M. Tullii Ciceronis Epistolæ ad familiares cum delectu commentariorum in usum serenissimi Delphini. Tomus primus secundus

발행: 1789년

분량: 373페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

- -- - .

s EPISTOLARUM

me etiam cs -Xρυσιππον δανατον est. 6 De Coctio mihi gratum est. Nam id etiam Attico

mandaram. Tu si minus ad nos; accurremus ad te.

si hortum in bibliotheo habes, deerit nihil.

Vale. - I λα- χρύσιππον δυ-τον Secandum Chrysippum fieri miseest. 6 Dacictio Quid si Coeevo de quo as XII. 13. conad. 7 mrtum Illatum, uon ibi natum. Manut. via hortum hietatelligere Manutiva σidetur potuire alium , quam ex eorum genere, quos vocabant hortos Adonidis ς hoc est, nores aut plantas in testulis, uti notat Hesychius, an tales delicias amaret in bi-hliotheca Cicero, non dioma scio ambulationibus delectatum ἔει de tenaceis eiusmodi hortulis valde contemptim loeutos esse veterea. Tu bibιiotheea Badius interpretatur in loeo bibliotheest vicino. Nihil expedit. an ignorabat Cicero, in .varronis villa hortum esse e cur ergo diceret; δabes um ego arbitror aliud. velle et hoc nempe r Non egressurum se varronia e bibliotheca, nisi ut in horto corpus ambulando exerceat; itaque non egressurum omnino , si in bibliotheca si hortus. Seripsit facere, suo more Cicero, neque intelligi voluit grammatice. Olivet.

CICERO VARRONI.

V. RAEIhi vero ad Non. bene m turum videtur 10 fore, neque solum propter reipublicae, , sed etiam propter anni tempus. Quare diem istum Probo . Itaque eundem ipse sequar. I Consilii nostri, ne si eos quidem, qui id secuti non sunt,

non poeniteret, nobis poenitendum putarem. Secuti enim sumus non spem , sed officium. Reliquimus autem non ossietum, sed desperationem. Ita ver

cu ARG. Probat R diem, quo eouventuri sint, & suum Vare nisque consilium , quod semel a Caesara victi ab armis discesserint. Anno V. C. 'o'. a Consilii aetari Huius nostri eonsilii, inquit Cieero, ne tum aeuidem nobis poenitendum putarem , si eos, qui id secuti nourant, non inniteret. Cum vero eos maniteat, quod In bello reis manserint, multo minua nobis, qui saniores fuimus, poenitendum Puto. N. Λ, verbo praeponuntur, A in eo. tamen νerbo inest via negandi. Nam illud, Nobis pamirendum putarem, valet, nom P Rarem, quia respicit superiores particulas, ne se , quae si postp mantur, addenda erat eidem verbo altera negatio, ut ita dicatur ε

12쪽

mndiores fuimus, quam . qui se domo non comm verunt: saniores, quam qui, amissis opibus, domum non reverterunt. Sed nihil minus fero, quam severitatem otiosorum: &, quoquo modo se res haberet, magis illos vereor, qui in bello oeciderunt, quam hos curo, quibus non satisfacimus, quia vi .vimus. Mihi si spatium suerit in Tusculanum ante Nonas veniendi, istic te videbo. Sin mutus, per sequar in Cumanum: & qnte te certiorem faciam,

ut a lavatio parata sit.

VI. An inius noster me tuis verbis admonuit . ut scriberem ad te , si quid esset quod putarem te stire oportere . Est igitur adventus Cet saris, scilicet, in expectatione: neque tu id igno ras. Sed tamen, eum ille scripsisset, ut opinor , se in i) Alsiense venturum, seripserunt ad eum sui , ne id faeereto a ) multos ei molestos fore, ipsumque multis: Ostiae videri eommodius eum 3 exire posse, Id ego non intelligebam quid interesset. Sed tamen Hirtius mihi dixit, & se ad eum, Se Balbum, & Oppium seripsisse ut ita Deeret, homines, ut c novi, amantes tui. Hoc ego idcirco nosse te volui, ut scires, hospitium tibi ubi parares, vel potius ubi utrique. Quid enim ille facturus. ARG. Caesarsa ex Asileano bello adventum nuntIat , 1 beIII civilia causam in Pompeium potius, quam tu caesarem consert. Varronem autem laudat , quod se ab armis ad studia , quasi a tempestate in portum, contulerat. Anno V. C. To . x Asens Quod in superi maria litore Plinius R Ptol

maeus conuiruunt. Manust. a mIios Cum ibi essent multorum villae ob regionis amnitatem. Idem .

s Exire De navi descendere.

13쪽

xo EPISTOLAER Mrus sit , Ineertum est: & smul ostentavi tibi, ime istis esse familiarem,& eonsiliis eorum interesse. Quod ego cur nolim, nihil video. Non enim est idem, ferre si quid ferendum est, & probare siquid probandum non est. Etsi, quid non probem

quidmi nescio, praeter initia rerum. Nam hare in voluntatem fuerunt. Vidi enim nam tu aberas nostros amieos eupere bellum: hunc autem non tam cupere, quam non timere. Ergo haee eonsili su runt e reliqua necessaria. Vincere autem aut hos, aut illos neeesse. est. Seio te semper mecum in luisti fuisse, eum videremus, quam illud ingens malum alterius utrius exercitus & ducum interitu rium vero extremum malorum .omnium esse ei vilis

belli victoriam: quam quidem ego etiam illorum

timebam, ad quos veneramus. Crudeliter enim tiosis minabantur: eratque iis & tua invisa voluntas, & mea oratio. Nunc vero , si essent nostri potiti, valde intemperantes fuissent. Erant enim

vobis perirati, quasi quidquam de nostra salute decrevissemus, quod non idem illis eensuissemus: aut quasi utilius reipublieae fuerit, eos etiam ad c I)

uiarum auxilium confugere, quam vel emori, vel eum spe, si non optima, at aliqua tamen vivere.

6 At in perturbata republiea vivimus. Quis negatὶ Sed hoe viderint ii, qui nulla sibi subsidia

ad omnes vitae status paraverunt. Huc enim ut venirem, superior longius, quam volui, fluxit oratio . Cum

4 mn enim es Idem Arguta sententia. Fero, inquit, quae

ferenda sunt rc quia enim cum temporum necessitate pugnet non ideo tamen probo, qum probanda non sunt. mutit. Fruis stra mihi quidem videtur hanc sollicitare lectionem Η. Steph nus, Sebed Um. Vari lib. II. cap. 17. Olivertis.s Bestiarum Elephantorum Iubae. 6 AE obiectior vivimus ubi viris vivere indignam est, rein publica ia tyrannidem prolapsa. I. F. Gronou.

τ uuis negat P sed hae viderint Fateor. Sed haee obiectio

tantum valet adversus eos, qui se non instruxere ad utramque fortunam tolerandam. Idem.

14쪽

AD FAMILIARES LIB. u. tr 'Cum enim te semper magnum hominem duxi e tum quod his tempestatibus es prope solus in poris tu, fructusque domipae pereipis eos, qui maximi

sunt, ut ea consideres, eaque tractes, quorum &

usu , & delectatio est omnibus istorum & 8 Actis,& voluptatibus anteponenda. Equidem ν hos

tuos Tustulanenses dies instar esse vitae puto e libenterque omnibus omnes opes eoneesserim, ut mihi lieeat, vi nulla interpellante , isto modo vivere. Quod nos quoque imitamur, ut possumus, & in nostris studiis libentissime conquiescimus. Quis enim hoe non dederit nobis, ut, cum Opera nostra patria sive non possit uti, sive nolit, ad eam vitam revertamur, quam multi dom homines, fortasse non recte, sed tamen multi, etiam reipublieae praeponenda putaverunt ρ Quae igitur studia magnorum hominum sententia vaeationem habent etiam publici muneris, iis, eoneedente republiea, eur non abutamur Sed plus facio, quam Caninius mandavit. Is enim , si quid ego scirem, rogarat, quod tu nescirest ego tibi ea narro, quae tu melius scis, quam ipse, qui narro. Faciam ergo illud, quod rogatus sum, ut eorum, quae temporis hujus sint,

quaeve audiero, ne quid ignores.

s Actis a Ameana litora , tu quae reeipiebant eum gen I

vellent indulgere , partim ob amaeuum in mare prospectum spartim Propter piscium delicias. Servius ad V. AEu. In fora I aretae Troades acta. Graeν.

s ms TMDMIanenses dies mos Sie agere, quemadmodum tu hos proximos dies in Tulauiano tuo egisti inter libros, quoa vei Iegis, vel facis, eam demum ego veram vitam puto. I. F. Gro ut

CICERO VARRONI. VII. Unabam apud Seium . eum utrique nostrum redditae sunt a te literae. Mihi

. vero ARG. Iam muturum esse ait, ut ab urbe diseedate R de meis raria ex Alrieano bello redeuntis itinere diversos rumores uu stat. anna o .

15쪽

sa - EPISTOLARUM vero iam maturum videtur ..Nam, quod antei e lumniatus sum, I indicabo malitiam meam is volebam prope alicubi esse , a si quid bonae

salutis, συν τε - . Nunc, quando confecta sunt omnia, dubitanaum non est, quia

equis viris. Nam , ut audivi de s s Caesare filio, meeum ipse, ο) Quid hic mihi δε-

eiet patri Itaque non d sino apud istos, qui nunc dominantur, ecenitare . Quid faciam tempori se viendum est. Sed ridieula missa , praesertim eum sit nihil quod rid mus. Africa terribili tremit horrida terra tumultu. Itaque nullum est 9 ἀποπροηγμέmν , quod non verear. sed quod quaeris, fio quando, qua , quo , nihil adhue stimus. Istue ipsum de Baiis, nonnulli dubitant , an per sardiniam veniat . Illud enim adhue ii praedium suum hon inspexit: nee ullum habet deterius, sed tamen non contemnit. EP

raram. I. F. Gronou. x si quid bome salutis si de poni potanorum v Iaoria nulli ciua afferretur. Timebar enim eos Cicero, si Wieigent. Imfan. s υν τε δή-Utroque simul eunte. Biad. x. 22 4 Aquis viris omni conatu, manibus pedibu ae. subaudis Caesari obviam eamur . TransIatio a militari certamine , quo gontenditur equia virisque. Inde manavit proverbium. Cum vero evieritas indicatur, Muti. υ/tis, dieitur, fugientiam fimi Iitudine terra mariaue. Mantiaias. r caesare filio I Quem Dio , lib. XLi II. iuru Caesaris oeeulinvrateremptum ostendit, quia perpetuo eontra ipsum pugnasset σHui Caesarii pater fuit L. Caesar , avuneulus M Antonii. Idem ἀο Gid Me --ἐ Delea pare si L. Caesarem, pro inquum frum, necavit: quid mihi faeiete sumpsit ex Andria Terentii o

' mi ista subaudi. sina: τεl Deia-ιν . Idem σου Affri Ennii versus. Idem ς Α'πο m1γμίων De Finita III. 1 f. M auando. sa. qtio ando fit Caesar ventu M. qua uti ad quem Ioeum . Hi ne opinor hauc epistolam , in qua nihi certi de Caesaria aduentu Uicero significat, ante superiorem prois Rimam seriptam o , in qua Caeseris adventum expectari dicit. st exiturum uot ostiis, uel in Alfiense rdem. 11 Praedium istima Per iocum Sardiniam vocas Caesarie prasin rium: quasi provineia populi R. caesaria egitat praecia. Idam

16쪽

AD p AMILIA REI II P. IX. , bmnino magis arbitror per Siciliam e vel iam selecmus: adventat enim Dolabella. ra Eum puto

magistrum fore. 13 IIino' μαθου ' κρεὰ πνες διδασκαλων. Sed tamen, si iciam, quid tu constitueris, meum eonsilium aeeommodabo potissimum ad tuum. Qua

re expecto tuas literas. Vale. xx Etim puto magi in foro Ia docebit, qua ratione minuet

' Caesaris gratiam recuperem, cum ego eum in arte oratoria docer. sm solitus. Sie Manutiva, Sed suis cor Ciceronem rospicero et

iam ad Magistros auctionum , A sigmfieare . Dolabellam p aestituis rum Caesari operam, qualem pr nitit e Sylla & propinquo suci x Caesari, quem ait vibrare illam ementam hasam, II. Ost . R. hoe et , praesuturam auRionibus confiscatorum . & subhastatorum bonorum, quae inimicorum Caesaris fui rent. I. F. ωonου 13 Πολλοι ΜΘ παὶ κρίττονες διδασκάλων I misi distimum Iioνas niviseris. Responsio ad tacitam obiectionem . At Caesar ipsa magister est atque auctor , ut omnis huius m it , fiare proseriptionum; Dolabella Caesaris dise pulus . c respori uti multi discipuli potiorea magistria. Idam.

CICERO VARRONI. VIII. munus flagitare, quamvis quis i

ostenderit , ne populus quidem solet , nisi concitatus : tamen ego ex pt Elatione a pro

missi tui moveor, ut admoneam te, non ut flagitem. Misi autem ad te 3 quatuor ad non itores non nimis vereeundos. Nosti enim profecto os eius adoleseentioris Academiae. Ex ea igitur media excitatos misi . qui metuo ne te forte flagitent: ego autem mandavi, ut rogarent. Expectabam omnino

jamdiu, meque sustinebam, ne ad te prius ipse quid

ARG. Promiserat Varro Cieeroni se Iibros dieaturum: Cicero eum promissi admonet . missis quatuor Academ carum quaesti num. anno V. C. 'o8. x Ostendινξε sienificaverit se daturum . Manut. Promus itii Fortasta libros de ling. Lat. signifieat, quoa Postea Varro ad Cieeronem misit. Idem. 3 Quatuor admonitores Quatuor libros Aeademie e quorum Primus duntaxat extat : reliqui tres defiderantur. I em . . 4 os Impudentiam ae demiae novae. Habent Utis princ Pens ostri quaxuor editores: HIrus,Graevius. Reae utrumque aberit

17쪽

quid seriberem, quam aliquid accepissem, ut pose

iam te remunerari quam simillimo munere. Sed, cum tu. tardius faceres, id est, ut ego interpretor, diligentius , teneri non potui, quin conjunctionem studiorum amorisque nostri, quo possem , literarum genere declararem. Feci igitur sermonem inter nos habitum in Cumano, eum esset una Pomponius t

tibi dedi partes Antioehinas, quas a te probari intellexisse mihi videbar: mihi sumpsi 6 Phi- .

Ionis. Puto fore, ut, cum legeris, mirere, nos id loeutos esse inter nos, quod nunquam foeuti sumus rsed nosti morem dialogorum. Post hare autem, mi Varro, quam plurima, si videtur, & ) de nobis inter nos: sero fortasse: sed 8 superiorum temporum fortuna reipublieae eausam sustineat. 8 Ηaee ipsi praestare debemus. Atque utinam quietis temporibus , atque aliquo, si non bono, at salutem ter to statu ei vitatis, haee inter nos studia exercere potisemus. Quanquam tum quidem vel aliae quaepiam rationes honestas nobis & euras & actiones darent rnune autem quid est , sne his eur vivere velimus Mihi vero eum his ipsis vix o his autem detractis, ne vix quidem. Sed haec eoram, & saepius. io Migrationem & emptionem feliciter evenire volo stuumque in ea re conilium probo. Cura ut valeas oritiae inas Ut ea varis disputans exponeret, quν An tiochus Ascalonita, Academicus Philosophus, contra Philonem dixerat. R seripserat. Μantit. 6 Philonis si novam Re omlam, ell Arcesilae se tentias quasi meliorem vetere tuebatur. Idem . et Da nobis Non de aliis personis , ut iam de Antioebo sPhilone. GIIar. 8 superiorum temporum fortuna Quod adhue cessavimus , condonetur Reip. quae nos alio rapuit. I. F. Gron. s Me 0β Haec vero tempora praestare ipsi debemur: nebia horrem temporum reddenda ratio est . otium enim habemus . Manus. Leeor hane υβ Ac. scilicet horum temporum causam a Nuae subIatus est iste Reim obtentus: λ si peccemus, non potifumus delestare eulpam, sed ipfi ea tenemur. Gronza. M grationem Ia domum nuper empi m. mnunm has epistola, vide Por. XIII. s.

18쪽

DOLABELLA CICERONI S. D.

IX. QI vales , gaudeo r& ipse valeo, Tullia no-

o stra recte valet. Terentia minus belle habuit: sed ortum scio iam convaluisse eam. Praeter ea rectissime sunt apud te omnia. Etsi nullo tempore in suspieionem tibi debui venire, partium cau-

.sa potius, quam tua, tibi suadere, ut te aut eum Caesare nobiscumque coniungeres , aut certe in otium

referres e praeeipue nune iam inclinata victoria, ne possum quidem in ullam aliam incidere opinionem, nisi in eam, in qua stilicet tibi suadere videar, quod te tacere non possum. Tu autem, mi Cicero , te haee aeeipies, ut, sive probabuntur tibi , sive non probabuntur, ab optimo certe animo ae deditissimo tibi & eogitata, & seripta esse iudices. Animadvertis, Cn. Pompeium nee nominis sui, nee rerum gestarum gloria, neque etiam regum ac nationum. clientelis, quas ostentare crebro solebat, esse tutum:

& hoe etiam quod infimo euique eontigit, illi nouposse contingere, ut honeste effugere possit, pulso Italia , amissis Hispaniis, capto exereitu I vel

Tano , ca) circumvallato nunc denique : quod

ARG. Dolabella laeero suo findae , ut is v I mant Caesare coniungat, vel in otium se referat; quod idem Caelius suaserat vi II. epist. 26. - U. C. 7ODE V.ωνana simus in Suetovio , dixi ae Caesarem, eum iret adversus Pompeii legatos in Hispaniam . Ire se ad exeret tum fine duce , di inde reversurum ad dueem fine eaerei tu . .Quod Tea ipsa comprobaudi . Collenitio enim exercitu Pompeius in Pharsalia dimieavit. Manne.

19쪽

r6 . EPISTOLARUM nescio an ulli unquam nostro acciderit imperatori. Quamobrem, quid aut ille sperare possit, aut tu, animum adverte pro tua pzudentia. Sie enim Deillime quod tibi utilissimum erit eonsilii eapies. Illud autem sq)a te peto, ut si iam ille evitaverit hoeperieulum, & se abdiderit in classem, tuis rebus consulast & aliquando tibi potius, quam cuivis ,ss amieus. Satisfactum est iam a te vel ossi eis, vel familiaritati: satisfactum etiam pari: bus,& ei Teipublieae quam tu probabas. Reliquum est, ubi nune est respubliea, ibi simus potius, quam, dum illam veterem sequimur, simus in nulla. Quare velim, mi iucundissime Cicero, si forte Pompeius pulsus his quoque locis, rursus alias regiones petere cogatur, ut tu te vel Athenas . vel in quamvis quietam recipias civitatem. Quod si eris facturus, velim mihi seribas, ut ego, si ullo modo potero, ad te advolem . Quaeeunque de tua dignitate ab imperatore erunt impetranda , qua est humanitate Caesar, facillimum erit ab eo tibi ipsi impetrarer& meas tamen preces apud eum non minimum auctoritatis habituras puto. Erit tuae quoque fidei &humanitatis eurare, ut is tabellarius, quem ad te

misi , reverti possit ad me, & a te mihi literas

referat. Vale.

M. CICERO P. DOLABELLAE S. D. X. TON sum ausus. Salvio nostro nihil ad te literarum dare: nee mehercule habebam ,

quid seriberem , nisi te a me mirabiliter amari, de quo, etiam nihil seribente me, te non dubitare

20쪽

κD F A MILIARES LIB. IX. I eetto scio . omnino mihi magis literae sunt expectandae ate, quam a me tibi. Nihil enim Romae geritur, quod te putem scire curarer nisi sorte seire vis, me inter I Nietam hostrum & Vidium judieem esse ..Profert a alter ut opinor du hus versiculis. expensum Niciae: 3 alter Aristar-ctus hos s λίζει . Ego , tanquam criticus antiquus, iudicaturus sum , utrum sint 3 του ποιητου, an 6 παρεμβεβλημένοι. Puto nunc dicere t oblitusne es igitur fungorum illorum, quos apuKN am 8 & ingentium 8 culinarum eum Sophla y Septimi ae id ergo' tu adeo mihi exeussam severitatem veterem putas, ut ne in foro quidem reliquiae pristinae frontis appareant Sed tamen suavissimum to nostrum praestabo integel-ylum , i I neu committam, ut, si ego cum con

x Meia - Ηle est Curtiua NIetas grammaticus, de quo fuertonius in libro de Grammaticis . Familiaris Dolabeliae fuit:

Epist. ult. lib. XIII. ad Att. Manutius. x Alaeν Vidius a Nicia petit nummos quos eum sibi debere dieit, quos in Kalendario suo , vel tabulis expensi ei eredidis se scriptum profert. Expensum ferre alicui est imputare alleui, erogatum alicui testari, scribere, dicere. Duobus vaseulis est duobus titulis vel nominibus. I. F. Gνonoma inire armarehus Ut aristarchua olim, quos Homeri nouelle versus arbitrabatur, obelisco notabat, ut inducereratur tanquam nothi: sic Nietas versiculos illos, expensam sibi pecuniam indicantes . non agnoscebat, fictosque a Uidio dicebat. Blan. χ Vera notat. Idem . . .s πor του Poetae , Homeri. Ioeum Cieero quaesivit in similitudine. Nam quia , Versectius dixerat, & mox. Aei ν-chias, ideo poetam nominavit ἰ cum vidium Ipsitin figuificet , qui versiculos illos scripserat .. Idem .

meri poemate interjecti a nescio quo versus aliquot erant , de quibus Aristarchus iudicavit. Idem. Oblii ne es Quasi propter conviRum damnare non ponsi GIIa . 8 Ctilinarum Alli erebisarum volant . alii aliud . I. F. Gronovius, 'HIarum .s Septimi. Subaudi. filia. ..in . / . Ict Συμβιώτου Convictorem nostrum non sinam' i Ruram facere: significat, si pronunciaturus si , debero videri, se pro

eo pecuniam numeraturam . I. F. Gronov. L

II Nec committam Nec dabo tibi occasonem, si damnat

SEARCH

MENU NAVIGATION