Antonii Bononiae Beccatelli cognomento Panhormitae Epistolarum libri 5. Eiusdem orationes 2. Carmina praeterea quaedam quae ex multis ab eo scriptis adhuc colligi potuere

331쪽

CARMINA . Is.Ρauca solet semper,semper honesta loquia . - I, si certa tuos persuadet causa recessus.

Sed me post abitum mox obiisse puta. Si steteris uiuam,sin ibis luce relinquar,

Iura meae vitae,iuraq; morti S habeS. . .

Vix dum finierat tum,cum mollissimus inquam, Crede mihi,nil est quod vereare necem: Enecer ipse prius,cerae prius enecer optem, Quam tibi vel minimi causa doloris eam . LaetuS agam tecum ,sne te mihi nulla futura est, Si qua futura tamen,moesta futura dies. Tu mini tu certe iucunda,& sola voluptas,. Tu mihi delicium,tu milii dulce decus. . Tu das ingenio vires,tu suggeris oestrum, Et vates vatem religiosa coliS. ἈDesine me placida verbis abducere terra, Desine me domina dissociare mea. Iamq; oculis nymphae tristis decederat humor, Praestiterat dictis credula nympha fidem: Inq; meos vultus nitidos erexit ocellos, O oculos oculis sdera visa meis. Dicite Dii vestrum cui desunt lumina,certe Furata est oculos nostra Elegia Deis.

Illic insidias,illic sua tela Cupido,

Luxurians illic retia tendit Amor. Mox mea candenti circundat colla lacerto,

Et sua coniungit mollia labra meis:

332쪽

Quicquid olent uiolae,spirant opobalsama quicquid,

Tale quid ex bucca noster olebat amor. Iam mora non Arabes mercator,nec petat Indos . Hic quid in Eoo littore quaerat,babet. Linquat apis flores,os fugat & huius, ab inde Mella nec hyblaeis deteriora dabit. Desine me placida verbis abducere terra, Desine me domina dissociata mea. Non hac una Venus,non unus in urbe Cupido,

Sunt centum,non hac unus in urbe Deus.

Hac & si innumeri sunt urbe Deiq; Deaes. Sola mihi facie bella Elegia placet: Atq; adeo mihi grata est,quantum non grata Catullo Lesbia,nec Gallo grata Lycorn erat. Su ni hic praeterea veteres, fidiq; sodales: Sanctius hic meus est hic Farasalla meus. Desine me placida verbis abducere terra, Desine me domina dissociare mea.