장음표시 사용
41쪽
a. Pera Catechumenorum, ne fides Spaenitentia ana te remissionem peccatorum facta sunt visa ater meritoria , quam vitam ipsi non consequentur , nisi prius praeedentium delictorum impedimenta tollantur. Est , 8.1. Opera bona a filiis adoptionis facta non accipiunerationem meriti ex eo , quod fiunt per spiritum adoptionis inhabitantem eorda filiorum Dei e sed tantum ex eo , quod sunt eonformia Legi, quodque per ea prastatur obedientia Legi. Est II. 3. Ratιo meriti non con it in eo, quod qui bene opera. tur , habeat gratiam, O inhabitantem Spiratum Sanctum, sed in eo solum , quod obedit divina Legi. Est i s. . inera iustitia , se temperantia , qua Christus saeit, ex dignitβte persona operantis non traxerunt ma1o. rem valorem. Est i9.
s. Pelagii gententia est , opus bonum ritra trariam adoptionis factum non est Regni ealestis meritorium . Eit a 2. 6. Sentiunt eum Petitio, qui dicunt esse neeessariunx ad rationem meriti, ut homo por gratiam adoptionis sublimetur ad statum deificum. Est I . . Illa Doctorum distinctio divina legis mandata bisa. νiam impleri, altero modo quantum ad praceptorum ope-νum substantiam tantam; itero quantum ad certum q-dam modum , videlicet fecundum quem valeana operantem perdueere ad regnum aternum i hoe est ad modum meritorium eommentitia est, ct explodenda. Est 61. g. Illa quoque distinctio, qua opus dieituν Bifariam bonum, vel quia ex objecto, is omnibus eireumstantiis rectum est , ct bonum quod moraliter bonum ave Iare consueverunt vel quia est meritorium regni aterni , e. quὸd fit - υiυο Christi membro per spiritum Charitatis , rejicienda est. Eu 6 a. s. Θ od pie , ct juste in hae mortali vita usque in Mnem conservati vitam eonsequimur aternam , id nou proprie ἔ.atia Dei, sed ordinationi naturali statim in tio Diuii irco by Cooste
42쪽
rἰo ereationis con tuta justo Deo judicio deputandum esse neque in hae digributione bonorum ad Chrsi meri. tum respicitur , sed tantum ad primam institutionem generis Humani in qua Lege Naturali constitutum est i uel o Dei judicio obedientia mandatorum vita aterna νeddatur. Est Ir. o. In redemptis per eratiam Christi nullum inυεniνῶ potest bonum meritum, quod non sit gratis indigno coIIarum . Est gri I. Operibus plerisque, qua 4 fidelibus ne, solum
Mi Dei mandatis pareant I cujusmodi sunt, obedire Parentibus , depositum reddere, ab Homicidio, ὰ furto, fornieatione abstinere , justimantur quidem homines , quia sunt legis obedientia ct vera legis justitia , ηεπramen iis obtinet inerementa virtutum. Est 44. I 2. Opera bona justorum non acripient in die judi. eii extremi ampliorem mercedem , quam justo Dei judicio mereantur accipere . Est 34. D. THOMAS 2. 2. quaeli. 2. artic. s. in corpore: a eius nostri sunt meritorii in quantum procedunt ex Gratia r se I. z. quest. II . art. s. Gra/ιa est principium cujuslibet boni operis meritorii : gratia vero nequaquam consistit cum peccatis , ut ad pro p. 3. praecedentem mox vidimus: proinde opera Catechumenorum ante remi iasionem peccatorum non sunt vitae aeternae merita, seu meritoria , supposita autem remiisione peccatorum , sunt meritoria tum in his, tum in aliis ration e gratia
inhabitantis corda siliorum Dei. Unde perperam dieitur . quod bona opera facta λfiliis adoptionis accipiant tantum rationem meriti, eo quod sint Consol mi a legit Principium enim & radix meriti est Gratia, ut statim ex D. ΤHOVA collegimus, Suffragatur scriptura Joan. I sicut palmes non pors ferre fructum, nisi manserit in vite , sic nec vos, nsi in me manseritis: per Charitate in aut Glatiam. Hinc ad meritum requiritur non solum opus bonum, sed etiam operantis dignitos, & excellentia ad statum amicitiae, & filiationis Divinae elevati. Ex quo sequitur , opera justitiae 3e temperantiae . quae Christus secit l, ex dignitate persona operantis maiorem traxisse valorem. Nec
43쪽
Nec sententia requirens ad meritum dignitatem o- petantis, ita ut ille debeat esse in gratia, seu per gratiam adoptionis sublimatus ad statum Deificum , ea sententia Pelagii; illam tenet, & docet Seriptura s cra Ioco citato. Angelicus, & omnis Torrens The
logorum . unanimiter sex inter conditiones ad meritum requisitas etiam hanc tanquam unam ex Praei
puis statuentium personamscilicet merensem debere essa ingratia constitutam.
Possunt quidem mandata Legis impleri Mantωm aa
praeeptorum operumsubstantiam, & exerceri opera ma ratirer bana ab illis, qui sunt extra gratiam , ut su pra titulo de operibus Dais fine gratia vidimus ex SS. Augustino, dc Thoma , non tamen mandata secundum certum quemdam modum videlicet secundum quem valeant operantem perducere ad regnum aeternum hoc est ad modum meritorium a impleri possunt, nec est aerceri opera meritoria regni aterni sine gratia. Undὰ il. Iae ambae distinctiones explodendae, aut rejiciendae nota
sunt, utpote iandatae in Praeclarissimis Ecesesiae D etoribus. Nou issima verba sunt Augustini adversus Iu Iianum et per gratiam solum potes homo ad asternum Dei donum, regnumque perduci.
Hinc quod pi ἡ & suste in hae mortali vita usque
in sinem conversati vitam consequimur aeternam, id certε non ordinationi naturali , qua statim initio creationis constitutum est, ut justo Dei iudieio obe dientiae mandatorum vita aeterna reddatur . sed pro priis Gνatia Dei adscribendum est 3 omne enim opus meritorium profluit ex Gratia , per quam impletur
obedientia mandatorum ἔ praesertim vero perseveran pia finalis tot inter procellas felicem portum nacta . Deus gratis perseverantia bonum largitur, cuicumque illud largitur l. a. q. II 4. art. 9. Retinet quidem Perseverantia Vitam consecuta aeternam justae retributionis rationem , sed celeberrima verba Augustini sunt . Deus dum nostra merita coronat, is sua dona eoronat. Non sic tamen extollenda est Gratia I ut statua
mus nullum posse inveniri bonum meritum , quod non sit gratis indigno collatum, eum & justi mereantur augmentum Gratia I. 2. q. II 6. art. 8. ad 3
44쪽
Quae proinde non confertur an ignis, sed bonorum ope rum , quae exercent, intuitu . Unde & iis obtinet incrementa υirtutum .
Quoad propositionem ultimam . communis est Theoo Iogorum assertio, justorum merata a Deo ptaemiari ultra eondignum ex effusissimo in filios suos amore. &liberalitate . Itaque opera bona justorum accipient in die rudieii extremi ampliorem mercedem , quam ju-so Dei judicio mereantur accipere .
De meritis Angelorum, & primi Hominis.
PROPOS. DAMN.AT Ee Angeli, nee primi hominis adhuc integri meri-1 ea reetὶ vocantur gratia. Est l.
1. Primi hominis integri merita fuerunt prima ereatio nis munera , sed lux modum loquendi Scriptura non re voeantur grat a o quo sit, ut tantum merita, non e .siam gratia debeant nuncustari. Est .
3. Dona concessa homini integro , , Angelo forsitan non improbanda ratione possunι dici gratia, sed quια se.
eundum ullum Scriptura Dcra , nomιne gratia eam tan-νAm munera inteliguntur, qua per Iesum Christum male merentibus , ct indiguis conferuntur, ideo neque meri. ra , neque merce , s 4 illis reditur , gratia dici debet . Eu s . Et bonis Angelis ct Primo Homini. si in illo statu perseverassent usque ad ultimum vita , felicitas esser memces, O non gratia . Est 3. s. Visa auνna homini integro . ct Angelo promissa Dir intuitu bonorum operum: O bona opera ex lege natura ad illam eonsequendum per se subsiciunt. Est 4. 6. In promissione factAE Angelo, O primo homini cantinetur naturalis justiti4 conmtutio, qua pro bonis operibus a Llio respectu vita atern- justis promittitur. Est s. r. Naturali lege ceniturum Dillhomini, uisi inobe,
dientia perfeυeraret, μή e m vitam pertransiret, an quo mori non posset. Est 6.8 Sicut opus malum ex natura sua est mortis aterna m σitorium , sic opus bonam ex natura fua est vita eterna meritorium. Est t.
45쪽
D.THOMAS 2 2. q. Iga. arr. 2. Radix merendisChuristitas, sive gratia: quod etiam locum habet tum in A, gelo, tum in primo homine. Probatur hoc primo de Angelo . I. p. q. 62. art. I. Si aliquidsit supra naturam. voluntas id assequi nou potest, nisi ab aliquo aliosveν-- leurali principio ad uta : ruatitudo autem ultima excediect naturam Angelicam, se humanam are. 4. , adeo dicendum est, quod Angelus beatitudinem obtinere seu mereri non potuit nisi per auxitium gratia, quod est fuera naturam . Confirmatur illud ibidem Angelus per gratiam
beatitudinem meruit Et ad 2. is Conversione naturali,. Angelus non meruit beatitudinem, sed conversione ehari- satir, quaere,, per gratiam. Probatur id modo de primo homine I. L. qtiaest. II a te. 2. in corpore : Nominis sine gratia duplex statias considerari posest. Unus quidem natura integra, qualis it in Adam an3e pereatum . Alius autem natura cor rupta , sicut est in nobi/ anta reparatιonem gratia.Si ergo Io- quamur de komine quoad primum flatum , sic una ratione non potest homo mereri is absque gratia vitam alernam par pura naturalia quia scilicet meritum hominis dependet ex praordinatione divina r Actus aiatem Ieujustumque rei non ordinatur ditanitus ad aliqHd -- cedens proportionem virtutis, qua est principium actus rhoe enim est ex institutione divina providentia, ut ni-kil agat, extra virtutem. Esta autem aterna est quo uam bonum excedens proportisnem natura creata ,
inde est, quod nulla natura creata est fugietens prine pium ι, actus meritoriι v, sterna, nisi superaddatur aliquod superna urais donum, quod gratia dieitur si Si verὸ loquamur de homine sub pereato existenta, leu in statu natura eorrupta q. artis I. in corpore. 3 De virtuo gratui tu superaddita vir tis natura indiget hemo quantum a. duo , felliret au f netur . Od ulterius ut bonum supernaturalis virtuti operetur . qubds meritorium. Ex hoe clarissimo, solidissimoque D. Thomae discursu totum hariim propositionum systentaevertitur. Probatur namque Adamum non potuisse mereri absque gratia vitam aeternam, eo quod vita aeternast quoddam bonum excedens proportionem naturae Creatae, Al unde tamen Glatia, quae in hoe statu, intuita
46쪽
meritoru Jesu Christ i datur, specialior & major est, datur enim homini quantum ad duo : primo scilicet uesanetur ι gravem quippe et infirmitatem peccatum originale quoad voluntatem , intellectum & appetitum inferiorem inflixit: atque ideo gratia illa vocatur mediennalis 3 secundo datur, ut bonum supernMuralis ordinis operetur. Licet vero haec Gratia sit major, illa tamen. quae Adamo in statu naturae integrae , Ac sanae collata est quae idcirco appellatur gratia sanitatis non dein
sinit esse vera Gratia , utpote gratuitum Dei donum excedens proportionem naturae creatae. Hinc Augustinus quem perperam Bajus suum in patronum allegat dicit libro de cor re p. dc grat. cap. x I. Lur. vero Adam non habuit Dei is gratiam y is imo veνs habuit is magnam , , . sed di parem, ut jam dictum est, nempe fanitatis. Item Enchir. cap. IO6. is sine gratia nee tune
ullum meritum esse potuisset ,, . Unde salsum est bona opera ex lege naturae ad vitam aeternam consequendian homini integro suffecisse, illamque ei & etiam Angelo su isse pronia ssa m intuitu honorum operum .' Ulta enim aeterna, seu Beatitudo ultima excedit cui vidimus O naturam Angelieam ct hv. manam e Adeoque utraque operibus viribus naturae einlieitis est illi adipi scendae impar, de insufficiens . Fefellit Bajum propositio haec ultima , quae videtur suisse quasi aliarum basis : Sicut epus malum ex natura sua est mortis aterna meritorium , sie opus bonum ex natura sua est vita sterna meritorium. Sane plura re inqui tuntur ad bonum, quam ad malum: Ad hoc natura
sibi suificii : ad illud copus meritorium in merente radix, & principium merendi, quod est Gratia, requiitur ob rationes hic per totum allegatas.
47쪽
Circa materiam, quae traditur in secunda fecundae. DE INFIDELITATE PROP. DAMN. UNICA . IN Melitas pura negativa in his , ibus Chrsus non espradieatur, peccatum est . Est o g. . D. ΤHOMAS 1.2- q. Io. art. I. in corpore In elisas dupliciter aecipi potest: uno modo secundum puram nega rionem : ut dicatur ι delis ex koc solo, quod non habeat
fidem : Alis modo potes intelligi insidalitas fecundum Contrarietatem ad fidem : quια friιιcet aliquis repugnat auditui fidei, vel etiam contemnit ipsam fecundum ii. Iud Irat. 13. quis credidi: auditui nostro se in hoe proprie perficitur rario infidelitatis , se ferundum hoc in a. Lias quae dicitur Fositiυ est peccatum . Si autemaeeliatur fecundum negationem puram a sicut in iura, qui is nihil audierunt de se, , t quae infidelitas indὸ diei.
tur negativa ,, non bet ratronem pereati sed ma. tis pama , quia talis ignorantia dιtiinorum ex peceat primi parentis consecuta est.
I. UIEr contritisnem etiam eum Charitate perfecta . o. A cum voto suscipiendi Sacramentum conjunctam non remittitur crimen extra casum messitatis , aut mari rii , sine actuali fusceptione Sacramenti. Est ri. 2. Homo existens in peccato mortali, sive in reatu ate aea damnationis potes habere veram charitatem , ct charitas etiam perfecta potest consistere eum reatus aterna damnationis . Est ro.
3. Pharatur perfecta ,'sincera , qua es ex corde pM-- , ct conscientia bona, ct fide non ficta tam in Catec-menis , quam in paenitentibus potes esse sine remissione peccatorum. Est 3 i. . Charitas illa, qua est plenitudo legis, non est sempeν conjuncta cum remissione peccarorum. Est 32.
48쪽
. Catechumenus iuste , recte , ct sancte vivit, Omandata Dei observat, ac legem implet per Charitatem ante obtentam remissionem peccatorum, qua in Baptismi lavacro demum percipitur. Est 33. D. ΤHOM AS in supplemento q. s art. I. in argumento sed contra : Ωualibet gratia gratum faciens delae omnem culpam mortalem, quia simul cum ea stare non potest, sed qualibet contritio est Gratia gratum faciente inriformata ; ergo delet omnem culpa. Item in corpor. Ωuantumcumque parvus sit dolor, dummodo ad , , contritionisis rationem fusciat omnem culpam delet is Quod veto loquatur D. THOMAS de contritione
conjuncta cum υotos cipienda Sacramentum cui tacitae objectioni occurratur constat ex articulo 2. ad I. Contri r io υera non est, nisi propositum confitendi habeat annex um. Non itaque ut crimen remittatur sinὸ actuali susteipt ione Sacramenti, currendum est ad casum necessitatis . aut Mart=rii. saeeunda Propositio resellitur 2. 2. quaest. 14. art. I L. P er peccatum mortale sit homo dignus morte aterna secun drim illud Rom. 6. stipendia peccata mors . Quilibet υeQ
habens charitatem habet meritum vita a terna .... nul
tu, autem potest esse simul dignus vita a terna , oe morara a terna i ergo impossibile est quod aliquis habea
rharitatem cum peccato mortali, , ζ adeoque choritas eistiam perfecta non potest consistere cuni reatu aeternae damnationis, quae per peccatum mortale incurritur.
Atque hinc ulterius Charitas perfecta . & sincera quae est ex corde puro 3c conscientia bona . & fide non ficta tam in Catechumenis, quam in pamitentibus , & Charitas illa, quae est plenitudo lega, nequitulle sine remissione peccatorum . Nec Catechumenus jus d , recte , 3c siniste vivit, S: mandata Dei observat, ac lege in implet per Chalitatem ante obtentan remissionem peccatorum : cuni
Charitas remissionem illa supponat utpote cum peccata incompat bilis . Confer, quae diximus supra titulo d justitia , seu iustificatιone, cui Cliaritas inseparabuit erannexa est . isi
49쪽
Circa materiam, quae tractatur in tertia
parte, ct fpplemento. De Ab lutione Sacerdotis, & Baptismo. PROPOS. DAMN.
I. T Eeeator poenitens non viυificatur ministerio Saeεν. I doris absolventis . sed a solo Deo , sui Pinnarenaeiam suggerens , inspirans vivificat eum , m refuscitat,
minserio aurem Sacerdotis solum reatus tollitur . Est fg. 2. In peccato duo fiant s actus , O reatus; transeunte autem actu nihil remanet nisi reatus, sive obligatio ad poenam. Est 36.3. UnLὶ in Sacramento Baptismi, aut Sacerdotis ab . Iurione , proprie reatus peccati dumtaxat tollitur. O mi. ni plerium Sacerdotum solum liberat a reatu. Est fg.D- THOMAS 3. p. q. 84. art. 3. ad 3. Deus per Autho ritatem is is peteato absolυie, se peccatum remittit et Sacerdotes tamen ,, utrumque facimni per ministerium is , inquantam scilicet verba Sacerdotis an hoe Sacramento inis strumentaliter operantur in ,, virtute divina issicut etiam in aliis Saeramentis .... Unde is Dominus expresse u4 rumque: nam Matth. I 6. dixit Petro , quodcunque solvaris super terram cte. O Ioann. a. o. ixit discipulis 3 is quo-νum remiseritis peccata, remittuntur eir et Deinde in suppl. qu. IS. are. I. in cor p. virtus Claυium c quae est in Sacerdote iis operatur ad eulpa remissionem is .... si eut is aqua Baptismi. Unde Sacerdos & Baptizans non sum reatum, seu poenam peccati tollunt, sed etiam instrumentaliter ipsum peccatum. Accedit, quod juxta commune in Theologia prolo. quium , Sacramenta novae legis etfieiunt id quod significant, verba autem haec ego absolvite , in Sacramento Poenitentiae a Sacerdote ministro prolata, significant absolutionem a peccatis . pioindeque illam erficiunt , di consequenter Sace 'dos non tantum absolvit poenia tentem a reatu peccati , sed etiam ab ipso peccato r
50쪽
Cumque de illa verbi ego te Baptizo , tignificent absoluetionem a sordibus peccati, ideo similiter Baptizans Baptizatum ab illis abluir
in Satisfactione, α InduIgentiis.
δε remanet, ct corporis resurrectio proprie non nisi meritis Christi adscribenda est. Est io.
a. Satisfactiones laboriosa jummatorum non valent ex. piare da eoodigno poenam tempor tem resantem post eulpam condonagam. Est pr. 3. Suando per eleemo Inas, aliaque paenitentia vera Deo fatisfacimust pro poenis te oratibus, non dignum pretium Deo pro peccatis nostris offerimus ; sicut quidam eννantes autumant; nam alioquin essemus follem aliqua ex parte nostri redemptores et sed aliquid facimus , cujus initii u Christisatisfactio nobis svocatur, is communica. sur. Est sy. l
. Per paFones Sanctorum in indulgen iis communiea. ras non reaimuntur nostra delicta et sed per communiea. sionem charitatis nobis eorum passones impertiuntur, ut
digni simus, qui pretiosAEnguinis Christi a pinnis pro peccatis debitis lueremur. Est 6 o. D. ΤΙ ΟΜAS in supplearento q. I 3. art. I. ad I. qua uinium ad poena remissionem ῆ seu solutionem eam unus aiarari a sortiori sibi potest mereri mediante charitate. Non igitur solutio poenae temporalit, quae dinaisso peccato saepὸ remanet, tantum Sc unice Meritis Christi asseribenda est , ita ut homo in charitate sive gratia existens, proprie non mereatur remissionem poenae , seu satissaeiat, sed tantum aliquid agat , euujus intuitu Christi satisfactio sibi applicatur , de communica turr Hoc enim ex verbis jam relatis consulatum est ;& praeterea refellitur citato articulo in corp. quanoraem ad solutionem .ebiti , vel poenae et aliquis potest fatisfacere , dummodo sit sat Charitato , ut opera ejus fati actoria esse possint. Nec per hoc derogatur meritis, aut satisfactioni