장음표시 사용
241쪽
ia ligne i ta troi me , que cette latae se sui auure de papierva bim au de in δε motis Gersen. Atque ex hac relatione viri fide dignissimi docemur in bibliotheca, Sancti Germani a Pratis hos Codices, ut ante dixi, fuisse & latu ille tunc tem
poris, cum adeo vehementCr eorum CX-
hibitio expostulabatur, ut si legitimi Millibati fiassent, certam Gersenistarum
rebus conclamatis victoriam afferre, suum vero dedecus id infamiae notam auferre primo statim aspectu possent. Docemur etiam veram causam quamob rem sic latuerint, & in publicum prodire nunquam tunc ausi sint, nempe nondum rubrica corum & minium satis erant diluta. Propterea dandum illis orium, ut post annos viginti re jam satis matura prodirent, Sc dici posset: In imscriptione Codicis Padobronensis sana s
omnino friptura , se nulla falsi legitima
DJicio apparet. α'. Fraus & corruptela hujus M aliorum Codicum ex eo colli gitur, quod in fine primi horum M. SS. videlicet Padolironensis, vel ipso Cae-
tano fatente in concertatione sua, Pro Joanne Gersene edita anno I 6I8. etiam
adem manu babebatur Ioannii Gerso-
242쪽
i nis Parisiensis Cancellarii Epitaphium sex versibus cum hac insigni corruptela
comprehensum: Magnum parva tenet virtutibus urna Daunem. Praecelsum meritis Gersen cognomine dicrum Parisius celsa Professor Theologi claruit Ecclesiae qui Consolarius anno Milleno Domini centum quater atque viceno Nono, luce petit superas Iulii duodena.
Quis enim jam ex hoc vitiato & co rupto Epitapsio Ioannis Gersonis, qui Ecclesiae Parisiensis olim Cancellarius extitit, dc obiit I 29. die, duodecima Iulii; quis jam, inquam, non facile deprehendat , quemadmodum hic pro Gerson Gersen, & pro Cancessarius turpi& crassa corruptela Consolarius repositum est. Ita reliquos M. SS. omnes Codices in quibus nomen Ioannis Gersen jam legitur , haud dubie similiter vitiatos ac corruptos este, & olim nomine Ioannis Gersonis insignitos fuisse sed litteram o in voce Gerson, corruptoris alicujus manu exiguaque gladioli alicujus opera , in e fuisse immutatam Z Unde m 4 pn I prorsus Aronensis Sc Stasiani Codicis, qui nomen etiam Ioannis Gersen praeserunt, fides labefactatur.
243쪽
VINDICIAE Nec vacat, nec libet in hujusmodi M. SS. Codicum fraudibus retegendis diutius immorari; praestat forte videre an major sit fides in autoribus qui Ioam ni Gerseni dicuntur adstipulari. Discutiuntur reliqua argumenta , quae extrinsecus Gerseni de Canabaco favere
dicuntur. D MINICuLANTu R etiam Gemseni , inquit Deltavius , autores plerique. Enimvero istud essiagitamus,& ab adversariis vehementius postulamus, ut vel autorem Unum proferant, qui ante Caetanum, hominem istum Joannem Gersenem unquam & usquam in humanis egisse testetur. is Franciscus Augustinus ab Ecclesa, in-- quit Deliavius, in suo Chronico Pede- is montano, in Indice Vercellensium Abo batum, disertis haec habet verbis : sanis nes Gersen , qui eruditi fimum tractatum deis Imitatione Chrsi composuit. At, inquam, Augustinus ille ab Ecclesia totis quadringentis annis distat a Gersene, scri-
244쪽
ΚΕMPENSE . 2 3bebat enim aetate nostra anno I 6 4 8. Et volunt Gersenem anno I 22 o. floruille, nec ullum eorum quae narrat vadem
profert Franciscus Augustinus. Unde e
go ei licet alioquin clarissimo & docti iasimo, fides hac in parte haberi potest Deinde idem Augustinus in Indice suo
Scriptorum Sabaudiae se Perimontanorum, quem anno I6Iq. edidit, nusquam meminit Ioannis istius Gersenis scilicet nondum animi deceptus fuerat ex op ribus Caetani. Et certe in eo gravissime ab illo erratum esse evidentissime
vidit doctissimus Ughellus. Unde, ut supra diximus, in recensendis claris pie late & doctrina Vercellensis civitatis Abbatibus a Francisci Angustini ab Ecclesiis sententia i cujus fidem alias imprimis sequitur ) prorsus discedit, nusquamque Joannis Gersenis meminit. Immo ipsemet Augustinus ab Ecclesiis tandem vidit se in hoc suo Chronico
Pedemontano anni I 648. errasse, cum asseruit Ioannem aliquem Gersenem Sancti Stephani Vercellensis anno 122Ο.
Αbbatem fuisse, M autorem librorum de Imit. Chr. Unde in ultima sua Vercellensi historia quam anno I6s7. edidit,
245쪽
& in qua de illustribus pietate M doctri,
na viris fuse admodum differit, priorem hanc suam de Ioanne Gersene narratio- ut fabulosam omnino praeteriit.
Augustino ab Ecclesiis adstipulatur, inquit, Joannes Baptista Modena in sua historia Vercellensi. At etiam aetate nostra is vixit. Quid igitur certi & indubitati sine gravi dc antiquo fidei aliquo jussore de Gersene, a quo totis quadringentis annis distat, testari potest dei de ubinam extat talis historia Vercellensist M. SS. inquit, Codicibus continetur. Nempe quia domi facile nascuntur ; semper praesto adsunt adversario nostro M. SS. Codices aliqui, qui quidvis testentur. 3'. Denique constat in-cκ-oi γ αη- strumento publico testimonium hoc
Ioannis Baptistae Modonae Parisiis anno 16 9. confictum esse. His accedit , inquit, Ferdinandusis Ughellus in sua Italia Sacra. At, inquam, etiam aetate nostra is vixit. Scribebat enim Ughellus anno 16s1. deinde istud ejus testimonium ea fide profertur, qu Amulta alia hactenus adducta sunt, id est nulla. Unde Gersenis & Gersen istarum
causa prorsus labefactatur. Elegantissi
246쪽
me enim Tertullianus : uidni spum, ι. cujus tesimonium quoque ex false es' quomodo credam non mentiri eum, qui mentitur ut credam 'Sequuntur , inquit , inclito agmine re Eminentissimus Cardinalis Bellarminus, Antonius Possevinus, Rossiniolius, Maio- ..tus , Clarissitnus Michael Marillacius re
Franciae Procancellarius. En quid scri- repsit Bellarminus aetate nostra, & anno I 6I3. Communiter opus de Imitatione aisribitur Thomae de Kempis, viro admodum
pio : sed valde probabile es, autorem illius Opu li, se fuannem quemdam Abbatem de Gersen , e de Gessen, ut habet inscriptio in codice M. S S. qui a servatur in Monasterio Aronensi, quod olim fuit Monacho rum Sancti Benedicti, or nunc es domin Novitiorum Societatis fisu. En etiam quid Possevinus scripsit anno I 6o6. Eis nos secuti communem opinionem libros de Imitatione Christi Thomae de Uempis tribuimus; facere tamen haud possumin quin huc adjiciamus qua a Bernardino E intolio Societatis no ae Theologo accepimus. Sic enim isti refert. soannes .Abbas de Gessen vel de Gensen scripsit aureum istam de contemptu mundi libesiam. Ita habetur in exemplari M. SS.
247쪽
1o 6 VINDICI AEquod in Monasterio Aronens, quae nunc es domus Probationis Societatis sese, ex vera su Bibliotheca reliquum. Ex quo etiam intest igitur hunc Abbatem fuisse Sancti Benedicti Monachum, cujus extitit Monasterium.
Vides, Lector, Bellarminum, Potavinum, de Rossiniolium, idcirco tantum recessisse a communi illa opinione, qua libri de Imitatione Thomae tribueba tur, eosdemque libros propterea ascripsisse Ioanni Gerseni sive Gessent Abbati Benedictino, quod existimaverint codicem illum Aronensem relictum fuisse ex antiqua Bibliotheca Patrum Benedictinorum, quorum olim fuerat domus illa Aronensis, antequam ad R R. P P. Societatis Iesu pertineret. Unde si labat
hoc fundamentum, profecto & id quod
superstructum est concidat necesse est. 1
Audiamus itaque Maiolum t squidem
ad ejus testimonium provocant adversarii. Ego Andreas Maiolus Presbyter Societatis Jesu, testi cor me anno I FI s. cum Genua proseisiener Aronam, ad domum Probationis Societatis fiesu, ut in eam admitte rer, detulisse mecum coaeiceis M. . de Lm,
ratione Christi,sub nomine Ioannis Abbatis de Gessen seve Gersen, quem in domo pater
248쪽
ΚEM PENSES. 2opna repera : nec scio unde venerit, eumvreliqui Aronae in eadem domo, ubi conservatus es multos annos, ct inde accepit nomen Aronensis codicis a P. R ignosio serius qui legerunt Aronas se ignorantes, quod ego talum attulerim, exi marunt ibidem ab antiquis Monachis, qui illud Monasterium inhabitarunt, esse relictum; in quorum dem hoc resimonium mea manu subscri . Cromona die aδ.Iun. 1μ . Vides hoc Maioli testimonio, quod admittit Deltavius, quid de Bellarmini, Possevini, & Rom-gnolii opinationibus sit sentiendum. Polaxo in hoc codice lib. de Imitat. modo Gersenis modo Gessenis nomine inscribuntur, propterea quod ex alio codice nomine Gersonis insignito exscriptus est ab Amanuensi quodam haud plane capiente quid scriberet, ut satis innuit ipse Caetanus in longo illo indice errorum qui in Aronensi codice reperiun tur; quem indicem Romae anno 164 . edidit. Clarissimus etiam Marillacius in libello suo Gallice edito de autore librorum de Imitatione ait se ejusdem Aronensis codicis autoritate permotum ad partes Gersenis aliquomodo inclinasse,
sed tamen mox addit: Ie ne donne μν
249쪽
sen, parce que je u vois Heu asi e desautres circonpunces, que je ne suis fas en- re lust attribuer te livre de l'Imitation de
Iesu Chrs: s bien gula mon avis ce livren a polat jn ues io dAuteur plus as reque uinini EPrit. Sed ad id redeo, quod capitis hujus initio dixi, etiam a
que etiam rogamus adversarios, ut vel autorem unum proferant, qui ante Caetanum & aetatem nostram quidquam de isto suo Ger sene toto illo quadringentorum annorum spatio quod inter nos& illum intercedit, unquam & usquam scripserit. Quamdiu enim ab illis hoc non erit praestitum, tamdiu a nobis haec eorum de Ger sene Canabacano narratio pro fabula habebitur. ,, Sed pergit Deltavius, quantb obscuis rius ab antiquis est nomen Gersenis, is tantb illius causa est potior. Mirum sa- is ne i Quis enim, inquit, Facundum, quisis Agobardum, quis denique Guibertum is noverat ante corum libros hoc tempo- ,, re editos Sed quid hic aut estne prudens, qui tam secum pugnantia dc contraria adinvicem confert Z Nam Guibertum quod attinet, ex Clarissimo viro Luca
250쪽
ΚEM PENfES. 1os Luca Dacherio coasceta suo potuit facile rescire, an ipsius nemo ante libros suos hoc tempore editos meminisset. Et de Agobardo quot extarent Veterum
elogia, potuit ab erudito Stephano Ba- lusio, & Papirio Massono, qui Archiepiscopi hujus Lugdunensis opera ediderunt , edoceri. Denique de Facundo quae & quot antiquissimorum autorum essent testimonia, potuit videre in editione illa quam doctissimae Societatis lumen illud ingens, Ecclesiaeque Gallicanae decus & ornamentum Iacobus Sirmondus adornavit, ut profecto hic omnino desideretur Deltavit prudentia, fictilium Gersenem suum, omnibus re- trb sarculis incognitum, cum Guiberto, Agobardo,& Facundo, viris multorum veterum autorum sermonibus M laude celebratissimis comparantis.
Discutiuntur argumenta qua ex Ese libeati emi, o Ioanni Gerseni favere dicuntur. Rcu MENTA, inquit Deltavius, quae ex ipso libello eruuntur, ea