Herodoti Halicarnassensis Musae textum ad Gaisfordii editionem recognovit, perpetua tum Fr. Creuzeri tum sua annotatione instruxit, commentationem de vita et scriptis Herodoti, tabulas geographicas, imagines ligno incisas indicesque adiecit J. C. F.

발행: 1856년

분량: 913페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

ἐκ τῶν καὶ σιτία καὶ οἶνον καὶ

τεςJ Supplendum ex niit ocedentibustitii co ro1ωνrαι. De quo participiorum uAu. ubi ubsoluto posita videntur, cum verbum e praegres-

sis monte repolendum sit, eons. Matthiao Gr. Gr. I. Mn. not. i. pnu. lusa. uuaro haud opus ex unodanorosii libro eum roeenit. edd. recipere πυ rim, ex proxime seqq.lthrarii incuria liuo quoquo translR-tum. Ulei Ox sosam is parati Xeni Photi quoquo mominit, nitique plureη me minorunt, quos ad Xonophontis loeum iti Cyri Expedit. IV, 4,la tandal Kmegerus. Alia quaedam ct rocontioribus seriptoribus ol-tnt Hecreti. r. l. αμ soritque Lavard Niuoveli and ita romatris II. P. 3233, quae Herodotus tradit. Quotiamnum ita Aogo haboro. Campum milii eum spicis id om l. l. v. laa) in sculpturis Assyriis με inve nisςo doeinrat. - uno Mequuntur. transscripsit Athonaeus XIV. p. tibi. ubi eons. Rehwoiuli nou serum in Atii madverss. t. VII. pag. 5su. De palmis Cr. Ponsori ea, quae Νielaη.eitat ad Geoponioe . X, 4 init. Ac ora ratiora dabit nobilissimus do Mi ii ut oli in Naelitriixon Eu s. Reis. ote. pag. 82 seqq.οι πλε νις αυτων νειοπος υροι ἐκ των καὶ σι titi util DIνον νειὶ μέλι ποιευνetorii σιτία, quas NOηtoro palmarum fructibus parari seri bit, eo rosero. quod iam Theophrasius at tuo Plinius panis quoddam genus e Dalmarum medulla confiei tradunt. Ac nostra aetate e pnlinis ηἱeeatis massa a quasdam valdo

402쪽

τροπον θεροπευουσι τα τε αλλα, κώ φοινίκων, τους ερσενας Ἐλλqνες καλεου , τουτων τον καρπῖν περιδέουσι τῆσι βαλανπιφοροισι των φοινίκων, ῖνα πεπα si τε σφι ο τὴν βαλανον

nccurateque, ut omnia, deseripsit, allatis quoquo his vetorum scriptorem locis. Idem porro monoti e palmarum succo, qui plano ut ho-iuino siccus apud nostrates, volineidondo vel torebrando arboros porcipiatur, vini quoddam pararigonus, cui nomen Lahis s. Stihi a. Frequentius lamen tum o succo tumo fruetibus optimum acetum aliud quo vinum ndustum tirunturin o sit ei. Quod quo modo seri queat vir eruditissimus lucido sex ponit. Noe mirum, vinum e palmis etiam- nune in Babyloniae voteris rei d-nibus parari, id quod testatur Noo ron. l. supra laud. pag. 146 not. Vel palmarum refert idem Hoeronitis probabilitor ad saccharum palmarium Ptim rucker , qui ct re- Ponti palm nrum succo eon se inturhodioquo ab Arabibus snopo adhibeatur. Add. Minutoli l. l. In

eqq. pro σν εων reconit. edd. do-derunt συκεεων , sine noeessitate. Cons. Bredov. p. 2ls. τῶ τε αλλα, και Φοινώων τους ερσενας κ. τ. 1.3 Ad τα ceuci motitor petondum: θεραπευουσι, ut onsit Nostri sententia: non solum in reliquis pnimas colunt fieorum moro i. e. eo moro, quo in Grae-oia fies Ooli solent), verum etiam senetum carum Palmarum, quns Graeei masculas vocant, circumligant glandi foris palmis. Ul otii min Graecin ψῆνες. quao in soris s-

eis vivunt, immitiobantur ficis mansuetis, quo fruetuη mn tures eront, neque in torram docidoront, hoc modo etiam in palmis a Babyloniis sori Noster scribit, cum Ρnimn-rum mascularum fructum, li. o. spn-dieom eum sors abscissum, o dommodo, quo grossos se is allistoni palmae foeminae, quo eulices in floro spadicis nati, semolino fruetum subeuntos, eum maturent. Sed Ho rodoto adversatur Theophrastus in

histor. plantarum II, s. g. 5. p. 115

scribona, soros solos mascularum

palmarum idem omesro in sominois, quod a culicibus istis seorum so- rarum in seis mansuetis omelatur. Cuius iudieium secuti viri gravissimi, Salmasius in Solini his t. pag. um, 2 A. B ot Bod Aous a Stapol, doctus Thoophrasti into res, in Herodotum invehuntur, qui . quod

in eaprisoaiiono usus introduxorat, id imprudontor nd palmas transtu-lorit. Sod Horodoto, ut tosti ocu lato, plus tribuendum osse qunm Thoophrasto ex aliorum Darratione pendenti, perstansit Iul. Pontodora in Antholog. s. de sor. natur. P

tav. 1720J II. 32, ubi palmis in

oriotito fructisoris, ne palmulas anto maturitatem amittant, por hos , Dex s. v ῆνtiς succurri narrat. Idomarernant Minutoli l. l. p. 87 seqq. , qui do enprifieationo palmarum, qualis nune in Aegypto fit, accurato exposuit. Add. Winckolman n. ad Plutareti. Erotio. p. 120, ot quais ex commentations Sehwarati asso runtur in Comm. Societat. philolog. Lips. I, l. png. 16 seqq. m. nos

ius vortiis iam snprn usus suma et ad Λmmian. Marcollin. XXIV. a. I. 12 ibiq. Lindenhrog. Pt Wnmer. p. 71. Larchorus hae do eo Plinii locum adser ipsorat in Hist. Nai. XV, is et Tournosori. in Voyngo dii Lovant, Leit. VIII. p. 33Ν.

Articulum O nnto Toυ φοινικος iis-rntiam omittit Florontinus unusque Parisinus eum Athonneo; undo Din-

dors quoquo omisit, Diotsel, uneis inelusit. Milii hono retinori posso

videtur.

403쪽

390 HERODOTI

undo adscitum, Deseio. Retinui igitur vulgatum o ἱ ερσενες. ψηνες quaenam fuerint nnimalin, non ne euratius Noster dosi avit. Fuero ex nutiquis, qui non pro animali,sod pro ipso mascularum Pnimn rum frueiu hahoront, uti Pollux, HesFebius at auo ipso Theophyla

ris incusati, tib Wos solitigio hae- tenus doslansi, quod se vorori seri bit, ut iusta sit illorum virorum in Grammati eos veteres aetio. Λοpotuit re vera tempus, uti fit, mulasse vocis Rignificationem. Stori-IoΑ enim putriane, uotanto Nicias. ad Gooponio. X, 5.Ρ. 651, non alium fructum serunt, nisi flores: floros nutem semen et culicos Eotititioni. Laudat praeterea vir do tus Ari

stolol. do Plant. I, 6. Urnummanimal, quod in scis soris involiatur, describunt Λris totos Hist. Animal. V, a2 ot Thoophrast. Uist. Platii. II, H. a. 2 ed. Schneid. , ox quo ipso sua desumsit Plinius in Hist. Nat. XVII. mp. 27. Quibus Larcherus ea nillicit, quae hae doro seribit Pontodern l. l. II, 34. pae. 174 AOq. Sed, monento eodem Larehero, quneri sanequam poterit utrum quod per Graoeiam in steis inveniatur animal quodquo vulvo appellatur ψην, idem quoquo sit

existimandum, quod ooduui nomine iti palmiκ por Orientem O Currat. Cui roi solvuntino mo quidem haud purem osso habens consito r. In Selineideri Loxico ψην redditur m-nips I ., vernaculor Gul uespe. Moo

psones. Nam Plinius mitius necu

cons. ad I, 5 noti. - Paulo anis Ordinem verborum cum recenti. odiit. mutavimus, Aeriheiates μετά γε αυτην την πουν, quod libri scrobant. In seqq. ad τα πλοια αυτομί ἐστι pertinet πῶντα σκυ- τινα. ἐοντα nreto coniungendum eum κυκλοτεοεα, quod nequo ni tuo τα κ . T. π. πορε νομενα nil τὰ πλοια rosorondum so sero sensur , innuistin ipsis sunt sea qnidem quae secundo flumino seruntur eaquo rotunda)lota B eorio con eta naoια α Detotas iste v. T. 1. JQuno Herodotus hoe enpito do tiniavigiis hiseo scribit ac do navigandi ratiotio, on hodiequo in usu es sonita in recentiores Dorogrinatorestos tantur. Nunc istiusmodi naves,

quihus in Tigri navigando utuntur. nominantur Allel. Vid. Hoeronii Ideon I, 2. png. 225, qui Porterii meitat in itinornrio II. p. 259 neeurnio ons navos deserihontem. Ovium pellis inflatas narrat substratas esse, quetrum auxilio navos sorantur.

404쪽

κλοτερέα. παντα σκυτινα. ἐπε cri/ γὰρ ἐν τοῖσι Aoμενι- σι. τοῖσι κατυπερθε Aσσυρίων Οἰκνημένοισι. νομέας ἰτέ ς ταμ μενοι πDi ησωνται, περιτεινουσι τού τοισι διφθέρας στεγαστριδας ἔξωθεν, ἐδαφεος τρόπον, ουτε πρυμνην αποκρίνοντες, Ουτε πρωραν συναγοντες, ἀλλ' ἀσπίδος τρόπον κυκλοτερέα ποιη- σαντες, κώ καλαανὶς πλ σαντες, παν τὐ πλοῖον τουτο απιεῖσι κατα τόν ποταμὸν φέρεσθαι, φορτιων πλῆσαντες ' μαλιστα

δὲ ι λους φοινικηχυς καταγουσι οἴνου πλέους. ἰθυνεται δὲ υ πο τε δυο πλήκτρων καὶ δυο ανδρ ον ορθων ἔστεώτων ' καὶ ὁιιὲν ἔσω ἔλκει τὰ πλῆκτροιο δὲ ἔξω co θέει. ποιέεται δὲ καὶ

κάρτα μεγαλα ταυτα τα πλοῖα καὶ ἐλασσω, τα δὲ μέγιστα αὐτῶν καὶ πεντακισχιλίων ταλαντων γόμον εχει. εν ἔκαστρο

ων απίκωνται πλέοντες ἐς τὴν Βαβυλῶνα, καὶ διαθέωντει τὴν φορrον, νομέας μὲν του πλοίου καὶ την καλάμιν πασαν

byloniisquo commoretum instituiκse probet.

id receperunt item ino Beelior in Chariolo II. p. 272 ed. Aoc. recipi iubot vol propior Eustathii loeum ad Odyss. p. 1445, 44. No ino vor

Mox ζωὴς utiquo praotioni plurimi libri, unus γως, nitor quod haud molius quam vulgntum ζιος reiicionitum. missordio vora vi do

lor om. libro n Sohweth. restitutum esse Persuasum habemus . Vulgo

405쪽

απ' ων ἐκ γήρυξαν τας δὲ διφθέρας ἐπαγαξαντες ἐπὶ τους ονους.

τους Ἀρμενίους, ἄλλα τροπω τω αυτω ποιευνται πλοῖα. τα

195 με i/o11 πλοῖα αυτοῖσί ἐστι τοιαυτα. 'Εσθητι δὲ τοιῆδε χρέωνται κι θωνι ποδηνεκδε λινέω, καὶ ἐπὶ τουτον ἄλλον εἰρινεον κιθωνα

huius imos os apud N strum haud inusit nino exstant II, 39. 40. 'o. 85. 86. Νοῦ. μου. 96, in quibus omnibus pari modo seriμtus ponitur doro. qtine necidere solot vel ero brius repotitur: do qua noristi vinupor Oxposuit Franko in 1 Borietito lib. d. V orbandit. d. k κἰielisise h. Gosoli Ach. d. Wiss. 1854. philol. hisi. Class. II. D. 84. Tu cotis. otiam uero lot. III. 82 ot de imos inlinia ad IIorodot. VIII. 89. His nil do, quas do hoc noristo in his iocis Horodotois nupor disquisivit Mollor in Setinoido. in . Philoloe. IX. p. ast seq. et poti simum p.

ota ei tori πuειν v. t. a J Idomadhue in Tistri fori affirmant. cum summa sit huius silvii rapiditas quam ipso fluvii nomino Angit tam indieanto doelarari scribunt. Vid. Rittor Erilhundo IX. p. 517. XI. p. 45. 47. Gn. lsa eoll. 934. Asianos, quamvis ab Iesaia XXI. I mo moraios, in Aculpturis AAsνriis Da hyloniisvo nondum Ao vidisso repraesentatos testatur Lavarit Nine

vel, and iis rem. II. p. 425. C p. CXCV.

omnia sero retulit Strabo XVI. p. 45 s. 1082 A in eo uno ni, Herodoto dissontions qnod de comis,

ι sinpio quoque. Quod vestiondigenus, quo Babylonii ab Herodoto

dieuntur usi esse. Cum vir cottia

volatro videntur regioni aeri quo tam calido, utique hae vestes luxui mn gis ne fastui qunm necessitati in

sorvisso vidontur. Sunt vero no bilissim no ne per omn m sero Ra

ius. Noe loeo illud addam. adhuc in lapidibuA, quales per Babylonis

urbis ruinns invoniuntur, conspici

Babylonios homines, tripliei hoc

vestimento pilooquo in altum dueto indutoΜ. Λtquo ipsis Thobis Aoeyptiacis detoxorunt nupor in hyp eois quatuor Babyloniorum inanei nos qui haud alitor vestiti atques ornati Runt atquo Herodotus deseri bit. Cons. Milonior. Relig. d. Bn-bylon. pag. 97, qui otiam Daniol.

III. 2i atque E eh. XXIII. i5 hane

in rem ei tat. Apud Danioloni huie tripliei vostium conori adduntur

406쪽

επενδυνει, και χλανίδιον λευκὸν περιβαλλόμενος, υποδηματα ἔχων ἐπιχώρια. παραπλωήσια τισι Βοιωτίθει ἐμβάσι. κομωντες δὲ τὰς κεφαλας μίτρζσι ἀναδεονται, μεμυρισμένοι πῆν TO G oua. σφρηγiδα δὲ ε καστος ἔχει κιὰ σκῆπ τρ νν χειροποιητον, ἐπ'

ἐ-στω δὲ σκήπτρίην επεστι πεποιημένον η μῆλον ii ροδον ῆκρινον ῆ αἰετος V αλλο τι. ἄνευ γὰρ ἐπισήμου ου σφι νομος ἐστὶ εχειν σκῆπτρον. αυτη ιιὲν δή σφι ἄρτισις περὶ τὴ σῶμά

ἐστι.

vid. Boelior in Chariel. III. p. 224 ed. see. Wieselere Diis Satyrspiolpae. 8l. Ca torum optima hue saeit Dienonretii loeus vid. Crouxori Meleti. III. p. 190 , ubi do Thebanis multoribus parum quo vestituseribona hoc quoqtio addit: ἰ πο-

usos esse magnum quo commercium

sarum instituisse per omnem fore Asiam satis constat. Plura Hoo

biam, undo tales hi euli exsecantur. Cons. Πeeron. l. l. pag. 246. - In sno cap. αρτισις. si uno rarior est vox, ad eorporis portinoi cultum vostiendiquo rationem.

Car. CXCVI.

O με ν so I corcGOς οδε, κατα γνώμην την huετ ρην v. T. a. J Haeeutiquo ox orientia mors, etiamnum por Asiam obii Donto. quo connubia omitonti, vonditiOno, non mutuo animorum amotu, contrahantur, diiudieanda osso, monot HeFno in Commonint. societ. Gotting. XVI. pag. al, similom auo morem Geta rum memorat ex Pompon. Mola II, 2. Horodotois eum verbis consor

Strabonis XVI. p. 745ὶ vorba, quilinoe addit, in quaque tribu tros

viros in logritate conspicuos venditioni prno elos suisso. Sod illo pro vulguri eonfusiono Assyriis istum morem adseribit. Ead mlarmo Nieolatis Damascen . p. 2938. pag. i52 seq. Ooll. eoll. Λolian. V. H. IV, 1, ubi Porigon. aliarum gentium similos moros enarrat. Post Moynium in lineo donuo: inquisivit Iaeotis Vermisellio Sehrist. VI. p. 23 soqq.), id quain maximo monens,

mam dixit I, isu, ad saera et re-

408쪽

τῶν Βαβυλωνίων ἐπίγαμ ι, υπερβάλλοντες ἀλλήλους ἐξωνέοντο

τὰς καλλι 1τευουσας' οσοι δὲ του δήμου ἔσκον ἐπιγαμοι, ουτοι δὲ εἴδεος μὲν ουδὲν ἐδέοντο χρηστοῶν. οἱ δ' αν χρήματά τε κώαἰσχίονας παρθενους ἐλαμβανον. ως γαρ διεξέλθοι o κiῆρυξ πωλέων τὰς ευειδεστατας των παρθένων, ἀνίστni αν τ γ ν ἀμορ- φεστατην, ti εἴ τις αυτέων ἔμπορος ii ε, κιὼ ταυτην ἀνεκήρυσσε,

diet. Aeti. som. rea. Lips. II. D. 2Α4. - ἐπιγαμοι Noster eodom sorosonsti dixit, quo Domostlion. in orat.

nia nuptias mattiram. Add. Strab.

porsecto itidientivi additum explieatnnoumloin l. l. pag. 152 seq.

monuerunt, logendum osso διεξέχ- θοι, quod into morito accepit Schweigh , ita tamen ut partieniam retinorol. quam nos cum Gnis- sordio abiecimus. Sic quoque umrodotum scripsisso cotiMei Wytion

ubi loeum ita transtulit: , ,- cum enim tid finem pervenisse , neoositim finiisse . vendendiartim formosissimarum praesto . eum praeco v ndisione formoxissima permetisse . I nudat

doli, II, lia. III, ll, alia, quibus

addit, modo ad nomen roUGιον ne quo ad verbum ἐγίνεeto reseratur. hoc sonsur qtinnium id sorio nurierat, venustiorum pretio orat eon

409쪽

396 HERODOTI

ἀ μορφους καὶ ἐμπήρους ἐξεδίδοσαν. ἐκ δουναι δὲ Giν ωυτου 9 θυγατέρα, οτεω βουλοιτο εκαστος, ουκ ἐξῆν, ουδὲ ἄνευ ἐγγυη-τεω απαγαγέσθαι την παρθένον πριάμενον, αλλ' ἐγγυητας χρῆν καταστησαντα. ἡ μὲν συνοι κω σε ιν αυrri, OUrso απαγεσθαι εἰ δε μὴ συμφεροίατο, ce ποφέρειν το χρυσίον εκέετο νομος.

ἐξῆν δὲ κια εξ ἄλλης ἐλθόντα κώμης τὸν βουλομενον ἀνέεσθαι.

μέν νυν καλλιστος νομος ουτος σφι ην, ου μεντοι νυν γε

διετελεσε ἐων αλλο δέ τι εξευρήκασι νεωστὶ γενέσθαι, ινα μὴ αδικοῖεν αυτας, μηδ' ες ετέρην πολιν ἄγωνται ' επεί τε γαρ αλοντες ἐκακώθησαν καὶ οἰκοφθορήθησαν, πῶς τις τοὐl97 δήμου, βίου σπανίζων, καταπορνευει τὰ θήλεα τεκνα. .sευ-

siquid om Nostor in hae sormula sit μην. μη μήν, semper brevi rom

Gronovius Ilodi eoo, quom post pleriquo secuti sunt. Cum vero in aliis libris exstot ουτω αν αγε-sθαι. id ipsum reposuerunt Schwoig-hnousorus et Gnissordius, quibus lubentor obtomporassem, modo quae

his sit vis partieulao ciν, intolligero possem. Quare dodi απι νεοθω. quod idom in taetum rotiquit Mat

ticipiis vel ipsis portodis prnogros sis postposito laudant I. 94. II 02. 1 . VII. 2 ote . . .Plura Dioni,nehius ad Platon. Phaodon. p. 164 seq. Moindors. ad Gorg. P. 209 seq. Taylor. ad Domosthen. Midian. p. 628 Reis h. . ouas δέ ra ἐξευρήκασι νεωστι γε - νέοθαι J i. e. fertim aliud quid Inmoxeogitarunt, quod nune in usu est no illis pnollis in iniuriam insorrent novo istas ni ina in urbes abduco rontur. Tu eo s. do linius modi infinitivis supra I, IIn ibi quo noti.

supra I. I 8 3. Quod ad nrgumentum attinot, Iacobs l. l. p. 25 haec ita intolligi viat, ut virginis par illos limitorint, no viri virgines stuprarent, nulla mereode sol ulnaut easdem innquam sorvas ni1llo protio emtas seeum abducerent.

Vortia ἐπεί τε γαρ αχοντες N. T. a. ad Babylonios spectant hoc fore

sensur eum enim tirhe eapta malis pressi essene eorumque res pessum datae.

varαπορνευρι τα θήλεα τεκναὶ Idom voenbulum ondem in ro do Lydis I, 94 init. ubi vid. noti. Caetorum Πoynius l. l. p. 35 eontendit, Babylonii eum ouestato potis simum ad aeti merint ad pravum

hunceo morem vulgandorum puella

rum Corporum. Non communem om

nium lamin nrum morem fuisse. sed tantum pnuperum et do formium;

haud aditor atque apud Lydos, ubi, anno Nostor narrat I ua. do hominibus ex plotio egenis intelligenda

sint.

410쪽

Ex hisce autem ruditi artis modi eae primordia haud panei ropoti posse existimant, quos citant Almolovoen. ad Strabon. l. l. et I να- vis. ad Maxim. Τyr. Diss. XII. D. 540. - Mox χρεωνται, quod omnes eodd. exhibent, retinui. Recenti.

ad eondiendorum eadaverum morem

non Aogyptiis solis, vorum aliis quoque votorum populis usitatiim resort Zo ga de OboliAce. pag. 268, aditoions do Babyloniis Strabonis leμtimonium l. l. . tibi linee legimus: θαπτουσι ἐν μέλιτι κήρtii περι πχα- συντες. De Magis ne Porsis suis pra vidimus ad I, 140, qui eern Ohlitum endaver eondunt. Similia quaedam addit Zoega, in quibus testimonium Boniaminis Tudeton. sis, qui in regiono IInoulam a Per sido nil ortum saeculo duodecimo post Chr. n. scribit mortuos non sepeliri, sed aromatis eondiri sin donibusque obtegi. Et quod Alexandri Maeodotiis eorpus ah Aegyptiis Chaldaeisque suo more Qu.

alii molio sorvatum prodiderunt. Causam moris in eo positam credimus, quod neque ne Persae ignem cadaverum ustio no contaminari noluerunt. Quare loculos ossibus roplotos, eo loco involitos, tibi regia Bab3loniorum arx suisse eensetur, ad Babylonios ve- toros refert Muenterus l. l. png. 77. Id unum dubitationem movere , quod in superioribus ne-dium contignationibus loeuli suo. rint reporti. Sed nisi Oinnino hiloenti ad seriorem pertinent aetatoni poterat utiquo mori A Babyloniel esso, ut quam diutissimo

mortuorum endavera seeum in Redibus rotinore stnd norint, indoque tiam cora nut mello, quo illa cOD- servarent diutius, condierint. Alia vasa iisdem sermo in rogi nihDAdetecta ot humanis ossibus haudeombustis ropletu ad Persas roserro mavult Muontortis l. l. Cons.

I, 140 ibi t. not. Equidem unum

istud nddo, votores melle eadnvera quae servari voluerint, eondi isso; quod Agosilni Oxemplum commonia strat. Quem mortuum eora circum-

suderunt, quod mel non habebante ut seribit Cornotitia Nopos in Ago sit. 8. β. I, ubi vid. Bos. Alia dabit Crauger. In Commevit. ΗΟ-rodd. pag. 362.

SEARCH

MENU NAVIGATION