Veritas in medio, seu D. Thomas doctor angelicus propositiones omnes circa theoriam, & praxim, rigorem ac laxitatem versantes a Bajanis usque ad quesnellianas 101 ... Praedamnans. Inserta est ... auctore Fr. Francisco van Ranst

발행: 1754년

분량: 461페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

famam bonum , ves quia ex Objecto, dc omnium circumsisntis rectum est, & bonum quod moraliter bonum appellare consueve iunt ves quia est memorium regni aeterni, eo quod sit a vivo Christi membro pex Spiritum charitatis, rej cienda est .

63. Sed dc illa distinctio duplicis j istitiae, alterius.

quae sit per Spiritum charitatis inhabitantem: alterius, quae fit ex inspiratione quidem Spiritus Sancti cor a a poenitentiam excitantis, sed nondum cor inli bitantis , & in eo chiritatem diffundent s , qua divina Legis justificatio impleatur, si miti ter rejcitur. 64. Item dc illa distinctio duplic s vi v ficationis salterius, qua vivificatur peccator , dum et pint tentia, de vitae novae propositum, dc in chaatio per Dei gratiam inspiratur I alterius , qua vivificatur , qui vere iustificatur Zc palmes vivus in vite Chi isto erficitur , pariter commentitia est , dc Scripturis minime con

gruens.

6s. Non nisi Pelagiano errore admitti potest usus aliquis liberi arbitrii bonus , sio non malus f dc gratiae Christi injuriam facit , qui ita sentit , dc docet. 66. Sola violentia repugnat libertati hominis natu,

67. Homo peccat etiam damnabiliter in eo , quod necesibio facit. 68. I.: fidelitas pure negativa in his, quibus Christus non est praedicatus, peccatum est. 69. Justificatio impii fit sermaliter per obedienti m Legis , non autem per occultam communicatio Nem , & inspirationem gratiae , quae per eam justificatos s.c at impIere Legem. Io. Η,mo existens in peccato mortali sive in reatu aeternae damnationis potest habere veram charitatem ι & charitas etiam persecta potest consistere cum

reatu aeternae damnationis. γ I. Per contritionem etiam cum charitate persecti, dc lcum voto suscipiendi Sacramentum coniunctam, non remittitur crimen extra casum necessitatis , aut

martyrii sine actuali susceptione Sacramenti. 72. Omnes omnino justorum am ctiones sunt ultiones peccatorum ipsorum i unde & Job , de Martyres a Diuitiam by Corale

22쪽

PRopos ITIONES BAII. IItyres , quae passi sunt , propter peccata sua passa

3. Nemo , praeter Chrissum . est absque peccato originali s hinc B-Virgo mortua est propter peccatum ex Adam contractum , Omnesque ejus asilictiones in hac vita, sicut de aliorum justorum , suerunt ultiones Peccati actualit vel originalis. 74. Concupiscentia in renatis relapsis in peceatum mortale, in quibus jam dominatur, peccatum est, sicut de alii habitus pravi. s. Motus pravi concupiscentiae sunt pro statu hominis vitiati , prohibiti praecepto , Non concupisces; Uode homo eos sentiens, dc non consentiens , transegreditur praeceptum, Nan eoncupisces s quamvis transegressio in peccatum non deputetur. 6. Quamdiu aliquid concupiscentiae carnalis in diligente est, non facit praeceptum , Diliges Dominum

Deum tuum ex toto corde tuo .

r. Satisfactiones laboriois justi Gatorum non valent expiare de condigno poenam temporalem restantem poli culpam condonatam. g. Immortalitas. primi hominis non erat gratie be. nescium, sed naturalis conditio.

9. Falsa est Doctorum sententia , Primum Hom nem potui sie a Deo creari, institui sine iustitia naturali Quas quidem sententias stricto coram Nobis examine ponderatas , quamquam nonnullae aliquo pacto sustineri possint , in rigore , dc proprio verborum

sensu ab assertoribus intento haereticas , erroneas , su spectas, temerarias , scandalosas , dc in pias aures ομfensionem immittentes , respective , ac quaecumque super iis verbo , scriptoque e nyissa , piae sentium a et oritate damnamus , circumscribimus , dc abolemus;

deque eisdem, de similibus posthac quoquo pacto loquendi , scribendi , dc disputandi sacultatem quibusicumque interdicimus . Qui secus secerint , ipsos omnibus dignitat: bus , gradibus , honoribus , beneficiis dc ossiciis perpetuo privamus , ac etiam inhabiles ad quaecumque decernimus et Uinculo quoque anathema tis eo ipso innodamus , a quo nullus Romano Postrtifice

23쪽

tilice inserior valeat ipsos , excepto mortis articulo .

liberare . Nulli ergo omnino hominum liceat hane paginam nostrae damnationis, circumscriptionis, abolitionis . interdicti , decreti , & mandati , privationis & innodationis infringere , vel ei ausiu temerario contraire . Si Quis autem hoc attentare praesium in pserit , indignationem Omnipotentis Dei , & BB. Petri , & Pauli Apostolorum ejus se noverit in eursurum . Datum Romae apud S. Petrum . An. Incar

nationis Dominice Millesimo quingentesimo sexagesimo septimo , Kalendis Octobr. Pontificatus Nostri

anno secundo.

Constitutio haee , dum Pius V. vixit , majoris Ie-nitatis gratia, nulla ad Bajmo directione facta , Scho Iadi Theologicae Lovaniensi praelecta est a MaximilianoMbrilion Vicario Generali Cardinalis Granυellani Ar ehiepiscopi Mech liniensis, cui illius diplomatis executio a Pio demandata suerat.

Notis deinde Constitutionis illius eausa in Universitate discordiis , de interim Sanctissimo Pontifice vita fiuncto , confrmata est Bulla Diana a Greg/νio XIII. ejus successore anno 24. Januarii , atque ad imum B um Is 8o. M. Martii delata a Francisco Toleto Societatis Iesu Presbytero Doctissimo , ae Religiosissimo , tunc Concio natore Pontificio , postea S. R. E. Cardinati . Hic Bajum ob opinionibus ilIis removere studuit, eum cohortatus , ut Sedis ApostGlicae judicio acquiesceret , quod a viro pio aequὸ ac erudito facile obtinuit. Sie vero hac de re sisti Academici impressi anno I 6so. Pa. 369. is Die itaque dictio ad i2. Kalend. Aprilis , horais ante meridiem decima in frequentissimo Conven-

,, tu , atque consessu Omnium 8c singulorum , Pro is fessoru in . Licentiatorum , Bacca laureorum . cae ,, terorumque studiosorum Saer. Theologiae , ingressius Scholas Theologicas D. Franciscus Toletus , is comitantibus eum ac deducentibus honoris cau-- si M M. NN. D. Baio , Cornelio Reineri , Gau-ἡano , ct Henrico Graυio , ac conscensa Cathe- ,, dra , cum eadem dire narrasset , quae antea Co

24쪽

M iam Magistris S. Theologicam facultatem reis praesentantibus dixe at , jussit per Universitatis, , Notarium Conrardum bivium litteras primum ., Credentiae ad eosdem Sacci Theologiae Doctoresis datas , deinde ipiam Bullam clara , dc intelligiis bili voce recitari , quibus lectis , convertit se adis D. Michaelem de Bali , petiitque ex eo , annὲ co- gnoscerein damnari in Rulla multos artιculos , qui , , in aliquot e3us libellis prιus editis continerentur , is etiam an eo sensu , quo in Rulla damnarentur ria Quo agnoscente . & cie dente quod sic : rogavitis eum deinde , anne eosdem , reliquos ibi eou- tentos damnaret , tum ille , damno , inquit seri eundum sitilla ipsius intentionem , ct sicut Bullais damnat . Deinde P aemus D. Franciscus ad reliis quos Doctores TheologCs con Veisus, interrogavit, δε annὲ eos iam articulos omnes damnarent, O Rulis iam reverenter susciperent i qui uno ore omnes re inis spondeiunt se eos articulos damnare , & Bullamri religiose habituros , atque observaturos . Eadem, , fuit responsio Licentia tortim , Bacca laureorum , & studiosorum : omnesque consona voce concla - , , marunt. Artιculos damnamtis , Tullam reverenteris suscipimus, atque obedientiam pollicemur . Fertur Cardinalis Toletus ea occasione dixisse , Iesaepins iterasse . Magis humilem Michaele Bajo , a doctiorem vidi neminem. Utinam eximiam Baji submissionem sectata suisset posteritas : non tot dissidia , turbae , procellae cum in infelix nostrum Belgium, tum in Gallias sese effudissent. Ad restae nandam plurium utriusque Ponti scis censurae obstrepentium audaciam, opus fuit, ut & Baji Pro positiones feriret Urbanus VIII. per Bullam in Eminenti

emanatam G. Martii 164 I.

At haec nequivit eos a Doct in a Baji avellere r eo usique proruperunt. ut Bullam istam, quia sibi refragaba tur , contenderint este subreptitiam , quod damnavit Alexander VIII. τ. Decembris I 69o. Sed neque sic lues extet minata est , jam stati in pro deunt centum propositiones & una , ictae Vaticano fui IIIas

damnas Aa sua. Turba. exorta . ob dam

natas

Propos.

25쪽

fulmine a Clemente XI. moderno Pontifice, in qu bustvidere est j lanter damnatas Baji assertiones magna ex parte instauratas. Uerum de his infra ad annum i I 3. Progrediamur modo ad Pi assatas Propositiones a Doctore Angelico , ut demonstrare conabimur , prae debellatas. Pro majori perspicuitate 8c ordine , eas dividemus in materias, quas D. Thomas tractat in sua 'timnia.

PROPOSITIONES DAMNATAE

Circa materiam, qua traditur in prima parte.

De integritate primi hominis.

PROPOS. DAMN.

I. TMmortalitas primἱ hominis non erat gratia seδneficium, sed naturalis conditio . Est in ordine Bullae 78. 2. Humana natura sublimatis , ct exaltatio in Gn- fortium disina natura debita fuit integritati prima eouditionis , is proinde naturalis dicenda est, is non supernaturalis. Est 2 r. 3. Absurdas eorum sententia , qui dicunt hominem ab initio dono quodam supernaturali, se gratuito super canditionem natura fuisse exaltatum , ut fide, spe, , Charitate neum supernaturaliter coleret. Est 23. 4. A vanis . ct otiosis hominibus , secundum in pientiam Philosophorum excogitata est sententia , qua ad Pelagianismum rejicienda est , hominem ab initio sieconstitutum , ut per dona natura superaddita fuerit largitate Conditoris sublimatus, ct in Dei filium ado. ptatus. Est 24. s. Integritas prima ereationis non fuit inrebita na. rura exaltatio, sed naturalis ejus conditis. Est 26. D. ΤΗΟ-

26쪽

D. THOMAS I. P. quaestione 86. ait. s. ad I. cor pus hominis antὸ precatum immortale fuit non per nasuram , sed i per Gratia Divina donum. Et in a. dist. I9. quaest. I. art. q. immortalitas, quam

Lomo habuit in primo statu , non inerat sibi ex sui Prinei. piis , sed is ex beneficio Conditoris. MNec ab Angelico magnus dissidet Augustinus; PU-

fe non mori, inquit lib. 6. de Genes ad litteram eap. as. Adamo prastabatur de ligno vita , non de eonditio

natura. Mortalis ergo erat conditione eorporis, immoraratis autem benefeio Conditoris . Ruit igitur propositio prima. Quantum ad quatuor alias, sic Angelicus I. p. qu. 9s. art. I. Homo se Angelus aqualiter ordinantur ad grariam 3 fed Angelus est ereatus ingratiar dicit enim Augustinus lι,. iv. de eivit. Dei, quod Deus erat ιn eis conis

dens naturam, O largiens gratiam 1 ergo se homo fui ereatus in gratia r Proinde humanae naturae sublimatio , di in consortium divinae naturae exaltatio c quae est a Gratia non fuit debita integritati primae Conditicinis r Gratia enim non debetur , sed g at is confertur. alioquin gratia jam non esset gratia ad Rom. II. hine simul tres aliae refelluntur propositiones , quae in idem serme redeunt . Vide infra ad annum I II. titulo de gratia Adami.

PROPOS. DAMN.

6. Eus non potuisset ab innitis talem ereare ho- in minem, qualis nune nascitur. Est s s. r. Falsa es Doctorum sententia primum hominem potuisse a Deo ereari sine justitia naturali. Est 79. D. THOMAS in h. sent. dist. 3I. quaest. 2. art. 2. ad 3. Poterat Deus a prineipio , quando hominem condidit , etiam alium hominem ex limo terra formare, quem incenditione sua natura relinqueret, ut scilicet mortalis, O passibilis esset , is pugnam eoncupiscentia ad rationem sentiens , in quo nihil humana natura derogaretur , quia hoe ex principiis natura seu corporis eonsequitur . Potuit igitur Deus talem creare hominem , qualis nunc nascitur , intellige mortalem ocis

27쪽

non enim creare eum inm culpa originan, sicut nunc nascitur.

Cur etiam homo a Deo condi non potvi e sine iustitia naturali , vere Iupernaturali homo enim , In- Dari ρο- quit S. Doctor, fuit creatus su gratia. gratia autem ruit sta nulli debetur , ut statim vidimus . itaque De ill rus na creari potuit. M pH- Quidni igitur e reari etiam potuit in statu natura ρυ- ra potuit enim condi sine gratia, potuit cona I morialis ct passibilis S pugnam eoneus centia ad rationem

sentiens . Condi itaque potuit in puris naturalibus. Vinrum quidem est , satum illum ab Augustino adversus PeIagianos constanter, &invicte suisse oppugna tum ἐν sed circa hoc accurate notandum est, quod Pe Iagiani statum illum natus ae pulae reipse a Deo con ditum esse teste Iansenio lib. i. de statu naturae pravrae cap. I. profitebantur , in eoque dogmate errores suos, ac Haereses tamquam in primo principio funda hant , exinde peccatum originale , & gratiam Chri ni Salvatoris reiicientes, ac vires liberi arbitrii extol

lentes .

Quia vero Augustinus totus suit in astruendo pec eaeo Originali , & in asserenda necessitate gratiae lChristi Salvatoris ; ideo totus etiam suit in oppu gnando, & evertendo dogmate illo Pelagii: Primum kominum rei a , de facto conditum fuisse in puris Naturalibus ἱ-infantes recenter natos esse in eodem satu, in quo fuit Adam ante Praυarieatronem: id est , ut ipsi volebant in statu Naturae putar. Statum illum, in quo de facto Adam fuisset eonditus , & in quo de secto omnes homines nascereri tur , Augusianus adversus Pelagianos actualis status naturae purae fabricatores , non ip tam possibilitatem status, qui nunquam suerat , ex utriusque testamenti Scripturis, quas teste eodem S. lati e lio. de bono per. severantia admittebant, omnibus suit viribus aggres

sus, dc psofligavit. Quod autem ad possibilitatem dicti status attinet.

eam Augustinus non solum Deo non denegivit, verum etiam agens contra Manichaos , qui respuebant Scripturas veteris testamenti . & teste eodem Augustino a Diuitiam by Corale

28쪽

sti , Scripturas novi testamenti corruptas dicebant , illam manifeste admisit . Verba Augusti sunt haec sequentia non semel nec iterum, sed tertio allegatar in primis lib. 3. de Libero Arbitrio cap. 2 . lib. I. retract. cap. 9. & lib. de bono Perseverantia cap. II. Suamvis ignorantia, e, discultas carnis essent homini Primor-uia naturalia, nec sic eu andus, sed laudandus esset

Deus.

Pugna tamen carnis non fuisset tam actis, & vehemens , ac illa, qtue modo est, quaeque ex Peccato originali, ex luctuoso isto semite sqno tam dirὶ tot quetur genus humanum profluit, potuissetque illius status concupiscentia facile eum auxilio Creatoris tunc Homini seeundum legem naturae viventi non defuturo intra fines rationis moderatricis imperio praescriptos contineri. Quod si dicas hominem in tali statu non potuisse pervenire ad beatitudinem supernaturalem, seu Claram Dei visionem, quam tamen naturaliter appetit. Respondeo eum pertingere potuisse in tali Hypoth si ad beatitudinem naturalem, Dei scilicet ut aut horis

naturae Cognitionem, & Amorem naturae compoti rationis proportionatum: unde homo non appetit secundam sua naturalia Beatitudinem supernaturalem , ut constat ex Angelico in x. dist. 1M q. I. art. 4. Quaestium. 3. in omnibus qua agunt propter finem oportet esse inclinationem ad finem , finis autem ad quem c modo diυina largitas hominem ordinaυit scilicet fruitio ipsius . est omnino supra facultatem natura creata eleυatus quia nec oculus vidit, nee auris audivit, nee in eor hominis ascendit, qua praparavit Deus diligentibus se , ut dieitur I. Corinth. 2. unde per naturalia tantum homo non

habιι fuscientor inclinationem ad illum Mem.

29쪽

PROPOSITIONES DAMNATAE'

Circa materiam, quae tractarer

in prima fecunda. De Libertate. PROPOS. DAMN.

I. Uod voluntario sit , etiamsi necessaria fiat, liba- re tamen fit. E st 39.2. Sola vιolentia repugnat Libertati Hominis naturA. d. Est s6. D. THOMAS in v. dist. 1 f. quaest. I. art. 1. ad Σωad libertatem arbitrii pertinet, ut actionem aliquam facere possit, ,, vel non Deere is . Quod vero quis voluntari ἡficit, si necessario id ficit, illius oppositum sacere non potest . Unde tuit propositio prima. Hinc amor beatificus, cum in eo sit sella amandi neeessitas , proprie liber dici nequit , quod tamen Bajus a fieria it , Dum enim lib. de Libero Arbitrio eap. 4. ait Angelos felici qua dam necessitate constrictos Deum , atque iustitiam im mobiliter diligere , postea cap. 6. eosdem Liberrimos vo- east , etiam in eo, quod justitiam diligunt. Ad secundam sie Angelicus contra Gentes. cap. 68. Dominium, quod habet voluntas supra suos actus, per quod in ejus potestate es velle veI non velle quod Dominium est de ratione libertatis) exeludit determinationem voluntatis is ad unum, . , violentiam causa exinterius agentis. Non igitur sola Holentia, seu eoa ctio repugnat Libertati Hominis naturali, sed praeter exclusionem violentiae , seu immunitatem a Coactione cui ordinarie loquuntur requiritur etiam immunitas a Neresesitate, seu determinatione ad unum .

PROPOS. DAMM3. Omo peeeat etiam damnabiliter in eo, quod ne-

. Is Lib/rtatis modus , qui est a nerestate, sub L-Iertatis nomine non reperitur in serjturis, sed solum non. en libertatir a peccato. Est 4r.

30쪽

D. THOMAS qu. 6 de malo, hae positio tertia tollis

rationem meriti, is demeriti in humanis actibus. Non enim videtur esse meritorium , vel is Demeritorium is quoa aliquis sie is ex necestate agit quod vitare non possit M. Proindὸ ruit haee tertia . De hac latius insta ad tertia infansentanam. Quoad quartam, illam facultas Τheologica Lovantea sis resutat apud Seeraertium pag. III.,, Quod vero ad ,, ipsum pertinet libertatis vocabulum s neque id ve-ι, rum est , eum libet talis modum , qui a necessitata ,, est , non repetiri in Scripturis sub nomine i berta- ,, eis I sed sol dira a peccato libertatis nomen. Ubi enim

, , P ulus ait subintroisse fa*os fratres ad explorandam s. ,, ipsorum libertatem quam habebant in Christo Iesu .

,, eam libertatem significae , quae est a necessitate . nec tantum libertatem a peccato . quae interior de,, coram Deo est: sed exteriorem illam a necelsitate ,, observandae Circumcisionis, caeterorumque servilium ., Operum Moysticae Legis : quemadmodum eum lo- ,, cum Veteres & Graeci dc Latini interpretati Iunt ais usque ade5 ut praeter eam l: bertatem , quae est a ., necessitate naturae , ex qua liberum arbitrium pro.

is priὸ nominatur, dc illam . quae est a violentia seu is coactione, agnoscenda sit non solum libertas a pec-- cato, quae Saninis Dei hominibus Veteris Legis te mis, , pore non defuit, sed etiam libertas quaedam Evanis gestea a jugo tam gravium tamque multiplicium is eae rem Oniarum: qua libertate de ii nunc per Chriri stum fruuntur , qui tamen peccato servire non deη ,, sinunt.

De peccato in genere, de peccato

. A D Rationem , e, definitionem petrati non pertime A voluntarium : nec definitionis quastis s , se eaufa ct originis , utrilm omne peccatum debeat esse voluntarium . Est 46. 2. Unde peccatum originis vria habet rationem poe-B χ eati

SEARCH

MENU NAVIGATION