장음표시 사용
31쪽
AT vos, qui soliti quotidie ad me
Inde ab vere oriente, lance donec Metiatur utrinque rursus aequa Phoebus tempora lucis, atque somni,
Non monstrum procul alitis mihi istuc, Pestem , ac perniciem hortuli beati , Non hinc exsilium, malasque in oras Tandem mittitis, aut sub ultimum Orcum
Vnum hoc gratificamini Obsecranti ia . . . . Si vobis studui placere---- τ'
Sin ; jam nunc moneo, ite , quotquot estis
omnes, ite alio meridiatum . . Posthac, et trichalas novas . novosque
Xystos quaerite, et ambulacra vobis. Hujus namque opera hortulus beatus, Eheu i hortulus ille adhuc beatus, Brevi sum mera vastitas suturus.
32쪽
Porro quousque, infamia alitum, impune Tibi ista abibunt 8 amplius Non, non inulti te seremus: exposcit Sui doloris jamdiu,
Suaeque vastitatis hortulus poenas. Et jure: nam quid non tua Procacitas, protervitasque conata est, Quo parte felix hortulus Ab omni, et Omnium Amisentia rerum . .
Dives, propinquis hortulis Risus seret, jocusque, nec laborarent . . Non sordidorum infamia, Illiberaliumque apud rei ignaros Heri hoc eodem nomine ΤNam fac, quis in vireta sic pedem primo Haec inserat, de te nihil
33쪽
Qui fando ad hanc audiverit diem, nonne Hems in ipsos pmtinus Culpam , inque eorum negligentiam , et sordes , Is conserat ρ Sed fabula Haec surdo, ut ajunt; nec minacibus verbis, Sceleste, nec molli prece Moveris usquam , caute durior dura, Rapaciorque turbine. Ergo jam adeste: quid moramini Τ huc omnes Adeste, tangit hortuli oscunque cura, amorque : nunc manu rat usus, Sollertiaque: accingite, Ferte, expedite, tend --σ, et hinc, possit Ne forte qua elabi, plagas. viros, viros agnoscat esse, quos fecit Vix uni adhuc teruntii.
34쪽
TAndem, hortulorum ocelle, gaudium magnum
Gaude: scelςstus Graculus luit poenas , Luit scelestus ille Graculus poenas, Quas inquinata maximis probris vita , Et damna, quae tibi intulit, merebantur. En, illigatus pendet ut trabe ex altat En, ut serit crocitibus polumi jamjam
. Orei tenebricOSAE CEDR visurus, Et Cerbero occurrurus, et trucI Excctrae.
At ipse frugem se in bonam recepisset, Nobisque tempori admonentibus morem Gessisset. Heus tu, dum potes, cave: sentis, Sentisne enim, quae sit querela multorum Furoris, atque audaciae tuae Z Tantum In tam vireta bella Graculum nequam Vnum sibi arrogare, jam negant posse Ferre
35쪽
Ferre amplius . quid quaeris ρ omnia ad poenam, Et ultionem quam celerrimam spectant, Ni jam caves. Quam haec saepe diximus P surdis Sed praeterivit auribus tamen Semper. Nunc, ut meretur, Vapulet, luat poenas . Et inde pendens emet halitum extremum. At tu, hortulorum ocelle, gaudium magnum Gaude, bonamque spem cape, in decus priscum Fore ut redire dent tibi statim fata. Non muneris parum haec dedere, desungi Hoc te dedere quum periculo; posthac Quod largientur, praequam id minus muIto e LX I I I.
VIs quantum te amem, dicam. Non, ni ipse prius mi
Spondes sincero mutuum amorem animo.
Cur ne ubi quanti ego te, Mundi; sed ne hoc placet ipsum Dicere: eo quod amorem hinc adeo argueres. Ergo
36쪽
GAude, flos hominum elegantiorum,
Non horum modo, sed quot aut fuerunt, Francisce, aut aliis erunt in annis, Gaude: Parthenopen tuus revisit Iam tandem Iuvenatius, relinquens Lycj moenia, Brumdisi, Tarenti, et Quantum Iapygiae ebi, Apulinc.
Atque idem, satis ut sibi, tibique, Sed tibi ut faciat magis, diebus Ad te cogitat his; suturus ille est Cui Felix socius, comesque, Felix Phoebi deliciae, et novem Sororum . o quae gaudia, quae tum erit voluptast Quaeris, plusve, minusve cis dies quot
37쪽
Quantum conjicere, atque pollicerim Se nunc pote, cras , perendieve. Verum cras magis. Ipse fac et, necesse Immo cetera nil tibi, Sodalem ui jam rescieris redisse, et ad te re, ut cras veniat, Perendieve.
A Mabo, Alexi, quid labore vis tanto, Quo te dies, noctesque conficia--- . Ah l pone tam , - ne tam modum, quaeso: Satis socis pro patriis laborasti. Quid Τ hoc negabis P Sed nega ut lubet, contra Tamen reclamant elegantia scripta Tua illa, amat se plurimum quibus Siren, Circumspici tque , gloriaque se extollit. Haec sat grave in te testimonium dicunt. Nam quid loquar, subinde quos facis, versus ΤPoema
38쪽
L 1 a A L L U SPoema namque idemtidem quoque attingis , Quod tam venustum, tam absolutum , et exactum est, Mirari ut omnes optimo queant jure, Sed, aemulari si velint, queant frustra. His nonne laudi patriae quoque inservis ΤErgo Iabori jam , precor, modum pone: Satis socis pro patriis laboratum est. Fortasse quorsus, inquies, mihi in mentem Venit monere haec te 8 Tui flagrans ille Amor, medullas qui mihi comest imas, Et usque de te ut cogitem facit, cogit Haec scribere, et monere te. Quid ahi quaeris Quid vis tibi, dic, amplius diem nullum Labi solutis anxius sinis cutis; Natus tot annos es; laboribus stactum Corpusculum. Haec recogitans tuus secum Amiculus, quantum ah tibi timeti laeuum Longe volentes Dj sed omen avertant. At vota nostra tu tua quoque ex parte Iuva, laboribusque jam modum pone. Pone
39쪽
18 POEMATUM Pone o: satis jam patriis datum est aris , Satis socis pro patriis Iaboratum est. x v I.
DE VILLA FRANCISCI M. PRATILLI
O Lim Catinam quam vocarunt nomine sDixere post Bastariam: quod js heris
Famulata item sum; nunc Pratillam, Iupiter, Vt omne faxint sic in aevum i nuncupant. x v I Ι. '
Quid me praeteris, Viator siste: longa non mora est. Mox per me coeptum licebit ire, quam voles, iter; Interim parumper adsta, pauca dum tecum loquor. Aevo quae priore dicta sum Catina; post heris Quod Bastariis addicta sum, idem me Bastariam Nominaverunt; salutant nunc Pratillam. Nomina mis
40쪽
LIBE USIst Miraris, tot una ferre quod coacta sim Τ Dea Sed coegit ipsa, in orbe jure cuncta quae suo Versat, et nihil perenne, ac proprium cuiquam facit. Ergo nunc novus Pratillam Pratillus me herus vocat; Post hems novos deinde nacta, nanciscar quoque Nomine ex cujusque nomen. hoc volebam te. Vale. X V I I I.
Hoc votum merito lubens, Mercuri , tibi solvo: Quod me cum Zephyris, nova cumque hirundine ruta Salvum, et incolumem stri sinus das venire tepentes Bajarum; prece plurima quod te , Sancte, rogabam . o factum benel jam procul a tumultibus Urbis, Iam licet placidissima conquiescere in ora; Iam lustrare avido licet ex libidine ocello, Ut vestigia cumque sunt aevi sorte prioris; Et miracula maximarum Obstupescere rerum, Quanta non reliquo queat quisquam in orbe tueri. Haec vere liquidissima est omnium una voluptas, B a AP