장음표시 사용
361쪽
34o LI B. III TI T. I. neptesue esse. Adoptiui vero emancipati, extraneorum loco incipiunt esse: quia ius nomenque filii filiaeue, quod per adoptionem consecuti sunt, alia ciuili ratione, id est, emancipatione, perdunt. De bonorum possessione contra tabulas. 12. Eadem hae obseruantur, ct in ea bonorum possessione, quam contra tabulas testamenti parentis, liberis praeteritis, . id est, neque heredibus institutis, neque ut oportet eXheredatis, praetor pollicetur. Nam eos quidem, qui in potestate mortis tempore fuerint, re emancipatos vocat praetor ad eandem bonorum possessionem: eos vero, qui in adoptiua familia fuerint
perhoc tempus, quo naturalis parens moreretur, repellit. Item adoptiuos liberos emancipatos ab adoptiuo patre, sicut nec ab intestato, ita longe minus contra tabulas testamenti, ad bona eius admittit: quia desinunt in numero liberorum eius esse. de cognati. 33. Admonendi tamen siunus, eos, qui in
admM Ia. Et emancipatoo Didium antea, hos hodie beneficio Praetoris opus non habere, ob
Naturalis parens Adoptiui hodie a naturalis parentis succassione non excluduntur, cum emancipatorum ius retineant, qui patri naturali tam ex testamento quam ab intestato succedunt. υια in
362쪽
DE HER. QVIE AB INT. 34 Iadoptiua familia sint, quiue post mortem
naturalis parentis ab adoptiuo patre emancipati fuerint, intestato parente naturali mortuo, licet ea parte edicti, qua liberi ad bonorum possemonem vocantur, non admittantur, alia tamen parte vocari, scilicet qua cognati defuncti vocantur. Ex qua parte ita admittuntur, si neque sui he- redes liberi, neque emancipati obstent, neque agnatus quidem ullus interueniat. Λnte enim praetor liberos vocat tam suos heredes, quam emancipatos; deinde legitimos heredes, tertio proximos cogna
Emendatio iuris antiqui. De adopimis. I 4. Sed ea omnia antiquitati quidem
placuerunt: aliquam autem emendationem a nostra constitutione acceperunt,
quam super iis personis exposuimus, quae a patribus suis naturalibus in adoptionem aliis dantur. Inuenimus etenim nonnullos casus, in quibus filii & naturalium parentum successionem propter adoptionem Ad I. I 3. Eua cognati) Iam antea dictum,adoptiuos quoad patrem naturalem iure liberorum emancipatorum admitti, vi Nou. II 8. c. I.&sie illis neque sui nequo emancipati obstare possunt, ut hine longe pinguius sit beneficium Iustiniani ex
Ad s. I . Nostra constitutione Quae extat in L pen. C. de Adopt.
363쪽
nem amittebant, & adoptione facile per emancipationem soluta , ad neutrius patris successionem vocabantur. Hoc solito more corrigentes, constitutionem scripsimus, per quam desinimus, quando parens naturalis filium suum adoptandum alii dederit, . integra omnia iura ita seruari, atque si in patris naturalis potestate permansisset, nec penitus Iadoptio fuisset suta secuta : nisi in hoc tantummodo casu, ut possit ab intestato ad patris adoptiui venire successionem. Testamento autem ab
eo facto, neque iure ciuili, neque praetorio, ex hereditate eius aliquid persequi potest, neque contra tabulas bonorum possessione agnita, neque inossicios querela instituta.
Cum nec necessitas patri adoptiuo impo- Natur, vel heredem eum instituere, vel exheredem facere : utpote nullo vinculo
Naturali copulatum: neque si ex Sabiniano senatusconsulto ex tribus maribus fuerit adoptatus. Nam & in eiusmodi casu nequeqnaria ei seruatur , neque ulla actio ad eius persecutionem ei competit. Nostra autem constitutione exceptus est is, quem pa-Tens naturalis adoptandum susceperit. Vir que
Testamento autem Hoc adhuc hodie verum est e, adoptiuum, qui tu potestatem adoptantis non transiit,ius quidem ab intestato succedendi noni men testamentum impugnandi, habere.
364쪽
que enim iure, tam naturali quam Iegitimo , in hanc perlonam concurrente, Pri- sina iura tali adoptioni iseruamus: quem admodum si paterfamilias sese dederit adrogandum. ae specialiter & sinsulatim ex Praefatae constitutionis tenore possunt colligi. De descendentibus ex feminis. Is. Item vetus fas ex masculis progenitos plus diligens, solos nepotes Vel neptes, qui quaeue ex virili sexu descendunt, ad
suorum vocabat successionem , ct iure agnatorum eos auteponebat: nepotes autem, qui ex filiabus nati sunt, & prone-Potes, qui ex neptibus, cognatorum loco Connumerans, post agnatorum lineam eos vocabat, tam in aui vel proaui mater ni , quam in auiae vel proauiae, siue pate nae siue maternae, successionem. Diui autem Principes non passi sunt talem contra naturam iniuriam sine competenti emendatione relinquere; sed cum nepotisci pronepotis nomen commune sit virisque, tam qui ex mastulis, quam qui ex seminis descendunt, ideo eundem gradum M ordinem successionis eis donauerunt.
Sed Concurrente Adoptionem plenam innuit hic Imperator, quae ius potestatis tribuit, pariter ut in adrogatione. Ad I. I s. Plus diligens Hoc ita fauore conse uandae familiae.
365쪽
3 4 La B. III. TITO I. Sed ut amplius aliquid sit eis, qui non so
lum naturae, sed etiam veteris iuris suffragiis muniuntur, portionem nepotum, Vel
neptum, vel deinceps de quibus supra diximus 3 paulo minuendam esse existima.
uerunt, ut minus tertia parte acciperent, quam mater eorum, Vel auia fuerat acceptura, Vel pater eorum, vel avus paternus siue maternus , quando semina mortuast, cuius de hereditate agitur: iisque licet sollisint) adeuntibus agnatos minime VO-cabant. Et quemadmodum lex duodecim tabularum, filio mortuo , nepotes vel neptes, pronepotes vel proneptes, in locum patris sui ad successionem aut sui vocat: ita & Prineipalis dispositio in locum matris suae, vel auiae, eos cum iam designata partis tertiae deminutione vocat. Sed nos, cum adhuc dubitatio maueret inter agnatos & memoratos nepcies, quartam par tem substantiae defuncti agnatis sibi vindicantibus ex cuiusdam constitutionis auctoritate, memoratam quidem constitutioilem Minus tertiatarte E. g. Si desunctus reliquerit filium, & ex filia defuncta duos nepotes; hie descendentes ex filia tantundem non capiebant, quantum filius, sed huic duae tertiae, illis una praestabantur. Cuiusdam eonstitutionis ) Lege r. eiusdem constitutionis scit. L. 9. C. desiis-legis. liberi in Neo-
366쪽
onem a nostro codice segregauimus, neque inseri eam ex Theodosiano codice in eo concessimus. Nostra autem constitutione promulgata , toti iuri eius derogatum est: & sanximus, talibus nepotibus ex filia vel pronepotibus', ex nepte, vel deinceps, superstitibus, agnatos nullam partem mortui successionis sibi vindicare: ne hi, qui ex transuersa linea veniunt, potiores his habeantur, qui recto iure desce dunt. Quam constitutionem nostram obtinere secundum sui vigorem & tempora, dc nunc sancimus: ita tamen, Vt quemadmodum inter filios & nepotes ex filio antiquitast statuit, non in capita, sed in stirpes diuidi hereditatem : similiter nos inter filios oc nepotes ex filia, distributionem fieri iubeamus, vel inter Omnes nepotes &Deptes, ct inter pronepotes, ct proneptesct alias deinceps personas: Vt Vtraque progenies, matris Vel patris, auiae vel aui, portionem sine ulla deminutione consequatur: ut si forte unus vel duo ex una
parte, eX altera tres aut quatuor eXtens, visntis Theodosiano codico Extat in L. a. C. de legitim
Nostra autem scit. L. et v. C. de suis re legit.
libera Inter omnes nepotes) Ergo semper illi in sti pes aut iure repraesentationis succedunt, siue ex fi- Iiis sint, sine ex filiabus, siue soli, siue cum propioribus concurrant. T S Ti-
367쪽
nua aut duo dimidiam, alteri tres aut quatuor alteram dimidiam hereditatis habe.
. Secundus ordo heredum legitimorum. CI nemo suus heres, vel eorum, quos in- in ter suos heredes praetor vel constitutiones vocant, eXistat, qui successionem quin quo modo amplectatur ; tunc ex lege duode cim tabularum ad agnatum proximum pertinet hereditas. De agnatis naturalibus. a. Sunt autem agnati ut primo quoque libro tradidimus cognati per virilis sexus personas cognatione continusti, quasi a patre cognati. Itaque ex eodem patre nati fratres agnati sibi sunt: qui ct consanguinei vocantur: nec requiritur, an etiam eandem matrem habuerint. Item patruus
fratris filio, α inuicem is illi agnatus est. Eodem
ΤΙΤ VLVS II. Ad pr. Inter suos heredes Haro r Emancipatos intelligit, qui ex Constit. Iustimani per Nou. II 8. hodie cum suis concurrunt. Ad I. I. Primo libro Scit. I. I. II. delegitim
Eandem matrem Hodie multum refert, quia fratres vestaterales a germania excluduntur.
368쪽
Eodem numero sunt fratres patrueles, id est, qui ex duobus fratribus procreati sunt,qui et- dam consobrini vocantur. Qua ratione etiam ad plures gradus agnationis peruenire poterimus. Ii etiam, qui post mortem patris
nascuntur, iura consanguinitatis nanciscuntur. Non tamen omnibus simul a- '
gnatis dat lex hereditatem ; sed iis, qui tunc
proximiore gradu sunt,cum certum esse coe perit, aliquem intestatum decessisse. De adoptiuis. a. Per adoptionem quoque agnationis ius consistit: veluti inter filios naturales, re eos, quos pater eorum pdoptauit. Nec dubium est, quin ii improprie consanguinei appellentur. Item si quis ex ceteris agnatis tuis, veluti frater, aut patruus, aut denique is, qui Iongiore gradu est, adoptauerit aliquem, - gnatus inter suos heredes esse non dubitatur. m
Consobrini J Scil. in latiori sensu; alias enim hi otales dicuntur, qui ex duabus sororibas nati. Proximiore gradu Notabile hoc est, quod ero
ximitas inter agnatos, non aestimetur ex tempore mortis, sed ex tempore corruentis testamenti.
Ad f. a. Ex reteris agnatio Adoptio itaque nunquam ius cognationis, sed tantum ius agnationistribuit,& hinc adoptatus cum reliquis agnatis concurrit. Hoc tamen ad illos tantum pertiner, qui in adoptantis potestatem transeunt, non in adoptiQ- ne simplici. Foersteris Suces l. s. c. I 4. N. I.
369쪽
Lia. III. Τi T. II. De masculis N feminis.
3. Ceterum inter masculos quidem agnationis iure hereditas, etiamsi longissimo gradu sint, ultro citroque capitur. Quod ad feminas vero attinet , ita placebat, ut ipsae consanguinitatis iure tantum capiant hereditatem, si sorores sint; ulterius non capiant: masculi autem ad earum
hereditates s etiamsi longissimo gradu
sint) admittantur. Qua de causa fratris tui, aut patrui tui filiae, vel amitae tuae hereditas ad te pertinebat: tua vero ad illas non pertinebat. Quod ideo ita constitutum erat, quia commodius videbatur, ita iura confiitui , ut plerumque hereditates ad masculos confluerent. Sed quia sane iniquum erat, in uniuersum eas quasi extraneas repelli: Praetor eas ad bonorum possessionem admittit ea parte, qua proximi tatis nomine bonorum possessionem pollicetur : ex qua parte ita scilicet admittuntur, si neque agnatus vllus, neque pro Ximior cognatus interueniat. Et haec quidem lex duodecim tabularum nullo modo
introduxit: sed sinplicitatem legibus a-Αd 6. 3. Ad ilias non pertinebat Iniquitas iuris veteris hic adducitur, ubi masculi cognatis feminis indistincte succedebant; Dininae vero cognatis tantum,si horum sorores essent,quod exemplum successionis non reciprocae hie sustulit Im
370쪽
micam amplexa , simili modo omnes agnatos, siue masculos, siue seminas, cuiuscunque gradus, ad similitudinem suorum inuicem ad successionem vocabat. Media autem iurisprudentia, quae erat quidem lege duodecim tabularum iunior, Imperiali autem dispositione anterior, subtilitate quadam excogitata, praefatam differentiam inducebat, re penitus eas a successione agnatorum repellebat, omni alia successione incognita : donec praei res paulatiin asperitatem iuris ciuilis corrigentes, siue, quod deerat, implentes, , humano proposito alium ordinem luis edietis addiderunt: ct cognationis linea, proximitatis nomine introduista, per bonorum possessionem eas adiuvabant, &pollicebantur his bonorum possessionem, quae unde cognati appellatur. Nos vero legem duodecim tabularum sequem tes, ct eius vestigia in hac parte conse uantes, laudamus quidem praetores suae
humanitatis, non tamen eos in plenum huic causae mederi inuenimus. Ouare et-
enim uno eodemque gradu naturali concurrente, re agnationis titulis tam in m sculis, quam in seminis, aequa lance coninstitu
Mjdia, Media iuri prudentia dicitur, quae in