 2.7χου. Tαντας στασας κατα πρυμνην τῆς νεος ωνέεσθαι των
φορτίων, των σφι ην θυμος μαλιστα καὶ τους Φοίνικας δια κελευσαμενους ορμωαι ἐπ' αυτας. τας μὲν δὴ πλευ-ς των γυνmκων αποφwγεῖν, τὴν δὲ γουν συν α λζσι αρπασθῆναι.
ἐσβαλομένους δὲ ἐς τῆν νεα, ouεσεια αποπλέοντας ἐπ' Αἰγυπτου. Ουτω μεν λυν ἐς Αἴγυπτον απικέσθαι λέγουσι 2
p. XVI. Bredov. p. 2I2. Addit CP.
κνειται. sed Valekonario Schwoich. recto opposuit librorem auetoritatem , qui ad unum omnes haec vorba retinent, quibusquo neeodit
Plutare ii s II. p. 856 D. et Libanti T. I. p. 207) testimonium iii
dom ha e vortia ei tantium. Aceuratius, mononia G. . locum exens it
F. A. Wolfius in Analoeit. liti. IV. p. 540 sqq. , qui varii a 6. DD. do h. l. sontentiis rotatis. ipso quid sons orit, haud diserto indicavit quidem, minimo tamen, si quid video
commutio, ab aliis neeuratius digno entur. Add. eundem virum doetum in t Choix do Potnturos do Pompgo Livr. V. p. 209 seqq. Noe quidqunm viri doeti, qui lita
in vortiis offondunt. respoxisso videntur, qvsemadmodum in talibus omnino variaro sol at tabula. Doqun conserri iubet Croiig. Apollod.
ad Plotin. do pulerit. p. LXXXII .
tres: es. nd I, 24. Pro vulg. arto -τνγδειν o eodd. aliquot racepi απυτνγεῖν. iubente quoquo uredov. p. 325. Dindors. et Dietsch. vulgatam rotinuerunt. Ad argumentum iii signis locun, ex quo vitae gentinati tiqniam Phosnteumque moreM Rtque commercium eum Graecis in stitutum cognosentitur. Quibuscum egregio conveniunt, quae Eumuous
23쪽
uno libro Vonoto probatur, rotinuimus potisηimum propior ea. quae c. 5. leguntur. Schwetii. nt quo GaiAs. hand invitiA quibusdam libris roμeripserunt Ελληνες, quod Pausaniae II. 16 testimonio utiquo prohari volunt, quodquo otinna ro- conti. odd. odidorunt. Matthino hono rotinuit e νικες. idem inoquam maximo rotineri vult consor in Ephom. Iononss. 18 l . nr. 163.
τας. ut insen I, 86. II, 1 an siti.
vit Brodov. p. 100 perspicui inti
eouis stin a Iovo sub tauri spodio rapta ot in Cretam translata vett. scripti. loeos exhihorat intorprotos
ad Ovidii Imroid. Iv. 55. Qua tabula nihil aliud niMi eolonias in
Crotam a Phoonteibus duetas si enifieari qnod contendit Bootligor Idoon E. Icutisimythol. p. 307 seq. vereor, ne arctioribus finibiis huius tabulae vim eoncinserit, quam ad religiones neque ni tuo ad historiam contiumquo migrationes Porti noro, satis constat. Εtonim Europa. rogin virgo a Iovo rapin, lunarem deam exhiboi non aliam ni- quo Ionom, Astarton. nlias, quales antiquitas finxit virgines modo virnptas modo sponto abduetas ol in nlins terra' translatas multumquopalantes: quibus migrationibus oria
roribusve naturam lutino pro tem pore evanescontis ni tuo rodeunti κ
ximo doditi, ut sponto lino in ro
24쪽
ῖν ουτοι Κρῆτες ' ταυτα μὲν 311 Aste ετ ι προς ἴσα γενέσθω. Μετα δε ταυτα, Ελληνας αἰτίους τῆς δευτέρης αδικιης γε νεοθω. καταπλώσαντας γὰρ mire κρῆ νηὶ ἐς Αἶαν τε την Κολχίδα καὶ ἐπὶ Φασιν ποεα ιῖυ, ἐνθεμεν διαπρηξαμένους κοὶ
es. Horod. I, 8. 22. III, 110 ibi.
gonantarum Oxpeditions. Qian in-mon horolon notato ne vel postea longis navibus otiam in ro moren toria Gra eos ii os enso videmus.
hue ood in monente Apoctant. qua
tropolin. Αἰαίη νῆσος apud Homor. Odyss. XI o. XII. a ubi vid. in torproti. Addit doniquo G. C. D. M olior. , qui in Orchom. p. 274
25쪽
γατερα Mqδειαν. πεμψαπια δὲ τον Κόλχον ἐς et ν Ἐλλάδα κήρυκα. αἰτέειν τε δίκας τ=ῆς αρπαγῆς καὶ απαιτέειν τλὶν θυγατερα. τους δε υποκρίνασθαι, ως Οὐδὲ ε κεῖνοι γους τ γῆς ' ργείης εδοσαν σφι δικας τῆς αρπαγῆς. oυδὲ ων αυτοὶ δώσειν. ἐκείνοισι. in υτερ si δε λεγουσι γενεῆ μετα ταυτα υλε ανδρον τὸν Πριαμου, ἀκηκοοτα ταυτα, ἐθελῆσαι οἱ ἐκ τῆς Ελλάδος δι' αρπαγγῆς γενεσθαι γυναῖκα, ἐπιστάμενον πάντως, 3οτι ora δωσει δικας ' ουτε γαρ ἐκείνους διδοναι. ουτω dii αρ-
tivam particulam utrique orationis momhrti additam notarunt Salippo Epist. eritie. p. II et Hartiang. Lehre d. grioch. Partiti. I. p. 210. Nominativi strueturam scit tot δω- σειν) in hoo loco aliisque Herod
oxplicuit Sehoeno in Diss. do at tractionis singg. exempl. P. 2. 3. CAP. III.
nunc vertulit: proxima aetate. re
etius iam Laurontius Valla reddidit: A eunda tiMine ne tile. Monuit Nehuligo in Κiolor Stud. I. p. sΝ . I o tempore γε νεων. quarum tres aulam seculum complent. vid. I, 7. II. I 42 ibi quo noti. Cnotorum valot hie loeus ad tompus dos Diendum. qnod Argon nutarum intor ex peditionem ot holium Troianum intereossorit: quadrarintn ntinos posuit, laudanto CP., C. D. Mulloro rehomon. p. auu Lar herum reprehendens . qui cum duas plonas filmsorit γενεας. sexaginta sorinonianos posvorat. Ac Lnretieras in tabula chronologica s T. VII. p. 352.
404 Argonautas ponit anno 1 man. Chr. n. Graecos hollum Troianuin parantes 1289 a. Chr. n. Troiam quo captam 127o a. Chr. n. In quo Oum feeuti sunt Frgres, Raoul-NOchotto, alii, oundom ntinum Troia ino captas statuontos idquo ipsum
rovoeantos ot eius Horodoti, qui vitam II mori seripsisso soriur, testimonio eap. 'a8 comprobantos. Vid. Fiselior Grioeli. Zoitta in p. s soqq. Qui Eratosthonis nuctori lato nituntur, annum II 8a anto Chr. n. ponunt: vid. ibid. p. 5. etes. Clinton. Fusti Nollon. I. p. 12 seqq. 13s., qui ipse Eratosthonomaoeutus, Argonautas indo ponit anno 1225 n. Chr. n. , quod sane melius convenit cum quadragintantinorum spatio, qualo ferino indi eat Horodotoum δευτερη - γενειῆ. δι' reoπανῆς γε νίσθαι R. r. a. Ji. e. . . mixae sibi e Graecin per rapinum eo arare feminam. Dictio
qui oves linio loco convenire negat. Mihi a lihrorum seriptorum lectiorio, quam recto tutius est G. IIormannus, haud discedondum vi
26쪽
γῆς αλέειν. τους δὲ, προωχομένων ταυτα, προφέρειν σφι Μηδείης την αρπαγην, ως ου δοντες αυτοὶ δικας ουδὲ ἐκδον- τες απαιτεοντων, βουλοίατο σφι παρ' ἄλλων δίκας γινεσθαι. Μέχρι μὲν ων τουτου ἀρπαγας μουνας ει νια παρ' αλληλων,4 ro δὲ rerro τουτου Ελληνας δ' u εγαλως αἰτίους γενωθω. προτερους γὰρ αρξια στρατευεσθαι ἐς τῆν ,σσίην ὴ σφεας ἐς xην ρώπην. το μεν νυν αρπαζειν γυναῖκος, ἀνδρῶν αδίκων νο- μίγιν ἔργον εἶνm' το δὲ ἀρπασθεισεων σπουδὴν ποιῆσασθαι
. em exprobrasse Medeae riapum.
Haud infrequens dicendi gonus, ubi dativi loco ponitivum pari ieipii ah
solutum, quem dicunt, invenimus illos vero his, postultila proferenti-hra. raptum Modeno Oxprobrasse).
qnao dixi in Creta E. Meleth. III. p. 8o not. st ad Plui. Flamin. VIII. p. 97. Alia laudavit Sehwoigh. ad h. l. . quem eundem affert Matth. 3. 563 p. 1110 oh genitivum absolutum participii, omisso substantivo. Do verbi significations s προισχομἐνων) omnia, monente Cr. . Con- eosta sunt in nova edit. Lond. stophan. Thosaur. I. p. 1363. Ad
alterum verbum προτερειν se. TI
Metim qui ipsi Graoei) non pro tare satisfecissent neque exposeenιihus G-l- Modeam) re didissent, nunc iah aliis stibi satisferi uellent. C p. IV. Μέχρι μὲν ων τουτουJ Quidam libri τουtων, alii rectius τούτου, quos cum Schw. et Gais s. se-enti sumus, commate deleto post τουτου. inimilem quandam consu-sionem ad Plui. Flam. p. 100 Do
iniustorum virorum esse Deiritia: raptarum vero titilonem studiose perse- i. amensium et nullum lamen rapinia rvin curam hahere, prudenιium. In
his verbis probanto BrodoV. p. 134. retinuimus cooην, cum Vulgo esset ωρην, quod etiain Excerptum habotin Cod. Palat. , cuius varias lectio nos vid. ad calcem Commonit. Πorodoti. Creuaeri. Idom voeabuislum infra III, 155. IX, 8. Addo
F mol. magD. P. 448, 45. Est enim cia Oxi Ionibus, ut coρα votoribu3 At tieis, etira, explienturque τροντίς v. e. apud Hesiod. Ἀργ. 30), no- quo apud posterae aetatis seriptores usquam invenitur. Vid. Val-ehon. ad Horod. III, 155. Hine quoque μηδεμίαν ωὐην ἔχειν a. norata a vertero licet: rem parvis. nihili pendere. undo haud multum significatione distat. quod infra logimus: χογον Ουδενα ποι - σασθαι. CL Gloss. Herod. et qua nddit Crouet. r , RiotΣ. M Tyrtaci Carmin. p. 14. Hesych. II. p. i593od. Alberii. Hine, eodom G. mo.
nente, coρευειν. i. o. τυλασσειν
verbum rarius, eruit Rulinhon. in Epist. critie. p. 100. Add. F. A. Wols. ad Hesiod. Thoog. vs. Θ3. p. 133.
27쪽
Ουκ αν Ἱρπαωντο. σφεας μεν δῆ, τους ἐκ τῆς 'Aσίης, λεγουσι Περσια αρπαγμενεων των γυναικων λογον ουδένα ποιήσασθαι ' Ελληνας δὲ Λακεδαιμονιης ει νεκεν γυν*ῶς στολον μεγαν συναγεῖραι, καὶ μειτα ἐλθοντας ἐς την 'A ν, τὴν Πριάμου δυναμιν κατελεῖν. otaro τουτου αἰεὶ ηγσασθαι το Ελληνικον σφισι εἶναι πολεμιον. Την γαρ 'Aσίνν καὶ τὰ μοι κέοντα ελ εα βάρβαρα οἰκει ευνrcti οἱ Πέρσαι. την δὲ Ευρω- πην καὶ ro Ελληνικον ν γ νται κεχωρίσθω.
ad Sophocl. Electr. 3 43. ex omissnparticula tu στε litinc risum explicans. Rectius, opinor, nd ea ros -r s. quas monuit Matti . Gr. Gr. I. 531. αρπασθεισέων erit renitivus abs l. eius generis, qualom ad I. a. notavimus.
govλεαro κ. T. λ. J i. e. . .manis lum nim esse sdicunt c. PorsRo . nisi ipsae so. semilano illas rapi nomis-Xeni. eua non raptas fuisse Quod qnidoni ex Por arum narratione retulit scriptor. qui tamen haud scionti uam ipsius nolitentiam simul declararo voluerit. Affert Horod
tea Plutaretnis II. p. 836 Ε. ubi legitur ψονλοντο. quod ipsum in
Hercidoto recipion dum AriaAit Din- dors. l. l. p. XXVII. rocopitqno Distach. Et cons. quoque Brodo . p. 320., qui plures huiusmodi sormas imporsecti Ox II rodoto ecillo est: quas omnos si quis invitis ii hris corrigero niquo ad vulgarem dicendi rati noni rovocaro volit, haud neio an in temeritatis primori incurrat. Quaro *ova rern et licio Ioeo et III, 113 rotinui. In AOqq. ad vocem στολον . adscribit Lex.
Xenoph. IV. 95 et Sehol. Apoll. Rhod. I, 704 στολος δέ ἐστιν ἐπὶ
καὶ λειτα - την Πριαμου δυναμιν κατελεῖνl ἔπειτα omnos libriot h. l. et multis aliis, quos Bre-d v. p. l09 Rccurate, ut solet, indicavit omnos. Qui idem quod ab Herodoto λειτεν ubivis scriptum misso putat auctore Aelio Dionysio apud Eustalli. p. il 58. 38 et consentiento Dindors. p. XXXV., mihi in tanta vulgatao sormn exemplorum copia eodicumque in his
constantia temerarium vidobatur, omnia haec: in Ionicam scimam mutaro, praΡsortim cum nihil impedint, quo minus Horodotum. ut aliis in vocibus sorinisque, ita in hac quoquo voce utrnquo sormari Rum esse existimemus. DietAch. ubivis reposuit ἔπειτεν. - Verbum κατελεεν evertendi notiono lapsi non κnpud Pnnunniam. arido notat Siobelis ad Pausan. I. q. s. l. απο τουτον αἰεὶ ηγήσασθαι τοΕU.ηνικὴν κ . T. 1.l ἀπο murov. i. e. ab eo inde tempore. ubi vulgo
supplent rρμον. Vid. modo I amishori. Hos . Do Ellips. L. Gr. p. 546 sq. Literulam τ' niato αἰεὶ invitis libris a quibusdam insertam cum Schwoigh. et Gnis s. oloci, quos Dosdom secutus dodi σφίσι
quod h. l. tribusque aliis I. s4. III, 2. IV. 1483 in formani Herodoto in his innuis usitatam οἰκηι- νυνται mutnri vult Brodov. p. 177, quem sequitur Diotaeh. Mihi a libris diseodondi hio nulla villobatur
28쪽
Ουτω μεν Περσω λεγουσι γενεσθαι, καὶ δια τὴν Iλίου 5αλωσιν ευρισκουσι σψίσι ἐουσαν τὴν αρtii ν της τῆς ἐς τους Ἐλληνας. IIερὶ δε τῆς γους Ουκ ομολογέουσι IIερσρσι otisco Φοίνικες. ου γὰρ αρπαγῆ σφέας χρησαμενους λεγουσιαγαγεῖν α-qν ἐς Αθ υπτον, αλλ' ως ἐν τω υργεῖ ἐμίσγετο τῶ ναυκλήρω et γῆς νεος ' ἐπεὶ δε εμαθεν ἔγκυος ἐουσα, αἰδεομένη
, Peraue suum esse ferebant, sibique omnem Asiam, armorum line amnisrihtia oecuptilam, vindiea ι a nIdom haeo Nostri vortia disertius declarant IX, lini Ἀσίην πα- σαν νομ υσι 1tivicos LIέρσαι εI- ναι καὶ του αἰεὶ βασιλευοντος. Et faciunt hue ea quoquo verba, quas supra toguntur addita: σφεας
γουσι. Est vero haec primaria quasi sententia ait orientalium istinsmodi regnorum rationes in- tolligendas adeoque Persici rognieonditionem perspiciendam; quippo ad quam omnia referri doboant regni instituin ne prineipum consilia, notanto Hesronio, Ideen eis. I. l. p. 476, atquB otiam Creuetero, qui admonet anni 128i, quo Troia
obsessa sertur, et 559, quo anno Cyrus Persarum rex. Cuius similia eonsilia eandemquo regni indolem eum reperiamus, haud scio an eius regnum haud prorsus novum existimari quam potius continuatum e priori dici queat, mutato tantum roge fiuct principe summo.
Do quo tam n ipso disputaro longum est; vid. infra VII. li et quao dissorui ad Ctesiae fragm. p. 86 sqq.
Faciunt fortasso hue ea, qune de Nini regno enarrat Diodor. II init. quod simul Asino minoris regiones. Troadem, Phrygiam, alia, eon plexum suerit. Quibuscum G. coniunxit Plat. de Lem. III. p. 685 C. n. p. 296 Belik., qui Troianos olim
ad A Asyriorum regna m portinuissent quo Assyriorum opibus fretos hol lum eum Graoeis suseepisse scribit.
n Graeeis eapto testimonium conviti rinniat alii quoquo Nostri loei: II, II 6 sqq. VII, 43. Issi. IX, 27. Mox in vorbis οὐ γαρ αρπαγῆ
σφέας χρησαuivonc a εγουσι R. T. a. nee usativi eum infinitivo strueturam praetulit Noster loeo nomina..tivi eum infinitivo, ut I. 34. 171, alibi. Ca teruin ipsam famam hic relatam de Iono pertinere ad en, quae do Europa ad 1, 2 declaravimus, indeque sexplicari debere, monere vix opus. Quaro non erit, sinod
insignem quandam hic statuamus Phoonteum fraudem Herodotum quaerontem fallentium.
τω ναvdia ηρω της νεοςl υργετ pro υργει) seripsimus eum Schw. Et Gaiss. - μίσγεσθαι hie do semina risurpatur alitor atquo Grammatici doeent, qui de viro dici eontendunt. Laudat Cr.e Ilomer. Ηymn. in Morcur. 4 ibi t. Ernest. st Matth. Animadv. ad Hymn. Hor i. p. 209. Add. Plutareti. Fab. Mnx. 1. Plurn, si opus, dabit Thosanrus L. Gr. V. p. 1045 ed. Dindors. - νεος pro νηος dedi, ut I. i. ubi vid.
e. cum ae stravidam esse sensisael.
Quod sequitur αἰδεομἐνη. in αἰδεομιωην commutari vult Horold in Spee. omondit. Herodit. Norimberg. κω odita. At mihi Noster eonsulto seripsissa videtur αἰδεομένη, quod
29쪽
τοὐς τοκεας, ουτω δὴ ἐθελοντὴν αυτην τοῖσι συνεκ- πλωοαι, ώς αν μὴ καταδηλος γένηται. ταυτα μέν νυν Iti σαιτε καὶ Φοίνικες λέγουσι. 'Εγὼ δὲ περὶ μὲν τουτων Ουκ ἔρχο- μω ἐρεων, ώς Ουτως ri ἄλλως κως ταλα ἐγένετο ' τον δὲ Οιδα αὐτος πρωτον υπαρξαντα αδίκων ἔργων ἐς τους Ελληνας,
ad anteeedentia innei η quam adsequentia referri voluit, quao indoμepnranda osse vel illud olitio δὴ eum vi quadam apodoseos initio positum declarat. ἐθελοντηυ αυτην τοῖσι Φοινι4ι συνεν nacostii J Laudat Cr. loeum Eustath. ad Odyss. I, 43l. pag. I i
constat. Vid. Brod v. p. III. Advorha ἐθελοντην cenet ην idem G. laudat Schaos. ad Sophoel. Trach. v. ii 2I. p. 342 Lips. Tu vid. Herod. VI, 25. - ως ἀω sequonte coniunetivo, ut I, it., Oxplicuit Baoumle in
gignificatur. nunc, hoe ipso temporia momento viliquid indicatum. expositum
iri. Imitatus est Pausan. X, 10. g. 2, ubi vid. Stobolis, itemquo Lu cianus. alii, quos laudat C. F r. Hor manu. ad Lucian. Quomodo hist. conscrib. cap. 18. p. l25. Consotiam Knolitior Gr. Gr. g. 661 not.2 Pro ουεως in seqq. Bredovio auctoro p. 112 et lioe loco et aliis I 56. z6. III. 1IU Me. roseri
hendum Dorcu. Equidom in talibus a librorum omnium auetoritato clis
quod uolgio dotismus, eodicum nu-etoritate earent. Similis consuAio, intianti te ., in Nicolao Moth nonsi nupor vulgato p. 168 Od. V omol. Mox utroque loeo seripsi
nui; vid. Brodov. p. 12 i. Ad ipsam Horodoti locutionem coris. Dionys. Halle. Aniiqq. Romin. II, a ποιουντα μεγάaας ἐκ vivo otieὰς πολεις). nil quem l eum Amahrosellius Oxcitavit similes aliquot VI, 19. VII. 53. VIII, 40. Nox do
dimus τυ παχαι. Vulgo malo et O - προλω. Ad argumentum ipsum si sportamus, Candidum itido apparotae simplex Nostri studium veri, ino ductus nullam rem, vol eam hians levissima videretur, prnetor- mittoret neeurntissimequo rosorrot, iunocunque nil propositum taeerovidorentur. Quod merito laudat Dahi mann. in Horod. p. 177. Νnm ineo verba adumbratiOnon qnnsi totius Oporis continent, pauci quo univorsum Nostri eonsilium in historia nune exponenda deelarntit.
quae mea aetate magian suerant, an
ton parva suerunt. Dietionem in
ἐμευ mea aetate. mea me Titi. Antis
illustrat Fisolior. ad Woll. III. 6. p. 228. Tu es. Horod. VIII, 44.
30쪽
βρίης μεταξυ a. υρων καὶ IIαφλαγονιον, ἐξίει προς βορε ην ἄνε-
CAP. VI. Αροισος ην Λυδος μὲν γενος κ.τ. a. t Malo quidam et. γενυς; nos seenti sumus Schwpigh. ot Gaiss. In seqq. quae laudat Ammonius
disputavit in Fragm. hist. p. 15 l. 234, qui nune addit Enstath. ad Odrss. XVIII. p. 6M liii. 30 od. Bas. ot Sestini in libro, qui inseribitur Doserigion. doeli Statoriantichi p. 18. Idem denique monet, antiquum Lydorum et vράννου nomon suisso Λαίλας, tosto Hesy-ehio s. v. et Suida s. v. coli. Ia
minos fluvios, aliorum influont omin alterum, alterum ab orionis do eurrentem, alterum n moridis, post Danu illium statuit Larehor. Quae tamen iustis rationibus carero, Cum unus modo sit Halys fluvius a meis ridie, ut Horod. etiarrnt, delabetin recto posuit Ronuelius System. d. Geogr. d. Herod. p. 467 ed. veri Rc.
Faeit hue inprimis Nostri locus I, et2, ubi fluvii, qui nunc vocatur AtriLIrmnk, cursus indieatur: nil quem locum vid. allata. Iam qua illie sunt tia vcirω τῆς ' σας, eadem h. i. et V, l02 distuntur τα τος Ianos, i. o oa Asino minoris pars, quao ab Halye oecidentem vorsus sita est, Herodoto, Graoeo homini Oiquo Haliearnassensi, utique intra Halyn visa, extra quom Asia ineipit suporior. Syros quos appellat Noster, alias vulgo clieuntur cuppa eos, tosto ipso Herod. I, 2. qui Συρ πις Καππαδοκας appellat; undo vel h. l. pro Συρων Brodov. p. Tu seribi vult Συριων. cr. eonforri iubet wossol. Probab. e. s.
ἐξιει προς βορε ηι α νεμ J Variant libri, quorum alii ἐξιησι ad vulgarem dieondi normam), alii ἐξήει, undo apud Schaosorum ἐξιει. Quod
recepimus probatur constanti Herodoti usu, quem eommonNtrR-vit Bredov. p. 393. Noe alitor Κrehs. in Programin. Weilburg. ann. 1820, quo eontinentur quaedam sex familiari in tori rotatione Herod. p. 16. Ad signissenti nomvorbi do fluvio in maro s. in alterum flumen so Oxonorante dieti ubi vulgo supplent το υMoo, quod ipsum addidit Nostor VII, 1 . os. Lam- heri. Bos. de ellipsa. p. 504ὶ eons. Lohoeli. ad Sophocl. Aiae. p. 13s. Od. sec. M inelio ad Scymn. Chium p. 45. Eodem sonati ἐκδιδοναι apud Nostrum III, 9. lib. IV, lib. ubi plura. Noe aliter Arrian. Ind. 2. 4.
5. 2i, qui cap. 3 us ciuειν quoque ita adhibuit. Addit Cr. Apollonii Rhod. Seholiast. Paris. ad IV, 248: Εκαταιος δὲ Istoρεῖ μη ἐκδιδο-