Vindiciae Kempensis adversus r.p. Franciscum Delfau monachum ac presbyterum congregationis S. Mauri. Auctore r. p. ... canonico Regulari ..

251쪽

1io VINDICIAE is sunt ut minimum tria, autoris videlicetis antiquitas, vitae institutum,& dignitas, . quae omnia in Gersenem ad amussim

quadrant.

- AEtas imprimis: nam autor ipse in- nuere videtur, se non multo post obia tum Sancti Francisci, qui anno Iz26. in caelum migravit, dc anno I 228. in Samis chorum album relatus est, huic de Imibri tatione Christi scriptioni animum adj ,, Cisse; nam beatum Franciscum velut

. . in vivis agentem appellat his verbis dem praesenti: uantum vn quiaque es in oc lis tuis, tantum ess se non amplim, dicit humilis Sanctus Franciscus. Quando ista diceret, &sic ratiocinaretur Delfavius, nisi non habendo quae diceret Nam si ista ejus consecutio valet, igitur, inquam, autor de Imitatione, scriptioni suae animum adjecit adhuc in vivis agente Christo Domino ; ipsum enim, ut verbis ejus dicam , velut in vivis agentem appellat, his etiam de praesenti verbis : ui sequitur me, non ambulas in tenebris, dicit Dominus. Porro de hac alia temporis circun- , stantia qua vult artate Thomae Religiosos ordines, atque imprimis Cistercien-

252쪽

ses, a fervore primo longe deeexisse,

Cum contra, inquit, tempori ου Gersnis,so anΠo raa o. aut rato. florerent, satis

supra dictum est. Quod deinde attinet, inquit, ad Vi- tae institutum, autor Monachum se in- digitat. Demus hoc. Sed quid istud Geta senem juvat 3 An usquam autor se Monachum Benedictinum indigitat Z Annon supra demonstratum est nomen istud a Thoma Kempensi non esse alienum, seque, suosque hoc nomine saepius appellare t Unum ex tot praecedemtibus testimonium hic referam. In chran. ρε Religio, inquit, vita vel nomine clara Mo- ' ρ' -- nachos protinus non habuit, priecipue t men Regulares cum Benedictinis , Cruciferis, o C erciensibus ' unde & a Pir-kamero hoc nomine appellatur. Fuit revera , inquit, Thomas de Kempis Pr effus Monachus fratrum Ordinis Canonicorum Aegularium, vir Sanctitate se doctrina ex,

Abbatem denique 3c cana senectute is spectabilem fuisse conjicere est, inquit, is ex variis formulis, quas nonnisi e su- ..periore loco proferre queat Vir mode- iastissimus. Immo, inquam, autor pro

253쪽

Σ11 VINDICIAE

sus contrarium saepius significat; nam dc supra a nobis evidenter ostensum est, ipsum diserte innuere se quartum Multimum de Sacramento Altaris libellum statim atque Sacerdos consecratus

est, scripsisse. Sic enim de seipso loquens cap. s. Attende tibi, inquit, omide cujus mimperium tibi traditum sperimpositionem manus Epimpi , ecce Sacerdos factus es, se ad celebrandum consecratus; vide nunc ut deliter o devote in seo tempore Deo Sacri cium meras, o rei um i reprehensibilem exhibeas. Non asievia onus tuum , sed arctiori jam alligatus es vinculo disciplina es ad majorem teneris perfectionem sanctitatis. Et in l. 3. Lepius evidenter significat se adolescentem, & sub Praepositi dominio,

ut loquitur, ac potestate constitutum, Minter adolescentiores Religiosos ad virtutem adhuc solitum informari & exerceri, cum librum hunc componeret, nedum cana senectute, & ampla Abbatis dignitate spectabilis tunc esset: sic enim de seipse loquens c. a . 'uid te implicin, inquit non indiges resondere pro alii sed pro te se rationem reddes. Et c. 13. iurisa adhuc nimis inordinate te diligis, ideo plene

254쪽

ΚEM PENfES. 2Iste resignare aliorum voluntati trepidis. Et cap. 32. Deus in ipso inordinatum hunc amorem arguens, Utinam, inquit, μtecum esset, or ad hoc pervenisses, ut tui Rissus amator non esses,sed ad nutum meum pure sares, or ejus quem tibi praeposui patris. Et cap. q9. Per votum, oc in primis num. s. iuia non audes res re altiori potesati sub dominio con tutus, ideo tibi δε-rum videtur ad nutum alterius ambulare. Et cap. 11. istud etiam disertissime innuit , Cum ait: Domine, ego nihil boni me egisse recolo, sed semper ad vitia pronum, o ad emendationem pigrum fuisse. Verum es negare non possum: in veritate confiteor, quoniam dignus sum omni ludibrio es contemptu, nec. decet me inter Devotos, sic Canonicos mindesemenses & Montis Sanctae Agnetis appellari solitos supra ostendimus) commorari. Et licet hoc aegre audiam, a Praepostis nempe suis istud ipsum illi virtutis in piissimo adolescente exercendae causa saepius exprobrantibus j tamen adversum me tro veritate pec cata mea arguam, ut facilius misericordiam tuam merear impetrare. An haec omnia in virum ampla quadam Abbatis dignitate conspicuum, & cana senectute

o iij

255쪽

2I VINDICIAE spectabilem valde de vencrandum ad amussim quadrant ,, At, inquit Deltavius Hi , Thomaeis Κem pensiis nomini atque modestiae parum confluunt, qui rudem adhuc tiro- nem talia locutum esse confingunt l. I. ., C. 22. Acuc Fus esset quod adhuc Derum institueremur, tanquam boni novitii ad mores optimos , s forte ses esset de futura

is emendatione. Hui l tam cito non ego is eam contumeliam Thomae inferam, ut

is eum a primaevo fervore statim recessisse putem. Atqui, inquam, eodemmet loco, & in verbis haec antecedentibus disserte tradit, non diu esse quod vitam Religiosam professus esset, cum haec evcitandi sui causa scriberet; sic enim ha- bet: Ruid si de nobis in Ine , qui te scimm tam mane Z Vae nobis, si sic volumus declinare ad quietem quasi jam pax stes securitis, cum nec dum appareat vesi-xium verae sanctitatis in conversatione no- ra. Bene opus esset, quod adhuc iterum in. stitueremur tanquam boni novitii, &c. Atque ex his omnibus satis superque palam oculis omnium ostenditur, multa ab adversariis in propugnanda Ger- senis de Canabaco fabula, scripta esse,

256쪽

quae si saltem nobis admonentibus considerare non negligant, etiam sibi ipsi interdum quantumlibet sint in se a sententia obfirmati, erubescent. Neque, opinor, deinceps errores Caietani, qui in hac qua de agimus cauSa multum homo fuit, & humani plurimum passus est, praestare in se recipient; sed eligent majorum suorum, RR. scilicet PP. Benedictinorum Sancti Germani a Pra-

tis Parisiensibus, exemplum sequi; qui

olim non semel dumtaxat, anno nempe I 111. sed δί iterum anno IF23. Una cum

RR. PP. Carthusianis & Celestinis libros de Imitatione Christi nomine Thoemae Kempensis Parisiis edendos procurarunt. Quod demum facere si perfracte renuent, patiantur saltem de ea re quae nos multum non molestat, ulterius non certare. Inter illos & nos hoc quod caput est omnino convenit libelli hujus Autorem, ut clarissimus Franciae Procancellarius Marillacius aiebat. pri-

' . . Τι de autore lib.

mu' ac praecipuum esse Spiritum Sanctum, cis.

quod scire sufficit, etsi alius autor ejus ignoretur. Est enim hoc a Gregorio Magno scriptum sapienter : Si magni cujusdam viri si piis Vsolis legeremui verba,

257쪽

116 VINDICIAE KEMPENfEs. γ f. λεωρ. eaque quo calamo fuissent scripta quar remus; ridiculum profecto esset, si non epia uiarum sensum cognsere, sed quasi ci amo earum verba impressa fuerint, indigure suaeremus. Cum ergo rem cognoscimus , quiaque rei Spiritum Sanctum autorem tenemus; cum scriptorem quaerimus, quid aliud agimus, nisi legentes litteras de catimo perscrutamur ' Quod facere ab auto-

. . . . re etiam nostro prohibemur i Non quin

rris , Inquit, quυ hoc vixerit, Iea quia dicatur attende.