장음표시 사용
361쪽
is cietate conversationis edocuit; praecepto praedicationis insti- Dissast. VII.,, tuit; degustatione mortis redemit; participatione mortis aininis plexus est et divini spiritus infusione ditavit; sub perpetua deis votione custodiat: S in his beati famulatus studiis permanereis concedat. Oui cum Patre, & Spiritu Sancto vivit, S regna eis Deus in saecula saeculorum . II. Secunda , inquit Isidorus , inoocationis adest, ut clementer sinipiat preees fidelium , oblationemque eoram . In Missali Gothico est Collectio sequitur . Deus, qui dives es in mise-M ricordia, qua mortuos nos peccatis convivificasti Christo filio,, tuo ; ut formam servi acciperet qui omnia formavit: ut qui
,, erat in Deitate,generaretur in carne r ut involveretur in pan-
,, nis , qui adorabatur in stellis r ut iaceret in praesepio , qui re- ,, gnabat in Coelo: invocantibus nobis aurem Majestatis tuae is propitiatus adcommoda , donans hoc per ineffahilem tuae mi- is sericordiae caritatem, ut qui exultamus de Nativitate Filii ,, tui, qui vel ex Uirgine natus, vel ex Spiritu Sancto regeneri ratuS est, pareamus praeceptis eius , quibus nos edocuit ad ,, salutem . Praesta per Dominum nostrum Jesum Christum Fi- lium tuum , qui tecum . III. Tertia autem, teste Isidoro, essenditur pro serentibur,
e pro defunctis fidelibus , ut per idem sacrificium veniam consequantur. Eodemque ordine occurrit in Missali Gothico, ita nuncupata : Coluctio post nominat is Suscipe quaesumus Domine Iesu ,, omnipotens Deus sacrificium laudis oblatum , quod pro tuari hodierna incarnatione a nobis offertur : S per eum sic pro- pitiatus adesto : ut superstitibus vitam , defunctis requiem triri buas sempiternam . Nomina quorum sunt recitati ne com- ,, pleXa , scribi jubeas in aeternitate, pro quibus apparuisti in
is carne , Salvator mundi. Qui cum coaeterno Patre vi M. S reg.
IV. Ruarta post haee, prosequitur Isdorus, infertur pro oscuis pacis , ut caritate omnes reconciliati invicem, digni Sacramento Corporis S Sontuinis Christi conficientur : quia non reis
eipit dissensionem e usquam orsi indivisibile eo us . Eadem
his concepta est verbis in Missali eodem: Collectio ad pacem ris omnipotens sempiterne Deus, qui hunc diem incarnationis is tuae, & partum beatae Mariae Virginis consecrasti , quique ,, discordiam vetustam per transgressionem ligni veteris cum ,, Angelis & hominibus per incarnationis mysterium lapis anis gularis junxisti: da familiae tuae in hae celebritate laetitiae ς ut is qui Di iligod by Cooste
362쪽
is qui te consortem in carnis propinquitate laetantur , ad sumis morum civium unitatem, super quos corpus adsumptum eve-- xisti, perducantur :& seinetipsos per externa complexa iun-- gantur et ut iurgii non pateat interruptio, qui te autorem gauis dent in sua natura per carnis venisse contubernium . Quod ip- ,, se praestare digneris . Oui cum Patre, &c.
U. Ruinta , ibidem Isidorus, infertur illatio in funes eatione oblationis, in qua etiam ad Dei laudem terrestrium ereatura , virtutum caelestam universitas provocatur , ct inanna istieeps eantatur, quod SaIvatore de genere David nascente ,salus mundi usque ad excelsa pervenerit. Audiantur haec singula in
Missali Gothico : Immolatio Missae r is Vere dignum & justum est
,, aequum & salutare est : nos tibi gratias agere , Domine Sancteri Pater Omnipotens aeterne Deus ; quia hodie Dominus nosteris Iesus Christus dignatus est visitare mutidum . Processit de Sa- is crario corporis Virginalis , S descendit pietate de cciuis . Ce- ,, cinerunt Angeli: Gloria in Excelsis; quum humanitas claruitis Salvatoris . Omnis denique turba exultabat Angelorum ; quia is terra Regem suscepit aeternum . Maria beata facta est templum ,, pretiosum portans Dominum Dominorum : genuit enim pro is nostris delictis vitam praeclaram ; ut mors pelleretur amara e,, illa enim viscera, quae humanam non noverant maculam , is Deum portare meruerunt. Natus est in mundo qui semper visi xit, S vivit in Caeso, Iesus Christus filius tuus Dominus no-, ,, ster. Per quem majestatem tuam laudant Angeli . VI. Sexta, pergit dicere Isidorus , Deeedit confirmatio Sacramenti e ut oblatio , qua Domino offertur ,sincti lauta per Spiritum Sanctum , eorpori Gripi ct sa uini eonfirmetur . Haec oratio non recitabatur nisi post canonicam precem , quae nobis audit canon, variaque erat pro diei solennitate , ut facile perspectum erit ex ea quae occurrit in Missali Gothico sie : FUSanctus: is Gloria in excelsis Deo , S in terra pax hominibnsis bonae voluntatis : quia adpropinquavit redemptio nostra: Uerinit antiqua expectatio gentium t adest promissa resurrectio,, mortuorum : jamque praesul git aeterna expectatio beatorum . ,, Per Christum Dominum nostrum . Qui pridie quam pro no- ,, stra omnium salute, etc. Expletis reliquis consueto more sub missa voce , proferebatur sexta oratio , quae appellatur : Postfeereta : is Credimus Domine adventum tuum : recolimus passiori nem tuam . Corpus tuum in peccatorum nostroruin remissios, ne
363쪽
is ne confractum ς sanguis sanctus tuus in pretium nostrae re- DissER. VII. is demptionis effusus cst. Oui cum Patre S Spiritu Sancto viri Vis , ct regnas in siccula . VII. Ultimam sacrificii orationem Isidorus vocat Dominicam : Haram ultima, inquiens, es oratio , quam Dominiarnoser orare discipulassuos in siluit dicens: Pater noster qui es in Coelis. In qua oratione, ut Patrer scripserunt , septem petiti ner eontinentur . Sed in tribus primis aeterna poscuntur : in sequentibus quatuor temporalia , quae tamen propter aeterna adipi- flenda petantur, cte. Eidem vero orationi praemittitur in Mi Dsali. Gothico haec praefatiuncula : Ante orationem Ῥominicam: isis Non nostro praesumentes, Pater sancte, merito, sed Domiis ni nostri Jesu Christi filii tui obedientes imperio , audemus diis cere : Statimque sequitur : Fosi orationem Dominicam : si Li- is bera nos , omnipotens Deus , ab omni malo , ab omni peri- ,, culo , S custodi nos in omni opere bono , perfecta veritas , ctis vera libertas Deus . Oui reenas in secula seculorum . Perspicua satis, ut ego arbitror, sunt quae attulimus de j M taltera Missae parte , seu de sacrificio ; tantulumque discriminis sit; cibi; d. d.
Isidori praeceptis cum ipsis Missae orationibus intercedit, ut com- siderantur quae mentaria eaedem videantur Isidoriatiae Institutionis . Notandum C non in
nihilominus videtur ut Gothici ritus plena habeatur eognitio 'ρ - quod sexta oratio, quae Post secreta vocatur in Missali Gothico,
quia canonicam omnem precem secreto recitandam , quam nos nonem appellamus , consequebatur, excipi consuevit syin-bolo Apostolorum , de quo ipse Isidorus continuo agit, postquam de sacrificii orationibus est loquutus : Duod , inquiens, empore sacrifieii populo praedicatur . Nec dubium est, quin respexerit decretum Concilii Toletani III. quo decernebatur : Ut Conc. Tu. LM. per omnes Ecclesias Hispaniae, O Galliae , secundum formam Orientalium Gelesiarum Concilii Constantinopolitani , hoe escentum quinquaeinta Oscoporum S)mbolum fidei reeitetur , ct priusquam Dominica dicatur oratio, voce clara praedicetur, quo
fides vera manifesta fit, testimonium babeat, ct ad Gristi Corpus , ct Sanguinem praelibandum pectora populorum fide puri
cata accedant. Caeterum ex Canonica ipsa prece, quae sextam hanc orationem praeibat, constat liquido , quod praeter Missas, nostrum in morem extendi solitas in Missali, erat in separato , ut arbitror cod. non enim ausim credere in cordis Sacerdotum tabulis , ut pri initivae Ecclesiae fuit in more positum J ordo pre-
364쪽
DIsspR.UII. cum seu Canon , qui nunquam nisi ibiennioribus diebus , ullam patiebatur mutationem . Uuam sane rem supra aiebam a vigilio esse patefactam consulenti Profuturo per haec verba : Cctera vero ordine consueto prosequimur . mapropter ω ipsius Canonicae preeis textum direximus subtera etium , quem Deo propitio ex Apostolica traditionesuscepimus . Guia vero nonnihil in eadem Canonica prece mutabatur solennioribus diebus , ut nos facimus in Communicantes , S Hanc igitur : ea propter hujusmodi mutationis exemplum mittens Pontifex Profuturo r mearitas tua , inquit, cognoscat quibus Deis aliqua festivitatibus apta conneeIes, Paschalis diei preces similiter adjecimus . Itaque ad sexta in orationem quod attinet, non tam ieiune accipienda eadem est, ut mutilum praecipua parte sacrificium nobis prae-heat. Idque clam nemine esse sinit Isidorus Confirmationem Sacramenti eam vocans, quae videlicet recitaretur peracta Canonica prece, qua Corpus & Sanguis Christi consecrabatur . Canonica autem ipsa preces siquando pro solennitatibus alia atque alia erat, mutationem omnem suam praeseserebat ante Rui pridie , quod evidens est in Missali Gothico . Quae verba iure dolet Lebrunius sublata esse in ordine recentioris MoZ-arahici,quum c caeteroqui oratio sexta Isidoriana ubique appelletur: Ff pridie ς inaudito quidem antea vocabulo, quod tamen luculenter testatur arbitrium in re tanti momenti. X. Expleto sic sacrificio, ante ejus consummationem Isidoria-4ιβ' ni erat ritus benedictionem pari modo aliam atque aliam effun- post kti de re in Populum , cujus exempla suppetunt in Missali Gothico orat. pro solennitatibus dierum , duce appellatione ipsa r Benedictio populi r brevitatis enim gratia supersedeo huc afferre tum bene dictionem , tum Pos communionem, ac collectionem brevem ςeoquod satis superque ostenderim supra , quod Missate Gothi cum puri puti ritus Gothici, seu Isidoriani testis est locupletissimus. Benedictionem vero nequis Sacerdos moveret loco , sicut prava consuetudine compertum erat fieri, cautum fuit decreto nationalis Concilii, ut tam ex Hispania, quam ex Gallia Narcine. Talem v. bonensi amandaretur abusus . Nonnulli Saeerdotes , verba sunt cv- ε, Canonis , post dictam orationem Dominieam statim communisant,
ct postea benedictionem in populo dant: quod deineeps interdisiamur : sedpost orationem Dominicam, eo unctionem panis ct Cilicis , benedictio in populum sequatur , m tune demum ci ρον is Sanguinis Domini Saeramentam sumatar, eo videliset
365쪽
ordiue, ut Sacerdotes O Levitae ante altare communicent , in DIsun. . C oro Cerus, extra eborum popuIus . Quo etiam Canone comprobatur, quod post orationem Dominicam particula quidem oblatae, juxta morem universalis Ecclesiae ab Apostolis traditum, mittebatur in Calicem; at nullum omnino νestigium occurrit usquam Hostiae in novem partes divisae cum iis nomini-
hus t Corporatio , Nativitas, Circamcisio, e paritio, Pasio . Mors, Resurrectio, Gloria, 'Reenum, quae visuntur in Missali MOz-arabico ; multo autem minus postremae illarum novem, cui nomon Regnum , in Calicem emissae : cujus rei testes adhibeo integerrimos libros S. Isidori de Ossiciis Ecclesiae , ct Codicem veterum Canonum ab Isidoro eodem collectorum , quem
publicae lucis jampridem factum videsis Tomo primo . Ualde- quam aperta est Isidori sententia de Missa Hispanica plane ejus sinit lima , quam Divus Petrus instituit: ordo missae vel orati
num quibus oblata Deo sacri ia consecrantur primum a S. 'Petro est institutus, erius celebrationem uno eodemque modo universus peragit orbis . Quod si admodum diversa esse videtur a Romana antiqua , ecquis hanc nescit a Leone , Gelasio , Gregorio ad eam fere formam perductam esse, quae hodie obtinet Hispana vero secus est: nullum quippe ut aiebam supra, ex trium Pontificum Sacramentariis ea novit; sed quam prius Missam a S. Sedc accepit, hanc conservavit, ejusdemque S. Sedis ope illustravit, ut docet laudatus Codex Veterum Canonum . Quum enim Patres de sacrificio aliquid νoluerunt stabilire , non minus Conciliorum Canones , quam Pontificia decreta , praesertim ex Epistola ad Profuturum spectarunt . Ipsissimam vero inihi eam fuisse per septimum seculum, quam descripsimus, ope nimirum Missalis Gothici, & Conciliorum Hispaniae certissimum , atque exploratissimum est. Hunc autem Isidorianum ritum primum Galli, deinde Card. Ximenius nobis invidisse videntur , quum caeteroqui non paucos Missarum Codices , instar laudati Gothici, consectos esse constet ab Hispanis iis Patribus , quos laudavi dissertationis primae capite altero . Quandoquidem post Saracenicam invasonem depravatus is ritus in Galliis, mistusque cum Gallico et qui ab Romano diversus erat, omnino alius ad Ximenii aetatem venit, qui plurima accessione facta typis vulgavit ritum Mog-arabicum,nlso creditum Isidorianum . Huc accedit levissima illa fides , Quam ejusmodi ritui conciliarunt fautores haeresis de adoptiva J.C.fi'iarim.II. X x tio.
366쪽
DIssER. VII. tione; non enim sunt veriti admovere manus impias sacris Catholicorum Patrum codicibus, quos proinde sublestae fidei habuerunt in Galliis: causaque haec fuerit ni fallor praecipua , cur mistura illa Mog-arabici emceretur. Abs re non erit ex FrancO- surdiensiuin Patrum epistola ad propugnatores haeresis scripta anno 794. pauca huc afferre: Sequitur in eodem libello vesero e
Iem praedeceso= es nostri Foenius , Hudeso us , Iulianus, Toletana sedis Antiuites in Dis dogmatibus ita dixerunt in Vffa de Gena Domini: Qui per Adoptivi hominis passionem, dum suo non indulsit corpori. Item in Missu de Ascensione Domini rHodie Salvator noster post adoptionem carnis fidem repetivit Deitatis et caetera , quae ex parentam vestrorum disiis poμisis. lisque persuasu in usque adeo erat , ita legi in Missalibus Gothicis, ut aperte pronuncient: Μelias est totimonio Dei Patris eredere deIuo Aio , quam Hildefons vestri, qui tales vobis composuit preces in Mssarum solenniis , quaιes universalis , Gryanfla Dei non habet Ecelsa , nee vos in iliis exaudiri palamus. Et si Hilde fusus vester in orationibus fuit orbium adoptivum nominavit, niter vero Gregorius Pontifex Romana Sedis , ct Carissimus toto orbe dotiior in juis orationibus Iemper eum unixenitum nominare non dubitavit. Et quamquam post annos aliquot Alcvinus recte obiecerit Felici depravationem L . . ado.μ- ejusmodi codicum : forte , inquiens , ct eorum ditia , sicut in cateris Iolebas, depravares ; sciIieet ut quod ilii bene dixerunt , tu in adjamentum erroris tui mutare , ct alteram pro uiatero mittere ausus sis : erat tamen usque adeo imbibita passim opinio erroris Patrum , ad invidiam codicum , ut pergat dicere idem Scriptor : Sed sive mutata , sive , ut ab eis sunt ditia , hae eadem testimonia a te sint posita , non magnopere curandum es. Nos enim Romana plus autoritate , quam Hispana veritate adsertionis , ct fidei vostrae fustiri desideramas , licet nee illa reprobemas : in bis tamen quae eatholice dicuntur , unusquisque in boe se refutandum siciat, in quo ab universali dissentit Ecclesia . Romana seitur Ecclesia, quae a Cathotacis , ct rei te credentibus f quenda esse probatur , se per verum Filium Dei, e c.
Longum esset omnia hic recensere, quae ad causam istam pertinent, quum praesertim Lebrunius diligenter , & ea quae diximus , R Felicis resipiscentiam enarrarit, quem plura cupienS , adire poterit. Quae quum ita sint, repetendus igitur ritus ille est ex do
367쪽
eumentis certis tum conciliorum , tum Patrum ejus aevi , quo-DIssER. VII. ruin nonnulla opuscula ad nos Venerunt : neque id quidem ut gna extat in
novum aliquid proseratur , sed ut de iis constet quae ego dixi .
Nullum vero arbitror suppetere documentum certius, atque firmius Codice illo saepius a me laudato , quem publicae jam lucis factum a V.C. Iosepho Blanchinio Presb. Congregationis ora torii Urbis , praemissumque opusculis opera Ven. Card. Thomasti illustrantibus videsis Tom. l. parte item prima . Eo siquidein codice , quamvis matutini ac Vespertini ossicii Gothici, sive Isidoriani exhibeatur ingenium ς tamen manu quasi ducimur ad deprehendendam liturgiae misturam illam de qua loquimur . Enim vero quidquid depravatum Alculnus putavit ab haeresis fautoribus, Patrumque Hispanorum quidquid minus rectam sugillat doctrinam , ejus nihil omnino reperitur in tam multiplici tantoque Orationum volumine . Ouin etiam genuinam sanetorum eorumdem Patrum sententiam , quae Alcuini argumenta confirmat, frequenter offendat siquis perlustrare eas Drationes non
dedignetur . Dei Patris unigenitum Dium : Ingeniti Dei Patris unigenitum filium et Ingeniti Patris unigenitum Verbum ἔDnigenitum Christum filium iei passim , catholiceque appellari comperiet Iesum Christum : & , quod suppositionem apertius indicat, Dominica de Lazaro concepta haec verba reperiuntur : Unigenitus Dei AIius , qui adsumtum hominem passus es cod. ον--p.so. appendi in ligno: & seria secunda maioris hebdomadae . Deus bomo unigenite Dei Patris Mitis Chrse . Ouum autem is
codex suerit scriptus post annum 6s6. quum habebatur Concilium Toletanum X. Eugenio praeside , cujus certissimum argumentum est unicum S. Mariae Virginis festum XV. Calenda S Ja- cine. Πωρ. x. nuarias in eodem Concilio stabilitum et clare nimis patet eorum can. . impostura , qui Eugenio, ejusque successori S. Hildesonso sententiam minus Catholicam tribuunt. Multo autem minus inseris ri haec iniuria potest Iuliano , cujus controversia celebris de tribus substantiis suspicionem omnem eliminat adoptionis ab eodem excogitatae . Ne sm multus in re tum haud prorsis obscura , tum in superioribus non semel disputata , hanc mihi videor sententiam certam pronunciare posse: quod Mo2-ara hicum ossicium vulgatum vestigia quidem multa Isidoriani ritus continet ; quinpe unde primam ducit originem: sed tot, tamque variis undique decerptis redundat, ut purus putus Gothicus ab
iis secerni omnino nequeat. Idque pro ineruditis iis scriptori-X x a hus
368쪽
DIssER. VII. hus dictum velim , qui, Cardinale ipso xiinenio editore adversante , Gothicum , Isidorianum ,& M Z-arabicum, unum eumdemque esse ritum & putant , & docent.
XIΠ. Ouod si alicui sorte arridet Isidoriani ritus integritatem spes re propius, ac tutius et a laudato is codice Blanchiniano
Isidoriano. ne In inimum quidem recedat. Eo scilicet duce circulum tum sesto rum dierum, tum seriarum totius anni recenseat, rejiciatque non modo additiones omnes recentiores MoZ-arabici , verum etiam
ipsos illos dies sestos , quos ipse adjeci ex alio Codice , quem ad finem septimi seculi spectare ajebam , quatenus posteriora additamenta ut deprehenderentur , vires nervosque omnes intendebam . Quandoquidem vel dum incrementum id non mediocre accesserit Iuliani opera antiquiori Codici curis Isidori, Eugenii, S Hildeson si elaborato, Isidorianumque ritum adamussim imitatus fuerit doctissimus amplificatori nihilo tamen secius imitationi hac in re non ost locus οῦ agitur si quidem de secernendo ipsissimo Isidoriano ritu a Mog-arahico seu misto , qui immerito audit Gothicus , seu Isidorianus . Ouumaue Blanchinianus idem Codex Breviarii potius ritum , quam Missalis reserat , ex eodem illo anni circulo tam angusto detrahi oportet tot ossicia propria seriis accommodata , iuxta Sacramentariorum ordinem ς ita ut propriis exceptis sestivitatibus unius , alteriusve Metropolis ,
Missate Gothicum Isidorianum vix quidquam discrepet a Missali Gothico vulgato, de quo est dictum supra . Hujusmodi autem
Missalem librum puta iis omnibus exutum additionibus , queis abundat Mog-arabicus cum scriptis S.Isidori, eorumque temporum documentis pugnans . Nec gratis id ego assero ; nam vel levis inspectio eorum quae aliter , ac definita in Conciliis erant, in Mog-ara hico leguntur . affirmationi huic adjungit fidem . At Cone. Braear. . enim perpetuo suppetit in Missae ordine r Dominus sit semper vo-ς η' biseum: nos vero certu in scimus , tum Bracarense concilium ιGIDEI. V.Can. statuisse dicendum S ab Episcopo , ct a presbytero e Dominus b. q. rit, s. qvobiseum , tum S. Isidorum suae gentis rituum non ignarum , ipso hoc Canone usum osse in sua collectione ad rem hanc probandam . Perinde compertum habemus , eadem in collectione alium ordinem precum , aliamve Missarum solennitatem non vi
guisse apud IIispanos id temporis, praeter eam . quam vigilius miserat Profuturo . Indeque est , quod oratio Isidoriana sexta , quam in Missali Gothico Post fereta appellatam novimus , in MOZ-arabico, quod etiam Lebrunius observat , vocatur Post
369쪽
Quem ritum nemo tractenua proferre est
prἰῶe , quum caeteroqui aliud omnino occurrat, ac nullus Omni- DIsspR.VII. no locus sit Romani Canonis verbis e lui pridie quam paterq-tur , cto. Nonne igitur redundantia illa vocis semper ς ac precum consarcinatio inelegans, harbariemque aetatis redolens , Nor-arahi cum ritum ab Isidoriano satis secernunt Z Longum esset scrutari omnia , quaecumque misturam illam pepererunt. Quam equidem non condemno, sed Isidoriani ritus expugnatri
Et quidem iure: nam editio istare Moz-arabici usque adeo turbavit, torsitque eruditorum ingenia, ut arduam quisque provinciam putarit purum putumque Isidorianum ritum proferre . Eorum alii coarguunt alios arguendi ipsi is temere latum iudicium rei minus cognitae . Doctissimus Card. Bona recte Loais m. reprehendit accipientem laudes pro hymno trium puerorum ;non tamen sensit, quod versiculus ille , & Alleluia non dissimiles a Romano more , ut ait, longe quid diversum sunt a priscis laudibus, de quibus loquimur . Propius attigit punctum Mahillonius , qui Walafridi Strabi, S Isidori autoritate Alleluia , RIaudes unum idemque esse depromit. Verum continuo subdit rem erudito viro indignam , dum negat se vidisse alium Cano-nein, praeter Toletani Concilii IV. duodecimum , qui vetet cani laudes ante Evangelium; nam ante annos septem , & octoginta nempe s 6. in Concilio Ualentino, seu Valletano c ut Codex illud vocat statutum sic fuerat: Inter eaetera boe censuimus observandum : ut faerosancta Evangelia aute munerum illationem , vel Missam Caleehumenorum in ordine lectionum post Apostolam legantur , quatenus salutaria praeeepta D. N. '. C. vel sermonem Saeerdotis non solum fideles , sed etiam Catechumeni , se paenitentes , qui ex diverso sunt , audire Iieitum habeant. Huc enim respexit Isidorus quum in Toletano IV. damnari curavit Pravam eorum Consuetudinem , qui inter Epistolam, S Evangelium inserebant laudes et satisque aperta sunt Canonis verba rPraecipiunt Canones post Apostolum Evangelium annunciari . Ouin etiam in Codice Ueterum Canonum , Toletano praeit Ua--Vericis. lentinum decretum et quare Mabillonius nequicquam fidem mi- 'nuit Isidoro post tot secula . Quidni potius suas is maximas dis-scultates fatebatur , quibus ab assequendo Isidoriano ritu, perinde atque alii , amotus fuerat Z Fas siquidem si mihi proferre liceat , non alias certe dixerim , quam consarcinationes in Galliis factas, quae ritus sinceritatem posteris inviderunt. Maxima De Liriata. Ga
370쪽
Imrn.VII. ma hominibus Gallis occasio praesto fuit per nonum secuIum id Capitular. I s. praestandi. Nam Carolus ab Adriano Pontifice inter Hios Codices c 7 Sacramentarium Gregorianum acceperat;hac.scilicet de causa,ut toto in ejus Regno Romanus ritus adhiberi tunc demum inciperet . Ouae res quantam Narbonensibus facultatem praebuit adjiciendi Isidoriano Romanum ritum , tantumdem nobis posteris negotii facessivit ad secernendum quae Isidoriani, & quae Romani sunt ritus . Certe usque ad hunc diem omnino nemo ipsissimum Isidorianum in lucem edidit. Quem siqui per ocium sibi
optant ex supra allatis conficere ς non modo abscedere eos oporistet a vulgato ΜΟΣ-arabico : sed ex Misali ipso Gothico, quem ostendi esse testem integrum Isidoriani ritus , decerpere ii debent eas tantum Missas , quae cum S. Isidori doctrina conferri possunt, praetermissis tum quae nimis sapiuot Romanum ritum ;tum Sacramentarii Gregoriani parte illa adnexa , quae Missa Ro-
Me ,-h ,, Objiciat mrte aliquis Vigilii Epistolam ad Profuturum Bea
Gelasan.gratis carunsem Antistitem S quia Romanum ea ritum Suevos docuit, Isidoriano ad- ut testatur ipsa , & quia ordinem illum non solum didicit gens duur NxM' Suevorum, sed etiam exequutioni mandavit, teste Concilio Bra carensi I. quod anno s6 I. celebrabatur Lucretio Metropolita Cone.Bracar. I. praeside : Dι eodem ordine Missa celebrentur ab omnibus , quem
v ε' Profuturus qaondam hujus Metropolitaua Ecclesiae Episcopus ab ipsa e vostoliea Sedis autoritate aecepit scriptum . Oui postea ordo quin toto in Gothorum Regno obtinuerit dubitari non potest; nam Collectio Canonum ab Isidoro facta huius Epistolae autoritatem de Missae sacrificio saepe adhibet . Nec nisi praecipiti
judicio utens quis dixerit, Isidorum , a quo habuit nomen ritus Gothicus, hunc ordinem neglexisse . Ita equidem sum miratus mTituet. ι sensisse doctissimum Mabillonium , qui simul mecum pugnat con- ' 'Αρ tendens, quod Uigilius Prolaturo misit Gelasianum ordinem , seu Sacramentarium : dissentitque ah iis, qui a Suevorum Regno ad Gothicum transisse autumant Romanum iIlum ritum . Nam Gallaeciae finibus haud excessisse illum docet .Quin etiam antiqua istum eumdem es e conjicit, postquam Bracarenses Episcopi Conciliis Toletanis III., S IU. interfuerunt; nam Gelasianum ritum
ea occasione posthabitum fuisse illi vult. quem Concilia praedicta stabilierunt i ipsumque illum ab Hispanis Patribus stabilitum, sibi auguratur ex Galliis eo esse advectum , quod falso ab aliis etiam credi jam ostendimus . Multiplici huic objectioni faciam satis Disjtigod by GOrale