Thomae Valpergae Ad amplissimum virum Ludovicum Arboreum Gattinaram de Breme ... epistola altera ad criticam pertinens litterariam

발행: 1813년

분량: 49페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

11쪽

is pilius. Verba, quas Flacci perhibet, recte

Plato a Jano DouZa emendata, Ut Valarius affert:

Lugens te, mea vita , ΠUC SmaragdOS, Beryllos mihi, FlaCCe , Deo nitentUS , Nec percandida margarita quaero ,

Nec quos Thynica lima perpolivit

Anellos, nec iaspios lapillos.

Nisi excipienda prima vox est Myrus, de qua dicam postea. Cetera manUSCriptis Con- Sentiunt, a quibus nullam opem attulit huic loco F. I. du Breul Isidorum edens Parisiis a. 16o I. N am ne una quidem literula a Vulcanio in his verbis discrepat pagina 268, Cui Con ferenda sunt adnotata p. 882. At consultis Bibliothecae Taurinensis, quoS doctissimus ejuS praefectus Iosephus Verita ZZa indicavit mihi, Originum libris membranaceis tribUS Praestanti oribus , inveni lectiones omnes Dougae Confirmatas, mihi pro mi in codice I. II. 5 fol. CLXXXVJ ; margarita in eodem, atque in I. IV.

12쪽

II 4 f. 142; quos thnica lima pro cortinalis me in utroque, atque itidem in tertio I. Iv. 19. f. IO6 quod enim tunicet, non Thnica in libris est, ut etiam in prima Isidori voce Ti nius pro Thynius, id ad orthographiam solam pertinet) perpolivit habetiar in I. U. 5, et I. IV. 14; anesios in I. II. 5, et I. B s. I9; iaspios lapi Ly in omnibus, nisi quod I. III. I9, habetia eos. Dilae reliquae emendationes Certae sunt indicio metri, et sententiae, DimirUmque deletum Post bery llos, et Nec additum ante percandida. Jam vero Ut ad primam vocem accedamus, quae in omnibUS e8t lugente, ea neqUit sano Iovi Ore medi Cina adduci ad versus no mam et Uni azCOS, qUam DOUZa fecerit. Sed

si propterea de Maecenate Cogitas, qui IU-geret Horatium, tunc hi versiculi evadunt perabsurdi. Nam primum illud minus ap-tUm, AtqUO a natura est mea vita ad vita

functum, Per quem vitalis ideo jam tibi vita

13쪽

8 videri nequit. Tum quid hoc rei est in hujusmodi luctus acerbitate non quaerere Sina ragdos, non beryl IOS, non margarita, non

anulos, non iaspios lapillos i Si quis dicorolso delicias ejusmodi non quaerGre, quum amico fruitur, is magis aliquid mihi dicorovideretur. At fortasse quum se dicit non quaerere, Vult significare se oblivisci. Qui Vero, quum tot verbis singillatim quaeque Commemoret' At memorabat quidem, Sed nullam jam inde capiebat voluptatem. Scilicet id Cilnius volebat omnes scire, in hominis amicissimi desiderio angi so dolore adeo ingenti, ut Consolari nequiret gemmis aliquot adspiciendis, atque tractandis, ut

crepundiis puer. Potuit earum in amore Curiosior, dignus esse, quem Propterea, ut ferunt,

Augustus aliquando per jociam assimulans irrideret. Sed ideone etiam Credibile est ipsum imprudentem Iudibrio semet habuisso ac deridiculo, ejusmodi versiculis, quales

14쪽

poterat scribero, qui eum vellet satyrico lusu traducere tamquam bipedum, quotquot loquuntur, ineptissimum i Atqui in quo irrisus filorat, non poterat non Videre, quod inest

irridendum. Sed quid adeo multat Hominem

Cogita Senem, aegrotum, in recenti amici funere vere dolentem, AC SentieS non Potuisse ita nugari. Quare si omnino hi vorsus habendi essent MaeCenatis, eorum initio non lugens Sed Legens reSCriberem. Nam Phalaecii prima brevi sunt Satis frequentes, cujusmodi habes tres continuos initio carminis Catulliani XXXII; et

legens te Pro legens versus tuay ejuSdem rationis est atque illa Horatii Ι. Sat. X. V. II. P0s Vir0s neque pulcher. Hermogenes unquam legit. ot Ovidii in Remediis amorum V. ZI

Naso legendus erat tunc, quum didicistis amare: Idem nunc vobis Νaso legendus erit.

qui nimirum scripserat:

15쪽

Si quis in hoc artem populo non novit amandi, Me legat.

Itaque dixerit Μaecenas : quum lego to, Flacco mi dulcissime, tanta tuorum Ca minum pulcritudine ita delinior, aC Suavissima voluptate perfundor, ut nihil jam quaeram , nihil desiderem delicias gemmarum, quamvis amator harum Sim adeo, Ut in Studium hocce meum mecum jocari multis Augusto, qUOd non nesCis, collibuerit. Qua in Sententia non erat inepta illa tot gemmarum Enumoratio, Praesertim Si easdem Plerasque memorabat, quas Augustus ludens. Nec tamen Contendo, quum in prima Syblaba tu consentiant libri omnes, eorUm eSSO auctoritatem a8Pernandam, quum SUSPi Cari liceat esse Versus ab homine confictos, qui legisset, sive in Macrobio, sive in antiquiore, unde sumpserit Μacrobius, ea quae habentur l. 2. ' Saturnalium Capite IV , in quod jocos Augusti, quum alios congessit, tum

16쪽

hunc retulit, quo epistolae cuidam ad Maecenatem SubteXUerit: νσte, mel gentium, me cut , ebur ex Etruria, laser Aretinum, adamas Superuas , Tiberinum marginritum , Cilniorum

smaragde, iaspi Aulorum , berylle Porsenae,

carbunculum habeaS, iis συντεμ ω γά ζα μαλάγματα

moecharum. Qui sensum habent urbanitatis, aegre, OPinor, Credent AUSUStum adeo prinlixum in joco fuisse, quasi vereretur ne Cilbnius se irrideri non intelligeret. Sed Seu vere, Seu falso ea verba SCripta ferrentur ab Augusto , ab his ducere potuit argumentiam, in quo luderet auctor versiculorum, Sive is Flaccus aliquis fuit, quo nomine allegatur ab Isidoro, sive qui non ipse quidem Flaccus VocaretUr, Sed Versus illos in Codice quodam suo Flacci scripserit, nimirum Horatii nam Valerii aut Porsit minus foret verisimile Isidorus autem, quod unum noverat, librum indicaverit, in quo legerat; quamvis indicium fallax nimia brevitas faceret. Nam qui

17쪽

non librum composuerit, Sed paUCOS VerSUS, quos in morte Horatii scriptos confinxerit, is eos ad memoriam in Horatio suo, nulla addita de se auctore adnotatione , facile Consignaverit: et falsa Permulta Commini

sci ad argumentum, Ut aliquid dicant, quod oblectet aut percellat, poetae in Primis, ut

ingoniosi homines PasSim Omnes , Solent.

Unde ingens fabellarum suges in Historia; quum pauci admodum Sati S Caveant sibi, ne Commentis ejusmodi adhibeant fidum, vel quum aliquid feriant, quod subabsiar

diam aut non Consentaneum sit minus in

Certis. De qua labe Historiae non plura di-Cam, Cujusmodi non pauca Volta irius sub titulo Ana, anec dotes. Unum afferre liboteXemplum assino meo proposito, quod fallit vulgo in vita Virgilii, quae Donato inscribitur , ubi laudatur Virgilius, qui non aegre ferret quum quidam sibi adscriberent quosdam ejus versus. Jam qUibus verbis id de-

18쪽

I3 monstretur animadverte. Quum enim disti chon, quod laudem felicitatemque AuguSti con tinebat , fecisset, valvisque non nominato auctore

lixisset id erat ejusmodi

Nocte pluit tota, redeunt Spectacula mane :Divisum imperium cum Iove Caesar habet

diu quaeritans AuguStus, cujusnam hi versusESSUIit, EOTum auctorem non inveniebat Bathyllus vero, poeta quidam mediocris , tacentibus aliis, sild adscripsit. Quamobrem donatus honoratusque a Caesare fuit. aequo animo non ferens Virgilius, iisdem valvis as it quater hoc principium Sic vos non vobis. Postulabat Augustus, ut hi complerentur quod quum frustra alia qui conati essent, Virgilius, praeposito disticho, SIC Subjunmit

Hos ego versiculos feci: tulit alter honores. Sic vos non vobis nidificatis aves. Sic vos non vobis vellera fertis oves. Sic vos non vobis mellificatis apes. Sic vos non vobis fertis aratra boves.

19쪽

Quo cognito ali tamdiu Bathyllus Romete fabula fuit, Maro vero exaltatior. Di Sti Chon, qUam quam non indignum quod et fecerit Virgilius, et contra Subripientem asserere sibi non negleXerit, Ost tamen ejusmodi, ut a

quovis alio poeta, immo ab eo etiam Bathyllo potuerit proficisci, qui Maecenati in doliciis

erat, Summus in Comoedia saltator et pantomimus, dummodo is, ut Credibile est, etsi Alexandrinus, non tamen e8Set literarum Latinarum expers omnino. Nam in illo quod Iaudes, aut etiam admireris, Pulcrum ac solix, id non magis est POCKCRO, quam aulicas , aut Gnathoni Cae disciplinae. In ver

bis nihil habet, quod prodat multam cum

musis Consuetudinem; quae tamen aliqua cernitur, si Iegimus in Pentametro, ut editum est a Burmanno secundo in Anthobogia et erum Latinorum, Amstelaedami 1759 ,

t. I. Pag. 224. Divisum imperium cum Iove, Caesar, habeε.

20쪽

15 Sed neque sic facultas versuum Pangendorum in adeo brevi specimine agnoSCenda erat egregia. Hanc tamen qualemCumque ut OS- tenderet in se uno reperiri, quid ferant Vi

gilium excogitasse perpende. QVater UnUmidomque hemistichium Complendum Prπο-nit ; quasi vero pateret epigrammatis laudati

RuCtorem CS8Θ neminem po8Se, nisi qui non videret ad iniquum se Certamen PrOVOCari,

atque ineptum, ideoque detrectandum. Quid Vero Postquam aliqui conati prodiderunt stultitiam suaml Tunc Vatem ferunt epigrammati in valvis praescripto subjunxisse: Hos ego versiculas feci. Si quis in tenebris occurrens familiaris quaerat: quis istic est ' Respondere non StUlte poteris: ego , VOCem enim

agnoscet. At scriptum in valvis illis ego non unum PotiUS quam alium, qui SCripSisset, significabat. Finxissent igitur Saltem Scri P sisse Virgilium :Hos Maro versiculos seci, laus parta Bathyllo est.

SEARCH

MENU NAVIGATION