장음표시 사용
491쪽
I .iv. XXI, cap. 2D discimus, Boios, quum adventa iel o nos iii Italiam Drantius venisset, sollicitatis Insul, rit, iis defecisse. et in Placentium CPeniona in Iue, recentes Romanorum colonias, irrupisse. Constat Etiam
a Gallis Circumpadanis, quos omissarii Hannibalis infrias Partes traxerant, Venisse in Punica castra leuatos, quibus Praeerat regulus Boiorum, nomine Magi-lus, apiid Livium lib. cit. cap. 25, Magalus. Qui post
traiectum iam Rhodunum superveniens, Hannibalem incertum, utrum in Italiam coeptum intenderet iter D an cum eo, qui Primus SQ obtulisset Pomanus exorci-ratu S, manu S Con Sereret, uvertit a praesenti certamine, is et integro bello nusquam ante libatis viribus. Italiam is aggrediendi in censuit D. Polyhius docet Mngilum Poenos in te prelis Olae ullo luuium, militibus et suorum ut vicinorum Gallorum n nim OS, Commeatus, nTmnpollicitum esse quod non temere pollicebatur. quum noli et Insul, es romanu in iam imperium excussissent ;soque obligassci, ut ipse dux nil esset itinerum sociusque licviculi: ec Venisso onim se . ut Poenos per eas dii ce- avet regiones, ubi CommentUS ns satirn stippeditaren-γatur, ut Irae Eam indicaret viam, qua paucis diebus, Alpes Superaront, incoluntesque Italiam invadorarentis. Quibus vorbis erectas esse militum mentes
Leito intelligimus. Quod a Boiis et Insubribus ad Hannibalem togatos
venisse, eosque viae duCes nil suisse constet, multum ad rem proficit: nam, qua duxerint exercitum, indocolligemus; magnaque lux tenebras, quibus involvitur quaestio. dissipabit. Vbi Hannibal ad Isarae ripas pervenit. Prosecto Viam eam ingressus est, qua Boii et Insubres solebant ox Italia in Galliam transire: ergo ab Insula se Philoni Isarae vallem sequiibus. Copius per Graium aut Pen-
492쪽
ni nutri traiecit iugum. Quum autem tompore Pol l, ii viam hanc fuisse ignotam, neque turnentis facilem ante Augustum Caesarem Patuisse doceat Strabo, necesse est Carthaginiensibus iter per Graias Alpes fuisse Hic certe a Via, qtiat Iescribit Livius, prorsus desectimus: at enim cui non mirum videatur Hanni linialem ab Isara non recta regione iter instituisse; sed ad Iaevam in Tricastinos flexisse; inde per extremum oram Vocontiorum tetendisse in Tricorios; Druentia quo traiecta, campestri maxime itinere cum boua pace in-' colentium ea loca Gallorum ad Alpes pervenisse s o tias. eoque superato iugo. in Taurinos esse delapsum sociis suis insensos, et Romanorum amicitia serocientes IQuod si accuratior suisset Livio IOcorum notitia . quoniam mutare Polyhii narrationem de reVerat, et ea, quae de Alpium transitu graeeus Scriptor memorat, in aliam transferre regionem, nonne montano.
nedum campestri itinere II annibale M iisse, eumque. 1, 3stquam a Rhodano movit, Vocontiorum sines a meridie praetergressum, Tricoriosque et Caturiges in- grossum. adversa Druentia, Cottiam Alpem devenisse
Verum etiamsi alia deficerent argumenta, satis lance una causa seret, cur Livium non Se lueremur, nimirum Hannibali per Cottiam Alpem transitum non Patuisse, quin certissime in Taurinos incideret; Pol V-biumque ideo anteponimus, quod Poenos primo aditu in Insubres deducat, ad quos statim descendere, ducibus Insubribus, profecto maluit, prudentissimus qui unquam eXstiterit imperator. Haec enim Polubius lib. III, c. 56: Τεγ.ος ὀξ, τίν tuis πορεt la
493쪽
Virile colligomium. IIannibalem non nisi per Alpeinc Palam in Insubres Perveni SSE.Ιllis omnibus unus opponitur locus e Strabone desumptus, quo freti Hannibalem per Cottias Alpes Italiam esse ingressum contendunt, et in primis vir DO-strae aetatis doctissimus Letronne, qui Livii assecla, quidquid apud veteres opinioni suae favere visum cst, lucro apponere sestinavit. Strabonis verba us rimus, lib. IV extr. P. 295, ed. Ox. IBO7: Τετταρας δ'
απασας κρη Γνώ δεις. Ac ne, plus quam advorsarius ipse concedit, arripere videamur, ea verba, qualia i PSe, non linguae graecae minus quum Geogra Piliae Cete-Γarulmsere artium gnarus vir, gallica reddidit, exhibemus : ec Pol e rie nomme que quaere pressasses deso Alpes ltin par les Liguriens, te long de hi liner Tyr-n rhgnienne; un auire Par D pays des Tauriniens, EI qu Annihal frauersa; un Gutre Par celui des Salassis; γα te quatriente Par les Rheliens : tous quatre retulis de , Prec*ices Quod si haec verba A ιδες υιῶλθεν, qu Hannihili trauersu, ex Polybio expressa sunt, quidiam discoptamus 2 Donno Polybium Liviumque in coConsentire patet, quod Cottianum saltum Poeni supc-Γaverint Saltem ea in libris Polybii qui supersunt. non re Pe Piuntur: quumque id maxime sciat doctissitnus Lelmnne , ista Verba quae tamen a Strabone addita non
velit, ex Historiis Polybii, libro XXXIV, nusquam
superstite, deprompta contendit, Strahonem quo ea Scribere ex SC non Potuisse, quippe qui Alpes nun- Iliam inviserit. et in Alpibus describendis Polybii insistat vestigiis: unde cl. Pronuntiat, liis
494쪽
verbis, sive Polybio, quod plerique hactenus, sive Strationi tribuantur, ipsius certe Polybii sententiam
repraesentari. Nos autem illi argumento vim tantam inesse non a Phitramur; verbaque ex ingenio Strabonis addita, ita ut ad rem nullo modo l,ertineant. II iccnim quum describeret Alpes, Polybium quidem. qui eas accurate inviserat ducem et quasi antesignanum sequi maluit; at si qua locorum descriptioni
ornamenta e sua penu admiscere ipsi libuerit, num ea Omnia ab illo, quem Sequitur, auctore hausta putubi-mus3 Et nunc Strabo, dum illorum montium limites determinat , et quibus peiragrentur Viis narrat, non praetermittendum putavit, quod in iis maxime conspicuum et insigne videret, immo quid ipse de ea re censeret extemplo enuntiandum. Livii scilicet Strabonisque tempore multum diversas de Poenorum itinere opiniones esse vulgatas ex ipso Livio certum est; qui . etsi contrarino sententiae faveat, tetur tamen Vulgo ccedi Hannibalem per Penninas Alpes tranSgressum quo nomine et Graiae et Penninae Alpes pariter designabuntur ; neque ringat Coelium . qui punici huius belli temporibus fuerat propior, Hannibuli is di
tum Italiae per cremonis iugum aperuisse , idem sano quod centrom, iugum . sive Alpem Graiam, a Centronssius incultam , ut demonstravit Abatiau, Oeuores dioerses, tona. II. Pag. I 65. ide quoque notas sia prapag. 79. Quid igitur mirum , si inter hasce Oppositas opiniones Strabo, quaenam earum sibi maxime PIaceret, enuntiare voluerit 3 Et hanc quidem Polyhii non esse sententiam ex historiarum illius libro III, apparet, ubi, absoluta iam itineris ab Hannibale consectina oratione, cum in Insubres statim esse degressum aD
sirmat. Nunc autem si in libro XXXIV Hannibale iii Cottias Alpes supe Passe contenderet , et ita ad
495쪽
Taurinos primo devenisse, aut laic, aut illic indigno eri asset: nec fieri potest, ut Polybius ille. qtiem Sapientem , veri amantem , sibi semper constuntem ,
et veterum et recentiorum voces celebravere ,
Hiem boniam auctorem appellat Tullius, de Ossio. III, 32, in ea re tam a se diversus urguaturi Nonne prudentis est critici nil cognitam scriptoris indolem attendere' nonne certis nitendum principiis, et evidentibus, nedum disceptationem omnem ex paucis verbis, apud auctores quibus trib*Intur, nus- Iuam apparentibus instituas 7 Talis defensio quidi Posicit adversus argumenta firmis stabilita funda- imentis, unoque non inficiando veteris scriptosis loco, Iui non desideratur, et quem ostendere ac designare cuivis adversanti in promptu est Hanc quidem opi- , Dionem ingeniose defendi posse, ipse, quem refellere Conamur, recens Scriptor testis est: non tamen CD
sicere potuit, ut demonstratae veritatis vel speciem opinio sua prae se ferret. Non immerito igitur hanc tantummodo Strabonis iis verbis expressam credimus; Polybiique verbis,
lib. ΙΙΙ, validum nillil obiici. Quin etiam Straboni
'ΦΡOnamus non mediocre testimonium, Plinii scilicet ii ii ait, Ilist. Xat. lib. III, Ca P. I 7 Seu 2 : Zuxta geminas Alpium fores, Graias atque Penninas: his Poenos . Graiis Herculem transisse memorant. Qui etsi non nobiscum sentiat, tamen Livii et Strabonis auctoritatem auctoritate sua suspendens, rem in dubio relinquit. At nostram in partem pondus adiicere videtur ipso Livius, lib. XXI, CAP. , SuPru PBg. 35, his verbis: utrum Hannibal hic sit aemulus ilia nerum Herculis, ut ipse fert. Etenim ea sic accipi Possunt, ut Hannibal, postss'iam Graias fill,es , ΗcP-culum Sequutus, trunscenderit, tum Se pariter ad Dissilired by Corale
496쪽
longinquas expeditioncs ot multiplices victorias accingnt.
At enim, dicet aliquis, ab Alpibus stati in in Insubres descendere Poeni non potuerunt, si modo Insubria tormini ii suerint, qui vialgo existimantur. Admissa quidem vulgatiori opinione, post superatos montes Hannibal ibat in Salassos , Doriae amnis accolas; sed tui limites hanc gentem a vicino Insubrium agro discriminaverint, haud facile desiniretur. Immo illi nngustissimam regioncm incolebant: nec mirum, Si Polybius , cui sane determinati non erant fines Salassorum, hoc ab illis non distinxerit, uniusque nominis appellatione iunxerit, quos olim consanguineos idem insupor iungebat romani imperii odium; ita tamen ut Insubrium, qui maior et numero et armis PO-pulus erat , nomen ad Salassos extenderetur, Insubriaque ab occidentali parto Alpium iuga terminos haberet. Quippo vetores , Ioca quae describunt, non
in partes particulasque secare solent: verum regiones totas generalius complexi omnia amovent, quae OPnlionis lucem minuere , currentisque narrationis impetum frangere possint : quod quidem ignorantia
locorum saepe, aut Parum certa Praecisaque notitia etiam evenit.
Nunc u Iiud obiicit ei. GDonne transeunti Graios Alpes Hannibali :α Nempe quoniam Hannibal , traiectis Alpibus,
Augustam Taurinorum triduo obsessam expugnavit , certe, si per Salassos ad eam urbem devoneri t. transeunda suit Doria Baltea , ut Augustam circa Padum quaereret: quod iter nunquam Hannibal suscepisset, tres tolos dies in ea urbe obsidenda ., qtia expugnata nihil fuerit prosectum, consumpturus, nedum 1 stinaret ad Ticinum, aute quam Romaui ab udvursu vilia
497쪽
citiam non venissent Taurini, unam ctorum urbem,
mentis caput, cinxit copiis vique eXpugnavit: unde ΙΙannibalem per Cottium saltum transisse demum patet. Augusta enim Taurinorum. in quo loco Padus et Doria confluunt, sita, progredientibus ultra Poenis obstabat, ideoque oppugnanda necessario erat atque exscindenda: quid vero, si per Salassos transierint I MHanc obiectionem aptissime refellit scriptor nobis turn antea citat us Aba urit . M Taurinos, inquit, laedere
iunctos cum Romanis, Hannibali primos, inter Italiae
populos, obstitisse , ex omnium CouSensu Certum est; non autem ex hoc sequitur, in Italiam degressum ad Titurinos esse, nedum ad SalaSSOS, quos certe
Primos adire debuit: praevidebat enim Τaurinos in
nitu custodiendo vigiles fore, nec facilem, ne ulla quidem defensione tentata, aditum daturos M. Immo eorum urbem oppugnari, etiam Graium iugum transcendentibus Poenis , et rei militaris ratio , ut exercitus Italiam invadentis salus postulabant. Primum enim revocemus in memoriam Hannibalem Don statim ab Alpitius in Taurinos infestis signis in- Currisse ; Verum stativis placido et composite habitis donec sessa et squalida itinere corpora milites cura-
Dent, resectisque viribus animos paulatim resume ent,
tunc demum in hostes movisse per Eporediam Iorde , , cluae viginti quatuor millibus passuum ab urbe Taurinorum aberat. Taurinos, quibus tunc bellum adversus Insubres motum erat, invitatos ad foedus, renuentesque Statim ipse, ut Insubrium socium do-Cebat, armorum vi subigere statuit. Prudentis enim consilii orat, nullos lia aere a latere, aut a tePgo, Romanorum amicos, qui et seStinantem in agrum volnu- Duui iucursionibus votaurent, aut si Drtuua ininus in j jtigod by Cooste
498쪽
locortando invisset, recipio uti se ad Alpes iter pro-hi hcrent. Quin etiam voletant vir iI iam militaris lampoliticae rei peritus terribiles pro negata amicitiuΡOenas expetere, ut magno Simul exemplo terrorem ceteris incuteret populis, animost Iue sopiorum inci .
inret; haud sane ignarus fama pici iamque bella confici , et timontes iam subaClos esse. IIa quo goris illa linucis diebus excisa, quasi omon totius belli apud si . nitimos ita valuit, ut omnes ultro sese Poeno dedi dorint. imminutumque laboribus ac periculis exercitum valido et sideli supplemento nil impleverint. Nunc autem quum obiecta diluisse, quantum in nobis suit, videmur, quibusdam novis observationibus opinionem nostram sulcire tentabinius. Etenim praeterquam quod Poenis per Graium iugum tendesntihus nihil insidiarum et impetus timebatur, via quoque Ioviori et suciliori tramite, nisi quaedam loca abrupisset subita vis tempestatum, demittohatur : quod
quidem perleve argumentum ob id tantum memoranuas, ne quidquam firmandae sententiae illoneram omisisse arguamur. Ecce aliud maioris momenti a clarissimo Deltic allatum : scilicet vetus illa nix in incla . quam Polybius pariter ac Livius memorant, non in
Taurino fultu usquam Eo tempore Occurrentem. Sic
499쪽
M ver toti te l'ann est que dans les passages sert en γ, ves, Ou dans des situations particulieres, tolles qu'on ,, en trotive dans Ies hautes montagnes, ou des ava- ,, Ianches qui descendent des faces escarpe es accu-aci mutent des Di asses considdu Ies de neige, qui n'onti, pas Ie temps de fondre avant te retour de Plii vov. γγ Ce cas particulior se renconive ab Ia descente du a Petit Sa int-IJernarii. γ Ipso quoque De Saussure, nivem in Graiis Alpibus intactam ex hieme permanere testatur; cuius verba sunt: Gon volt in au-dossus du village de La Tuile , γγ des amas de ne ige qui se soni conservius depuis Phi- a vor, et qui sermoni des Ponis fur ce torrent. γa Venio ad rupem incendio torre clam , ct infuso aceto Putrefaciam. IIanc narrationem alii reiiciunt. alii tuontur; plures utriusque Sententiae pro Pugnatores citantur supra in notis Pag. 74, sqq. His testimoniis quaedam addenda trit C conserum; primum ci Il resulto d'expcrion ces nites en IBO7. I ar M. Don- a gois it Ibin bruta, que te vivat gre bovillant. memob, I'cuit incandescente, calet ne lolite voci e qui n'est
a pas primitive, et qu'on Pe ut alors y ens Iacer des a lites et des coins . qui F Dayent Un Passage. γγ Livio quoque fidem omnino adhibent te mi quis de Sal ιι-Simon, et Ioannes Whisaher; sed eam opinionem in primis impugnat Delus, histoire si passa
r. Vide opus non ignobile, eui titulus est: Topographie , histoire, anιμ, tisages, dialectes des Harites-Al s.
500쪽
M des Alms, p. 254, sqq. Equidem narratam a Livio, et Iuvenale, Sat. X, v. I 55, sabulam ex populi credulitate et ignoranti admiratione ortam esse existimo; cui tamen aliqua Potuit causa subsistere, sive Poeni ad resolvendam nivem et glaciem, sive ad frigus levandum magnos ignes accenderint. Iam satis ea sint ad constituendum iter, quo Hamnibal Italiam penetraverit, scilicet per Graias Alpes. Quippe declinare debuit Taurinos, qui, si saltus sibi
maxime cognitos, et continuis cursibus eXercitos propugnassent, non incassum Sane in Poenos subeuntes tela immisissent. Quis vero credat ducem militiae Peritissimum, cuius mens Romanos integro bello nusquam ante ictatis Arctus aggrediendi praedicatur, infestissimae viae periculis exercitum temere et inutiliter obiecisse i quod centurio, quod miles gregarius nunquam profecto secisset, Hannibalem illud commisisse 2 Scilicet hac ductus suisset a Magalo Boiorumque legatis, qui sano non ignorabant, quomodo Taurini in Romanos animati forenti Et ipsi illi Romanorum socii, qui oblatum a Poenis foedus adeo constanter reiecerunt, hostes tamen fame, frigore,
viae laboribus omnimodis debilitatos, contusos, et ab ipsis Alpibus iam prope victos, amice et hospitaliter passi requiescere, spatium resiniendis viribus
dedissent, imminentem pie capiti suo procellam ave tere non tentassent, antequam in ipsorum perniciem detonareti iNon igitur istud Taurini, non istud Hannibal agere potuerunt. Atqui ea certe Poeno placuit via, qua citius et facilius deveniret ad populos , Romanorum iugo de ligatos , et iam dudum desectionis tempus circumspectantes , ideoque dignos , qui sequerentur in proelia Hannibalem illum, iureiurando udactum,