P.f. Joannis Vincentii Patuzzi ... Ethica christiana sive theologia moralis ex purioribus sacrae scripturae divinaeque traditionis fontibus derivata, et s. Thomae Aquinatis doctrina continenter illustrata. Tomus primus sextus? Tomus sextus continens

발행: 1782년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

THEOLOGIAE MORALIS

I es , quas congruentes vocant , & quas as Ierre ex D. A. hia q. 67. a. I. opeiae pretii in duco , non ipsius S. D. verbia , quae loco et t. legi possunt , sed compendiaria forma ad prolixitatem vitandam . Observat itaque A. P. ad spiritualem vitam hominis ordinandam iuxta varias eius indigentias multiplicanda fuisse subsidia . Porro tot ferme inodis hominem in spirituali vita procia re intelligitur , quot in corporali progreditur , in qua septem ei necessaria noscuntur , quinque , ut sibi commode vivat , duo , ut da Beipublicae vivat utiliter. Nam quo sibi vivat , oportet 1. ut nascatur . 2. Ad debitum incremetitum corpus perducat. 3. Quod acquisivit , ope nutrimenti conservet: Si haee

quidem per se . Sed quia non sufficit utilia

comparare , nisi & noxia removeantur , praeterea necesse est , ut D morboε , in quos inciderit, lal Libribus medicamentis depellat, St ires diuturnitate morbi qaassatas restauret. Hactenti. ut sibi vivat. Deinde vero & Rei publicae vivit Magistratus prudenter admini Detrando , Si prolem generando , quorum uno, Paci , ει tranquillitati consulat Civitatis , al-eero ejus perpetuitati : illam enim , nisi s bole reparetur , cito interire civium mortalitas coget . Analogia hac itaque retenta t eidem spiritualis vitae subsidia christiano h mini erant praestanda, Et per Sacramerta a ciuisio instituta praestita deprehenduntur. Nam per Baptismum , qui est regenerationis Mysterium , homo inchoat vitam spiritualem ;Per Confirmationem auget, Se roborat ἰ per Eucharistiam nutrit, Si reparat; per Poenitentiam Iethalibus OIparum vulneribus sibi

ereptam recuperat; per Extremam Uneti

Nem delictorum reliquias perpurgat . His in is ipso persectus, Ecclesiae quoque per mini-1steria in baera ordinatione suscepta deservit, eamque per cana connubia propagat . Septenatius itaque numerus Sacramentorum ad excinplata beneficia conis auenda optima ra tione constitutus apparet . IX. I ii hoc autem Sacramentorum Ilia mero triplicem ordinem agnoscit D. Thom. q. sis. a. h. scilicer neutirae , sive fenerat toms, dem. atis , 8ι uees ratis. De quo triplici ordine sie scribit r Sicut unum Prius est ,

,, quam multitudo ita sacramenta, qtiae or- ,, dinantur ad Persectionem unius personae , ,, naturaliter Praecedunt ea, quae ordinanturis ad persectionem multitudinis. Et ideo ul- ,, timo inter Sacramenta ponuntur ordo, tiis Matrimonium, quae ordinantur ad multi iais tudinis persectionem e Matrimonium auteris post Ordinem, eo quod minus participat deis ratione vitae spiritualis , ad quam or-

,, dinantur Sacramenta. Inter ea vero , quaeri ordinantur ad perfectionem unius perdinae, , , naruraliter sunt priora illa , quae per se is ordinantur ad perfectionem spiritualis vitae,

is quam ea quae ordinantur per accidens sis scilicet ad removendum accidens noci um,, superveniens: cujusmodi sunt Poenitentia , M St Extrema Unctior posterior tamen estis naturaliter Extrema Unctio, quae consumis mat sanationem , Poenitentia , quae incli ,, at . Inter alia vero tria manifestum est ,

is quod Baptismus , qui εst spiritualis rege-

ne ratio , est prius : 8t deinde Confirmatio, is quae ordinatur ad formalem persectionem is virtutis: Si postmodum Eucharistia , quae is ordinatur ad persectionem finis M .X. ordinem vero necessitatis sic explicat D. Th. a. q. ,, Necessarium respectu finia

,, dieitur aliquid dupliciter . Uno modo , is sne quo non potest haberi finis ; sicut etiari bus est necessarius vitae humanae; Si hoc ,, est simplieiter necessarium ad finem. Alio is modo dicitur esse necessarium id , sne quo ,, 'pn habetur finis ita convenienter; seut

12쪽

TRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE.

equus necessarius est ad iter ς hoc autem non est smpliciter necessarium ad finem. Primo igitur modo necessitatis sunt tri . ,, sacramenta necessaria ' quo quidem perso irae singulari e Baptismus quidem simpli- cὶter , 'ει absolute et Poenitentia autem , , , supposito peccato mortali post Baptismum. is Sacramentum autem ordinis est nec effinis rium Ecclesiae e quia ubi nono Glern

s, ire , popuIus eorruet , ut dicitur Proverb. II. U. 24. Sed secundo modo sunt ne- , eessaria alia sacramen . Nam Confirma

, , tio quodammodo perficit Baptismum, Extrema Unctio Poenitentiam : Matrimonium V .hio Eeelesiae multitudinem per propagatio

is nem conservat. 3ν

XI. Ordinem denique dignitatis , & exestentiae se disponit S. D. a. 3. Nam x. Batuit , Sacramentum Eucharistiae esse potissimum inter alia Sacramenta , quod sinpliciter ostendit seribens: Primo quidem' ex eo , quod in eo continetur . Nam ., in Sacramento Eucharistiae continetur ipse se Christus substantialiter: in aliis vero Sacram mentis continetur quaedam virtus instru- ,, mentalis participata a Christo .... et . Ex M or line Sacramentorum ad invicena οῦ nam M omnia alia Sacramenta ordinari videmur ,, ad hoc Satramentum , sicut ad finem . M manife lum est enim, quod Sacramentumis ordinis ordinatur ad Eucharistiae consecra , i, tionem ς Sacramentum vero Baptismi oris dinatur ad Eueharistiae susceptionem : in D quo etiam perficitur aliquis per Confir- ά mationem .... . per Paenitentiam etiam , D Si extremam Unctioncm praeparatur ii

D mo ad digne sumendam Corp)s Cluita . M init monium etiam saltem sua fgnifica- rione attingit hoc Sacramentum , inquan- , , rum signifieat conjunctionem Christi , uis Ecc'essae, e9jut unitas per Sacramentum is Eucharistiae figuratur 3. Hoc appa

is rei ex ritu Sacramentorum . Nam fere

se omnia Sacramenta in Eucharistia consum- ,, mantur . Quoad alia vero Sacramenta hune statuit dignitatis ordinem subde ἰ is D In via persectionis Sacramentum ordinis estis potissimum Sacramentorum , medio autem ,, modo scilicet inter perlaetionem , Si ne ,, cessitatem ) se habet Sacramentum Confitis mationis. Sacramentum vero Poenitentiae, is Si Extremae Unctionis sunt inferioris gra- diu a praedictis Sacramentis, quia ordina is tur ad vitam christianam non per se , ,, sed per accidens, scilicet in remedium supervenientis desectus : Inter quae tamen ,, Extrema Unctio comparatur ad Poenitenis tiam , sicut Confirmatio ad Baptismum , ,, ira scilicet quod Poenitentia est majoris ,, necessitatis , sed Extrema Ulinio majoris ,, perfectionis. M Haec S. Th. doctrina in triplici ordine exponendo Si perspicua est, Se

Theologorum omnium calculis adprobara, qui eandem ει in ordine seriem, Si in usu necessitatem , 8a in dignitate praestantiam omni aevo servarunt, gi Concilii Tridentini, NFlorentini auctoritate munitur, nec non Ca-teehismi Romani adprobatione , sic pariter sacramenta disponentis .

CAPUT II.

I. Satramenta non sumi sigra priuata , sed pQ bliea , di perpetua . II. Nee ij'ttita sitim H DEIes ab infidi libiM

13쪽

U. Lotta pedom non ut i aer Sacramenta con

m Ioriam s

I. x ACBAMENTA Omnia signa sunt rei MI sacne publica , & permanentia, idest

universali stabili lege, quae durant saltem pro statu aliquo, in quo homines ex divina ordinatione certum moduin colenti Deum pro fitentur , lancita. Ita docet S. I h. I. 2. q. I i. a. a. quem omnes sequuntur Τhe

logi , Et ostendunt inducti e . Nam Cisecumcisio , 9 antiqua V. T. sacramen a in stituta fuerunt in ritum perpetuum , ut dicitur Gen. II. 8i Exod. x3. aliisque pluribus in loeia V. T. idest in ritum multo tempore duraturum , quandiu scilicet Synogagae status, legisque Mosaicae ad Cluilium usque Protensae Permanturus erat . Similiter Sur men a novae Legit instituta sunt pro toto tempore Iegis gratiae, idest usque ad eonsummationem saecul i , ut Matth. ult. fgnfic

rur per illa verba et Baptizata omnes gentes . ..

vobiscum sum sesque ad c summationem facetiar. Et de Sacramento Eucharistiae S. Paulus dicit r. ad Corinth. rra Eotiescumqtist man ducalitis νηem Mne , ct eatieem biberis, momum Dom ini a uetiabitis , donee veniat ; idest hie ritus , quo mortem Domini commem ramus , Perseverabit, usque dum ille ad 1

dicandum saeculum venerit.. Ratio etiam eandem veritatem evincit . Nam Sacra mei

ta inter ea signa , quibus iuxta Auguilinum Iib. I s. contra Faustum, homines in unum visibile corpus , fla ejusdem Beligionis prosese souem adunantur , primum Si eminentiorem obtinent locum . Sicut ergo satur Beliasionis , Et Ecclesiae est permanem ει dur bilis , ita Sc Sacramenta Permanentem habere debe a institutioncm praevertim cum om- tua signa ad p'acitum , quae communi hominiam usui deserviunt , communi lege, acistabili consuetudine servanda proponantur. Et revera aliqua occurrunt in scripturis signa di Wi ira, quae nonnisi ob descetiim praefatae crinmanis, ει stabilis institutionis a Mer mentorum ordine excluduntur: e. g. remisesio criminum per verba illa Christi Domini ad Mariam Magda etiam, remit intur tibi pereata tua, Luc. 7. Sc Jo..eto. illa insilia flatio in Apostolos , cui Chrissia illa adiunxit verba, are ite Spiritum Sanctum , quae ideo inter Meramenta non recensentur, quia Dominus ictus haec semel fecit , Si ad unius , vel paucorum hominum satia i ficationem ea signa adhibuit , non vero caeremoniam in Melesia frequentandam statuere voluit. Nee obstat , majorem , vel minorem durationen rei essentiam non mutare. Hoc siquideli verum ea, si physica singoram narrara tetur : at in ordine morali, Sc quoad usus, ει fines humanos diversitas temporia talem inducere potest varietatem , ob quam rea in Ialiter eadem reputari non possit. GΝs Eoasti UM SEc D M.

Il. Tametsi Sacramenta signa sint publica , Si permanentia , absit tamen , ut suit mere indicativa verae Religionis, quibus Mdeles ab infidelibus disceriuuitur ; ut docuero Andreas Carlostadius, Lutheti primo amicus di affecta, postea desertor ει aemulus , nec non Philippus Melanethon lib. de locis Theol. eap. de signis: quam dcinrinam postea tot illulnis amplexi sunt Sociniani, ut ex Catechesi Craeoviana liquido apparet . Hi enim Sacramenta comparant tesseris militaribus, aut di veriae formae, & coloris vestibus, quibus h

14쪽

TRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE.

manes unius exercitus , vel instituti ab extraneis livernoscuntur . Horum autem doctrinam reiicimus , non quidem eo nomine,

quod falsum quidpiam tribuat Sacramentis; did quod multum veri , immo , quod in ipsis praecipuum est , adimat. Libenter enim latemur Sacramenta hune usum habere, quod veram Religionem a quibusdam falsis sectis distinguae r at negamus id unice, Si principaliter eis eonvenire. Nam numquam legimus in N. T. Baptisinum , Eucharistiam , Hiaque Christianae Religionis Myst ria in hune finem instituta , ut Mesesiam Christi ab aliis societatibus separarent; bene vero, ut per illa homines saliarem consequerentur , Eui erediderit, di baptiratus f Hi dicitur inret in. DIυιιι erit . Audisne t Salam erit , inquit, non inere discernetur a non baptizato . Et Ae . Σ. Bapti-eetur olfi γε vestriim is nomine γιρ α β ἐκ rem Fonem perextorum Destrorum, ae e piri s donum viritus Saηcti. Et de Euch ristia scriptum est Io. 6. Qui manducat Mnepanem , visee in aeterram . Praeterea ad distinguendum Dei populum ab aliis coetibus alia ligna magis, quam sacramenta, quae 8t a multis haereticis celebrantur , eo erre videntur . Certe integra Fidei eonfessio symbolis orthodoxis expressa solis catholicis convenit , mutuae etiam caritatis sinceritas extra Ecclesiam non invenitur ; eum Bapti iamus , Eucharistia , aliaque novae legis Sa-eramenta in Ariani , Nestorianis , Euty-ehianis , aliisque pessimis sectis minime n iligantur . Denique Sacramenta novae legis vim omnem suam ex Christi passione derivata Sanctorum omnium Patriam celebris est,& trita sistentia , quonam plurimi ad aquae baptismalis Meeptam a Christo emeaciam liagnificandam , ex ipsus in Cruce pendentis perfossi, latere eum sanguine aquam manas- Partia, Theo . Mora . Gm. VI. se animadvertunt. Sed quid opua est Parrum testimoniis Paulus ad Ephes. s. sc loquitur di orsus dilexis Desolam , di tradidi

semetipsum pro ea , mundos eam lavacro aqua in Derbo Ditae. At , si nihil aliud pra- stant Sacramenta , quam vexilla militum , Pallia Philosophorum , Togae Romanorum , Monachorum varia indumenta, videlicet solam extrinsecam distinctionem , an nece eerat illa a Christi latere Muci , Christi ave

passione , & meritis fuIciri e Immo neqt. . ulla Divina ordinatio ad huius signa stabilienda requirebatur , quippe quae L a potuissent humana adinventione , N Voluntate praeserihi . Non itaque ad solam distinctionem fidelium ab infidelibus , sed ad Griis sanctificationem sunt instituta sacramenta . Unde Augussinus ebat quaest. 8 . in Leviis eum et Sine sanctificationa imi h era. M Sa-eramenta v bilia .... quid profusi torusEcTARIUM TERTIUM. III. Sacramenta novae legis eum gratia

sancti fieante simul & passionem Christi , 8t

gloriam caelestem significant. Ita docet S. Th. hie q. 6 o. a. 3. .ibelri: Sacramentum . proprie dicitur , quod ordinatur ad fgnifi- ,, eandam nostram sanctificationem . In qua

is tria possunt considerari; videlicet ipsa exu -- sa sanctificationis nostrae , quae est passio,, Christi; & forma nostrae sanctificationis , se quae consstit in gratia ; A ultimus finis si sanctificationis nost- , qui est vita aeteris O . Et haec omnia per Sacramenta si-- gnificantur . Unde Sacramentum est & ,, gnum re memoraci, tum elus , quod praece

is si, scilicet passionis Christi ; demo is strativum eius, quod in nobis esset tur peris Christi passionem , scilicet gratiae; D pro-- gnosti eum, idest pr n. miati vhun sutum glo-

15쪽

THEOLOGIAE MORALIS

IOriae . Quae do i, ita. illustratur exemplo Baptis ni , & Eucharissiae . Nam in Ba tismo Christi mortem commemorari docet Apostolus ad Rom. 6. Quieumqtie baptiani fremias , is morte ipsius baptizati sumus . D

inde justificationem per gratium in eodem smificari , apetit sequentibus verbis et Qui mortuus est , ii iis eatur es a peccaφo z eonfinpiati enim sumvis eum tuo per Baptismtim in

mortem , ut vomodo et rimu surrexit a mommuis per gloriam Patris ν ira o nos in aram rata vita ambiaemtis . Tertis aeteri ae quoque

vitae in Baptismo significinonem edicit : Si eos It sumus similit tm mortis epis, simia res,rrectionis erimus . In Eucharistia pariter significatio gratiae indicatur iiὲ verbis Christi Domini , qui maηducat me a re ipse viavet propter me et gloriae cilestia fgnificatio cise

tenditur se hientibus verbis, γι maiaticae di pauem, vivet in aeternum I divinae denique momoria passionis tribuitur Eucharistiae ab Apostolo r. ad Corinth. I r. dicenter quotiesteti miιe manducastris Poem hine, or Callae Mbetis , mortem Domini annuntiabitis . Qua omnes signifieariones Ecclesia complectitur , ει celebrat in illa Antiphona: O Gemm G-υissim , is quo cir sius sumitur, reeMitin memoria passums eius , mos impletur gratia , O suifra gloriae nobis pignus datin . obse vandum tamen , non aeque illa tria in nostrorum Sacramentorum fignificatione comprehendi : sed gratiae lanctificaniis principem

esse locum , cum ad humanam lancti statimnem eadem sacramenta sint instituta , quae a gratia piovenit. CoiasECTARIUM QUARTUM. IV. Ut ritus aliquis Inter Sacramem novae legis recenseatur , tria requiruntur, nimirum I. ut si a Christo institutus et et . ut sano aliquo sensibili componatur: 3. m gris tiae promissionem habeat adnexam . Veritas hujus doctrinae partim ex his, quae diximus; partiin ex inserius dicendis patebit . Nam

revera cum S cramenta nostra gratiam eoo-

feram lanetis eantem j quae nobis ex Christi meritis , M passione eoufertur . solum ab istin institui poteram, di ad evirum honum m movendum ordinari: piande, ut inserius α. tendemus , Christum Dominum

Auctorem . Signi autem sensi iratem νει visibi litatem , in Saeramentia eap. P-ecd. abunde m vimus . Pinmissioner vero gratiae , tanquam tautarem effemtum Sacramenti , necesseriam ecte paret ea ipsorum Sacramentorum indole , quae ad ani mae lanctificationem sunt ortinata. Id etiam patet ex im Sacramentorum inductiona . Nam Baptismiis fuit a Christo Domino in stitutus Apollatis mandan e Matthis ult. Ea ter baptizate omne gentes in nomina Patris , σFilii , ct Spirit ni Sinai. Minum sensibit in ipia ablutione habetur . Promissio gratiae indieatur ill ia verbis Apostoli , ab ti sis , fasci emi sis . N alibi , m dans eam Ia

nisestum est in Sacramento Eucharistiae, i quo habetur institutio Chaut i , dicentis Α-postolis in ultima Coena: Noe s rite in t ameommemorat απem : fignum sns bile in illi, verbis , reeipite , ct mmducate: prc mimo gratiae per ea verba ν qua maiaticat bure panem vivet in Hemim: qui mandueat me , ct ipsa vivet propter mo . Quod de fingulis S eramentis agentes , snguli1 convenire Me

U. Lotio pedum non est inera novae L sis Sacramenta connumeranda. Huie positi mi

16쪽

ΤRACT. X. DE SACRAMENTIS ECGLFSI E.

ni causam dedit mos, qui olim in pluribus Ecclesiis non tamen in Romana viguit

lavandi pedes recens baptizatorum , in quo xitu ea reperiri videntur, quae mox diximus ad sacramenti dimitatem requiri: nempe im Etio, & mandatum Christi in illis ver his Io. 23. Et vos debetis alter alte a Ia-

-- ped.s ; signum senstrale in ipsa pedum

lutione e promissio demum gratiae in iis ver his , quae dixit Christias Petro recusanti eam

lotionem ν η non lavero te , um habebis par rem meram , quae hum sensum implicare videntur , fi lavero te , habebis partem me-aum , utique per suinitatem , ει gratiam . Aeredit auctoritas nonnullorum Patrum, minitum S. Ambrosi in 3. de Meram. cap. r. S. Bemardi in Coena Domini , re Au inris Sermonum de ablutione pedum inter opera S. Cypriani, qui omnes hune ritum

saetamentum appellare non lubitarunt. U rum posita assertio nostra antee vera est .

Nam deest prima conditio ad Sacramentum requi sta, nimirum Christi Domini instit tio a verba enim illa , debetis alter alterim Iavaro pedes , potius ad humilitatis , 81 caritatis , ut exponunt SS. Io. Chrysostomus, fit Cyrillus, quam M externae lotionis imita vionem , re praxim coniungendam reseruntur. Quod eom obatur ex Ecclesiae interpretatione , quae nullam sibi ea de re legem imp sitam sensit , variamque permisit disciplinam. Nam , ut ipse Ambrotas faretur I. I. Romae mos ille non servabatur , ut recens baptiza tia, vel mox baptizandis pedes abluere neur;& in Coneilio II liheritano prohibitus invenitur ; Et alibi usqua ad eapiti lavium , ut v eabant , in Dominio Palmarum ampliatus, ut eonstat ex S. Isidoro lib. 6. Etymol. cap. gr. 8c de Metis Eceles. eap. 16. alibi vero de medio ex toto suhlatus . Quare seribit S. Augustinus ep. Ir9. vel 1 s. ad Januarium. Ne ad ipsum Raposmum pertinere videreis r pedum lotio miati Me in eo sontidinem υ

ferre uon sibilarum . Decii ει promissio tratim e nam quod dixit Christus Petro , s ito.

I ero te , bab bis partem mecum, nudam

rinae comminationem ob inc hedientiam incurrendae significat, ut explicat S. Basilius lib. r. de Bap. cap. a. Patres vero lotionipedum sacramenti nuncusationem dedere in ampla significatione , quae omne sgnum rei sacrae comprehendit: non vero quia a Christo ad sanctificandin fideles perenniter institutum existimarem : non tam ejus, quae ab Eceles a celebrabatur, quam a Christo semel factae mysticas clusones commendavere.

CoxscTARIUM SEXTUM. VI. Naturalis ordo sacramentorum non

ita necessario est servandus , ut eo inverso irsorum valor , vel fructus impediatur. Patet manifeste . Nam uno excepto Baptismo, qui est reliquorum ianua, per quam non ingres

sus, est prorsus incapax alia pereipiendi ,

possunt Sacramenta eo ordine , quam occaso , 8t opportunitas oriri, nisi obstent Te-elesasti eae leges quas suis locis exponemus , Si expendemus fructuose etiam sumi , ut Confirmatio post Eucharistiam , Ea Matrimonium ante Confirmationem . Et S. Th. hic qu. 6 s. a. a. ad 3. Eucharistiam , docet , posse praemitti Confirmationi . Immo Si deis ipsa Poenitentia scribit, non semper esseis Eucharistiae priemiriendam: nam si ali- quis esset fine peccato mortali , non inais digeret pinnitentia ad sumptionem Euch ristiae ,, . Proinde merito Poenitentiam in

17쪽

THEOLOGI E NORALIS

quia inquit per accidens poenitentia prae- ,, parat ad Eucharistiam , scilicet supposito peceato, unde dicitur Ι'ara .ip. ulta sed lia-- betur in oratione apocrypha ante 3. lib. Esdr Domine xsiorum non losust Iem nitentiam iustis .

Da ne amentorum exissentia , ct neees araia -κi hominum statu . D o e T I N a. I. Varia hamisum status in ordine ad Saer

menta .

u. Nulla suere in statu iunoeentia Sarramenta. III. In flatu Iesis uatura H qua extitere Se

IV. Et qui om ad sinuem necessaria .

eramenta .

VI. Salis D Ar neeessaria . VII. In nova Lege plura sint Sacramenta, ct idem neersaria. I. TN quadrupli et suere e flatu eonstituti sunt homines , ad quorum quemlibet

Sacramentorum institutio , Si necessitas reser ri possunt . Primus est innoeentiae status a re Protoparentum peccatum . Secundus status

legis naturae . seditet ab Adae lapsu usque ad Iegis Mosaicae promulgationem , vel ut citius usque ad praeeeptum Ahrahamo , eius que posteris de Cir meisione latum. Ter eius status legis seriptae usque ad Christum. Quartus denique flatus legis Evangelieae GChristi morte usque ad consummationem -- .uli duraturus . Num in fingulis hisce statibus ti aliqua extiterint , Si meessaria fuerint sacramenta , modo videndum est , ει exponendum . II. In statu innotentiae nonnis temer.

diei potest , aliqua sui se instituta , & data Mdamo Sacramenta . Nam de rebus ex div na voluntate, ει arbitrio s euiusmodi est S cramentorum institutio γ pendentibus, ei tr gratuitam, Si peculiarem revelationem , s lum ex scriptura , ει Patrum traditione alis quid nosse possumus , & prudenter assismare. Porro nec ex Scriptura , nec ex Patrum traditione aliquid educere posivmus circa Sacramentorum pro flatu innocentiae institutione esset proinde minus prudentis , ει cordati v ti aliquid de hoe assirmare . Inrano , si l cua datur eoniectationi , potius dicendum . nulla pro eo statu instituta Sacramenta, quae, ut superiori eapite diximus , esse debent sim gna communia , atque ad diuturnum , stabilemque usum ordinata : quod eerte loeum habere non poterat in statu innocentiae , uri ει duo solum erant , Adam 8t Eva, ει si rus ille mox erat abrumpendusu, ut re ex cessavit per illorum inobedientiam . Fnisua . igitur data fui sient Saeramenta . nullo usui futura . At longe eertius est, tu eo statu, non fuisse ullo modi, necessaria, nec ea Iam cessitate, quae absoluta dieitur, neu alia minore , congruentiae videlicet, it persectionis . Ita docet', Thom. hic a. a. q. 6 seribens: -- In statu innocentiae ante p. - tum Sacramenta necessaria non fuere .

Cujus rario aecipi potest ex rectitudine sta is tus illius , in quo si periora inseri ocibus is dominabamur , ει nullo modo dependebam ,, ab an; sicut enim mens suberat Deo; itari menti siberant inferiores animae vires , stis ipsi animae corpus . Comm hune autem is ordinem esset, si anima prefieeretur, velis quantum ad sesentiam , vel quantum adis grariam , per aliquid corporale, quod fitis in Sacramentis. Et ideo in statu inn D eemiae homo Sacrametuis non indigebat ,

18쪽

ΤRACT. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE.

,, Non solum in quantum Sacramenta ordi- ,, nantur ad remedium peccati; sed etiam is in quantum ipsa ordinantiar ad animae per-- fectionem V . Nee obstat, quod homo fit pro illo statu , gratia indigeret . Nam , ut explieat S. Th. in resp. ad x. hane gr. h tiam eo in statu non consequi oportebati, per aliqua sensibilia signa , sed spiritua- , , liter , & incis biliter.

III. In statu legis naturae , quem non solum usque ad Abraham , sed di ad in sen extendimus, eredibile omnipo est, apud verae Religionis eultores aliqua extitisse se sibilia fgna, Saeramentis analoga , qui ssuam in Christum venturum fidem protest tenvis . In Trin. de Viri. Theol. Disp. r. de Fide cap. 3. 3. late probavimus, sem per Meessariam filisse , & quidem necessit is medii , ad salutem fidem Inearnationis Christi, Mel implieitam , vel explieitam . Hac igitur praesupposita veritate se nostram assertionem probamus . Vera Religio sine aliqua saltem subobseura , M implieita in Christum venturum fide non stetit; sed neque hise fides earere poterat aliquimus extraneis signis ad ipsam exprimendam aceommodatis Isunt igitur Ilujusmodi fgna admittenda. Quod autem praefatis smis evere non posset, haee

suadent argumentur 1. naturaliε hominum

eonditio , qui in aliquo ecem eonvenire, gi adunari non postant, nisi per exteriora aliqua, At sensibilia signa; cum interiores animi sensus , di affectus aliis innotescere non possint . Hine nihil magis ex raminum ingenM , Si consuetudine, quam internos semius fignis exterioribus manifestare . a. Idem

colligitur ex ejusdem fidei objecto, quod erat Deus Det filius manifestandus in earne , grsensibilibus modis , eorporeaque passione Minmines redempturus. 3. Ex Religionis instimctu , ει obligatione , quae eum sit de Deo

colendo , nedum mente , se fit corpore , prosecto hic eultus exerceri non poteth sne signorum senstalium ii surpatione . a. Ex ipsa indole Peletatis, atque eommunionis illorum, in quibus praedicta fides vigebat; nam , xiv observat S. August. lib. I p. coni. Faustum, is malam nomen Rehoonis eoasinari plῖα b minos , ns' in aIiquo A etιlarum , seu SH amentorum insibili rasortio eouigantur. Fui

se igitur & in eo statu ad fidem Christi vel turi protestandam exteriora aliqua symbola, fleSacramenta , credendum est .

IV. sed quod magis eam lam confirmat veritatem est talium signorum admodum probabilis necessitas ad pareulos ab origi na l pe caro expiandos . Quandoquidem quis pers clami misericordia , Se fincera omnes homineffsalvandi voluntate , eredere Poterit , parvia Ios illius temporis , Si statui omni prorsus cie institutos remedio, quo ab originali peccato liberarentur Et risera SS. Patribus absumdum visum est, ejus temporis infantes expi tione earuisse . Porm hoc remedium non nifiin fide Christi venturi reponendum esse pa tet ex iis , quae l. t. de Fide diximus . At quomodo ex hae fide hocee beneficium consequi possent , dissentiunt Theologi . Nonia nulli enim putant, parentum figem in Christum rpsi enim parvuli talia fidei oone

piendae incapaces sunt vel solo corde retentam satisfeeisse ad tantum parvulix bene- fietum impetrandum . At alii longe melli gi pretabilius non nisi aliquo exerno signo paresae am , & eis aps citam profuisse arb trantur . Ita sentiunt M. Augustinus, Et Thomas . Iste squidem lib. s. eniat. Iulian. cap.rr. se seribit et Nee ideo credendum es, ariseis mei oram Iamiam mi , quandoquidem isdiserae Mediatoris fides in earis ventur , nullo

Sacramento eos opistilatos fuisse parvulis sis , qua inir quid GIud esset , aliqua neresaria em'

19쪽

THEOLOGIAE MORALIS

sa utere Diaueris saera Scriptiara et nam ct se crificia illorum Iesimin, quibus utiqua Destiis Hie figurabastir , qui solus tollit recapa mmmdi . Alter vero in IV. Dist. I. q. T. a. Σ.

inquit e Dicendam est, quod ante Lagem sorditam eram quadam Sacramenta racesistis, Adiat, id fido Saeramentum, quod ordinatatur ad diaetionem pereati originalis. Et in Disp. 4. de Malo a. 4. ad 22. repetit: Fides arui timram eum Hiqua protestatione Νles visebat paria trulis ad salus em . Hanc veritatem confirmant di valida argumenta. Nam si in Iego serip- , 8t Evangesica hominibus externi ritus , Et caeremoniae ad Parvulorum expiationem ex dicina institutione sunt necessariae , profecto temere, ει ex libito, tempore legiet natus ab hae necessitate eximuntur, Si humano

sum statuum, ac remediorum constatuer a

Dei providentia servata invertitur analogia . Praeterea absurdissimum apparet , Parvulo rum ab originali Iahe emundationem multo faciliorem fuisse in ea aetate, quae longius a Christi redemptione distabat et quod tamen necesse est dicere , si interna parentum fides ad eam praestandam suffecisse credatur . Im

mo mediam natost pueros, sed etiam in ute- To pereuntes ea ratione salvari Potuisse, consequens foret; quod nec in gratiae Evange licae plenitudine concessum est et neque enim aliud impedit illotum sanctificationem, quam

quia externa Sacramenta ad foetus in materno utero conclusos p tingere nequeunt; cum

tamen nihil vetet internam fidem ad ere ibi latitantes extendi . Denique fides parentum, nisi aliquo modo applicaretur, Si vesuti tIan ferretur in parvulos, quo pacto eis ad sal tem adjumento esse posset, nequaquam percipitur z neque enim proderat ob credentis

meritum , M sanctitatem ; nam alioqui soli filii jostorum hoeee beneficium consecuti sui iasent : Si potius aredendum est , etiam cacistate destitutam eumdem habuisse atactum, ut do e S. Thom. I. q. de malo . Sed quia venturi Redemptoris passionem, , a1tutem expiando infanti admovebae; quae applieatio, Si conjunctio, ut fiere modo hominibus con sentaneo , Ea ustato , alicujus externi finis interventum postulabat . Est igitur admittendum , innquam necessarium ν aliquod Mer

mentum etiam in Iege naturae .

V. In Lege scripta plura extiterunt divinitur instituta Sacramenta . Non desunt plures Theologi , qui Sacrametiti praerogat

uam soli deserunt Circumeisioni ; 8. alii, ,

cet pauciores, eam ει isti denegant. Verum nostra proposito cerrum continet, Ze comm

nam Theologorum doctrinam . Hane sua st mant auelaritate Concilia Florentinum , di Tridentinum , quae inter Sacramenta Mosaiaca , Sc Christiana plura assignant diserimina, illud quidem in mereto pro Armenorum i structione ; istud vero sess. 7. can. a. Ac mdum SL Patres , Et praesertim S. August ncit multis in Iocis, Si maxime lib. 19. con. Faust. cap. I 3. Se de vera Religione eap. gr. da me r. Christ. cap. 9. Si Epistola II 8. Madjungendi 8t Auctor Libri de Coelesti Hi

rare hia, Sa Eusebius Emisse 1 hom. de Transs. Ratio etiam suadet, quia multi in ea lege ritus, Si caeremoniae stabili , ae filiama institutione praescriptae reperiuntur, quae Si ex una parte legalem , ac externam ad minus sanctitatem conserebant ἔ N ex alia

persectam , ae intrinsecam , quae per Chrissum danda erat, Praefigurabant : unde St Apostolua dieit: Omnia is figura emtiagebant ἰ Iis. Hi autem ritus , caeremoniae in libri, Exodi, 8t Levitici clare exponuntur , quae profecto Sacramenti rationem habebant: erant enim a Deo instituta, per signa sens bili perficiebantur, Et gratiam quidem praefig trahant, licet non conserebant ἔ Propterea n stris

20쪽

ΤRACΤ. X. DE SACRAMENTIS ECCLESIAE.

stris virtute , ει effemitate coneedebant .

VI. Haec Legis seriptae Sacramenta selis Iudaeia necessaria erant, & quidem potius prae tepet , quam medii necessitate , Et selum usque ad Christi mortem. Et quidem pro λ-lia Iudaeil necessitatem evincunt ipsa Lex vi sat ea, ejusque caeremoniae , quae pro sola Iudaeorum gente , Et Proselytia, qui sponte ei populo se ueIIem adjungi, Si ad ejus sacra

erans re , fuerunt a Domino institutae . Nine ratem vero praecepti indieant pravissimae Poenae transgresseribus inflictae , euiusmodi est illa circumcisionem omittentibuε , quod de endi erane do popula , idei , ut plurimi imterpretantur , morte puniendi. At medii noeessitatem excludere videtur ipsa saerament rum indoles , Et natura, quippe quae in v ad dandam vi sua propria , 8e ratione operi externi , sed ad fgnificandam dumtaxat gratiam inservierunt: unde poterant adulti, in ino di debebant per fidem in Christum venturum , M aliarum virtutum ae thua se ad iustificationem , adeoque ad salutem disponinlle. Perpetua aurem esse non poterant: nam eum umbrae essem, & figurae , rasiare debebant adveniente luce veritatis ς Et eompi eo Redemptionis opere , ejus praenuntiae figurae , fit typi inutiles evasere . Quamobrem Christus expansa in eruce manibus exclamavit : Cossunmartim est. Ae tum postea vel

Tem ii Hstiis es in duas panes a summo i que

VII. In Lege Evangeliea plura sunt i stituta Sacramenta omnibus aliis praestaruio quippe quae periectam illam sanctitatem, quae Per inhaerentem Christi gratiam habetur , M lam praefigurant, gi significam, sed etiam

digne sumentibus abunde eonferunt: sunt in νςm omnia , Item non omnibus, aliquo mo do Deeessaria. In hae eat lim veritate pro

b nda, di exponerula non est , me diutius immoremur ; cum iam Si plura dixerimus ,

a totus tractarus in eam emeleandam incum-har ; Et de singulis agendo virtutem, inea- citatem, meessitatem exponemus .

CAPUT IV.

H. In satia natura medibita est stigma fissa S

eramentis novae legis conveniunt . Ita ape te docet S. Thom. in IV. dist. I. q. 1. a. I. quaestiuncula 3. ad dicens et Suram eu- tum non dividit- ρον SMνamant rem veteris, di

a losam per suas partes . Et deinde se ratationem reddit subdens e Saeramentum anim

plieiter es , Dod ea, sat sandritatem vid licet internam , Si simpliciter talem , νω

ns se aeram quid . Et revera , cum perfecti, i veri Meramenti indolos exposcat , ut non solum sanctitatem smificet , sed , cons rat ἔ profecto Me nonnisi Euangelicis Saci mentia convenit, aliis vero ncinnis dimin te

SEARCH

MENU NAVIGATION