Herodoti Halicarnassensis Musae textum ad Gaisfordii editionem recognovit, perpetua tum Fr. Creuzeri tum sua annotatione instruxit, commentationem de vita et scriptis Herodoti, tabulas geographicas, imagines ligno incisas indicesque adiecit J. C. F.

391쪽

378 HERODOTI

υβριος ωβας ἐς τον ποταιιὸν, διαβαινειν ἐπει-τo. o δέ μνσυμφζσας υποβρυχιον οἰχωκεε φέρων. καρτα τε δὴ ἐχαλέπαινετω ποταμῶ ὁ Κυρος τουτο υβρίσαπιι, καί οἱ ἐπηπείλησε, ουτω

cia R. petulantis.

veteros ut Suidas s. v. ot Gregor. Corinth. do dial. Ion. g. 1043 σDμψήσας explieant συι τριχας, quod quo speetet, disse ito dictu videtur Sehisci sthaonsero, nisi illud eo sensu accipias, quo apud Polyhium Do-quontetur: frangens vires ei ferociam equi, nut everteris, deturbiatis, prosternens ultim. Ipse alino in torpretationem retinuit: contorquens, quamquam rectius forsitan ab H. Stophano ot postmodo a Schnoidoro redditiim iudieat: absorbens et e eonspectu hominam a ducens. Qua interpretatio nobis quoquo valdo commendatiar. Exstat pinotoroa

Iamblielii loeus apud Suidam alterquo Eusebii philosophi apud sto-haoum Eelog. II. D. P. II. t. I. p. 416 Heer.), qui Ilorodotoam Io eutionem imitati esso videntur. Add. Biol. in Thosnur. Philol. V. t. III. p. 3nd. Quos locos Schwoig-haeusero in Lox. Ilorodot. pag. 300 debeo. Ad fornantia οἰχωκεε cons. IV, 12 I ibi q. noit.

ἐχαλέπαινε - ro Deto νβ0isαντιJeonto iam Sylburgius ad Brisson. l. a. III, 98 sinondaverat pro tov- τω, quo intelligatur fluvius, qui stam ei feeerat iniuriiam. Unus Sehel. lorshemiantis libor eonfirmat hano empndationem, rotiqui pravo vulgatnm sequuntur. Cons. III, 118. - Ad rom quaedam disserit Lar-eherus, quibus Cyrum sup rstitionum sexenset, ita agoniom. quoniam idem, quod equo sacro, copiis quoque suis no necideret. timi orit.

Cons. Senecam de ira III, 21 eadem onarrantem. Ae Sonecae locum una cum aliis roeontiorum seriptorum locis IIerodoteam narratio-nom ad tabulas rologantium aut fido privantium ndooquo irridon

Itoros aliquot Horodoti locos adnotamenta. p. 3 8sqq.), Π erodoto Ρatroeinnturus, eui hae in ro n illa esse opus ex satione nul dosen sione Oxisti m nt, eum Cyrus nihil Reerit, quod Persariam moribus aereligioni eontrarium Dorit. Ulonina fluviis litasso, itn solem praeeipua roligione adorasso Per ns do

eot, ndeo ut vim oquo qui soli erat saeor) illatam et eontumeliam soli ipsi indo inflictam Cyrus haud

tolerandam osso eensuerit; es. P.

10 soqq. 22. De Xerxo, qui Πellos pontum ot verberibus et vortiis eastigaverit. ipso Noster tradit VII 34 seq., tibi vid. noti. Ad Gyndomni rovortar. id mihi quoquo in hae

tota nnrrntions spectandum videatur, quod in illis orientis regionibus aquarum fluviis allatarum eo pino haud raro per canales summa

arto indo ductos ita diffunduntur ot disperguntur. ut ipso suvii alveun propemodum exsiccntiis aut eorte innximo deminutus viiloatur:

idquo fori nil aeroriam sertilitatem

et Oxeitandam et nugondam, cum omnis torrno salus n1, aquarum copiis rueto et lato dispersiis pondent, nomo soro noscit. Cons. Ηerod. I. Isa. Haec igitur si re putomus, hand in erodibilia aut arorum Daturn nbhorrentia seeisso Coum intolligonius. Ac nupor traditum reperi in Atinnit. Gotting. 1831. p. 10ni, peregrinatori Anglo, ineui nomen Keppel, Arabes, quibus vino dileibns utebatur, idem, quod h. l. Horodotus momorino prodi do-rit, de Cyro fluvium Oxs cennio nariarasse. - In seqq. ου βρεχουσας

392쪽

CLIO. I. 190.379

δη μιν ἀσθενέα ποι σειν, ωστε του λοιπου καὶ γυναῖκας μνευπετέως, το γονυ ου βρεχουσας, διαβήσεσθαι. μετα δὲ τὴν απειλ ν μετεὶς την ἐπὶ Βαβυλωνα στράτευσιν, διαίρεε τxὶν στρατιην δίχα, διελων δὲ κατέτεινε σχοινοτενέας υκοδέξας διωρυχας ογδωκοπια καὶ ἐκατον παo' εκατερον τό χεῖλος τετραμμένας του Γυνδεω πάντα τρόπον. διαταξας δὲ τον στρατον ὀρυσσειν ἐκέλευε. OIα δὲ ομι λου πολλου ἐργαζομένου, ννετο

μὲν το εργον, DMHς μέντοι την θερείην πασαν αυτου ταυτηὶ

διέτρισαν ἐργαζομενοι. γὶς δὲ τον Γυνδην ποταμὸν ἐτίσατο l 90Kυρος, ἐς τριηκοσίας καὶ εξvκο τά αιν διωρυχας διαλαβων, καὶ το δευτερον ἔαρ υπέλαιιπε, ουτω δη ri λαυνε ἐπὶ την Βαβυλωνα. οἱ δὲ Βαβυλώνιοι ἐκστρατευσάuενοι ἔμενον αυτον. ἐπεὶ δὲ ἐγένετο ἐλαυνων αγρου τῆς πολιος, συνέβαλον τε οἱ

quos vocant, vid. noti. ad I. nss. - ξωετο a verbo ανειν, quod olim di xoro pro αννειν, perscere, tib l-nere: undo vel hoc loco libri noti

nulli, qui antiquum dicendi notius

ad vulgarom sermonem plerumque conformant, exhibent ηνυετο. Sodoons. Ilorodot. VII, 20 ibi quo noti. VIII. II aliosque poetarum locos apud Cossolingium in Dot. ad li. l. , Add. Odyss. II, 58 tibi κατηνε eo) ot Apollon. Lox. Homeric. p. 133. Ast. ad Pindar. in Commontare. philoll. Lips. vol. II, 1. pag. 24 seq. Quaro probamus, quod in Platonis Cratyl. pag. 415 A. I sin-

tus, ut I. 210. 214. III, 25. IT IV, 80. 1a ubi vid. Valetionar.)IU, 84. VII, 10. g. 8. Alin quae dam ipso dodi ad Pyrrh. pag. 144 AOq., qui hus add. Si ebel. ad Dau san. II, 28. g. T. C p. CXC. si τριηκοσιας καὶ ἔξήκοντά μινδι oonχας διαλαβωνὶ Tot igitur ea natos institui iussit, quot dios vulgo anni consentur. Nee hoc in eonsulto illum feeisso erediderim eum in talibus tesserariam quandam ration om spectussa veteros iam supra ad 1, 178 monti rimus.

393쪽

380 HERODOTI

Βαβυλωνιοι. καὶ εσσωθεντες τῆ μαχn κατειλῆθησαν ἐς το ἄστυ.οια δὲ ἐξεπιστάμενοι ἔτι πρότερον τον Κυρον ουκ ἀτρεμ οντα, αλλ' ορέοντες αυτον παντὶ ἔθνεr ομοίως ἐπιχειρεοντα, προ

γον εἶχον τῆς πολιορκίης ουδένα, Κυρος δὲ απορ4σι ἐνείχετο,

ἄτε χρόνου τε ἐγγινομένου συχνου. ἀνωτερω τε ουδὲν τῶν 191 πρηγμάτων προκοπτομένων. Εἴτε δὴ ων ἄλλος οἱ απορέοντιυπεθνὶ κατο, εἴ τε καὶ αυτος ἔμαθε το ποιητέ- οι ην, ἐποίεε δὴ τοιονδε. τάξας την στρατιὴν πιτασαν ἐμβολῆς τοs ποτα μου, τῆ ἐς την πολιν ἐσβαλλει, κH ὀπισθε αυτις τῆς πολιος τάξας ετέρους, τῆ ἐξίει ἐκ τῆς πολιος Ο ποτα ιος' προεῖπε τω στρατω, οταν διωβατον το ὐέεθρον ἴδωνται γενό μενον, ἐσιέναι ταυτ γγ ἐς τὴν πολιν. ουτω τε δὴ τόξας καὶ κατὰ ταυτα παραι

probat Brodov. p. 74 seq. , quem Cons. - De hae pngna nihil alibi narratum reperio, nisi quas Herodotois similia seripsit Berosus apud Iosephum eontr. Apion. I, 20 p. n8 soq. ed. Itielitor)r lueem sor- lasso afforent inscriptiones cunenintas, o quibus adhuc vix quidquam quod ad Crrum speetot. Est prolatum. Num Iosaias XLIII. II doli ac pugna eogitaverit, ut contonis

dum relinquo. .

προεσάξαπιο σιτία ἰτεων κάρτα πoaaωωJ Malo nonnulli non σῶ - ξαντο. Nam προεσάγεσθω optimo hie in Babylonios convenit, qui

commeatum ruro in urbem anto

CFri seii. adventum) s. prius squam Cymis advenit otin sibi comportaruntot collogorunt. Sed nognt Brodov. p. 351 do vorho προεσαγεσθαι eoiagitari posso, cuius noris tum primum ut ab Horodoto alienum, linposterioribus domum seriptoribus usitatnm pronunciat, quare προ-Fσαξαντο ot hoe Ioeo et VIII. 20eoll. V, 34 α ποοσαοσμω doducon dnm osse censet hoc sensur frumentum ante albi cumularunt. Apud No strum haud infroquens vortium

eiusque composita, ut ἐπι-sσειν I, 104, 1lciscis ἔσσειν VI, 121, ins mendi et adornandi notione. Cons. VIII, 20. In ipsa ro non dissentit Xonophon , qui Babylonios a Cyro

obsessos commeatum nece sarium

viginti amplius in annos sibi eollegisso seribit in Instit. Cyr. VII, 5. g. 13. ἀποοιηοι ἐνειχε τοJ De loeu-tione eons. VIII. 52 ot IV, 13 l. IX, 98, ubi pro ἐνεχεσθcti simplex sesam. Ad vortia rooνου ἐγγινο- μενου eons. II, 124 ibique noti.

libri dabant pro vulg. δέ. sensus Ioel est: enm neque eo titieritis

oodom sensu III, 56. Cons. etiam

aetivum Verbiam Iro κοπτειν apud

Thueudid. IV, M. VII, 56 et noti. ad Uerod. IX, 44. Car. CXCI.

394쪽

μενος δὲ ἐπὶ την λίμνην, τα περ η των Βαβυλωνίων βασίλεια

ἐποιησε κατα τε τον ποταμον καὶ κατα την λίμνην, ἐποίεε καὶ ὁ Κυρει ετερα τοιαυτα. τον γαρ ποταμ ον διωρυχι ἐσαγαγων τνὶν λιανην λυσαν ελος, το αρχαῖον ῆέεθρον διαβατον εἶναι ἐποίησε, υπονοστήσαντος του ποταμου. γενο μένου δὲ τουτουτοιο-ου, οἱ IIέρσαι, οι περ ἐτεταχατο ἐπ' αλω τουτω κατα τὼ ρέεθρον του Eυφροτεω ποταμου υπονενοστηκότος ανδρὶ ως ἐς μέσον uθρον μαλιστα κνὶ, κατα τουτο ἐσρῆεσαν ἐς τῆν Βαβυλωνα. Εἰ μέν νυν προεπυθοντο, η ἔμαθον οἱ Βαβυλώνιοι το ἐκ τουτο ταυχοYατον. De significatione et usu vocis ἀχρεio ς aeeurato qua -κivit Liad. Doodorlinns Leetionum Homericarum Spoeim. I. Erlang. 182οὶ pag. 6 ηeq. αχρει os enim inutilis) monot do animantibus diei, ne primum do eo oro ad opus quodlibot inutili, ita ut imberi ILιalem indie t eorum maximo, qui militiae tolerandae vot armis traetandis impares sint. Ubi nostri loci non oblitus ost vir doctus. - Ad ἐτερα τοιαυxα eon . I, 120 ibiquo noti.

argumentum Wesselingius rosert Io-romiae locum LI, 32, ubi nonnulla Irotius et Camp. Vitringa observv. Saorr. VI, 5. p. 298, Gesenius en ius loeum adseripsit cr. , in Commenti. ad Ies. t. II. p. 883 Iosaiae

loeum XLIV, 27, ubi vid. Quod

vero diserimen Wossolingius statuit inter λίμνηυ et ἔλος, quorum

hoe sit altionum rem'ia tinuique ineu-atim et exuu aqvortim earens, illud ptilus, in qtiam titit fluviva incurrat. titit duela fossa cum ea poniungatur,vitque uerum exea v. e. I, 104. 185.

fluvius) regressus erat R. decreverat eum in modum, ni viro meditim

femur via altinoeres. Quod olim vulgatum orat ἀνδρειως pro iam dudum roieetum est.

quae ad oeeidentalem Euphratis ripam septentrionem versus sita orat, Persas ingressos esse doeot RitterΕrdkundo M. p. 807. In Rute- eodentibus ad vortia ἐπ' ciuis του-

τω cons. III, 95 ibique allata . V, 45.

die tum pro οὐ μὴν , id ah hoe loeo,

ubi nocessarin ost parti uia timationum esso nomo non videt. Ne- quo propterea probaverim ODχ αν, quod o mera eonioetura in Retati et Schweighnous. editio nos transiit atque a Dindorfio retentum est. Videtur onim Ouδε hie positum, ut sortina neget . quam simplex negandi partieula οὐκ, indequo vertendum: minime, neqvaquam. Per tinobit vero, aequo ne partienia αν, non minus ad περιγδοντες quam

ad διέφθειραν. quod do partieulncis hono vidit Worserus in Aeti. philoll. Nonaee. I, 2. pag. 249, in Eo tamen, opinor, inpsus, quod Ov αν distraelis litoris scribi monot, illud quo relatum quodam . modo vult ad similes quosdam lo- eos, ubi μὲν et sibi invidomita respondentes invenias, colloet sab ipso l. l. pag. m. Maxime vero

Gais sordii aisplieat ratio, qui ne-

395쪽

382 HERODOTI

Κυρου ποιευμενον, Ουδ' αν περιωοντες τους IIέρσας ἐσελθεῖν ἐς τὴν πολιν, διέφθειραν κακιστα. κατακλυῖσαντες γὰρ αν πάσας τας ἐς τον ποταμον πυλίδας ἐρουσας, καὶ αυτοὶ ἐπὶ τας tata riRας αναβάντες τας παρα τὰ χαλεα του ποταιιου ἐληλαμέ

νας, ἔλαβον ἄν σφεας ώς ἐν κυρτm. νυν δὲ ἐξ ἀπροσδοκ του σφι παρέστησαν οἱ LIέρσαι. υῶ δὲ μεγαθεος τῆς πολιος ώς

eligentia scriptoris potius quam librarii hie snportoris commatis nΡ dosin doesse videri dieit, v. e. ἐσω - θηοαν αν A. aliud quid huiusmodi. Equidem nihil dosidoro, ubi omninadesse video. Nam quae prola sis est εἰ - προεποθοντο ri iuαθον

nent rationemquo quasi reddunt priorum, interpositis κατακχηλσαντες γtio αν- Πιαβον res a*Fας ιος ἐν κυρτη) sequitur aliora. quno

opponitur poriodus: νυν δι te

oυδ ατ odidit or δ' res. ubi nomedosidoro nogandi particulam hie

Prorsus necessariam. Noe magis

i. e. διεφθαρησαν.

ἐχ oi,sαςJ hon σας haud alitor atquo I, 180 eodom modo quo alias dixit

νερουσας. - Quod ad partieulam δω attinet, bis collocatam, monuit Worserus Acti. philoll. Monn. I, 2. pag. 249), primo loco positam pertinoro illam ad participium s κατα- κληωαντες), altero loco ad ipsum vortium finitum 11αβον. Ad etciccisure ιας cons. supra I, 180, ubi ad utram quo tinvii ripam αδ εοιη

nit. A m. Attigit quoquo Bredov. p. 54, qui p. 312 in seqq. pro εα-

rodotus aliis loeis dixit, libris adversantibus obsequi nolui, utraque sorma Nostrum uti potuisse ratus. πο δὲ μεγαθεος τῆς πολιος. ως 1iγεται v. T. a. J Est strueturne genus, quale ad I M attigimus. cr. hie addit Heindors. ad Platon. Sophist. p. 436. Ad argumentum quod speetat, scribit Aristoteles Polit. III, 2. pag. 341 A, urbe iam tertium diom rapta nondum illud omnibus ineolis eognitum suisse.

Quod ei, qui urbis magnitudinem reputavorit vid. Ad I, 178), haud

improbabilo vidobitur. In reliquis eum Herodoto eonsentit Xenophon

Cyropaed. VII, 5. g. 15, in eo

linteo dissentiens, quod non sortuna istud aeeidisse, sed Cyri arto doloque praeparatum narrat. Nec

reisngatur sacra Acriptura. Tu cons.

ot IlitEig p. 242. Wossolingius praetorea huc resori Iorom. LI, 3 l. At quo etiam npud Daniel. V sti. et VI itiit. Bnb3lonine regem, quem

Balthusarum s. Bolsagor vocat, in-torfici logimus rost numque occuParia Dario Modo: do quo ipso Varias in partes abeunt virorum doctorum sententias; vid. Longerho ad Daniel. p. 208 seq. Ae nuper Vaux Ninevoli and Persepol. p. 72 seqq.)haoe ita eoneiliari posse putat, ut Darius Nodus dux perhibeatur eo piarum Mediearum in Cyri Oxoreitu militantium, Cyri quasi vices gerens. Quod tanton eum disertis

396쪽

CLIO. I. I92.

prophetae verbis vix convenire videtur. Fostum ipsum quale fuerit, nisi omnino sestum deorum quoddam dixeris, vix aeeuratius definire liceat. Consor Muontor. : Die

Vix aliud misso sos tum videtur a quo Meaeoriam sostum, quod tosto

ipso Beroso atques Ctosin apud Athen. XIV, 44. p. 639. Frugni m. Cies. p. 44s) monsis Lot dio XVI per quinque dies agebatur planti ad morem Saturnalium, a Babyloniis indo otiam traductum ad Porsan: de quo praeter ea, quae ud Clesiam p. 456 seq. dixi, praeeipue consul. Novors: Dio Phoeniκ.

l. p. 480 seqq. Muonter Relig. d. Babylon. P. 68.

ut auctor ost Nostor III, 159. Prior haec urbis Oxpugnatio ineidit ox Lareliori enleulis in annum 538 a. Chr. n. Add. Clinton. Faκt. Holl. II. p. 16 ed. Κrueger. et I . a Gumia paeli Zeitroelin. d. Iabyl. u. Assyr. p. 57 aeq., qui, si revera porSaeaeorum soatum Babylon capta putetur, id intra 5 ID August. aecidisse ponit. Statim vero post urbem captam Iudaeos a Cyro, EI menter omnino agente, in patriam dimissos osso ponit Berthoaui Zur Geseli. d. Israelit. pag. 392. - Pro αραιρητο capta, expunalia est Babylon) malo olim ἀνciιρητο, quod

alienam ab hoc loco sontentiam onseit. Cons. Nostrum VII, 83. IX, 101, ubi itidom ἀραιρητο, forma Io-ntea ab αιρέω . Vid. Bredov. p. 3 i5. Car. CXCII. πάρεξ του τό aovJ i. e. praeter

tributum ordinarium, quale singulis Persici regni pro vinetis sive satrapiis impositum erat quotannis solvendum; vid. III, 89. Hoc tributum Babyloniae, quae cum reliqua Assyriae parte nonam regni provinciam eonstituebat, ad millo argenti talenta aseendobat: vid. III, 92. Praoter hane summam Babylonica satrapia, quae omnium maxima fuit, regi ot oxereitui qui

tuor menses a. in tertiam anni partem praebere, i. e. por hoe sere tempus, quo rex Babylone eommorabatur, qui hi horno tempore Babylono, verno SuAia, aestivo Ecbatanis dogore solebat: vid. testimonia apud Barnab. Brisson. de regno

Pers. I, 67. - Ad vocem πάρεξ eons. I. sa ibique uolt.

In laetione constituenda edd. reis cenit. Recuti sumus. Magis a li-

397쪽

384 HERODOTI

αρχῆ τῆς χωρης ταυτης, την οἱ Πέρσαι σατραπηλὶν καλέουσι, 91

brorum vestigiis roe odit vulgata Ioctio τριτημ o ι ρινὶ χωρη, Ihi o nissum ost ra 'Assvριη, quod quamquam ad sor Anna haud ineommodonbusso potest, tamen haud minus bono librorum vetustorum auctoriis lato rotinobis. Namquo constat, ab Herodoto torram I hyloniam at- quo Asuriam promiscuo dici, ita ut una altorum vol totam vel maiori eorte ex parto continent; cs.

noli im in Geogr. Herodot. pag. ii T. δυναuM libris invitis mutaro nolui. Recenti. edd. cum Bredovio p. 266 δυναμ .etris o I IIIoam σατραπηδεὶν κα- 11ουσι ἰ Quidam libri σατραπιην. Sed III, 30 sino ulla lectionis variotate σατραπηrην. De Porsarum satrapis plurima Barn. Brissonius do rog. Pers. prine. I, 168. Summa rerum in provinetis erat ponos hos magistratus, qui eum in omnibus

sero rebus pro arbitrio ne voluntate Ana agerent, ipsi regeη s. reguli suisse videntur, summo Persarum rogi vix insori res potestato, divitiis atquo luxurio. Ditissimos enim fuisse, vol hie loeus declarat, nee alia huius rei desunt testimo. uia. Cf. Ηeerer . Ideen I, 1. P. M.

48l. 495. Unde haud mirum vel regis cognatis vol iis, qui ullo

modo affinitato cum rogo coniuncti morint, tales magistratus sive satrapias permitti solitas. Noo illud

mirum, huiusmodi satrapas sivo rogulos haud raro a rege summo do scivisse eiusquo niae toritatem neglexisso, qno ipsi regnum sibi condoront. Sod talia ex orientalium rognorum indolo et conditione, quasvol nostram ad aetatem hand mutata Dormansit, explicanda sunt. Do Ipso antraparum Domine dixi

ad Ctosino se in m. p. 122, quibus

nune linoo ndi scio ex virorum do-etorum disquisitionibus, hane vo-eem modo ex Zondlea, modo ex Indiea s. Sanseritana lingua repetontium. Ex hae derivans domistimere militum stirpe Oriun Exha-rrisa - pa) significare ait Noli lon Comment. de orig. ling. Zend. p.

improhanto Poti Εtymolog. Forsch. p. LXVIIIJ qui ressis ostiarium M.

rum oro sonare Maatrapa. l. e. custOdom s. vicarium regiae potestn-lis: a quo non admodum rocedunt,

eo DeoνJ In Porsiet satrapas nomine valde variant libri. Quod dedimus, auctoritato nititur ipsius Πerodoti VII, 82. 12l; quorum IoeOrum in priori Tritantinoelimos Ar- Mani. non Arωbari situs nominatur. sed in talibus, ubi proelivis

est eonfusio, quidquam mutare aut eortiam pronuntiare velle, tomerarium videri debet. - Do ovo v cum)cons. ad I, 68. προσνire dodi eumroeenti. odd. o monitu Bredovii p. 40s, qui idem p. etsi se l. in seqq. Vulgatam μεδιμνου laetetινῆς eorrexit

quo quantum scio loeis omnibus.

Atque Sanerosit libor enni duobus aliis ita exhibol. ἀργυριου μιν προσήrε - ἀρτάβη

μεστηJ De ar aha, quas et Persariam ost mensura et Aegyptiorum,

scriptor , qui Minbam Attico medimno aequalem sero saeiant, cum

398쪽

CLIO. I. 193.

Herodotus neeuratior tres addat choenicos, ita ut lina nrtntia LIchoenices capiat. Aogyptia artabadimidium sors Persieno eontinet, XXVII ehoenteos Attiens. Ad nostrns mensuras qui rodigore velit quingenta millia importalium otquod excurrit iam, o Rotelisthalor) inveniet. Cons. Hoeron. l. l. p. i8l. παρεξ των πολεμοτηριωνJ IIane eum Schwoigh. roduximus loetiOnom, libris sic inhontibus, pro πολεμιστεων, quod ex Aldina roreperat Wossoling. nliisquo locis probare stud norat Stratio XV. p. 1023s. 698. Diodor. Sieul. II, 4 l . Sed hie potior ossis dotiotini librorum

dioros forma ne structura ot leo-Dem vi ne inaro dicuntur in terra quao nune dieitur Enhvl. ubi ho dieque inveniuntur. Q ni eum advenandum essent maxime idonei, Persis, quos venatui unldo doditos novimus, in dolietis suerunt, ut

magno numero eos ni orent et se eum dueeront, magniqite omnino HERODOT. I. hoe canum genus aestimarent. Cons.

Uoeron. Ideen I, 2. pag. 214. Add. Noliten Indion II. p. 175 seq. eteons. Layard Nineveh nnd iis rem. eie. II. p. 425 , qui talos canos in eylindris roprnoson latos invoniri seribit, ipsoque in altero libro Dis coueri os ole. p. 52' canem talom ex torrn eotin Babyloniea delinea lum exhibuit. CAP. CXCIII. η δε γῆ 'Assvριων υεtora μὲν Ou-.γω κ. E. 1. J Assyriam terram haud aliam ut ius Babyloniam esso monuimus nil I, 192. Quare mox NO-stor seribit haud aliam torram in tolligens η Βαβυλωνι η-πtiare. Cnotorum consontit in argumonto

png. 5. Ac Verissima osso, quae Herodotus tradit. Planequo QOngruentia cum iis, quas hodiequo huius rogionis conditio praebet, monot Layard: Ninovoti and ita ro-mnitas II. p. 60. - Do risu vortii

υριν Valchon nr. dixit ad II. ia. tibi vid. Invoniinr paAsivn forma II, 13. 14. 22. III, 10. IV, 50. 198. Arrian. Ind. s. Tlieophrast. Ilist.

plant. VIII. n. 6. VIi I, H, a. IX,

η, 8. - ολιγω dativus est instrumenti. ubi. si pineot, substantivnmintelligna lieot; nam patieis spluviisse. irrigari Assyriam Horodoti est

sententia. has vero Qxignas pluviasosso, quibus frumenti radix ia tria tur; ad maturitatem segetes Per.

399쪽

386 HERODOTI

αρδομενον μεντοι ἐκ του ποταμου αδρυνεταί τε το ληων, καὶ παραγίνεται o σῖτος ου καταπερ ἐν Αἰγυπτω, αυτου του ποτα

duei fluvii aqua, non inundantis quidem arva, sed laominutii Oporn ad eampos irrioniados deducti. Eodem modo Horodotum imitans Pau-snnias scripsit IV, 20. g. ar νειν - πολλω, ubi malo Cluvior. pr posuit πολυ. Sed vid. Si obolis. ad h. l. pag. 134. ἄχλti χερσί τε καὶ κηλωνηλισι lκηχων tu ν et li. l. ot VI, Ilu Oxponunt γε scrνιον, i. e. tollenonem machinnm rusticorum et olitorum ad Oxhauriendam o puteiΗ aquam. . Nos m nenses penset. Vid. Pollux.

νηυσι περ ητος. Libri voti sti eos innotim exhibent; noe nliter ναυσιπερατος nilud Dicitius. Halicarn. Antiqq. Romm. III, 44. Tu vid. Lobook. in comment. do vOcnbb. Irnoce. pnrn thosi Rogimoni. 18lη)T. I. p. ia. Broigerus in Commenia lat. do diuiee. quibus i. Asino IIo-rod t. p. 47 hunc ennalom otii domesso si Apicatur, quo nunc Enptirnios in Tigrin soratur; osso enim illuni nanu nutu, Ianvigando aptum,ot tendere versiis ortum solis hibernum, quae vera videntur directio, qua, infra unbylonom paulum inflexus, nune Tigrin potat. G. consorri vult Ammian. Mareolliti.

iromere apud Bast. Lotiro eriti l p. ld. not. Est enim id om ennalis, qui amnis rogum βασιλικη δι OPER. notiatisς βασιλειυς npud Strabon. X I. p. 7 17) dieitur, qui quo OrieH- talibus hominibus dicitur Araha -MMehis, quod oodum rodit: do quo ean illi votorum seripiorum testim Diu oxhibot Forbigor Haiid h. d. nit. Geogr. II. p. 7l not. Λ Persis expugnain torra haud obrutus, sed

hono cotiqeruntiis ot ad postern lem pora traditus suit hie eanalis, quemn liquotios ros inuratum ot renovntum a Soloveo Nicatore, Traiano, aliis, soptimo sneonio post Chr. n. ne vol postea in usu fuisse neoepimus. Inior roeontioris aetntia seri

stores, qui do hoe entiali rotulo runt, vid. potissimum Rieli: Rahyalon eic. pag. 57. W. Ainsis orth Ro- soarchos in Assyria pag. lici seqq. et Travols in tho tracti ete. p. ΝΜ seqq. 107. Conferri quoquo poterit uitiori Erilli undo X. Ρng. η. πυρ' ον Νινος αυχις οικητo JAd sormam oririeto rocio hic oditam cons. Brodov. p. all. Do Nino es. supra I, 102. 106. Nntis ni tum est, qtitinium intor so diseropontvotores in loco indieando, ubi Ninus urbs sita suorit. Norodotiam

ptores nil Tigrin sitam osse affir-n nri . cum Diodorus i II, a. I. ote. 'vel potius, quom ille exscribit,

400쪽

Ctesias ad Enphratem collocatnmesso tradat. Quos ut conciliarent, inplieem olim Oxstitisso dixerniit Ninum, nitorum, quae nd Tigrin, alteram , quae ad Euphratem sitastiori t. Vido quas dixi ad Ctosino fragium. p . aut seq. , ubi viro

rum doetiarum sententias reconsui.

Sod iam Honnesius in Gogr. Ho-rodot. pag. 408 ed. Drodia v. Ninum si itim osso contendit e rogionoeius loci, qui nune dicitur Mosti . quippe ubi et nominis ipsius vostigia nodisseiorum tuo rudern adhuc supersint, rectequo etiam Hrelgor. Commonit. do disseill. Asitio ΠΟ-rOd. pag. 52 seq.) Orientalos goographos sequi an avult, qui Ninum quam Afri - Ninses appelloni, ad orionialem Tigridis ripam sitam resorunt, ex nil vorso recentioris urbis Mosui; idquo etiam postlin. sntis protinium invenurunt alii po- regrinatores, Angli potissimum sΚin-noir, Rieb, Λ insworth), quorum Narraticinos exhibet Bittor Erilliundo XI. p. 221 seq. quibusque etiambetio usus eΑt 'rueli in neenratissima commentatione de Nitio urbo,

quae prodiit Lipa. 1845. Qui honoostendit ex ollini anti initatis ot modii novi aeriptorum traditione consontionti ipsisuno rninis nodissolo rum Protinta, Ninum in orientali Tistridis ripa ex adverso urbis Mosui, quo Ioco nune collis ot ipso artis. eiosus exsurgit cum templo Mahomedarioriani et sepulcro, quod dicitur Ionao XHhi 1 tirus , revern Aliatam suis9o; vid. potissimum Ρ. 25. ari seqq. Nunc voro res Oxtrnomnoni dubitationem posita, ex quo notiti et Flanditi ad vicum Ictior snti ad , qui nliquot horarum ii inoro distat ab ori quom dixi loco, vetorum Assyrias regum Palntia, remota torrno ot tiron ne molo, dolo-xerunt, pluraque ni in veterum regum

at tuo ipsius Nini votoris palatia nemoniimenta in lupona protulit colo herrimus I nyard in m nil violim Knoivili, qui prope Ionao Mopulcrum collem quo situs est, quam advie iam Nimrnu, qui aliquot horis moridioni vorsus Indo distat, quo fore loco Zab maior in Tigrin influit: undo multa exim in artis Opornot monumenta in Europnna advocininter reliquos musot Londinensis et Pari Aiensis thesiinros ns sorvari satis consint. Quas vero dixi loen, on omnia quamvis nliquot hornrum

spatio distantia, nil votoris Nini ambitum pertinuisse, vix dubitandum, Horodotique nuctoritas, nil Tigris ripam exstruetam suisso Ninum scribontis, eximio comprotin-tur. Sed do liis omnibus qui plura cupiat, is niloat splondidum oturn ndo opus Gallorum cura oditum: Montimonis do Ninivo Oie. par M. P. E. Botta et M. R. Flandin. Paris 184R soqq. et ea, qtano Flanditi ipso rotulit inr Rhuno do dolix

Do frumonto inprimis compnrotitur

라틴어 텍스트