In Taciti historias studia critica et palaeographica

발행: 1899년

분량: 63페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Scripsit

33쪽

Villio Latino proxii no in sine priori parti huius disputati0nis, cuni primum librum Historiamini percensui SSsem promi Si id nunc exolvo, pri serendo quae de Scripturis codicis Medicet 68 2 disserero exorsus in tunc annum distuli seu munere ut elangar, eandem viam, quam ingressus Sum tenebo, ut quae 2 Scripturi c0 dicis monenda SSe videantur, servato librorum i , ordine enumerem adhibitis ex eodem c0dice eis locis, qu0 Similibus librarii erroribus depravatos esse aut certuna aut veri simile sit. Supersunt autem multi alii loci graviter corrupti, quos, quoniam de scriptura eorum ex codice ipso nihil novi habeo quod proseram, ab hominibus artis criticae perilis sola divinatione et coniectura, si modo id uni quam probabiliter fieri poterit, sanari pus est. I)e quibusdam eorum locortina quae iudico aut in mentem mihi Venerunt ea retento ordineli,cor uni huic disputationi immiscebo, sicut idem iam in priore parte hic illic feci. Separatim autem disseram primum de lacunis quibusdam, deinde de eis Scripturis, quae in margine codicis

extant, postremo de vocalium e et e Scriptura.

II 4, 6 de legionibus Muciani legati Syriae, laaec leguntur: quuttuor Mucianus obtinebat in puce, sed aemulatis et proaeimi eaeercitus gl0ri depulerat sequiliam, it uniumque illis roboris discriminu et lab0r, tui tum his 60ris addiderat initar quies et ineaeperti belli labor. uid in locunt ultimi vocabuli quod ex praecedenti versu errore iteratum esse apparet Sub Stituendum sit, incertuni est. Alii alia suspicati sunt: urdor, umor, favor, honor, au90r, dolor, velut lubes Nipperdeydeleto vocabulo scripsit et inexpertum bellum, i. e. et id ipsum quod bellunt expertae nun erant. Atque hoc quidem satis placet nisi qu0d et a prodita scriptura iusto l0ngius recedit et verbis integra quies nihil novi addit. Ego cum aliquotiens in hoc codice repetito ex praecedentibus aliquo vocabulo genuinam Vocem s0n illi aliquatenus similem textu pulsam esse meminissem I 37 quae In castris quae custra praecedit en in In castris; IV 0, 5 nec Brinnonem ducem eius belli sed Ciuilem eius oportellat sc ribi esse putuit V 21, 4ermui Veruci, illud enim paullo

ante legitur V 22 1 nave χ0ctem naria nune n librarius proximo versia Scripserat), inveniendum esse aliquod vocabulum statui quod et Son simile esset vocabulo errore iterat et sententiam ita X pleret ut non uiod integram quietem verum etiana aemulationem et pr0ximi exercitus

gloriam illis legionibus depulsa segnitia vigorem addidisse signis caret. Id vocabulum nescio an sit rub0r potius quam dol0r; nam ineaeperti est rubor est ' das escit limen de Gesii hi das sienichi Wie das enachbari uster ilire Erast in lia lege ei probi atton' cs. II 22. 3 pit lore c0eptiae

34쪽

Εliam I 2, 1 opus a tigredior opibus usibus, utr0 pr0eliis, disc0rs seditionibus, ipsa et iumpune saeD0m id vocabulum, quod sui alite usibus, repetit ex initio inintiati vocabulo opus ius sue terminatione sequenti vocabul0 a laequata periisse reor. Id primus suspicatus est Novalii denique eam sententiam, quam re p0scere Videtur bene reStituit cum Scriberet opus rei redior gra e casibus. Nam opimum usibus, qu0d Vulgo Scribunt, pr0pterea Spernendum est quod cumi se liquis tribus rati in is membris parum c0nvenit. Vitia enim a naala tum purum qua se narrantia

sibi proposuit scriptor persequitur, ac leni P0ra illa Sicut atrocia proeliis, discordia seditionibus. ipsa tiam pace saeva ita gravia suerunt casibus. Non scripsit Tacitus fecundi in proeliis, refertum seditionibus, ipsa elium prece uel uiue ple/tum; itaque ne id quidem scripsit, quod ei tui putant opimum usibus. 'robabilitati parui a liabet uva ii Suspicio abest enim quantulacumque litterarum ac soni similitudo. Fateor at deni ad sententiam nihil adhuc aptius inventum esse iudico. Interdum repetitione praecedentis alicuius vocabuli ex genuinis nullum depulsum est.

Eius generis hi loci sunt II 22, 3 infructu purtium fumu et C recinu fumul pudore Anu. XIII 57 16 non si imbres caderent, non si si ivlulibus quis, IV 38, 6 cuius adversu prunituti ipsius, prospera ad fortunum ipsius referebus XV 66 ceterum militaris quoqite conspirali u0u ultro fefellit accensis quoque iudicibus.

Et iam syllabarum prave repeti lar una duo genera sunt. Nam aut repetiti syllabast iacturam

genuinae syllabae traxit Il 9. 9 non tum culpam exprobrans quam ullanem eaelendens librarius ipse eae in s correxit); II l l incretus undique lum0r adcurrentium, cluis uultum quod ipse aliquo modo in vocantium correxit); nn XII 39 1 0hortes eaepeditus .cp0suit opposuit ipsius);XV . o comp0sitius cuncta confestin tutius 090rtebat scribi quam festin tutis s); et leni suo generi vitiorum altribuo quae scripta sunt II. III 55, 9 Latium aeternis dilui yiri; his tributa dimittere, aliis . . . bene senim Nil perile remittere. ut ex repetitii ne praecedentis syllaba nulla iactura orta est II 6 2 ceterue instules secutae. Sic distractis civi exercitibus fio ipse dolo vii); IV 53 dein virgines Vestales cum pueris puellisque putium is utrimisque qua trimis e fontibus amnibusque haustu perluere trimis delevit alteri crederent, prim cuius uua ui credentes praesentes miserius pepulissent. Eiusdem seneris siue ubi haec sunt: AET plus praedue ac suuyuiuis prae Caecina ui sit nam utroque loco syllaba prue per cuia tendium scripta est; cs. Novat. D.

Nipperdey nana verbum c0nlucer iudi finxisse Tacitum aegre mihi persuadeo in. Minus saepe ex eis quae secuntur aliquid praecepit librarius Certa X empla vocabulorum

praeceptorum haec sunt: G6, 23 utilissimus b0narum idem ac re issimus bonurum mularumque rerum delectus est; nn XIlI 5 3 ne defluuiis quidem quaestoribus edendi ludiatores necessitus esset qu0d quidem . . . Eodem vitio id quod nuper JB. XXV p. 27 adn0 t. monui, irrepsis socredi p0test vocabula h0stium V 58 3, 0rtem I94 12 salso alia morte), hominum Ania. 59, 3. i. IV 42 5 litteras e aes, quas c0 de habet uter sponte et accusulis G Heraeu v. JB. XIII p. 108 ex duplici scriptura archetypi, in qu librarius aesci suti superscriptis litteris accinvenerit, rias esse et riginem vitii ex vocabulo aetulerat repetendum esse scite c0niecit. 'olserat conferre gr. 6. 8, ubi in codice Vaticano 449S Xcusulis uem c0rruptum est in acusulionem. Nec tamen illa explicati certa est. Nam is qui c0dicem scripsit, etsi inter e et ae breve intervallum reliquit tamen, cum illas litteras scriberet, intellegi voluit eae senuius consulto. Nam senatus

35쪽

vocabula exscripsit . Set unde iiii ei se iit illud eae se tutus Sultu, uri 3SSequor hui: ego tuoque mihi persuasi eiecti, illo additament scribendum esse sp0nte acci sutisnem; nam emendandi munus nemini adhuc prospere cessit - V 20, 3 in sinu versus scripturii est defendere, in initio novi versus Interim Littera a qua ui uti ilui male ili et mutaverint delenda est. Est enitii irinia littera vocabuli ambiguum, quod ex Sequutitis enutiliali initi errore piae cepturi librarius Scribere o 'pil.

Praeceptarum syllabarum haec exempla inveni II 6, b iuvere debebat invare invunitur iura nere sex versibus post); II 9, 1 ante simi l scit pluin sui f0, ex ilibus litteris prior duabus lineolis deleta est; post quattuor versus scriptuni est fortunae; i in XII 69, 9 codex praebet imperator considiatur consultitutur l'uteolanuS). sententiam militum secuta utrum c0nsultu. De eis quasti l 5, 1 in codice scripta sunt et rati per i perstringendos mulcendosque militum animos veris si in mihi iudicasse videtur . olis S. s. lass. Phil. SS p. 558. Nemo enim per

illud quod est ante od probabiliter emendavit. Videtur errore praecel lum esse, ii autem, quod ne iii negat, in ad mutandum. Ullam tuam Sic audaciore ni gerundi vi Substantivo adiuncti si iiii admitti satendum est. Atta inen genere haud diversa sunt alia exempla, velut . III 70, 5 frutris domum inminentem lor et inrit undis h0minum oculis i. e. donium, quae illii iniminebat loro, hominum oculos acile inritaret. HIS, 18 Ritte in codice Dei iam in venis correctum esse adnotat; ei Ser veni : invenisse se dicit ac iuxta u recentiorem manum Scripsisse . Neuter vere. Sic enim res se habet: librarius cuin scripsisset ueniunt, litteras ni ita extinxit, ut hodie palleant mox his ipsis litteris imposuit , signum interpunctionis, cuius prius punctum locum posterioris hastae litterae nam pri0 intecta inansit - posterius locum litterae t obliti et similiter Ann. XIV 44 postquam agere corrupit in Derent litteras ut extinxit ac posteriori parti littera n punctum imposuit, signuli interpunctionis et . II S, T, ubi Scribendum sitit parce nec ut periti rus, cum scripsisset purceus ne cui periturus, littera n extinxit et eo deui illo loco tibi fuerat posterior hasta litteraeu, tinctii in posuit). Ilaec certa sunt. Mutaveritne poStrem v in . dubium, attamen probabile. Me iser cum iuxta u scriptam esse litteram o sibi persuaderet, deceptus est aspectu interioris partis litterae , quae aliquatenus similis est litterae . Accedit alter error, ii quem saepe ille incidit; neque enim ulla recentior manus hunc luci in attigit. Itaque quoniam manu librarii veniunt inventu vel 90tius veni mutatum est, nulla est dubitatio, quin Tacitus scripserit venis, quod bene Meiser dicit audacius a suibusdam mutatum ess se in redeo. Nihil uitii Tacitum h0 loco e0dem verbo uti coegit quo usus est loco simillimo Ann XII 40 25. Haud absili dum est quaerere, cuius generis error ille librarii sit, quo veni corrupit inveniunt. Ni intrum prinia atque etiam secunda verbi persona ei, qui veteri script 0ris annales rerum gestarum scribebat adeo non suerunt familiares, ut saepe eas velut caeco animi impetu actus in tertiam personam cui tot exemplis adsueverat, mutaret. Sic tu 36 5 cum Scribendum esset funeras, scripsit suggerunt Sed correxit) 37 1. II 37. S. II 28 2 pr0cesserim, concesserim, discreverim corrupit in processerit c0ncesserit, discreverit idemque correxit. Η 46. 4 transegimus

correxit ex transegit. V 26 13. iiii XIII 9. 20. XVI l, cum scripsisset m0vis, coniunxit, dedit, in exitu horum vocabulo ruitio obliquis liti eo lis delevit ac bene cidalius Aun. XII 32. T cuin reliqua emendavit tum rettulit in rettuli mutavit. Quae tum cita sint, 'u0uia in ea de iii illa obli lii a lineola litiei in vocabulo adfirmavit

36쪽

H. IV 73, 3 in alii librarii loleta est, auctUr Uii uiu, ut Nil perti eiu in Sequamur quoi nostra ius oditores miles secerunt, an reli et Sp00ner non secerunt), tui neglecta librarii auctoritas non sol uni t restituit, sed etiam populi 0muni auiavit in p0pulus B0 munus ac totu in locu in sicco usumnavit: teque ego umquam fucundium Xercui et populus B 01nunus virtutem armis o si , munit,

cuin codicis scriptura haec sit: neque e90 umqvum fucundium eaeei cui et p0puli Romani Dii lutem armis adfirmavi, quam qu0 minus teneamus nihil n0s impedit. Magno enim duce et qui sibi conscius esset in se esse p0sita in p0puli 0 mani fama in p0stquam nodo Treveros nigoduli ieitu Tl distuum sui dicere se p0puli I 0 inani virtutem arulis potius quana verbis adfirmavisse. D verbo adlirina ivli s. An n. XIV 22 secutuque anceps villat lo irrem deum adsit munit legi,

Zeugnis ab '). Nippei detum suspic0 pr0Π0 minis e90 0il icbitune deceptum Sse, quam eam esse putavit ut in altei ine in bro rationi novum Subiectum requireretur ac, si hunc ordinen invenisset: eg neque umquam . q. S., nihil, ut pinor, mutasset. At pronomina suis legibus collocaticinis parent a reliquorum Vocabul0rum consuetudine seiunctis, cuius rei si utile exemplum praebet vicinus l0cus V 74, 2 vitia erunt, d0nec holmines sed i eque uec continuu et meliorum inter entu pensantur. Nam ne hic quidem novum subiectu in Sequitur, nec lamen scripti sui est sed neque c0ntinuu haec nec sed uec neque c0ntinua. Hic locus paucorum alior uin loc0mina inu admon l, in quibus aut in ne aut pli rii lue prodita scriptura iniuria discessisse nil hi videntur. I 60 4 perperam viilgo scribunt proruperat. Nam uter a et i librarius u superscripsit, quam littera in nigrio te atramento manu recu n renovavit. Restituto plurali uiner pr0ruperunt haud absurde ita amplificatur sententia ut qu0d

modo tantum de Roscii, Caelio dictum sit, idem etia in de Trebelli Maximo dicatur. Itaque

quae m0 produntur de foedis legator uni certaininibus ac de eis quae alter alteri obiecerit ea explicandi causa adscripta sit in verbis ulr0cius pr0ruperunt. - Ι 8, 4 si in qui instrumentuscribant cum quod codices praebent nam hoc ii co deest edicetis . iustrumenta , nihil habeat quod displiceat. - Ι 86, 7 i istis nemo retinere ausus est, quia credi in pusse videliatur eum, qui non talia prae in iis periculorum qua in ipsis periculis laetus pro certis et olim partis nova ambigua ancipitia uia luisset prima iuventa quietis suisse cupidii in Itaque alii rotium secuti quaestus cupidine scripserunt alii ex eis eri coniecti ira inquies cupidine. At nulla re pr0hibemur qui, minus C irnelium Fuscum procedente aetate studia adulescentiae abiecisse et contrarium vitae genus iniisse credamus. Quid quod scriptor sis talena mutati0nelii morum actam esse et eo indicavit qu0d primu iuventu addidit, unde iure colligimus Fuscuin postea aliis rebus studere coepisse, et eo quod quid postea secerit enarraturus in initio sententiae pronomen idem p 0Suit, cuius vini adversativam cuin aliis locis tu in Ian. II 51 14 senti inus, ubi varia ac paene diversa te ut pura m0rum Tiberii desci ibit sicut hic Cornelii Fusci. Itaque editoribu suadeo. iiiqi istis restitu aut . Ceterum 110n dissimulandit in est . I librari uin non modo periculuin in peri culis, sed etiam lueti videtur enim laetis scripturus suisse mutasse in uetus. Nam contra uetus eunt miliasse in ueti ne credamus et ipse adspectu litterarum monet et quod sequitur utebat. qu0d. Si illud credi oporteret in malebmut mutandum esset. Itaque haec de uno Fusco traduntur quae Secuntur igitur . . . adgrediuntur de Ant0nio et Fusco. II ST S regetur quod in regeretur omne muta Verunt videtur retineri posse modo in universum haec dici statuas et ante inhubilis leviter interpungas: eine Beglei lung die sellis danii iiicht gum Geliorsam angetlian Zu se in pnegi, deni si ei unaal in charserauchi gehallen ird das hier i teli der ali ar)' - 2l 0

37쪽

ut iis sum erat ex te litione ii iiii ille inlist recopo illii l. in Mellic '0 S et iussimi erat, ilii ut ego

verum Ssi liuto. Ninitrum scribendum est: e lum quidem B0manu assis puyuue adfuit. Et iussi in erui sed obstitit: uni dabet ar es ducti axis drii cluich angstor inet ordeia abstr der Beselit ar iiii hi ausgotii liri ordeia; ilei in in IVege stand ... s. gr. 15 14 sic ei munias eaecussisse iussum et flumine, non ceuri defendi 'und ab ei ui dei si e docti nur duret ei non Fluis nichi durch dei Ocean vertet digi'. Ian. IV 34. 9 et uterque . . . perviguere. Verba sed obstitit eundum vini habent i erm. 34, 10 nec defuit audenti Druso Germanico, sed bstitit Oceanus . . H. V 78, 3. At sust etiam absurdum illi videtur ut iusswn ei ut quod vulgo legunt; nam si verum esset, postularem, ut Scriberetur obstitit enim potius quam sed bstitit. Nunc vero, quonia in sed in codice est, praecedat necesse est enuntiatum ut ita dicam, sui iuris Et iussum eruti, non subiunctum eis quae antea dicta sunt ut iussum erut). Hoc quid valeat intelleget qui exicon Tacit eum p. 457 inspexerit. Ibi enim hunc locum eis locis immixtum inveniet ubi sed negativam aliquam particillam non, neque, ne . . quidem sequitur ac nostro vocabulo Sonderit' respondet. Ex horunt Xemplorum num Pro segregandum esse eum locum, de quo agimus, facile

apparet; nam verbis sed obstitit ilon opponitur id quod actum est ei quod non est factum Sicut ceteris locis qu0s ibi collectos habemus 'sonderit'), sed significatur quae causa suerit, cur imperio non pareretur uber'). II 39 7 de correctione, qua essectum est eaeelui vera tradidit Meiser. Sed antequam eam lino alam, tuae pervadit litteram . et notam littera m deleret librarius, scripserat Xequium, none sequii im; nam littera m nota illi ilicia est litterae , non litterae , quam post correctionem librarius addi lit. In eadem syllaba qui per conii, en tium scripta erravit IV 64, 6, cum quicquam corruiti per et tu quicquiuum Suil sitne IV 60 10 ut qui ipsos recte nautatum in atque ips0s, lubitu. Duo iii in genera custodum hoc loco inter se discerni intur id quod scit morauit olli ), iturum alii pecuniam calones sarcinas in castris et insere, alii leves abeuntes Ronianos pro Se qui iis si Sunt. uuium gelierum alterum ab altero apertius separabitur, Si scripserimus et qui ips0s. De pr0-

noni in relativo etiam alius locus pauca adn0tandi occasionem mihi praebet. Il 32 2 in verbis tunc Suet 0i ius uulinus dignum fumo si a rutus, qua nemo illa tempestute militaris rei cullidisrhubebutur, de t0t genere belli censere, festinationem instibus, m0ram ipsis utilem disseruit plerique

sine dubio enuntiatum relati viaria ita interpretantur iit qua . . . ubebretur dena esSe exiStim ni quod quae tanta erat, ut nem . . . haberetur. Haec interpretatio possitne aliorum locorum in illitudine defendi dubito. Nollue enim similes sunt hi loci vetere apud Germanos ut 0re, ii plerus que semiustrum . . . arbitrantur deus u. IV l. 9 aliique eiusdem genstris. At similes hi sunt: u lib. 2 ratior Caecinae modestia fuit, quod non scripsisset. II 4 numque omnis Xercitussium maverat udroganti . . . militum, quod . . . ceter0 ut impures inridebunt. V , T sue abstinent mem0riu cludis, qu0d qua Suporscr. m. re c. ipsos cubies quondam turpaverat. Atqui his tribus l0cis Tacitus qu0d Scripsit, non qua Similis usus est particulae quia, quae haud raro apud Tacitum idem valet qu0d quippe Exemplorum ei loco, de quo agimus simillimum hoc est nimia luaeus cupido infumium et periculi in Neroni tulit, in fontem aquae Murciae . . . naud incesse 'at Alin.

XIV 22 19 cf. XV b T. 69, 5. Etiam quando eandem vim habet Η Ι 90, 0. IV 6, 13. Itaque

Η. II 32, 2 scribendum est tui nemo, i. e quippe nem vel nem enim, tot uinque illud enuntiatum qui . . . ubebatur parenthesis loco verbis sum suu explicandi gratia additum est. Particulae quiu in qua c0rruptae dii , alia iii huc codico exempla sunt Anu. XII 64 est XVI 2 Accedunt

38쪽

ox Medi eo limo tuo: Ania lil 54. 3. VI 0. l. Ex edit iribit illuna loeunt i litem moti aeuaendavimus, ni mo attigit praeter 09sium, qui cum ii tellexi SSet qua non posse es erri ait vo c. fama sua id quod reliqui omnes secerunt, qua particulam esse statuit Similem particulis quatenusvil quomum eandemque particulam n n. VI 0 I et XV 72 9 extare contendit. Id ne natu por- sita sit c . D. XV p. 237 nec quis litam edit0rum illis Annalium locis quo intactum reliquit. II 42 8 totum vocabulum incubuit in sine versus ipse librarius scripsit nihil supra versum

additum est, nullum recentiori manu vestigium. Nec est cur in v 0c coercere II 2 6 litterasre quae spatii im ei su excedunt ac pr0pterea paullo artius scriptae sunt, non ab eodem qui

reliqua scripsit scriptas esse Suspicemur, qu sit ut ei seri coniecturae coercendo) quae vel per se ipsa haud probabilis est, Subsidiu in detrahatur. Nec III 24. 4 in vo c. 9u0minia tres extremas litteras in sine versus addidit manus recenti0r, ut ait eis er quem pallor atramenti decepit; nam forma litterarum librarii manum prodit. Eadem origo est litiserae s in voc bellis II 44 4 ademque causa erroris eis eri. Nec dubium est, ilii in Ill 53, 2 in voc eviluissent priorem lit iuram sin sine versus ipse librarius addiderit. II 46 in voc. rvius supra i st0riorem litteram i non scripta est i aut aliud quicquam ei litterae simile, sed i ilua littera addita ex propius et licitur pruritus in abi in dante altera littera i sicut etiam uia XIlI 57, 5 initi scriptum sui propriius; nam Supra 90 Steriorem litteram rasura est sub qua quin i lateat diibium non est. Eodem modo l. V 2, 3 postquam a librario scriptum est propriora cum deberet propi0rπι, manus recenti ii addita Supra versum littera i effecit propriisi a. t u. II 68 8 librarius cum prυ scripsisset, videtur ri scribere coepisse in conatu tamen ita substitisse ut tantum i voluerit legi Mox o additi it tuui novo errore i scripsit, quibus litti iri u 110 ae ita adiunxit, ut esset loco litterae . ita lius recte scripsit propi0ra. Anu. XIlI T. 9 propius corrupit ii proprius. Et indem errorem is tui primum Medic eum scripsit cum misi in vo c. pr0piores, propi0r, propius, propi0rrai in I 24. 3. 4. l. 35 20. II 28 3 sed idem litteram primo loco radendo celeris locis puncto Supp0silo sustulit. H. II 49 7 in voc digrederentur post d litteram e librarius correxit noli ex i, ut ait

Mei Ser, sed ex . tuam littera in errore praeceperat. id et 0rma rasurae et figura superiuris partis litterae e ducent, in suam recepta est dextra pars litterae , qua se antea scripta suit.

I 49 S in voc sedauit post a rasuram esse ei ser vidit. Eam explicat tarma litterae alitterae ii praeter consuetudinem adiunctae scilicet cum post d scripsisset ui missa littera , intellecto errore ex u secit a relicta ea parte quae litterast d proxima est littera i maximam partem era Sit, superiorem reliquit, ut esset pro dextra parto litterae a postremi, addidit uit. Ac sicut hoc loco seduit pro seduuit scripturus erat, ita II 100 13 pului pro Putaui Scril,sit; cs. butuorum se ut tuorum uia. II 6 li. I 56 3 In omneIus et usque scriptum esse dicunt ita tamen ut in exti emo vocabulo c0rrecta Sit ex si id non redarguit aspectus loci, sed res ipsa. Credibilius est librarium, nam id qu0que adspectus loci credi patitur, cum scripsisset f. eam litteram mutasse in , 0X addidisse susque Ceterum antea fas in Ias corruptum est. Eiusdem corruptelae haec exempla sunt Iecisset se fecisset II 5, b, acies Vticies III 83 7 fu superscr. m. reci), reebretur fere-

in num p superseripta littera i est ri, sicuta superscripta tri. o compendio scriptum est Ania. XV56, S prime/ι dum et XI 26 7 patriam, cum deberet scribi paria se luitur metuentes haud recte it ter), proprio

39쪽

batur tua. XV 45, 10 oin Ritter); s. superiori unam se silper fori titum eventior te eoenis forte I l 2. Ex Iecerant XI 62, 3 iii esti haud iiii proliabiliter essedit fecerant alii icerant). Hartim cori aptelamina Simili tu i rursus me dubitare c0git, an ipsius X l 9 10 recte Iaciunt aula verit in faciunt. II 65. Biturius Caesaris libertus n0 minatur. Sic enim pri0res id nomen in codice legerunt Lils illi sui dein Nain librarius postquam ituri Scripsit, errore perspecto posteriori parti litterae ri quam uno ductu Scripserat, ita imposuit , ut dubium non sit, quin tu in rucorrexerit postremo addidit s. Itaque liberto illi nomen fuit Hilurus. Prorsus eundem adspectum pra0bet ri in ru correctum in v ac uirumque V l. 23 set purum V 3 12 scilicet uno eius vocali illi quod sequitiir - uaris, in dii tu coeperat puris scribere . Similiter ri in re currexit in x0c severe 48. 8, mereri II 48 12 meri ei lim scripserat) adire I, 2, 5, ubi scripserat udiri quoniam hortari sequitur transire V 28, 4, quod contra in transiri correctum esse ei serdicit, haud recte ille quidem ut milii videtur. C0terum quoniam iii liberto suum n0men reddidi, edit ires moneo, ut etiam n0mini SVulcaci Tertullini vel Pussini vera in formam spernere tandem desinant II. IV . Ian. XV Sin. Medicetis alter veram Dinaam per c scripta in praebet ubicuntque gens Vulcacia commemoratur, in primo Modice perperam ulcutius scriptum est Ann. IV 43. CL 'rosop0gr. mi,. 0 m. II p. 73. 474. 3 nomine Tertulliui autem eis eri testimonium ad II. IV corrigendum est.

Nam i post i librarius non ex , sed ex u correxit, quam litteram ex priore Syllaba arripuerat ille in cognoui en ii in Tertullum aut Tertullianum, ei legato Caesaris suisse suspicor, iii 0mnio moratur ii titul quodam in Armstnia in ire reperio v. 0rke, In Scription froni ea Stern

II 68, i librari uiti spectandu 0uvenerunt cori exisse illa in t ex spectaculum eueraut Paruina citratu illud quidem neque eni in umqua iii spectuculum Deuerant Scriptum suit. Vera liae Sunt librarius p0stquam scripsit spectaculunt, inter v et e supra versum addidit , c mutavit in , correxit in quae littera pro piser id ipsum multo altior est quam esse solet) in o correxit, notam littera m delevit, venerunt addidit. Sic essecit spectanduconuenerunt hoc uno errore commisso, quod litterae ii post d nota in litterae in adiungere oblitus est. Huc modo malium librarii per littera iii in ordinem Secuti id adepti sumus iit fidem verbi convenerunt, quod insuper sententia commendat ac simplici verbo praeserri libet, ait Xer inuis.l 70 T seu D0e dei te in lauru rosaque construi erant. Quid quod ipse c0 de banc egregiam emendationem confirmat Nam in voc rosasque brevis lineola litterae s antem ab inseri 0re parte adiuncta cernitur, qua quidem librarius ea in littera in delevisse litandi is est.

II 6 4 plerique rect inchoatur scribuni, Halm malo inchoaturi litui nil ter supplevit addito sunt . De Scriptura codicis recte ei ser: Iuch0uturi. Sed i in i corr. 2 m. ' nisi quod correcti librari ipsi debetur. Idem librarius umori correxit in ae0r I 60. 6. splendiori in splendisi II 6 20, ubi id vocabulum quod sequitur, rictiue - praecepisSe videtur, rum0ri inrum0r nn XV 15 im Ritter) atque eundem err0rem commisit nec correxit XV 39 ll, ubi male Ernρsti et Rit ter rum0 in. II 1 3 Inti0chus vetustis opibus iugens et inferniensiit in Gum ditissimi s. Reges Oilentis Serviebant non inserviebant. Verbum inserviendi et alietium est ab hoc loco nec dativo umquam caret Dial. 28, 16 inserDire liberis ranu. XVI 27, 10 hortorum . . . moenitati inserviret) rat Servire

40쪽

dicuntur existrae nationes a populo Romano lon ita e lianc vim in tu i servis utium gr. 30 10.32 23. II. V 8 6. IV 32 14. Λ sicut nati0nes illae ita etiam reges earum serviebant. Ergo recte ovali in editione primi et secundi libri istoriarum Pragae 1892 illo loco unil digressi

sumus, inservientium mutavit in servientimn uuius emendationis fidem congsistis similium librarii errorum sexemplis augi re facile est. Nam Sicut hoc l0c Ingens et Inservientis in scripsit, cum scribi oportersei nyeus et servietiti im, ita di 5 3 quod erat In urbe militit in I hsocramento suci a

me uto), III 0 Da inersu fronte vulti pus cesserat, et nisi Inprocul In in initi versiis ipse delevit) ultas In ipso viae ustui nive Dere iubet cui Iuncta uulue lue o) nn Xul 53 13 Inferret Iustudioque studiuque . XIV I 5 periculoque viris Illustribus Iustrum isset struaeisset) XIV 33. 13 Intutum, laeti praeda et aliorum Insignes segnesi XIV 44 3 Iulei si claudi qmini animum Insumpsisse sumpsisse . Atque ut iis locis syllabam it malo repetivit, ita aliis male praecepit: Η. I 54 4 modo usuas Iuturius suos). II 3. 2 Inlitora Infestis lit u). in eo dona genere ori 0rum eum l0cum pono. luem ad vi IV 65, 15 prudenter cori sexit, cum Invetustatem consuetudine mutaret in vetustate in c0nsuetudinem. Scilicet syllaba hi prast copia ex ut et istat In actum est Invetustutem. uaerat luispiam, qui tandem factum sit ut syllaba D a librario tot locis errore bis scribseretur Fortasse ea syllaba propior altitudinem litterae una luam nim haec syllaba brevem hab0 - in oculi, eius incurrebat. II 1 3 9 i. e. Iugustus) in codice scriptum esse prodi int. At non deest illera u. anilitterae a a dextra parte adnexus est apex idem quom in nomino luutii Loterunt Anu. XIlI l. 5in pr0grammate a. 892 p. 0 adnotavimus. Eadem diphthongi a forma est in exitu volsuum Η. IV 32, 0 52 10 6s, 4 in vocabulis exhausisset, haud pauci. Itaque hic sicut aliis locis plenum est compendium in . II 95.11 bene Palmerius sumptu qui eaque minus probabiliter Hiser sumptu, gula ganea que Nam ii 0d Mediceus habet sumptu quIuue aq/te repetita syllaba a ortum est '). Posteriorema ulein syllabana a corrupit in a. sicut Ii 4 4 per imbuIes per umboges scripsit. II 27 13c0mpula fg superser ips0). An n. XV 3T 12 estus Gestus II. IV 26. 0 in vo r. cou Iungitur pro coepit I scribere. Rursum nonnumquamis in locum litterae I substituit velut XIV 50 l. vessent et essenione scripsit. XVI 4. 2 antegi ubi Dino correxit.

III 34 1 odo habet remouum quod ii in recte adnotatum esset a nil toro a Mei sero errore praetermissum est. Idem duobus usti sibus ante Iu 33 16 Cremonum a librario ipso in Cremona cori sectum esse n0n dicit. Nec III 34 crebescente Medico iis liabet sol crebrescente. Utrumque recte adnotaverat ille r. Suhiuligo haec rara T. 5 in vo c. ad non rodo u superscripsit

J Cs barbis; Aram Barxioram V 12. 13, de Getis eit i bl inerti sic enini ego legi I 62, 7, momathematico I 22 l0, preparantibus II 69,6 lii id ipse correxit, a mare IIII, 9, ubi ma extinctum est, tututior il l tu et ipse , se se natoros III 5, 21. I futurorum I 69, 3. Idem librarius 3llabas in inediis Vocabulis sitas auid aio bis scripsit. Exe inpiis a Mei sero passivi relatis hae nova nil do: III 39,9 Inturbi hic est uis versus bidus IV ibo S proPindinetis scripturus priusquam extreuia in litteram scriberet, errasse se senSit; itaque tres ultimas litteras eii lineolis delevit, n eorrexit in is ac si essedit propinetis IIIIJ, 5 in oe xladio correxit ex d ni intrum iudidio scripturus suerat; 38, in vo e vidis iis sit) correxit e d III 5 9 in oe. Sueb0rum s, non sex , ut ait ei ser sicut in ex re in vile noxia III 35, 3. Etiam tota voeabula in eo n-siuiis paginarum bis scripsit, cuius erroris duo nova exempla inveni: I 9, 3 mago iteravit; 66, 2 cum in fine paginae 57, 1 scripsisset ostin et tu inio margine addidisset qui possos in initio paginae 57, 2 scripsit ui posset es IV 2s , t in vo c. propinquarentis correcti ni X i.

SEARCH

MENU NAVIGATION