장음표시 사용
891쪽
testimoniis, quae exhibuit Zoega l. l. p. 382, adeoque ipsa pyramidum inspectione accuratius et diligentius nostris temporibus iacta, satis e rto colligi potest, pyramidos e sepulcralium monumentorum genore sui se, xstruetas illas quid ni ad regum mortuorum cadauora bone medicata recipienda. Vid. Zoega l. l. Creueter. Symbol. II. p. 113 seqq. et tert. . qui pyramidos sepulcra fuiκae arbitratur regum Memphiticorum, qui eum Thebanis regibus, qui in montibus prope Thobas sitis cryptas eximia cura saetas si hi condidissoni, nihil cedoro vellont, oodem consilio montes arte factos, quales pyramidos in media illa planitie prope Mem Phin eductas rε vera nunt habendae, exstruerent, in quibus ipsi mortuiae rite conditi reponorentur. Atque in hac sententia, qua regum sepulera suisse pyramides existimamus, plerique viri docti nunc consentiunt, e quorum numero laudasse satis erit Letrontio ini Iournat d. Sav. 1841.
p. 449 seqq. , Guianiaut: Religions drantiquit. I, 2. p. 763soqq., Pro veschl. l. I p. 73, Russeager t. supra, l. I. A. Speneerr Sholchos os traveluin Egypt London 1850) p. 66 seq. Quae cum ita sint, minime audiondi sunt ii, qui Iosephi vel Pharaoniam horrea pyramides suisse iam
antiquitus opinati sunt: de quibus cons. quae attulit Creuetor. inr Symbol. II. p. 114 ed. tert. Meleti. eriti. I. p. 96, et quae monuit Letron nol. l. p. 394 not., qui hanc opinionem medio otiam aevo propagatam Arabibusque seriptori hus inde receptam Iudaein Alexandrinis deberi contendit; nee magis audiendi erunt ii, qui reeentiore aetato aliis ex causis pyramidos erectan osse putarunt, cum vol Soli aliisve numinibus Oas conaeeratas vollent, vel ad alia quaedam sacra adeoque areana perag ndaeonditas dicorent ), vol ad sidora propius contemplanda et quae sunt alia huius generis, do quibus vid. Beck l. l. p. 708. Quo eodem refero, quod nuper protulit Forchhammer in commentations de pyramidibus, quae inserta legitur Indiei lecti. universit. Κiliens. 1837 38 coli. All-goin ine Zeltiang. 1843. nr. 279. Bellag. 6. Octobr. , qui pyramides exstructas videri contendit, ut aquam puram e Nilo per eannies subterraneos in eameras interiores deductam aequo ac rores coelo delapsos exciporent ae servarent adeoque aquarum essent receptacula, quae aquarum inopiae, qua utique laborat Aegyptiau, suceurrerent. Aliud quid vel muis mirum excogitavit Fiolin de Persi gny in libro, qui inserit,itur: Do la dostitiation es do i utilite permanento de Pyramidos d Egypte et de Nubio contro len irruptiona Mablonne usos du deseri. Paris 1845' ).
Etenim hic pyramides eo consilio aedificatas osso opinatur, ut aronam ex interioris Libyas dosortis ventorum vi consatam prohiborent a sertilibus Aegypti regionibus easque ipsas hoc modo tutaa ae securas redderent. Cui quamvis ad Atipulatus sit G. M. Guenther in i Ephemeridd. lenensu. 18 6. nr. 11 . p. 456, merito oblocutus eui I. I. Amphre in i Reviae d. doux Sio, uti hoc utar, Gladi seli in programmate. quod proditi inurbo Κrotogehin 1inno 1849: , Die enis letorio Isis, iushesondero die Bo- delitiing dor obolishon u. Pyramiden , Obeliseos et pyramidos symbola esso vult mystorii Osirinoi do omnium rorum origino no natura. Cons. tiam Noaeli: anhrb. s. spoeulni. Philosoph. lΝ47. p. 68l in una soqq. ) Cous Litora, v Gagetto 1840. 12. Oetob. Dr. 1760. p. Ibi seqq.
892쪽
mondes 18 6 T. XVI) p. 660 seqq. itemque vir doctus in Bibliothhq. universolle Genhve 1848 Janvier) p. 498 seqq. , nee sane opus erit
pluribus commonstraro, quam inanis sit ista opinio. Haec sufficiant de eonsilio, quo pyramidos exstructaa esse existimamus: inter quas quae praoeipuum loenm tonont et amplitudine et altitudine, eas Noster accurate descripsit es. II, 124 ibi ius noti. ad fin. , caeteris mi unis; nain quadraginta ferino num ro v Et integrae vel mutilatas adhue per Aegyptum cernuntur pyramides, quarum plurimae inrogione Momphitica sitne a viris doctis adeo nune por turmas s. greges distinguuntur: vid. Zoesta l. l. Boch. l. l. p. 71 I. R noul Rochette inrIournal dos Savans l844. p. 330 soqq. Seboissolo l. supra l. p. 292. Accedunt pFramides recentio ro notato per Nubiam in iis regionibus, quae ad veterem Meroem pertinuissμ eonsentur, inventae, sed longe in seriores illaε quidem Λ gyptiis: do qua ro monuimus in nou. ad II, 29. Quid quod in Mexicanis terris aliisque Ampri eae meridionalis regionibus simillima 4egyptiis 133ramidibus monia monta inventa sunt, de quibus roris. Clarkεr Traueis II, 2. p. 196. Thoriacius: O in Aegyptens symbolfho Oidinindor isaerdotes hod om Pyramidorne. Nohontiavit 1822. Minutoli: Naelitrape Eu A. R i se te. p. 259 et Beseliret hung einer alten Stadi in Guatimata et e. p. 9 seqq. et qui omnia hue sportantia collegit I. G. Mulier: Gosehielite d. Λmerion. Ur religionen p. 457 seqq. Atupro accuratius inspieientibus mox apparohit, Nexieanas pyramidos, in nonnullis quamvis similes Λ gyptiis, ab his tamen plurimum disserre,
si altitudinem, strueturae ratio noni, sormam ac denique ipsum usum, cui Mexicana haee monumenta inserviorint, respiciamus r neque enim mor tuorum sive regum si vo principum cadaveribus recipiendis Mexieanae pyramides accommodatae orant, sed sacris peragon dis victimisqus adeo
humanis caedendia aptae r de qua re cons. Amphre in: Reuue d. deuxmond. 1853. T. IV. p. 2l0 seq. M ueller. l. l. Restat, ut de ipsa voco, qua Graeci haec AegFptiorum regum monumenta sepulcralia designarunt, exponamus: noque enim adhuc, quantum equidem scio, cognitum est, qualo fuerit nomen ab ipsis Aegrptiis adhibitum. Qui antiquitus de hac re quaesiverunt, sos invenimus vel ad vocem reta γὸς, unde derivarent τας π ραιιιδας, regressos esse, quia, ut Ammiani Marcellini utar vorbis. ad lanis speciem extenuatur pFramis in Cianum, vel ad tritieum , eum απὸ των πυριου doduci vellent τας πυραμιδας; quam ludaeorum Aloxandrinorum, qui pyramides Aegyptiorum horrea suiμse dicerent, opinionem nupμr, quod mireris, denuo sus
cepit vir doctus in Quatori y Rovi eis Vol. LXXVIII. p. 364 seq. Sed
ὶ Lib. XXII. cap. 15. g. 28: , , - quas figura apud geomotras ideo sie appellatur, quod ad ignis speciem του πDoος, ut nos dicimus, ex tonuatur in conum M. Apud Platonem in Tim. p. 56 B. inter alia loguntur haec: eto μ ω τῆς πυρααίδος στερεον γεγονος ενος πυρος atοιχεων καὶ σπερμα; quas haud scio an hue quoque appetent. Laurent. Lyd. de anonss. p. 10 eoll. p. 234)r ἡ δε πυραuὶς 'BL ov, ubi Rosethorroeto Platonia loeum attulit. ) Stophan. Byzant. s. v. Πυραω
893쪽
SS0 EXCURSUS XU AD HERODOT. II, 124.
haee et alia huiuscemodi a Gra eis exeogitata mittere utique placet: id unum Commemoro, quod eadem voce libi quoque penua in saeris obhati significatur apud Graecos s πυραμὶς apud Athen. Xl V. p. 642 κ. 647 C.), unde ob formae similitudinem quandam idem nomen a Graeeis in Aogypto habitantibus ad re iam monumenta sepulcralia haec, quae similem haberent speciem ae formam , doctaranda adhibitum fuisse pronuntiavit Bru-net de Preste in i Eneyelopsilio dea gens dia molid. XX. p. 272. Examen eritiq. doa dynast. d'Mypt. p. 51. In alia prorsus abi runt, qui voesm por urinam habuerunt et nlingua Grasea alienam, ex Ilobrat ea, sivs Coptica, sive Aepyptia lin- eua repetendam r qua de ro plura dabit Beck. I. supra l. p. 706 seqq. Zoega l. l. p. 131, qui sepulcralia monumenta cum fuerint pyramides, inde quoque nomon ductum videri statuit. Qui ad Aegyptium sermo. nem regreditur Iablon sui Voee. Aegypti. in opus . I. p. 2l9 ibique toWater, quas repetita loguntur in Thesaur. L. Graee. At phan. odit Londinensi Vol. I. CCLV seqq. . nomen antiquum sibi reperisus vi- un ent Pi-re-mstier quo radium soliti sieni sicari vult. Ignatius do Rossis Elymolog. Epypti. p. 159) assert noni ii Pe-ram, quo altum declarari contendit; hune sequitur Bunsen l. l. II p. 360; nequo admodum indoreeodit Ulitomanni sontentia in Philolog. Aogypt. p. 25. Plane aliud quid in mentem venit Soyssartho Bel trago E. Kenniniss d. ait. Aegypt. etc. I l. p. 186 , quo interprole πυραμιδες nunt regis delieiae s. monumentum. Loeum sacrum si v eonaeeratum alii reddiderunt, vocis Graoeae stirps ex Arabico sermone deducta; es. Sγlvest. de Satyr obsorvationasur l origine du nom donne par les Groes et les Arabea aux Pyram ἱdeud Egypto ote. in Militii r Magaet. Eneyelopod. Paris imi l. p. 44. Alia, quas a viris doctis tentata apud Boeh. l. l. et Iablon avium l. l.
leguntur, nunc omittam: neque enim certiora videntur, in quibus merito aequiescere ponsis.
894쪽
ΕXCURSUS XIII AD HERODOT. II, 141. 881
Expeditionis a Sanacharibo Assyriorum rege susceptae praeter Iosephuin Archaeolog. X, 1. S. 4 meminit quoque Iesaias, qui vulgo dicitur, cap. XXXVI et seq. , ubi tamen Aegyptus haud commemoratur, sed Iudaea tantum, quae sanequam Iudaicum hominum magis advertere potorat. Nam Sanacharibus, qui Aog3ptum quidem petiisse videtur, hac in expeditione eo minus praeterire potuit Iudaea in , quo gravius ac di scilius erat Aegyptum petenti, Iudaicam terram Assyriis insonsam relinquere haud domitam. Sed Herodotus, qui ad summam regis expeditionem respexit solosque Aegyptios sacerdotes de ea roserentes audiit, de Iudaea tacet, cuius torrae accuratiore eogniti no omnino destitutus esse videtur. Illud autem minime dubium: de una eademque expeditione et Herodotum et Iudaisum aeripiorem referre; qui quamquam in singulis quibusdam dissentiunt, in summa fere eonveniunt, eum Assyriorum regem tradant ad Aegypti Ines pervenisse; quos eum in rare vellet, perniele subito ineidente adeoque diuinitu. immissu regem istum eontinuo refugisse, magna atrage neeeptia. Quod sacerdotos et Iudaeos et Aoeyptios cupide
arripuisse arbitratur Gosenius ad Iosaiae loeum p. 937. 973 seqq.) eeleremque Assyrii regis fugam diis adscripsisse portoniumque praedi-Casse. Itaque a vero maxime abhorrere videntur, qui Aethonem Herodoti
pro His via et Vulcanum Aegyptium, euius sacerdos suit Setho, pro Iehova accipiant. Vἱd. Genenium l. l., qui ipso haec statuit: Aut Seden Fali hahon Hir hier Eisei versebi edon auagoblidete m3this h-tradition elle Nachrichten, die voti ei noni eoschichilichen Pun te auae hen , Hie nichnoch manche an dero Bemuli uti uen diosor Art in dor Sagenaeschieliteder Bibet und dor Κ lassivo e findon. M Qui post Gesonium de his disputavit Schegu in Append. III ad Iesai. vol. I l. p. 254 sqq. 259 sqq. et in pro 'grammate Frisingensi ann. 1848: - Uehor Iesaia 36 bis 39M , iis, quae
ab Herodoto traduntur, summam sere eorum contineri existimat, quae
regis statuae notis hieroglyphi eis inseripta atque Herodoto sie explicata suerint a sacerdotibus Aegyptiis. Assyriorum eladem dἱ vinitus inflictam extollentibus ae muris symbola doelarantibus. Et cons. quoque de San-ncharibo eiusque rebus gestis Beckr Anteit. E. Woltgeseb. I. p. 717 seq.720, Winer: Bibliaehes Real-ortorb. a. v. sanherib . Quibus equidem id unum addam, quod retulit Layardi Diseo veri es etc. p. 143: in cuneatis inseriptionibus palatii ah hoe Sanaeharibo exstrueti et ex parte nuper offossi Sanacharibum utique eommemorari eum Aegyptiis pugnantem eosdemque in fugam eonvertentemi de elade, quam tulerit, nihil II ERODOT. I. 56
895쪽
prorsus traditum reperit Layarde quod minime mirum videri poterit, cum huiusmodi inscriptionibus plerumque laudes regum contineantur aut praeclara eorum facinora celebrentur. Ne tu vero inde Herodoteam de Assyriorum clade narrationem sacerdotum Memphiticorum vanitati adseriptam velim, id quod serit Ra linson vid. I. a Gumpaehr Abriss d. Habyl. Assyr. Gesch. p. 31 seq. 87 seq.); quamquam, temporum rationes si dispiciantur, haec omnia gravibus difficultatibus premi, negari vix poterit. Quodsi enim Anysis anno 961 a. Chr. n. ut Larcherus ponit t. VII. p. 92 in regnum rediit annoque 954 a. Chr. n. probabiliter
obiit, tibi continuo sei aureossit Sotho, Sethonis huius aptas haudquaquam congruet cum Sanacharibi expeditione, quae in annum 712 a. Chr. incidit '). Laeuna erit annorum ducentorum quadraginta intra Anysin mortem et regnum Aethonis. Quam laevi am ut explerent temporumque rationem in ordinem redigerent, vario inodo tentarunt viri docti, quo rum sententias resert Beeh. l. l. Sunt, qui in ipso Herodoti textu lacunam esse statuunt, quam initio capitis I 24 ponit Buherius, initio capitis 41 Larcherus, ubi probabilitor traditum suorit de regibus, qui vel intra Nycerinum et Asychin vel post Asychin ad Sethonem usque Aegypti
regnum tenuerint. Equidem, si lacuna statuenda est in Herodoti libro, malim aliquid intercidisse post cap. 136, quae ost sententia viri nobilissimi, Liberi Haronis de Reiaenstein, aeeuratius exposita in schedis, quas ille nobiscum communicare voluit. In hae autem lacuna aeae aut seto regum historiam Herodotum Oxposuisse, satis verisimiliter statuit idem vir doctissimus. Verum quidem est, seriptos Ilerodoti libros, qui ad nostra pervenerunt tempora, nulla lacunae indicia certa praebere; quapropter in eam olim incidi sontentiam, ut in Ilerodoti quidem textu
quidquam Oxcidisse Dogarem, verum manca esae statuerem, quae ille nsacerdotibus edoctus in opus suum retulerit; quae si probentur, sacerdotum orit culpa, non Herodoti. Cons. in Da II, 177, ubi similia quaedam Herodoto non indicata suisse a sacerdotibus viri docti statuunt. Nec denique in hac tota causa illud erit praetermittendum, de quo iam in adnotatione ad II, 124 dlximus, Nostrum minimε in animo habuisse aecuratam et ab omnibus partibus perseetam Aegypti historiam tradere,
indeque etiam illum singulorum regum Auccessionem non tam accurate servasse nee iustam temporum ration m habuisse viderit sed ea, quae
ad historiam pertinent, reliquis rebus, quae in Aogypto ipsius animum
maxime advsrterant, enarrandia ita admiscuisse, ut ea, occasione quasi data, viderentur allata. - aeterum multa in Herodoto osse depravata,
3 Ita plerique statuunt viri docti, ne nuper quoque Schem. l. l. p. 262. Cons. etiam Εwald: Gosehiclito dos Vol hos Israel. III. I. p. 337seq. 478 seq. A quibus ita diseodit Booehh in Selimidi: Zoilaehrist L
896쪽
quae libros hodieqtie cognitos ox redunt, aliquotiea iani monuimus et hoc loco itorum monondum cens mus, si quis argu montum es librorum votustorum auctorἱtate ductuna opponere velit. Illud autem vix quem - iliam, qui Herodotoum locum attente perlegerit, dubitaturum osse ronfido, quin multum in eo turbatum fuerit, noe omnia ea videantur, quae pravis et imperfectis sneerdotum traditionibus adscribi possint.
897쪽
Veterem lab3rInthum praeter Herodotum inprimis d Aeripserunt Diodorus Sieulus I, 61. 89. Strabo XVII. p. 8l 1 s. p. 1155 coli. Potni'. Mel. I, 9 et Plin. Η. N. xxxVI, 13, qui ut rque ex Herodoti narratione potissimum pondot. Alia suppeditabit Zoega de obelisce. p. 4I8. not. lo, ubi recentiores quoque laudavit, qui de labyrintho retulerint, et Gattoror in Commenti. societat. rog. Gotting. Vol. IX. p. 54, qui potissimum Herodoti locum tractandum et Oxplieandum sibi sumsit. Tu vid. in ptimis Beck. Anteit. E. Welta sch. l. p. 72l, et adde quae post Lareberum in not. ad Herodoti loeum disputarunt doeti Galli in Deseripi. do i Eg. antiqv. livrais lli. to m. II. rhap. XVII. feci. III. p. 32 seqq. Mannert. Geogr. d. Gr. u. Rosin. X, 1 p. 430 ot Letron nor Essai aur seplan et la dispositio ii asen ἡrale dii labyrintho ete. in nou velles annales dos vorares par Eyrtha et M alte bruti t. VI. p. 133 aeq. , ubi etiam tabula aeri inelsa adiecta est. His accedit Lopsius, de quo mox plura, et Bunsen: Egypta Plaee, in Universat History etc. II. p. 305 seqq. ac praecipue p. 313 seqq. ed. secun d. coli. II. p. 324 Aeqq. ed. prioris Germanie.), qui et labyrinthi dolineationem, pyramidis imaginem ae denique regionis, in qua labyrinthus Oxstruetun fuit, mappam adioeit. Add. Wheeleri Th geograph3 os Nerodot. p. 424 seq. De tempore, quo labyrinthus Rit exstructus, minime constat; aedualdo probabilo fit, iam ante dod carchiam illiani suisse Oxstruetum indeque ad antiquiora A gypti monumenta. ut pyramides, alia id genus,
osso reserendum. Haud r petam, quas Hecv. l. l. protulit diversas sententias de labyrinthi eonditoribus: illud modo addam, Gallis quoque doctis l. l. 3. 4 p. ita statuendum videri, ut labyrinthus dodocarchiae tempore minime adscribatur, quamvis partem illius fortasse resecerit Psanimii Iehus, cum plureu omnino rea es temporum doeursu a diseasse videantur: unde simul porspieuum, eur diversi eonditores labyrinthir ges commemor latur. Nec alia sore de lab3rinthi eonditoribus suit se ii- Mentia Iablon Akii, Vocc. 4 ga. p. 124 so s. Sed Manne ritim l. I. p. 438 αἱ auditis dod ea retitae aetate Oxstrueta est labyrinthi molos, cuius designatio ad duodecim regulos pertineat, persectio ad unum Psanimit ἱ- rhum ado quo ri iam ad unum sx illius auecessoribus. Et postea idem Mannortua l. l. p. 441 hanc proponit coniecturam undo in Memnonem qui Memnonium et Thebis ot Λhydi Oxstruxorii, pro lab3rinthi auctor atque conditore esse habendum. Quae quam ineerta sἱnt, neminem su-
898쪽
gere poterit: nec vero certiora mihi videntur, quae nuper a viris doctinprolata invonior qui eum in ipsis votoris labyrinthi ruderibus rogis nomen lapidi inseulptum notis hieroa lyphicis reperium esseti Ra-n ma, i. e. Amenemha, ab hoc ipso labyrinthum exstructum esse contenderunt eundemque prorsus habu runt, qui in duodecima Manethonis dynastia recensetur Λάμαρις, octo ni norum rex, o ς τυν ἐν υρσενοι in λαβυρινθον εcivit' ταφον καΤεσκευασεν vid. Syncei l. p. 59 seq. sive p. III seqq. ed. Bonn. , sive laci χα ρη ς sive Nαρης s. μως: quae omnia ad unum idemque nomen redire volunt, quod apud Diodor. I, 6l, 97 sonet Μένδης A. IUα ρος , coli. I, 89. ubi Μηναν Invenimus, neque adeo diversum nit a Graeca voce Μοιρις sive Moeris, de qua Cons. noti. ad Herod. II, 13. 100: hune vero regem intra ann. 2194 ut 5i ante Chr. n. regnasse ponit Lepsius Chrotiolog. d. Aegypt. I. p. 262, qui idem quoques Briese liber Aegypt . p. 79) Graecam Μοίριος vocem ex Aegyptia
voce mere I. e. aqua ductam vel potius eorruptam ponit. Neque aliter
do labyrinthi conditoro statuit Rao ut Rheliotto ini Iournat d. Sav. 1848. p. 310 seq. iteinque Bunsen plura disputans t. supra l. Add. R. I. Fruin De Manethone Sebennyt. Lugdun. Batav. 1847) p. 111 seq. coli. 32 seq., shurn i Monumental histor3 os κρ3pt. II. p. 4l seqq., I beeler l. l. p. 426.
Haec si sequamur, nd longo remotiora tempora pertinebit labyrinthus salsaque omnino r tulisse putandua orit Herodotus, qui ad doderarchiae aetate longe posteriorem sed ipsi propiorem labyrinthum exstruetum reseri r quem illo duodecimae dynastiae tempore iam exstisse si ponamus, vix integrum ad Nerodoti usque aotalem porvonire potuisse recte iudi
cim regulis rogni sui monumentum rolinquore euplontibus lab3rinthum denuo extructum e Ase potions aliaque addens, unde qua in incerta sint, quae Lepsius protulit, satis apparet. Quare in Nerodoti auctoritate
acquiescendum conseo, dum moliora atque certiora pdoceamur.
De nomine in rinthi varias in partes abeunt viri doeti. Sunt enim, ani Graecum voca hiatum esse contendant eoque significari velint quem
vin locum, ex quo dissentier Oxitum ropori re queas ); alii e Coptica lingua vocis origines repetere malunt; alii deniquo, cum apud Manethonem. ut diximus. legatur, Laehorem nive Laharin , Aegypti regem porticisse labyrinthum, i, Ine commodo oxponi posse consoni domisilium Lubaris ). Vid. pra ter Beeli. s. l. in primis Iablons h. Voce. Aegg. p. 123 seq. ibique To Water. p. 125 seq. not. r. IpRe Iahlon Avina p. 125 l. l.) ea ex sontentia, qua labyrinthi opias a pinritina Aegypti regibus paulatim fuerit absolutum, pxponit: opus multorum vel magnae multitudinis; ah Israelitis enim, quos permultos in Λ gypto suis e novi- ) Ηine Woloher, a voce χαυοα. χαυρη dorivans reddit: stingemerh Trilog. d. Aeschyl. p. 2 ia). Add. o. Mulier: Arelineolog. φ. 50. 2.Οsbum l. I. p. 45. Aecessit R. J. Fruin Do Manothon. Sehonny t. p. 114. ὶ Aegyptium labyrinthi nomen suisse Ra-Mares, i. e. portam sit intellium. sepulcrum) Maris, unde taetum Lamares, Lahorea, coniicit Bunson l. I. p. 306.
899쪽
inus cons. Exod. I, 7. 9. 12 , videri exstructum; quod Aepyptios postmodo ita sui aso interpretatos, ut plurium et quidem duodecim principum opus dieerent labyrinthum. Nuper do labyrinthi voce sie statuit Slevior ruandhuch der alton Googr. p. 797, ut exponeret: et et 'I' Laoah
Biranith), i. e. eohaesit arae, pro: cohaerens arae: das Eunominen hangen de
Seliloas odor Praeliteobaudet Alium labyrinthi satis declarare videntur Herodoti verba: ολιγονυπερ τῆς χιμνης τῆς Μοιριος et quae sequuntur. Quaro quod Dan villius duplicem labyrinthum suisse olim statuebat, Herodotique labyrinthum Horaclo opolitano nomo adscriptum volebat prope septentrionalom terminum eius ea natis, qui nune quidem appelletur Bathen, lapsum fuisse virum Og regium ipsa Herodoti verba atquo Strabonia saei te evincunt. Unum tantum in Aegypto commemorari labyrinthum a veteribus roeteposuit Zooga de obest. p. 418 not. 10 hoc addens r reliquias eius primum dotexisse Lucam prope Moeridia lacum eo loro, qui nune dieatur κον- Caron, i. e. ara Caminis. Nam multum olim diseoptatum sat inter viros doctos, labyrinthi utrum ulla omnino sup rsint rudera necne; vid. modo Beeli. l. l. p. 722 et Zooga l. l. Nostra aetate aecuratius in haec inquisiverunt doeti Galli l. l. p. 32. Minimo enim eo loco, ubi Lucas aliiquo rudera labyrinthi detexisse sibi videbantur, labyrinthi reliquias osse quaerendas docent; quae prope Kesr-Caron Rive Ressar. Xersun)inveniantur rudera, sa ad tompla pertinere nune diruta. Vid. Iomard. l. l. p. 13 seqq. eoll. Ritter: Erdvunde I. p. 8lo se l. et L. de Laborde in Revus frans nise 1829. Ianu. p. 70. Labyrinthum eo potius loeo suis e existimant, ubi ea natis in Moeridis lacum se infundat et pyramia adhue conspiciatur quatuor latorum. Maenos ruderum lapidumque cumulos illie eoacervatos osse, conspicuos haud lonae a vico IIuoudrah, ut in quibus usi singulae quaedam partes operis plane destrueti discerni queant. Arabea autem, qui thesauros subterraneos in hoc aedificio latere putaverint, illud vautasso iidem viri docti su apicantur. Vid. Deseript . de rΕa l. l. p. 32 seqq. , Ritte r. l. l. I p. 798 seq., Manneri. l. l. p. 443 aeq. Bel aonium si audias, in oecidon tali lacus parte haud longe a loco Tirsa, tibi multae sunt eolumnarum reliquias, labyrinthus exstruetua osse videtur. Cons. I. de Hammor. in Annali. Viennensa. vol. XLV 1829 . p. 31. Qui post Gallos illos doetos Aearptum portu strarunt, vix labyrinthum attigerunt, euius situm recte indicavit unus Wilvinson Topography os Thobes p. 355. Manners and Cust. sec. ser. I l. p. 158 prope pyramidem
illam, quae adhue conspicitur non admodum remota a vico Πnotitirahaive ut scribit illo Anglieo Howara, qui unius forme milliarii Anglici
spatio distat ab urbe Croeodilopoli f. Fayoum. Aecuratius omnem hanc regionem perquisivit Lepsius. qui in ipsis labyrinthi ruderibua longius commoratus hoc ipso, quo dixi, loco, iuxta pyramidem illam, maximam ruderum longe lateque dispersorum molem, quae a pyramidi sastigio bene conspiei potoni, invenit simulque infinitarum collarum vel malorum vel minorum reliquias, ip osque lapides regis, quem diximus, nomen d clarantes, ut do labyrintho nune dubitari nequeat. Con aperium ruderum aere expreanum exhibuit idem vir doetua in opere splendidis-
900쪽
κimo, cuiua iam in Excursu Xli de pyramidd. ad lI, 124 mentionem se- civilis, Alith. II. tal3. IV; accurati Orona pnarrationem adhuc ex Rpectam ian; pavea de liis ille tradidit in i Hrie se aiis Aegypten etc. p. 7 seq. coli. ligem. Zoit ung 1843. Bellag. H. Aug. p. 1744 seq. De ipso labγrinthi usu diximus in not. ad II, 148.