Ioannis Casae Latina monimenta, quorum partim versibus, partim soluta oratione scripta sunt

발행: 1564년

분량: 253페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

tent,

ita quod ipse cogitaui, magni momenti es. ad id significandum affirmaui quod etia inde perspici posset, quia

Terentius in Phormione, quum induceret seruum admirabilem quandam ac nouam pulchritudinem Virginis cuiustam commemorantem, facit illum his signis ipsam declarare exponit enim eam inuentam suis. huius emodi quodam habitu corporis, vestituq; qui tamen ipsam maculare nullo pacto potuit: comicus enim hic quoque eadem ratione insitam a natura, ingentem sui sie pulchritudinem illam significare uoluit: inquit igitur apud eum Geta-Virgo pulchra, quo magis diceres, nihil aderat adiumenti ad pulchritudinem: capillus passus, nudus es,ipsa horrida: lacrumae,vestitus turpis vini vis boni in ipsa nectiet forma,haec formam extinguerent. Sed quid dico Terentium, studeoque hoc, testimonio etiam illius comprobares qui fine non omnino eodem argumento utitur, quum vetus ipsius interpres Donatus tradat Apollodorum,unde fabulam hanc vertit Terentius, secisse tonserem ipsium nuntium, non adolescentem, qui sorte in tonstrinam venis et qui tonse apud eum diceret, se nuper puellet comam obluctum abstulis e totumq; se effunderet,verisimile est in eam pulchritudine celebrandam, quam ficto illo,maxime inimico pulchritudini,non vidit immutatam. Addit autem idem eruditus Grammaticus,Varietatis huius rationem reddens, se

242쪽

1 3 PETRr se Tostri scire, hocTerentium natatane: ne externis moribus spcitatorem Romanum offenderet. Nam quod videtur huic meae sententiae adiici sari in Gi cis verbis docui aliter capiendum esse,atque interpres ille recus accepisset intelligo, inquam, quod apud poetam est si λας ις α- Πεθρ9 27 rur Valet enim ei κφα r, prope partem illa' capillorum, quς capiti haeret, tamquam Electra dixellit ad cutem Helenam comam totondifle: quem magnum ornatum muliebris corporis quum penitus, pietati seruicns, sibi demps frit, o tamen ipsam inde turpem redditam Nec existimari debere hoc in selens esse, quod poeta uocarit silminos capillos partem illam, qua quasi radix ipse rum est: qui enim tonderet sariem incipiunt ad eam partem postremo perueniunt praecipueque in muliebri coma, quς prolixa est valde, atque pendet e uertice, uidetur ipsa recte summa appellari potuisse addidi etiani, me arbitrari, si poeta diuersa ratione ultimam partem capillorum intelligere voluisὰt, ipsam praepositionem παρα)additurum non suis e quae fortasse causa suerit auctori eius scholi), ut erraret, qui hoc non animaduertisset, magis communem, usitatam que notionem eius nominis secutus es.t. Cumque molestum pret rea sit, quod seo uitur l, πάλι γαι qui enim quempiam eundem esse ait, qui olim fuerit, naturam ipsius moresque, formam, euigiemque corporis in eo consseruatamesmintelligere potest, grauisiimusque scriptor ac magna inter Graecos auctoritatis, contrariam in

partem usurpet hanc Vocem consessius sum, hoc me magis perturbare Plutarchus enim, solitus saepe locis illu-itribus poetarum sensus suos explicare, in Alcibiadis ita,institutisque connumerandis,ubi narrat, quomodo ille Iaacedaemone vixerit, ac, quemadmodum ingenium

striana ad tempus versiarit, quum ostendi siet, quid pronutiari de ipso potuerit, siquis tantum, quae extra posita in eo orent,quq l ille simularet, spectasset addidit, siquis contra mentem adhibuisset ad veros ipsius animi motu ;

243쪽

delat

E Ossactaq; , exclamari recte potui si eo 'παλαιγα υ . Qua uis enim summa arte celasset sua vitia, eruperant tamen illa nonnullis in rebus, Midem , qui Athenis fuerat, improbissimus scilicet ac sagitiosissimus iuuenis, illic quoque esse Alcibiades intelligebatur. Huiuscemodi tamen Voces antiquorum poetarum, quq sermone omnium postea celebrabantur, ac vim prouerbiorum obtinebant,dictorqueri saepe, ac longe alio sensu, quam quo primum edite forent, pronuntiari selitas esse affirmaui quod multis huius ipsius auctoris exemplis nullo negotio posset comprobari. Id autem huic ipsi loco me arbitrari euenisse, nec sane durum uideri deberes, a corporis aspectu ad animi vim indicandam hoc Plutarchum transtuli sic; ut quod ab auctore de muliere prolatum fuerat, ipse,ijsdem verbis retentis, manifesto viro accommodauiti quare me putare posie, hanc quoque tanti viri auctoritatem sustineri. Quod vero statim Electramclanam execratur,&in odium Deorum immortalium venire optat, Vt principium maximorum malorum4 sibi ips, fratri, uniueris Grecis, videri quoque sententiam meam adiuuare specie enim corporis, non prauitate animi Helena tanta exitia parauerat similemque locum hunc esse Homerico illi, quum grauisii misenes, qui Priamo assidebant,laudata pulchritudine eiusdem mulieris , atque in caelum testimonio suo sublata , intelligentes tamen, quanta incommoda ipse Troianis hominibus intulisset rutile rebus suis sie dixerunt,ut illa eo,Vnde Venerat , rediret, nec apud se diutius, sutura semper ipsis, filijsq; de

trimento, maneret. Haec mihi tun Gut alia nonnulla huiuscemodi occurrerunt, quibus sententiam meam com

probarem,Vist, quum semel liquis opinionem aliquasdam de aliqua re amare coepit: tuetur enim eam itudiose,at clue omnia undia: ad eam cinifrimandam rapit. Exposui tamen me nulla aliare tantopere fretum ita as seuerare, quantum lcgantis illius, ac necessarijsensus opportuititate quam p ταῖς si poeta reliquisset, puta

244쪽

aos PETRI Vic TORII rem non sine causa in hoc loco acumen ingent; ipsius desiderari potuisse. Ecce autem postridie quidam ex Js, qui me audiunt, ad me veniunt, cum tabellis quidem, ut Cicero ait, obsignatis qui docent, tibi longe aliter de hac re videri. asseruntq; epistolam quandam tuam versibus scriptam,in qua manifesto contra me stas Cohorrui igitur subito atque animo concidi, postquam vidi mihi tecum rem suturam, quem nulla in re aduersarium me habiturum umquam putaui: 4 cuius iudicio, si id scis sem, numquam discrepassem Magna est autem auctoritas tua merito apud hos atque id& sua sponte ipsi faciunt, Vt probent, atque admirentur doctrinam, e cle-ganisam ingenii tui,& meis etiam assiduis vocib ad hoc

incitantur. Quare quomodo me geram in hac re, non facile mecum statuere possum atque id, quia veritatem huius rei non perspicio neque enim metuerem opinionem meam condemnare, palam me in errore versa tum confiteri. Deci cui igitur te huius quaestionis iudicem sumere,atq; ita tibi omnem rem examinandam tradere: ut quum tu rursus, ipsa diligenter ponderata, ost das te in illa tua vetere sententia perdurares pollicear prorsus me ita quoque firmiter crediturum: omnia, quae contra facere Videntur, argumenta nullius ponderis existimaturum. 'Vale, me, quod iam pridem fecisti,ama. Florentia Idib. Decemb. MD LVI.

245쪽

Series chartarum.

Omnes sunt Duerniones. Elicta Florenti apud haeredes Bernardi Iuniae Anno Domini, DLXIIII.

SEARCH

MENU NAVIGATION