Institutiones canonicae Remigii Maschat a. S. Erasmo Complectens librum 3., 4. et 5. decretalium

발행: 1854년

분량: 479페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

sit juris patronaliis laici aul vertatur praejudicium concordulorum. 0. Si ala positio manus semel est sortita suum esseclum, Gong. Reiff. et alii.

S. V. De primis precibus Imperatoris

Romanorum.

sonae idoneae ad certa beneficia compe-lens Impera lori, seu Regi Romano ex indullo Sedis Apostolicao. Dicuntur preces, quia Imperator non consert, sed lanium petit nominando, ut c0llator ordinarius conserat: et quia preces hae nituntur mandato Apostolico: evadunt pre-ees armulae. Primae Vero voeantur.

quia sunt prima petilio Impora loris: et primarias quia praeseruntur collationi

omnium aliorum collatorum. 2. Ius primarum precum est omnino antiquissimum, et descendii ex gratia, ei indullo Sedis Apostolicas: non vero ex vi et dictionis imperatoriae, ut tenent eal Itolici

contra helerodoxos Frilsch. Vitriar. Re. in Ling. etc. nam id probant antiquissima

diplomata Rudolphi I. et II. Ferdinandi

I l. et III. in quibus tales preees dicuntur favorabiliter, ex mera liberalitate, et de Apostolicae potestatis plenitudine concessae: et licet in illis revocatio sit ad antiquam consuetudinem, lamen haeceonsuetudo dicitur probata, et roborata auctoritate Apostoli ea. An vero ius primarum precum competat Imperatori ex indulto Apostolico semel pro Semper dato. aut consuetudine per Sedem Apostolicam approbata: an vero singulis Imperatoribus opus sit novo speciali indullo, lis est etiam inter catholicos, quam

main et prae celeris Cho ier.

52. 0. l. 0utii juris habeat Imperator vi primarum precum R. I. In omnibus Ecclesiis Rom. Imperii. prout nunc est, junelis Ecclesiis Melensi. Tullensi, et Verdunensi, quae salvis prioribus iuribus in Pacisse. Uesiphat incorporatae sunt coronae Gallicae, semel pro uno beneficio quocumque, etiam eleeli-V0. nominare potest, ei quidem in singulis Ecelosiis: sic enim habetur in ienore primarum preeum. Excipe dignitates Pontificales. et principales in Ecelesiis cathedralibus. et collegialis, beneficia iuris patronaius laicoriim, ex natura sua regularia, ut Abbalias, litigiosa, manualia. resignata ex causa permutationis, Vitarias temporales, monocularia,

et si collator non habet ultra tria beneficia. 55. II. Nominatio Imperatoris non impeditur per concordata Germaniae. nec per regulas Cancell. nee per reseripla, aut reservationes papales sexceptis.

quae conlinentur in erirav. Ad resti. men. h. i. nee per Statula, et consuetudines particulares: el ideo precisia ignobilis reeipi debet in Ecclesia. in qua nonnisi nobiles recipiuntur. Ilis iam ennon obstantibus, cum privilegium hoc

exorbilet a jure communi, strictae est interpretationis.

54. IlI. Imperator hoc jus nominandi committere potest aliis, sicut Menoes- laus Imp. commisit nuperio Seniori Palatino por dioecesim Spirensem, et Wormaliensem. In dubio, an quis prius a Disitig Cooste

52쪽

Caesare: an ab eius Commissario nominatus sit, praesertur nominatus a Caesare, utpote digniore. 55. IV. Imperator auctoritate Apostolica constituit executores primarum precum, qui hanc potestatem, cum sint

delegali prineipis, subdelegare p0SSunt,

et cogere ordinarios collatores ad conserendum: alioquin, ipsis reeusantibus, exequiores conserent.

56. V. Imperator postquam unum nominavit, re integra potest variare, et alium nominare, etiam privative: nam per talem nominationcm nullum ius acquisitum est nominato, etsi in rotulo, Seu albo Caesaris adscriptus sit: ergo Siculexequior revocari potest, ita et nominatio. Tunc autem res desinit esse integra. dum imploratum est ollicium exequioris, aut collatoris. Nec urget pari-ias a praesentatione ex o. 24. de dure Ipa Ir. nam praesentatio est ad benelicium vacans, adeoque favorabilis: nominalio autem ista est ad beneficium vacaturum: adeoque odiosa, et restringenda.

57. 0. II. 0uid juris circa precissam' R. l. Precisia, seu nominatus debet esse idoneus Clericus. 58. II. Intra mensem a die notae sibi vaealionis peiero debet beneficium. ne Ecclesiae diu vacent eap. s. de eleeι. in s. lapso mense, re integra adhuc est acceptationi locus ars. cap. tr. h. l. in 0. oblenis autem pacifice secundo beneficio incompatibili, primum vaeal. 59. IlI. Precisia nominatus ad plura beneficio, uno oblento, ad cetera non habet jus, sed haec redeunt ad Imperato-

rem: eum talis nominalio sit alterna

60. IV. Si nominatio fuit inde terminata ad quodcumque benescium, preci- sta in optione habel, ut accepi et benefi-eium proximo vacans, Vel PO omiSSO, expellet vacantiam alterius. Al si nomi. natio fuit determinata ad hoc benescium, eo non acceptato, preces expirant; cum ad aliud se non porrigant.

61. V. Si precista dicat vacare beneficium per obitum Tilli, quod vaeal per obitum Caii. dummodo reipsa vacet, id non obest teceptationi: quia salsa demonstratio non nocet, si de corpore, Seu

mon.

G2. VI. Mortuo Imperatore ante ac cepi ali 0nem beneficii, preces non expiranti eum sint gratia: sicui praesentatio a patrono laeta, re integra, non evanescit.

6o. VII. Proe istae minori, vel impedito tempus mensis unius, ad insinuandum praefixum, non currit, arg. l. . C. de antra ι. eaecepi. I. 21. C. ad L. Iu I. de aduli. et similibus: ex quibus regula desumitur, quod legitime impedito

tempus non currat. lla haec deducuntur ex instrumento indulti, quo preces continentur. Celerum preces istas lici. las esse declaravit S. Congr. Greg. xli I. approbante; neque damnari a jure comm . cap. 2. 11. de concess. praeb. cap. 2. eod. in 6. et Trid. Sess. 24. cap. 19. de refor. ubi promissiones. et collationes Vaea lurorum beneficiorum. et gratiae expectativae reprobantur: nam per

preces nullum ius aequiritur preeistae:

53쪽

et eum preces generales sint, non inducunt lanium perieulum optandae, vel ea. plandae mortis alienae, sicut gratiae ex pecialivae dantes jus in re.

TITULUS VI.

De Clerico aegrotante, vel debilitato. Agitur do hac materia in Sexto h. t. in Decreto dist. 55. eι T. q. l. 2. per

ιοι. eι c. l. Gonsalitas 1 7. q. l. in Trid. de coalutoribus S. 2 l. o. 6. eι S. 25. c. T. v. in coadjutoriis de refor. . 0. I. An Clericus obsenium, vel instrinitalem remo Pendus siι a Sua praebenda ρ R. Noga live, si vo sit Episcopus. sive Parochus, si vo alius simplex beneficiatus: ita c. 2. eum percussio q. l . eι . .el seq. h. l. tum quia amicto assitelio non est addenda e. 5. h. t. tum quia Clerici infirmi censentur Ecclesiae servire,

sicut servi infirmi domino l. 5. g. 5. β. de

statu lib. ibi: servire enim nobis inlel. liqvntur vitam hi. quos curamus aegrosrtum quia non facile aliquis idoneus vellet deservire Ecclesiae, si sciret se in. firmum negligi ab Ecclesia: unde infirmus fructus sui beneficii lucratur, ae si personaliter Ecclesiae deserviret. 2. 0. I l. An aegro dandus siι Viearius. seu coadjutor 8 R. 1. Canonicus aeger, vel inhabilis laetus non lenetur sibi assumero Vitarium: nam id nullo juro praecipitur: sed si sanus solitus est chorum sto quoniam. praeter fructus groS-sos. percipit etiam distributi os quoti.

dianas. c. un. de Cier. Non resid. in 6.

5. R. 2. Capellanus, qui ad corias missas singulis septimanis obligatus eSi, si per duas. vel juxta Lugonem, per d.

septimanas infirmetur. non tenetur missas omissas roeompensare: nisi in instrumento landationis caveatur, ut per se. vel substitutum cel bret.

Vide infra tit. XLII. post n. T. 4. R. 5. Episcopo. vel Parocho ad exercitium pastorale inhabili sacto data.dus est eoadjutor: si vo inhabilitas proveniat ex causa senii, si vo infirmitatis perpetuae, ut amentiae, leprae etc. si vo ex alia causa. ut captivitato apud hostes. ineptia, aut negligentia. aut desectu su D seloniis litteraturae: ita c. 5. 5. h. t. Trid. sess. 2 l. e. 6. de refor. quo casu

certa pensio assignanda est coadiutori rei si Parochia non susscit ad utrumque alendum, Parochus. ut polo habens jus in ro, praeserendus est: et coadjutori Succurrendum per collationem beneficii simplicis. vel ex subsidio Paroelii a norum, vel alio modo. Nec obstat c. 5. h. t. nam Sacerdos. Seu Parochus tantum ab exercitio ossicii. non a titulo Parochiae removendus est. nisi impedimentum esset antecedens. ratione cujus non

posset suspiei ordo anno xus praebendari vel nisi crimen mereretur privationem benescii: quo sensu procedii Can. sit n. d. 55. eι cap. l. de aeιaια eι qua l. e ι

Εsi potestas Clerico concessa ad beneficiatum in regimine sui beneficii adjuvandum. Esi duplex: temporalis, Seu revoeabilis, quae datur ad tempus ob utili.

tatem Ecclesiae, et maxime ob curam animarum: et haec mortuo coalulo, vel sanitali restitulo, aut alio modo a bene.

54쪽

fietis absoluto. expirat. Sicul mortuo pupillo. expirat ossicium lutoris g. s. 2.In. quo. mod. tutel. tin. Perpetua seu cum jure succedendi, quae datur non lantum ad reelopem adjuvandum: sed etiam ad illi succedendum: si Episcopatus, vel Parochia per mortem, aut resignationem vacaverit: atque ila coadjutor perpetuus succedit in locum, olossicium eoa uli absque nova collatione vi clausulae: eae nunc pro Iune: dummodo litterae coalutoriae perpetuas eX- peditae sint ante moriem, vel resignationem coaluti: eum in iis specletur lom. pus datae. eisi necdum pervenerint in notitiam eoadjutoris. 6. I . 2. Coatulor perpetuus non potest dari. nisi a solo Papa; et regulariter tantum in Ecclesiis eathedralibus, aut monasteriis ob causam necessitatis, et utilitatis prius a Papa cognitam: ila comm. Can. 17. petivisti T. q. l. Trid. sess. 25. cap. T. de refor. nam coadiu-l0ria perpetua. cum vim habeat collatio. nis beneficii vaeaturi, goneraliter prohibetur a jure communi. Salva Semper, et excepta auctoritate Sedis Apostolicae. quae ob necessit ales, et utilitates Ecelesiarum dispensare potest in Sac. Canonibus, sicut eit. Can. 17. S. Bonifatio Moguntino Praesuli concessus est a Zaeharia Papa coadiutor eum iuro Successionis.

T. R. 5. Coadiutor temporalis Episcopis. et his Superioribus. de via ordinaria dari potest a solo Papa c. un. h. l. in tue. ex ratione ibi addita. quia talis datio numeratur inter causas graviores Papae reservatas, et consuetudo in contrarium re id iur. At in easu necessita.

lis, et distantiae a sede Romana. Episcopus aeger, judicio lamen pollens, ipse- mei auctoritale Pontificia eum consilio. ei consensu majoris partis capituli sibi eliget unum. vel alterum coaluiorem. Si vero Episcopus morbo animi, ut dementia laboret, capitulum per vola duarum partium ex tribus eliget coadiutorem unum, vel ad summum duos ne Ecclesia praegravetur in totumque hunc aclum, uti etiam, si Episcopus inutilis nollet accipere coadiutorem. Sedi Apostolicae nuntiabit, cit. c. tin. h. t. in B. 8. R. 4. Coadjutor temporalis Parocho, vel alteri Praelato inferiori dari potest ab Epismpo, oliam tanquam Sed is Apost. delegato. vel alio Praelato habento

jus instituendi, et destituendi, e. 5. h. t. Trid. stas. 2 l. c. 6. de refor. nam latisdatio est necessaria, ne Ecclesia, maxime in cura animarum debilo ministerio de. stiluatur: nulli bi vero prohibita reperitur, Sed concessa, imo imperata per cuι. jura. 9. 0. IV. 0vae sit idoneilas. potestas et oblistatis eoadjutoris R. l. Coadjutor debet esse instructus omnibus qualitatibus ad ministerium coalutoriae necessariis, Trid. scis. 25. c. I. in D. de res unde coadjutor Episcopi in spiri. lualibus debet esse aetatis 50. ann. morum gravitale, Seientia, et ordine Episcopali insignitus, nisi Sedes Apostoliea in aliqua qualitato dispense l. illi solet in eoadiutoribus perpetuis. 0uoad statum

parum refert, an sit Clericus secularis, an regularis. Sic eonstitulus coaluior. licet praecedat omnes inferioris ordinis. non lamen pares: quamvis eoadjutus eos praecederet, quia in eodem ordine elarior Diuitiam by Cooste

55쪽

est, qui propriis, quam qui alienis radiis fulget: unde coaluior Episeopi. vel AN halis non praecedit alios Episeopos, vel

Abbales. 0. R. 2. Potestas eoailuloris tanta est, quanta exprimitur in litteris coadjutoriast. et generaliter loquendo, eoatulor in spiritualibus, et lemporalibus Episcopo amenti datus, in his omnibus habet liberam potestatem. ut etiam beneficia vacantia, cum sint dationis noee Sariae, conferre, et resignationes reci-poro possit: datus vero Episcopo seni, usu rationis pollonii, exercebit omnia. quae sunt iurisdictionis, et ordinis: nisi aliqua excepta sint: alienare lamen non poterit, nec libera beneficia conferre, Ba bos. et alii. 11. R. 5. Onus coaluioris est residero in loco beneficii eum essectu. Seu exercitio sui ossicii: licet more Episto. porum per trimestro abesse possit: item rationem Suae administrationis dare. vel e0adjuto, si sanae mentis est, vel capitulo : vel si id anto non fecit, successori coaluit, c. un. h. t. in s. Et quamvis de jure Rom. t. d. is de lutei. aeι. a lutoribus, et euratoribus, durante eorum ossicis, non exigantur rationes. exigi lamen possunt, durante ossicio coadiutoris.cit. c. un. in sin. h. t. in 6. 2. Q. V. An Sacerdos laborans epi-lepsia, seu morbo eadueo, arcendus su

ab altaris ministerior R. Circa morbum istum ita disponitur injure: qui frequenler hoc morbo langitur, abstinere debet

a celebratione: indecens enim esι, eι periculosum, ut in consecratione Eucharisιias morbo vietus epilepsico cadat.

Quodsi plene liberatus est, sacrificare poterit, c. s. in suis T. q. l. Probandus autem est unius anni spatio, an ro ipsa liberatus sit. e. 5. d. 55. 2. Qui raro hunc morbum patitur semel intra mensem, ut inquit Tamburinus in et cadendou es Consums, et Spumas non jactat, permittitur celebrare, non solus, sed

cum assistentia Sacerdotis, qui supplere possit ministerium Can. 15. illud T.

q. l. At si morbo hoc correptus consu-sas Voces, et spumas jactet, cum videatur similis arreptitio, non est permittendus celebrare. e. 2. nuper. T. q. 2. tonsormiter c. 5. d. 55. ct cum res gravis

sit, praecipit Gelasius Papa Superioribus sub divini contemplatione judicii, et comscientiae respectu solertissimo de veritato inquirere. Nec susticii, qu0d incusatus de hoc morbo neget, vel publice non constet: quia forsan in occulto morbus hie accidit: el ideo mandat Gelasius. ut Rusticus Episcopus apud se retineat, probetque Episcopum Foropopulensem per 50. dies, dando ei carnes indisserenter.

TITULUS Vll.

De Institutionibus. Agitur de hae maleria in Sexto h. t. in Decreto 16. q. T. e. s. eι seqq. in Trid. S. T. e. 15. S 14. e. 12. 15. et

S. 25. e. s. de resor. . Nosa l. Institutionem. et collati nem etiam in jure saepe promiscue usurpari, ut rest. l. in 6. siricle autem, et

specifico collatio significat liberam dationem bono ficii independentor ab ullius

praesentatione, aut nominatione. Institu-ιio est datio beneficii vacantis auctori-Disili cu by Corale

56쪽

ialo legitimi Superioris facta ad praesenlationem, vel nominationem patroni: et cum institutio sit de necessitate, ita ut ordinarius praesentatum idoneum reiicere nun pcssit dici solet collatio ne.

2. Nola 2. Tres esse species institutionum : 1. Est eollativa tituli, qua li-tulus. seu ius in beneficio consertur. 2. Est auctorizabilis, seu auctorizatisa, qua Cloricus approbatur, et promovetur ad curam animarum. 5. Est investilura, qua Clericus aeeipit possessionem beneficii. Et haec investitura. vel est abusiva, quae solet fieri in consistoriis per traditionem signorum sensibilium, ut clavium etc. vel est realis. seu actualis

missio, et introductio in possessionem beneficii, et vulgo dieitur installusio: quamvis proprio soli Episcopi investiantur per instat lationem solitis caeremoniis faciam. Porro ut institutio sit Canonica, sine qua beneficium riclesiasti eum non obtinetur reg. 1. in 6. debet esse in instituente potestas, in recipiente habilitas. in actu ipso solemnitas: adeo quidem, ut sat Sino vilio conserentis, recipientis. et formae, de quibus hic agendum.

d. 0. I. 0uis possiι instituere R. l. Post Papam solus Diseopus in sua dioecesi, cap. 5. h. t. c. 42. in sin. de haeret. ibi ad Discopi officium tam instilusio, quum desιitulio Sacerdolum noscitur pervenire: quibus. et similibus juribus landatur in jure intentio Episcopi, ut alius, contendens sibi competere jus instituendi, cogatur illud probare. Νωmine autem Episcopi venit hie etiam Praelatus plenissimo iure cum Clero, et

populo exemptus. 2. Visarius generalis Episcopi c. 5. h. t. ibi: qui hoe de jure

possunt: nam institutio nee numeratur inter causas arduas, sicut destitutio: nec

reservata est Episcopo. sicut collatio libera c. sin. de olf. Vicari in s. 5. Capitulum, sedo vacante c. l. h. t. in 0. quia institutio est iurisdictionis necessa. riae, quae transit in capitulum, c. un.

de M. eι o. in s. 4. Praelati speciali lora Papa privilegius. cujus privilegii etiam

Abbatima est capax c. 12. de M. eι s. imo, et laicus. Secluso autem privilegio, laici, si eut incapaces sunt possidendi jus Spirituale instituendi, ita etiam nulla praeseriplione . vel consuetudino illud nequirere valenL 5. Potestas instituendi non potest in fundatione reservari alteri, quam Episcopo : ita Trid. S. 4. eop. 12. do res indistinete dicens: In easu autem fundationis, aul dotalimnis, insιitutio Episcopo, et non alteri inferiori reservetur. Cui juri non videtur posso renuntiare Episcopus in praejudicium successorum. approbando sun-dalio m in contrarium. Oppositum leneni Card. de Luca, Emerix, la Croix, explicantes Trident. non loqui de institutione collativa, sed auctori rabili; vel

pro eo casu, quo Episcopus sponte non consentiL Sed nostra communis senten.

lia videtur verior. 6. In Ecclesia sila in confinio duarum dioecesium is instituit. qui est in quasi possessione juris instituendi: quia ex reg. 65. in 6. in pari causa melior est conditio possidentis. Sedus ille. in cujus terrilorio est caput Ecclesiae, vel porta principalis, vel potius jus instituendi erit commune ata. g. 22. Insula In . de R. D. Duili os by Corale

57쪽

4. 0. II. 0uis institui possit 8 R. 3.

Clericus idoneus. c. 2. h. t. a patrono praesentatus: et quidem si unus ab uno alter a duobus praesentetur, iste insti. luendus est. non ille, etsi esset dignior. quia in hoc casu non censetur praesen- lalus. c. a. de jurepa tr. Rota in Piseiensi.

20. Maii 658. si vero pares sunt in voce. dignior praesertur: si aeque digni locus est gratificationi. 2. Principes laici

ex speciali privilegio in praebendis honorariis isti lui possunt, sicut Imperator coronalus ad S. Petrum in Vaticano, Rox Hispaniae in Ecclesia Legionensi. Res Galliae in Pietavensi, et Cenomanensi. Rex nomanorum in Aquisgra. nensi etc. 5. Minori sta alias idoneus ad

Parochiam praesentatus, instituendus est: dummodo intra annum ad Sacerdotium valeat promoveri, c. sin. h. t. in s. idoneus autem alias non censetur, nisi habeat aetatis annum 25. saltem inchoa.lum, c. I. de eleci. c. 9. de refor. in s.

4. Clerici etiam alterius originis. et nationis praesentari, ut institui possunt: modo alias sint id0nei c. d. h. t. nisi beneficia ossent patrimonialia pro certa familia, civitate. aut natione. 5. Clericus

habens jus instituendi, non potest seipsum instituere: etsi a patrono praesentetur, et alteri potestatem deleget ad se instituendum e. sin. h. t. quia inter dan. lem. el recipientem debet esse distinctio personalis: tum quia in tali in lituitono ambitionis, et avariliae turpitudo relucet c. 26. de jurepair. Oh quod cessant hic paritates ex I. l. 5. g. de manum vindiel. I 3. 4. Τ. de adopt. c. 55. de eleel. 6. In Ecclesiis. vel monasteriis lol sunt in stiluendi. qu0d commode ali possunt

c. l. 4. h. ι. et in decreto resor. Clem.

Vil I. g. 7. si tamen redditus notabiliter

accrescant, vel decrescant, augori, vel in inui potest numerus instituendorum e. s. de constiι.

5. 0. III. 0ua forma feri debeat instituιio 8 R. l. Praecedere debet praesentatio: alias institutio est nulla, nisi deinde patronus ratam haberet c. M. decernimus 16. q. T. eι o. 8. do jure-palr. ubi talis institutio dicitur irritanda. h. c. irrita declaranda. Si vero Episcopus scienter instituit non praesentatum. tenetur ei do alio beneficio providere c. 29. de jurepast . quatenus puniatur in eo, in quo ipsum non esι dubium deliquisse. 2. Si praesentatio. et institutio eidem personae competat ex diversistitutis. ut si Episcopus ratione patrimonii sui sit patronus, expediet, ut praesentatio. et institutio sat duplici actu. v. g. praesentatio per procuratorum, et institutio per Episcopum. ne sorsan jura ista confundantur. At si dignitati Episcopali donatum csi jus patronalus. ω-neficium evadit liberum. et collatinum: et lianc praesentatio. ci institutio laetenda

est unico actu c0llationis. 5. Facta praesentatione. accedere debet auctoritas Superioris Ecclesiastici. qui ius instituendi

habet, cap. 5. h. t. Trid. S. 14. c. 15. do roform. alias patronus laicus per se instituens anathemate seriendus, et institutus ab eo communiono privandus ἰet si perstiterit in delicto, ab officio, et ordine deponendus est e. 4. eι 21. de jurepatr. 4. Episcopus, antequam infli-iual, proponere debet edictum publicum in valvis Ecclesiae, quo generaliter. ei peremptorie citentur ii, quorum inter l, Disitigod by Cooste

58쪽

an quid in contrarium habeant urg. c. sin. de eleeι. in 6. IIujus lamen edicti in multis dioecesibus n0n est usuS. 5. Tandem examinata idoneilate personae Episcopus consensum praebet institutioni quocumque loco, etiam existens exim dioecesim: et quacumque die, inllam seriala: cum ista institutio sit aclus jurisdictionis voluntariae, et expediatur Sine strepitu: et desuper eonficiuntur in praxi litterae. non tam ad substantiam. quam probationem institutionis nec Mariae. Ceterum, licet Superior non habet

praefixum lempus, intra quod ioneatur instituere, tamen ne Ecclesia ex diuturna vacatione damnum sentiat. expedit institutionem quantocrus seri, etiam anto

elapsum quadrimestre, quia volenti patrono non fit injuria. In Parochialibus lamen eae Con-sιu. S. Pii V. In conserendis 18. Har. 567. g. 4. sieri debet intra duos menses

a dis praesentaιionis computandos. eι

ipsis Ordinariis illam sacero negligentibus, et ultra dictos duos menses des

rentibus, possint spatroni pro hujusmodi institutione oblinenda habere recursum ad Metropolitanum, vel vicini, rem ordinarium. aut ad Sedem Apostolicam

Cirea alia beneficia. nullum in jure

praefisum est tempus ad capiendam possessionem, ae institutionem. Provisi lamen, praesertim de benefletis res, denιiam requirenιibus, cogi possunι post tres menses ab Episcopo ad eam eapiendam sub poenis statutis a Trid.

residentes. Clerieaι. do benes discomitia 90. n. 14. Laurenius de benes par. Maschaι. P. III. P. II

2. q. 8l8. Circa prouisos vero de beneficiis per resiunationem. el permutationem vide addita lib. 3. sit. IX. posι num. T. pag. 205.6. 0. IV. Quid juris eirea insIlImtionem auctoriscibilem II. l. Approbatio ad curam animarum de jure ccmmuni lacienda est ab Episcopo vel Vicario generali, vel a capitulo. Sede vacante) etiamsi institutio tollativa iituli spectet ad alium Praelatum c. 4. de olyArchid. si vero ultu quo institutio colla-liva, et auctorigabilis spectet ad Episeopum, uno actu expediri potest, praemi so examine, Trid. S. T. c. 15. de refor. nisi aliunde constaret de idoneilato Clerici, vel is praesentaretur, seu nominaretur ab unitorsitate, seu collegio generalium studiorum. ibid. R. 2. Institutio aueiurigabilis contra Episcopum non praescribitur, etiam praeseriptione, vel consuetudine imminmorabili. Trid. cit. S. I. c. i5. de refor. ibi: neque admittantur . elium praelin τι u cujusvis privilegii, seu consueιudinis. esiam ab immemorabili tempore praescriptae, nisi fuerinι prius a Io- eorum ordinariis eraminati, et idoneir perii. 0uibus verbis reprobatur praescriptio. et consuetudo non tantum praelerita, sed etiam sutura: et ita ampli, lur dispositio c. 4. de olf. Irehid. nam talis consuetudo est prorsus irrationabiblis: lum quia nocet Ecclesiis, dum, Sublato examino, multi imperiti irrepunt ad curam animarum: tum quia contrariatur juri divino, quo Episeopus obligatur pascere Suum gregem: Bl eonSinquenter scire, an idoneos habeat pastores subordinatos: atque ila contra hoc

59쪽

Jus nulla currit praeseriplio, nisi transla- lixa : dum lota Parochia cum Parochia. nis ab uno Episcopo transfertur per prae Seriptionem ad alterum: quo senSu procedit c. l. de praescr. e. 52. in sin. de privit. c. 7. eod. in o. arg. ex I. s. s. de patria potesι. l. 5. g. 10. Τ. O aeq.pOSS. c. 5. si quis T. e. 2. Institutio aulem collativa tituli. cum istas repugnantias non habeat. praescribi potest, sicut et alia jura Episcopalia e. 4. 5.

5. 18. 19. de praesen non tamen ea, quae sunt curae pastoralis, ut visitatio, obedi lia ele. eap. l. 12. eod. et cons. nec institutio commissoria curae ani

marum.

Notandum esι hie obiter, quod cum in primis editionibus Cone. Trid. Romae prodilis dupliei pastinarum forma, altera in folio, altera in octapa --lii parte e typis Pauli Manuιii Aldi f. iii anno 1564. legatur in principio eit.

e. 15. Trid. - Praesentali, seu electi, vel nominali a quibusvis . illa praepositio A mendose est impressa, ut constaι ertino eremplari earumdem editionum in folio, emendato ab Angelo Massarelio Episcopo Thelesino, secre ario ejusd. Conc. qui ad ealeem disti eremplaris testatur, se illud cum authentico originali contulisse. adhibitis etiam duobus Cone illi notariis, Mareo Antonio Peregrino Clerico comensi, eι Cynthio Pamphilo de S. Seuerino camerinen . dioecesis: quod sie authenιies ipsius- mel Massarelli manu correcιum, asSemputum vidi in insigni Bibliosh. Cors na: aderum eae lar ita, et eodem charactere correctum legi in Biblio. theea Ghisia: jurta quam eorreetionem idem Manutius eodem anno, eι eadem

duplici pastinarum forma Concilium

Romae iterum impressiι. addiιis in fronte utriusque posterioris edilionis

verbis . Indux dogmatum, et reformalionis. - In aedibus Populi Iloniam Hunc eundem errorem animadverteraι

prius Fastnanus in cap. Accepimus de aetaL et qualit. praeficien . n. 51. eι postremo Clarissimus sir Cardinalis Lan. 'edinus: in editione enim ejus opera prodita Romae e typis Hieronymi Ma nardi anno T52. facta collatione cum authenticis actis ipsius Coneilii in a chiuio S. Angeli asservatis, non legitur dicta praepositio A. υι. mendossiegitur addita in aliis fere omnibus editionibus, quae variis locis tam ante. quam posι hanc prodiere. Et quidem. recte perpenso vero ipsiusmet terius spiritu, statim appareι mendosa impressio A. Concilium enim his loquiatur in casu, quo praesentatio. eleetio. vela ominatio fiat aliis, quam Discopo: ac proinde ad praeservandam ipsius jurisdietionem jubeι praesentatum eleetum, vel nominatum non aliter eonfirmandum, vel inStiluendum, quam praevio Discopi eramine. prouι etiam declarasvr alio ejusdem conellii

tem loquisur in easu, quo ipsimet Diseopo fiereι praesensatio, vel nominatio: tune etenim eaetra controversiam illaesa remaneret illius jurisdiesio, uι eonsideranιi patet. T. Q. V. Quid juris circa instiιuιionem corporalem, seu investituram 8 R. . Clericus habens collationem tituli. non potest propria auctoritate apprehen-

60쪽

dere possessionem Mnescit: secus promerito puniendus est secundum e. 18.do praeb. in 6. Excipe. nisi a Praelato suo accepisset investituram abusivam per traditionem. v. g. hireti, elavium et P. lunc enim liberum habet ingressum ad beneficium: saltem si actu a nullo alio POSMsSore occupatum est, ut passim hic practica lur. 2. Ad investituram requiritur auctoritas Superioris Ecclesia-Stici, c. s. de oly. Archid. seeus laicidantes. et Clorici ab eis reeipientes investituras excommunicantur Can. 32. et seq. 10. q. T. Iste aulom Superior Ecelesiasticus de jure communi, vel sallem ex commissiono Episcopi, est Archidiaconus e. I. s. do Q. Archid. at de consuetudine est Episcopus, qui per se, vel suos Vicarios, ut Deeanos rurales. hanc introductionem facit. e. 28. de praeb. in s. Quod si alius Clericus actu possideat, vel delineat beneficium. prius

citandus est. et causa summarie cognoscenda, c. 28. de praeb. in 6. nec admittuntur exceptiones, cum plerumque

sini malitiosae. nisi de crimine dissamato. do tituli Canonici deseelu, et aliae similes, quae in continenti probari possunt. 5. Modus, seu caeremonia investitutae realis varia est pro varietate lo- eorum: et consequenter consuetudo cujusque loci observanda. Episcopi solent investiri per insi allationem, Abbales per collocationem in sede Abbatiali, Cano- nisi per assignationem loci, et sedis in choro, et capitulo. Paroelii per insignia Parochialia. traditionem clavium, libri rationum ele. 4. Essectus hujus investi. lurae sunt iidem, qui aequisitae possessionis, puta, interdicta possessoria, ius

faciendi fructus suos, praesumptio li-luli. et conditio praescribendi. Et quidem. quod speciale est, si beneficiatus bona fide eum litulo colorato possideathenescium, secluso vilio Simoniae, et alio simili. per triennium, plene praescribit illud in foro externo. et interno eXreg. 56. Cancell. de triennali possessore. Si vero per unum annum pacifice beneficium possideat, impetratio mitis ab altero facta non valet, nisi ostendatur vilium tituli, in supplicatione ex. primatur nomen, gradus in litteris . nobilitas possessoris, tempuS possessionis, causa specifica viliosi lituli, et lola ista aelio intra sex menses usque ad sententiam definitivam in judicio ierminetur,reg. 55. Caneeu. de annali possessore.

Suppletur hie quod addi debuerat ad tu. V. de praeb. g. l . de collat.

nef. circa ea. quas servari debenι ineollatione benesteiorum per concursum. In litteris encyclicis Clem. XI. et Constit. Bened. XIV. Cum illud l4. Deem. 742. in qua insertae sunι dietae Iiι- terae, haec servanda praescribuntur. . Et Discopus. habita noluia raea. ιionis benefeii curali, stulim in ea deputet Vicarium cum eongrua fructuum assignatione ad curae onera sustinenda. donee de rectore provideatur. 2. Γι edieto insimetur concursus, praefigaturque terminus, intra quem tantum coram Cancellario Discopi. seι alio ab hoc depusato exhibeantur in aeιis eoncurrentium requisita. Βωmae praefigisur Ierminus decem die

rum.

5. Γι haec redigantur in compendium, eι ejus copia die eon eursus tra-Diuiti os by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION