Beispielsammlung zur Theorie und Literatur der Schönen Wissenschaften

발행: 1788년

분량: 673페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

stodia liberavere. ' Sed re in crastinum dilata, interea soliciti pastores advenere, quibus dehortantibus a conis silio revocati sunt. Secundum haec Fossani praesectus XII Kalend. Octobr. cum aliquot e nobilitate Agruniam venit, a principe se missum dictitans, vocatisque syn- diei, libellum principi oblatum repraeseutat, quem eum illi agnovissent, disputatio instituitur ; quae in iurgia tandem desiit, renovata passim vexationum interis missarum invidia, iamque exeunte Octobri conscriptia principe in Valdenses ac propediem Venturi exercitus fama percrebuerat, condonata ob crimen profugis ac contumacibus venia, qui ad Valdenses profligaudos militiae nomen darent. Ad quam Lusertienses et Amgrunii pastores cum syndicis coacti deliberatione habita

unanimi consensu ita censuerunt, vitam non esse armis adversus principem tutandam, verum absportatis en bonis, quae commode Possent, in proximos montes

secedendum, ibique Dei gratiam, qui suos numquam deserat, et principum ut velit corda molliat, opperiendam, interea ieiuniam indicunt, et adversus hostiles

impetus coena Dominica suo more sumta se muniunt: nec quisquam in tanto numero repertus est, quam tumvis durum videretur lares ac caritatea deserere, qui decreto evulgato non aequo animo paruerit. Non dein fuere postea alii pastorea. qui sententiam contrariam defenderent, nimirum licere in tanto discrimine a Paene desperatis rebus hostium impetum armis repeblere, Praesertim cum nequaquam contra principem,

sed adversus Pontificem, qui principis opibus abuta tur, neque in caussa religionis, sed pro uxorum et libe-

Torum salute arma sumantur; cui tamen sententia

minime assensero miseri homines, qui nihilominus a Carolo Lusernensi comite de ipsorum salute solicito moniti, ut se principi suo morigeros praeberent, et im minentibus periculis in tempore Praeverterent, in Pτο

382쪽

37 I

posto constanter perstitere. Demum. IV. Non. Novembr. principis copiae ad Lusernensium fines descendere, auctore et instigatore Trinitensi magni nominis illis locis imperatore, qui Caesaris, Philippi, ac Sa-haudi signa semper secutus fuerat, eum Benae .come illius frater a nostris partibus stetisset. Levibus ibi, proeliis primo certatum, statimque dilapsis in montes Convallensibus et obseratis ab iis aditibus Ioannis fanum in Agrunia veniunt, atque in prato Tomi dicto

exercitum lustrant, interceptis aliquot ex vicanis, qui nondum se ad suos receperant. Cum per vineta ad occupandos st tergo aditus Properaret miles, vicani ex necessitate ad arma, quae detrectabant, tamde indevenere sutidis et ballistis fere instructi et exiguo admodum numero, et cum se variis locia oppugnari aequodammodo eircumvallari cernerent, prout hostes itistabant. continuo ad summa sensim enitebantur . et

ubicumque locus aut occaso pugnae accommodata se

offerebat, ibi pedem figebant, strenue semper dimicantes atque ita pugnam in noctem multo gravi damno accepto extraxere. Trinitensis apud Turrim castra me. tatur, qui vicus in Lusernensi valle amplissimus ad radices montis inter Angrunios ac ceteros loci accolas sistus est, et ab hominibus summe. Valdensibus infestis . habitatur: et quanquam ii ultra modum eXOptarent, ut bellum illis inferretur, nimia tamen vicinia essectum est, ut calamitates, quaa vicinis paratas gaudem hant, in se receperint, amissis opibus et ad extremam inopiam ipsi redactἱ. In eo vico Trinitensis iussu flatim munimentum a Gallia olim deiectum instauratur, ac praesidio firmatur: Villaria Item Perusina et Sanmartianea arces a milite occupantur. Contra tot ingruen

tium malorum procellas Angrunti cum in viribus humauis parum praesadii cernerent quod unum superabat versis ad Deum precibus, auxilium ab eo implorabant,

383쪽

et praestolabantur, animo obfirmati in ea, quam Profi- teb ntur, relligione ad extremunt usquct spiritu:ii constanter perseverare, nisi erroris manilesto divini verbi testimonio arguerentur; Perusinis interea Sanmarianeis , et Pragellensibus nostratibus sollicitis, ut in communi caussa vota, opes ac consilia coniungerent. Quod ubi vidit Trinitensis. veritus, ne desperatio Movum Paene victis robur adderet, ut eorum vires divideret, misso

ad Angrunios puero spem veniae facit, si supplices

poenam deprecati Veniam a Principe Peterent, coram. que eorum legatis t/status est, Principem, etiamsi sciaret, Pontifici ac ceteris Italiae principibus ac civitatibus firmum ac ratum esse. Valdensium gentem ad internecionem delere, et ad id ab iis omni ratione incitar tur, tamen divinitus monitum. cum ipsis mitius agere decrevisse; his accedere, quod principis inorem, cui vix multum deserat, propitiam habeant, palam dicere solitam, populi huius habendam rationem, qui rell, gion Em non heri, neque nudius - tertius, Verum per tot tam fecula a maioribus traditam colant; quibus ver- his summa humanitatis significatione prolatis persuasi Angrunii, cum Trinitensis ad eos venisset, et solemne nerum, cui cum suis interfuit, in Laurentii fano e

lebrari iussisset, illi conditionem accipiunt, et supplicem libellum ad Principem conscribunt, cuius haec summa erat: quosdam e suo numero misisse, qui Promtissimam ei, et qualem a subditis deceret, ac demmissam obedientiam deferrent, et pro iis, qui deploratissima necessitate et quasi desperatione adacti arma sumsissent, quorum occasione offensionem ipsius concitassent, veniam exorarent. De cetero vim Conscien

tiis suis deprecarentur, rogarentque, ut nullis R. E. traditionibus obligare se eogerentur, et cum bona eius gratia liceret, relligionem a patribus acceptam ac con

scientiarum libertatem servare. Ei libello Sanioanimi, Rupi.

384쪽

Bupiplani, Sanbartholomaei. ac Perusini subscripsere, qui aderant. Postea Lusernenses re ad eos relata, et asyndicis ac pastoribus perpensa, Bll ensum praebuere, ae post eos Villarienses. Non eodem modo habiti a Trinitensi Talia retini, quod serius assensissent, et alioqui Angruniorum ope, dum ultro citroque commea tur, quosdam e suis male multassent. Nam et tradere

arma, et humi genibus positis poenam deprecari. ac vetitam supplices petere iussi sunt. Quo facto, Bovem ,

Iios eXercitus.ducitur, ut eorum, qui subscripturi

essent, nomina annotarentur. Verum milites damni accepti memores facto in nec opinantes impetu consilium retardarunt, per triduum Continuata depraedatione iniuriain ulti. A Talliaretinis in Villarionias versa militis rabies, quos misere captivis plerisque abductis divexavit. Id sibi ex animo dolere prae se tulit Trinitensis, quod contra puctorum fidem fieret, puellae

casum supra modum impatienter ferens, quae cum pudicitiae suae vim parantium militum se manibus exintricasset, instantibus iisdem praecipitem e rupe Praerupta se postremo dedit, ut furantium grassatorum libidinem morte generosa eluderet. Nam praecipua castitatis cura et honos inter Valdenses, adeo ut vicini, qui alioqui ab eorum relligione alieni erant, ut filiarum suariam pudicitiae consulerent, vim a licentioso milito veriti, eas Valdensium curae ac fidei committerent. Tum imperata XVΙ Μ. aureorum a Trinitensi ad alendum militem : quam summam cum exsolvere non possent egeni homines, Principis benignitate VIIL tam

tum exacta sunt, quam pecuniam grandi et immodico foenore a negotiatoribus mutuo sumsere, vaccis suis oppignoratis, aut venditis, cum eam aliunde conficero non possent: quippe angusta anni praecedentia annona, ac rei frumentariae tanta caritate, ut tritici saccus vulgo sex aureis, interdum etiam octo veniret. Exsoluta

385쪽

pecunia non tamen deductus miles, ut sebi persua. serant Valdenses, sed Trinitensis ante omnia vican

Tum arma in arces a Priucipe muniri iussas comporistari imperat, tum VIII Μ. aureorum, quorum gratiam Sabaudus fecerat, reposcit, ad quorum solutionem eos ut se obligarent, postremo adegit: addita et nova comditio, eui nisi satisfieret, non prius se finibus eorum

excessurum pronuntiat; nimirum ut Pastores expeti Tent. Itaque consensu omnium ac iudicio decretum

est . ut tantisper illi iacesterent, dum vilitares copiao summoverentur. Emissi illi non sine Convallesium I crymis per Sanmartinet montis fauces nivibus solito maioribus impeditas, ut militum insequentium rabiem effugerent. Cui conditioni cum dubitare se fingeret Trinitensis, an hona fide satisfactum esset, libertas data militi passim per privatorum domos scrutandi, et

sursum deorsum omnia versandi : unde occasiono sumta cum omnia reserari iuberent, novam praedandi commoditatem eaptabant. Cum Angruniis initio mistius actum ex pacto, quibus Pastorem unum retineris permissum est; quo tamen anfugere per avia tandem Coacto , nova eri eo grassandi occasone sumta, milites

nod solum illius aedes, sed Angruniorum plerasquo diripiunt, syndicisque iniungunt, ut fugitivum T

8 Praesentarent; ni facerent, ferro ao flammis Angru- viam vastatum iri sibi persuaderent. Post exustam Paene angruniam, corruptas molatrinas, plebem eripis latam, et innumera admissa flagitia tandem exercitus deducitur et inter quae hoc memoratur, quod a Turrinis praesidiariis patratum est. Ηomitiis LX circiter annos nati manibus post tergum revinctis ad scamnum alligati umbilico scarabeum testa tectum admovent, qui fodicare ac rodero numquam desiit, donec in eius auom penetravit, et ita miserum captivum truculento et inaudito mortis genere enecavit. Haec, dum legati

386쪽

gati ad Principem, qui Vercellis erat, proficiscerentur. acta; quo tempore tantum habitae in occulto per Anis gruniam conciones, ne Principis animus irritaretur, neve legationis ad eum musae negotium disturbaretur, militi lascivia gestienti oblata nocenti occasione. Ali qui Angruniis decretum erat, ubi legati rediissent, si τε ex animi sententia consecta re, sive secus, palam con-eiones habere, neque amplius quicqua in in militum alimoniam suppeditare, aut in posterum pati, ut miles apud se hospitium caperet. Legati autem illi, cum exeompacto XL dies Vercellis detenti essent, tandem post aliquot velitationes vi, ut aiebant, fidem dare coacti,so denuo sacrificium solemne accepturos recipiunt, itidem post impetratam pro sumtis armis a Principe veniam, quam et a Pontificio Oratore petere coguntur, Iieet initio recusarenti

387쪽

Premiers te iris en divers endrotis du pala. avolent r Pai ct Par tout cette encellente police dea Egyptiens. C est de l. qu'iis avolent appris les exercices du corps, a lunae, la course . pied, la couris . chevat et sur dea chariois, et les autres exertices qu'iis mirent dans leue persection par les glorieuias couronnes des Jeux Olympi ques. Mais ce que Ies Egyptiens leur avolent appris de meilleur, εtoit . se rendre dociles, et . se laisset former Par les Loiκ pour te bien publie. Ce ti'εtolapas des particuliers qui ne langent qu'. leurs assa tres, et ne sentent lea maux de l'Εtat qu' autant qae iis en tausent euπ-mδmes, ou que te repos de leur fa- mille en est troublε. Les Grees dioient instruits . se regarder, et . regarder leur 1amille eomme par tie d uti plus grand corps qui εtoit te corps de l'Etat. Les peres nourritate ut leurs ensans dans cet esprit; et les en fana apprenotent dbs is berceau, . regarder la patrie commouno mere commune . qui iis apparte nolent plus en coro qu'. leurs parens. Le mot de civilitε ne signi soli passeulement parmi les Grees, la doueeur et la dὰAren co

388쪽

Les Greca alta policεs peu . peu se exurent capa. bles de se gouuerner eum mεmes, et la plupari dea vilistes se formerent en Rεpubliques. Μais do sages M. gislate Drs, qui a 'εleverent en chaque pati, un Thales,un Pythagore, un Pittacus, un Lycurgue, un Solon, uti Philotas, et tant d'autres que l' Histoire marque,e ocherent que la liberti ne dἐgεnex.t en licence. DesIoix simplement hcrites et en petit nombre, tenoiene Ica peia ples dans Ie devoir, et lea salsolent coneouris au bien commuta du Pais.

390쪽

mi ers tems, et leur ἡtoit devenue comme naturelle.

SEARCH

MENU NAVIGATION