M. Tullii Ciceronis Epistolæ ad familiares cum delectu commentariorum in usum serenissimi Delphini. Tomus primus secundus

발행: 1789년

분량: 373페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

38 EPISTOLARUM homine edaci tibi res est, & qui jam aliquid intelligat. 9 autem homines seis quam id solentes sint. Dediscendae tibi sunt sportellae de 1 o artolagani tui. Nos iam D artis tantum

habemus, ut Verrium tuum , & Camillum , qua munditia homines s qua elegantia i vocare saepius

audeamus. Sed vide audaciam . Etiam Hirtio eoenam dedi; sine pavone tamen. In ea coena coeus

meus, praeter ius fervens , nihil potuit imitari . Haee igitur est nune vita nostra . Mane salutamus domi & bonos viros multos, sed tristes,& hos laetos victores e qui me quidem perofficiose & peramanter observanto Ubi salutatio defluxit , literis me involvo, aut scribo, aut lego. Veniunt etiam, qui me audiunt , quasi doctum hominem , quia paulo sum , quam ipsi , doctior . Inde corpori omne tempus datur. Patriam eluxi iam & gravius,& diutius, quam ulla mater unicum filium . Sedeura, si me amas, ut valeas: ne ego, te iacente, bona tua ra comedim . Statui enim tibi ne a groto quidem parcere.

platentarum instar. I. F. Gro xx Aνι ιθ Hie Hii Miter legunt. videat, fi quis vult, Tu ueb. Advers. vi. I. Ia conisdixae Pro eomedam. Ex Nonio.

CICERO PETO S. XXI. A IV tandem insanire tibi videris, quod

imitere verborum meorum , ut scribis , fulmina' Tum insanires, si consequi non posses , eum vero etiam vincas, me prius irrideas , quam

te , oportet . Quare nihil tibi opus est illud a

ARG. Fulmina verborum Paetus Cieeroni tribuerat . quae Im stari non poFet, quod ridens confutat: etiam quod Papirioa uIis dos negaverat nifi plebeios fuisse. Anno incerιa.

42쪽

AD FAMILIARES LIB. IX. 39 i Trabea, sed potius a αὐοτάομα meum.

Ueruntamen quid tibi ego in epistolis videor 8 nonne plebeio sermone agere tecum nee enim semper

eodem modo. Quid enim simile habet epistola aut iudicio, aut concioni Quin ipsa iudicia non so

lemus omnia tractare uno modo. Privatas causas,

& eas tenues, agimus subtilius et capitis , aut famae , scilicet ornatius . Epistolas vero quotidianis verbis texere solemus. Sed tamen, mi Paete, qui tibi venit in mentem negare, Papirium quemquam

unquam , nisi plebeium fuisse i Fuerunt enim patri-eii 3 minorum gentium , quorum princeps L. Papirius Mugillanus, qui eonsul eum L. Sempronio Atratino fuit , cum ante censor cum eodem fuisset , annis post Romam eonditam cccxII. Sed

tum Papisii dicebamini. Post hune, tredecim

fuerunt sella euruli ante L. Papirium Crassum, qui primum Papisius est voeari desitus. Is dictator cum L. Papirio Cursore, magistro equitum, factus est, annis post Romam conditam ccccxv, & quadriennio post consul eum C. Duilio . Hunc seeutus est Cursor, homo valde honoratus : deinde L. Masso, aedilitius: inde multi' Massones: quorum quidem tu

C omnium

I mana Non opus est, ut verba Trabeae Poetae in te con venire dicas ; in me enim potius conveniunt . Trabeae versum posuerat Paetus, quo fignificabatur , non succedere illi , quoa aggressus erat: id est . non posse eum consequi fulmina verbo

rum Ciceronis. Manut.

Σ-: quia non affequor id, quod euplo. Cum Papirius ostendere velit Ciceroni, se frustra ipsiue orationea imitari, Trabeae Poetae verbia .id ostenderet. Quod reiicit Cie ro, ae potius sibi illud ipsum a Trabea opus esse afirmat. Nam cum Papirius pon solum conseruatur , sed etiam vineat ἰ Dum asse fru'νa eo nari a mar : ἀποταγροι igituν meum , subaudio . Tu enim omnia, quae vis , consequeris. Quod ego noupossum: itaque αποτιγμι meum est , non tuum. Idem .s minorum gentium Quos post Romulum in Senatum Tam uinius Priscus adlegerata ii minorum gentium sunt appellati . quasi secundae dignitatis patres. Liυius, lib. xxxv. Cellar. 4 Tredeeim . . . DIIa curuli Scilicet, usi, qui Magistrat Curules gererunt. Gron. ν

43쪽

omnium patriciorum imagines habeas voIo. Deiade Carbones , & Turdi insequuntur . Hi plebeii fuerunt, quos eoinemnas censeo. Nam praeter hune Earbonem, quem Damasippus occidit . civis erepubliea Carbonum nemo fuit . Cognovimus C.

riserita sturram: quid hia im probiu De hoc amico meo, Rubriae filio, nihildaeo. Des IllI fratres fuere , C. Cn. M. Carbo- 'ης usente , condemnatus, fur magnus ex Siciliae Caius, aeeusante L. Cras . Is & tribunus

stimatus est. Hoe vero qui Lilybaei a Pompeio nostro est interfectus, Improbior nemo, meo iudi-

, sutorio atramento absolutus putatur .

h-atramento sutorio, voluntaria moris innationia a rudicio liberatum. Manuti

ARG. P tus ita libere loeatus in epistola sueret, ut ne o Rinnum verbum vitaret. Unde oecaso Ciceroni nata exzne: nae Stoicorum sententiae de licentia Ioquendi r quam ipse di Ι ud te emandiam . Anno inereso. . Per dieiti aut g. i Alioqui pugnantia loqueretur . raramoti o--. s νυ poritis libertarem. Teclament omnes la ri licet. Lambin. Hunc Iocum, siquis atteniso tiua Di litigim by Coosla

44쪽

placuit, homini mhehercule acuto, etsi Aeademiae nostrae cum eo magna rixa est. Sed, ut dico , placet Soleis, suo quamque rem nomine appellare . Sic

enim disserunt, Nihil esse obsecenum , nihil turpe dictu . Nam si quod sit in obsecenitate flagitium, id

aut in re esse, aut in verbo: nihil esse tertium. Iure non est. Itaque non modo in comoediis res ipsa narraturi ut ille in a Demiurgo modo forte nosti eantieum: meministi Roseium Da meruit nudum . . . totus est sermo verbis tectus re impudentiore sed etiam in tragoediis. Quid est enim

hie etibile inire es ausus. Quid est Viginem meguondam imitam per vim molat. Iupiter bone, ViOlat' atque idem significat: sed c3 alterum nemo tulisset. Uides igitur , cum eadem res sit, quia vem . ba non sint, nihil videri turpe. Ergo in re non est; multo minus in verbis. Si enim quod verbo signifi- '

tius epistolae sin em Inspieis, sane intelliget, ne ipse sibi Cie

T dversetur, α cum uota interrogationis esse enuntiandam, atque eam ob causam vel eo in loco an significare. Finis autem est hier Ego δενυa- , ω δενυabo .... Pistonis verecundiam. Quem quia non videt ex aduerso cum initio pugnare Interrogative legatur ergo : qua loquendi forma , noαvmel ad Atticum tertiana, S alibi usus eat . malaspina , knαρf. ad Q. F.aιν. I. a. Est mihi uotus acerrimo ingenio Criis vicus. qui legit: Amo voeeundiam, velua portietis Iibertatem jAe. Hoc est, uti Stoici amant Iibertatem Ac. Audacius, quam neeesse sit. ni falIor. Oliυettis. Vel potius Legit potitis, quam. Respondet enim Paeto, qu familiariter eum reprehenderat , quod non esset MΘυρ ηυδων, sed tecta verba quaereret. Faeeiolatus .

a mulier aena 8 Nam verba sunt mulieris de pellice querentis . Et fortasse loquentem haee Poeta induxerat Theben, uxorem Α-Iexandri Pheraei turanni: quem arbitror infra nominari. Haec enim, ut Cicero Iib. II. μ. prodidit, propter pellieatus suspiei mem virum interfecit. Murpata. verbum deponens temporis praeteriti, cum tamen. UDνρo fit usitatius, quam muνρM. Manutis Alimum obscoenum verbum, quo dissoluti homines pr. Vialo libere utuntur. Idem.

45쪽

4a EPISTOLARUM

eatur, id turpe non eit, verbum, quod signifieat , turpe es e non potest. Anum appellas 6 alieno nomine: cur non suo potius P Si turpe est, ne ali no quidem: si non est, suo potius. Caudam antiqui penem vocabant: ex quo est propter similitudinem penicillus. At hodie penis est in obscoenis. At ve-jo pisci ille Frugi in Annalibus suis queritur, adolestentes peni deditos esse. Quod tu in epistola appellas suo nomine, ille tectrus penem. Sed quia multi, factum est tam obscoenum, quam id verbum, quo tu usus es. Quid, quod vulgo dieitur , Cum nos te voluimus conzenire, num obscoeis

num est P Memini in senatu disertum eonsularem ita eloqui: Hanc 8 culpam maiorem, an illam dicam P potuit obscoenius 8 Non , inquis: non enim

ita sensit. Non ergo in verbo est. Docui autem iure non esse. Nusquam igitur est. Liberis dare operam , quam honeste dicitur Z etiam patres rogant fit ios: eius operae nomen non audent dicere. Socratem fidibus docuit nobilissimus fidieent' is Connus vocitatus est: id num obscoenum putas P Cum i

quimur terni , nihil flagitii dicimus; at eum bini,

obscoenum est. Graecis quidem, inquies. Nihil est ergo in verbo, eum & ego Graeeo setor & tamen

tibi dieo , V bini; idque tu faeis, quasi ego Grae-

- cesε alieno nomine,Proprium nomen. podexr alienum . anus τa vetular quod utrique similis deformitas & fruditas. Idem . ν sed quia multi Post eum, fellieet, sic appellaverunt, ut ipse antea appellarat, cum amplius non tectum effet, & obscurum, factum es tam obscoenum, quam id verbum quo usus est Paetus. Postquam enim non latuit, nee clam fuit quid ea voce signifiearetur, statim factum est turpe & obserenum: non enim intelligi ab omnibus quid ea denotaretur, ipsum verecundiorem faeiebat. Ideoque in finitis pene nominibus apud Graecos , nec Paucis etiam apud Romanos, hae hominia partes , quae honeste nominari non possunt, indicantur: unusquisque reconditam vocem seRatur. vuIgatam . & nimia apertam propter turpitudinem fugit & spernatur. Victor.

2 culpam Politianus, pulpam . Sed haee diligentius interis

pretari nolim .

s Bini apud Graecos a coeo. Dissiliros by Corale

46쪽

AD FAMILIARES LIB. G. 43

ee, non Latine dixerim. Ruta , & menta, recte utrumque. Volo mentam pusillam ita appellare, ut rutulam: cio non licet. Bella tes ,riolar die ergo etiam pavimenta isto modo: II non potes. Viden 'igitur nihil esse, nisi ineptias: turpitudinem nee in verbo esse, nec in re: itaque nusquam esse . Igitur in verbis honestis obscoena ponimus. Quid enim P non honestum verbum est diυψορ At inest Obsecenum , cui respondet IZ intercapedo. Num haec ergo obsecena sunt * Nos autem ridi eule. Si dicimus , ille patrem i 3 strangulavit, honorem non praesamur. Sin de I ) Aurelia aliquid, aut Lollia , honos praefandus est . Et quidem iam non etiam obscoena verba pro obscoenis sunt . II Ba- ruis, inquit, impudenter: depsit multo impudentius. Atqui neutrum est obscoeaum. i5 stult rum plena sunt omnia. Testis , verbum honestissimum in iudicio, alio loco non nimis. At honesti i Colai Lanuvini, 18 Cliternini non honesti.

o Non mentula, dicerem: quod obscaenum est.

Manutius .

11 Non potes Quia dicares , pauimemura et in quo verbo

mentula nominatur. Idem.

12 Inrrecapedo vide Quintillan. VIII. 3. Plura Franciscus

avaffor, lib. de Epigrammate, cap. XI. entrem . 13 SararatiIaυis I verbum hoc cum de femina dicitur, obseaenum est . quia refertur at vulvam. Plinius lib. 2o. c. I s. ει 18. RrangωIatio υνιυα. Faeciolatus.

Balvere. & De fere . cam nou obscoena proprie lint verba snam i Ilud est, verberare, vel pugnare; hoc subigendo teneram reddere: ad obscoenam tamen lign ficationem trana feruntur. ruere enim si e accipitur pro βατλων, ut, bini, pro βεῖνι. Est autem βατώμν, eum mares insiliunt feminas rei vqnereae ea D. Quo verbo Theocritus usus est. De ero vero, est subigere, miscere. Nem.

16 Stutiorum plana sum omnia H. Stephanus qη tuor illas voces habet pro spuriis, austoritate veteris codicis . Vide lib. I. Sehadia . cap. 66. Ir coιei Lanuvini Familia Lanuvina, fie appellata, vel f

miliae cognomen. Μantistius.

18 Cliternini non honesi uix familia Coleorum ibi non est: R ideo, Cliterninos eοιιοι qui dicit, non familiam , sed testes viriles dieit. Idem.

47쪽

44 ISTOLARUM

sti. Quid ρ ipsa res modo honesta , modo turpis ' 19 Suppedit , flagitium est: iam erit nudus in

multa ex uno verbo tuo. Te adversus me Omnia

audere gratum est. Ego servo, & servabo se enim assuevi Platonis verecundiam. Itaque tectis verbis ea ad te scripsa, quae apertissimis agunt Stoici. Sed illi etiam erepitus aiunt aeque liberos, ac ructus, esse oportere. a sonorem igitur Kalendis Mart. Tu me diliges, & valebis.

sgnificat, crepitum ventris emittere. Idem. x. Habes ere. Hibes disputationem Stoicam super illud, ο e. idest sapiens Vectis verbis 8e propriis Io vere. Faeeiolatus xx Sebolam Disputationem, quemadmodum in schola. vide Tuscul. I. aa o' σοφει Ουρρήμων .ση Sapiens recto D tieris. Opuaior contra scholam Stoicam hoe esse. Ut dixerit Cicero: Stoi-aei superiora illa disputant: mihi autem hoc videtur, sapientera ita loqui debere, ut obseratuitatem vitet et quod ego facio, rimtonia verecundiam servans. Manutia 3 Honorem Habere volui. Kalendis Martiis rQuem praeeipiis diem matronas. Iunoui dicatum. cum religione coluisse, Rhipse ovidius Fin. lib. III. & Servius in virg. lib. VIII. Idem . Honorem igitur Fortasse pro Qiris legendum ego e ex qua voee librarii fecere primum ergo, deinde igitur. Honorem ego is Inquit, Raundis Martiis, quo die sei licet scribebat. Kalend.. autem Martiae, unde Romulus annum auspieatus fuerat , mutatis de causis verendae erant: quas causas describit Ovidius initio Iib. III. Fast. sed praesertim propter sacra Iunonis , quae a m tronia nebant. Faceiolatus.

XXIII T Eri veni in cumanum: eras aὁ texa fortasse. Sed eum certum sciam , Deiam te paulo ante certiorem. Etsi M. Ceparius ,

cum milii in r sylva Gallinaria obviam ventia

Iet saRG. Ouanquam pedibus laborare pirum Audierat , tametr

adventum suum praenuntiat. quia non arbitretur etiam coquum arthriticum habere. Anno V. C. 7o .

Campania σ

48쪽

AD FAMILIARES LIR. u. 4sset , quaesivmque quid ageres, dixit te in lecto esse, quod ex pedibus laborares. Tuli se ilicet moleste, ut debui: sed tamen constitui ad te venire, ut & viderem te,& viserem,& ecenarem etiam. Non enim arbitror, coquum etiam te a arthritieum habere. Expecta igitur hospitem cum minime edacem , tum inimicum ecenis sumptuosis .

Vale. ν

a Afibrisimus 3 Artieulis ita laborantem ut ecuram apparam non possit. Manut.

CICERO PAETO. XXIV. D Usum I) istum, amicum tuum, de L quo iterum iam ad me scribis, adiu

varem quantum possem. etiam si ab eo laesus essem , eum te tantopere viderem ejus eausa laborare . Cum vero & ex tuis literis, & ex illius ad me missis intelligam, & iudicem, magnae curae ei salutem meam fuisse; non possum ei non amicus esse , neque solum tua commendatione, quae apud me, ut debet, valet plurimum, sed etiam voluntate ac judicio meo. Volo enim testire, mi Paete, initium mihi suspieionis, & eautionis, & diligentiae fuisse literas tuas: quibus literis congruentes fuerunt aliae postea multorum. Nam& χ) Aquini,& Fabrateriae 3 consilia sunt inita de me, quae te video inaudisse: &, quasi divinarent, quam his molestus essem futuurus, nihil aliud egerunt , nisi me ut opprimerent. Quod ego non suspieans . incautior fui nsem, nisi a te admonitus essem . Quamobrem iste

. ARG. Rufum, a Paeto commendatum , sibi curae fore ostenis ditet & ut ille ad amicorum conviaum redeat hortaturr nihil Rue sibi rep. carius elis concludit . Pansa & Hirtio coC anno U. C. I .

a Rufum Non is, de quo V. Is. XIV. 24. vini 2 a quinum volseorum oppidum, ut Et FabrMeria. a consilia fana inita ab Antonio. Man.

49쪽

g 6 EPISTOLARUM

Utinam ea fortuna reipublicae sit, ut ille me quam gratissimum possit cognoscere . Sed haec hactenus. Te ad eoen as itare desisse, moleste fero. Μagna enim te delectatione & voluptate privam. Deinde etiam vereor litet enim verum dicere ne nescio

quid illud, quod solebas, dediscas, & oblivi stare

coenulas facere. Nam si tum, eum habebas quos imitarere, non multum proficiebas: quid nunc te facturum putem Spurina quidem, cum ei rem demonstrassem, & vitam tuam superiorem exposui iasem, magnum periculum summae reipublicae demonstrabat, nisi ad superiorem consuetudinem tum , eum Favonius flaret, revertisses: hoc tempore ferri posse, forte si tu frigus ferre non posses. Sed me hercule, mi Paete, extra iocum, moneo te, quod pertinere ad beate vivendum arbitror, ut cum viris bonis, iucundis, amantibus tui vivas. Nihil aptius vitae, nihil ad beate vivendum accommodatius. Nee id ad voluptatem refero, sed ad communitatem vitae atque victus, remissionemque animorum e quae maxime sermone essieitur familiari, qui est in conviviis duleissimus: ut sapientius nostri, quam Grami: illi , aut misαπνα, id est , compotationes, aut concce nationes: nos 4 con Divia , quod tum maxime simul vivitur. Vides, ut te philosophando revocare coner ad ecenas P Cura ut valeas. Id foris ecenitando Deillime eonsequere. Sed eave, si me amas, existimes, me,

quod iocosius seribam, abiecisse euram reipublicae. Sic tibi, mi Paete, persuade , me dies & noctes nihil aliud agere, nihil eurare, nisi ut mei cives salvi, liberique sint. Nullum locum praetermitto monendi, agendi, providendi. Hoc denique animo sum, ut, si in hae cura atque administratione vita mihi ponenda sit, praeclare actum mecum

putem. Etiam atque etiam vale. 4 convivia De seneRute, cap. 13.

Diuiti sed by Corale

50쪽

AD F RMI OA RES LIB. IX. 47 CICERO IMPERATORI P TO.

XXV. Q Ummum me dueem literae tuae reddideo re. Plane nesciebam te tam peritum esse rei militaris. r Pyrrhi te libros &Cineae video lectitasse. Itaque obtemperare cogito praeceptis tuis: hoc amplius, navicularum habere aliquid in

ora maritimae contra equitem Parthum negant ullam armaturam meliorem inveniri posse . Sed quid ludimus P nescis quocum imperatore tibi negotium sit . a , Κυρου quam contrivstram legendo, totam in hoe imperio explieavi. Sed loeabimur alias coram ut spero, brevi tempore . Nunc 3 ades ad imperandum , vel ad parendum potius: se enim antiqui loquebantur. Cum M. Fa

bio quod scire te arbitror mihi summus usus

est: valdeque eum diligo, eum propter summam probitatem eius , ae singularem modestiam , tum quod in his controversiis, quas habeo cum tuis combibonibus Epicureis, optima opera eius uti soleo. Is eum ad me Laodieeam venisset, mecumque ego eum esse vellem, repente pereussus est atrocissimis literis, in quibus seriptum erat, fundum Hercula

ARG. Cum Cil IeIae Cieero pro eonsule praeerit, a Paeto I te ras de re militari aceepit: quas iocans hia exagitat , di una M. Fabium commendat. anno V. C. 7 3. I 'νννhi libros, or Cinea Pyrrhus Epirotarum redi fuIt . Cineas eius legatus. Utrumque seripsi me libros de re militari , ex Pluisroho AE AEliano perspieuum fit. Man. . a Πωδώαν Κυνου νἐ institutionem , a Xenophonte conseri

ptam .

3 Ades ad imperandum Seripta veterum Interiere, Iu quibus hic loquendi modus crebrior fuit: unius igitur saltastii utemur aestimonio.Iuguraba cinquit tibi armνs, virisque, . peeunis spoliatus est, etim ad imperandiam Tibi ἐ- vceareων , rursus coepit Aecteνε animum Dum. Ad imperandum, id est , ut ei in

peraretur, ad parendum: quod Cicero subiunxit. Hunc loque modum & Servius agnovit in illo virg. versu: Frigidus in pνatis eantando rumpitum anguis . mando, inquit, dum ineantσιur . Manut.

SEARCH

MENU NAVIGATION