장음표시 사용
11쪽
II l, s populoria si a cs. IV 53 QP lustratu suovetaurilibus II 31 12 tumentemque II 73 15 suamet IV 2 l intra B0 Dillas cs. Ann. Ι Seius Strabo IV 18 4 dissimulatisnem ulmi sic scripserat librari fis)IV 45 5 praesenti sibi IV 4 7 destinui deo
V 22 19 luce revecti quibus haec addo simillima exempla II 6 7 qu0dam et I 47, 1l nemo tam es Anii. II qui amotis III 55 8 comitia quibus III 72 6 arserat IV 1 16 acres
et unum ex Annalibus: XIV 49 il se qui severitatem
prim0rum re se teste domito reae terni adulatione se doctum
intrabo illas selustrabo)dissimulatione maluit Sic correxit praesentis ibi destinui deo
Idem tamen librarius si quando in division syllabar una errasse se sensit studiosissinae veram divisionem restituit. Velut III 47 19, cum in eo esset ut ex duobus vocabulis vel illinc unum saceret ac iam vel scripsisset, ea forma littera i usus, qua post isti solet de qua re infra disputabo), vis errore j duabus lineolis delevit et illinc apto spatio intermisso addidit cs. Aun. XII 29 12 Disi innumera, ubi librarius i post , et XII 54, 10 contemptu regentium, ubi post u scribi coeptum Sustulit, et XVII, 9, ubi in consili v0cabulorum inter mugine rasura conspicitur, cuius forma d0cet coepisse eum scribere interim). De alii huius generis exemplis Meiser aut tacuit aut parum accurate tradidit. l cum scripsisset suetusi n0n suetus, ut ait Meiser, quamquam litteram i lon totam exscripsit in nimirum suetusimul continuo litterarum ordine scripturus in scribenda littera i substitit et utramque litteram erasit. 77, 16 cum cadisi scripsisset ita tamen ut litteram tantum inchoaret, hanc litteram line0la delevit ac spatio intermisso addidit rufo II 60, 5 post tristi extincta est hasta. Eam primam hastam litterae fuisse suspic0r scilicet librarius tristimor scripturus erat. III 60 12 cum pulcher scripsisset ea forma litterae r usus, quae in exitu vocabulorum sollemnis est, quasi sequeretur aliud vocabulum rimam, urinam litterae r mutavit in eam quam in initio vocabulorum aut in mediis vocabulis p 0nere solet. ac similiter V 8, 4 cum scripsisset curantiquitus de dativo participii curonti, nisi
12쪽
sallor, cito itans). liuerant γ' tu ab his line0li delevit nutu eius deni litterae eam forniam suppr- scripsit qua vocabula clauduntur v. ab N0 33. II 6, I ei Ser Scriptuni esso cui dicit idque ab ipso librario correctum esse in m . Genu vitii accuratiu explicandum est Librarius p ist- quam seripsit delericii, ubi ex du0bu V0cabuli Se unum essecisse Sensit, litterani e ac notam litterae in una lineola altera pri irem hastam litterae N Sustulit, dein posteriori eiusdsem littera ohasiae imposuit c addiditque st. Similiter II 40 9 cum scripsisset umiduci, extremam litteram lineola dolovit addi litque cum illi, haec est ei seri adn0tatio in apparatu critico: niuocueaeercitu notam del. vi. moesic0. 0n Vidit vir doctissimus primum totam illam ab ipso
librario deletam esse, deinde eundem inter utrumque vocabulum eaeercitu et m0esico et scripsissem et extinxisso postremo in initi Vocabuli 0esic duas priores hastas littera m esse in rasura ac sub ea latore litteras e. Itaque librarius prim Scripsit ea ercitu e mox una prave so divisisse vidisset, notam littera m delevit et, superscripsit, postremo ne id qui deni satis esse existimans et , qu id m0d scripserat, et e extinxit et in loco litterarum e posuit in cui adiunxit oesico. III 3 8 librarius cum ScripsisSet cruore et strues, ut recte adnotavit stiser, non super et scripsit , ut ait idem, quasi ea re a citi manus restituta esset, sed , cuius ea sorma est, quae in mediis vocabulis S Se 0let, duabus lineolis delevit eamque i litterae sormam recte superscripsit, qua vocabula clauduntur, et autem utrumque, et in eo qui leni erravit integruui reliquit. uae de divisionibus syllabarum sussiciatu. Nunc de littera si dicendum est, cuius usum in , do intra eiusdem vocabuli fines vocalis sequeretur, certissima lege teneri diximus. Unum locum novi, quo librarius illam legem possit videri laesisse. Nam I 77, 5 in vocabulo tumescentia, quasi alit consonans aut nihil Sequeretur,ti duabus litteris scripsit; at statim peccasse se sensit et in margine sinistro addidit in solito more Scriptum. Eiusdem generis est alius locus I 4 10 multo etiam dignior memoratu . Ibi enim librarius, cum scribendum esset laeti usurpata, scripsit elius usurpatam idque ita ut tiduabus litteris significaret. In quo cum errasse se sensisset, in margine addidit ius ita scriptum,
ut sex illa scribi iubet v. ab . o. 43. At ipso errore illo commisso partem veri retinuit; nam in vocabulo laeti, quod praeceptis duabus primis sequentis vocabuli litteris auxit, ii duabus litteris significandum suit. V 2. I scripsit frumentium bustu, ut recte aduolat Meiser cum deberet frumenti ambusta syllabam i uua littera significans, ac si in iliter IV 76 18 inperitia sequi videtur d); itaque parum accurate eis ei in apparatu crisic 'Inperit ad . . .' rursus II 55, 8 in vocabulis c0miti quibus quae supra iam attuli) quia syllabas salso dixi sit syllabae si duas litteras dedit. V S. 3 cum Inuoceus scripsisset uitavit tu i non in . ut ait ei ser, et in addidit. Nec I 30, 23 Innocentubus, ut ait idem scripsit, sed cum scripsisset Du0cent idque ita quasi v0cali Sequeretur visi errore i muta xit in t et ibus addidit. Ac si librarius Ι 79, 9 scripsisset pertistitute, id quod ei ser affirmat, syllabam i sine dubio uno ductu scripsisset; nam vocalis
Sequitur. At sic res se habet cum perti scripsisset de verbo pertinendi cogitavit, pin0r), Syllabam i duabus litteris significans sensit errorem. Ita lite ti unitavit in Iuod effecit ex dextra parte litterae t naua sinistram integrana reliquit et littera i cuius inseriorem partem tranSvei Salineola delevit ac tum demum adiunxit stilute. Postrem confirmandae scripturae cati Sa in margine adscripsit perni nam de manu recentiore hoc loco nec in textu nec in margine c0gitandum est. Nec vero II 3s, 10 etitu scripsit sic his ori, sed elis. II 3 9 apud uiserum legimus: militi ex militi c0rr. 1 m. Non ex militis, sed ex militu; neque enim tantum v in ,
13쪽
sed otia in t titulavit in ii. Sed ii qui inde suspicetur a ciuiua scripsiss ordo milituris Postremo V 25 4 ei sor a vero longe aberravit. Dicit enim in codice scriptum esse magontilo id tu librarii manu correctum esse in mu90ntiu60. Hoc verum, illud falsum. Nam litterae tiuno ductu scriptae sicut hoc l0c Scripta St, nullus l0cus est sequente consonanti. Nec sequitur consonans, sed vocalis , quae Sub littera plane apparet hanc enim litterae e imposuit sit superscripta a adiunxit o. Itaque Sic scribendum est in apparatu critico: a mu90nte amassontiaco corr. m.)'. Etiam aliis locis librarius in Scribendo n0mine huius urbis, nec sol una in prima syllaba, sed etiam in exitu lapsus est. Nam V 59, 5 cum scripsisset 090utian, ut videtur sortasse m090uliam Scripturu erat), 0n 0 im pri0rem partem litterae, in e mutavit, ut altera esset pro i, verum etiam ci Superscripsit et in dextr0 margine insuper adscripsit ei, sicut IlI11 2 et triplici mutati iust correxit in e0. Ne in Annalium quidem parte posteriore ullus est locus, qui legi illi, qua tenet hir scriptura litterarum ti refragetur. Nam quod XI 23, 10 iu voc recentiu littera i duabus litteris scripta est, et rasura, quae litteris i subest, et sis litterarum t et forma manum posteriorem produnt. XIlI 6, 3 librarius potius scripsit, cum deberet potitus id ρ merror in primo Medic eo occurrit I 33 si Superscripsito manus posterii r quam arguit sigura eius littera i , qua in si librarius ipse posuisset ne i quid eui litteram integram reliquisset. XIII 2I 20 potenti scripsit debebat potiente Correcti0nis partem ipse se it nam et virgulam ultimae litterae adnexam et litteram ii extinxit et ii perscripsit a quod reliquum erat, ut i 0stis mutaret in i manus posterior secit, quae superscripsit i. XV ll, 10 in vocabulo titili ante i rasura est ex cuius forma salis pr0babiliter conicitur librarium litteras ti uno hic tu scribere coepisse, ratus scilicet vocalem quae sequitur adversis seiusdem vocabuli esse. Sed haec hactenus. Ι20 uoinen Antonii Tatiri, tribuni praetoriae culi 0rtis, in codice adhuc incertum est. Nam eis stri haec est adnotatio: tui rus, Sed syll. rus incerta; videtur 90tius suisse cus sed . princeps haurius . De s et u nulla est dubitalio inter et u esse ali lii id fateor quod litterae si ualli sit. At quis librarium, cum scriberi debi re Taurus nam id nomen tribuno fuisse facile omnes concedent), scripsisse aurcus credit Habet en in eliam librarior uni licentia leges quasdam ac terminos. At multi sunt similes in hii codice litterarum ductus tales qualis hic est in syllabarus, quos qui imparaverit intelleget et h0 loco et ceteris similibus correcti0nem subesse. Nam librarius seris serat o idque ita nititavit in , ut sinistram partem littera o integram relinqueret, quam quide in eis ei li0c 000 putavit esse e v. ab. 0. 5). Itaque lituarius fortasse inductus s0no nominis ni inii Nasonis, qu id equitur, scripsit Intonius Tuuros, sic iit toleruturos I 33 8
defuturos V 5 5 Valerios III 43. 1 gregaris III bl 2, praenectos V 6, 16 tibi praecedit
dicaturos et 0rrigendo in v eandem sigura in essecit eandemque speciem legentibus praebuit, quam ad 'in correctio praebet in his V0cabuli S I 48, 17 nnium i. e. omnirem; in quo v0cabulo in ti ante in prima manus, n0n secunda n post o in m 0rrexit, id quod ei ser credi patitur
vel potius ut, et 3 67 6 st iendium, III 2 l praesidium praecedit Visennio Rusino , 36, 4 loci m praecedit substitut0, sequitur Uen Varo), 69, 4 praelium sequitur inproviso), 69, 21 bellum, 80 5 senatu, studiu oim, 13, 3 evum in sequitur unimo), 20, 1 cum i 0)luto 57 9 sacr0Dirum quibus exemplis liae nova adde I 6 30 eaeercitu sequitur insolito), 21. 2 consilium praec stili in turbido). 7 7 delenimentum praecedit sermunico), I 00, 3 quattuor scilicet uultor scriptum is erati, III 5 bsequium. 20. si intrandum, IV 37 li 0bsidium, fu)futu olrorum
nimirum utorum scripturus erat) viis es, mparatis apparet, cuius genstris sit disii cultas legendi
14쪽
quam priores 20 l, non 0lverunt, nec iam ullum Scrupulum Me litonii auri sero nomino codicis testimonium movebit. Sequitur uno versu 0st I 20, 4 l0ctis mira paSSus ac mihi nec minus eis qui haec
testent ut spero, insignis. In plerisque h0 die editi0nibus legitur e Dissilibus Iulius Fronto ex coniectura ut aiunt, ei seri quidam tamen dii0rum Baiter, Ritter Nippei dey, Corradi Ganti elle. VolsI e Hiliis Iulius Fronto scribunt, id qu0d Ber0aldus c0niecit. Et ei serus quidem ipse cuius emendationem plerique pr0ba Verunt, haec Verissime dicit in commentario: e vigilibus scripsi pro Beroaldi vigiliis, quia Tacitus nusquam c0hortes vigilum vigilias dicit sed vigiles . Iam videamus quid adhuc in c0dice lectum sit. Alii euigilius legerunt, alii euigiliis sic alter sit Ritter), alii euigilitis id qu0d etiam ei ser, ultimus auctor, dispicere sibi visus est Τ). Addit tamen litteramis manu recenti0re deletam esse. Idem in lecti ei seni Annalibus 88 p. 39 dicit nisi quod haec adiungit: in Med. schein dei Verbessere nur hall, corrigi eri u haben et striclidas s undisolite i l b elesen haben evigilo euigilibus '. Haec cum scriberet, propius
ad verunt accessit quam qui Squam pri0rum nec tamen recte legit quae eo de praebet. Nam primum sicut multis alii l0cis, quo Supra c0ngeSSimus in eo erravit, luod litteram cui lineola obliqua a dextra parte ad Sinistram superne adiecta est, a correctore potius quam ab ipso librari deletam esse existimavit, de cuius manu pr0pterea nulla dubitatio est, qu0d ea deni ratione
delendi hoc l0co usus est, qua uti Solet. Deinde in eo lapsus est quod ante s legit ii quae litterae nusquam in hoc codice i scribuntur, sed j, id quod hoc ipsum vocabulum docet in quo p0st se scribitur ij non li*3. Postrem non vidit etiam inferiori parti litterae s adiunctam esse
line0lam, et curvatam illam quidem et obliquam, a dextra ad sinistram vergentem. Haec lineolacuna ipsa quoque librarii manum reserat, inseri 0r par est nota i. e. s), cuius ne Superior quidem pars deest, mediae litterae s imposita. Antecedit autem b ex littera i a librario c0rrecta qui priorem illius litterae hastam in superiorem partem extendit et coniuncta utraque hasta litteram superne clausit. Itaque librari iis p0Stiluam euigilius scripsit, corrigendo effecit euigilib; i. e. evissilibus) idque ipsum codex c0nfirmat quod Meiser, cum recte legere nescivi Sset, c0niecti ira adeptus est. Res admodum mira ac tamen certa. 0bis hic quoque locus argumento est priores interdum cum nec correctionem subesse viderent nec leges scribendi tenerent quas is qui hunc codicem confecit religiosissime observavit, salsa legisse ac posteris tradidisse. Iam cum sciamus.
J Ilaec scriptura usuilis, quae per se ipsa peritissimi cuiusque suspicionem movet atque etiam credulorum fidem superat, eos, qui libellum meum De codicibus Medicet Annalium aciti legerunt, quem a. 1892 edidi, commonefaciet eorum, quae p. 6 eius libelli de loco simillim Aun. VI 37 20 exposui, ubi, cum scribendum esset Vitellius, scriptum esse in codice Vitellelis dicunt.* Huic legi, quae non modo post , sed etiam post , t e brevem i scribi vetat v. ab No. ), unus locus repuςnat immo vero ne unus quidem. Nam l 11 4 pro intervallis primo obtutu in codice scriptum esse interliallis brevi littera i post ri videtur. At vera ratio haec est librarius cum ad finem Vocabuli praeproperansscripsisset Infert, hastam littera i similem addidit, quae coniuncta cum littera i esset pro u superiorem autem litterae t partem delere supersedit. Similiter I ol, b in voc toleraverant post tolera scripsit sive b scribere coepit, quae est ei seri pinio, sive syllabus lora iteraturus fuit, mox hastam littera i similem addidit, quae una cum littera i efficeret . Ne hoc quidem loco litterae I longitudinem imminuit. Similis eiusdem litterae ι forma est in nomine Octaviae Anu. XIII 16 18 quod autem XI , 10 seriptum est ali scribendum fuit oti et XII l, 0 puerili per breviorem littera i post i sormam, tu priore exemplo, etsi rasura subest, ipsum illud vitium pro vestigio veri haberi potest in posterio ne i in fine versus scripsit manus posterior. XIII 4 4 scriptum est diseordi s quod recentioris saeculi manum prodit.
15쪽
quid Tacitus scripserit. quod adlau: tanturii seri simile fuit, Halmi L coniecturam e vigilum se .cohortibus aequo an tui abiciemuS. Postrem operae pretium est quaerere, qui factum Sit, ut librarius euigilius scriberet cum in exemplari suo invenisset uigilibus. Mihi, si modo de ea re aliquid suspicari aut licet aut opus est simili son n0minis Virgilii, poetae clarissimi, inductus esse videtur. Neque enim
solum Verginium Capit0nem bis Vergilium appellavit III 77, 1. IV 3, ), sed etiam plus semel
ex nominibus appellativis nomina propria secit. I 50 12 pro cladium scripsit claudium eundem errorem is qui codicem Florentinum 68 4 scripsit I 86, 9 commisit, et in utroque codice lorentino Ι 87, 5 caesurum Scriptum est pr0 caes0rum), pro iurgium II 53 1 uitaenium nam Verginii nomen in cap. 1 bis scripserat idque in mem0ria eius haerebat). 0rtasse etiam cum adsideres epulj III 35, 1 scriberet pro adsidere sepultae. de Apulia cogitavit, et cum ceres scriberet V 15 pro caedes, de nomine Petilii Cerialis, quod . 14 scripserat. Ex Annalibus duo addo exsempla: XI 16 6 praecedente nomine Caesaris, cum scribendum esset auctum, librarius Scripsit augustus; XII 63 8 ubi Tacitum iumensa Pontum scripsisse Ruperti vidit, Inmetap0ntum. 26 4 postero iduum die. Sic Meiser, qui haec adnotat: 'Idui dierist sed dierum incertum est, cum praeter litteras dis id vix quidquam dign0Sci possit ceterum Syll. rum aut totum vocabulum dierum lineola transversa inductum suisse videtur' ac similia in loci ei seni nnalibus 188 p. 137. Mihi hunc locum vetusto situ illitum ac difficillimum lectu pleniore luce qua antea ei qui legendis libris manu scriptis in bibliotheca Laurentiana operam dabant, obscuri 0re loco inter ipsos codices clausi, carebant identidem aeriter inspicienti librarii manus ita apparuit ut
pro certo adfirmare possim scripsissse eum Iduu dierit, neque ullam harum litterarum esse dubiam ac Syllabam rum non totum vocabulum dierum, ab ipso librario esse deletam nec vero una linea transversa sed tribus lineolis obliquis, quarum unam litterae , secundam litterae , tertiam n0tae litterae in apposuit. Itaque quod adhuc veri simile fuit, iam certum est, scriptum esse in codice poster Iduum diemum ac tertii vocabuli extremam syllabam ab eo qui scripsit librum esse sublatam qua correctione ipsius aciti manum restitutam esse a me doceri pii non St, quoniam ei se in commentario nec nominis mensis inserendi nam Pichena postero iduum Ianuariurum die coniecit idque et alm et alii probaverunt ullam necessitatem esse egregie docuit et genetivi cum adiectivo p0sterus coniuncti usum luculentis exemplis illustravit. Iam ii schfeldii coniecturae Herm. VIII p. 474): poster Iduum die ebrium redeuntem undamentum sub
Error autem ille, luem librarius et conamisit et correxit, ex genere usitatissimo St; nam sescenties extremam partem vocabuli terminationi praecedentis vocabuli ad aequavit Pauca exenipla
hic sufficiant: Ι 8, 1 i artum dum Ianuarius scripsit et correxit 41, 2 0mitutae galbae c0h0rtis Galbam Rhenanusi 42 7 Iulio Curio Caro honanus cs. nu. XV 49, 4 Subrium Flavium; Fluoum ekker) 64 20 Fabius ignarus Hilurum librarius ipse). 80 14 resistentem seditionem seditioni . II 66 1 relictis passim ignibus aurinae colonibus coloniue corr. ipse), III 38, 24 laetitia
maestitia maestum corr. ipse, non maestium, ut ait ei ser; nam quod utero et u 0nspicitur.
reliquiae sunt pri0ris littera eo ab inseriure parte extinctae quae reliquiae possunt videri et ipsae tenui lineola deletae esse , V 49, 28 ad caedem pr0considem proconsulis ipse), quibus haec Π0Vaaddo I 33. T limine tenus domus claudit domum ipse), I 19, 11 soliduli muri, propugnaculi additu propugnucula ipse , V 3, 4 largas aquas venas aquarum ipse). In eodem genere vitiorum et iani
16쪽
ea ponenda esse videntur, quae leguntur III 70, 23 imis i iiii ard0r inpurem esse modestiam suam. Hanc ei dicis scripturam eis et tueri ausus est, diiunctis ac dilaceratis orationis lembris. Recte Puteolanus nimio ardori imparem esse. Scilicet nimius librarius scripsit praecedentis vocabit li cuius sono captus, et vocabuli ardori extrema litier initio sequentis vocabuli hausta est. 3T. 4 Obultronii Sabini. Err0re typ0thelae, ut videtur, apud eis erunt a tu utatuni est praebere codice ni ob ultroim ab Ini. Recte alter et ii ter pia es p. XXVI illi: bultroniis obIui
cs Anii. V 4, 3, ubi in primo Medice scriptum est titilis ubiui pro illi Sabinii. Nihil igitur librarius se cavit nisi quod litteras prave divisit. Manus recentior s supp0sito puncto sustulit et inter superscripsit quae nihili esse lim intellectum est. Ceterum hic locus similis est ei quem An n. XV 59 24 anno IS92 0rrexisse mihi videor cum n0men mulieris atri Gultu priori marito D0 mitius Silus nautarem in nomet mulieri Sutria si illo, priori marito D0mitius Silus Adile X l8, 2 mortes unquiuit, i. e. 0rte unquiuii. 39 4 plerique almium secuti scribuni cum alii in Pulatium rediret, ulli Cupit0lium
peteret, plerique r0stru ccupundu censere ut pauci redire . . . petere. Horum Scripturam conlii matc0dex, in quo scriptum est redire ac petere, correctum illud tu idem ex peteret. Dubilationem
adhuc movit leis eri iudicium qui c0rrectione ui a librario ipso factam esse negat. Iniuria adsunt enim in sue v0cabuli lineolae illae obliquae, quibus manus librarii deprelisenditur infinitivi uni verbo censendi coniuncti usum exemplis satis firmaverunt editores. 45 13 praesenti aesti subtruxit. Ibi praesenti ieritis in codice scriptum esse ad unum ouanos et Ritier quidem addit v0cabul 'sic' tradunt. Adiungit tam et Meiser: posterius ti dei. m. sed ita ut aut uinci deleta sit'. Exilium Scriptum est, cuia scribendum SSet aestium, etiam
32 2 et in primo Medicet Anii. VI 20 4. 47, 5 et contrario vitio exitium pro eaeum III, 5. Syllabam i errore iteratam esse sicut II 4 5 errore semel scripta est in v0cabulis pruefectus aegypti l aleae inder, cum deberet bis scribi per se ipsum haud incredibile est. Nam deuilibrarius V 0 2 scripsit conprimere receptantem idemque re delevit i 46, 2l averteret et, ubi nihil correxit, I 4, 10 letius usurpatum, cum deberet lueti es xuii. XIII15, 4 intendit urgentibusque cum rasura supra extrema ui litteram pri0ris vocabuli, qua ii ita in litterarum ut deletam esse probabile est) I 44 quive vere, cum deberet ira vere. Ac iamen etsi Tacitum praesenti aestis scripsisse certum est, id quod de codicis scriptura traditur, a vero longe abhorret. Nam hoc quoque i ico priores certam quandam scribendi legeni quae in hoc codice religi0sissinae observatur, neglexerunt, rati, ut videtur, litteram i post i promiscue ni odo brevem scribi modo in inseriorem partem extentam. Nam priore loco in v0c praesenti, scriptum est 6 sicut solei Scribi, nisi vocalis intra eiusdem vocabuli sines sequitur, nam v0 ali sequente uno ductu scribitur , p0steriore ubi ea leni syllaba errore iterata esse dicitur, nulla est j. Talem libidinem scribendi quisquis paucas huius codicis paginas perscrutatus erit librario suae scripturae tenacissim n0nim putabit'). Accedit alius pri0rum error haud minus gravis Litterarum t et a maxima pars Simillima est; discrimen couliuetur ultima parte. Nana litterae t ulliuia pars recta linea ad Sequentem litteram sergit eamque attingit, litterae ultima lino in inferiorem parieni oblique
in Lege enim illa nihil est severius. Praesto est ingens copia exeinplorum, quibus firmatur lex uult uiu, quo fraugatur. Navi quod nu. XIV IT, I in vo e multi breviorem formam littera i conspicimus, id suam habet excusatiouem. Scilicet cuin librarius seripsisset muli nucerinis, manus recenti0r, quae et X arto spatio et Alitterae t figura depreheu litur, ex littera i sedit i autem integrum reliquit.
17쪽
pendet nec ullana cum sequenti littera comuuinionem liabet. IIaec si gula hoc l0c aperte conspicitur addi lit librarius superne obliqua ni lineolam delendi causa Sequitur autem litteram nec j nec , sed . Huius litterae posterii rem parten librarius correxit in , priore integra relicta. Id autem tum demum fecit, clim aut illo aut certe ae iam scripsisset, id quod ex nimia propinquitate litteiarum e et X apparet. uid igitur secit librarius Nimirum taeili correxit in ilio v. ab. 0. T). Et a qui deni delevit, et non delevit, quoniam dextram et iis partem tu correxit. Sic tollitur eis eri ossensi0, qui tantum priorem litteram, tuam ille t S Se putavit, deletam ess miratur. Laeliis autem iani in eo codice ex quo liber Medicetis descriptus est scriptum fuisse videtur qu0niam in ei dem vocabulo dupliciter errasse eum sui Medicetini consedit credi vix p0test. Atque is err0r, qu Similitudine soni ductus auaeilis scripsit pro eaeili0 hai id rarus est. Quin etiam prorsus idem err0 irrepsit Anii XIII 3, 1l, ubi exilii que in uuaei iumque corrupit librarius neque erras Se se Sensit. u. II l, 4 eaeciliis corrupit in Xercitus,
v I 22 aestu in eaeercitu II 27, 13 contisque in concitisque, II 49, 9 subdidit in subsidium sed
correxit et in margine adscripsit quod non vidit eis et ne qua dubitatio esset de litterad x s essecta) V 11, 2 in x0c firmaverunt loco litterae si quae uno ductu scribitur, , ut videtur, scribere c0epit armaverant , cui priusquam ab S0lveretur, si imposuit om Mei serj. Ac saepe in aliorum vocabul0rum similitudinem quandam delapsus est. IlIGl 4 cum scribendum esset erunt utiquitus, scripsit erunt unti hic est sinis versu Sin iustus n0n antiquitus, ut ait ei ser
quod credi angustiae spatii vetant), ac postea t et lineola delevit et erasit; et simili terra 2 l 1 tuntiquissimis Meiser antiquissimis); 76 19 bliti hic est sinis versus tiam de verbo obliviscendi cogitatis ac m0 i post i mutavit in e mira de hoc vitio eis erin, quod similiter secit ii vocabulis rettulerat I 39 4 coeperat enim rettulit scribere; in Moiser), et urniserum ut 4b, . idem II9 2 regkndus scripsit ressem cogitans in IV 8, 4 curantiquitus curantii, IV 33, 16 pr0i inmero pro num), IV 70, 2I fruminis pro fluminis frumentum': et correxit. Non correxit II 14, 2 audaciam pro ductu scriptum audacter), IV 20, 19 consiluissent consilium cs. Anu. XV 13 II 0nsuluisse, ubi u post s correxit ex il) IV 2, 8 parvitiis parvi j I 19 4 me hic est finis versus qu0d relicstri 0ri debet die, ubi scribendum erat medii. 54, 10 pars edit0rum retenta codicis scriptura nisi ipsi consulerent Scripsit, par ex Halmi coniectura ni sibi ipsi consulerent. Ialm coutulit locum simillimum Ann. Ι 8 3 Heraeus addidit . IV 20 19. Ego, ne qua dubitatio supersit addo . V 8, 2. ubi si ipsi scriptum est pro sibi ipsi; nam i ii pia linea ua, ut recte ait ei Ser addidit in. 63, 3 ruptis repente armis. In codice cliptum esse dicunt ruptisue in sine versus re
pente armis Littera a Meiser dicit in sine ei sus per errorem addita esse delenda esse correctorem lineola in littera e indicasse. D reni mirami Quis enim uni quam librarius, cuin scribendum esset ruptis, scripsit ruplisae Unde illae litterae inrepserunt Nam etsi genera vitiorum paene infinita vatietate sunt, tamen non usque e tui becilla ac Sensu caSSa est natura humana, ut temere quovis lecti credi possit, at tu ipsi etiam errores suas habent rationes. Nec vero hic locus ullam nobis necessitatem imp0nit iii credibilia credendi. Nam rursu I riore correcti0nem Subes Se 0n viderunt, rursus litteras, et , de quartim similitudine et disserentia supra disputavi, inter se discernere non p0tuerunt. Ego cum ad hunc locum accederem, primo in sine VerSu te non e scriptu in esse intellexi ex quibus litteris p isteriorem librarius ipse solito sibi m0re liue0la obliqua superne adiecta sustulit; quare iniuria diser 0rrectorem ali litem id feci S Se
18쪽
6xistimat); deinde litteras j 0stu artiore quam s0leut pati c0ntineri miratus sum, tum Supra sinistram partem litterae t reliquias superi0ri pariis litterae e animadverti; 0stremo sub litteris et latsere iustas littera n vidi. His repertis apparuit Vera ratio eademque credit,ilis librarius cum scripsisset rupente id ita c0rrexit in raptis, ut X e saceret , cilius posteriorem hastam interposuit inde artius illud spatium), pri0rena hastam litterae ii mutaret in , posteriorem in , litteras te adiecta virgula posteriori harunt litterarum tolleret Uuod auten non suam utrique litterae vir mulam adiecit, sed unam p0suisse Salis habuit de ea re bene disputavit Meiser i. c. p. 138. Iam certum est scripsisS Tacitum ruptis repente armis, quod etsi in omnibus sero ditionibus iuvenitur quibus h0 die uti latur, tamen explicata codici Scriptura hoc c0nsecutus sum, ut eae coniecturae quas salsa lecti genuit ut . r. ron ivii, qui derepente scribi iussit qu0d, etsi Tacitus iis litam eo vocabulo utitur Baiter et Ritler in textii posuerunt et oeli stini qui ruptis
ut repente . . . rabie irent causis excogita Vit, abiciendas esse appareat. Nam etiam ablativi absoluti quem apud Tacitu in haud raro liberrime eis, quae antecedunt, adii ingi constat, usus iii iuria naullis
displicuit, inde ortae sunt iii utiles coniecturae ei diaeri in lecti eis seni Annal. 189 p. 533: ruptisque repente ruebant armis ud caedem inuoliue civitutis, eis eri in Studiis criticis, Monaci 1873): raptique repente animi ueraei terruit nuptis repente armis ad . . . et rabie tere vel ei ut), causis cs. B. 8, p. 393, 0vakii Krit. Dei tr. ii iam Schrislst. Prag SS4): terruit ac ruptis
repente armis . . . rubis eunt.
Pauca addenda sunt de genere vitii admodum requenti Saepe senim librarius in sequentis vocabuli non modo terminationem, sed etiani in medium c irpus atque in initium tianssiluit modo c0rrexit quae salso praeceperat, modo erra SSe Se 0n Sensit. Neque sol uni ibi iam errorem c immisit, ubi similitudine vocabulorum in errorem inliciebatur, sicut hoc loco, verum etiam nulla
similitudines excusatus eligo pauca exempla, quorum varix genera sic inter se discernas l. I 62 5 festinatius festiuultune ipse non m. iii ait ei ser, correxit tutius cs. nn 70, 3n0 D0ae. i. e. 0u voae) 62. 4 ips profecti0 ne quod c0rrexit in profectisnis; nam profectiones ab initi eum scripsisse id quod priores dicunt pros, inquitas litterae s credi vetat)' die, I 24 quingentibus correxit quingentis equitibus cf. II 42 l cladibus aliquo mod0 0rrexit in debebat etiam bus mutare in is, et seci rib iis . II 43. 2 Varemis debebat Varus)ulfenus es III 59. 3 Flat Duo ubi se bebat Fluvio sequitur D0mitiano Anu. XVI 22 25 everterunt, cum deberet evertant se luitur perverterint) III 5, 10 commissi0r quid debuerit incertum est patientior. Ill 13 3 secretorum de bobat secretum) castrorum ill 39 7 electuntium a mutavit in , quod ii ou vidit eis er m delevit morum cs. iiii. XIV 45 3 innocentium debebat innocentium miseruntium. XIII 3 intempestatem, debebat intempestivum severitutem)
2. 3l l l est Incestis debebat Celsum infestis , 56 T ubrecti debebat brepsi vinctique similiter Aun. XV 35. 9 Diueti brectique) II 5, 4 motiani debebat Muciunt moribus IV 6 20
pauri causam debebat puri causa, cf. 40 15 laude uuruit, ille praef. p. XXXI). - . II 23 Ictuteque e ips detexit cladem, nil. XV 2 9 in absilium debebat exitium suum abrumpunt. Adde nova exempla, quae adhuc latii erunt haec M. V 23, 1 L maynitudinem in deLilpse p0llarem
in Ne II 6, 7 sedulos si scripse iat antequam secuti in est esseeret, sed cum Secutos clipsisSet nam praecedit qu0s m nes , super o posuit uni, ex s fecit e ut I 40, 1l, ubi centurioni oltero correxit in centurioni- exolesci et eique adiunxit si nec Il 9, 2 periremiserat seripserat aut correctionem, sed eum aut pre aut premiseriit scripsisset, ex Mecit per si ac re liueolis delevit.
19쪽
l 98 7 suo estuti i iii u mutatum esse sugit ei seruiit; ite bellat litura iiii su0met astu 0ccultati δ). 2. I 12 10 et dis disiectique syllaba dis piae epta, quo errore cogitito in vo c. c dis it miliavit iis, s extinxit in margine adscripsit festin I 2 procusa ex coecit cupidine. - . t 32 Limon cum scriberet litteram , in exaraiida te ilia liasta substitit et ex prioribus duabus fecit b)consilia m0r valescere.
I 65. 3 cunctu illic aeternu et 0stilia se col0nium fl0manum et partem Xercitus et prosperarum adversurumque rerum 30cis Si f0rtuna c0ulru duret, iratis ne relinquerentur. Sic set Halim et eis sti , nisi ii od hic p0St 0ci0s punctum punit. De codicis scriptura Baitor nihil ad hunc locum adnotat in eis eri apparatu tres codicis scripturae discrepantes inveniuntur ex quibus duae salsae sunt; quarta eaque gravi S Sima eum sesellit. Verum h0c unum est: scriptum esse in udice contraderet, quod ante eum it ter adnotaverat. At neque cuncta, in quo vocabulo notam rasam esse dicit, neque colpernium. tiam quam apposuit sic', in codic periuntur. Nani in v0cabulo cuncta nihil supra c erasum St; at Supra re rasura conspicitur sub qua potest suisse nota litterae m. Sed hic levis error est, alter dignior memoria. uis en ina, setiamsi codicem ipsum n0n viderit, nun miretur, si audiat librarium c0l0niam c0rrupi Sse in colperniam cuius curruptelae similo nilii invenire possis, nisi sorte raptisue illud ex ruptis corruptum velut testem ex inseris adhibere velis Pra 'terea tu litterae sigi ira minus lata est, quam ea, ita hoc loco p0s i conspicitur, nec lineola illa transversa, qua littetae addita Significatur per hoc loco, sicut
solet, litteram pervadit sed ab inseriore parte claudit. Uuid igitur scripsit librarius Nimirum transversa illa lineola, quae ei sui uni decepit, delendi signum est, u qui deni signo deleta est littera i i partim imp0suit partim adiunxit litteram o, quam ei Ser dextram partem litiserae esse opinatus est ita sit h0 sui adnotandum in apparatu critico: colonium sed 0 post i correxit ex ' v. ab . o. in Scilicet librarius postquam c0 jum litteris on omissis sicut II 67 9 fami scripsit pro familia scit plurus ob scripsit, errore alii madverso verum restititit. Eiusdem erroris tria in lio codice exempla simillina sunt. Nam Ann. XV 23 4 collium scriptum est littera o supra j corrigendi causa addita. u. II 43 5 clim iam c0lba scripsisset litterae I imposuit o quam n in p0tuit hoc loco deletae littera eo adiungere, quoniam si iam Scripserat, quae littera locum litterasto vicinum occupabat), mox a lineola delevit et nium adiunxit. Hoc loco verum vidit eis er ni illa enim est similitudo litterast . At aliqua similitudo est V 2 8, ubi non vidit ei se in v0c. 0l0ni 0 0si i ita correctum esse ex , ut eodem iure hoc loco possit eo niae legi nam transversa lineola hoc loc deest quam I 65, 4 colpernium, aut II 6, 20 et . ubi librarius eli correxit in bello. 0u0d autona e de quo agimus loco lineolam transversam Meiser non vidit esse delendi signum, ei rei aliquid excusationis inde paratur, quod lineola hoc
loco librarius crassiore usus est quam sere solet in delendis litistris. Nec tamen desunt crassioris lineolae exempla Simillimus enim aspectus est litterastis in vo . bellusios V 66 15, in quo essecit ex , inseri 0re parte eius litterae deleta. emo aute in uinquam hoc l0co in codice per etiasis scriptum suis se adfirmavit non magis quam Ann. XV 20, 5, ubi plane eodem m0do optinuissent in btinuissent mutatum est, opertinuissent. Ea dena ratione scabies ex capies V 4.
in Fortasse eiusdem generis sunt IV 46, 21 postremum Woel fili postrem0ὶ caelum, et V 26, b apud Vitellium at Vitellii legatum certe uu XVI 14, 22 monitus pnius Anteio, ubi recte monitus in monito, prave
20쪽
esset lacu stilia liciani et ostentati0ue altis, tina cuin reliqui eius pro Vinciae sociis set toto ex eicitumulto magis ac maxime eo accensus est, ii ad adseverabat Mucianus statuisse Vitellium, ut Syriacae legiones in i ermaniam transferrentur. Hic nuntius a liciano allatu velut uinulus accedebat
ad vim eloquentiae, qua h0mines alliciebat. Contra nihil aeque Tacitus in initio enuntiati scripsit, ubi nihil simile praecedit cui ea res, quae maximi munienti fuit, adiungi possit. Talses loci sunt H. IV 35. l. ian. I 65. l. qui si ii id video non sitie ali sita causa in initiis capitum
invoniuntur, quamquam eiusdem generis etiam ea Sunt, qua Ania. IV l l l leguntur. Horum triuin locorum id coni nautae est, quod Scriptor novam Senio utiarum seriem ingrediens lalum aliquean rei hi in urgentem vel gravem assectum aut inclinationem animi tempore imperfecto quod diiunt si unificat uti de factum aliquod istum esse dicit, quod i i secto vel praesenti te inpure adiungi l. II uiuiti nillil iii est in illo loc0 iso itid Mucianil apii doliti octieiis es esse ei it nariatur.
Eam lacunam, ita est H. IV 38 4 optimo explevit Iac Gro novius cum ante pr0Dinciae insereret pr0 0nsule. Ilic rursu causa inissionis oculis occurrit. Nunc fidem liuius stipplementi similis loci comparatione, si in , do pus est, a ligure lic 't. Ill 46, 5 in vo c. pr0 0usule eum provincium unu imperi tenuerat syllabas sule a ilibus incipit versus, a librarii in rasi ira scriptas esse eis ei recise dicit. Raro divinuri potest. ii id in loco radendo correcto scriptii insuerit hoc loco polost. Scriptum sitit cium iniim iii iii antecedentis versus, id quod non vidit Meiser librarius proc0u i Dixit ex proum, ii od ita socii, ut priori hastae littorae u imponeret ex posteriore et litisera i et sceretis. Scilicet similitudine initiorum inductus voc prouinciam praec 'perat. Idem utroque loco err0r est ea denique causa erroris hoc interest, quod alter l0co
librarius praecepta correxit altero in errore perseveravit.
Similis err0 librarium vexavit III l, 9 ibi enim p0st lapsus scripsit hip qi iis peInporticus praecipiebat Mox u mutavit in . ii et siceret quis. Sed cum vereri coepisset, ne, si etiam p in correxisset litterarum forma obscuraretur. inues tres illas litteras obliqua lineola delevit ac spatio intermisso quis In porticus scripsit. At in eo de in illo vocabulo quis scribendo iterunt erravit scripsit ii tui In idque correxit iii I9. Nec diversa fortasse causa fuit mali, ris lacuna se qua se scio an discissus Sit ordo eoru in quae de principis it sellii origine IlI 6. I traduntur. Ibi deesse ii audam primus eis Soliboria suspicatus est qui Vestigia codicis premens in qu scriptum est putrem illi Luceriam Tacitum in eis quae de origine A. Vitellii pro itidit, non modo patriae, sed etiani patris eius viri clarissimi, sicut solet sere tu talibus locis mentio item socisse argute coniecit. Nec tamen quod coniecerat reliquis proliavit illii cum immutare tuae prodita si in t tulius esse existimarent quam aliquot verba inserere ac de patre it sellii si isti ere ea quae secuntiar: cunctu putris claritudine adeptus, 0berlinii in secuti scripserunt: putria illi Luceris. 0rtim opini0ni ego non accedi primum quia patris Vitellii in ipso initio huius capitis mentionem non esse factam non credo, de iii de ilia iii Scorruptelae, qua putri in putrem depravatum esse putarit, nullam in hoc codice similem inveni. Sic e deductus suin ut culos librarii a voc Luciuin ad voc Lucerium non a Voc patrem ad Voc patriam aberrasse et Tacitum haec se te scripsisse suspicarer Putrem illi Lucium Vitellium cens0rem ac ter c0nsulem fuisse memoravi, patriam rebuit Lucerium A. Vitellium alitem L. Vitellii censoris ac ter consulis sili sim sitisse commemoraverat 1 9.