Monumenta Paderbornensia, ex historia romana, francica, saxonica eruta, et novis inscriptionibus, figuris tabulis geograficis & notis illustrata. Accedunt Caroli M. Capitulatio de partibus Saxoniae, ex antiquissimo ms. palatino Bibliothecae Vaticanae

발행: 1672년

분량: 455페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

MONUMENTA Tandem Saxones inter Francosque peracti, Firmo perpetua conclusit foedere pacis.

Augustus pius ad em S A L Z nomine dictam

Venerat, dcc.

9. CONTUDIT ILLE sEMEL, &c. J Clade scit. V riana , qua factiim est , ut Germania mox magis turpiter amissa sit , quam gloriose acquisita, atque imperium , quod in litore Oceani non sei erat, in ripa Rheni fluminissaret. Flor. l. . c. I a. nec stabilem

deinceps Romani ad Luppiam & Visurgim figere pedem po

tuerunt.

IO. OS NEGGUM FRANCI s. J Eginhard. in vita Caroli: Semel juxta montem, qui Bene dicitur , in loco Tiremesie nominato CrantZ. l. 2. Sax. c. q. recitatis his verbis, mox subdidit: ita stribunt Galfi proprietatem linguae non tenentes. Atqui Eginhardus Germanus fuit, rectiusque montis nomen ., quod CrantZius Asnerat votati, expressit: ita enim scriptum legitur in diplomate

Caroli M. de quodam nemore in silvas et, Wihoniosna-brun Episcopo in perpetuum proprietatis usum donato, quod

infra ex autographo fideliter descriptum leges. Ottonis M. An. 961.de eodem apud Eriminum in Chron. Osiab. & S. Hoenrici litoris, in quibus Aia. Ioor. regni sui I. Incenaeo PMerbrunnensis Ecclesae miserabili condolens, o petitioni fidelissui Retharii venerabilis Episcopi annuens, insupplementum Ecclesiae, in jus concessi, se per rogale praeceptum corroboravit , forsum, quodincipit de Luthera flumine, O tendit per os nig or Siridi usque in viam, quae ducit ad Horitaseam. Praeterea in liperis An. 1is3. & 13 3 8. datis mentio fit silvae ῬῖLne, prope quam praedium c ninchusen dictum, & Montanorum, qua Osmine appellantur, & Gobelinus Persena in Cosmod. aetat. 6. cap. 8 f. pag. 276. partem illam silvae Teutoburgiensis, quae inter Dringen bergam, pnecipuum transmontanae dioecesis castrum, & Padcrbornam jacet, pariter Osing circa annum I 398. nuncupat. Fuit igitur Osierae, Osist, o silet, Osrine, Osri nominejusdem saltus, quem Teutoburgie0 Tacarus Vocavit, & non Pauca, nec obscura antiqui nominis vestigia, tum in tractu vicino innabrugae, sorsan prius Os nebruchteriae. Moller. in de-- - script.

112쪽

script Rheni lib. s. tum prope Dethmoldiam alibique supersunt. Nam vallis, qua illuc ex deserto itur, a fenthesi quasi jugum seu cacumen montis Dethmoldiensis gge I ubi Lippiensis silva desinit, campi es diis inpr I velut ossintempe, ho-

dieque voetantur. Idem Teutoburgiensis silvae tractus in dipi l mate Ottonis III. anno M 1. & Henrici Sancti anno MI II. quae infra in monumento Sendae leges, appellari videtur, de Foresti quia incipit de Delbina flumine ct tendit per Ardennam ct 4 Sineri u que in viam quae ducit ad Herisiam. In Henriciano eadem, verba, praeterquam quod Sisessi, Heris, & Dethna in eo legimus.. Caeterum Deilina seu Delhna hodie Sastre dicitur, & fines dic cessis Padectomensis in Zmfenbroiil praeterfluit. Ardenna Celtus a es, seplureseo nomine in Galliasilvae. Bucherius in Belg. Rom.

II. An. DCC. LXXXIII. J Annales Francici apud Pithaeum, Astronomus apud Reub. Regino in Chron. Poeta Anonym. lib. i. Annales Canisani, ita habent: Rex Carolis iter fecit perpa res Saxoniae, eo quod Saxones relesiarent, se cum paucis Francis ad Theorat ales pervenit, ibi Saxonespraeparaverunt pugnam in campo, &C. heotvaldi, ait, ct falsi Teuten et, seu Teutoburg, infra saltum de-Motaret.

113쪽

MONUMENTA

114쪽

FONTES AMISII.

MEMORIAE. SACRUM

ILLE. EGO. S .ΑΜISIUS.SURGENS. HIS. FONTIBUS. AMNIS OLIΜ. ROΜANA. NOTUS.IN. HISTORIA QVI.CENTUΜ.DELABOR.AQUIS. COMITATUS.IN. EQUORANTE. PERERRATIS. URBIBUS. ET. POPULIS NUNC. CAPUT. OCCULTUΜ. RIMATUS. VALLE. SUB. IMA FERNANDUS. NIVEO. CONDECORAT. LAPIDEAT. TIBI. NESTOREI. MERITIS. PRO. TALIBUS. ANNI LAETAQUE. PERPETUO. 6ΜPORA. VERE. FLUANTET. NOMEN. PERNANDE. TUUM. SIC. CRESCAT. EUNDO AUCTA. VELUT. NOSTRAE. GLORIA. CRESCIT. AQUAE

FERDINANDUS. DEL E

115쪽

FIMONUMENTA

I. VONTEs AMIs II. J Qui lingua vernacula a Melat' & Plinio Amisius, Amista a Tacito , Strabone Αμα Πα, Ptolemaeo A , atque inde Amasius, Amases, Amisso Amu- appellatur. Soliti enim Romani in fluviorum nominibus e in

a commutare; exempla in Alisone, ibi. Adr-a, Ambra, Amisio, pro Elpen, Eo, Eder, Emmer, &Ems. Ex tanI variis vero ejusdem.

rei nomen proferendi scribendique modis rectissimus is , quo Plinius & Mela antiquiores Tacito, Strabone& Ptolemaeo usi& fluvius ab urbis,castelli & praesidii loco distinguiturmon entia,

solum Α'μασία S Α, mrMic apud Strab. PML & alios geographos , Verum etiam apud Tacit. l. a. Cus Amisiae relicta, iasomne, oppidum vel munimentum significavit. Cluver. l.3. c. 18. Sehildius de Chaucis, lib. I. c. 9. I. ILLE EGO SUM AMIs I Us. J Clarissimus&nobilissimus amnis. Mela l. 3. c. 3. In Oceanum Amistus, Visurgis, ct A bis clarasmi. Pilia. l. . c. I . Amnes clari in Oceanum defluunt, Gu talus, Vsisius si e Vistula, Albis, Vsurgis, Amistus, Rhenus, Mosea. Adamus Bromens lib. I. hist. eccles. c. a. Nobilistat Saxonia - visent, Albis, Sala, insura, quartus situ, non dignitatis ordine, quo Salam longe praecedit ex magnis Samnia minibus es Asia, qui Wcs alos a reliquis istius provinciae dirimit populis. I ueor tur insaltu Padarburnense ; currit nutem per meios Fresnum terminos

in Oceanum Erit nicum.

3. OLIM ROMANA NOTVs IN HISTORIA. J P cipue Annalibus Taciti, lib. i. c. 6o. Caecinam cum quadragini cohortibus Romanis distrahendo hostiper Bructeros ad flumen Amistam mittit. antumque Amisam Luppiam amnes inter, vasatum. C.3 6. Mox reducto ad Amisam exercitu, legiones clause, ut advenerari, reportat. libo a. c. 8. inque ad Am iam flumen secunda na statione lemnitu . Gessis Amsae relicta, lavo amne. cap. 23. Plures Caesar

classi impositaspersi iam Amistam Oceano inmerit. In Strabone l. 7:

Inter

116쪽

Inter hos se aliasunt naistasi flumina, de quibus es Amasia, in quo

Bructeros Drusus naiialipraelio vicit. . QUI C ENTUM DELABOR AMI Is Co ΜΙΤΑΤ Us

IN AE QUO R. J Mela, Plin. supna citati num. I. in Britannicum. Adamus Brem. ad Aquilonem, sue Borealem Oceanum. Strabo l. 7.mfra EmHam , illustre in Frisia emporium, evolvitur. Isiac. Pont. lib. I. Orig. Franc. c. 9. longissimum enim cursum tenet,& quod si Martiano Heracleotae fides habenda, in perlegesi orbis, a fontibus Amisit ad ostia numerat stadia 23 Io. plurimos, que interim amnes recipit, atque in Oceanum defert: Quos inter nobiliores censentur 1. seu Mesa infra Telgetum, Alpha Monasteriensis ad Schoneflitam , laaud procul Lino Alpha Techlenburgicus, ad Meppenam Hvi, ad Oortum Sosia in ,

misium confluentes. F. ANTE PERERRAT Is URBIBUs. J Falso inter umbes, quas Amisius pererrat, Asthamer. in Tac. de morib. Germ. derbornam, Besenam, Asonasterium se Ossabrugum numerat :nain partim longiore , partim breviore intervallo ab iis distat. Qifas autem vere alluat, tabulae geographicae demonstrant; nimirum Midenhurium , Rhodam, Varendorpium, Tel tum, Rhesem, Lingam, Menenam, ubi Has, ut dixi, altero Caroli M. cum Saxonibus praelio & vidi oria inclytus amnis confluit , pervagatus inde pallidosa & sterilia loca, inque Frisae aditu S . sta auctus, & relicto ad sinistram Dollario lacu, ad dextram vero Embda civitate, immenso ore in Oceanum effunditur. 6. ET POPULI s.J ANsIVARIIs olim, qui pulsi a Chau-

eis Frisiorum limitaneos agros occupavere, Tac. 13. A nn. & nomine quaesito ab aliter vocantur. Cluver. Germ. antiq. l. 3. c. I 6. ANGRI VARII S, quorum defectio a terra Caesari

Germanico ab Amisia ad Visurgim profecto, ct castra in L m

tanti nuntiata, Tarc. a. An n. Cluver. Germ. antiq. lib. 3. c. I .

BαUCTERIs, quos in Amisia Drusus navali aelio vicit, Strabo I. 7. & filius Drusi Amisiam & Lippiam amnes inter, haudprocul Temtoburgiensisaltu volaruit, Tac. I. An n. CHAMAVI S, qui Γm cteris veris & antiquis accolis pulsis &excisis, Cum Angrueta a variis .

117쪽

MONUMENTA Tiis in sedes eorum mi raverunt. Tac. de morib.Germ. Cluri. 9. Altham. In Tac. de morib. Germ. Cluv. l. s. c. I S. & FR I-

Hamelmannus nugaturan genealogia Comitum Lippiensium , Uestphal. sed in vasto & arenosio deserto Semia, profunda vesti planities enia ac copiOSa staturigine surgentem, φα stadiis a fontibus Luppis est indit.

. PRINCIPIIS MORTALI A.' Alteram

quam hic subrecimus, Amisit inscriptionem ex ipso monu is documentum reputes velim. Initia nimirum instentiumrmum eX parvis fontibus , Inde rivis atque amni us undioue

ti alveum amittunt, sistuntque cursum tanquam Vmmi Deo praesicriptam , qui & Oceano limiteso L. Ita ΣπάVidrus, Lupina, Visurgis, Albis, Rhenus, stquam caeteros ast

ci S ex Parvis aniliis maximaS quasque urbes cxcrevissze an natu opera imitante, Una Roma hoc docer, quae pastoritia

Iuvenum manu a Romulo collecta, in eam potentiam in stbium ortus; sed nostra hic cumprimis spectare libet ia,

scribit 1 n

terique Transirhenani populi missa ad Ubios te hiriri rin

118쪽

mmmta servitis detra herent , etiam fera animalia , s clausa tene, , minutis oblimisit. Tacit. lib. Haec& C.Julii Caesaris debet l. Gall. lib. 6. Senecae lib. de gubernat. mundi, Plinii, Her diani lib. 7. Capitolini in Maxim. assertio. in post Taciti aetatem ad Carolum M. nullae per Saxoniam civitates, in quibus ex Canonum sacrorum praescripto Episcoporum sedes colloc ret , uti ipse querebatur Carolus. Hinc illas in frequentioribus vicis & castellis posuit. Verum in quas urbes villae ac vici illi, Chris ianorii in cultu, post excreucrint, testis Brema, Osia bruga, Minda, Verda, Monasterium, Paderborna, Halberst dium, Hildesium, Hamburgum, ne quid de Magdeburgo dicam, & aliis Episcoporum sedibus. Erfurtum cum se primum

moenibus integeret, D. Bonifacius Paganorum rusicorum urbem appellabat. Serar. lib. 3. rer. Mogunt. not. 29. Idem aliarum

urbium ortus, ctim primis ab Henrici Aucupis regno, quae ex villis in vicos, ex vicis in oppida, ex oppidis in civitates ac potentes urbes etiam dominis suis formidandas emerserunt. Sed& magnarum urbium occasus aspicias. Bardevicum olim apud nos, Julinum & Wineta, urbium nobilissimae emporiaque coleberrima,modo vix uia vestigia monstrant.Meibom.in Bardov. Ita quae olim, tcste Ovid. lib. I 3. Metamorph. Magna fuit censque viris De , . U

mne humilis veteres tantummoia Troia ruinaΥ.

Et pro divitiis tumulos ostendit amorum. Clara fuit Sparte, magna viguere Mycenae.

Oedipodioniae, qui uni nis nomina Thebae ' ' uid Pandioniae resant nisi nomen Athenae 'Stant nostrae per Germaniam urbes, & quot interim sua fata e per ρ quaeque liberae crant, in alterius imperium transiere, cum supra libertatem ingenia se ferrent: Et quae alia res risios furores peperit, quam nimia felicitas ' Florus lib. 3. c. I 2. Luxus, superbia, Religionis contemptio, caeteraque civium mala, quam

120쪽

ULΤIMA VETERUM BRUCTERORUM SEDES.

MEMORIAE. SACRUM

BRUCTER .HAEC.COL Γ.LOCA.FOETA.PALUSTRIBUS.UNDIS QUOD. NUNC. INDIGENIS. NOMEN. UT. ANTE. ΜΑ-THIC. VARUΜ. INFESTO. GERMANICUS. AGΜINE. CAESAR ULTUS. G. HOSTILES. DEPOPULATUS. OPES VICINAΜ. DRUSO. GENITORI CONDIDIT. -ΑΜ . TULIT. AUSONIIS. ΜΑNDUS.INFERIAS POST. UBIUS. FERRO.PARITER. GRASSATUS. m. IGNI OBRUTUS. HIC. ΜAGNA. CLADE REPENTE. FUIT ICTAQUE. TERGA. FUGAE.DEDIT. ET. SUA. SIGNA. RELIQUIT . INCLYTA VIRTUTIS. BRUCTEFLE SIGNA. TUAE

FERDINANDUS. DEL ET

SEARCH

MENU NAVIGATION