장음표시 사용
11쪽
5 5 Cuius mortui corpus eum eodem nonnulli dicerent inferri oportere, quo ii, qui ad supplicium essent dati. Si primum enuntiatum Per se spectetur, falsum non est inferre, quod in codice archeirP seriptum fuisse Parcensis uel rbyiani
Sangallensis et unius et alterius deteriorum consensus demonstrat Tenui tamen inferri, ciuia, si inferre scripsisset Nepos Vi in eum errorem incidere poterat, quo ii pro eos poΑuit. Quem quod ita removit auckius, ut ii deleret, non potest satis probabile vi deri cum cur quis hoc addiderit, nulla causa inveniatur. Clin. 4, 3 Cotidie sic cena ei coquebatur, ut, quos invocatos vidisset in foro, omnes devocaret; quod facere nullum diem praetermittebat. Cum a verbo pra termittebat et accusativus nullum cliem et infinitivus facere simul aptus esse non posset Nepoti aut quin facere aut nullo die scribendum suisse monueram. Neque enim Perigonii ratio ad Sanctii inervam IV. 6, 16 proposita, quam Heusingerus et alii secuti sunt, ut nullum diem SSet accusatiVus temporis, propter ambiguitatem probari uolest, eum longe familiarius esset Latino homini, ut uuc accusativum obieci exi- sitimaret. Nunc omiSSO anacolutho, Bd quod antea confugeram, cum lenis sit mutatio frequentis datariorum erroris, nullo te edidi. I 1s. 4, 3 Hunc Lysander, domum cum rediSSet, postquam de vis rebus oestis iapud miaximum regiStriatum, quae Noluerat, dixerat, testimonii loco librum a Pharniabazo diatum a recliuit Sunt, qui dixit scribendum contendant, Ius riuamperfectum librario ad Ottierat aberrante ortum esse Trinantes. Facilius etiam ora librarios accusare Bi m. 9, Λ illi, ut limen eius intrarant, foribus obseratis in lecto cubantem in Daciunt. ConStat iam inter omne particulae IOStquam semper plusquamperfectum adiungi, cum certum interVallum indicetur, os quod aliquid a iuni sit, cuius rei frequentisSima Sunt exempla Nepotis a me collecta spicilegii prio-
iis p. 42 quibus addendum Att. 22, 3 Dcique dis quinto, postqvam tu consilium
inierat, decessit. Reliqui loci, quibus Plusquam Persectum cum hac particula et eieris, quae eandem regulam Sequuntur, com Ponitur, nondum satis accurate sunt tractait:
nimis enim leviter hanc quaestionem iligit Iandius urseil. IV. 499. Ac primum quidem necessario Plusquamperfectum Ponitur, eum apodosis hoc tempus habet qui enim aliter, quod ante hoc tempus laetum esset, signi silearetur velut apud Caecilium
Statium 44 am si illi, postquam rem paternam amiserant, eg tqte aliquantisper iactati forent, ep. Alc. 6, 2 Nam postquam exercitui praeesse coeperat, neque terra neque mari hostes pares esse potuerant. Sali Cat. 24, 3 post ubi aetas
tantummodo quaestui neque Iuxuriae modum fecerat, aes alienum grande consaverant, Iug. 108, 1 bi cum Boccho Numida suidam spar nomine multum et familiariter agebat, praemis8us si e qui raemissus erat , Iugurtha, postquam Sullam accitum audierat. Muc reserendus est etiam siceronis locus de imp. Cn. Pomp. 9, 25 non fuit e contentu8, quod ei praeter spem acciderat, ut illam,
posteaquam pulsus erat, terram umquam attingeret haec enim ad acciderato ferri apparet Deinde plusquam perfectum Semper ponitur, ubi iterata res commemoratur, ut a Cic. Verr. IV. 3, 5 Me88ianam ut quiSque OStrum enerat, haec visere solebat; ep. Alc. 1, idem, simulac Se remiSerat neque cauS Suberat, Cur animi
laborem perferret, luxuriosus, dissolutus, bidinοSus, intemperans reperiebatur: Sall. Cat. post, ubi pericula virtute propulerant, Sociis citque amicis avxilia portubunt: 9, 3 audacia in bello, ubi pain Uenerat, aequitiat Seque remque publicam uriabant: 13 4 haec iuventutem, ubi familiares ope defecerunt, ad facinora inconuebant; 16, 2 post, ibi eorum famam atque pudorem attriverat, maiora alia imperabat; ug. 60, ubi hoste paulum modo pugnam remiserant, intenti proelium equestre prospectabrent. Praeterea iterumque liusquam perfectum ponitur cum apodosi non simplex actio, Sed Status quidam significatur. Sic Cicero dixit Brut 89, 30 quamquam is quidem Silebat, ut erat Semel a contione universa
relictus: ad Att. V. 10, 1 Ut Athenas veneram, expectabam ibi iam quartum ciem Pomptinum; Sall. Iug. 44 4 postquam decreverat non egredi proDincia quantum temporis aestivorum in imperio fuit, plerumque militem stativis castris hubebat; 8, 1 Metellus laetissimis animi excipitur, plebi patribusque, postqvam
invidia decesserat, iuxta caruS, i. e. Cum carus esset. uamquam hoc casu invenitur
est tib armisque rece8simus, cum proScriberentur homine atque eae omni regione
caperentur ii, qui adversarii fuisse putabantur rcit ille Romae frequens atque in foro et ore omnium cotidie versabatur et ep. Alc. 6, 3 Hic ut e navi egres sus egi, quamquam heramenes et I ravbutu eiSuem rebus praefuerant simu
12쪽
qve 'onerant in Piraeum tamen mim omnes ill tua prosequebantur quilms tamen locis a re gesta pluribus Verbi. interiectis per anacoluthon iluoddam ad statum transiri videtur. Muc retulerim etiam Ciceronis locum ex diu in Caec. 21, 69 tvm - cum P. Affricanus, posteaquam bim consul e censor verat, L. Cottiam in iudicium Doeabat quo intervallum signisicari maduigius lutavit granam lat. 9. 338 nota 1;
sed id intervallum neque indicatur neque ad rem, de qua refertur, ullam vim habebat. Denique item plusquamperfectum Ponitur cum apodosi quidem simplex actio significatur, enuntiat autem particulae adiuncto status vel res actione effecta. Ita apud Cic. Verr. IV. 24, 5 Posteaqttam tantam multitudinem collegerat emblematum, ut ne tinum
qiιidem cuiquam reliquisset, institvit si inam Syracusis in regia maximam, ibi plusquam perfectum significat collectam dabebat, Maelium missi Cie fani VIII 8 AEM. Servilius postquam, ut coeperiat, omnibus in Ebus tiarbarat nec, quod non enderet quicquam reliquerat maximaque nobis tr&ditus erat invidia neque Laterensis praetor postulante PauSania, nobi putroniS, quo ea pecunia per Uenisset, recipere Doluit Q. Pilius, necessarius Attici nostri, de repetiindis eum Imstulavit, inuem locum, cum cuiquam. GximGCvite ira triuiiae, ἐιο Pilius egeretur, rectissime sua et aliorum coniectura emendavit et explicavit advigius ad Cic. de n. i. 20. Et andem rationem forsitan adllibere liceat Sallustii docis Ιug. 79. 4 Postquam utrimqtie legiones, item classes reve fusas fugataeque et alteri alteros aliquantum tittriverant . per indutias SponSionem faciunt; 97, 1 Iugurtha, postqvam oppidi m psam aliosque loco munito et ibi utiles, Simul et magnam pecuniam 3msortit, a Bocchum nuntios mittit itemque Liviano XXXIll. 3, 1 Philippus vo veprimo vere, postquam tegiati, Roma nihil pacati retulerant, Hilaetum per omitia oppida regni habere instituit Verum praeter ales Iocos, in quibus Iogitimus est
plusquamperfecti usus, non deSunt ubi ilusquamperfectum in amatione de simplici actione eodem Modin atque legitimum tersectum ponitur Ter Andr. l. 2 i, stilpostqvam audierat non datum iri sti uxorem suo Numqtiam cuiqviam nostrum
Derbum fecit neque id aegre tulit, Phorna. V. 8, 15 Nam omnes posthtititii mihi res ita uti pia fuit, Postqviam tulit opere uiso velle animum uverteriam Cic. ad ii. I. 12 4 Litteras scripsi hora decima Cerialibus, latim ut tuas te Geram Sall. Iug. 11, 2 Postquam illi more regi iusta Diagnisce fecerant, reguli in unum
convenerunt. Quibus adiungendi sunt duo epotis loci initio huius disputationis a
nobis propositi; neque, etsi in uno et altero ob proclivem ibrariorum errorem non satis certa Videbitur scriptura, ropter reliquos firmissimi enim sunt Terentiani et Ciceronianus ab Optimorum codicum auctoritate discedere licet. AI c. 5, 6 dudum in editione ininore recepi, quod in maiore et spicilegii prioris p. 12 commendaveram Alcibiades simul cum collegis receperat Ioniam, Hellespontum, multas praeterea urbe Graecas, quae in ora sitae sunt Τhraciae, quarum expugnarant complures, in his Byzantium et q. s. cum in codicibus legeretur Asiae. Dietschius Asiae et Irareciae edendum putavit, scilicet quo propius ad historiae fidem
accederetur. Quod plane contrarium est. Nam, ut annotaveram in editione maiore, praeter Ioniana et Hellespontum nullas urbes Asiaticas ADibiades cum collegis receIurat.
6, 3 uti edidi Hic ut e navi gressus est, viamquam heramene et Thrasybulia eisdem rebus priaefueriant Similique eneriant in iracum, tia non unum omnes illum proSequebantur, et id quo numquiam antea Su Dc torti nisi Olympiae victoribus, coronis latιreis taenii8qite vulgo donabatur. II ic esiermanni aureis, uret taciti sque iam in prima editione minore receperant pro aureis aeneiSque, de quibus dixi spicilegii prioris . 12 et in addendis ad eum loculia. Aurea Coronae verbo ulgo excluduntur. Quod praeterea in codicibus legitur persequebant ir, eo defendi O, se putat aua, quod saepius illud verbum nulla ininiici animi significatione solam vim tali et perpetuo nil aliquent finem sequendi. Verum hic ea significatio apta
non est, Teciuiritur ObseIVantiae et honoris, quae inest in prosequendo , quod idem Muretus restituit.
8, 3 haec Alcibiades dicit de Lysandro secundum codices sibi avt m esse facise
Seuthem, regem Τhrecum, educere, ut cum terra clopolier t. In quibus non recte antea verbum educere toleravi atque conm/oDonui sententia poni potuisse defendi. alia in hoc Verbo, ut praepositioni accommodatu in est seinper initi et significatio eius loci
vel rei, ex quibus Vel de quibus aliquis deducitur. Quod si luis tiri aliquem locum vel aliquam rem deduci dicitur, quod sane sit saepissime, raeter Cerias quasdam et usitatas formulas, velut cum deducere idem est atque proSequi aut nova nupta educi dicitur, constanter, quo quis deducatur, radicitur. at hic neque diversae sententiae, in
13쪽
qua uerit enthes, significati apta est, eum eum non abhorruisse ab Alcibiadis consilio verbis sibi esse facile declaretur, et Si maxime legeretur e deducere, hoc quoque ita diceretur tamquam id, quo Seuthem perduceret Alcibiades, extremum quiddam et longe ab ea sententia, in qua tum erat, remotum esset. Itaque nunc edidi adducere. 11, ii in novissima editione scripia Hunc infamatum a plerisque tres gravissimi historici summis avdibus aetulerunt: hucydides, qui eiusdem aetatis fuit, heopompus, post aliquanto natus, et imaeus qui quidem duo maledicentissimi nescio quo modo in illo uno laudando convivant. Et conspirant quidem, pro quo in codice archetypo egebatur consuerunt, ex egregia emendatione Mauriciliauptii. commemorata in addendis ad p. 37 spicilegii trioris . iam in prima editione minore receperam. Tenui ante novissimam editionem, quod in codice i fuit. heopompus, vi post aliquant natus, idque ita defendi, ut ex superioribus fuit, quod hic significaretriarit, supplendum et natus fuit eadem sermonis rubertate positum dicerem, qua Pel.
2 4 quorum imperii maiestas Leuctrica pugna ab hoc initio perculsa concidit, et quae in Caesare me p. 6 collegi, Caes. b. Gall. II. 19, si vi in silDi tibiait lato bant, JΙ. 59. legiones a praesidi titque impedimentis interclusas maximum flumen distinebat, alia Verum haec milia ita sunt comparata, ut, quamvis similis sit articipii et verbi signissicatio et illud omitti potuerit, tamen in utroque peculiare aliquid insit, quo alterum accuratius definiatur aut certe, quod Per Se pSum erat superVacaneum, adiunctum habeat, quo sententia augeatur. Ita hic quoque qui Οου aliquanto alvs fvit ea ratione, quam demonstravi, recte diceretur, si fuit aliqua te adiecta ad novae rei significationem traduceretur: iud una quidem fuit itane Si SuperVucan una neque ferri potest. Non male olim lecheisenus particula et, quae equitur, in CS mutata, scripsit Τheopompus, qui post ciliquanto natus est, rimaeus Sed cum, quod supra posui, praeter .eidensem BOecleri inventum sit etiam in Parcensi, hoc sine dubio praeserendum est. Nam etsi non abest suspicio, hoc quoque coniectura esse inventum, tamen ea suspicio ne tua luam certa est neque improbabile ipsius codicis archeirpi scripturam nos te nere. Deinde haec Verborum conformatio concisa brevitate Ionge praestat, et quomodo orta sit odi scriptura facile explicatur D proclive enim sui superius qui male repetere in autem late tertium nomen postium iis, quae in superioribus editionibus dixi, satis defendi.
15쪽
PHILosOPHIAE DOCTORIS ar PROFESSORIS P. O. ET
PROSTAT IN LIBRARIA BRANIANAethius possessores sunt riderisus Bran Dr. Pli et Hermannus au he.
16쪽
ΗnΑs. 1, 1, ubi in codice archetypo scriptum sui et antea a me quoque editum Si per se virtus sine fortuna ponderanda sit, dubito, an hunc primum omnium ponam, Postea e codice Xeniano recepi ponderanda est; quod cum Iecheisenus probasset, quia causa nussa fuisset epoti coniunctivi ponendi, mihi coniunctivum omnino onere non potuisse Visus est. eque enim ullo modo dubium ei esse poterat quin in aestimandis hominibus virtus sola sine fortuna ponderanda esset. Contra Diei- schivm non disputo. Paulo post magnam offensionem habebant haec verba: Nam quo multi Dolverunt paucique potuerunt ab uno tyranno patriam liberare, huic contigit, ut xxx oppressam tyrannis e servιtute in libertatem vindicaret. Hic eusingerus quod articulam esse iudicavit. Verum ubicumque enuntiatum particulae quo ad iunctum ita praemittitur, ut deinceps de re illo enuntiat relata aliquid dicatur, hanc rem ita comΡaratam esse necesse est, ut causa de ea dicendi fuerit aliter enim ineptum erat de ea re dici. Itaque longe plurimis locis illo enuntiat particulae quoia adiuncto resertur, quid aliquis senserit aut dixerit, aliis per se intellegitur reni ab aliquo esse prolatam, aliis denique ipse scriptor commemorat, quod alicui in mentem venire posse putet eiusmodi, ut ad eam rem respondendum sit. Iam de hac re altero enuntiato, quod subsequitur, aut iudici uin quoddam sertur, ut, quid is, qui loquitur, de ea re sentiat, significetur, aut, si dubitari de aliqua re aut quaeri aliquid relatum est, quomodo ea res Se habeat, exponitur. Iudicium autem aut ipsum ponitur aut re aliqua, ex qua intellegi possit, significatur. Simplicissima et rimaria forma huius compositionis est, cum quod articula ad cerium quoddam Vocabulum, maxime pronomen demonstrativum, Vel Verbum subsequens Pertinet, in qua nihil est peculiare,
17쪽
nisi quod inversus est enuntiatorum ordo, velut inpud ep. Ep. i. 6 Quo titile nane Agamemnonem semuluri putas, alterim vel lapud Ter. d. a. i. 29 Ut iaostenderem. quo te isti facilem et festivum putant. 4 non feri eae orti ita neque de ex aequo et bono aut Caes. b. G. I. 13, 5 svo improviso unum m
um adortus esset, cum ii, qui sumen transi88ent, vi Guxilium ferre non Ροκ-sent, ne ob eam rem au Suasi regnopere Dirtuti tribueret ut ipsos cespiceret. Alier forma est de qua sola mic dicere attinet cum mihil sequitur, inde quoia particula apta sit; quam com POSitionem ellipticam esse iudico, ita ut omissum sit id, liuo proprie suo Φ Particula tertinet, velut is hia re ita sentio, o hac re hoc ilico a eam rem ita responcle et similia. Plenae sunt exemplorum epistola Ciceronis et aliorum cum iu coniunctae, quae apponere libet, quo apertius ratio huius
compositionis perspiciatur. Ad sam. I. I, 2 svo scire is, quia quiesque in te sue sit et Doluntate, iii ιcile dictu est e singulis. 9, 1 suo autem tibi gratia moracrga te studia scribi esse, facis tu viuem tibianuantia qua uiam timoriου, ut titimoriata sint ea, sMae praetermitti sine nefario colore non possunt. I, 23 Quouνοgtis, ut mea tibi scripta mittam, quae post ii,ccκSvuc auum cripserim. Sunt orationes quaeuiam, stiae Menoerito cibo. 24 Qvο cles Qvin1 irti tris negotio scribis te priore aeState conscere non potuiκse nunc tutem Omniu facturum ut Oniselias, a cito esse eiv8moui, ut frater metis vere existimet clivn to isto fundo patrimonium fore suum per te constitutum. II. IT 3 suo scribi optirnea praesiuium cleave non portui8ge, Diuebiam icem ceteros existimiare. 4 Quoia scribis de drachmis centum milibus, nihil est, quo in isto genere cuiqviam poου-
sim commodiare Quo quaeris, vi existimem e legionibu9, quae cor taesunt in Syriam, iste dubitu69m, entiariaene Agent, nunc mihi non es dubium,c: vin Dentvrae non sint. III 5, 3 Qvo itinerum meorum titi te nonnullam in utibiliationem tuetur dilucere, visurusne me is in provincia ea re sic sc α-bet. 8, 10 De Piarthis quo quaeris fuisse nullos puto. 9, 3 suo Gutem a mettile viduam desiueras, sane mihi consiuertinutim St, quoniam te remunerer potissimum genere. IV. 2, 3 suo existimas meam lavsia1n conivnctam Sse cum tuu certe similis in utroque nostrum error vit. V. 2, 3 suo autem ita scribis
pro tilia inter nos inimo qui Iu existimes ess in amicitia mutuum, nescio. suo scribi ne reconcititit nostra gratia, mori intcllego , cur reconciliωtiam μου uicti8, vae numquam imminuta est. G Quod Scribis mori oportuisse Metellum
iratrem tuum ob dictum a me oppugnari, primum hoc velim existimes ianimum mihi istum tuum vehementer probari et q. s. I 1, 2 suo mihi feminam primariam,
Pompeiiam uxorem turem, commendam, cum Sura nostro sitim locutus sum, ut
ci meis verbis reiceret, ut quidquid opus esset, mihi denuntiar t. 20, 3 Quamobrem se Volusio quo Scribis, non tu titionum Quor scribis de benesciis,
scito a me et tribunos militare C pracscosos e contubernales umtaxat meos ciarios esse 'Il. 8, 2 suo scribis, illo rcciano iureconsulto, ego te ei non ilE- sin commendare. 25 I suo epiStolam conscissam uoles, noli laborare. sciat α st. 33, 1 suo Hirti invides sic enim Mibendum est, non invidere , nisi eum timares, non cria cavsti invidendi. IIII. 1, 5 Quoia tibi supra scripsi Curioncm Dialiae frigere, iam calet. X. 1, 2 svo Scribis proeliu te mea lavsa sustinero, non tam id laboro, ut, si vi mihi obtrectent, a s refutontur, qvam intellegi cupio meis te amari. Ib, 3 Quo avtcm altera epiStola purgas i non issuasorem mihi
mptionis Neapolitanae fuisse, Seu auctorem cornui oriationi urbaniae, neque egonfiter accepi et hoc et ego adieci intellexi tamen non aistinatisse to mihi liccreros has relinqvere. X. 22, 2 suo u a m Scripscria ue re agriaria, si consulitis Sontilus Asci, ut quisque honoris centiSSimam, te Sententium uixisset, eam secutus cssem. l. 6, Quo mihi tuam, nitiatem commoniatis, Eoilcm tempore caelestimo te mihi metim ignitatem commendare. 21, 2 nam quo tuom Segulius veteranos queri, quo tu i Caesar in reccem Diri non 8Sc1is, utiniam ne ego quidem essem. svore utem Scribis te quod pro te ipso non facias, tu pro me, ut cle me timeastiliquiis, omni te de me mctv ιbero. svo γυihi praecipis, ut ciat eam, re timcndo m&gi tiιιιcr cogar, et Sapienter et aritici8Sime λ accipis. 24, 2 suo scribis iv Ittilia te nortitur im, cum tibi litterae reae eriliarit, Si per hostc n licet, non er-rtiris XII. 2 2 Quare Pio scribis te consiuere auctoritat et eloqueritia nostriatiliqvii profici posse, norinthii, ut in tantis mcilis est profecturn XIV. 1 5 Qιιoiatia ne scribis te Dicvrra enclituratu, t/iu, Obsecro te, tria futui vin est ' 2, 3 ouo l
18쪽
de domo scribis, hoc est ae area, ego ver tum denique mihi videbor restitutus, si illa nobis erit restituta. I xx tuto sim, quod Iaboras, id mihi nunc facillimum est Quod scribis te, si velim, a me venturam, ego ero te istic esse Dolo. ep. 6 Quod nostra tibi gratias agit, id ego non miror te mereri, ut ea tibi merito tuo gratias agere possit. 12 Quod nos in Italiam salvos venisse gaudes perpetv guudore velim. a suo scripsi a te proximis litteris e nuntio remittenus, quae sit istius vis hoc tempore et quae concitatio multitudinis, ignoro. 19 suo me propius vultis aecedere, viae ita esse faciendum. XVI. 21, 2 vare quod polliceris te buccinatorem fore existimationis meae, Frmi ii constantique inimo Iti ιtis licet. A l . r. I. 2, 2 suo autem idcirco a te missus est, mihi ut se purgaret, id necesse minime fuit. IT Quoia a me de Hermia seribis. mihi mehercule valde molestum fuit. II. 2, 1 suo , me e Lentuli et Sesti nomine scripsisti. oeutus sum cum Cincio. I, 2 Quoin idibus et ostridie fuerat dictum agro sumptino ictum iri, non est iactum. S. I suo me admones
de nostra Urania vadesque, ut meminerim Iovis rationem, quae est in extremo illo libro, ego vero memini. 12, 3 Quod ut renovare honores eosdem, quo minus togam praetextam quotanni interpolet, ecernendum nihil censeo. III. 1, 10 De tribunatu quo scribis, ego vero nominatim petivi Curtio. 11 ibi quo rogas quoniam ipsi fontes iam sitiunt, si quid habebo spatii, scribam. I Qvo me in eadem epistola cohortaris ad ambitionem et a laborem, faciam equivom; seu quiando vivemus' a 4 ic hortis quo me admones nec fui umquam Dalile cupiaclus et nunc domvs Suppedita mihi hortorum amoenitatem. I Quod scritiis to audisse in candidiatoriam consularium coitione me inlcrfuisse, id falsum est. 18 Quo linteriore epistola scribis me id Sept. Pompei legatum iri, i ego non audivi. et , v Quod quaeris, qui de illis libris egerim, vos, cum Essem in Cumano, scrιbere institui, non cessat' neque cesso. Quo me deo rhibus faciendis ro rus, incredibile est, quam egeam tempore. 8, 3 Quo me institvtvm ad illum poema ivbes perseere etsi distentus cum Operi tum animo sum multo magis . tamen revertar ad institutum S, Quod me hortaris, ut absolvam, habeo absolutum sitate λος ad Caesarem. Ad Att. I. 3, 3 svo ad me saepe scripsisti e nostro
iamico pliaciando feci et apertus sum multi. 4, 3 Qvo ad c de Hermathenascribis, 1 or mihi rutum est et ornamentum cudemiue proprium metie. 5, Quo ti me scribis de sorore tuti, testimeri tibi ipsa, quantiae mihi curae fuerit, ut vinii fratris animus in eam essetis, qui esse eboret. 5 Quod scribis, Ettiamsi cuius animus in te esset ostensior, a me recolligi oportere, teneo, qui dictis.11, 2 Quod in epistola tua scriptum erat me iam arbitrari uesignatum e C, scito nihil tam exercitum esου nunc Romae quam candidiatos omnibus iniquitatibus nec, quiando futuria in comitici, sciri. 16, 14 uouis me scribis te in Asitim statuisse non ire, quiuem mallem ut ires 20, 2 Qvo a me e re publica scribis uiuintas tu quidem et amanter e pruilenter. l. I, Quo quaeris, qui sit,
quo te arcessam, ac simu impeditum te negotii esse igniscas neque recustis, qui non modo, si pus sit, sed etiam, Si elim, Ccurrux, nihil stine est necesse.
Quod cle agraria lege quaeris, sane iam videtur refrixisse. Quo me quodammodo levi brachio de Pompeii familiaritate obiurgas, nolim ita existimes, Cine praesidii ausa cum ill coniunctum esse. 6, 1 Quo tibi superioribus litteris promiseram fore, ut opus extaret huius peregrinationis, nihil iam magno opere consermo. 12, 3 Quod re ut scribam aliquiu, hortaris, crescit mihi qui-clem materies, ut dicis, sed tota res etiam nunc uetvat. 13, 2 Romae quod scribis sileri, ita putabam. 14, 2 e tingendo quod me crebro adhortaris feri
nihil potest. 16, Quod ue Quinti fratris epistola scribis, a me quoque fuit
πρόσ5 λει- οπι ευ ἐ- qvi dicam, nescio. 20, 5 Quod scripseram te Furium scripturum, nihil necesse est tuum nomen mutare. III. 7, 2 Quod me ad vitiam Nocias, unum es is re a me manus bstineam. 8, 3 Quod suades, ne longius uiscedamus, puto me ta esse facturum. 10, 2 Nam quod me tam saepe et tam vehementer obiurgias et ianimo insermo esse uicis, quaeso, equo tantum malum est, quod in mea calamitate non sit. 13, 1 Quod ad te scripseram me in Epiro futurum, posteaquam extenuari spem nostram et evanescere vidi, mutavi consilium. 2 Quod me saepe accusas, cur hunc meum c Sum tam graviter feram, debes ignoscere, cum ita me QFictum videas, ut neminem umquam nec ideris nec audieris. Num quo seribis te audire me etiam mentis errore eae dolore af-
19쪽
sci, mih vero mens integra est 15. I suo te cum Culleone scribis de pri Dileni locutum est aliquid seu tuto est melius Orogari. 20, 3 Quo me De-ttis sui quam suspicari accidisse ad animum auum quo secus a me ire te
omm/ssvm ut priaetermiSSUm ideretur, geram tibi morem et liberabor ista cura.
24 1 Atim quo scribis, ni ita vobis placuisset, illos hoc idem per populum assecuturos fuisse. invitis tribunis L feri nullo modo potvit IV. 6, 3 Quo metium ones, scribam illi Hortensiana, in alia incidi S 3 De posmiate quod quaeris, quid, si cupiat es gerer 16 3 suo in iis libris, vos lavdas, personum esiderias eiac voltic, non iam temere imo vi. II, 2 se Messalia quoia quaeris quid scribam, nescio. V. 20, 6 svo me muri ne hortaris et quod pluris est quum omnia, in quo laboraS, ut etiam ligurino .ccul ta' satisfaciamus, mortiar, si
pii quam feri potest tegantius. Vl. 1, 19 suo ies Philotimo et de solutione
HS xx sc scribis, Philotinum circiter M. Ian. in Chersonesum iussi venisse, ne mihi tib eo nihil adhuc. 2, 7 Nam quo senatus consultum esse licebat, itius ex syngrapha diceretur, eo consilio factum est, suo pecuniam Salaminii ontra legem Gabinium sumpserant. VII. 7, 3 Pomptinum cupio Hero et quoia seribis in urbs introisse vereor, qui sit quo scribis mirisicam esse
cxpectationem mei neuti tamen quemquam bonorum aut sati bonorum ubilare,
qvι sensurus sim, Ego, Vos tu bonos Sse dicas, non intellego. 8, 4 Quod putasti fore, ut antequum istuc enirem. Pompeium viderem, factum est ita, et paulo post Quod qucteris, ecqua pes paciscationis sit, quantum eae Pompeii multo et cevrat Sermone perSpexi, ne Voltentu quidem St. 12, 1 Nam quo rogas, curem, ut Scia8, qui Pompeius &gat, ne ipsum quidcm scire puto. 23, 3 Quod quaeris, hic quid gatur, tota Capua et omnis hic Melcctus iacet. 26, 2 Quod audis, ne propen8ior a turpem cauSam idear, certe videri possum. VIII. 7 4 Quod enim tu meum laudas et memorandum dicis, malle quo uixerim me cum Pompeio vinci quam cum istis vincere ego ter malo, se cum illo Pompeio,
qui tu er tit. VIII. 11, 1 suo me magno animi motu perturbatum putas, sum equidem, sed non tam magno, quam tibi fortasse videor Quod quaeris, viil Caesar ad me scriIaserit, quod saepe. Ib, 2 De Lepido et 'ullo quod quaeris,
illi vero non dubitant, sui Caesari praesto titur in Senatumquc Dentvri sint. 3 Quod ideris non dubitare, si consules transeiant, viil nos cicere portetit, certo transeunt. IX. 2, 2 Nam quo negas te dubitare, quin magna in sensa sim reva Pompeium, non ideo causam, cri r il sit et deinceps am quoia is, si hic can- per intius egerit, considerativs Onyilivm te ualitrum, qui hic potest se crere non
perdito 'a 3 su οὐ cautem suades, ut ab eo petam, ut mihi concedat, it idem tribuam Pompeio, χιο ipsi tribuerim, id me iam pridem gere intelleges. S, 1
De L. I rquato quo quaeris, non modo L. Seu tic m . profectus cst. De Noatinorum corona quo scribis, moleste fer in agro Sabino sementem seri proscriptionis. 9, 1 Quoui uuas, quia Oblivisci me scripsi ante facta et uelicta nostri mici ego Ner ita cio, et postea suo utilem quaSi vereri videris, ne mihi tua consi ticlisplice tint, me vero nihil electat c liti nisi consilivm et litterae tuae. 2 Quoia Oon Stiles laiaucis, ego quoque animum laudo, es consilium reprehendo l0 6 Quouquaeris a me, fugcimne an moriam utiliorem putem, ego ero in pr tegentia subitum cliscessum inutilcm puto. 13, 3 Quod mea praedicatione factum esse Oribis uo/squam illius crito, ii tantum ei debere viderer, est tu. I 5 5 suo scribis,spo a ius me, quam mei pati&ntur moreS, de DionySi Scr SiSSE, Uidc iam Simoin fi- quorum hominum te medius filius hanc rem graUiu pulcri i laturum,SSe quam me. X. 1, 3 Quoia scribis te putare me cattractum iri, Si si ac regatur, mih omnino non venit in meritem, quia possit actio esse de cace. I, 2 Quo mihi ciniatis io Quinto regenuo, An κα ὁ χυ. 6, 2 suo dein me mones, et cimice et prvile iter me mones. 1. 2, 2 De dote quoia scribis per omnes co te obtestor, ut totam cm
suscipias et aut post vi quidem dec88 omnia quod Scribis, bSecro te, noli pati. 3 suo mo hortaris, ut si mo sim animo, ellem OSSe aliqvid asserre, vari obrem tu facere possem. I, 2 Qtιο negas praecipuum mihi ullum incommouum impendore cisi sic res nonnihil habet conSOlcitioniS, tamen citiam praccipua multa sunt, quae tu profecto iste et graviSSima 8Se et me facillime vitiare potuisse.
5, 2 Quod scribis placere, ut propius accedam iterque per oppida noctu faciam, non sane ideo suemadmodum id seri possit. I Uuοὐ tanti intern illo nihil omnino ad vos, profeci intellegis rem mihi deesse. 4 suo de Vatinio quaeris,
20쪽
neque illius neque eviusquam priacti rea re tum cesset, iis Perire poSSent, qua in re me iuriarent. 7 5 suo te excusas, ego ero et tuas augus nosco et nea interesse Hlo te istic esse. 8 Quoi rogas, ut in bovum partem reccipium, Si qua 1 in in tuis litteris, quae me moriaciant, ego vero in optimam. I 2, 4 Quo me radmones, ut scribam a Antonium et ad ceteros, si qui videbitur tibi opus esse,
velim facias id, suo saepe ecisti et deiticeps Quo me udis fractiorem esse
Gnimo, via putas, cum videas iaccesSisse ti superiores aegritudines praeclaras
generi actiones ad I De Servii piatrii litteris quo seribis. item Quintum in
riam venisse quo u is esse, vi nuntient, ne i quidem Derum est. svo certiorem te vis feri, quo quisque in me animo sit ut fuerit eorum, qui huc Cnerunt, neminem alieno intellexi. 16 2 stio autem scribis quandam laetitiam χο-norum 8Se commotiam, sit vultum e litteris, tu quidem nihil praetermittis, in quo putes aliqui solacii esse. 4 svo suades, ut ad Quintum scribam de his itteris, facerεm, si me quicqviam istiae lutcrae electarent ei Ieinceps suo ais illis a te scribere me sibi nullas iteras remittere, semel ab ipso accepit ad cras Cephalioni uecti. I, 2 suo Oppium tecum scribis locutum, non abhorret me suspicione eius ratio 2l, 3 Quo me mones, ut ea, quae .... excidisSe quae-llain videntur , ad tempus accommouem facerem, si res pateretur et in sine uouseribis illum per me Quint fore placatiorem ScripSi a te antea evm Stratim Quint sti omnia tribuisse, nostri nullam mentionem. 22, 1 Nam quo te vereri scribis, ne illi obsint, ne rogari vicem se passus est cle illo. 24, 3 iam quoascribis nobis nostra et tua fore Iaartita, tua credo; nostra quae poterunt esse' sevo me mones e vultu et ratione a tempus accommodanda. etsi dii cile At, tamen imperarem mihi, si mea quicqvam interesse putarem. Quod scribis litteris putare Africianum negotium consciisOSSE, Dellem Scriberes, cur ita intares. 25 3 suo a te iam pridem de testamento scripsi. apud ευπιστου llas elim. XII. I, 2 Se quo scribis igniculum matutinum γεoοντικον, γεροντικατερου St,Emoriola vacillare 13, 2 svo scribis de Appuleio, nihil puto Opus esse tua contentione. ep. 17 Qvo pro Cornisci me abhinc amplius annis xx spopondisse dicit avius, sis reus locuples est. tamen velim de Operam, ut investiges eae
consponsorum tabulis, sitne ita 18, 3 omestica quod ais ordine administrari, scribes, quae sint ea. 18, 2 Quod scribis Verentiam de obsignatoribus mei testamenti loqui, primum tibi persuade me istaec non curare et deinceps Aam quounon aut ocavi a Obsignandum, primum mihi non venit in mentem. I9, svocliam ironem C erentia scribis, obsecro te, Suscipe tolum negotium. 20 1 Quoia me hortaris idque a ceteris desiderari scribis, ut iissimulem me tam graviter dolere, OSSumn magis, quam ram totos clios consum in litteris' 41,5 Quoiam in forum Ocas, Uscas, unde eti&m bonis meis rebus fugiebam et suo Iautem homines a me postulare ScribiS, ut Romae sim, tum priclem Scito esse, cum unum e pluris quia omnes illos putem. 22, 1 De Terentia quo mihi omne onusim nis, non cognosco tuam in me in fulgentiam 28, 2 Quoia me ad meam consuetudinem revocas, fuit meum quidem iam pridem rem publicam Digore et Ptioum ipse per litteras conSolarivs Sum, non paenitet me, quiantum γ' Locrim. 30 1 Quo Silius te cum Clodi loqui ure, potes a mea voluntiate facere. 35, si Diaenim scribis extremi, vide, CG ipse locus Sit, cuius ciuS ue tota re os ti nobis cogitiatum G 7, 4 Quo me G macstitia avocas, mutium levaris, si locum fiano cederis. 38, 3 Quo putas portore pervideri iam animi mei frmitat morti Divsque quosdam scribis e me loqui et q. s. 40, 2 Qvo sc1 ibis te vereri, ne et gratiaci auctoritas nostra hoc me maeror minuatur ego , quid homines aut reprehendant aut postulent, nescio. svo quaeris quam diu hic Ga meos cies. 41. 1 Et quo tu scire volebas, ego vanu ex hoc loco, postriuie idus Lanuvii constitvi manere. 44, 2 Quo per Musteliam agis, habes homin m Dialis idoneum. XIII. 3, 1 suo dies longior est, puto fore istam eiicim a praecone i m. i. I svo lepistolam meam ad Brutum posciS, non hiabe eius exemplum. 12 1 Quoia amo cle I cirrone scribis, Scis me anica orationes mi liqui iri genus solitum scribere, ut Varronem nuSquam II OSSem intexere. 21, 7 Quod autem e tua nostra eo gittitione scribis, Cia, quas ot i, alue probo. 33, 3 De uditano autem quod putas, υλογου est tum illum aut quaestorem aut tribunum militum idque potius fuisse credo. 5 De Bruto quod Scribis, feci, ut ei liberum esset. 45, 2 Quo me hortaristi eos dies consumam in philosophia explic&nda currentem tu quidem. XIV. 9, 1 Sed