장음표시 사용
5쪽
7쪽
Lyum auctumno anni 1890 Florentiam venissem, librum Mediceum 68, , qui Cornelii Tacit Annalium sex priores libros continet, eamque tiartem codicis Medice 68, 2 quae sex posteriores eiusdem operis libros complectitur, cum editionibus alteri se Ritteri contuli atque ex eis, quae primus recte legisse milii Videbar, ea quae maxime digna memoratu esse videbantur, cum in patriam revertissem, ex schedis meis deprompta in eum libellum congessi, qui pro- grammati gymnasii Ascanii Berotinensis a. S92 adiungius est. Dein postilia aua anno 189 mihi contigit ut bibliothecam Laurentianam, clarissimam illam sedem studiorum, iterum adire liceret, mensibus Novembri et Decembri eius anni libri Medice 68, 2 eam partem quae Tacit Historias continet, quam potui intentissime et diligentissime perlegi eosque locos, in quibus haeseram, identidem inspexi. Iaud parva enim huius codicis et paginarum et versuum et vocabul0rum pars dissicillima lectu est, n0n tam propter ipsam scripturam, nam eis quae Langobardicae scripturae propria sunt facillime ac celerrime assuescimus accedit quod hic codex et diligentissime
et c0nstantissime scriptus est, Sed quia aut pallore atramenti aut vetustate situs aut utroque vitio sorma litterarum bscurata est. In eo opere cum ei Sarer, brevi intellexi, quantum post
Balterum et Ritterum ad scripturas huius praestantissimi codicis accuratius cognoscendas profectum esset Car0li ei seri lab0re, qui, cum codicem ipsum denuo inspexisset, editi0nem Hist0riarum novo apparatu critico instructam c0n secit et anno 189 abs0lvit. Ac tamen vir doctus idem ac diligens ut sit sere in talibus rebus, nam mihi qu0que in opere me nonnumquam accidisse lateor ut cum iterum in aliquem locum incidissem, cernerem quod primo aspectu me non vidi Sse mirarer, pauca quaedam mihi indaganda reliquit, quae quominus inveniret, aut dissicultate legendi prohibitus est aut propterea non vidit, qu0d vel certarum quarundam legum hic illic inani emor erat, quibus is qui hunc codicem scrip Sit constantissime paruit, vel correctionem subesse non animadvertebat vel de auct0re correctionis, ut mihi quidem videtur,
prave iudicabat. Sic sit ut nunc cum alia corrigere tum paucis quibusdam incredibilibus vitiis, quae adhuc temeritati librarii huius codicis tributa sunt, memoriam hominis ut latini sermonis parum periti, ita non ultra c0mmunem imbecillitatem humanam infirmi et qui egregiam fidem
Suam multis exemplis testatus Sit, purgare possim. In omni autem disputatione genera vitiorum, quae quamvis multa sint ac varia, tamen suos sine suasque rationes plerumque facile conspicuas
habere videntur diligenter inter se distinxi, ut scirent viri docti, quoruni exemplorum sinat litudinei reti ad ea vitia, quae adhuc plurinia et gravissima supersunt probabiliter emendanda aggredi
8쪽
possent. Quamquam multa se eis ita c0mparata Suni, ut Spes emendandi fore nulla sit. Sodiam retent ordine librorum ad singula veniamus.
2 ualui motu prope etium Purth0rum urina fulsi er0nis ludibrio. Sic pleraeque editiones; at Halm Volsi Pram mer inverso ordine etium prope. In Medi eo alter traiilier adias rinant scriptum esse et tum prope etiam idem alia et ei Ser dicunt addit tamen ille corrigo nil in ipso codice essectum esse et tum pr0pe, laic prius etium manu recentiore leviter inductum videri. In tanta diversitate testimoniorum quid verum Sit quaerentibus certa tandem responderi opus est. Et alnatum qui dena erraSSe, cum posterius etiam in codic deletum esse diceret, per se ipsum veri Simile est, qu0niam ei Ser, gravi 0r auctor, prius elium leviter inductum', 0 sterius integrum esse teStatur. At ne ei ser quidem verum vidit. Nam quod prius elium manu recentii re e textu remotum esse videri dixit, in eo erravit. Sublatum enim est ab eo ipso, qui Mediceum exaravit. Huius rei certissimum argumentum in proni ptu est. Prius enim etiam deletum est duabus lineolis obliquis superne adpositis, quarum una ad litteram , altera cum tangat litteram , ad litteram ti uia ductu scriptam ut solet scribi ante vocalem,
pertinet vide tabulam huic libello adnexam N0. 1), qua qui deni ratione delendi librarius sescenties usus est id quod ei ser ipse testatur, velut ut intra primi libri fines nos contineamus 77 1 ubi haec dicit 'distractis ciui lii, rarius in praecedens voc cistules aberravisse videtur et ipse ias litteras delevit', verissinae ille quidem, nisi quod duae res addendae sunt, primum non modochi, sed ciui scriptum esse deinde eas litteras a librario lineola superne adiecta esse deletas et 80 9, ubi et ante centurionesque prima ianu deletum esse dicit, quod quidem librarius eisdem illis lineolis obliquis similitor adiectis essecit. Itaque qu0niam his tribus locis, de quibus dixi, illarum lineolarum plane idem est aspectus eademque gura, nihil est cur de origine earum diversa iudicenius. Idem librarius singulas litteras ni ultis prini libri, sicut reliquorum libror una, locis per err0rem scriptas eis dein illis lineolis delevit idque in maior parte locorum recte ad notavit Meiser. Velut in exitu vocabulorum notam littera m delevit librarius: I 3. 4 princi
pulem, S imperutorium, 19 6 pisonem 32 5 diem, 2 3 thonem 43 illum 44 5 imaginem, 44, 2 illum diem 49 consensum 50 1 5 csurem, othonem, bl l acerrimum 52, 38 secuturum 53 3 9ulbum 63 5 cupidinem et furorem 64, 1 uimudoersionem, 68, 10 0hortem, 68, 16 cccinum 79, 0 dictum, 2, 7 neminem uam sequitur unum , 5.14 senatum atque idem notam litterae , addita littera s 46, 3 ucstum, 1, 2 rursum igitur perperaui alii aliique rursum); et litteram : 8, i dies, 52 5 dsignandis naui sequitur suc), Si 1 frequentius, 83, 26 tribunis eandemque litteram addita nota littera m 50 4 exercitus salso igitur almRilterum secutus Tercitus , 57, 10 pecunius. 64 20 ignarus 80, 3 cupidus, 84, 13 senatus; et litteram ueruris idemque litteras priorem), i delevit 32, 5 p postuluturis, 56, 4 duoetvincensimae, 64, 6 aecepiti ac lineolam litterae impositam 30 9 pressare et a mutavit in
delendo posteriorem partem eius litterae: IT 11 0taniarum. Haec omnia recie, ut supra diximus adnotavit ei Ser. Eo magis miruna St, quod quibusdam locis illas lineolas quibus singulae litterae delentur, manu posteriore potius quani ab ipso librari err0re perspecto adiectas esse arbitratur. Nam notam littera m manu recentiore deletam esse dicit: b, 22 praecipuam 21. 6 rursus, cuius correctionis prorsus dena Spectu est atque 51, 12 unde inconstantiae crimen non minus adhaeret ei sero qui alteram correctionem manu
recenti0re, alteram librarii, ips0 esseclam isse dicit, quam almio, qui 23, 6 Rursus, bl l 2
9쪽
rursum iii textu lios uil , 25 3 eoi ululatu idem lite adfirmat de littera s sinali steriles. 20 Seaeactionis 27, 5 interpretantes 79, 2 hos0lunis, de liuera uinali 57, 10 corporeo, 2, 4 urbitris in qu vocabulo et 0 l, liqua line ala delevit et in superscripsit librarius ipse. Tum in x0cabulis legione 6, 9, consul iris principis i l non iodo erasa est littera solualis, ut ait ei ser sed etiani ali ipso librari erasa, cui rei argii mento sunt ipsae illae line0lae obliquae erasis litteris additae. Ea deni passa est littera a 38, 2 ub exilio, 6, 24 quid a hic est linis versus aut volt eris, quo loco de nianu recenii 0re sagitari ipse correctioni aspectus reliqu0runa exemplorum simillimus vetat. Eodem tertinent hi loci hic est in is versus aspernuntes ulli abundantem liti stram deletam esse dilue actum esse ab ipso librario qui lineolam addidit, non dicit Meiser, i, superstitisuem a hic est sinis Versus ac, ubi ille non in udo de littera m deleta, verum etiam de littera u et posita et deleta tacet, 66 14 allobrogum a s hic est sinis versus ut ubi litterae a standem illam obliquam lineolam a librari app0sitam adhaerere non vidit in). Eandem lineolam Moiser non vidit in sexitu vocabulorum libertatem 4, 10 et nocuisset l, 8. Haec igitur innia vitia librarius ipse adem talione delendi usus sustulit. Et quia exceptis paucis quibusdam locis, de quibus separatim agendum erit, ea quae librarius ipse in scribendo codice correxit, religiosissime teli euda sunt. qitoniam ipsius I acili ianum produni, eo unde digi sessi sumus loco 2 7 scribendi in est prope etiam, non elisin prope id qu0d colis irmat ipsa stillentia; nam rue perlinet ad motu, quod antecedit etiam ad Duc0rum, quod sequitur stetit et u 6 4 0l et Ducorum gens Nec vero audiemus uel erum, qui I 20, 8 quem locum supra attulimuS, Xucimnibus Scribi iussit quam coniecturam etsi Halm dignam mentione censitit ipsius librarii correctioni qua a citi manus continetur liost habendam csSe arbitramur. P0stremo illius erroris quo captus librarius cuna scribe ii dum esset prope etiam, scripsit etiam prope etiam, etiam alia sunt eaque simillima in eodem codice exempla. Nana It 76 5, quem l 0 cum iam ante meieraeus et almaggi contulerunt librarius, cum scribundum esse aut certe non Scripsit aut 0u certe non, et II 69 1 pr dii ibus v0cabulis tradere haud scripsit tria ut trudere uud, neutro loco terspectoeliore Adde nn XI quam ut 0ci0rem quam, ii in Scribsendum esset utrociorem itum etsi
sunt qui quamqvum utr0ci0rem quum praeserant et XI 29 7 certantibus urbaris certuntibus ubi pleri lite certantibus barbaris scribunt. Ac sicut liis locis omnibus excepto ortasse eo qui est Ania. XII 29 7 ex tertiis vocabulis id quod primum locum obtinet, errore a librario praeceptum ac n0bis textu pellendii in esse a pliaret ita oliam . I 2 7 prius lolius limin posterili elium praeeunte ipso librario hoc loco erroris sibi conseio tollendum est. I 18 14 umquam usurpatum etiam in pace donatis necessitatem bello perdidissent. Ibi Meiser nam alter et nil ter de codicis scriptura iiiiii lii osserunt non etiam sed et elium in codice scriptum idque ab ilis librario correctum osse monet. Quod quidem fieri vix potuit iii Si ita ut et deleretur. Unde si quis ea ita ante c0rrectionem scripta fuerunt, pluris aestimaverit quam lisam correctionem qua pinionu, i iam vis salsa sit, multi tamen sacile implicantur), 0 ierit
conicere, non et, sed et tum esse delendum ac Tacitum scripsisse usurpatum et in pace d0uulminecessitatem id ne quis sit Spicetur, mouendi in ost, librarium hoc loco non et etiam mulasse iii etiam, ut ait ei ser, sed et Iam in etiam. id lite ita secit ut i vocabulo et litteram i lineola
y Cf. iiii XII 35 2 redditum a vult tm, 2 l. a celisutione 48 l a abst, oheret, quibus locis litteram a librarius aut lineola id elevit aut extinxit, 38, 3 a ad subsidis , ubi in siue versus ea in littera in tolle udam
10쪽
obliqua tolleret et I mutaret in i v. ab. 0 2), xl0d, sicut iam supra diximus, ante vocalem uno ductu scribitur. In eodem c0dice et Iam scriptum est pro elium I 12, 12 et Ium Iutit histodium i. e. etiam in Titi Vini odii m). II 27 17 haec littera paene extincta est et Iam perfidiam i. e. etiam persidium); neutro tamen i ic librarius errasse se Sensit. Idem vitium reperio nu. XIV 37 7 et Iam iumenta contrarium etium, cum scribendum esset et iam XI 34, 8 etiam erat in spectu. XIII si etium peris ualua recte et tum imperio) XIV 7, 3 etiam Iamque.
t 'arva sunt et exigui momenti, quae de h0 loco pr0tuli a primum in tam egregio codice ne minima quidem neglegenda esse duxi, deinde cavendunt, ne quis ex scripturis haud accurate aditu relatis salsa opini0nes hauriret aut inutile cuniecturas ingeret, tuae nec ipsi laudem et aliis molestiam adferrent. i os erum hic l0cus, in quo librarius et Iam scripsit pro etiam, me monet, ut pauca addam
primum de salsis divisi0nibus syllabarum de quibus breviter iam Ri iter disseruit praes. p. XXVIII li
quae et frequentes sunt in hoc c0dice et egregiam iidem librarii testantur qui ut multis locis syllabas perperant aut separavit aut coniunxit, ita nillil aut addidit aut sustulit aut mula vita deinde de usu litterae ii, qui, modo in ira eiusdem vocabuli terminos vocalis sequatur, certa lege tenetur ac ne ii quidem loco neglegitur. Ac primum quidem in exitu versuum librarius nonnumquam vocabula mirabiliter divisit, cuius rei pauca exempla asser0, quae nisi a me prolata erunt, Vereor ne oblivione obruantur; nam apud ei serum pleraque non reperiuntur. IQ, 20 librarius in sine versus scripsit quo, in initio ni vi versus sentius cum scribendum esset quae sentius); recentior manus in sine prioris versus addidit , illud e autem a quo novus versus incipit, puncto et supra et infra posito susti illi cs. Anu. XV 23, 1l quo est laeu, i. e. uue imae M. II 32 6 librarius cum in exemplari suo invenissu deserere rheni, in exitu versiis scripsit desererer in initio novi versus heni. Ill 30, 7 vocabulum amoenissimis ita in duos versus distribuit ut in exitu prioris scriberet amo, in initi n0vi versus euissimis ac similiter III 6 5 m0-esia scripsit i. e. e Moesiu); L
h0-em Anii XIlII, 7, pro hoc per compendium scriptum elium . t 08 4 quod vocabulum plium aut irilia in scribi solet pro relium scriptum est II lli prosilii Anu. III l. i. Adde egregium dei exemplum II. I 25 12 militi cirebunt i r i. e. militi re terrebuntur), qu0d etiam eiserat tulit es Ritteri praes. p. XXVIIII i. Superscripsit vir d ictus aliquis quem vera rati legendi
sugiebat, exterrebuntur. Hierum ibi artus h0 loco si recte syllabas divisisset, litteras ii, quas, ut in sine vocabuli inter se separavit uti ductu Significasset, de qua re paullo infra disputabimus. Saepe librarius nescius sententiae singula aut bina vocabula ita aut coniunxit aut divisit ut singula aut bina aut terna alia vocabulae existerent. Ex hoc salsarum divisionum genere mem0ria haud indigno pleraque exempla Meiser attulit haec. Librarius cum Scribendum esset scripsit
IriS uddit aut additu ut es Anii. I 62 4 in h0stem ira in hoste mira)II 8 6 similitudinem ris similitudine moris cs. un. Illi T. 0 infumis usu us infumi m surus)