장음표시 사용
41쪽
librarius, sed etiani d delevit II 65 S illia 1 st ιιι Scrii SisSet, non ni Odo Otani littera m Sustulit, sed etiani u correxit in o.
III 8 5 Cimbi librarius c0rmipit in cohibi de verbo cohibendi, Opinor, cogitati S. tiae supra i post hi cernitur brevis, Sed crassa iii Hola, ea in existimo esse initi uiti litterae , quam si abs0lvisset liaberemus c0hbi, quae sorma noni in i propiti ad Verani accedit, qua ui ea quae nunc in codice est δ).IlI 53 Q in verbis per diem noctemque nihil est quod reprehendas. IXani lino diu eaque nocte quae secuta est Anto ilius Vitellii legione priua equestri procella, mox peditum vi suderat IlI 6 25 ac parta vict0ria sessum per diem noctemque exercitum Ili 26 6l, Sed morae impatientem m0euibus Cremonensium obiecerat. Itaque de hoc loco tacerent, nisi in codice diem manu librarii in dies mutatum iuvenissem. tque idem hoc loco eius correctionis aspectus est, qui ceteris l0cis cillis occi irrit, ubi librarius ni tana littera m in s correxit II 33. t Celsus, 49, 3 volnus, 1 13, 2 Fonteius 40, 18 0uestius. Si ,1 Vespasianus Aun. XV 45, 13 egressus otia. Ritter), 54 16 uni nus oui Ritter). Unde oritur dubitatio scripsi ritiae Tacitus per diem noctem que an per dies uetesque nain qu0d codex te Statur, per dies hoctemque terri posse nego). Ego
ut pli iralem numeruin singulari non praepono, ita uni cum more orationum, cui etiam epistulae
parent, haud inale c0ngi uere existimo. s. liber0 me0 Aran. I 2, 3 in contione Gernia uici unu infuligulam significa litis, triumphules Dos XIV l, , quo plurali Poppaea neminem praeter Poppaeuin Sabinum maternum avum suum, intellegi vult. II 66 12 plurimi extincto emul ut 0re rediturum Scribunt, Nil perde Ilerauus ueller Rhenanum secuti aetincto aemulo redituram; nec desunt qui LipSii coniectura in aetinci aemulatu redituram pr0baverint. Et haec quidem coniectura procul habenda iure enim postulamus hominis potius quani studii Signi sicali 0nem. Itaque hoc tantii in quaeritur, Sitne aemul an aemulat 0repraeserendum. Vocabulum aemulator nullo alio loco apud Tacitiam reperitur, nec hoc loco inicis Vitellii significandus sui is quem nos dicimus achellerer, Sed is quem Neben buliter appellamus. Euni autem Tacitu aemulum dicit, quo vocabulo saepe euii appellat, qui cum alter de principatui Mirum est, quotiens librarius noni tua propria in quandaui Similitudinem ili pellativo i una coitu perit I 39 8 Laeo corrupit in Deo, quod in auus recens correxit, I 0 11 Pharsaliam in pars aliam, I S, 6 Belgiea iubelligiec etiam V 20 S iu voc belgarum litteram l iterunt scribere coepit natu Sulier g non est , ut ait Meiser, sed coepta l. Multa Suut exempla litterae coeptae scribi: 86, 1 in Oe publico post , II l, 4 Inauxiliuiu post v I 62, 22 vocula post , V 24, 2 tollis post ci, un. XV 29, b oculis post o. Eiusdem erroris in primo Medice exeuipla uiat. Causa omnibus locis perspicua est. II. IV 59, 5 et 79, 23 iu voe legato, et lacerabant litteras t et i librarius nou ex b correxit, ut ait Meiser, sed ex li, II 24, 1 Celsi tu consilii, II 24, Castorum in castrorum in quo vocabulo post tr coeperat a scribere, quam litteram proxime admota littera i , quae sequitur, correxit iu o, sicut II 6, 2 iu voe multos, nam multu scripserat, admota littera s), IV 42, 3 Crassorum iu castrorum, quod in margiue correxit, I 63 8 Stiue in hostis, III 9, 3 Hostilian tu hostium, II 7, 1 post Volentem tu postulontoni, II 6 14 Pampius in Titus amylius, III S, si uetium t tu ruet iam navi proxiluo Versu scripserat pretium , ill 4b, 8. 15 Venutio in venusto, IV 42 6 Sulpiei in supplicia et Anu. XIlI 52, 2 Sulpicium iu supplieium, . IV 43, , Crispus in seriaeus, quod c0rrexit tu crispus, nam aut u fuerat , non ;IIl 2, 27 reserulum Italiam in reserata militiam, ubi i post i scripto iam vocabulo, ut videtur, ius eruit; IV 4b, Patruitus in patrumstus, quod ipse sublata nota litterae, correxit, I b0. 18. 20 oeensium et Oeensis tu ostensium
et os ensis, V 6, 4 Clutidius tu ladius, IV 76, 24. 79, 20 Classisus tu lassibus es. 21 3 rixantibus Briga/ιticus , An n. XIl Ib. 9 Siraeorum tu syracusorum XII 19, 3 Aorsorum tu advorsorum XII 15, 10 dorsorum, 16, 2 adorsit, it 32 9. XI 29 4 iturum et Siluras tu siluarum et siluas, ill 30, 3 Cretensibus tu credentibus, XV 14, 2 meorum iu paueoru/m XVI 10, 7 a Vete e tu avertere, XVI 22, 1 le, Nero in tenebo.
42쪽
tinct aemulo, sicut Aun. II S, 3 rem0to emul Scripsit, Cern anicum Drusi aemulum app0llans. Iam quaeramus, utri lectioni magis faveat 0 dici scriptura . ut aemulat 0re scribunt, eos facilitate remedii mutos esse apparet, quoniam nihil nisi syllabam re bis scribi portebat, sicut i 35 SI aeruus et ipsius corpore sistens bene mutaverunt in corpore resistens et Aun. XIl 50 in tempore rebellaturos Rhenanus c0rre Xit ex in tempore bellaturos. At non minus acile aperiemus viam qua librarius ab aemul p0SSit credi delapsus esse ad aemul ut 0. Scilicet ex reniani partem huius vocat, uti praecedentis v0cabuli terminationi ad aequavit cuius erroris sat naulta exempla congessimus in pri0re parte P. I, litibus nunc u addo quae praetermisit ei ser: I 24, 1 animis post militum corr. ab pS ex animum III l 1 id ver aeqr0. quod ipse correxit in aeui ex ). Nam cum scripsisset ea lat0, emul c irrupit in aemulato. Postea aetat ita correxit in extincto, ut intero et a insereret superscriberet, a mutaret in , dextra eius litterae parte obtecta et obscurata. Diversa de hac correctione Meiser tradidit. At littera ae ab initio scripta suit, littera n corrigentis manum prodit non enim posita est supra a Sic ei ser, luasi uerit etaut 03 sed supra j quae littera inter inserta est. Eiusdem generis error ea mihi depravasse videtur, ita leguntur lVI, 8 pur vitiis fratris. qua cum olim a Faerno emendata essent, male quidam retinuerunt. Nana sicut hoc loco post
nitiis librarius frutri corrupit tu fratris, ita It 22, 2 campi post urmis virisque in campis Ili 0. 28 discrimini post litteris in discriminis Ill 58 2 praetorii post praefectis in praetoriis IV 15 11
vibratus p0st humeris in vibratis Atque lis quattuor locis errasse se sensit. illo non sensit*3. IV 4 2 in codice ut 0llerent scriptum esse ei ser adnotavit clim ull0llerent scribi oporteret. Verum id quiden , at eodem ni ad l 59, 11 scriptum est ut 0llit, I 83 9 ut tolli V ut tolluntur V 4, 3 ut tollit. Nihilo igitur plus vulset illa divisio eo loco ii notata est a Mei sero, quam eis locis quibus de ea tacet. Cur autem illo uno loco ab se notata est, ceteris praetermissa Quia illo uno loco primo obtutu potest videri esse vera Ceterum librarius etiam alia v0cabula, quae duplice in t habent, similiter divisit. Solet enim rit unum scribere;
nec aliter scripsit mit tebat IV 80 9 mi sitque IV 2l, 3 lit ter I 24, 15.1 16, 2 scribenduna est se cum coh0rte non sese cum c0horte. Nam librari iis postquam sese cum Scripsit ipse posterius se delevit. Manum eius arguunt obliquae illae lineolae, de quibus saepe dixi. Iarum liueolarum testimonium confirmatur insuper signo interpunctionis, qu0d cum posterius se delevisset, inter utra iiii lue syllabam ultra ei Silui addidit.
inuitio diei nequit, quot corruptelae vicinarii in Fllabarum sono effectae sint Ι 37. 3 ad pi inci palum tulit utituiti l l l l ad aeeupandas Oeeupandus , II l, b faces et sandos glandes , ill l 2 mr monensibus, corr. onenSibus proximo versu praecedit gre; III 27, 10 super sapita corr. capita seutis, III 3 8 inter- Sasyla Sermanorum corr. ermanorum idem vitium V 4, 12), IV 3 sed ut signuntur gignuntur , ill 4, 18
ad restis restis ad III 44, 2 ad a prima adiutrire; I 20, 10 inquietu inquieta urbs, i 34, S multu multi arbis rebantur, V 0, 17 sed υ in t ori . obpressisse, ill l l sulubri salubri es ruyudiuvit Auia I 2, 3ὶ, IV 9 6 Pertu unus corr. iii Tertullinus, quod exemplum iam supra attuli, IV 23, 10 ustudinem testudinem, IV 25, 12 siditiosis seditiosis, IV 49 2 upuens cupiens, V 6, 4 urnam Urnam. Idem iudicandum est de impersee iis postulabat I 2, 20, Oeobat II 0 ti, logitabant II S, 22. Illo
loco librarius cuna postulauat errore scripsisset, id non correxit, his mutavit. Itaque male eis seu-bor postulavit.
43쪽
IV 4S I 0 pauci e litorii in legulorum ius Scribunt, plurimi legatorum Dis. De codicis scriptura dissentiunt ualm Ritter, Meiser. Halm ius correcturi esse ex vis a istimat ac tamen vis in textu posuit. At scriptura codicis simple est correctionis ne minimum quidem vestigii im cernitur. Rit ter in ipso textu 0 dicis ius legit, vis recte dicit supra versum additum esse manu recentiore quast iii iis dualius paginis bl 2 et 5 sere omnia vocabula pallore obScurata sit pra textum repetivit. Similia ei ser, qui si eum qui ibi uni ediceum consecit ius Scripsisse sibi persuasit, quidni eius auctoritate confisus, nam in maliti recenti0re nillil momenti est mitteri exemplum socutus ius tu textu posuit Existimavit, opin0r, id vocabul uni huic loco minus esse aptum. Ego cuin locuti inspicerem, diiudicare non p0 tui, utrum ius an vis scripsisset librarius; paullo tamen probabilius visum est Scripsisse eum ius. Id auten ipsum Tacitum ci ipsisse arbitror, quia aptius inihi videtur dici legatorum ius adolevisse illiani vim eorum. Nam quom0do disserat alistra notio ab altera, ex eis apparere mihi videtur. ii a Tibet ius nia. IV 5 de causa Lucilii Capitonis Asia procuratoris dicit: non se ius nisi in servitia et pecunias famili ires dedisse qu0d si impraetoris usu Passet mani biisque militum usus f0ret, spreta in eo in indutu sua. Nam eis quae explicandi causa adiim xit Tiberius, manibusque militum usus foret, significavit se vim praetoris intellegere certulit quoddam genus vel par leui iuris praetorii a iure procuratoris alienam. Haec causa est iii illo istoriar uni loco ius Scribi malim quam vis i. e. id vocabulum qu condici ac potestas legatorum in universu in sigili sicatur. IV 4, 7 eam notam quae supra litteram si est in v 0c terru, nutam littera m Ritterinter pietati is est dubita Sse videtur ei ser, qui nota in satis accurate ex prer sit. Ego ille roasse illior nam eandem velut mancam si guram eius nola I 69, 15 in voc virtutem reperio, quam id om qui scripserat lineola delevit. Atque iii ne se iser quidem dubitavit itaque quae litur possitne serri luminu ac terram et caelum qu0dam m0d ipsum, quod cum miles ut videtur.
negaverint, ego adsit litare non audeo.
IV 65 4 extremam littera in vocabiit libertatis eadem manus ita scripsit obliqua lineola dei sevit. Hanc mutationem in priore parte liuiti libelli p. 23 in uiner errori in posui, ii OStilitarius in corrigendo commisit, milia dativo nullus ii locus est. At lite hoc quidem tam certum est, ut errorem SubeSSe ne nunc quidem negem potest auten quaeri. Silii genetivus omnios sensione vacuus. Facultas enim est occasio vel potestas aliquid faciendi vel gρndi. Cuius igiti ir rei agendae vel faciei idae acultas hoc loco significatur Nimiruti libsti talis inquiuiit, reclipserandae'. Hoc verbinia possit ite cogitatione assii mi est quod dubile imis. Deinde quo consilio Agris, pinenses quae prima data est libertatis recuperandae facultas, ea usos esse credimus Num ut 4 eiicteris reliquisque Germanis iungρrsentur Non credo sed ut liberi essent . ita clim reputas sona, ii ova ratio copulati di ii ius sentetitiae mellibra cc uiri liaec, ut Verbis ut . . . iungeremur sigili sicari suspicarer cuius rei essiciundae lati illas Agrippii iensibus data esset. ii Od si serum est, ne genetivus itide in ille, quem iu d. iii xuin miliavit librarius, integer esse potest . uiuerraverit librari iis dubii in non est quid si iii eo erravit quod ex lieniam litteram iis tulit cum media tollenda esset Sic oritur haec scripti ira quae prima liberalis fucidius ut est: ni rhabennii metir segi ei de is orsi hi die ei si e Gel sex sentie it die sicli uias nach unserer laesi ei in but, ergriissen, uias init uel uiid dera rubrigen Germaneri, uias serpia luisver an illen, ii verbita deri'. Ac sicut hoc loco librarius. si audi vera iuvi iii mus liberatis corii ipit iii libertulis, sic contrariu
44쪽
concitator de quo vocabulo s. olli in editi0 ne) ut videtur. Haec quantum valeant, alii viderint certior est in eadem ratione alia correctio; nam 1 65 15 dubium n0u est quin c0 de habeat vertuntur, cum nanes 3nte me legerint vertuntur. Seio ioc uno apud Tacit uni loco coniuncti0nem d0nec indicat una praesentis temp0ris sequi atis m0dus aptissimus est qu0 Significatur, quid Agrippinense brevi eventurum esse c0nsidant
IV 79 3 cum relictusibi scriptum sit in codice quaerere coepi, utrum relicta sibi an re lictas ibi legere satius esset cf. IV 4b, 5 praesentis ibi se praesenti sibi). Illi id in omnibus editionibus reperitur, nec reselli 0test, hoc etsi eis qui ibi lium meum legent, probati in iri non spero potori defendi. Vocabulum pluuiis participio similiter additum iuvenitur I 72 3 sedem Di is Optimi Maaeimi auspicut a mularibus pignus imperii c0uditum . . . ut 0re principum excindi ibi, cuia antea nominati sint Agrippinenses, deni est Iulii apud agrippinenses, sicut uia. IV 55, 13
Pergameu0 . . . aede Iugust ibi situ satis adept0s creditum idem est ii od apud Pergumenos. Sed veri 0rem hanc esse divisionem tuam eam suae adhuc valuit non adstinio lia ullo considentius de eis, quae nu. XV 28. T leguntur quid sentiam tiro pono ibi enim sic habent editiones ob memorium laetioris sibi rei i. e. eius rei, quae ipsis laetior fuerat quam Romanis, quorum legiones illo loc a barbaris obfossae erant. Haec sententia pr0secto haud impra, babilis est nec quicquam habeo quod contra dicant nisi quod in codice extrema littera vocabuli clioris librarii manu lineola deleta est, quod non viderunt priores. Unile oritur haec Scriptura luet 0ris ibi rei, ilii a se cum auct0ritate libri Medicet sulciatur, potest videri esse genuina iam iii in in comparativo alia iii est comparatio fortasse haud inepta Est enim: iu dei I rinner in an ineri orsi erili cheren organg, de sicli dor abgespieit atte', i. e. eius rei, quae laetior fuerat tuam ea sutura erat, quae parabatur, quae qualis fuerit c. 29 narratur. Scilicet artiari cuin se astigio lumano sub initiore pararent, quasi solacium aliquod rei haud gloriosae habuerunt aspectuna eius loci, tu ito ilia undam meliore ortuna usi erant, cum eosdem obsidione tremerent quibus iam cessuri erant. Meiser primiis vidit errasse Victorii ini, cuin merit iii libro Modice scriptum esse diceret, ac veram Scripturam invenit, quae est meri l. D autem illi in hac pagina l00, 2 et in sequenti l0l, in cuti iani tu in pallidissimae esse iii omitia vocabula supra textum iteravit
huic Vocabulo non superscripsit meris sed memoria, gi segia emendatione. Scilicet librarius syllaba in m p 0st me in medio vocabuli, omiserat cuius gelieris ori orum exenipla Sat mi illa in
pri ire illius libselli parte . 1 cong0ssim iis φ). Addit Moiser syllabam ni ipsius librarii manu
fuisse superscii plani; nam eius ait ditamenti haud amitigua vestigia superesse . . alii b. s. Phil. 188 p. 133). Haec ego vestigia non opperi. Se i sive ibi artiis lacunam errore dimissam non explevit Sive eis et hi, loco plus viderat i iam ego post illuit vidi certum est scripsisse Tacitum
mem0ri cladis. Extremi eiusdem capitis vocabilli luod est c00 me irent litteras cluanus recentior praeter
h) Nunc addo . I 80 7 Dispicionem in suspieionem S supciser. m. reci). 8l, adspicionem Nuvici0uem IV 19, 20, ubi in vo e suspieio librarius correxit sum. Hi seri ut uiui luci et iis tu in uu Nili b, i soletu inde despieiens in solem inde suspieiens pi0bat,ilius inutasse quam hei unum in solem inde GSpiciens docerit quippe despiciens duobus erroribus ortum est, quorum prior fuit omissio litterarii ui ou posterior dittographia.
45쪽
ultitia alii. qu ilia i 0n alligit teli ovavit. lanc autem ipsam littera in liluatius lineola satis crassa transfixi l. ii te in detorturilius libri Scriptu in St 0mmeare, quani Scripturam ego veram esse existim ratiis litie ola illa non nauit litteram t. se id eliana praecede litem teteri . mirum c0mmeare librarius corruperat in commearent Sicut Ann. XIV 44, 10 gere corrupit in asserent. Itaque hoc illinitivo in textu in P copto p0St feratur leviter in teipi ingen tum erit. V S. 2 iiiiiii me certum est scrip Sissu Tacilum m0bilitate volssi e uisi. Nam se licetis, id quod olim intolluctum est, habet 00is epiusi. Verbi ex pulle udi usus satis rarus est apud I aciluui uni in locum novi, qui cum h0 aliquatenus possit consserri: gr. 24 H; at ibi scriptor de roge x insula eiecto loquitur. Mi illo Saepi ii apud Tacitum verbiim pellendi in v niti ir, inlue identidi in utitur ubi de regibus segno eiectis loquitur. Itaque illo Historiarum loco deleta litterae pulat, ut videtur. Scribendum est i s. simillima nit. XI 1 de regi Italico dein secundu fortuna ad superbium pr0lupsus pulsusque ac rursus Lau90 bardorum pibus refectus . . . res Cheruscas adflictabat. l e littera e s. An n. XI 0 10, ubi in Mediceo Si structis m0nimentis et manus recens inter e et is supra versum addidit . Sed rectene scribatur aestructis, diibito certe etiam structis loco accomnio datum est cs. An n. II 8 6 22, 2). XI 2 l. 2 codex habet eaeequi Tequi salso Ritter eaeeequi in XII 47, t econtra quod videtur esse c0nlra potius quam e c0ntraris Ili 74, 10 en0vatae uvatue Alin. XIV 2 9 evenisset, venisset liis tribus locis praecedens vocabulum: et erunt, et, e0rum videtur il erali coeptum esse). Nec tamen pro certo adfirmaverim illum ist0riarum loco Scribendum esse v0 gi pulsi, praesertim cum etiam tertium quiddam ost iratur. Nam sicut
v I 89 10. An n. XIV 22 3 Tacitus eron 'in depulsum esse Scripsit gestiirgi' nullo addito ablativo loci sic illo loco mobilitate volgi depulsi scripsisse potest id lue etiani acilius ex prodita
scriptura eruitur quam Verbum imple X.
Lacunas codicis haud paucis Ilistoriarum locis hians Senientia arguit litibusdam quid sentiam breviter exponere iuvat. Maucam esse c0 dicis scriptura in II 65 l male negaverunt recentissimi editores, cum leviter mutando quam sus plenito Taciti ianum facilius rostitui posse crederent. Bene litter eaeempi L. Irruntii. Irruntium Ti. Gesur, etiam melius olim Heraeus exemplo L. Arruntii. Sed Irruntium Ti. Caesar ob metum Vitellius Cluoium nultu formidine retinebat. Causa omissionis perspicua est nominis iterati Taciti propria. 'articulam sed deos se non OSSe et ipsa sententia mune et mira ita edam similitudo eoruni suae Galba dicit 15: eae emplo divi Iugusti, qui . . . collocavit. Sed Iugustus in domo success0rem quaesiit, G in republica ilico dissi iiii litudinem exempli particula utroque loco declarat. Eandem particulam I 0 l aut nihil aeque inseri iuberem, si aliqua probabilis causa appareret cur in codice omissa esse credi posset. Tacitus in uitio enuntiati septies sed nihil aeque Scripsit, bis nihil eque seu id intersit ex c0mparatione apparet: sed nihil aeque Scripsit,
dixit, cui illis verbis quae apud hunc scriptorem loco tarmulae cuiusdam Sunt, eam rem adiunxit, quae plurimum valuit ad homines fatigandos impellend0s, flectendos, terrendus, adfligendus. Eadem rati e0rum est quae . II 0 de p0pulo Antiochensium traduntur enim iuui iam accen Sus
46쪽
esset iacundia fici alii et stentatione ait i S una cum reliquis eius provinciae sociis set tot ox picitumulto magis ac maxime eo accensus est, ii 3d adseverabat Mucianus statuisse Vitellium, ut 3riacae legiones in G, ermaniam transferretitur. Hic nuntius a Muciano allatus velut culinitus accedebat
ad vim loquentiae, qua uini ne alliciebat. C in ira nihil aeque Tacitus in iiiiii enuntiati scripsit, ubi nihil simile praecedit cui ea res, quae in aximi moni illi sitit, adiungi possit. Tales loci sunt . IV 35. l. nu umb. , qui, si quid video, non sitie aliis ita causa in uitiis capitum
inveniuntur, quamquam eiusdem generis etia in ea Sunt, qua se nn IV l l leguntur. Horum triuin locorum id commune est, qu0d Scriptor novam sentetitia ruin serieni ingrediens statum aliqueati reriim urg sentem Vel gra Vena assecti in aut inclinationem animi tum pote inperfecto quod diluit significat uti de faciti in alii tu ad n itum esse dicit, ii od ors0 lo vel praesenti empore adii iugii. Horum nil ii iii est iii illo loco, ilii illi id ficiantis apirii titio clieri Ses est ei erit narratur.
Itide coniectura mea orta est, ilii alii Anien cum dubitatione pro sero, cuius caiisam Sis lira com-m moravi.
Eam lacunam quae est . IV 38 4, optime explevit Iair Gro novius, cum ante provinciae insereret i 0 0us ιile uic rursus causa missionis oculis occurrit. Nunc id se in hii ius supplementi similis loci comparatiotist si m0do opus est, aligere lic 't. III 46 in vo c. pr0 0us ile eum provinciam unu isnperi tenuerat syllabas sule, a iii biis incipit versus, a librario iii rasi ira scriptas esse ei ser octe dicit. Raro divinari potest. luid in loco radendo correcto cliptu infuerit hoc loci pot0st. Scriptum sui ciuin nati iii iii an loce delitis versus id piod ni ii vidit Meiser, librarius pr0c0u correxit ex proum, ii od ita secit, ut priori hastae litterastis imito ueret , ex posteriore et litisera i efficeret . Scilicet similitudine initiorum inductus vo c. prouincia in praecepetat. Idem utroque l0c err0r est eadem lite causa erroris hoc interest, quod altero loco
librarius praecepta c0rrexit altero in errore ei Se Vora Vit.
Sintilis error librarium vexavit Ill l l 9. Ibi iii in tost ops is scripsit Inp; luis peii porticus praecipiebat Mox u mutavit in sit esse 'ret quis. Sed cum vereri coepis sui, ne, Si etia in in correxisset litterarum forma obscuraretur. inites ros illas litteras oblii pia lineola delevit ac spatio iii isti misso quis In porticus scripsit. At in eodem illo vocabulo quis scit bendo iterum erravit scripsit iii in tu id pie correxit iu 9. Nec diversa sortasse causa fuit maioris lacuna se, pia noscio an discissus Sit ordo eoru in quae de principis Vitellii origi ii Ill 6. I traduntur. Ibi deesse qua sedam , illius eis Priborii Su Spicatus est qui vestigia codicis premens in quo scriptum est putrem illi Lucerium. Tacitum in eis quae de origine A. Vitellii pro itidit, ni u 0d patriae, sed etiam patris eius viri clarissimi, Sicut solet sere in talibus locis mentionem fecisse argute coniecit. Nec tamen qu0d coit iecerat reliquis proliavit qui cum immulare quae prodita si in t lilius esse existimarent i iam aliquot Verba iii Serere ac de patre Vitellii sui licere ea quae secuntii r cunctu putris claritudine adeptus, 0berlinii in secuti scripserunt: uti tu illi Luceria Horiam opinioni ego n0n accedi primum quia patris Vitellii in ipso initio huius capitis sentionem non osse actam nun credo deinde ilia eius c0rruptelae, ita putria in putrem depravatum esse illa iit, nullam in hoc codice similem inveni. Sic e deductus sum ut oculos librarii a voc Lucium ad voc Lucerium non a Voc patrem ad V0c putrium aberrasse et Tacitum haec sere scripsisse suspicarer Putrem illi . Lucium Vitellium cens0rem c ter c0nsulem fuisse memoravi, putriam ubi it Lucerium . . Vitellium autem L. Vitellii censoris ac ter consulis filium suisse c0minem oraverat I .
47쪽
In confinio paginarii in collina natum versi iuria facili iis vocabula omitti consentaneu in est.
II alii inale it ter II 2. 4 in fine c0luninae post voc gloria miSSUna esse pati uti coniecit stit diu missum est iiii I 69 in ine agitiae. u. IV 40, 16 oc fama positum est in sine versus id quod non adnotavit Meiser, cum ceteroquin ubicumque pus esse videbatur in tradendis talibus rebus diligentissilia iis fuerit. Inde ali lii id probabilitatis additur coniecturae orae de in serentis ante nomen Demetrii sicut Ann. III 62 14 de ante delubris insertum est. Conspiralitii loci: II. I 50 2l ambigua de Vespasian fama, uia. I 32, 15 e de homine haud sum quo ussinistrum in urbe famam. Dativum uno l0c in velli Germ. 35, 13 et quiescentibus eadem fama;
sed eius loci diversa ratio est. Postremo operae pretium est mem0rare Ian. XIII 3l l vocabula in provincia p0st itae ad vi quum scite inseruit, posita esse in sue versus. Suiit aliae lacunae et latores et ambigui iudicii. Velut I 46, 24 post seponeretur alii sit id deesse lina intellectum est. Nam qui sententia in integram esse dicunt, si quis quaerat, quo tandem evocatus ille ab th0ne prae inissus sit, ubi Laconem trucidaverit alit illii aut tu illam ipsam insulam praemissum esse ibique Lac0nem necasse respondent. At tam incerta tradidisse Tacitum vix credibile est. Ego praeeunte ii perdet eum vel liae vel Sinailia scripsisse suspicor Luco praefectus, tamquum in insulam seponeretur, Ostium motus ibique ab eo0cuto, quem ad caedem eius Otho praemiserat, c0nf0ssus, retus si in ilitudine eorum qitau seguntur An n. XVI Silanus, tamquam Maeum deveheretur, Ostium motus, p0st municipis pultae, cui n0men Barii mest, clauditur.
Certius est iudicium de vocabulo tu, quod . IV deesse nena o legat. Sunt qui plura deesse coniρcerint. Iis ego assentior. Tentavi aute iii prompsit sententium ut 0n0rilicum iu 0vum principem ita ipsi decorum quippe falsa aberant. Pules en in librarius simili exitii vocabulorum principe et quippe esse deceptus. II 57 6 post Britannico brittannico excidisse Xercitu certum est. Eius vocabuli ita navis levia vestigia possi in videri in ipso codice superesse. Nam in voc delectu prinia littet ita a Solita figura abhorret ut e videatur coepta esse scribi. Videlicet primam litteram voc. Xercitu Scribens errore captus, lam quam id vocabulum iam scripsisset litteram e coeptam scribi mutavit in . Fortasse eiusdem oneris sunt quae II 3, i traduntur: sed plus at 0ris obsessis quam obsessoribus intulit . uid pav0rem intulerit ex editorum numero unus 'ram mer adnotat cum
scribit 'intulit sti Brand de Capit0is'. Ceteri id por se ipsum intellegi arbitrati sunt. Quod
rectene iudicaverint, dubito. Nam quoniam praecedunt verba ea tunc aedes cremabatur, aedem potius quam incendi uni aedis pavorem intulisse iure c0lligo. His angustiis subvenit codex, in qu ante pavoris Scripta est littera , cui paene absolutae quasi corrigendi causa arte diuncta est prima littera voc pavoris. ii de aut id aut incendium aut id incendium inter plus et pavoris
Aliis locis lacunam subesse temere dicunt ii 13 4 et transfussisse lenam scribi iussit quia in codice est transfugisset. At id librarii iiii ipsunt deleta littera i in transfugisse mutasse rhet Meiser dicit. Hic lotus e0rum me adnion et qua 1 39, 3 in omnibus editionibus reperiuntur et Tetti Iuliau praetura . . . abluta. Eius viri tomen recte scriptum est in codice
Ii 85, 3 ut 1 79 25 Iulianus Pellius comit pluui est in Iulianus et tui . Inde colligo illo quarti
48쪽
e liti litibus, ut asyndeton loco ac comitandati in e St. Etiamne et Titium Proculum Alin. t 35. 3 ubi particula et habet in quo offendanitis, ex eadem corruptela natum est, qua l. l 9. 2 i et
tithis 8 Sed hoc ubi uni. - . Ill 4 inale nitier ut quemque dol0r ira impii Draul. ita in ut delevit et i superscripsit lili rarius ipse. Ac ne quis Ili 4 l, 3 ex eis eri du0 tali 0nu aliis iid
loesse colligat. Navi liod post pcnetrundum in c0dice cuia Spicitiir, est interpunctionis signi ima ii modum vitigare. ii id uiser cum alias iure negleX 'rit nescio citi hic adnota initim duxerit. IVIT 3 ei sertim secuti hodie scribunt pars montibus, alii via, alii viam tuler Mosellumquestumen etc. illo nini olii. Iulii se in codice repperisse dicit litteram I autem manu reconli 0ro osse dei se tam Coniecti ira ei seri lier se ipsa lini id improbabilis si quae de codicis scriptura tradidit, corrigsenda sitiat. Primum enim ea littera ita est intor i et u sueritne L ad modii in dubii in os t. Mihi u potius sitissu videbatur. Dein do ea ipsa littera lili rarii in anu deleta est. citius testes sunt obliquae lineolao et a sit perior et ab inferiore parte addita . Ita iliast si iiis locum eniendare olet, ei pro undamento habenda erit lia e codicis scriptura pars montibus, alii lii Diani inter M0sellumque.
IIaud raro in margine codicis aut vocabulum aliquod aut syllatia aut littora adscripta est. llasti litis scripsisset ii iiiiii dicat' pus sol, et si, rniam littorarum clim ea scripti ita illia in ipso textii librarius illi tili , singillis locis comparavi et quantuni lii oliabilitatis haberont a ii ast ad Scripta sunt, per liensis et locorum rationiblis et Taciti ei iure dicendi me uni reptilavi. Qua
ratione inita cuui inites ii ita marginales itast quidem ad ili sum P xl uni consormand lilii P r-tinerit'), uno conspecti compl0xus essem eo lis strenio seductus sum iis alii uinia illa qua se in inargine adscripta sunt alit corte longe libi rima ei ipsi librario qui Oxlii in coiis urit tithii nil aossis et ipsi iis scriptoris iii alii tui ostendere in tollegoi ni sit Slii lxi ille in varia illla ita iii genera, sitae quidem lana de iii cops persei tui in animo St. Ac l rimo tulit ut olim stas iolas algitiales adsigno liiii iis correctio aliis ita in ipso lextii nec in consiliata illi ac tillii lati in ilius si ilae osso luis sunt ox intitur. Ias notus ibi aritim ipsunt tollendast dulii talionis aiisa adscripsis si olim ex sigili a littora iii in t ox ipsa rei ita sitiatum itido intollogi liii , ii od si illi alido in scribstiada aliqua littera lalisus erat an solitani iur- Slii Quam ille sormam eius plus in in iis vi corruperat, saetie, ne incertiam esset quid Scripsisset.
in seclusis is, quit ape ite ni auunt iecentiorem aut uinia illeia ruin produnt IIS, va, quod aut ea libratius ipse in textu restitue iat, I GI, 1 a se, qui, i adscripsit vir doctus aliquis, cum antea nescio quis intextu ex se ad elido fecisse uso, II 82 4 quaequὰ, II 83,2 'modo IV , fors, egregi: einendatione; nam intextu est sors, eorsus intepui in frustulo leuibranae adglii tinnio, autum m V 7, 9 praevise quod a dein ianus recentior addi ilit, qu:ie in textu Scripsit pro ise aut i opter pallorem atra inenti suspicio ueni novent I 66, 14 coluti, qua nota nometi Voco uti ornui, ita ui in textu est oea n liorum, restituitur, prompti is I 77, 7 incerto nomini adscriptu in quod quidem nihil est).ψ Id nonnumqua in actu in est in littera , saepius in liri sera a quaru in utraque, cum inter se Satir similes si ut, patilli, dissi ei lior seriptu suisse videtur. Velut littora a in Pxtu paullo obscurius, supra versum
49쪽
ita in iii sexti litteram l ei rure t raeceptam iii d correxerat es tali uiam pii iri parti huius libelli a lia exam No. 03. 2. I 6 24 nain iii extu prima littera ocabuli uolueris haud satis certa est, iuuis iam tibiari iis, cum cilli ad Oc. 0lueris tu ad equitur de 'irassent, u scripserat id iiii in ii correxerat. 3. I i5, 13 eaei, quo additamento librarius curiecti otio in illa in conitrua a vii, qua uuaeili in aetii mutaverat cf. de h0 loco priorem huius libelli partem p. 12Τ ). 4. I 9. de ei iere correctionis f. l. . . . . I 82 4 di, quod iropterea addidit, luod in textuque Scripserat, etsi id alia in textu 0rrexerat nain Superior pars littera e et obliqua lineola deleta et erasa est iniuria ei Ser manum recentiorem arguit). 6. II 6 nam insolitas intextu scri ipserat idque addita lineola dextrae parti litterae u emenda velat T. II 4 5 tis adscriptum vocabulo sacerd0tis, tu illi extremam litteram correxerat ex b, ut mihi visum est, non ex : iluod uel se dicit scilicet sacerdotibus Scripturus fuerat, ii 0 ex Scripserat . Falsa de hoc loco apud Ialinium traduntur nullo enim modo sacerd0lii scriptum suisse credi potest, illi uniam tiduabus litteris Sigil ilicatum est quod uuiquam it se luente vocali. Ita lue testimoniti in eis eri. qui sucerd0tis proditam scit pluiam esse recte dicit nunc ei quae in margine inveni, confirmatur. Nec vero genetiviis dubitationem adferre debuit He insio, iii dativit in in locum eius substitui iussit, aut Ialmium oportuit illi assentiri. Si enim nisi allor in talibus enuntialis certum quod da in discrimen inter genetivum et dativum seuod Tacitus huc loco Scripsit, est nosti uiti
der Pries ter a es, de so hi esse'. Dativit in posuisset, Si Sacerdotem antea comm 'mora Sset, i. e. Si Scripsisset de navigatis ne primum sacerdotem consuluit quae si ante cuderent, legeremus: id nomen es id enim nomen sacerd0ti erat so hi 's der Pries ter'. Hanc disserentiam ut esse statuerem, Sintilium locorum c0mparatio me adduxit. Nain dativum acitus scripsit Anu. XI 30. Iid puellai 0men quam suaui ui agis placeret id alteri paelici nomen in XII 5l l id mulieri nomen XII 30, 7 id enim nomen puellae fuit quod sunt sui genetivit in esse falso existiment). XV 59, 24 nomen mulieri utris Gulla, risini murit Domitius Silus sic enim hunc l0 cuin nulla littera nitit ala olim c0nsor imavi, quae lectio his ipsis alia quae de genetivi et dativi usu recte statuisse mihi
videor, ultro consi rutatur), quoniam mulierum, quarum n0mina tradit, iam ante nienti0nem
secerat. At genetivum, sicut eo loco, unde digressi sumus, scripsit II. III 50, Melanarium donutio n0men est siussitantium; nam verba licis inclusa es is et neor Geldgeschenti an die Sol laten, a s heisset', iniuria quidam pro insiticiis expulerunt; et Ann. XIV ducitque Baulos. Id illae n0men est etc., ubi dativit in intellegi ei luci vetant quos supra attuli H. Ira, b et IlIb0, 8, quoniam horia in trita in loco tum id c0mmune est, quod script 0r nomen tradit rei vel hominis antea n0n eo inmemorati. s. Germ. 36 4 modestia ac pr0bitas u0mina superi0ris sunt, ubi idem eius ius genetivum temere in dativit in nutavit. Unum loco novi, qui ab ea ornaa, quam ex natura unius cuiuS lite loci hausisse potius quam ex ingenio ne finxisse mihi videor,
scriptae sunt, die pona ut ures a II 20, 3 Ill 38, 26. do 17, 6 litam propter deformitatem reli et ita sunt ex voe Placenthae, accidat ex pri in Syllaba), Dum .in ibi vocabula exitium et exiliun identide in liter se coiit mutata esse dixi. Nunc addo id eiu etia in saepius acti in esse in vocabulis homo me nomen omnis avstrsari adversari, coorti cohorti, audire audere adire I 36, b in oe adeundi post a librarius, ori exit ex uin, perieulasis vel periculis perculata Saepissime ad
stiterat . q. s. s. corruptum Si tu adsisterat . q. S. S.
50쪽
si utillimus tribus illis genetivi exeni silis ita lue est ri Scriliendum esse coiii celeui, Si l 'acit unieadem constantia, qua in maioribus scripti illum usuua tenuit iam in min0ribus tenuisse com pertum haberem. S. I 2, 6 est, ile qu0 000 vide l. l. p. 15. . II S. 1 tun, quod in largine adscripsit lit, rarius, postquam cabuli imgr0sque primam litterana initio omissam supra versum
addidit cetorum etiam 9 e d 0rrexit). 10 Il 47, 18 ne; scripserat enim nomine idque ita
correxerat ut et o in e nautaret et e supra versum adderet. Itaque triplex haec correcti est. 1 l. II 49 naui postquam subsidium Scripsit, uni scribendum esset subdidit, id quidem cor rexi auteni in margine addidit, qu in iam larma eius litterae ex s essectae parnm ierspicua esse id obatur. 2. II 6, 9 0; nam in v 0cabulo uoco litterae u loco co 'perat e scribere, ut videtur. 3. ill I, 2 eo, ubi Scripserat et idque correxerat, cum et i mittat et in supra versum ad diret. 0c alterum exemplum est triplici correctionis. 14. III 5, 6 ti; nam in vo c. laxat i paullo obscurius scripta est in rasura, ante quam fortasse scriptum sui tuae iri. b. II 36 8 tu quod addidit quia in Vi c. perculit c ex t correxerat. 6. V l l ubique, de tuo loco recte stiser. T. IV 15, 3 mo, qu0d adscripsit V icabulo proinimo in quo, cum Scripsisset proaeima litteram a ita in o mutaverat ut dextram eius parte ni obliqua lineola deleret Mei seret correcti0nem et quod in margine scriptum est ei qui textum exaravit tribuendum esse negat. Iniuria nam et obliqua lineola, quam memoravi et ligura litterarunt m0, quae sunt in margine, librarii manii in aperte produnt. Inde hi in locum nova forma induendum esse apparet: nam proaeimo quod adhuc nihili aestimatum est, Tacitum scripsisse codex auctor St. Ceterii in quae in editionibus hoc loco leguntur etiam aliis vitiis laborant. 'lurimis placuit eis sentiorni iuventum proaeimu occupatum Oceano inrumpit. Atque ut supinum illud quod dicitur tueantur comparant IV 23 4 ut oppugnutum ultro misi es nostras venirent, nec quod in verbo veniendi vulgare est id verbo inrumpendi parum accommodatum S Se viderunt. Iam vero Oceano esse dativum vel inde colligi potest, quod castra Oceano propinqua id quod bene tonuit ei ser)aperte opponuntur eis quae paullo post de militibus in superiorem insulae partem concurrentibus traduntur. Et oceano. i. e. navibus inrupisse Canninefates vel Cannenesates propterea haud veri simile est, quod tum quidem navibus caruisse videntur, id quod olla primus dixit. Ea leni disii cultas ipsium refellit cuius coniecturam pr0aeimu occupatu cessu inrumpit Nil perde et Sp00ner receperunt. Mei Ser scripsit pr0aeim accubantiu Ocean iurumpit Eum Secutus est Volsi . g , ut vocabul uni uccubanti de castris dictu ni Tacito imputari posse concedam, in eo
haereo, qu0d nescio, uti uni verba proaeim accubunti Ocean unam noli 0nem efficere creda in
haec oli sit opinio est ut videtur, an voc pr0aeim a reliquis ita segregandiana sit, ut sit pr ima sibi, i. e. Brinnoni sic eis ei distinguit; comparat enim Caes. . civ. I 0, 6 in pr0Xima cluni custru irruperunt. Reliquae sunt quattuor priorum coniecturae: advigii proaeimul0cutu Oceano, Urlicli sit et Noxakii pro mu occupatu Oceun0. eidneri pr0aeim acclinutu ceuu0
his i lictis ii se Novat ii inventum maxime iii illi placerit, si aut vo c. ccupata textu pelli fas esse aut pr0aemu in liliri, se dice non manu liluarii in pr0Xim mutatum esse crederem. Itaque ut nunc res est, salvo dativo illo, qui si pr0a imo iuveniendum est aliqu0d 0cabulum, ex qu0p0ssit credi ccupata esse natum. Multum me ac diu haec quaestio vexavit nec tamen melius quicquam iit proli altilius repperi quam applicut illud, quod Pol Ster protulit. Itaque dum meli ira ac certiora proferantur suadeo ut scribatur proaeta applicat Oceano das an den an nahen