De antiquitatibus Lusitaniae libri quattuor a L. Andrea Resendio inchoati, a Iacobo Mendez de Vasconcellos absoluti & quintus liber de municipij Eborensis antiquitate ab eodem conscriptus. Cum alijs opusculid, versibus, & soluta oratione ab eodem Iac

12쪽

AC Iro CORDE MENS BENE Conscia conferuat patientiam. si decus per dedecm acquirere

13쪽

Ego Franciscus Pere: Collari Doctor Theologus perugi hunc tabrum, rissu Reuerendissimi patias Magistri acri Palati, et iis eo niihil reperifidei vel bonis moribus adue Mim: at que ita iudico posse typis man

dari.inquorum fidem hic scri ,

Me U. Decembris, M. D. X C V

FHincisias Perae Atido sui

14쪽

V Mi cmnes animi tui cogitiin '. . nes eo tendist Mae inuictisi O, -

gna I. quae latissime patent i sed iuniuersami chrinianam rumpat

minibus modis iuuare , tueri , ac propagare iῬaleas : nihil prae omittas quod ad commirem eius salutem , incolumitatemis , ornamen tumq.apertinere pine videatar. 2 lam catholicae dei , orthodoxae religionis curam' praecipue .geris: leges, te gumq. salutaria praecesta ab ι-mbus obseruari, diligentissime curata, res belli-ccas , ct militarem disciplinam in optimum statum redigere non cessata ., Ad haec etiam 'litu .

φum studia, ct omnium bonaruetis artiuae perbiam Ioues, diligis , ct in dies magis , ac in resorescere cupis . Id ego re im nuper sum expertus, cum mihi per litteras significasti , νι tibi exponerem in quo flatu esset opus. illud an

15쪽

tum ipse recognoscendi absoluendumq. susceperam. Feci itaque Ilatim, quod imperasti , vi plenius, cti ab ipsa origine rem omnem cognoscere posses , mis ad te exemplar epist D , quam ad piissimi Regem Henricum ante aliquot annos scripseram , in qua satis dis se

eas causas exposui, quibus exanimo, quoniam sex eadem epitiola , quae in huius libri initio ap- , posita es, omnes id facile cognoscere poterunt. Neque enim conuenit eadem sepius inculcare, apud te prisertim , cuius tempori ab omnibus parcendum iudico , nisii in publica commoda

peccare velint. Vnum hoc tantum addam, mei hac tam . prouecta Mate , ac tam multis agriatudinibys iam obnoxia hunc laborem haud quaquam suscepturum fulse, nisi singularis quaedam .

mea erga maiestatem tuam obseruantia, ct in

eredibile tibi obsequendi sudium .id facere ςρ dissent. Quod cum ita sit merito tisi bocipas i dicari, ac sub tui augusismi nomisis a liri s in publicum prodire debet: ut qui unque illud legerint si quid in eo utilitatis, aut hone, Ilae voluptatis inese putabunt , id omne tibi

acceptum referant: Accipe igitur rex invictissme Lusitaniam tuam , ex nouo , ct recenti Neterem, atque antiquam Indiam quema imodum eam, quae hodie te regnatue floret ac fortunis omnibus abundar, amas, ct peculiar; quadam beneuolentia prosequeris , sic etiam erus 'nimi ιθ in ista vetusta monimenta ο tene bi i i bris,

16쪽

: ante

usi niam

tibus

da lisa dans in

tibi rise

lim , ctive dicam , ex ipsius, ut faucibus erre ira pro tua vere regia animi magnitudine , beneficentia, tuere, dilige, atque amplecteret . Sic mim fiet, νt ea quae restant , si hac tibi placuisse iistellexero quam primum in lucem exeant, . Aiosus , accuratius elaborata. Deus Opta Max. te nobis i ex invicti no , ct νηiuersa

columen seruet. ibora Kal. Decembris . An no salutis . . M. D. X CII

ALFONSO S. R. E. CA D. . Emmanuelis Regis filio .

L LI, qui vetusta haec saxa , quae

vetieribus Romanorum Co- Jonhs,inueniuntur litteris notastae,admirantur, cui,ideue requiritht,mordentur abunde: nec so.

sum itim ab ineruditis istis, cras si . hominibus, sed interdum etiam a doctis adprime viris. Ab illis quidem , quo niafri quae non norunt ipsi, summati Irobant donfidentia, di ne scitu quaeque dignissima, male ignDrare mi-deantur, hinc latebram,& per&giunasbi ignorantiae petunt quasi gentilium nugas, ut pios de cet, sortiter spernant. Cur autem deistis, non

17쪽

dilitentianti Facete illi quidem;&' nimi idicua' Ia Opatione iocantur, tamen ν tinam quam salse ,

tam vere hoc ab illis fieret. Doniam vero demi nem me plus uno, horum laedit gic inas, accispe Princeps piissime, que pro causa mea,& eoru, qtii in ea a necum sitiat opinione dicenda habeam'. Primum omnitim, si teste Fabio, se cibeiid, tio, quam Graec orthographiam vocint, iunctae cum loquendbest,& nos Romaheloqui, & Qtrahere volumus , sietu eloquentiam ex doctimniis libris, ita orto graphiam ex marmoribus litas pe- tendam, apud illum peruincemus, qui rem pau- 'lo aequius, animo aduerterit. Malicii stodes o thogi 'aphiae sunt libri, quisque librarius suo more scribit, sua nititur opinione, mutat, in uertit: corrigit, .d lubet. Nec si Clae uix manumis,

aut Vergilij prae liber ferat, pensi quidquam habuerit, litto quod Gellius palam testatur sciolos in Sallultio, & alijs, meras fecisse nugas, illuc

eo. Vnde corrupta deflemus binmortalium auctorurn m unimenta, quidὶ cum codicem metu' itum quempiam in manus adsumi inus, non tam long taliam sciibendi cerhimustrationem, quam

ea est, qua passim nunc doqi pariter utuntur, &indocti i tu saxa, quod semel insculptum. est , aut incorruptum seruant, aut simul cum litteri. Pereui Sax inqu1na, quae ς q)dupa illud secti tam legenda reliquit. Nec enim ego aut prisc'ni mis es aut cenIta, i hoc est post collaica inimio nem incisa, sequenda hense. . Nec si intero uni

barbarisinum inue ero in saxq., auri marmora ri; ignauia, aut dormitantia , id di fendam, sed -ruinaee. quod perpetuum aluti amittiterinia sequax. Nec adeo morosas suas, ut quom

18쪽

niam semel, iteriamue , scriptiim inuenerimis .

quae piista sun I, lna deinceps sectio. Adhibenda prudentia est, ct quod eruditiori seculo placuit, Aisodq. constanter inuenitur, idum itandum . ltera deinde accedit utilitas, nec minima, Videlicet, quod saepe ibi legimus nominamrbium,quartim mentio in libit, est, quae nunc forte ignorantur . Qia od cum cosmogia phiae conducat multum . aitque adeo latine scriptu iis maxime,lum Nero aliud iucundisti muri , quod quae ad historiam attinent, &dicendi stippe lectilem , patriaeq. Ornatum , nonnumquam ad serunt. Errore ante hoc Badioeta, pax esse Iulia credebatur et Medobriga, Cetobriga, Salaciata, omnino ignorata . A quatum famatum ne menstio quidem ulla erat. De Augusti iurte, & fluuio Sarte apud I omponium , aliter a commentarijs deliratum,auctorq. apse silmma iniuria laceratus magis quam emendarus. omnia nostia dili rentia ut a situ informi ad sei uit, ita aliquando ab Hamria hallucinantium vindicabit. Sexcenta suppetunt exempla,qlia: ne longior sim,om illo. Mihi sic videtur: cui aliuti arridet, per me quidem licet illi sine hac morosa cura , profundum stertere. Ego iustis tuis parui, mi Princeps, & cupio, totam perlustrare Lusitaniam, veteresq. colonias denuo rediuiuas mundo facere. Sed nihil egie gium moliuntur,quos familiaris ris aqR o malignior domi premit. Quae per occason in Obla ta sunt peregrinanti, iamus . Dalt ri quae post hac tempus adseret. Vale, Eborae calendisbiabus. M. D. XXXI L. I.

19쪽

de pijssimo Lusitaniae Regi

Henrico huius nomi-

nis primo

Iacobus Moenetius Vasconcellus pri pse exoptati E D DI T AE sunt mihi litterae

tuae praestantissime Rex, ac non solum potentia, sed etiam incredibili virtutis, & sapientiae splendore admirabilis: in quibus mecum agis, de scriptis L. Andreae Resen dij: quae morte praeuentus, inchoata resi- qiiit,& mihi recognoscenda ,atque in lucem ede-da tradi iussisti. Quod onus ut scis , tamquam o impar humeris meis, cum recusarem, ingenij tentii ratem agnoscens, non tam imperi, iure quod facere poteras)quam benigno,ac blando orationis genere squa tua est singularis humanitas eo me adegisti, vis re inuitus, & rc nitens munus illud sui ceperim,quod non sine magnis dissicultatibus, me obire posse intelligebana. Tanta est

enim ad tua iussa capesset da animi mei alacritas, tam constans tibi obtemperandi voluntas, Ut nihil sit tam arduiam, tamq. dissicile, quod aggredi dubitem, dummodo ridi morem gerere Ideari. Antequam vero eam mihi prouincia stib-eundam eis mechim omnino constituissem: occurrit animo non defuturos , qui me tanquam hominem facilem. & parum de existimatione mea sollicitum reprehenderent, quod cum ma d ximo

20쪽

ximo in republica minere functus essem, dia in

. omni litterarum s enete, ipse ex me aliquid moliri,& efficere possim alienis scriptis operam imp ndere,& in ea facultate versari sustineam, quae ut vuljus hominum existimat, indigna est Nilo

iuris prudentiae studijs addicto,& in g bernac

lis rei p. tandiu versato. Sed tantum apud me habuit ponderis incredibilis quaedam mea erga te obseruantia, ut etiam cum aliqua honoris mei iactura, tibi parere,non dubitauerim. Equidem eos vehementer decipi, & errare semper exuti- inaui, qui putant seuerioris litteraturae studiosis, haud magni facere debere humaniorum ditaterarum cogitatione, sine qua ipsi fateamur ne- . cesse est, se minus idoneos inuenire, 'ad percipiendas, atque excolendas caeteras disciplinas. Nec ferendus est nostro hoc aevo, quo ia exulare coepit Getica, ac rudis imperitia, Theologus, aut iuris consultus, seu medicus insignis, qui.non Gmul bonarum litterarum cultum,& mediocrem vnim sibi comparauerit, sed de hac re alio sorsuran loco,&opportunius, de copi csius dicendi sese offeret occasio. Nunc vero ea praetermissa, tibi antiquitatum rationem reddere, & quo in statu sint ea scripta, de quibus certior a me fieri desideras, exponere, aggrediar . Amiqua rona norum mon amen tr,quae apud Lusitanos extat,

primus Andreas Resen dius inuestigare coepit,idq. cum per quinquaginta ferme annos, quoad per alias 'cupationes licuit; dili enter fecissee' quod ex ipsius litteris constat)nunquam ramea de ea re, ex professis, & serio scribe e tentauit. nisi quadriennio A. e ante obitus sui diem: proponens animo hoc antiquitatum opus, decem