장음표시 사용
451쪽
si ambo. vel alter conjugii ita certam babel notitiam impedimenti dirimentis non debent, imo nec possunt parere sententiae judicis. . exigendo. et reddendo debilum, vel cohabitando. si po-rieulum sit incontinentiae: quia hoc non esset aliud. nisi fornicari, et peccare, quod prohibel jus naturale, utique praeserendum salsae sententiae judicis. Imo si compellantur per cenSuram excommunicationis, haec potius humiliter sustinenda est . quam Deus offendendus: ita decisum est c. 1 O. de restis. spoliat. c. 44. de senι. eXeom. L nde in hoc easu arduo pars cotiscia impedimenti potest, imo lenetur occultam dispensationem petere a Papa, Si bonum prolis, vel alia gravis causa id postulet. modo sit impedi mentum dispensabile. . M Const. Bened. XIV. Dei miseratione o. Nov. 174 l. notandum. I. 0uod eosnilio causarum musrimonialium eatra romanam Curiam perιractandarum eommiιιi nequit, nisi Episcopo. praesersim viciniori: eιsi
nullus siι Episcopus, eommitti debeι uni eae judicibus synodalibus. juxιa modum ab eodem Pontifice praeseripium in liιleris encyclicis Deorum ordinariis scripsis sub die 26. Av-ρusιi 1741. Quamvis paternae: Κι hujusmodi eoyniιio numquam siniendae3ι, nisi posι duas sententias conformes super nullitate matrimonii: sive posι primam appellatum siι, sive non, sub poenis. ut infra. incurrendis. II. In singulis dioeesibus eligendus esι ab Episeopo defensor matrimonii: etsi sieri potesι eae ecclesiastico coetu ad ipsius Diseopi arbitrium reminuendu3, cum mercede . si id munus grasis obire noliι. et eosιituenda ab ipsius causae judice. es solvenda ab eo parte, quae pro validitula maιri. monii ailit, si ipsi facultas siι; sin minus a judice primae, vel secundae, vel tertiae instanιiae respective ea pecunia mulctarum suorum tribunalium. Ouando vero judices causae erunι judices commissarii earentes foro eι multis, ιune solvenda esι ea pecunia muletarum illius Episcopi,
in cujus dioeeest dieii judices juria S.
Sedis mandatum judicium Mercebunt. Hunc defensorem statuit Pontifer
esse tamquam parιem necessariam ad
judieii validitatem: ideoque sempercituri, eι adesse debere in judieio. sive unus ea conjugibus, qui pro nullitate matrimonii agit, sive ambo quoi mm alter pro nullitate, alter vero pro validitate in judisium veniante tenerique ne dum praestare juramentum de fideliter suo muneri obeundo quando ad hoc deputatur, sed etiam ιolies. quoties adesse debebiι in judicio pro alicujus matrimonii validitato
tuenda. Gus autem munus in eo sisum est,uι. Si a judico pro matrimonii validi talo judicabitur, et nullus sit, qui appellet
ipse etiam ab appellatione se abstineat: idque etiam Servetur, si a judico secundae inflantiae pro validita in matrimonii lacrii judicalum, postquam judex primae inflantiao de illius nulli late sententiam pronuntiaverat; sin autem contra matrimonii validitatem sententia seratur, defensor intra legi-. Disiti oste
452쪽
lina a tempora appellabit adhaerens parii, quae pro validitate agebat: cum autem in judicio neino unus sit, qui pro matrimonii validi tale negotium, insistat. vel si adsit, lata contra eum sententia. judicium deseruerit, ipse ex ossicio ad superiorem judicem pro voeabit. Appellatione a prima sententia pendente , vel etiam nulla, ob malitiam. vel oscitantiam, vel collusionem defensoris, et partium, interposita, si
ambo, vel unus ex conjugibus novas nuptias celebrare ausus fuerit, volumus, ac decernimus: ut non solum serventur, quae ad vereus eos, qui matrimonium contra interdictum Ecclesiae contrahunt, statuta sunt: praesertim. ut invicem a cohabitatione Separentur, quoad usque altera sententia super nulli late emanaveri l. a qua intra docem dies non sit appellatum: vel appellatio interposita deserta deinde suo-rit: sed ulterius ut contrahens, vel contrahentes matrimonium hujusmodi omnibus poenis contra poligamos a sacris Canonibus . et Constitutionibus apostoli eis Constitutis omnino subja
Posteaquam vero . appellationis beneficio, ad alterum judicem causa in secunda instantia delata fuerit, omnia, et singula quaecumque coram judice in prima instantia servanda praefinita
suerunt, etiam coram altero in secunda exacte, ae diligenter custodientur, citato in quolibet judicii actu defensore
matrimonii, qui voee, et scripto matrimonii validitatem strenue. ac pro
viribus tuebitur. Etsi judex in secunda instantia fuit Metropolitanus, aut Sed is
apostolieae Nuncius, aut Episcopus vicinior, matrimonii defensor sit, qui ab ipsis fuerit depulatus, quemadmodum
ipsis depulare mandamus, ut quae a nobis superius constituta sunt, peragere possit. Si autem judex in secunda instantia erit judex commissarius, cui a Sede apostolica causae cognitio demandata sit, et qui tribunal, et iurisdictionem ordinariam non habeat, et prinplerea careat delensore matrimonii: volumus, ut illo defensore matrimonii utatur, qui constitutus fuerit ab Ordinario, in cujus dioecesi causam cognoscet. etiam si idem ordinarius sit qui primam sententiam in eadem causa pronuntiaveri l. Instructo autem in hunc modum judicio, si secunda sententia alteri eo n- formis fuerit, hoc est, si in secunda, aeque, ac in prima nullum. ac irritum matrimonium judicatum fuerit, et ahea pars, vel defensor pro sua conscientia non crediderii appellandum, vel appellationem interpositam prosequendam minime censuerit: in potestate. et arbitrio conjugum sit novas nuptias contrahere: dummodo alicui eorum.
ob aliquod impedimentum, vel legitimam causam id velitum non sit. Ρο- testas tamen post alteram sententiam conformem, ut supra, conjugibus facta intelligatur, et loeum habeat, salvo semper, et firmo remanente jure, seu privilegio causarum matrimonialium,
quae ob cujuscumque temporis lapsum numquam transeunt in rem iudicatam: sed si nova res, quae non deducta. vel ignorata fuerit, delegatur, resumi possunt, et rursus in iudicialem con- Duiligod by Cooste
453쪽
troversiam revocari. Quod si a seeunda sententia super nulli tale. vel altera
pars appellaverit. vel hujusmodi sit
ut ei, salva conscientia. defensor matrimonii acquiescendum non putet: vel quia sibi videtur manifeste injusta. vel invalida, vel quia suerit Iala in tertia
inflantia, et sil revocatoria alterius praecedentis super validi lato in secunda inflantia emanatae; volumus, ut firma remansente utrique conjugi prohibitione ad alias transeundi nuptias, quas si contrahere ausi fuerint, poenis, ut praesertur. a nobis constitutis subesse decernimus: causa in tertia. vel quarta instantia cognostatur, sorvalis diligen-ler omnibus, quae a nobis in prima, et seeunda instantia demandata suerunt
nempe, in quolibet judiciali actu, ei-
talo, et audito defensore matrimonii, qui a judice tertiae instantiae deputatus fuerit. Quoad causas matrimoniorum Romae disceptandas praeeipit, omnia,eι singula supra praescripta servanda esse. Verum cum haec si1 particularis euria, vide peculiaria. quae 3equuntur in eiι. Constiι. a g. 15. ad
5. 0. II. An, et quomodo vinet tum matrimonii rati dissolvi possiι n. l. Vinculum matrimonii rati, ei multo magis consummati de iure na-lurali, seu ab intrinseco, do jure divino, et pontificio est indissolubile: ita
quoad rem communis. et vera Sententia contra Michaelem de Medina, quem secuti sunt aliquot inferioris notae Iuristae, minus caule docentos. matrimonium ratum solo iure ecclesiastico
esse insolubile Prob. l. pars ex Gen. 2. v. 22. eι seqq. quem lexium explicans Trid. S. 24. per indistincto ait: matrimonii perpetuum, indissolubilem. que verum primus humani generis parens. divini spiritus instinctu pronunciariι. cum diriι: hoc nune os eae ossibus meis, et caro de carne
mea et c. Idem dorei Bonis. VIII. e. unio. de voto in 6. atqui praeceptum hoc, quod Adam pronuncia vi l. erat
omnino naturale ab auctore naturae
inspiratum, cum praeter praeceptum de ponio non comedendo nullum aliud positivum fuerit in paradiso: ergo matrimonium quoad suam essentiam est de iuro nuturali, et ab intrinseco in. solubile: Ratio est . quia matrimonium ex sententia, ei desinitione sua importat perpetuam vitae consuetudinem .pi societatem, ut omnes gentes bene moratae agnoverunt. definientes matrimonium, quod sil viri, et mulieris cou. iunctio. individuam vitae consuetudinem continens. g. l. Inst. ds paιria posest: ergo matrimonium jure naturali. et ab intrinseco est individuum. hi indissolubile: siquidem . quod ab intrinseco contraelui competit, id jure naturali compelli. sicut est translatio dominii in mutuo, ius utendi in commodalo et c. Prob. 2. pars de jure Div. Matth. 18. quod Deus conjunetit,
homo non separeι, Marci 10. et Lus.16. qui dimiserit urorem suam. θι aliam durerit, moechatur, eι Rom. T. Mulier. virente viro. alligata esι legi. es 4. Cor. I. praecipio non ego, Sed
Dominus uaeorem a viro non disce
454쪽
procedunt de mas rimonio tam rato, quam consum malo: ergo matrimonium
do jure divino egi indissolubilo. Persia pars de jure pontificio a nullo nega
t. et alibi passim. Doctores alii huic sententiae non contrariantur, quia id solum volunt. quod matrimonio juro naturali non eum petat absoluta, et omnimoda in dissolubilitas. ita ut in nullo easu dissolvi possit, et ex parte materiae musari: et ideo dicunt esse indissolubile jure naturali e disionato, hoc est . quod ex natura sua tamdiu sit in dissolubile, quamdiu per legitimam potestatem non ponitur in his circum. stantiis . in quibus dissolutio illius eo-
honestetur, ei mul Pria a praee pio naturali subducatur. 0uod sane verumpsi . ct doctrina ista generaliter princedit in omnibus praeceptis naturali. bus, quorum materia mutabilis, et incertis circumstantiis cohonestabilis est, maxime respectu habito ad supremum dominium divinum, eum Deus jus dare possit in vitam innocentis, in corpus solutae, vel conjugatae, in aliena bona Elc. His praeintellectis. colligo 1. quod Deus dissolvere possit matrim. non tantum
ratum, sed ei consummatum . non obstante nulurali ipsius insoIubilitate: quia sublato iure coniugum, quod utique subest dominio divino, deseelu maleriae eessat obligatio juris naturalis, ubpole non habens materiam. Super qua cadat. Ex quo capite in Iego Moysis maritus per libellum repudii, non propria privata, sed auelori lato Dei dissolvebat matrimonium etiam consum- malum. Hodie sublato per Christum
libello repudii. insolubilitas naturalis restituita est matrimonio. Colligo 2. nee judaeos, nec gentiles hodie posse dissolvere matrimonia etiam legitima lanium, non consum mala: quia jure naturali ligantur, uti et divino. quo libellus repudii sublatus μst. Dices:
Patres dicunt matrimonium esse insolubile, quia sacramentum est ex Ephes. 5. eι cap. 7. h. tit. et Can. 15. cum seqq. 2 T. quaest. 2. et Can. sin. 28. quaest. l. ergo in dissolubilitas non compelli matrimonio ab intrinseco . sed ab extrinseco rations sacramenti. II. Argumentum istud nimis probaro, quod scit. matrimonium ratum, quod proprie est sacramentum , non dissolvatur per professionem religiosam, bene vero consum malum, quod proprie sacramentum non est: item quod matrimonia infidelium. cum non sint Sacramenta. valido ab illis dissolvantur, quas omnia Sunt salsa. Unde auctoritates istae sane sunt intelligendae, quod scit. matrimonium eousummatum Christianorum nulla poles lato humana fit solubile. quia est sacramentum, hoc est m7si rium, Seu signum speculativum significans insolubilem unionem Verbi Divini cum Ecclesia per carnem, vi cujus significationis adeo confirmata est naturalis insolubilitas matrimonii. ut hoc nulla humana auctoritale dissolvi possit: quod non habet matrimonium ratum, nee consum malum apud infideles. cum horum matrimonia dissolvi po sint in illo casu, quo uni converso ad fidem. alter citra contumeliam Creatoris cohabitare non vult. Ex his eelera argumenta levia lacile dissipantur. Diqiligod by Cooste
455쪽
4. R. 2. Matrimonium rutum quoad vinculum dissolvitur per professionem religiosam. idque jure divino, seu exspρciali privilegio Christi: t. pars sub
anathemate definita est a Trid. Sess. 24. Can. 6. si quis direriι matrimonium ratum , non consummatum, per
solemnem Religionis professionem alterius conjugum non dirimi, anathema sit: idem habetur e. 2. 14. de con v. conjug. ΕΣιrav. uri. Joann. XXII. deroso, ubi vis ista attribuitur pro sessioni religiosae: negatur vero M. D d inibus. 2. pars est Domin . Solo, Salmani. Saneheg l. 2. de mair. disp. 19. n. 5. Pum eii l. contra plerosque Illi. docentes id fieri solo iure Ecclesiastico et contra S. Bona v. Palud. et alios rinfundentes vim istam in jus naturale. Prob. 1. Professio religiosa jure n turali non solvit vinculum matrimonii rati: nam hoc jure matrimonium ratum est insolubile, imo impediret valorem professionis: siquidem homo per matrimonium uxori traditus, non habet potestalem tradendi se alteri . cum nemo det, quod non habet. 2. Neque professio mero iure ecclesiastico matrimonium ratum dissolvit: tum quia
nullus Canon id asserens ostendi potest: siquidem Eusebius Papa Can. 27. desponsatam 27. q. 2. non condit novum ius, sed secundum antiquum prinnunciat, desponsatam puellam posse sibi monasterium eligere: ium quia non est eredibile, quod Ecclesia condiderit legem contra jus naturale, et
voluerit alteri conjugi ius quaesitum tollere: tum quia Adversarii docent.
Eeelesiam non posse condere legem, qua matrimonium ratum dissolvatur:
ut patet ex illa opinione hodie improbabili, docente, quod Papa possit condere legem, qua matrimonium ratum solvatur per subsequens conSummatum
sed si professio religiosa mero jure
Ecclesiastico solveret matrimonium ratum, jam suisset condita lex pro eo solvendo, ergo: lum denique, quia jus ecclesiasticum abrogari potest per contrariam consuetudinem c. sin. de comsu elud. vel per contrariam legem, Sed nec consuetudo, nec contraria lex induci potest, ut professio religiosa non solvat matrimonium ratum, sicut illud non solvunt vola simplicia Sociei. Jesu: id enim adversatur exemplis Sanctorum, doctrinis Patrum, communi fidelium opinioni, et praxi continuo in Ecclesia observatae; ergo. Prob. I. directo de juro divino. non lam Seri-plo, quam tradito: nam quod in Ecclesia semper observatum est, et non
constat ab Ecclesia conditum fuisse. reele refunditur in ius divinum. et institutionem Christi: sed semper in Ecclesia observatum suti, quod professio Religionis dissolverit matrimonium ratum , idque adeo insolutum ab Ecclesia conditum fuisse non constat, imo exempla Sanctorum a nuptiis adflatum religiosum convolantium, uti S. Theelae. S. Alexii, S. Caeciliae, et aliorum reducuntur ad vocationem, et instinctum Spiritus Sancti, e. 2. de convers. conjug. ergo: tum quia Alox. III. e. z. eae publico eod. docet matrimonium ratum per professionem religiosam dissolvi secundum interpetrationem sacri eloquii ei Innoc. III. Disiligod by Corale
456쪽
c. 14. eod. non revocat se ad legem ecclesiasticam. ut alias solet. sed ad vestigia suorum Antecessorum . quislatim a principio tanquam divinam
traditionem tenuerunt vinculum matrimonii rati solvi per professionem religiosam. Ratio congrua re l. quia cum
Christus instituerit flatum religiosum sibi gratissimum. eumque nuptiis, et statui conjugali praetulerit, merito credendum est, etiam hoc privilegium speciale ei contulisse, ut per illius
professionem solveretur vinculum matrimonii rati: non tamen consummati,
quia huic Christus alligavit signi sic,
tionem suae unionis cum Ecclesia. Ex his soluta manent argumenta contraria. Vide dicta supra tit. s. n. s. 5. n. 5. Vinculum matrimonii rati dissolvi potest dispensatione apostolica, modo adsit gravis, et publica causa: ita hodie com . seni. contra Scol. Sotum Pont. Reiff. etc. Prob. ex Maιι. 16. u. 18. es Ioan. vlι. B. Petrus, eiusque Successores acceperunt a Christo generalem potestatem ligandi, atque solvendi: sed sub hac generali potestaleeontinetur etiam haec particularis potestas dispensandi in matrimonio rato: ium quia haec potestas videtur nece saria ad suave Ecclesiae regimen, et salutem animarum: lum quia Pontifices facto suo declararunt sibi hane potestatem competere, cum plures in mair. rato dispensaverint, ut Greg. VII. Paul. II l. et V. Gregor. XIII. et alii, ut memorant historiae: neque eSteredibile eos in hoc facto errasse, cum mature processerint, et cum deliberatione praevia. sicut Clem. VIII. 16.
Iul. 1599. habita super hoc speciali congregatione; lum denique quia fidoles pietate. et doctrina praestantes id continuo docent. et instar traditionis divinae leneni. quod Christus DominuS eam potestatem dederit suo in terris Vicario arg. cap. 2. et sin. de translaι. ergo. Quod vero ad valorem hujus dispensationis requiratur causa justa, gravis, et regulariter publica, patet ex generali doctrina, quod inserior sine iusta causa non possit valide dispensare in jure superioris cap. inferior. d. 20. sed Papa est inferior jurs naturali, et divino, quo vinculum matrimonii rati est insolubile: ergo.
Tales causae sunt: nimia inaequalitas sponsorum in Statu, ex qua limentur tristissimi eventus, timor gravium scandalorum. inimiciliarum. bellorum inter principes, superveniens impolentia in foemina, per quam pro regni se licitate stemma propagari debuit etc. Diees: Matrina. ratum est jure naturali insolubilo: sed Papa non potest dispensare in iure naturali etiam conditionato: alias etiam dissolvere posset
conSummatum, ergo. 2. Sequeretur,
quod etiam princeps laicus in matrimonio rato subditorum infidelium di. spensare possit. 5. Antiqui Pontifices
nunquam dispensarunt; imo se non posse dispensare salebantur can. 25.eι seqq. 52. q. 7. eι c. 7. de convers. conjug. eι c. 14. eod. ibi nisi forte secus fiereι eae revelatione d vina , quae superat omnem lestem. et lesie Abb. Innoc. VIlI. respondit. Senon posse dispensare. R. ad 1. Dist. m. si clare constet generalem pole-
457쪽
stalem eo se non extendere, C. m. secus N. iv. Licet enim matrimonium
ratum ab intrinseco, et de jure naturali conditionato non sii solubile, lamen ab extrinseco solvi potest polestate a Christo accepta, sleui et rinlaxari possunt vola, et juramenta. Sic Angelus ab intrinseco est incorruptibilis, et lamen ab extrinseco per virtutem divinam destrui potest. Parilas
a matrim. consum malo non urget:
nam et jure diu alligata est signissicalio unionis perpetuae Christi cum Ecclesia per earnem, ob quod magnum
sacramentum Ecclesia semper lenuit, ct tenel matrimonia tonsum mala fidelium non posse dissolvi por professionem religiosam, vel dispensationem
pontificiam. licet dissol 4 possint per
Deum, cum Deus jus suum positivum, et jus naturale conditionatum relaxare possit. Haec autem ratio non currit in matrimonio rato. quod 'ad summum
significat unionem Christi cum anima per gratiam, et charitatem, pro hoc statu vitae solubilem. Ad 2. Neg. seq. quia non conflat principi laico hanc pol
Alalem esse datam. Ad 5. Non omnia,
quae in Ecclesia lacla sunt, scripta habemus. Dum Pontifices dicunt, se non posse dispensare, verum est, si deficialiusta, et gravis causa. Sine qua valido non dispensatur in iuro naturali, et divino. Can. 25. proeedii de matrimonio consummato: vel si de rato, cammo ibi allegas ac non erant susticien-los ad dispensandum. cum iustitia, et sufficentia causas maxime desumenda sit ex circumstantiis: praesertim si ob aliam causam altiorem non expediat
dispensatio bono publico c. T. eι l l .cit. in quo proponilur dubitatio de so. lutione matrimonii rati, dicit quidem illud dissolvi posse per professionem
religiosam: dispensationis vero apostolicae non meminit, quia de hac non fuit ulla quaestio. Dices: Trid. S. 24. pr. postquam dixisset, matrimonii nexum esse perpetuum, et indissolubilem.
nihil aliud excepit, nisi solam proseMSionem religiosam . quod per lianc dissolvatur matrimonium ratum fidelium can. G. ibid. ergo manifesto exclusit omnem alium humanum modum, quo posset solvi matrim. ratum. R. nego cons. nam ex definitione Trid. plus non sequitur, nisi non esse de fide. Papam dispensare posse in matrim
rato, sicut de fide est illud solvi per
6. 0. Ill. An vinculum matrimonii consummati dissolui possit 3 R. l. Matrimonium consum malum fidelium nulla in terris potestate dissolvi potest: ita omnes Cathol. ex verbis Christi Matth. 9. v. 6. quod Deus eo unxit, homo non separeι: quae verba quoad omnimodam in dissolubilitatem intelligenda sunt de matrimodio fidelium consum. malo , ut docet Alex. IlI. e. z. in lin.
de eonvers. conjug. et Patres passim. Unde l. Vingulum matrim. consum mali non solvitur ex causa molo.
stae cohabitationis, haeresis. absentiae alterius coniugis . adulterii, vel alia simili: ita desinit Trid. S. 24. can. 5.eι T. idemque docent antiqui canones in causa 52. q. s. et T. per ιθι. nJm Christus elare dieit Marei 10. v. 1 . quieumque dimiseru vaeorem suam, et Diqiligod by Corale
458쪽
super eam, eι Me. l6. v. 11. omnis, qui dimittit uxorem suam, eι alteram ducis, moechatur, eι 1. Cor. 7. v. 10.tiis. qui matrimonio juneti sunt, praecipio non esto, sed Dominus, uae ema viro non discedere: quod si disces, serit, puta ex iusta causa. v. g. larnicationis viri, manere innuptam, aut viro suo reeoneiliari. Raιio esι. quia Christus voluii per matrimonium consummatum significari indissolubilem unionem suam cum Ecclesia per ea nem: tum quia multa mala ex tali dissolutione sequerentur: videlicet malum prolis, damnum alterius conjugis, et via lata aperiretur adulteriis. ut per illa matrimonia solverentur. 2. Matrimonia Haereticorum valida, Sunt omnino poSi consummationem insolubilia: nam pro his militant eadem argumen-la. Nec obest, quod narretici erronee, et speculativo teneant matrimonia non esse Sacramenta: sed ex convenliono
dissolvi posse: nam praelice habent intentionem generalom contrahendi matrimonia. sicut in Ecelesia Christi contrahuntur: et sic eos contrahere Omnino praesumitur, quia quisque praesumitur inire matrimonium validum potius, ex quo legitimos liberos habeat, quam invalidum. Si tamen hae. relicus tam malitiosus laret, ut nollet aliud matrimonium contrahere, nisi solubile, nihil ageret, quia apponeret eo ilionem solubilitatis contrariam substantiae matrimonii: et cons. invalide contraheret cap. lin. de cond. apposit.
5. Matrimonia consummata conversinrum ad fidem non possunt dissolvi Maschat. P. III. P. II.
ptismo, statim modo insolubili signis. cant unionem Christi eum Ecclesia
per carnem e. 5. de bigam. ex qua significatione oritur summa ista insinlubilitas. Dices: l. Matth. 5. v. 51. Christus ait: omnis qui dimiseriι uetorem Suam, ereepta fornieationis causa, faeit eum moechari: et qui dimissam duaerit, adulterat. idem repetitur c. 19. v. b. ubi Christus interrogatus. respondit de dissolutions vinculi matrimonialis, sicut sebat per lihellum repudii. 2. Eadem solubilitas insinuatur Can. 1 T. el25. cavsa 52. q. T. et Can. s. siqua mulier 5 l. q. l. ergo R. ad 1. Verba ista, ut concordent eum verbi qaliorum Evangelistarum, reele intelli. guntur de dimissione quoad thorum, et cohabitationem, estque sensus: qui sine justa causa sornicationis dimiserit uxorem, facit eam moechari, hoc est, dat ei Oeeasionem moechandi, alquo ita moechia imputatur ei: Judaei enim interrogarunt de dimissione persecta, quae duo includit: Separationem iliori. et cohabitationis, et Separationisin vinculi: quoad primum Christus respondii. lietiam esse separationem thori, et cohabitationis ex justa causa forni eationis: quoad secundum negavit fieri posse separationem vinculi. dicendo. qui dimissam dureriι adulteraι: non adulleraret autem, si ob priorem larnicationem separatio vinculi induesa suisset: hinc etiam Apost. l. e. ait: mulierem dimissam debere manere innuptam. Ad 2. Can. 17. non reperitur in S. Ambrosio, et procedit secun-
459쪽
dum legem duliani: al seeundum legem Christi aequa est ratio viri, et mulieris. ut idem S. D. docet in cap. 6. Lueae. Can. 25. cit. hunc habollitteralem sensum: si anti nuptias concubuisti cum sorore uxoriS tuae . n utram habere potes: istam propter impedimentum assini talis: illam propter impedimentum publicae honestalis. Uxori
lamen ignarae, datur facultas transeundi ad alias nuptias: viro autem delinquenti nogatur ex Can. 22. hi vero 52. q. T. Can. 6. cis. procedit de nuptiis post mortem conjugis contrahendis. sicut c. h. ι. Vide Bollar. et alios TT. Polenticos . ad quos quaestio ista spectat. 7. Il. 2. Matrimonia consummata judaeorum . et aliorum infidelium non
possunt dissolvi. 1. Per libellum repudii. quia iste sublatus est a Christo: licet in lege Moysis non lanium permissus. sed etiam licitus fuerit ex causa generali faeditatis. Detit. 24. ut communior tenet: quia etsi duritia judaeorum causam libello dederi l. lamon Deus in his circumstantiis dispensavit, ut uxor licite. et valide dimitteretur, et alia duceretur. 0ppositum lenet S. Ilieron. Lyran. S. Bonav. Sol. ele. 2. Per privatam, vel publicam potestatem Papae. aut principis laici: quia Papa jurisdictionem spiritualem non ha-hoi in infideles: jurisdictioni autem lemporali talem vim datam esse contra ius naturale, et divinum nullo textu. aut traditione constat. 8. B. 5. Si alter infidelium conversus est ad fidem, matrimonium legitimum in infidelitate contraclum . non consum malum. solvi potest per prinsessionem religiosam. Sicut matrimonia rata fidelium. Ii. 4. Si alter manens in infidei tale. citra contumeliam Creatoris nolit cohabitare conjugi converso ad fidem . dissolvitur matrimonium consummatum ἰ non tamen cilius. quam
conversus ad fidem ineal aliud mair, monium cum fideli: ita ut contractio
secundi sit dissolutio primi. s. pura
est cona. ex Apost. l. Cor. 7. v. 15.
ubi dicii fidelem. a quo infidelis discessii , non esse Subjectum Servi luti
seu legi conjugali: ergo liberum habet transitum ad alias nuptias. ut ex perpetua traditione observatur in Ecclesia et docetur Can. 5. et Seqq. 28. q. s. et c. 7. 8. h t. nam ob favorem
sidei Christus hoc privilegium conjugi
converso ad fidem concessit. si infidelis nolit ei cohabitare sine conlumelia Creatoris. v. g. directe blasphemando nomen Christi, ejusque fidem: vel indirecto, inducendo fidelem ad pecca-lum. Iloc tamen privilegium non reperitur concessum. Si ex fidelibus alter transivit ad paganismum, vel judaismum: etsi ei cohabitare nolit sine injuria Creatoris . quia matrimonia fidelium consummata sunt omnino insolubilia. 2. pars est S. D. in η. d.
59. q. un. art. 5. S. Bonav. Sancheg cum cili. contra Innoc. Host. Abb. etc. docentes, matrimonium lunc statim disesolvi. dum infidelis vel absoluto non vult cohabitare, vel non aliter, quam
cum contumelia Creatoris. Balio est. quia non apparet . quando lato matrimonium solveretur; non tempore ba-
460쪽
ptismi, quia per hunc conjugia non
Solvuntur c. 2. h. t. Can. l. , Si quis 28. q. 2. non tempore intermedio, quia si alter desistens a perfidia convertatur. alter prius ad fidem conversus lenetur eum recipere . c. 8. h. t. ergo Superest, ut matrimonium istud dissolvatur, dum contrahitur novum matrimonium contrarium priori, et cumco incompossibile: sicut in physi sicis
vetus forma expellitur per novam, et generalio unius est corruptio alterius. His non obstat lex lus Apostoli 1. Cor. T. v. 15. ei Can. 2. cum seqq. 28. q. l. et Can. sin. 28. q. 2. nam exlex libus istis id solum colligitur . quod fidelis justam habeat causam resiliendi:
non vero quod per ipsam alterius perfidiam prius matrimonium dissolvatur. Unde si . v. g. judaea convertatur . elvir ejus judaeus aliam dueal, et deinde convertatur ad fidem, antequam illa fideli nubal. reddi debet primae uxori ad fidem conversae: quia, cum primum matrimonium non fuerit dissolutum. secundum jure naturali non valuit: olcons. subsistente primo, iudaeus, et judaea ad fidem conversi in eodem remanere debent per c. 8. h. t. Talem casum a Sac. Cong. Conc. decisum
versus ad fidem habet justam causam resiliendi a eonjuge infideli. matrimonium resolvatur per professionem rinligiosam: controvertunt I D. Negant Mul. Palao, Schmalg osc. sed verius affirmant S. Bona v. Sanctim. Salmant. cum citat. nam professio religiosa est fortior matrimonio rato eum illud di T E L U S xix. 459 solvat: sed matrimonium in insitellia locon Summatum Solvitur per Sequens matrimonium ratum, a converso adsidem initum: ergo multo magis Solvitur per professionem religiosam juxta tritum illud: si vinco vincentem ιc. mulis magis vinco te. 10. Celerum eo casu, quo priuS matrimonium dissolutum est, infidelis non tantum valide, sed etiam licito contra-hil novum matrimonium; quia praece-plum divinum id prohibolis non extat. nisi quoad hoc. ne infidelis cilius contrahat, quam conversus ad fidem: quo sensu explicatur cap. I. h. iiι. Can. sin. 28. quaeSι. 2.
l. Il. 5. Si infidelis sino contumelia Creatoris vult cohabitare fideli. non dissolvitur prius matrimonium: ita docet Apostolus i. Cor. 7. v. l2. et rationem dat: quia per coniugem fidelem sanctificatur coniux infidelis: idem eruitur eae e. T. el 8. h. tiI. Excipe . nisi cohabitatio fidelis cum infidelisit valdo periculosa. uti regulariter est uxoris conversae cum judaeo Can. 10. Iudaei 28. q. s. quod tamen periculum non asserunt alii infideles: sicut hi iam hodie dicuntur Aethiopes. ei Indi neophili eohabitare conjugibus infidelibu SL 32. Haec de dissolutione matrimonii. quoad vinculum. Nune de divorsio. Sendissolutione . quoad thorum. et cohabitationem: cujusmodi divortium est duplex: Voluntarium, quod fit ex mutuo consensu partium. dum status religiosus. vel Clericalis per sac. 0 dines assumitur: et de hoe in prain Senti non agitur . sed in lib. I. Iae. Dissilired by Corale