장음표시 사용
431쪽
αυτου ταυτη μελλοι, vi δὲ βασιληλὶ αυτου περιχωρέοι ες Λαρεῖον. αμείβεται δη ἁν ὁ Γστάσπης τοῖσδε ' Sὀ βασιλευ, μη εἴη ανὴρ Πεοσης γεγονώς, ἶσος τοι ἐπιβουλευσει' εἰ ὁ ἔστι, ἀπολοιτο ανς ταχιστα ' ος αντὶ uεν δουλων ἐποίησας ἐλευθερους Πέρσας εἰνω ' ἀντὶ δε αρχεσθαι υπ αλλων, ἄρχειν ἀπάντων. εἰ δε τίς τοι ἴφις ἀπαγγέλλει, παῖδα τὸν ἐμὸν νεώτερα βου- λευειν περὶ σε o, ἐγώ τοι παραδίδωsM χρῆσθαι α ῶ τουτο, ο τι σὐ βουλεαι. 'Tστασπης μὲν τουτοισι cruειφάua νος καὶ διαβας τον 'Aραξεα ῆιε ες IIερσας, φυλαξων Κυρs τον παῖδα
Iershemiano Gaissordius eumque se euius Diotseli post ἀμειβετω inso- ruit oi , quod tam oti surri posse negat Apoletius ad h. l. adnotans verbo ἀμειβεσθω vol necusativum et personas et rei, vol necusativum personao et dativum rei adiungi. et ois δs itidem libri ploriquo iidem quo optimi pro olim vulg. Τοιοισδες recenti. edd. dederunt et Oi-
1ποίησας δεευθεροπις IΠοσας εLωmJ i. e. qui emeris i. tit servom Deo tueri essent Persae, ubi vox ε vera minimo abundat; tu cons. Aimilom loeum VII, 129. Quod so-quitur δωεὶ δὲ ειρχείθω. Omisso articulo, i in ut simplox infinitiviis praepositionem exeipiat, vix serendum videbatur viris doctis. Ita- quo Solino serus ad Gregor. Corinth. p. 39 eoli. Appar. Demosthon. t. II. p. 5643 seribi maluit: tiveti δὲ rota , quod invitis quamvis omnibus eodiei hias praetor alios Matililaeo quoquo nunc Pla-eoro video. Idom in men conseratur quoque in Gramm . Gr. p. 1065. Noe Sehweigh. reeepit articulum, eomparans VI, 32. VII. leto, ubi
xonro inm Rotrius restituit pro τουτω, cuius in hae formula nullus est locus. Car. CCXI. TDoσεων του καθαρου στρατου
432쪽
νθέντος δὲ του ἀχρνηχυ, ἐπελθουσα τῶν Μασσαγετέων τριτημορὶς του στρατον , τους τε λει θέντας τῆς κυρου στρατι γῆς iso ἐφονευε αλεξομένους, καὶ την προκειμένην ἰδοντες δαιτα, ώς ἐχειρώσαντο τους ἐναντίους, κλιθέντες ἐδαίνυντο ' πληρωθεντες δὲ φορβῆς καὶ οινου ευδον. οἱ δὲ Περσαι ἐπελθοντες πολλους μέν σφεων ἐφονευσαν, πολλω δ ἔτι πλευνας ἰζώγρησαν, καὶαλλους καὶ τον τῆς βασιλείης I μυριος παῖδα, στρατηγέοντα Μασσαγετέων, τω ουνομα ην Σπαργαπίσης. υ δὲ πυθομένh2s 2 τά τε περὶ την στρατιην γεγονοτα καὶ τὰ περὶ τον παῖδα, πέμπουσα νήρυκα παρὰ Κυρον, ἔλεγε ταδε' Απληστε αιματος Κυ- ρε, μηδὲν ἐπαρθῆς τω γεγονου τωδε πρηγματι, εἰ αιιπελίνω
καρπω, τω περ αυτοὶ ἐμπιπλάμενοι μαίνεσθε Ουτω, ἄστε κατ- ιοντος του οἴνου ἐς τὰ σῶμα ἐπαναπλώειν υρεῖν ἔπεα κακa,
quod propter adioetum Itioaεων, quas vocula alioqui commodo abesso potuerit, lite eam intolligi vult
inxerestus partem, quiae ex puris yulis Persia maxime compostia ern .
Ad argu monium capitis Strabo consorri potorii XI. p. 5 2. s. Ρng. 780 A. B, qui Cyrum eontra Sil
ens eodem dolo usum esse senarrat.
Similo quiddam o Livio XLI, 2 do
cuius usus exempla ubivis reperiuntur. Revoeavi o volt. edd. et
dov. p. 98. 288. In seqq. cumroeenti. odd. roscripsimus liciolis ιης
pro βασιληhro, quod sensus flagitabat nee libri nonnulli rei leto hant. Nam ι σίλεια dieitur restina, ut supra I, 187 init. Cons. sturΣ. Loxie. Xenophoni. I. pag. 527 ihiq. laud. Sturet. de dinleet. Aloxandr. pag. 151 seqq. , Fischor. in Indie.
tnno Domino Suarya-pati, quo meli minus declaratur.
tuntur quodammodo vortiis τοιου - τω φαouravn . ad ipsam sonten iam idom soro declarantibus. Ac speetat hue quoquo δεών δ oas, quod infra I, 2 id logitur.
ταναπλωειω Duῖν prisce κακαJ αναπλέειν plurimi Ithri ni quo Λthon noua XIV init. Sed Eu Ata illius nil Iliad. a. p. 1212, 12. v. pag. 1330, 28. Odyss. T. pag. 685, is Od. Bas. Oxhihel αναπλω - ειν, quod cum magis Herodotoosormcitii congruoret seons. VI, 26. 33. 1163, nune edidorunt ἐπανα - πλωειν Vid. modo Bredov. p. 3τl. Ad voebi signifieation m npto monet Wossolingius, indieare Tomyrin, ebriis sursum tendere et quasi in ore natare improhn verba. Ad
433쪽
λαβε τον λογον ' αποδους μοι τον παῖδα απια ἐκ τ)ησδε τῆς χωρης ἀζήιιιος, Μασσαγετέων τριτημοριδι τos στρατον κατυ- βρισας. εἰ δε μυχὶ ταυτα συ ποιησεις , ῆλιον ἐπομνυμι τοι τον Μασσαγετεων δεσποτην, ἡ μὲν σὲ ἐγω καὶ απληστον ἐοντα αι -
θειχθεντων ἐποιεετο λογον. ὁ δὲ τῆς βασιλείης I μυριος παῖς Σπαργαπισης, ως μιν o τε οἶνος ανῆκε καὶ εμαθε, ῖνα θν κα - κου, δεηθεὶς Κυρου ἐκ των δεσμων λυθῆναι, ἔτυχε ' ως δὲ ἐλυ- θη τε ταχιστα καὶ των χειρων ἐκράτησε, διεπαυται εωυτον. 2l4 καὶ δὴ ουτος μὲν τροπω τοιουτω τελευτα. I μυρις δὲ, ῶς οἱ οΚυρος ουκ ἐσηκουσε, συλλεξασα πῆσαν τὴν εωυτῆς δυναμνσυνέβαλε Κυρω ταυτην τὴν μάχην oσαι δὴ βαρβάρων ανδρων
vid. Thucyd. II, 25, ubi plura ex- eitavit Poppo, et VI, 2. ubi Dukorus aliis locis allatis dicondi usum explienit. Ε quibus patet. ἐπανα- πνεειν, quod h. l. Wassius ad Thucyd. VI. 78) pro ἐμαναπλἐhis legi voluit. serri non posse. Ad
cum reeenit. editt. scripsimus, libris in bontibus . Vuleo si δε ταυταου ποιήσsις, ubi soloecum οὐ haud tueri poterunt, uiano olim in CretI-reri Meloti. III. png. 2I. not. 14.eollogi exempla huius particulae. prno edonto εἰ. - Matthia o vortia ταυτα an ποιήσεις spurin habet, tum propter scripturno divorsitntem, tum quod an inopto additum sit.,iaio υ ἐπόus Duι eoi ros Maaσαγετέων δεσπothνJ δεσποτην ut titulum non solum roti inis addi diis, vorum Solis frequentom osΑe litu- Inm v. e. apud Porphyr. do ab- Atin. animal. IV, 10 notat Wosso- ling. locis votorum qui blasdam ad
loetis. - In seqq. η μεν eodem
quod V os olineius aliiquo post eum abier orant, merito a libris rostituit Sehwoighaonsorus: qui vero quod oi ot hoe loco et VI. 86 eum ἐσήκουσε coniungit, minus recto dativi huius rntionem perspoxisse Vi
omisit Florentinus, undo reo. edd. vel prorsus noglox runt vol uneis ineluserunt.
434쪽
μα χαι εγε-πιο, κρίνω ἰσχυροτατ ν γενεσθαι, καὶ δη καὶ πυνθάνομαι ουτω τουτο γενομενον. πρῶτα μὲν γὰρ λεγεται αυτους
διασταντας ἐς αλλήλους τοξευειν ' μετὰ δὲ, ῶς σφι τα βέλεα ἐξε
τετοξευτο, συuπεσοντας τkσι αἰχμῆσι τε καὶ τοῖσι εγχειριδίοισι συνεχεσθαι ' χρωρον τε πολλον συνεσταναι μαχοuμους,
tot καὶ ουδετέρους ἐθελε ιν φευγειν ' τελος δὲ οἱ Μασσαγεται περιεγενεατο. ii τε δη πολλὴ τῆς Περσικῆς στρατιῆς αυτου ταυτηὶ διεφθάριὶ, καὶ δη καὶ αχαὸς Κυρος τελευτα, βασιλευσας ταπάντα ἐνος δεοντα τριήκοντα ἔτεα. ἀσκον δὲ πλησασα αιματος
σας, παιδα τον εμόν έλων δολω ' σὲ δ' εγώ, καταπερ ἐπείλησα, αιματος κορεσω. N μὲν δ' κατὰ τ)ὶν Κυρου τελευτην
cum ali ροιο. ni diximus ad Plutaretii Flamin. IV. p. 88. - Verba coς σενι --Zosimum II, 18 imitari obsorvat Wesseling.
dov. p. 33i, in quibus ἐγενεατο II Ion . euius loco Distsch posuit ἐγένοντο. Transit hie subito Nosior ex oratiotio obliqua in reetam orationem, oblitias quod antea di xorat aεγεται. Nec tamen lalia apud optimos quosque scriptores desunt. - Ad αυτου ταυτη in seqq. Cons.
τα πάντα ινῶς δίοντα τριήκονταJ Ctesias in PorMiee. Exeorpit. I. 8 eriginta annos Cyrum regnasse scribit; quem pleri- ins alii seriptores secuti sunt, ni illie notavimus pag. 116. Nec multum alii recedunt. Larchorus Cyri mortem rotulit ad annum 530 a. Chr. n.; qui triginta annos Cyrum
regnnsso sumunt, mortuum Cyrum ponunt anno 12s n. Chr. n. d. Clinton. Fast. Nollen. Ed. Κmeger.
novio, aliis plurimorum librorumitissu mutatum orat in ἐναπῆπτε a vorbo istiπάπτειν sivo ἐνατάπτειν) hoc sere sonsur Massisavia periori titria ori. ria modo posset demi fere quasi ad potandum . modo rursus aura/ere. ut intermitteret. Schwoigh. interprotatur: eaput inaneen suspendii. Sed mihi isti retrines librariorum mendum videtur, quod id om iudieat censor in Eph m. Ienenss. IRII. nr. 165. pag. 384. Quaro rovocavi ἐναπῆκε. Adstrueturam verbi λυμαινεs a cons.
III, 16; ad verba seqq. spectat Aelian. N. A. VII, II.
435쪽
doe ossisse Xonophon scribit, Ctosias in eastris e vultioro saueium narrat mortuum, Diodorus in aeteeaptum cruciquo affixum, et siearii aliter, quos recenset Bos. ad
res misso, qui do Cyri bello advor sus MasRngotas rotulerint, Strabo quoquct narrnt, quorum quemquam ora usquequaque prodidisso idomneant. Atque austetur difficultas eo,
Cyri monumentum Pnsargadis meis morant ipsiusquo Cyri eadaver lautonique opipars eonditum Alexandri Nagni aetato in eo inventum nariarant. Quid equidem sentiam, ndCtosino isngm m. pag. ill declaravi. Magis enim plaeet Ctos lana
Darratio, utpote simplicior, nec sabulis ullo modo ornata nut exnggorata. Horodotum erodiderim pamologisso narrationom, quao magis orat conformata ad Graecorum nitimos, quibus in tam foedo ne turpi regis summi exitu anto oeulos p Nerontur vitae humanas vicissitudines simul quo ipsarum rerum humanarum fragilitas atquo infrmi tas, in iis adeo eonspicua, quos summos ac maximo praestantes reliquis vulgo eensemus. Hacte naria ratio nequo congruit eum fino at
quo Consilio seriptoris, qui similo humanao fragilitatis Oxomplum in Croosi satis iam nuprn proposuerni, nitorum eiusdem genoris adctoquentroeius nunc additurus, quo ad vindietam quam perhibot divinam attendoroni hominos suisquo finibus so tonerent modesti, nil ulterius nppotonios . A quo non unldo diseodit Osiandri v. d. sentent in
illic si mo landata. Mnlit illo sa bulam do Cyri exitu rosorro ndodium istud, in quod tyranni aeregnorum eonditoros tacito ineur rant, ut Vol post mortem mala famaeoniam inolitur. Noe Dnhlmanno,quao Horodotus do Cyri fino scribit, vera prorsus aut tabulis nil mixtis vaeua videntur cons. eius Horod. pag. 142. , neque Dunchoro Gosehielito d. Alterili. II. p. 576soqq. , Herodoton m narrationem nil poesin rotieienti. Selilossoro Universalgosch. I. I. p. 252 seqq. Ctos in in niirratio praeserenda videtiir Xenophonten Anglo viro doeto Vnux Nitiovoh and Porso polis png. sosoq. . IIerodotenm tinrrationemen in iis, quas lini et Mirchond con tondoro studuit Scholi inr Ermula Arehiv s. RnsAland. 1841. II. p. 38ri se l. Quae vero Arrianus ot Strahol. l. do Cyri monumento tradunt,
en virorum doctorum e sontontinsio satis conveniunt eum eo monumento, quod Pasargadarum votorum in loco prope Murgah, tit nunc voeant, adhue cornitur Vulgoquo cognitum est nomino II eheu i mader i Stileiman i. o. sepulcrum miris Sammonis . Acen rate deseri
psit o Moriori. Kor Porieri, aliorum itinorariis Ilittori Erdkundo VIII. p. 94s seqq. Aeri in eisum hoc Cyri sepulerum Oxhthot Toxier Doscript. do Parmenio, Perse et C. Pl. 8l; lapidi non minus splondido ineisum Flandin Voyago en Perse Pl. 85. 194-197. CAP. CCXV.
Strab. XI. p. 513. s. p. 781 B,
436쪽
καὶ διαιταν ἐνγυσι. ἱππόται δε εἰσι καὶ ανιατποι ἀι νοτερων γαρ μετεχουσι) καὶ τοξόται τε καὶ αἰχγιοφόροι, σαγάρις νομίζοντες εχειν. χρυσρο δε καὶ χαλκω τὰ παντα χρεωνται οσα μὲν γαρ ες αιυιὰς καὶ ἄρδις καὶ σαγάρις, χαλκῶ τὰ παντα χρεων - ται οσα δὲ περὶ κεπαλῆν καὶ tωστῆρας καὶ μασχαλιστηρας
ubi Casan bonus, nostri Ioei non oblitus, seribi mavult τὴ Σηρικνpro τῆ Σκυθικη, euius mutationis
iustam enusam perspicero haud valeo, praesertim eum Massagotas
ipsos ad Scythas quodammodo pertinuisso dubitnri Doqueat. Cons. ad I. 201 init. Simillimo do Λndro phagis loquitur Noster IV, Ios. σαγαρις νομιζοντες ἐχειH Do νο- μιιυεν cons. I, 1 al. - σαγάρις et hie ot paulo in serius scripsimus pro vulet. σαγαρεις, iti qua formam Io-
ili, ed. vernae.ὶ telum lioeco lineomparatum sui Aso suspicatur, ut modo tanqunm securis lignea , nis
rous ' ναὶ χαλκε' τα πανxcirotiuνται J χρέωνται in hoo enpitoot in sequonti aliquoties obvium haud mutavi propior libros seriptos; recenti. edd. ex Bredovitentione p. 38n ubivis roposuerunt
rum copia ne locia, unde provenerint ista, Ogrogie disputantem. Atque etiam Εichwald sGoograph. d. Casp. Moeros p. 27 AOq. 263 soq.ὶ auri eopiam tam sex fluviis repotit
aes attinet, tenemus illud, quod momoratu utiquo dimissimum pro-sori Ritiores Εrdkundo II. Pan. Isti ed. pr.), per Asiam septontrio nalom quaecunquo inventa morint antiquitntis monumenta ex motallis contacta, ex aero claborata misso, ipsa suo arma in sopuleris detoeta antiquissimi novi. Quibus optimo eonfirmantur, qvno HorOdotus ot Strabo l. l. do aero apud Massagetas, qui his ipsis in regionibus ungati esso dicuntur, momo-rino prodiderunt. - μΠοχαλιστηρας in seqq. eum Sehwgh. in Lexi eo IIorodotoo intolloxerim de loro quodam s. cingulo, quod si pra axillasgostant homines, cuius fibulas ex auro eonsocias habent Mnssagetae. Nam μασχαDστῆρες proprio sutit
lora, quas equorum scapulis subtenduntur, η. lora pector nlin, quem
admodum in Aesehyli Promoth. Il, ubi vid. Blomfiold. in Glossario, qui recto affori Thom. Mngistr. . V. μειλη p. 595. Add. Sehoono Comment. do personis in Euripid. Bacch. p. 30. In seqq. ταλαοαapnd suidam sunt τα π/ol τας
437쪽
χρυσῶ κοσμεοντο. ως δ' αυτως των ἶππιον τα μὲν περὶ ταστέρνα χαλκέους θώρηκας περιβειλουσι, τα δὲ περὶ τοὐς χαλι- νους καὶ στοιμα καὶ φαλαρα . χρυσῶ. σιδήρω δὲ Ουδ' αργυρωχρεωνται Ουδε C ουδὲ γὰρ -δέ σφί εστι ἐν τῆ χωρs' o χαλ-2l6κος καὶ ὁ χρυσὸς απλετος. Νομοισι δὲ χρέωνται τοιοῖσδε ' γυναῖκα μὲν γαμε ει εκαστος, ταυτ si σι δὲ ε πίκοινα χρεωνται. ο γὰρ a. κυθας φασὶ Ἐλληνες ποιέειν, Ου Σκυθαι εἰσὶ οἱ ποιεοντες, ἀλλα Μασσαγεται ' τῆς γὰρ επιθυιιῆσει γυναικὸς Μασσαγετης ἀνηρ, τον φαρετρεωνα ἀποκρεμάσας πρὸ τῆς αμάξης, ιμίσγεται αδεῶς. Ουρος δὲ ηικίης σφι προκεεται ἄλλος μὲν ουδείς' επεαν δὲ γέρων γενηται κΠρτα,
γναθους σκεπασματα. quam inter- prolationem nimis rostrictam essereeto statuit Schwoighaotisorus in Lex. IIerod. II. p. abi. Reetius opinor Blomsold. roddit frontriter vid. Glossar. ad Aoschyli Pors. 668ot cons. Homor. Ili. XVI, 106. V, 743 eum selioliis antiqui A et Buttim ann. Lexilog. II. p. 243. Insne eap. nitorum o νδε sin verbis:
omi) in unci libro Parisino omissum dolovit Dindors, tineis inelusit lan quam immerito intrusum Diotseh. Equidem retinendum duxi. CAP. CCXVI. ταυτησι δε ἐπικοινα χρέωντciιJOlim Ai κοινα, euius loco alii
ἐπίκοινα, i. e. promiscue, Cum na- verbium sit. Probant hane interpretationem ot in quno sequuntur,
et ipsius Strabonis verba Oadom doro XI. p. 513 s. p. 780 D. 781 A. Do ἐπίκοινος hoc sensu eons. IV, 104. 172. 180 eoll. VI, 10. Quare non audisndus Cornos, qui vel ἐπὶ κοινου logendum uol ἐπὶ κοινα hoe Odom sensu accipiendum eonsol, ut sit en ptib ie. Sed cons. Proeop. do bell. Pors. I, 5. png. 14 C aedo simili quodam moro npud Tyrrhonos Τhoopompum npud Athon. XII 3. pag. 517. D. F. - Initio capitis rotiqui τοιοισδε a libris om
οἱ προσηκοντες οἱ παντες συν- ποῖ της αμυξηςJ l. o. pharetra pro
plaustro avxpensa. Eadem in re
o libris reduximus. Ad vorhasias δὲ γιρων γένηται potest supplori τίς Cons. do subiecti, quod dicunt, omissiono ad I, 132 init.
ot πosa κοντες - θυουσίJ Vid. Strab. XI. pag. 780 seq. pag. 513od. Casa ab. similes aliarum gentium moros exstant plures notanto Larehoro nil h. l. Qui primum Hyperboreorum meminit ex Holla nico apud Clomoni. Alexandrin. Stromat. I. p. 359 s. fin. oi p. 360, tum Timaei do Sardinias insulas ineolis idom sero tostantis snpud Tretκ. nd Lycophron. Aloxandr. vs. 796). Do Cois quibusdam paria narrant Stephan. Byzant. s. v. Ἱουλὶς ot Strabo X. p. 486. p. I 45 A.
Noe his contonius recontioris adeo aetatis Oxemplum prosori Larcherus. Incolis enim rogni Araean oundem soro morem in usu esse tradunt in Hist. natur. et civit. duroyaumo do Sin m t. II. p. 371. In Nubiae interioris regionibus similem in modum sonos infirmos fossa saeta vivos sopoliri seribit Russog-gor in Augem. Zoitiing 1838. 22. Iun. Boil. Noquo alitor in Austra-liao insulis, quibus nomen Viti, fiori
438쪽
δε τα κρεα κατευωχεο-αι. ταυτα μὲν τα ολβιώτατά σφι νενο-I02 μιωται. τον δὲ νουσω τελευτσαντα ου καπασιτέονται, αλλα γνῆ κρυπτουσι, συμφορὴν ποιευμενοι, οτι Ουκ ικετο ες τὸ τυθῆναι.
Σπείρουσι δὲ Ουδὲν, αλλ' απο κτωνέων ζωoti 1ι καὶ ἰχθυων' οἱ δὲ α φθονοί σφι εκ του 'Αράξεω ποταμου παραγίνονται ' γαλακτοποται δε εἰσι. γεων δὲ μουνον ῆDον σεβονται, τῶ θυουσι
γῆ κοπιπτουσιJ In hoc ipso Sira- verbum adhibuit Odvss. I, ii 2. ho, alias Nostri vestigia premens, Ili. IX, 138 eoll. XVIII. 264 ot nonnihil discedoro videtur XI. p. XXIII, 12 l. Add. Pindar. Olymp. 78l A. s. pag. 513, ubi haec lo n- VII, 54.
440쪽
Καμβυσης, Κυρου ἰων παῖς καὶ πιο τανδαννὶς, τῆς Φαρνάσπεω θυγατρος ' τῆς προαποθανor πιης κυρος αυτος τε μεγα πενθος ποιησατο, καὶ τοῖσι αλλoren προεῖπε πασι, των ηρχε, πένθος ποιέεοθαι. ταυτης δὲ τῆς γυναικος ἰων παῖς καὶ κυρου καμβυσης, Ἱωνας μὲν καὶ Αἰολέας ως δουλους πατρωχυς εοντας ενόuιζε, ἐπὶ Αἴγυπτου ἔποιέετο στρατηλασιην, αλλους
CAP. I. κυρος αυτος τε μέγα πενθος ἐποι riscitot Vulgo πενθος si γα, invitis libris, quos et hie sociati sumus et in Eeqq. , ubi roeto illi omitiiunt altorum μεγα anto πενθος vulgo positum. Ad strueturam verbo. rum tus δουλους - αντας ἐνόμιζε eotis. Κ ueliner Gr. Gr. g. 673. not.1πὶ 31 Αἴγυπτον ἐποιέετο atρατηλασιηνJ Aeeidit hoe, toste Diodoro I, 68. cum Amasis iam esset mortuus, tertio anno Olymp. LXIII. Ex ipso Vorodoto id nobis eoiligoro posso videmur. hane Oxpoditionem non ita longo post Cyri mortem essesnseeptam: qui fit oecubuit anno 529 a. Chr. n. ut posuimus ad I, 2l4, Cambysis expoditio in Aegyptum suscepta Drobabiliter eadet in annum 527; proximo anno 526 seeuta est expoditio in Aothiopea, aqua in Aegyptum expugnatam rem versus est, quo tempore Apis apparuit Herodot. III. 27). i. e. anno 525 a. Chr. n. r unde apud Eusebium logimus, Cambysem obtinuisso Ao gyptum anno quinto regni Ani: vid. IO. n Gumpneh: Zoitroelii une dornabylon. ete. p. 165 seqq. 170 et Hiit tabueli d. rochnond. Cur nolog. p. sa. Qui Cyrum anno lim n. Chr. n. mortuum ponit Loy Fata et eoiaditio Aegypti ete. p. 33 seq. D.), indo Cambysem Aegypto potitum ponit
3IT seq. 62s) Cambysem Aegyptum
Rggressum osso statuit anno 525 R. Chr. n. , quem sequitur Clinton
n. Chr. D. A gyptum viserit, et Camis hysis Oeen pationem spatium interesso vult sexaginta sex annoruin,