장음표시 사용
31쪽
serri possunt novitio Beligionis: nam novilius adhuc est sui juris, neque novitiatus incompatibilis est cum beneficio: al beneficia regularia. quae iurisdictionem cum administratione habent, nequeunt conserri novilio. e. 49. de electi
eι c. 28. eod. in 6. quia in magistrum assumi non debet, qui formam diseipuli vix assumpsit. Contra, beneficia regula. ria nullam administrationem habentia conferri possunt novitio: modo is professionem velit emittere: ita de jure novo Trid. S. 14. e. l0. de resor. R. 5. Spectato iure communi, parochia Secularis conferri potest Religioso absque dispensatione Sedis Apostolieae: ila Abb. Less. Bordon. Engi. Schmier cum cili. contra duarant. Monaceil. Pignatelli, Schmala. qui id generaliter negant, et contra Gong. Zypaeum, Wiesin. et alios. qui id
liis regularibus. Prola ex Can. 2 . eι Seqq. 16. q. l. ubi monachis idoneis permittitur promotio ad curam animarum. licet eo tempore, quo plerique minnachi erant laici. et indoeti, remoti suerint a cura animarum Can. l. et Seqq.
ibid. idem claro colligitur ex Trid. S. 4. e. l l. de ref ibi: taliter translatus. etiam si fanonicorum regularium fuerit. ad beneficia secularia, etiam curata, omnino incapar eaeislato ergo Tridentinum manifeste supponit, regulares, qui ita translati non sunt, ad beneficia curata capaces esse: sicut ad dignitates seculares cathedrali inferiores c. 24. de eleet. in 6. exceptis Mendi. cantibus c. un. de possul. in G. Ratio
eg quia cura animarum non adversatur
statui Religioso: imo Religiosi longo lem.
pore in spiritu, ei litteris exercitati multum prodesse poSsunt saluti animarum: dummodo viri exemplares, et litterati ad lato ministerium assumantur. Dixi spectaso juro communi: nam si Declarationes Catad. ex mente Gregor. XIII. an. 1581. 8. Iul. et jussu Clem. X. 167 l. die 17. Martii authenticae sunt,l observari debebunt in dioecesibus, ubiuSu receptae sunt: ubique autem illas receptas non fuisse testatur Tam bur. Engi. el alii cum praxi; imo contra per notam decisum, et per Cardinales declaratum Engi. in priv. 45. G Const. Bened. XIV. - Quo magis 18. Decem. 1742. beneficia curata. auι residentialia conferri nequeunι presbyteris, aut Clericis Congregationis Missionis. Εr auera conti. du dem. Quod inscrutabile 9. Iul. 1745. benestela Leelesiastica secularia conferri non possunι Canonieis regular
bus Lateranensibus, aut SS. Saluatoris absque indutio Apostolico. 5. 0. II l. 0uulis insensio requira-sur in reeipiente beneficium 3 R. cum distinctione: l. Qui recepit beneficium
simplex, cui non est annexus ordo fia-cer, non tenetur habere inlentionem permanendi in statu Clericali. vel suscipiendi ordines saeros: nam id nullo iure requiritur: imo talibus benefietatis pe milli lur liber transitus ad nuptias c. s. 5. 7. de Clar. eo D. nee lalis decipit
clesiam. cum ista non exigat perseverantiam in statu Clericali. 2. Recipiens benescium Parochiale, si non est Sacerdos, debet habere seriam intentionem suscipiendi Sacerdotium, et permanendi in statu flerieali: Meus graviter pereat, Disiliet oste
32쪽
el tenetur ad restitutisnem seu eluum, lintiquo ante omnem sententiam, cum eos reeeperit fraudulenter c. M. commissa
de eleel. in 6. nam Ecclesia fruetus Parochiae non eoncedit, nisi tonditionale. si adesi animus suscipiendi Sac. ordines. vel saltem si prior voluntas mutetur. ibid. Non requiritur autem, ut quis in eadem intentione perseveret: sed si adsertit statum Cleriealem sibi non fore
accou nudum, resilire poleSi, et tunc fructus ante mutationem voluntatis perceptos laeti suos: ceteri, vere post percipiendi substant restitutioni. 5. Decibpiens dignitatem, cui secundario annexa est eura animarum, vel beneficium, eui annexus eSt ordo sacer. peccat quidem
graviter: eum in materia gravi non habeat propositum observandi praeceptum Ecclesiae: probabilius tamen non lenetur ad restitutionem fructuum. Saltem ante sententiam judicis: nam id nullo iure cavetur. et dispositio c. 55. de mle ι. in s. cum sit odiosa. non debet eviendi ad dignitales. et beneficia non curata. arg. res. odia in s.
Vide notata in summariis lib. Illiit. IV. de Clarie. non resident. posι cap. Ex parte s d. par. I. pag. 5 l. 4. 0. IV. 0uae forma servanda siι in eo Italiona benesteti R. 3. Ad hane sormam requiri. s. Ut beneficium sit a.
ctu vastans, e. 2. de coneras. praeb. 5.
Ut eollatio sit gratuita sine simonia c. 8.de Simon. 5. Ut sit libera a metu, et coactione. arg. e. 2. de his quae vi 4. Ut sit absoluta. et determinata, non Vero conditionata sub conditione extranea vel alternali ra. ut isti, vel illi eonsero. arg. e. 2. de eletι. in s. nam collatio,
el eleelio numerantur inter actus legitimos, qui per reg. 50. in 6. conditionem non recipiunt. nec diem. 5. Ul absit paelum onerosum extraneum e. sin.
de pactis: si lamen onus do jure insit beneficio. exprimi potest in collatione. V. g. eonfero sibi paro hiam, ut intra annum saeerdos lias elo. Similiter si aprinei pio landali bene seii quaedam onera
erant ei imposita cum consensu Episcopi, V. g. vi beneficiatus catecheses sa-ciat, certas missas eant et ele. lalia onera. cum non Sint nova. exprimi possunt in
collatione. 6. Si benescium eonsertur a Papa, vel Legato a latere, requiritur rinscriptum nullo subreptionis, vel obreptionis vitio laborans. Miras. 1. de mleel. int. eom. c. sin. de oly. k9. in s. Unde gratia in signatura expreSsa per verbum fiat, vel concediIur, non est gratia persecta. sed inchoam, donec collotio in plenam seri pluram redigatur: vel in forma communi. seu pauperum. dum supplicans allegat paupertatem: vel informa dignum arbitramur, si supplicans dignus. et idoneus inventus fuerit: vel in forma gratiae factae, vel faciendae ut diei iam tu. de reser*ι. At si est latio sal ab ordinario. scriptura non requiritur ad substantiam. sed tantum ad prinbationem. T. Denique requiritur, ut 0,
Ferventur sac. can0nes hine inde sparsim sui suis loeis dielum est, vel adhuc dicetur j ei rea provisionem disponentes: ita ut provisio beneficialis absque viliosormae. el personae sil canonica per rem . in 6. His vero solemnitatibus non in bligatur Papa c. 4. de concess. praeb.
ibi: qui secundum plenitudinem potestalis de jure possumus supra jus db
33쪽
52 DE PRAEBENDIS spensare. Unde Papa conferre potest beneficia vacantia, vel vacatura, absesule, vel conditionale, cum, vel sine m0do, et onere, in perpetuum, vel ad tempus etc.
nium beneficii: et cons. collatario collationem acceptanti competit actio utilis conseSS0ria, et negatoria. e. D. in D. de coneras. praeb. in s. nam collatio aequiparatur confirmationi, et institu.
tioni. et vim habet traditionis fictae, quae ad transferenda jura spiritualia sufficit. 2. Collatio necdum acceptata trihui
jus redie. non absolute, Sed c0nditionale, si collatarius consenserit: ita ut collator nequeat illud alteri conserre, c. T. h. t. in s. nam talis collatio ex parte colla. toris est persecta, sed solum suspenditur ex desectu consensus in colla lario: qui consensus utique non tribuit jus reale sed supponil tribulum a conserente, ergo. Porro collator praefigere ierminum, intra quem consentiai colla sarius, quo elapso libere poterit illud he. nescium alteri conserre: nisi re integra
inierim collatarius consentiat, et c0llationem aeceptet eis. c. t T. Parum autem reseri, sive quis per se, Sive per procuratorem speciali mandato instrv. clum colla limem accepi ei, et de benescio investiatur c. 25. h. l. imo pro absente, et ignorante potest aeeoptari tollatio: quae lamen absolutum ella lumnon parit, donec acceptatio a collatario roseiente ratificetur, ut e0lligitur ex cit. c. 25. h. i. et arss. e. sin. de jurej. in 6. quo casu ratiliabitio retrotrahitur ad tempus acceptationis per reg. 0. in s. Dices: Donatio non acceptata, nihil
iuris tribuit. l. 10. Τ. de donas. sed collatio lib0ra vim habet donationis e. sin.
de of Viear. in s. ergo. 2. Collatio non acceptata saltem non tribuit jus reale. sed lanium jus ad rem. ut docent Barbos. Schmier. Selimal g. cum cili. n. 65. ex d. c. T. h. t. in 6. ibi: Iieeι jus in ipso benesteio. uι ιuum dici valeaι. non acquirus. R. ad 1. Collatio ex parte colla larii est donalio mere liberalis: at ex
parto conserentis eSi necessaria, cum ex
ossicio laetenda sit: eullator autem, semel laeta collati0ne. lancius est suo officio.
ut implius collo sono: n eo . oiudicium alterius revocare nequeal arg. c. 9. deost. delag. et L 55. g. de re jud. Ad 2.
Ista sententia mihi n0n probatur: nam si collatio ista non tribuit jus reale, quis illud tribuit 3 non utique c0nSensus acceptantis. qui solum per modum conditionis necessariae requiritur ad hoc . uljus reale absolutum acquiratur: luna
quia, si collatio ista tribueret tantum jus
perS0nale, Sicul, v. g. pr0missio accepi ala beneficii vacantis, valeret secunda collatio acceptata a tertio ex re9. l. 35. c. de R F. sed ii a,u non valet
quia scilicet ii beneseium non est amplius liberi sed gravatum jure reati, ut elare est gitur ex verbis seqq. ibi:
quod si fecerit. ejus ordinatio faeis de
benesteio non libero. viribus non su, sisIel: ergo verba textus in ei t. cap. T. commo .e intelliguntur: uι tuum absolute diei raleat. licet sit tuum conditionale. si consenseris: qui consensus rintrotrahitur, ut ante dictum. Instantiam habes in re legata, quae, mortuo leSlatore, stativi sit legatarii, non ab lute, sed conditionale, si legatum acceptavin Diqili cu by Corale
34쪽
rit; et acceptatio ista retrotrahitur ad tempus mortis, et aditae haereditatis
ι. 86. S. 2. Τ. de legat. l. etc.
De pluralitate beneficiorum. lG. Singula beneficia singulis persinnis esse conserenda, non plura uni. instar regulae receptum est eX can. l.
d. 89. ubi Greg. I. ait: Singula ecclesiastici juris ossieta singulis quibusque personis singulatim eommitti jubemus:
nam ecclesiasticus ordo pervenitur, cullus divinus minuitur, execrabilis cupiditas, et ambitio nutritur, dum unus plurium ossicia occupat clericorum, ut nervoso id describit Joan. XXII. in mira v. Erecrabilis h. t. int. com. Sed regula ista non est Sine suis exceptionibus.
Unde T. Nota. benescia esse duplicis generis: eo napalibilia. quae in una persinna n0n contrariantur, sed administrari possunt ab eodem clerico: et talia beneficia dari ripponunt iura c. 7. de resorii l. in 6. ibi: utrumque tamen. Pl γ Trident. Sess. 7. c. 4. de resor. etc. In- compatibilia. quae in una persona ita contrariantur, ut utrumque simul haberi nequeat. Porro ista incompatibilitas oritur ex duplici capite: l. M residentia continua, dum utrumque beneficium exigit continuam clerici residentiam, sive jure divino. et naturali: sicut duo ει piscopatus, vel duae parochiae, aut vicariae perpetuae: sive jure ecclesiastico: sicut duae dignitates, duo perSonatuS duo canonicatus: sive jure speciali vi primae sundationis. aut particularis sta- Masehac T. III. P. II
tuli: nam sicut repugnat eamdem personam in duplici loco residere cum epseelu. ila qu0que repugnat duplex simile beneficium obtinere. 2. Eae honesta, Seu congrua sustentatione unius, licet alioquin elericus utrique satisfacere POS sei, can. tin. d. 70. Trid. scis. 24. c. t T. de res nam si unum beneficium sufficit ad honestam sustentalionem, alterum indebile, et sine causa tenetur.
patibilia 3 R. Extra casum susseientis sustentationis sunt sequentia: l. Duo benescia simplieia. etiam uniformia sub divergo lecto, seu in diversis Leelesiis, si alterum residentiam n0n exigal, vel utriusque residentia impleri possit per alternum tempus. Sic in Germania idem clericus potest esse ea nonicus in duabus Ecclesiis: 2. Duo bonescia simplicia dissormia sub eodem lecto, seu in una Ecclesia. Et sic in una Ecclesia idem polosi esse praepositus, aut decanus, et simul canonicus, item parochus, et Capellanus, seu obtinens capellaniam in sua Ecclesia parochiali, c. l. de consueιud. in 6. et probabiliter etiam idemelericus in eadem Ecclesia potest habere duas capellanias ad duo altaria landa. ias, ita ut distinctis diebus. v. g. bis, veller celebret ad unum altare. el lolies ad alterum: nam in hoc casu capellaniae, licet generieo sint uniformes, lamen speeisee sunt dissormes propter diversum onus celebrandi ad diversum altare. GaDcias Lam. Konig et alii. 5. Si dignitati. vel par hiae alterum beneficium sit ae- cessorie unitum: vel unum datum in titulum, ei alterum in commenda in lemporalem, Vallens. etc. Disiliet oste
35쪽
9. 0. II. 0uae beneficia sint incompatibilia Τ R. I. Illa, quorum utrumque
ex iure divino requirit residentiam continuam : ut sunt duo episcopatus, duae parochiae, vel vicariae perpetuae; cum vicarius perpetuus aequiparetur parin cho; duae praelaturae regulares. quibus
annexa est cura animarum suorum religiosorum. Unde citra dispensationem apostolicam, non potest idem religiosus oblinere simul generalatum, et provinci alatum, vel recloriam Iocalem: ita lipec habentur can. 5. f. sed et hoc 10.
q. 5. Trid. sera. 24. e. 17. de resor. et de religiosis signanter, c. 52. cum Sin sula h. s. in 6. ubi contra transgressin
rem ponitur poena, ut eo ipso Vsiiciatur ineligibilis, vi tanquam ambiliosus ab
Vide notata in summariis post eiι. cap. 52. par. I. pag. 5l T. II. Duae dignitates. vel duo personatus, cap. 17. eι 28. hujus silui. ertras. Meerabilis Io. XXII. eod. Trid. sess. 7. e. 4. de res eliam in diversis Ecclesiis. cum jura indistincte loquantur: nam dignitas, et personatus exigunt de iure assiduam residentiam. III. Duo beneficia uniformia sub eodem tecto, seu in eadem Ecclesia, ut duo Canonicatus: ilae. 28. h. t. ibi: in eadem Leelesia. e. s. de concess. praeb. Clem. fin. h. t. Nec obstat quod duo beneficia dissormia sub eodem tecto sint compatibilia: nam si unus haberet duo beneficia uniformia,
minueretur numerus ministr0rum, et
cons. e ullus divinus: cum unus pro duobus non possit stare in choro: quod in- eonvenienS non sequitur, si unus habeat
duo benefleta dissormia, cum is diverso
tempore utrique satisfacere possit. M. cus si utrique satisfieri nequeat, erunt incompatibilia. sicut Canonicatus, ei capellania, cujus onus est assistere in choro, ut sertur declarasse S. Congreg.
IV. benescia duo regularia inferiora non possunt ab eodem Religioso obtineri, etiam in diversis monasteriis, nisi unum annexum esset alteri. c. 52. g. proh Dbemus h. ι. in 6. V. Si unum beneficium sussiciat ad congruam sustentationem Clerici, alterum quodcumque est incompatibile cum ipso, etsi personalem residentiam non requirat: ita com . ex Can. . et seqq. 21. d. l. c. s. h. t. et c. 10.eod. in s. ubi dicitur etiam ad mandalum Papal non esse providendum ei.
pii beneficium sussciens habeL Quae
iura renovavit Trid. sess. 24. c. t T. de refor. ubi severo praeeipit, ut unum tantum benefletum Ecclesiastic. singulis conferatur, si ad vitam est sufficiens:
non vero plura sive secularia. Sive regularia, sive commendata, sivo alia cujuscunque situli, ac qualitatis existant: ita ut fructus ex iis percepti tuta conscientia retineri non possint. Idem docet Gloss. in c. 54. de elaci. v. relinere
inquiens: 0ui habet pium beneficia.
quorum alterum per se sufficeret, non potesι sina mortali peccato aliud rei nere. Balio est, quia pluralitas beneficiorum, dum unum miscit ad honestam
sustentationem, non tantum contrariatur juri positivo Sac. Canonum, sed P. tiam juri naturali: tum quia, ut inquit Joan. XXl I. Erlras. Erecrabilis h. t. unus plurima stipendia praeripit. quae pauperibus idoneis Clericis abunde susficerent, contra praeceptum: quod tibi Disiti co by Corale
36쪽
non sis fieri, alteri ne feceris: tum quia habentibus plura beneficia paratur
vagandi materia, divinus euilus minuiιur. hospitalilas debita non servatur, Ecelesiarum detrahitur commodis, et honori, animarum cura negligitur, viliorum senιibus fomentum periculose praebelur, ibid. quae omnia sunt advorsa iuri naturali: tum denique quia pluralitas ista est contra primam landatorum intentionem ab Ecclesia acceptatam, et approbatam, et cons. violativa justitiae, ergo. Quae rationes, et jura generaliter loquentia Evincunt, quod is, qui habet beneficium unum sussciens, tuta conscientia non possit recipere alterum per se insuffciens; nec oblento sussiciente, relinere prius de se insussiciens, quia alterum insussiciens non est
ei necessarium; et aliunde alii pauperi
Clerico esset congruum ad sublevandam egestalem. Nec consuetudo in eon. irarium valet: nam cum adversa sit iurinaturali, est omnino irrationabilis eap. sin. de consuetud. et dicitur corruptelado ambitionis radice procedenS c. l. e d. in G. et perversio ordinis Ecclesiastici, Trid. sera. 24. c. T. de refor. Hanc materiam concludat sententia S. Ber.
nardi relata a S. Thoma quodl. s. ar. 5. quod qui non unus, sed plureε ωι in benestetis, non unus. sed plures futurus su in supplietis. Garg. Ilellt Schmal E. Fagn. in c. 5. quia h. t. n. 16. 20. 0. II l. An, et ea qua causa dispensari possiι in pluralitate benesti. eiorum Τ R. ad 1. Assirmative ex c. 28. in sin. h. t. nam lieel quaedam beneficia sint de iure naturali incompatibilia. tamen hoe jus naturale non extendit se
ad circumstantias omnes, Sed materia subduci potest, ut pro eo casu, quo po testas ecclesiastica ex altioribus causis
aliter disponit, non contineatur sub juro naturali: ergo in pluralitate beneficiorum dispensari potest: et quidem directo, seu proprie, si pluralitas adversatur soli
juri occlesiastico: indiretio vero, Seu improprie ratione materiae subduciae, si adversatur juri naturali, seu divino. Instantias in pluribus habes: sic enim reddere depogilum est juris naturalis. et lamen hosti non est reddendum depositum : obligatio iuramenti, volt, paeli, est juris naturalis, et lamen relaxari po
2l. R. ad 2. Iustae causae dispensandi in pluralitate benefieiorum sunt tres: l. Necessisus, ut si plures desint ministri idonei, maxime in locis haereticorum infidelium. 2. Euidens utilitas
Ecelesiarum, ut si unus clericus etiam absens sua auctoritate, prudentia, pintentia. aliisque dotibus plus polosi pro desse Ecclesiis, quam alii praesentes. Sic enim S. Greg. lib. 2. epist. 52. Α-gnello duas Ecelesias cathedrales contulit : et hodio in Germania filiis principum plures Ecclesiae commilli solent,
ut facilius contra impetus haereticorum defendantur. 5. Praerogativa meritorum, si persona aliqua propter suam doctrinam, seripta, de sensionem, et alia obsequia bene merita sit do Ecclesia, et cons. digna pluribus Ecclesiis: eum talis concessio redundet incommodum totius Ecclesiae. Ila causae istae colliguntur ex Canon. 1 T. tali. 4. q. T. et expresso in cincit. Later. excipiuntur ab Innocentio III. relato in cap. 28. h. t. Diqili eo by Gorale
37쪽
in fn. ibi: eir a sublimes tamen, et litteratas personas, quas majoribus bene. petis sunι honorandae: cum ratio postulaverit. per Sedem apostol. poseriι dispensari. et Joan. XXll. in Erlra v. Erecrabilis, eod. excipii S. R. Ε. Cardinales, ei negum filios. quibus ob insignem praerogativam lacilius conceduntur plura beneficia.
, in pluralita Ie benesteiorum 3 R. l. Regulariter solus Papa ob plenitudinem
potest alis, eit. c. 28. h. t. Alii vero cum inferiores sint, jure eommuni, dispensare nequeunt, nisi speciali privilegio id eis competat. R. 2. Episcopus con ferro potest duo beneficia simplicia compatibilia. vel unum curatum, ei alterum simplex, aut commendatum, si neu- irum per Se est sussciens ad congruam sustentationem; hoc enim ei permittit Trid. Sess. 2L e. 17. de reform. At si duo non sussicerent, tertium similitor compa libile non polost adjicere, ut de clarasse dicitur S. Congr. cum Trident. ι. c. loquatur de altero. non lenio, ibi: licet aliud simplea suffleiens eidem eonferri. Quod si beneficia sint curata, vel propter residentiam incompatibilia. Episcopus duo conserro nequii. licet
unum non sit Sussiciens, sed dispensatio a Sede apost. petenda eSt. c. 28. h. ι.
Idem die do Legalo a latere. Vicarius autem generalis Episcopi sine si etiali
mandato alterum beneficium conferre nequit: imo nec capitulum, sede Va ante,
quia talis collatio non est jurisdictionis
necessariae, cum ad sustentalionem clerici sussiciat alterum bene fietum dare ineoni mendam. temporalem. donee Episcopus eligatur. 25. n. 5. Consuetudo conserendi tria boneseia sub diverso lecto simplicia. et compatibilia, alias de se in sussicientia, non videtur esse corruptela, cum nulli bia iuro reprobetur: et aliunde pro more. et utilitate dioecesis cohonestari possit. At consuetudinem conserendi tria beneficia dissormia sub eodem tecto, lBnquam corruptelam reprobant Fagn. c. litteras, de cone. praeb. n. 5. Gare. et alii. Eam vero εustinent, saltem si immemorialis sit. Navar. Zerol. Selamala. et alii. quia cap. l. de consuetud. in s. reprobatur consuetudo conserendi plures dignitates, personatus. administrationes. et ossicia sub eodem lecto: non vero consuetudo conserendi tria beneficia simplicia de so insusscientia. 24. 0. V. 0uid requiratur ad lie tam, et validam dispensalionem in pluralitate beneficiorum R. l. Ut dispensatio etiam papalis sit licita, requiritur
iusta causa, eum Papa rationabiliter relaxare soleat jus commune, no dispensatio sit dissipatio. 25. R. 2. Dum Papa dispensat motu proprio, et beneficia sunt eompatibilia. vel solo jure Ecclesiastico incompa libilia, valida est dispensatio . etsi nulla justa causa ademel. cum Papa in jure suo valido dispenset sine causa ex reg. ge nerali e. q. de B. I. in antiq. at si dispenset ad instantiam supplicantis, causa sinalis ollegata de Dei esse vera: secus dispensatio est ob. vel subreptilia c. 15. 20. de rescript .
38쪽
rali. et divino sint incompatibilia. ut duo episeopatus, duae parochiae, vel duo he.
nescia, quorum utrumque per se est
sulse iens. et Papa in his dispensat muluproprio, et ex certa scientia, etsi nulla causa exprimatur, latis dispensatio in foro externo praesumitur valida, quia Papa praesumitur ex justa causa molus suisse ad saciendam dispensationem. Neque Papa redargui potest, cum in iurris Superiorem non liabel, et aliunde majestas. et Sanctilas ejus purget omnem suspicionem invalidae dispensalionis. Sed pro soro interno major est dis scultas: an scit. dispensatio papalis, justa causa deficiente. prosit beneficiato in foro animae coram Noy In hac sane
difficili. ei periculosa quaestione quidam
dicunt talem dispensationem esse validam. licet illicita suerit: adeoque beneficiato prodesse, quamvis recipiendo dispensationem Sine causa iuva, peccaveriL Pro hac sententia non audeo Secure aliquem doctorem allegare, ne illi injuriam laciam: nam quos ab aliis ci- talos legi, vel contrarium deprehendi, vel obiter assertum inveni sine ulla probatione: vel id solum volunt, quod talis dispensatio sil valida pro laro extemo, qualenus in eo Papa praesumitur rite agere. ul ab alio reprehendi, et corrigi non possit. Nisi proposito meo seribendi
laconi eo insisterem, facile esset sententias doctorum in medium producere: quom laborem alteri tempori, volonte Deo, reservo: id solum monens, hanc opinionem non debere dici communiorem, ut eam, forsan ex relatione aliorum vocal P. Schmal g. hie num. 142. licet
periat, ut alias Solet clarissime: ob quod inter elarissimos saeculi nostri doctores
merito numeranduS est.27. R. 4. Dispensatio papalis in pluralitate beneficiorum ex natura Sua. vel
ex susscientia incompatibilium, iusta causa desciente, est invalida pro soro imierno, et cons. non prodest benosidialoeoram Deo: ita S. D. quodl. 9. ari. 15. et cum eo communissima TT. et Cano-nistarum sententia, ut Vere Fagna nuS,
cap. 5. quia h. ι. n. 15. dicat: Et in hoc, puta S. Thoma, Seu eius sententia sandem resident hic Canon istae nostri.
Prob. l. ex Cone. Trid. Sess. 24. c. T.
do refor. ibi: quoniam mulli improbae eupiditatis usseetu se ipsos, non Deum,
decipientes, ea quae bens conssisula sunt, variis arιibus eludere, eι plura simul benefeia obtinere non erubescunt. Istae aulem variae artes non
sunt aliae, quam dispensationes sine iusta causa obtentae. quibus beneficiali se ipsos, non Deum decipiunt. 2. Papa utpote insorior, sine iuSta musa non pintest dispensare in juro naturali, ei divino. ut lenel certa sententia ex can. l. d. s. eι pr. d. 15. quis enim eredat.
quod Christus dominus Papas dederit potestatem irrationabiliter relaxandi ius naturae: sed dicta beneficia plura retinere ost contra jus naturato. sicut oec dere hominem, ut docet S. D. I. c. ergo.
Prob. min. Habere plura beneficia curata, quae ex jure divino, et naturali residentiam continuam exiguni, vel alia simplicia, quorum Singula per se sum-ci uni ad vitam. non est actus indisserens. sicut levare sestueam, sed intrinseeam eontinet turpitudinem, seu rectae rationi
39쪽
58 DE PBAEBENDIS ET DIGNITATIBΓS repugnat: nam hoc modo unus stipendia plurium praeripit, Ecclesiae debitis sibi ministris privantur, cultus divinus minuitur, cupiditas, ambitio, et luxus beneficia lorum augetur, landatorum voluntas negligitur, salus animarum vix obbter curatur, populus offenditur, dum unu in clericum videt abundare, alterum egere; quae omnia rectae rationi, et
cons. iuri naturali sunt dissona, ut bene expendit Ioan. XXII. Eaetrav. Meerabilis h. t. ubi merito ambitionem plinrium beneficiorum voeat exeerabilem: ergo habere plura beneficia dicto modo ineum patibilia, est contra ius naturale, et cons. sine iuxta causa indispensabile. Unde reseribit bene Alex. III. e. s. h. t. nec ad mandatum Sedis Apostolicae esse providendum ei, qui aliud beneficium habet. de quo valeat commode susten-lari. 5. Ius naturale mutari, Seu relaxari nequit, nisi ex parte materiae, quatenus haec in certis eircumstantiis sui, ducitur a praecepto iuris naturalis, ut patet in usucapionibus, spoliis Hebraeorum AEgyptios spoliantium. libello repudii ele. ergo etiam jus naturato, do se adversans pluralitati praebendarum, nequit a Papa relaxari, nisi in circumstantia justae causae. vi cujus turpitudo hujus pluralitatis purgetur, et receptio, ac retentio plurium heneficiorum cohone-fitetur. Hinc recte concludit S. D. l. e. quamvis, inquiens, habere plures praebendas, aliquas inordinationes coni neat, tamen aliae circumstantiae possunι supervenire, ita honestantes actum, uι inordinationes illae totaliter evacusntur: puta si siι opus in pluribus Leelesiis ulte us obsequio, et possiι is plus servire Ecclesiae, vel
tantundem absens, quam alius praesens. Deficiente aulem iusta causa, nunquam tales circum Stantiae supervenient,
nec inordinationes in pluralitate praebendarum imbibitae evacuabuntur. His addo terrificum exemplum, quod ex Diο-nisio Richelio monacho carthusiano refert Agor. p. 2. l. 6. cap. 1 . quamι.
5. g. sciendum. Philippus Cancellarius Parisiensis multis praebendis dives. morti vicinus a Guillelmo Episcopo Parisiensi monitus, ut uno beneficio retenis, cetera resignaret, reSpondit, Se expinriri malle. an lethalo peccatum committeretur in multis benefietis simul habendis: et ita excessit o vivis. Tertio ab inbitu die apparens diei. Guillelmo dixit, se apud inferos aeternis suppliciis torqueri ob tria crimina: quod senserit plurali laiona beneficiorum. ubi unum susticita in re naturali non improbari: et quod e
rum fructus in vanos, et malos usus
impenderit: et quod libidinis, ei luxurias
peccatis conscientiam maculaverit. Pro hac sententia plures auctoritates non assero. sed quod dixit sapientissimus Α-Zor. ι. c. g. duae Sunt. idem ol ego dico: mihi quidem suspeiι vel unius S.
Thomae auctoritas, in qua residunt Canonistae, teste Fagn. I. c.
O . 1. Quod ab intrinseco, et juro naturali est malum, in eo nec Papa ex causa justa potest dispensare, ut in surnicatione etc. ergo si pluralitas praebendarum ab intrinseco est mala. Papa nullo modo poterit in ea dispensaro: quod sane cfl nimium. et salsum. 2 Papa habet plenariam dispositionem benesciorum eap. 2. h. t. in s. ergo e-Diuilia ost
40쪽
liam sine causa valide dispensat. 5. Privatum commodum n0n est causa sussiciens ad relaxandum jus naturato: sed Papa dispensat ex causa privali commodi : nam nobilitas principum, et litteratura doctorum numerantur inter causas dispensandi, cap. 28. h. . t. Mirav. ecrabilis h. ι. 4. Licet ius naturale circa pluralitatem beneficiorum sit prohibens, non tamen est irritans: cum tr. ritalio ista ex nullo capite. vel iure col- Iigatur: ergo licet dispensans sine iusta causa, et dispensatus peccent mortaliter sic agendo, lamen lacla semel disponsalione. beneficia valide relinentur. In hoc argumento firmatur sententia Sancheia vi reseri Selimal Z. num. 145. sed non s iter. It. Ad . Ex comm. doctrina, ad questionem an jus naturale siι dispens
bilet quod objeela iuris naturalis aliqua
sint intrinseco mala tam formaliter. quam materialiter, ut in nullo casu cohonestari possint, ut odium Dei, haere- Sis, mendacium etc. aliqua vero sint ab intrinseco mala formaliter, non vero materialiter, quorum maleria subduci potest a praecepto, dum scilicet materia dependet a voluntate divina, vel humana principis, et ponitur in his circum. stantiis, in quibus ius naturale non eX-londit se ad talem materiam Sic si Deus dot jus in vitam innocentis, in corpus solutae, vel coniugatae, non peceatur peceato homicidii. Arnieationis, aut adulterii. sed actus isti iure exercentur.
S. D. l. 2. quaest. 94. art. 5. Pluralitas beneficiorum est contra jus naturale hoc secundo modo, et ex parte moleriaemulari, et cohonestari potest ob iustam l T Π L v s v. 39 causam necessitatis, et utilitatis Ecelesiarum: et quia maloria beneficialis subjecta est dispositioni Papa o. ideo Papa
ob iustam causam dispensare potest in pluralitate beneficiorum: non vero in fornicatione, vel adulterio, vel plurali lato
uxorum, et similium: quia eorum materia non subest potestati Papae, sedi olestati divinae. Hinc in sorma Disi. antee. quod est ab intrinseco malum iam formaliter. quam materialiter, ut maleria non sit extrahi bilis a prae opto naturali. con. a. si tantum est malum sor- malilor, seu in thesi, non vero materia.
liter. seu in hypothesi, et in qualibet circumstantia, neg. anteced. Ad 2. Polestas Papae est plenaria, quatenus non dependet a jure positivo sacr. Canonum: non vero plenaria, seu independens a
iure naturali. Ad I. Nobilitas, ei litteratura per Se non constituunt diversam cauSam a Pausa necessitatis, et utilita.
iis, sed pluralitas beneficiorum siliis Regum. et litteratis concessa indirecte emdii ad utilitatem lolius Ecclesiae, qua lenus Ecclesia per tales personas polentius defenditur, et illustratur. Ad 4. Di eo hoe jus naturale osso irritans: nam ex recepta regula theologorum tunc jus naturale est non tantum prohibens, sed otiam irritans. quando aelus perpetuam eontinet lurpitudinem: ut patet in contractu usurario, in matrimonio patris cum filia. in pacto concubinario et c. sed pluralitas beneficiorum sine justa causa perpetuam eontinet turpitudinem: si quidem non tantum recipere, sed etiam relinere benescia plura lurpe, et inordinatum est ob rationes in probatione allatas, ergo. Imo si oppositum gemel esset ve-