Titi Livii Patavini Opera quae exstant omnia ex recensione G. Alex. Ruperti cum supplementis Freinshemii. Tomus primus decimus quartus

발행: 1825년

분량: 527페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

511쪽

dia gres par D. Vincent Thra Eliar, Goec Ira commentiares si cheoalter Folard. Paris. 6 vol. in-4' .a 759. Peritissi inus Geographino vir Da ille qui Bistoriis venerandi Recto Dis nolim Ailantem addidit, specialem edidit tabulam . in qua iter Hannibalis descripserat, cum hoc titulo: Carte potir Pe /ditionae Armibal , fur laquelle son Passage en Dalie et les principales de ses marohes soni tractes . etc. ΙΡSe quoque Insulam Isara et Bliodano conclusam censet inde Poenorum aciem per Trico Pios, ad Brigantium, et mox ad Alpe in Cottiam, Tecta quam muXime P gione dedit Cit.

a 745. Panegyrique de La Wille d' Aries par is pere bre de T irascon, in-4' huius operis Excerpta, Iournal des Saoanis de i744, p. 567 sqq). Scriptor illa,

obiter quaestionem aggressus, Livium ducem sequitur; sed novi aliquid tentat, locum ubi Poeni ad Rhodanum devenerunt ab hoc in tuo fluvi Mi traiecerunt discriminandum ratus: salsum certe, nec tillo testimonio probabile Commentum. 765. Groster, in opere cui titulus, Mus aiax m moires sur I Dialis Par deui geniushommes suedois Iournia des Saoanis, I76I, Octobr. P. montCm dictum cenis ah II anni lante superatum a Phit Patri P.

I 769-i77o. Vir illustris Liae Murquis de Saml-Simon, qui belli in Alpibus a Gallis , anno I 744, gestistoriam condidit, longam operi praefationem Praemisit, in qua viam Hannibalis unice perquivit. A Livio primum non dissentire videtur: ubi autem ad Druentiam perventum, non adverso amne ad Tauri num saltiam tendit, verum in Barcilonae Barc Duneste vallem ite o flectit. Mirandam prorsus opinionem, cui neminem adversari nusurum Putat, rapide EXPOnere operae pretium est. Hannibal primum post-

512쪽

EXCVnsus quam traiecit Isaram, prope Sancti-Marcellini sanum, triginta circiter millia supra confluentem, Viennam Allobrogum devenit: tum secundo numine ad urbem

Tricastinorum praecipuam, ubi Copius transmiserat, regreditur. Viam deinde scriptor noster rectissimam per montes nullo impeditus obstaculo ad Druentiam instituit, quam infra Vapineum assequutus, ad Barcit Onam ipsam decurrit. Mox Esubianos ualMe de

transgressus non in Sturae vallem Pede montiumque descendit, at in summis errat Alpium iugis septemtrionem versus usquo ad montem Vesulum Viso , cuius in radicibus Padus exoritur. Huius verba Sunuec de me retrouve aveC Annibal sur Ie mont Viso, M sans ni' inquieter de tous Ies detoura, Ou la Daude

M a da Ie falce errer pendant neus joura, etc. Et ecce proditiaeis reum traducit Magilum , Optimum Tegem, qui uaeliter hactenus in amicitia et foedere Carthaginiensium steterat, sed qui nunc non alio proposito relii e Italiam censendus est, quam ut Hannibalem Barbaris traderet, exuviasque illius opimas

Te portaret. In hoc rerum statu heroem suum deserit

377o-I775. Ahavast anno I 679 natus, Vita desun- .ctus anno I 767, minimo adspernanda quaedam de itinere Hannibalis disputavit. . Quae quum mortuo tantum auctore Cum ceteris eiusdem operibus edita sint OEuores diuerses, Genpue I 77Ο, in-3' , et Am sterdam I 773, 2 vol. in-I2 ; dissertationem eius ab anno non quo Composita est, sed quo in Iucem prodiit reserre possumus. Breve quidem opus, multa vero paucis verbis comPrehendit. Auctor cura quam

maxima rationes ponderat Livio obiiciendas; ideoquu

513쪽

DE TRANSITV ALPIUM Polybianao narrationi favet. Sed postea sententiam mutavit: literis enim a doct. Mann ad ipsum scriptis, notas addidit, quibus, contra quod ipse prius iudi

caverat, eruditissimi Mann auctoritate victus, Livium cum Polybio concordem esse vult, et Carthaginiemsium copias per montem cenis traducit. Ceterum non adeo contraria Polybiet protulit, quum una eademque via ad Montem-Melianum Perveniatur. Inde autem . divergere illi in Maurianam mulunt, urbemquE n mine Sancti-Ioannis nuncupatam Suin Iean de Mamri ne) eam esse putant, qua Poenus potitus est. Itaque in saucibus, quae propter hanc urbem PEPeriuntur ab Allobrogibus ex improviso paene Oppressus suerit ; dein Alpibus superatis descende Pit nil

Bipulas Riboli , ubi montes demittuntur, non propul

Augusta Taurinorum.

774-I776. Iam variae illae de transitu Alpium

opiniones variis ab auctoribus emissae ac defensae erant, quum apparuit e Scotia vir praestantissimus

Meloille, qui quidem quum decem annos in Indiae

occidentalis insulis summam rerum civilium in ilitariumque administrationem splendide obtinuisset, publicis subito muneribus depositis, totus se bellicarum rerum historiae et antiquitatis studio contulit. Quare per tres annos integros, I 774, a 775, 1776, Helvetiam, Italiam, Germaniam peragravit; loca proeliis insignibus illustrata bene curiosus invisit; urbes et oppida claris olim obsidionibus nobilitata recognovit, diversasque penetravit regiones, quacumque memorandos bellorum eventui veteres et recentiores historiae uis scribebant.

Polybii nomine et ingenio fretus, ratione, ut ipse ait, duce, viam qua Hannibal invasit Italiam, indicavit. Comprobata doctissimorum virorum Mandators

514쪽

EXCVRSVS et Dan ille opinione, nempε Rhodanum a Poenis circa Rupem-Mauram esse traiectum, Insulam Iue in Isarae et Rhodani confluente sitam , iam ab itinere quod illi descripserant, avertitur, et, quoniam Polybium cum Livio conciliare nequit. illum ad Insulam usque Prosequutus , quam, ex tali initio, uni Cam natura et ratio viam indicabant, ingreditur , . . cui unx Iue ad Alpem , tendit paulo longiore quidem itinere, sed sapienti ne inagis consentaneo, quam quae n prioribus inventa ei ant. Traiecto Isara, Exercitum adversa Illiodani ripa usque ad Figlinus, hodie Sal it-Ra nhert, ivisse aflirmat, relictoque ibi fluvio l3or Allobrogas ad radices mon

tium prope oPPidum Scularum Gebourx des Echorus ),

unde Cainberiacit in peteret , et Pur Graiam Alpem in Salassos deservetur. Apertum Polybii volumen manu gerens cl. veh tale Hannibalis it eo investigabat ; et saepe ardentioris animi vi ni, reptus, loca parum certo auctoris graeci narratione in illeata quasi deprelienderit, sibi gratulatur. Ac neseio an non tot cui in errorem inciderit, quum riapem e gypso albunii quod, non Procul u li ago I hir, ad laevam to Prontis dicti de la Reense ripam

luod cius o Pinio cluale in conceperat, Publici iuris noti facta sit. Eam Iuidem a nudexus cSt doct. Dolus, sed mi illa ex ingenio addidit, aut mutavit. 1779 i 736. Quod si illum ducem habuisset Denussure, vir omnibus cognitionibus ad solvendam qua Stionem necessnriis ornatus, eam Prosecto attentione digniorem iudicavisset. Sed vix eam attigit, Livioque Plane obsequutiis,

quacumque illo viam sicciit, hac et ipse graditur.

515쪽

DE TRANSITU ALI IV m Montem tamen dictum cinis , non qui nuncupatur

Geneore, a Livio designi tum putat. IMyage dians les

i 783, i 739. Quae in in obsoleverant, opinion os in medium retraxerunt Dutems et Chrelian de Lorges. Quorum prior in opere , cui titulus, Itineratre desroules les Plus frequenteos, etc. Paris, I783, in-I 2, Equitis Glard sententiam restituit, hoc Prnocti, uenixus argumento, quod eX uno monte, Prope Ocelum sito, monstrari exercitui potuerint circuit laudant campi. Alter autem in libro sie inscripto , Essa is hiastoriques fur te grand Mint-Lernard, I 789, ln-I 2, Per hunc unum de quo loquitur montem Italiae aditum, Hannibuli patere potuisse contundit, Omniaque ante Soin huius sententiae defensionem memoratu tu PO aΡ- ponens, Livium, quia cum ipso non consentit, saepius

i 765-I792. Opini Otiis huius, quantiam vis rarae atque singularis, aliquando defensor nobilissimus exstitit Gibbon, qui roniani imperii casus in historia sua tanta cum laude explicavit. Praeclara quaedam do hac re invenimus in eius miscellaneis operibus, adscripta die Octobris 24, anno I 765. Quum Primum C Iuverit librum legisset, qui de transitu Alpium tructat, Polybium cum Livio conciliari non posse Perspexit: itaque exposuit, quae causa Livium indux crit ut Hannibalem pec Cottias Alpos deduceret, et Opinionem Veterum, scilicet in Salassos omnium Primos eum. deScetidisse, repudiaret. Tum ex Polybii narratione coniicit, Poenos Se per Summum Penninum Italiae intulisse. Argumenta ipse quibus iitruque si mu- ur refelliturque Opinio examiniit, et demum dubii

tonax ita concludit: Latini scr toris narrationem esse ocrisimiliorem, graeci autem auctoris peram magis δε-

516쪽

EXCURSUS

deri. Hac quamquam dubii specie involutus, Pennianae A i tamen se favore satis significat. Doetissimi vero Dariuilia , cuius scientiam maximi faciebat, auctoritate postea victus, a priori sententia videtur destitisse, et deinceps pro saltu Taurino militasse; quip-Ρe eum anno I 792 viae a Cl. DanWille descriptae defensorem se Ostendisse Compertum habemus. Non adeo quidem valide unquam opinioni adhae-SCrat, qua Summum Penninum superasse Carthaginienses seruntur; neque credere poterat eos tantis ambagibus Romam petiisse. Falso autem ratus ho

a Polybio iter designari, quam alii cuivis fiduciam

dare mens vetuisset, auctoritati comprobatae Polybii ultoo deserebat. Miror sane tantum irum , quum Sic Polybio faveret, tamen nequaquam suspicaturia esse , alium inter Cottias Penninasque Alpes, locum Possucogitari, cui narratio Polybiana melius accommodetur. I id. Gibboris miscellanesus otas and memOira', 2 vOl. in-4' , Lond. I 796: nova exstetit horum miscel- Ianeorum operum editio Lond. alii 4,

5 vol. in Β' , priore multo amplior. i 794. Eodem sero tempore quo GAbon a Penninis Alpibus recedere incipiebat, vir in Anglia quoquo non ignobilis inhuaker, opinionem quam ille repudiabat, confirmare nitebatur argumentis, litiae in gravi cumulata libro invenimus : Ge cotirae of Hannibal ooer the Ajs ascertamed. Lond. 2 vol. in-3λ . Quo in opere non solum revocata Collectaque sunt omnia quillia cuintiue in huius opinionis dosensionem Composita; at novi ctiam exponitur itineris descriptio, Iuam paucis hic verbis Contractam reseremus. Hic neque Polyhio neque Livio obsequutus , Rhodanum e regione vici Imriol traiectum suisse, Insula in Ilio Allobrogum Hlis lano et Aravi comprehensam ur-

517쪽

DE TR ΛΝSITV ALPIUM bitrariir, quod iam antea Donatus Acciriuoli, et clar. Menestrier, S. I. Mox vero nullius priorum vestigiis insistens, a Lugduno ad Genevum transcurrit, SuPOP- vacaneum vatuS indicare, qua Poeni ingressi sint via. Sic et a Geneva sexaginta millia Passuum emensus ,

Octoduri Martig π consistit. Hic occurrunt, ut ipse opinatur, fauces peo quas Poeni Alpe invasere :

quam vere Urbem Expugnarunt, ea nunC Vocatur

Samt-Branchor, novem Circiter millia passuum ab Octoduro distans. Exercitus deinde ab loco dicto Graiares regressus,.ut Vallem de Bunes subiret, postquam quinque totos dies ibi consumpserit inter scopulos insuperabiles, tunc demum in pagum Salicti- Petri nomine descendit, ita ut seXtis Castris vix novo in millia emensus fuerit: nam hinc ad stationem modo citatam, ea est distantia; ne quo haud

minor ad scandendam montium verticem Super Pnt. Tam dementem opinionem Consulare , quiS OPerae

Pretium putabit 7 Ergone vir ille, qui Hannibulis

iter nova luce debuerat illustrare. tenebi is contru luibus oppressum iampridem sucrat, Caliginem quo- qtie suam circumsadit. Et ideo venia minime dignum iudico, ciuod a nobilissimo uel ille documenta acco-perat huic quaestioni tractandae utilissima; at nimia res novandi cupiditate abreptus . Vium quae a nullo antea tentata seret. patefacere sibi clestinaverat. 79 i. Interim vestigia Hannibalis Fred. Leop. Comes de Stolias, poetae move ac modo. inquirebat in Medullis lia Maurienne) inter vicosia Chambre et Modane,

ratusque se in locis a victore Sagunti Olim peragratis Orsari, tantum admiratus virum exclamabat: α Queis is furent Ies moyens qu'Annibal employa pOur Passerra Ces valle es, avant qu'On y eiu toti veri des clieni ins s Les soli venir de ce grand guerrior nous nnimn :

518쪽

is nomi, Peux. qui, pr Scipiti s des hautevus qui nous x, doni in alent, soni o pars dans te lit de la rivi ere. γγ Qui petit dire que ces bioes ne soni pas Partilletiuis Ille les Aa uvnges la abitanis des Alpes dochargerentis fur les Cari langinois . cluand iis virent POur la preis miore seis la salia leti des la nature inaccessi hie uin si,a pro sani e 3 . Vtinani Iliae laudat l octa. ea quoque historia, et ars critica comprobareuit At illustriss . deSIollurg nusquam certis validis Iue argumentis demonstravit, se in eo vere loco versatum esse. Iua transiit summus ille Imperator, in ciuem laudibus extollendum elegantissimi ingenii flores id tro profudit. Vid. Trimela in Germany, Itast and Sicij, by Stolberg;Gndon. 2 VOl. in-4' , tona. I, Pag. 39l , in versionenia glica editionis germanae . quae prodiit anno i7M,

iliciet. Opinionem a viris doctissimis Mann, Simier et Grosio expositam, non minore ingenio et sagacitate propugnat Albariis Beaum Ont, qui, Iuum sciret montem cenis Romanis tunc. temporis fuisse invium. alio declinandum esse censuit, tramitem- Iue tredecim passuum millibus distantem, Etesiam nor fest) vorsus aperuit. Quo ut deveniatur, a Ioconppellato eundum adverso amne, Cui Λrcus nomen, trans vicum Bessans, unde fauces angustissimae incipiunt. cluae ad vallem de Vice in Pe. de montio, ac deinceps in vallem de Lanao, demum nil Augustam Taurinorum perducit. Hoc iter auctor ipse quum decucurrisset, niano I 782 sibi Visus est Poenorum vestigia deprehendisse, qua circumpadanoso gros penetrare debuerint. Id tamen se coniectura Duiliroo by Cooste

519쪽

DE TRANSITU AI PIUM

assequi non certo assirmare dicit, immo opture, ut novast de hae re Perquisitiones instituantur: quas ipsi suscipiendas si otium permisisset, ab ea opinione, credo. mox destitisset, quae nullis bene firmatur argumentis. Vid. Descr*sion des Apes Grecques et Cottiennes, ora T. Dara historisve et statistique de Ianusis , par. I. F. Albanis de moni. Parisiis, edit.

66. Auctor in incerto reliquit, Alpemne Penninam

an Graiam transcenderit Hannibal: videtur tamen Graiae magis saVere. IBII-i3 i5. Ex ordine temporum sequitur quorundam mentio operum, quae pro Penninis aut Cot

par Delandine. Paris. Renouard, Pag. 12 , et Sqq. 1313. Annales des facts militatres , factant suile aux'cIoires et conqueles des Fransais, tom. I, cahierasi, 7 Et B. Paris. C. L. F. Panckoucke. Bili. I. A. Deluc. In hoc denique opus incidimus, quo Hannibalis iter, ca Iigine hacteIius et tonebris quas viginti seculoruin doctrina es eruditio vincere

520쪽

nequiverunt, involutum, Controversiis tamen tritum semper redivivis, tot scriptorum lii cubrationibus exercitum, speciali tundem cura tractatur, ut Pie anil lissimis illustratum explicationibus novo luiniue distinguitur.

Cuius operis auctor, Londini, Uno 2795 commoratus , nobiliss. -Diale colloquiis frui potuit, et quidquid hic anno i 775 Alpes perlustrans animo Collegerat, ipse edidicit, partimque notis manuscriptis quas is,si tradidit vir doctissimus, partim eiusdem

se monibus victus, opinionem veram tandem se assequutum existimavit. Et tamen ante quum adhaereret,

ipse quaestionem tantis controversiis impeditam por-pondit. Polybii textum contulit cum optimis eius vorsionibus, splendidissime scripta de eventu tam . memorabili perlegit, vias a Romanis per Alpos munitas dignovit, et locorum distantias in optimorum Icographorum tabulis dimensus, eas Cum mensuris nPolubio adhibitis comparavit. Duas in partes apprime distinctas dividi potest clariss . Deluc opus , sic inscriptum : Histoire si passageris A es par Annibal. Priori parte disserit, Iuam Hannibal viam a Pyraeneis ad Rhodanum scquutus fuerit, quo loco flumen traiecerit, quantum spatii abhinc ad Insulam usque sit emensus, haec ipsa regio ubi sita sit, denigne quanam montes fabulosae altitudinis transcenderit. Qua in Parte nec acum n Certe, noe ordo lucidus desiderabitur: adde quod pi nocisisPol hii verbis tota nititur. Altera vero pars Omnis in

o versatur, ut quomodo agmen incesserit ab Insula ad Centronum fari es, nccurate et minii tatim innotescat. Quum autem Polybius huc paucissima asserat neque ullum locorum designationem interponat, nihil firmum ci indubitatum recens scriptor emittere Duiligod by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION