De antiquitate ecclesiae Hispanae dissertationes, in duos tomos distributae. Iis praemittitur Codex veterum canonum Ecclesiae Hispanae ex genuina ... collectione S. Isidori Hispalensis, quo illustratur antiquitas Ecclesiae, praesertim Occidentalis op

발행: 1741년

분량: 414페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

ECCLESIAE HISPANAE. Js I

satis est opus, ne corruant me flente, quae summo conatus sum DIsnR. VII. opere stabilire de Isidoriano ritu . Mabillonio igitur Gelasianum Sacramentarium tuenti, & Vigilii literas objicientibus respondeo, quod Uigilius non integrum ordinem Romanae Missae ad Profuturum misit, multo autem minus Sacramentarium Gelasii,quod Missas omnes continebat. Quae autem milit, excpistola ipsa disclinus : Cononiear, inquit, precis textum direximus subteradjectum, quem Deo propitio ex Apostoliea traditione suscepimus. Et ut caritas tua cognoscat, quibus locis aliqua festivitatibus aptaeonnectes , Paschalis diei preees s militer adjecimus . Itaque Ca nonicam illam precem , quae hodie audit Gnon, dici solitam submissa voce Post functus, ante orationem sextam Post secreta appellatam in Missali Gothico , misit Uigilius Profuturo e Precesque alias diei Paschalis, seu exemplum Missae quam diximus sacrificii pro Paschali die ; quo scilicet instar regulae uteretur Bracarensis Antistes ad conficiendas alias Missas pro diebus f

Ienni rihus . Quod sane non est misisse Gelasianum ordinem, nam traditionis Apostolicae Canon Romanus erat Uigilio teste e ac multo minus Missalem librum seu Sacramentarium ς curae enim Metropolitae relinquebatur, ut aptas locis conficeret Missas .

Hinc est , quod liber Uirorum Illuitrium saepe laudatus tot praesesert Hispaniarum Patres , qui Missa ruin libros concinnarunt , hauddubie juxta exemplum missum a vigilio, intacta semper Canonica prece , utpote ab Apostolis accepta .

Quae quum ita sint, optandum sane esset, ut ex Hispania xvi. Eruditis aliquis c nostro enim aevo hujusmodi viris abundat Ca-Diviso Hostiae tholicum Regnum diligenter excussis suae gentis Archivis , ex- in γ' m p r

spiscaretur Codicem aliquem veterem , qui Missam eam Roma illuc directam exhiberet: inde quippe non solum assequeremur ab Isidoriano ritum Gothicum: sed Romanum ipsum , antequam accessiones abhorrςt. factae eidem suerint, ac mutationes a Gregorio Magno . Hic siquidem Pontifex , teste Ioanne Diacono , Gelasianum Codicem D. Diae. lib. 2. de Μssurum solenniis , multa subtrahens , pauca convertens , op 7 πonuulla aclieiens pro exponendis Evangelieis lectionibus inanius libri volumine eoaresavit . Neque id quidem ut prisca illa obsoleta revocentur in mentem : dignitatis enim, majestatis, ac splendoris maximum incrementum accepit a Magno Gregorio tremendum hoc sacrificium , quod procedente tempore ubique locorum , & gentium latini ritus servari coepit: sed ne MoZ-ara bicu in vulgatum , toleratumque in Parochiis aliquot Toletanis ,

372쪽

3sa DE ANTIQUITATE

DIssER. VII. qui nihil est aliud, praeter misturam Isidoriani, Gallicani, de Gregoriani ritus , nonnulli Recentiores venditent pro Isidoriano seu Gothico , quem docente Isidoro i pio agnovimus a Romano nullatenus discrepare, quatenus alteram Missae partem spectat. Hostiae praesertim fractionem c quam ante Gregorium M. fieri ubique locorum , S gentium consuevisse, priusquam Dominica oratio recitaretur , opera Liturgicorum evidenter constat, nosque Isidoriano ritui vindicavimus praesidio Missalis Gothici) planius exponi oporteret. Idem quippe ritus recte conservatus in Missali Mog-a rabi eo suspicionem sortasse injiciae Iectori aliquam: num Isidoriani ritus sit diviso illa in tot particulas, quam utpote Romanae contrariam , nulloque haerentem vestigio prisci moris reiecimus . Qujd enim inquiet Rem tanti momenti sibi aliquis finxerit Z Mihi certe non contigit, fractionis hujusmodi exemplum ullibi reperire t Liturgias tum G raecas , tum Latinas veteres recentesque spectavi omnes, mecum inque statuere tandem debui, quod singularis hic ritus , quem neque ulla Liturgia docuit, neque ulla imitata est , in Missali tantum M oz-arabico extat, quumque nihil pugnet cum dogmate , a Pontificibus Romanis toleratur in Parochiis Toletanis , ut liquet . Caeterum Isidoriano nullatenus ritui appingi posse docent quotquot Romani ordines a viris doctissimis evulgati versantur omnium manibus ς necnon Amalarii scriptorumque omnium hujusmodi, cum primis autem S. Isidori autoritas . Tri pertito enim dividi hostiam inveniemus a primis Ecclesiae seculis consuevisse ; in novem autem partes confractio undenam inoleverit , si Misalem Mog-arahi cum excipiamus, ignotum , Cognitumve autorem nullum tradentem quis proserat. Proseretur autem Concilii Toletani XVI. Canon VI. qui septimi seculieXtrema reserens tempora , Mog-arabum disciplinam ab Isidoriano ritu prorsus eliminat. Agit siquidem de integra apponenda oblata, frangendaque, ae dividenda exemplo Iesu Christi : Partieulatim , inquit , unieatque discipulorum sumeπ- dum eontradidit. Quod nos in postmodum fasturos edocuit .... Non aliter panis in altari Domini facerdotali benedictione sanctificandus proponatur , nisi integer o nitidus , qui ex sudio fuerit praeparatus, neque grande aliquid, sed modica tantum oblata , seeundum quod scelesiastiea eonsuetudo retentat : cujus reliquiae aut ad tonservandam morieo loculo , absque aliqua in

373쪽

ΕCCLESIAE HISPANAE.

tessarum , non ventrem Hlius qui sumserit gravis fureiminis DIssER. VII. onere premat, nee quoa in digeytionem vadat, sed animam alimox a spirrixati refietat. Idque pro ingenio rudis adhuc distiplinae hac in re, quominus in caeteris ab Ecclesiae consuetudine discedendum putet. Τripertito , inquam , dividi a primis Ecclesiae seculis com- HII.

pertum erit: nam non modo Scriptores omnes Liturgici uberri- Estque nuro u- me hunc ritum explicant, sed Liturgiae ipsae extra aleam rem ponunt. Harum nuperrimus explanator Lebrunius de Moa-arabica Liuque ignote ita loquitur , ut nulli omnino similem eamdem esse demonstret . originis.

Et ante eum doctissimus Card. Bona de omnibus Liturgiis sententiam serens hac super re e Latini, inquit, dividunt in tres Ris. Idiuva.x partes , Graei , ct reliqui orientales in quatuor , Moa-araberin novem . Praetereo illud dicere, quod quadripertitam divisionem Lebrunius Constantinopolitanae Ecclesiae fuisse propriam τdocet , COPhtorumque prolato ritu , orientalium aliquot disti. 'M 'I' plinam secernit a Graeca ς quaestiones quippe omnes declinare nunc demum iuvate id nihilominus praeterire non ausim , quod ritum Mog-arahicum proinde ac Bona , caeterique harum rerum Scriptores nulli prorsus disciplinae similem ; at uni euin singula. remque inter alios omnes tum Latinos tum Graecos relinquit. Estque id valde admirandum , quod tum Lebrunius , tum Mabillonius , aliique ex Galliis in Hispanias Liturgiam inserre seminis viribus enixi: ubi huc venerunt, haerente illis aqua, altum silentes praeterierunt rem , qua , ita me Deus amet , nulla illustra iationis magis indiget. Undenam scilicet lux illi aliqua fulgeat pnum a Graecis At illi tres, ad immum quatuor in partes ΗΟ-stiam dividunt. Num a Latinis At horum vetus , constansque coniuetudo est tripertito eam dividere. Num denique a depra in vatione aliqua , vel abussi, qui Ecclesiae Galliarum pessumdatae reseratur acceptus 3 At nullam ibi aliam , praeter tripertitam divisionem obtinuisse testatur Amalarius , qui non longe ab ipsis temporibus floruit: Fractio , inquit, oblatarum illam fractionem Amataν.riis, signi at, ouam Dominus duobus discipulis fecit in aus, qua - 1 de re solent aliqui Episcoporum, quando invicem communicant, tres portiones facere de una Ohlata . Ouid vero hisce immoror NoZ-arabicus ritus omnino ignotus Patribus , Conciliis , Scriptoribusque quibusvis antiquis, toleratus tamen in Toletanis Paroehiis a Romano Pontifice ipse sibi notus , laique intern res est.

Quod plane evidens fit apud eruditissimum Mabillonium , oui Tom. II. Y y dili. Diuitiaco by GOrale

374쪽

DIsua. VII. diligenter pervestigatis aliis aliarum Ecclesiarum ritibus in Maajori hebdomade, singularem hanc affert doctrinam ex Missali MusItat.G-- Moa-arabum in die parasceves : PartieEMI exuam , ct Gloria

mittuntur in Catieem , quae partieula. secundum quosdam conseg R ' olistim iis Gileem. Cujus alia in similem tota ex antiquitatu

nullam repetas .

HIII. Haec mihi de Morarabum Liturgia indicanda fuerunt, ut Conelusio t egregio Doctori Ecclesiae, qui tantam antiquitati Hispanae lucem x με puri attulit, abjudicarem ritum a Latinis Graecisque omnibus discrepantem in multis :quu in caeteroqui & praeclarissima illius opera, ct documenta reliqua ad Hispaniam pertinentia dubium omne nobis auferant, quin Romanam priscam liturgiam ante Sacramentarii Gregoriani mutationes inihi per eum viguisse pro certo habeamus . Neque id quidem , ut Moa-arabicam Liturgiam diligentissime examina tam , probatamque Pontificum Romanorum autoritate, condemnem, quod audaciae, ac temeritatis notam mihi jure ac merito compararet : sed ut Ecclesiae Hispanae antiquitatem , quam fieri possit magis delacatam praebeam , quam remiampridem statui apud meum animum pro Hispaniarum Ecclesiae dignitate facere, tum ut Catholicorum Regum septimi seculi Pietatem , religionem , summamque in Sacerdotes Dei reverentiam palam facerem e tum ut eorumdem Sacerdotum doctrinam, sanctimoniam, suosque in Reges obsequium vindicarem et tum denique ut corruntam disciplinam , ritu ue ab Ecclesiae Romanae , qua Himani usi sunt magistra , ahhorrentes ingenio , inde ablegarem . Quod equidem pro virili praestans , effecisse mihi videor , non soluin , ut pudeat Scriptores exteros traduxisse eam Ecclesiam, quas praestigiis. vanisque rehus plurimis scatentem ἰverum ut ipsis teneant manthus . unde nam corruptela sequioribus seculis in Hispanias irrepserit. Praeterea Hispanorum non. nullis antiquae ipsorum Ecclesiae corrumtelam plus aequo B Uen tibus argumenta me suppeditasse crediderim, queis certam stabilem ue illius gloriam tueantur in nosterum , reiectis elimina tinque suppostis tot opusculis , quae , ut specie aliquorum inanes opiniones sustineant, re tamen summae institutorum Ecclesiae ii lius maximum inserunt detrimentum .

375쪽

ECCLESIAE HISPANAE.

CHRO NOLOGIA

Tum e iles um sacras res Hypanas se tem Au vostupriorum Eccles sieculorum digerens

r. . . . or illustrans. Res eiviles Hispania.

mum quinquennium triumviratus Lepidi,Antonii, Caesaris Octaviani , stipendiariam Caesari Hispaniam reddit . Caesar Octa u. confecto bello Alexandrino Augustus dicitur . Leges sericludices ordinat,pr vincias disponit Romanae Rei publicae tum Oriental. tum occidentes. Dum Romae Pantheon ab Agrippa ponitur, Dio. lib. ss. Augustus procedit IX.Co Tarracone. Suet. lib. a. c. 26. Astures, S Cantabri a L. Lanio perdomiti . Casiod. Chr. . Aug. Imp. edicto fit deseriptio illa celebris per uni U. Drbem Praeside Syriae Cyrino , de

qua Luc. a.

Inter eruditos eonstat, hine AEram vio fianam inc0ere , quam vulgo per annos odisi eunt, quadriennii licet diferimen intersit ... Coss. C. Fufio Gemino , SC. Rubellio Gemino , dum Tiberius indulget vitiis, Rom.Impe

es Detesiastica.

nysii.

A Tributo , quod pendi coepit 39.

Calendis januar.huius an-m Era Hispana initium ducit. qua in Conciliis, S Actis publi- eis diutissime usa est Hispania . Per divisionem Augusti H in Io.

pania quae hactenus citerior, &ulterior audiebat, tripertito divisa, Tarraconensis , Baetica , Lusitania appellari coepit.

Milites Emeriti urbem P - 27. IS. nunt in Lusitania , quam a pro prio nomine Augustam Emeri tam dicunt . Haec postea Me tropolis facta est Lusitanae pro vinciae I. C. Salvator mundi conce- 6. 34. plus de Sp. S. ex M. V. viii.GL A-AEr. Apr. eXeunte hoc anno die as. D' Υ Decembr. nascitur . Ev. Luc. A .

manet .

Chr. crucifigitur , resurgit et 8. 66. die 28. Mart. S antequam ad caelos ascendit post dies 4o. Ca-

376쪽

κα Res eivius Hispania. .

perium moderatur Sejanus. Ta

cit. A. U. I.

9. Mauritania dividitur in Tingitanam c Hispaniae postea contributam) S Caesariensem. Dio. lib.6o. Noris addit Sitifensem , quam Strabo, Plin. Rc.conjungunt cum Caesariensi. 8o. Imp. Claudius Britannicam expeditionem parans advocat Legionem IV. e Syria. Ibi Rex Agrippa initurus gratiam Iudaeorum persequitur Ecclesiam Christi . 93. S.Petrus peragratis occidentalium provinciis, sorte etian. Hispanis , exeunte hoc anno Romam redit , ubi Simonem Magum oppugnaturus erat. to a. Nero histrionicam exercet Urbem incendit, in Christianos invidiam transmovet prima fit persequutio Ecclesiae, qua intereunt seq. a. Petrus & Paulus d. 29. Iun. ro6. Exercitus in Hispania acclamat Imperatorem Serg. Sulpitium Gatham , nam Nero se ipsum consecerat. Suet. Tranq.

QUIT A TE

Res Relesiastica .

. t i

put Ecclesiae suae constituit Di.vum Petrum .

H. a. sundabatur Cathedra Alexandrina per D. Marcum reodemque praedicabat in Hi DPan. .S. Iacobus M. juxta tradiistionem , quo erat prosectus an ano superiori. S. Petrus in carcerem trusus ab Agrippa , liberatur ab Ange lo. Iacobus major ab eodem reis ge occiditur Jerosolymis. Act. xii. Calmet biennio differt Jacobi mortem .

Prosectio Pauli Roma in Hinnaniam ex PP. Graecis S Latinis apud Baron. ihi moratur biennium . Quid prosecerit inis

certum .

Septem Roma Episcopi in Hispaniam mittuntur ah Sanctis postolis ad fundandam ibi Ecclesiam , qui in Meridionali Baeticae parte consistunt.

' . .... -

Eugenius primus Toret. Episcopus h. a. recensetur in Catalogis tum editis, tum M SS. Eratis discipulus S.Dionysii Parisien. ego aliter sentio . Vide dissi i.

Idalii Chron. persecutionem indieat Christianorum . Compluti fiunt Martyres SS. Justus& Pastor, quorum sacra corpora postea reperit Asturius Tolet. Episc. Panvin. martyrium differt post triennium. Iso. - Imperator erat hoc tempore Trajanus ex Italica Hispaniae urbe, ad quem C. Plinius Iun. ex Bithynia dat literas 9 .lib. . de moderandis Christianorum suppliciis ob ingentem eorum

numerum.

DE ANTI

377쪽

Rer eiviles Hispaniae. AEl. Hadrianus S ipse Hispanus genere Romae tamen natus,

mentitusque Trajani adoptionem xi phil. Spartian. in Hispania hiemat, restituit Templum

Augusto dicatum Tarracone occo, Mediob. num m. L. Septimius Severus Imp. fit h.a. qui regnat usque ad an .Chra I. Toto eius regni tempore unicus Praeses Moecius Probus administrat Hispaniam. Maria. l. 4. C. I 2. Inscription . ei dica taein Hisp. tanquam numini ut inoris erat .

Impp. Caesi. Philippi Augg

pater , ct fit. caeduntur Romae 'succedit Decius . Extat Toleti

inscriptio Philippi numini dicata Grui. Imp. Diocletianus trib. p. I 8. Persecutionem advers. Christianos generalem decernit. Hispaniae Praeses erat Dacianus.

Res Eeelesiasticae.

193. 23 I. Idolo-latria passim vigente nova sorte hoc anno provincia r. distributio fit Baeticae,Lusitaniae, Carthaginensis, Tarroconensis, Gallaeciae. Sex. RuLPan V. Guth. quam postea imitatur Constanistinus M. Exeunte altero Ecclesiae secuislo de progressu Religionis ita Tertuli. lib. adv. Jud. cap. . Ge-tulorum varietates , ct Mauror. multi fines, H paniar. omnes termini, O Galliar. diver-

να nationes , ct Tritannor. inaeeessa Romm. loea Christo vero lsubdita .

Persecutio Ecclesiae septima . 249. 287. Sup. a. successerat Donato S.Cyprian. Ep. Carthagin. Africae, cujus res cum Hispanis conjunctae saepe sunt. Magna in Hisp. Martyrum multitudo . Prudent. & Inscriptiones ap. Gruter. Caesaraug.uhi maior eorum numerus fuit, octodecim a Prudentio numearantur , Ecclesiae adhuc in eisquentis certissimum argumen

tum .

Soa, 36O. Diocletianus & Maximianusi Concilium Elibertinum seu Imp. abdicant . Constantius Illiberitanum celebratur , qui Chlorus , ct Maximianus Galeia in Cod. Uet. Can. Hisp. est 38. rius imperant . Hic asperum Si De eius tempore , loco , nomi- immitem se praebet r ille Gal-l ne vide disi. i. cap. 4. nisi h. anno celebrabatur , certe paulo ante . Aguir. ad an . retrahit

3os ῖψῖ liam, Hispaniam, Germaniam benignius regens , anno imperii et . est sublatus Eboraci . Constans meliorum opinio

Tria h. a. Concilia celebrantur

378쪽

Anni

cum hoc anno coniungit epOchem pacis Ecclesiae redditae a M. Constantino post victoriam

de Magentio reportatam miru bili Crucis portento antea viso. S. Silvester fit Papa . Iulianus erat Praeses prOUinciae Tarracon. ad quem l . l. de tempor.cursu Cod.Theod.Chronol. Constantini . Ante Constantinum aut nestae , aut ignotae erant publicae Basilicae r hoc autem anno Pussim dedicantur . Chron. PaLehal.

Praeses ignotus Baeticae ad quem Constantin l. I .de distrah. pignor. Castulone . Cod. Th. Constantinus Licinio sup. a. dedito postmodum occiso summa cum tranquillitate vicennalia celebrat Nicomediae. PP. de more , quos inter locum principem habet Hostus, ad Epulum vocat, largeque donat. So-Zom. Noris de vot. Decenn.

tur, quae ab Isidoro in Cod. Uet. Can. sunt relata : duo in Oriente Ancyranum c Cod. Ancyritanum quod est a. & Neocaesariense 3. unum in Gallia Arelatense i. S est ai. Cod. Arius in tractatibus ad populum haeresim docet Epiphan. haer. 69. Haec Arianisini origo quod seq.seculo corrumpit Eccl. Hispano Per haec tempora Ηosius Corduben. Episcopus degebat in coismitatu Constantini qui plurimum ei deferebat in Ecclesiast. negociis. Concilium Gangrense habetur in Oriente, quod in Cod. Vet. Can. Hisp. est 4. Concilium Generale primum Nicaenum habetur , cui Ilosius Cordubensis praesidet legatum agens S. Silvestri Papae . Quod Concit. merito in Cod.Uet. Can. Hisp. primum habet locum, estisque perpetua Hispanis regula

per conseq. secula.

C. I.

33o. 368. Dicata urbs Cp. v. Id. Maias Idat. Chr. sunt qui h. a. nOVam Imperii formam factam volunt. 332. 37o. Η. a. Pagius Ant. aliique me- , liores divisionem Imperii inter quatuor Praesectos Prael. recensent. Dioecesis Hispana Pr. Pr. Galliarum paret septem habet provincias , Baeticam , Lusitaniam , Gallaeciam, Tarraconensem , Concilium Arelatense II. celebratur, quod in Cod. Hisp. est a I. Ouinuue tantum provinciae Ecclesiasticae per quartum seculum nosci coeptae in Hisp. quae scilicet in continente erant,Carinthaginensis, Tarraconensis, Baetica , Bracarensis , S Emeriis tensis , quae duae postremae ab urbe

379쪽

Res eiviles Hispaniae . Res Delesiastiea . Anni AE

Clir. Hisp. sem, Carthaginensem , Tingi-lurbe Metropoli habuerunt nΟ-tanam , Baleares Insulas Sp. Ui-lmen .eario coinmissa S.

Tibericinus U. Sp. Vicarius Silvester Pp. h. a. moritur, 336. 374. Dioecesis Hispanae Hispali sedemtquo tempore exulabat S. Athain habet quae inter civiles provin- nasius , S a. seq. Constantinus cias principem ob id locum ha-l ug. moritur , magnum Eccle-bet. Gothois. Cod. Theod. sita praesid. amitt. Incertum , num Ualerian. Concilium Antiochenum ce- 3 o. 378. usque ad h. a. perseverarit, cer-llebratur quod in Cod. Hisp. est te seq. a: sedebat Hispali U. Sp.l6. Per haec tempora in Hispaniis Vicar. Diceces. Hisp. Albinus . nosci coeperunt jura Metropo Cod. Theod. Constantinus Iun. litica antea prorsus ignota . cui obvenerat inter alias Dice-lVide quae disseruimus diss. a. ceses Hispana , obtruncatur III. cap. s. Cal. Maii. Num Albinus Vir Sp. adhuc Sardi cense Conci l. celebratur 347. 38s. Vicarius esset Dioecesis Hisp. resspraeside Hosio Cordub. tan- compertu dissicilis ex monum .squam Iulii Pp. Legato in Cod. Certe usque ad a. 36 s. alium nonsidisp. est s. in conciliabulo Phi- exhib. Arianismus secessione har- lippis habito ab Epp. haereti- reticor. ex Sardi c. Conc.Philip-lcis de voce omousion discepta pos , ubi congregantur , vimitur. acquirit. Circa haec tempora Hosius Concilium Carthaginense I. 349. 387. Cordubensis Ep. agitari coepitlhoc anno habetur estque in ab haereticis sed nequicquam .lCod. Hisp. II. Ual. U. Sp. Uiearius Dioecesis Postremus Liberii Pp. annus, 36s. ψοῖ. Hisp. Cod. Τh. ROm. orbis in- cui succedit Damasus, cuius pri- genti terraemotu concutitur . mi omnium Decretales Hispanis

Hier. Chron. notae.

Hoc, & seq. anno Artemius Catholici vexantur in Orien- 369. 4o . V. Sp. Uicarius Dioecesis Hisp. te post Sirmiensem formulam . U. viris Clariss . praeest. Cod.Th.lEpp. plures relegantur . Gothi in perniciem Rom.lmp. In Galliis celebratur Concit. 374. 4I 2. sinuntur transire Istru in , R inlUalentin . quod in Cod. lisp. est Thracia consistere. Ulphilas eo-let4. Mediolani fit Episcopus S. rum Episcopus Arianismum di-lAmbros in Auxentii loco Aria

scit i ni Di iliaco by Cooste

380쪽

Anni rara

Kra Ros civiles Hispaniae. Hi p. scit, quo postmodo suam gentem inficit. IS. Per haec tempora Illyricum dividebatur in Orientale, R Occidentale ac proinde Primatus Thessalonicensis minuebatur.

19. Priscillianistae & Romae , SMediolani a Damaso , & Ambrosio rejecti, Magistro Ossciorum corrupto rescriptum obtinent , quo freti in Hispanias se

conserunt,quam totam miscent.

4ai. Martinianus V. Sp. Vicarius Dioecesis Hisp. Clarisis. Praesidibus , ct Consularibus praesidet. 23. In Hispan. venit notitia obitus S. Damasi Pp. cum literis Si-rieti datis ad Himerium Tarraconensem Epise. III. Idus Febr. qui elapso anno consultationem direxerat Damaso. 33. Hoc , & duobus seqq. annis Petronius V. Sp. erat Vicarius

Hisp.

43s. Res Asricae civiles turbantur a Stilichonis inimico Eutropio, qui Gildonem AD. praesectum sibi conciliat. Arcadio eadem cedit. relicto Hon. 36. An desierit h. a. Petronii V. Sp. Vicariatus Dioecesis Hisp.

incertum seq.a. erat Macrobius.

qui S 4oo. perse Uerabat. 38. Gothi Alarico Rege in Italiam deseendunt per alpes Julias , brevi Gallias ct Hispanias invasuri . Mul

ni pergunt Catholicos divexare

in ora

Concit. Caesaraugustanum celein bratur quod in Cod. Hisp. est 4 i. ibique monasterior. mentio est. Uide diss. UI. Concilium Cp. I. generale II. adversus haeresim Macedonii. Unicum hoc ex Constantinopolitanis cognitum in Hispan. est 8. in Cod. semperque absolute appellatur Cp. Damasi Pp qui seq.a. moritur Epis . ad Paulin. Antiochen. &eonissio fidei Cath. Hisp. notae. Epistola Siricii ad Himer. Tarrac. passim habetur pro prima omnium Decretalium , rejectis tot suppositis, lispanis est tertia; nam duas Damasi praedictas recensent in Cod. Uet.Can. Ex d. Ep. Si ricii cujus alias duas Hispani norunt, prOUincias quinque Ecclesiasticas jam vigere constat. Concit. Carthag. III. al. II. celebratur praeside Aurelio, cui interest S. Augustinus , in Cod. Hisp. I s. eodem tempore moritur S. Ambros Duo Concilia Carthaginensial V. Re U. al. III. & IU. quae sunt in Cod. Hisp. i 6. & i . ad hunc

annum reseruntur.

Concilium Toletan. I. quod est in Cod. Hisp. 44. celebratur, Anastasii Pp. anno a .seq. a Taurinum in Gall. Cod. Hisp. as.

SEARCH

MENU NAVIGATION