Antonii Bononiae Beccatelli cognomento Panhormitae Epistolarum libri 5. Eiusdem orationes 2. Carmina praeterea quaedam quae ex multis ab eo scriptis adhuc colligi potuere

321쪽

CARMINA 333 Ioviani Pontani in tumulum ut . Fansormitae. Siste hospes,fas est cantus audire Dearum, Grata mora est,musae nam loca sacra tenent. Antoni monimenta uides. hinc templa frequentant. Ille suit sacri maxima cura chori. Illum saepe suis medium statuere choreis, 1. Duxit compositos arte dQcente choros. - lSaepe lyram cessit Clio, cessere sorores, Concinuit teneros uoce,manuq; senos. iis

Extinctum fleuitq; Aon leuitq; Aganippe,

Sebeius miseros egit in amne modos .:ω - , ,

Sirenes quoq; de scopulis miserabile carmen Ingeminant, planctu littora pulsa sonant. Pierides tristem ad tumulum effudere querelas, Pierides passis post sua terga comis.

Hinc creuit desiderium,nec cura recessit Vatis, at extincto vate recessit amor. Conueniunt nunc ad tumulum, celebranis choreas, Et memorant lusus magne Pocta tu S. En audis,sonet ut lenis concentibus aura

Ut strepat applausu concita terra pedum Haec vati memores musae post fata rependunt, Carminis hoc meritum est,num satisZholpes abi.

322쪽

ut molles elegos.& Regum gesta canebat , Sacra Panhormitae contegit ossa lapis. Iani Vitalis in eundem .

Has tibi dat violas,immortalesq; amaranthos Ingeniorum altrix,' Martis alumna Panhormos, Non quia torpenti musas excire veterno,

Aut Regum immensas potuisti assumere curas, Verum quod Crassos inter,ditesq; Lucullos Integer Antoni voluisti vivere Codrus.

FINI s

325쪽

LECTORI

QUM praecedunt iam prae ubduxeramus, cum nobis no nulla ei dem utoniss carmina ab anu co, et docto viro sunt transmissa,qua ne desideraretur verioribus adiungere libuit.Tu boni confula,ET uale.

Epigramma in laudem Ebsia, de quo mem

. . nit in epistola ad Cremona qua incite. Quod versus. σcfol. Elysia auricomas inter celeberrima nymphas, Quis ualeat laudes enumerare tuas Colla nives,& labra rosas,& lumina uincunt Sidera: ita Helene,nuda Diana Dea es. Cum loqueris,pulchro manat tibi nectar ab ore, Dignaq; coelicolum sunt tua uerba choro. Quid loquar artifices digitos 'quid pensaZquid artes Et quibus euitas otia mille modos Inter opus tantum dulce b dulcissima cantas, Et cantu ignorans pectora dura seris :Nam saltu licet ipsa lirae, licet ipsa choreae, Sis decus,ad thyasos rara uocata uenis. At si quando uenis paulum cessura labori, Te charites sociant,te comitatur amor. Quocunq; incedis, spirant uiolaes rosae

326쪽

Incedis noctu,nox fit S illa dies. QuicqVid habent omnes diui,diuarq: decoris, Quicquid habent laudis,m quo laudis habes. Hoc etiam felix,quod sermosisima pulchro Scilicet,& casto casta puella places. in

Ipla puellarum decus es,decus ille virorum, a Clari ambo,claris moribus ambo pares. Ambos, oro,Deus longa uos seruet in annOS, S*pius et timidos iungat utrunq; VenUS. - .

Epigramma de quo meminit in Epistola ad Camsi, quae incipit. Supreioribus dub. Erc. fol. s 3. Hic Ducis Anguigeri dantur secreta tabellis ,

Quisquis es,a nostro limine verte pedem. Flecte aciem,noli nudam spectare Dianam: Nec strepe,non atris Luna laborat equis.

Epigramma de quo meminit in epiriola ad Fer senum,qua incipit. Dum expecto DI. 3. Deliciae domini iacet hoc Iolia sepulchro,

Concipis ex tumulo quam breuis illa fuit. Corpore munda,leuis,tum rerum sedula custos: Quare illam extremo hoc munere donat herus Garinus ad Panhormitam.

Musarum decus Antoni per locula salue,

327쪽

mo An MI N A ir Theocritum antiquum Siculae telluris alumnum Effingis, propria reuocans dulcedine vatem. Sicelides latio per se dabit Aetna Camoenas.

Responso Panhormitae.

quantum Romulidae sanctum videre Catonem, Quantum Cepheni volitantem Persea coelo, Alcidem Thebae pacantem viribus orbem, Tantum laeta suum uidit Verona Guarinum. m Petrum Ynon.

Scilicet Hetrusci sunt inclyta gesta senatus, Et sunt Anguigeri sortia facta Ducis. Sunt & Aragonei praelustria praelia Regis, Foemina Parthenope mascula bella gerit. Nec minus Ausonias armis Mars esserat oras, Cogitur atq; armis gens peregrina suis . M agna quidem sunt haec,& magno digna poeta, Usn q; percupida posteritate legi. Quaeq; Uo praetulerim nugis,quaeq; ilicet ausim Atq; suo diaui coimposuisse pede. Si nescis issum,qui Virgilios,& Homeros Malim,quam Gallos,Calimacosq; sequi. I Quatiuis hi Veneres,quanuis hi bella reponant, Attamen auctori gloria cuis sua est. In pretio est pulchre teneros qui fleuit amores, MM ,

328쪽

ANT. PANHOR. In pretio pulchre est arma, virumq; canens, Dixeris,ergo canas Martemq:, Duce Sq: Senatus, Sive canas Regem,belligeramq; nurum. Verum qualis erit dulcis clangitio uati Qualia dic sodes praemia Regis erunt Aut nulla,aut certo quam parua simillima nullis, Cum quibus haud chartas,quas perarabis, emas. Vsq; adeo nostra sub tempestate tyranni Pro nihilo sancti carmina uatis habent. Sit licet Aeneas Rex,st Rex alter Achilles, Si caret hillorico uate,peribit uter . Illi raucescant citharae,sors areat illi, Quicunq; ingrati Principis arma canit. Et me destituant musae,me pulcher Apollo Non amet, indigni s Ducis acta feram. At tu Principibus qui iucundissimus extas Petre,fac ingenio par mihi munus eat. Tunc mea masna nouos,largos,Reges s DucessEuehet ad superos lauta Thalia Deos.

GL. Lamolam quod Elegiae lachrimis

Bononia nequierit recedere.

Desne me placida uerbis abducere terra, Desine me domina dissociare mea. Vera mones,fateor :pulchres adducis Ulissem Fortiter aequoreas deseruisse Deas:

Fugerit & flentem Dux ut Troianus Elysam,

329쪽

Multa licet surdo spondeat illa proco. .. Addis ad haec etiam,quae non ornatius ipse

Tullius,aut grauius scripserit ipse Plato: Deniq; Quod possit firmos mutare Epycuros. Aut ii quid toto firmius orbe fuit. Me quoq; mutaras:& cor qui laeserat ignis Extingui gelidis est mihi uisus aquis . Antiquam & patriam,qua colles inter amoenos Exiguus Rhenus pinguia culta secat: Et te prisca domus,Siculas quae effundis in urbes

Progeniem nostram linquere mentis erat. Iam suberant animo praeclari Caesaris acta, Quae modo militia,quae modo pace gerit. Tunc & Mecoenas obuersabatur ocellis,

Quem Diis persimilem secula nostra serunt. Tum simul heroos versus meditabar, & ignes Atq; elegos animo deseruisse putans. Sensit amor sensus nostros,nostraeq; puellae

Detulit heu frustra nitimur in uetitum.

Flens Elegia uenit,sic nostra puella uocatur, Tum primum nostros uidit amica lares. oratia magna tibi si Lamoia,tu facis ad me, Tu facis ad thalamos tuerit illa meos. Bella prius fuerat,bella superabat et omnes Tum facie,uel se uincere uisa mihi est. Induit ad uires vultus Elegia Dearum, - Sive tuos Iuno,sive Diana tuos.

330쪽

r: AN T. v AN Iro . Facta est splendidior,sacta est renitentior dis Arrisit paries adueniente Dea. Sicut eram monitu flexusq;, & certus eundi,

Astitit,& nostro tabuit illa sinu l

Non potuit primo,quanuis bis terg,iterumg, Atq; iterum fuerit nixa puella loqui. Pro uerbis lachrimae, lachrimae pro voce fuerunt: Quale Dei magni pondus habent lachrimae. Nam me flexere,quamquὶm potuere quadrigas Solis,& irati sistere tela Iouis. IMens mihi mutata est,heroum gesta valete,

Mecoenasq; tua cum probitate vale. IVos quoq; grandisoni longe procul ite cothurni, Possidet ingenii ius Elmia mei.

Vtq; elegi imbelles nobis line fine manerent, Lux mea de tali carmine nomen habet. Qui potuit primum dominae contemnere fletus, Quista fuit,vere saxeus ille fuit. : Ferreus Aeneas,de tygride natus Vlisses, Durus Virgilius,durus Homerus erat. SScilicet humano,molliq; ex sanguine natus Nonhominum mouear luctibus,& crucier P h. Qui tribuit lachrimas homini Deus,inde fatetur Ex lachrimis quod vel mollia corda dedit. IDesine me placida verbis abducere terra, Desine me domina dissociare mea. ζPostquam mens rediit nymphae, sic pauca locuta est,