Epistolarum Pauli Manutii libri 8 tribus nuper additis. Eiusdem quae Praefationes appellantur

발행: 1569년

분량: 689페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

hodq. ipse sciens numquam feci, in amicitia pecti

rim, praesertim tua, quae non, ut multae, casu e fortuito contracta , sed expetita a me semper, pluris aenimata , quam quae uulgo maxima putantur.

Obsecro te, istam ne patere su icionem in animo tuo residerer cogita, quod res en, te mihi esse in oculis odelectari me uehementer memoria victorum tuorum, ct angi nonnumquamquod habere magis gratiam, quam referre, possim. Inpensione exacta, in pecunia permutata agnoui diligentiam tuam, uel amore potius, quo tu adductus,mea negotia uel minima ita curas, quasi maxima sint, maioremq. commodi mei, quam dignitatis, ct personae tuae rationem habes. De locatione uero renovanda,totum alte refero. mihi, quidquid egeris, non modo ratum, sed etiam gratum erit. venditionem quidem temporibus excludi, o priuatorum fortunas nouis uectia galibus exhauriri, non mea magis, quam velira, caussa doleo. quamquam dolorem nonrum leuarrου et illa ratio, quod nihil malum sine culpa , item At cum culpa nihil bonum. Ego me hoe in aduersis didici sustentare solatio. quod ignorari a Christianis, quibus haec seηtentia praestanti um in caelo fruisum promittit, cum lys etiam philosophis, qui

uerae felicitatis uix umbram uiderunt, notissmum fuerit, turpe simul, ct exitiosum es. Vale. Filiuste salutat, O in primis observat. RSmae, X v I.

412쪽

EPISTOLA RVIa

Bononiam. t

. amabiliter cogitas, cum u usuram mihi sermonis tui, tuaeq.suavi tatis, ademptam locorum interuallis restituendam quoquo modo litteris exusimas. hoc sane non modo mea peruetus in te, perpetua, ctiam adsummum perducta beneuolentia, verim etiam humanitas illa tua ponulat, in qua tibi eo erre possum paucissimos , neminem certe debeo teponere. Atque hoc loco recurrit an mus ad initia noItrae necestudinis , repetitq. 1 - cum, O magna cum uoluptate contemplatur ossicia tua: quae libenter alijs praedico,tibi non minus libeu lter exponerem, ut hoc ipso me gratum, O memo- . rem intelligeres, nisi me reuocaret pudor tuus,et putarem coi sidere te memoriae meae, nec tamen expσterea me quidquam praeter voluntatem. Sed omi to illa vetera:recentem gratiam praeterire non pos-

sum; quod homo semper di trictus a publicis rebus, i priuatis etiam, quae tua benignitas en, amicorum negottiis tum opera, tum animo distentus, epistolam tamen adme miseris et bene longam, quod ipsum cc a mori

413쪽

ris est , et omni pro Vlis ossicio, omniq. tepore, et

pegantia refertam. 26m,quod me laudas : non stadesipio , ut uelim tectim de ueritate contendere. si te delectat hic error stuere quamuis diuo me nec repugnante, nec inuito. errare turpe ducis, in eo praesertimgςnere , in qnore, uel si ego tecum sentire uelim , res tamen ipsa facile refellet: dic me deditum litteris , dic antiquitatis cupidum imitandae rsudium tribuerilgi Tirondustriam riari fatebor , agnoscam: de Osrina vero , loquentia , qyam in me utramque plena manu congessisti, etiam atque etiam ui equid sentias. quam enim tu laudem bene emendato scribendo consequeris, eandem laudem non bene descriptis alienis iudicando ut amittas, committere non dcbes . Habuit istam gloriam proximasuperior aetas: cum florere ni illi illi viri, de quibus nulla poneritas conticescet, Bcmbi, Sadoleti, Poli, O horum uel aemuli,nes imitatores. miti tunc indu friam benignitas excitabat: ructus. laborem sequebatur: ad opes, ad honores aditus pa: lebat. nunc obsolescitsplendor omnis Romanae lixa iguae , ct denituta pracmiis migrat ad exteras nationes eloquentia. Hic tutae vocas ad scribendum , quasi iam languentem in cursu quantum potes incitas . Obsecro, quidspectemus e uides enim tempora: vides hominum ingenia, ad inuidiam proniora, quam ad aequitatem. dignitatem vero illam , ct ea commoda, quae proposita olim erant, nihil est, quod cogitemss. auocirca sine me cedere temporibus,et minuere

414쪽

vnnuere laborem aetate iam ingrauescente: si none cedis, quod interdum cupimus, ut artem omnino desinamus. Ac faceres tu quidem,ut ego sentio- aliquanto iustius ad communes amicos,Sigon, o Amasaeum , utrumque doctrina , O ingenio praeriantem , cohortationem Mara cohuerteres. quamquam Seonium cessare non arbitror: scribi enim minus alacriter, quam regis P Amasaei autem musas , quaeso , cur pateris silere ς certe illuκ diu's accurate quaedam pangere in historias Pombbij. magnifica res, gloriosae caseis exstinatiorinem ego te auctore iam aliquam apud eruditos horimines commoui. nune tuaesunt partes, ut illamBm,geas, e iasque, ut cmnino opus appareat . simu enim O studiosorum utilitati , in qua patcr. eius , dum uixit, eximia cum laude fixit omnes curas, gloriaesuae uehementer consulat. Amulius Cardi nalis , optimarum artium patronus paene singulam νis, tua sui memoria ita delectatur, ut, si cetera de sint argumenta , vel ex hoe lino ccnriet, quo opud illam loco sis. itaque noli uereri, ne ilii ex animo ese suas . non enim is en, quivel temere amet, vel teminere amare desinat. novi iudicium in deligendis hominibus o novi confantiam in tuendis. praetereor. fratrem tuum , Auditorem Rotae celeberrimum clarum pracRantibus in ChriDianam Remp. Merim iis, in oculis fert: de te hero perhonorifice et loquitur , etsentit. Cum Vitistio tuis uerbis de xcua dia

initate sum gratulatur . erit gratias, et laetari c*-

415쪽

396 ν A V LI. M AN UTI Ieio tuo. , velleq. plurimum tua caussa issus eΠ - Vale, et Sigonis meo , et Amasaeo tuo, uel potius utri ue mino, salutem a me plurimam . R,'mae,

. E Ι D E M , Bononiam. Vi C A R D IN A LE M habes fratrem tuum. h bes igitur,cur oe uehementer O perpetuo gaudeas. diruinum enim bonum honor est, non quilibet, sed istantum , qui vitae innocenter actae , qui summis in chrissianam remp. meritis, qui rectis denique nu- sis, artibusq. tribuitur . quod quia contigit fratri tuo; cuius animum, ab omni semper ambitione remotum , non haec virtutis insignia, quae ipsa per se ne--πο sapiens concupiuit umquam , sed ipsa uirtus sua forma ad bene agendum illexit: ideo laetantur omnes boni, o fructum quisque capit ex aliena dignia rate: quasi ad omnes pertineat id, quod, si eos eiustnsus , easdem actiones imitentur , sperare omnibus licet. quo tibi nomine haud sane pausis plus, qua uerbis assequi possum, gratulor: nec uero tibi Idium sed

familiae tuae uniuersae; cui proponitur egregium colandae virtutis exemplum ,sic , ut uix iam esse quis quampo sit, qui non ad uerunt decus , atque ad omnes bene audiendi partes excitetur. Ego ipsie, qui

quidem in tuis esse numerari uolo , nescio quo modo uehementius , quam antea , cupiditate solidae

laudis incendor, atque it saluo nonsatis esse, ii

416쪽

fudiis, o in uita me similem esse mei; laborandum ,

atque enitendum,ut ipse me uincam, O, qualem st decet eum , quem uos diligitis in quem vicis multa contulistis,talem aliquando mepraebea. Equidem,si uoluntati parfacultastiset, nostram amici tiam, quae nobis, ut ego sensi, periucunda , mihi , ut omnes intelligunt, perbonorifica θmper fuit , t

benter ornarem .sed euenit contra, ut ego orner quc

ridie magis iudicio de me uestro, O hac ipsa, qua vix optari maior ulla potest, recenti visrae dignitatis ad esons simul accedat aliquid ad existimationem meam. caue enim existimes , an, laetari mediocriter amicos meos, aut mihi a paucis illo ipso die , ima lissmum ordinem stater tuus cooptatus est, grarulationem esse factam . eoq. maior O mea , O aliorum laetitia ess, quod fore nemo dubitat, quin hunc honorem , qua vi tute est adeptus, eadem ita gerat stater tuus, ut ex eius induIiria, doctrina , probitatefiuctus Criniana Respub. maamos capiat. sic enim uixit ad hanc diem, in maximis, graui isse rebus ita se exercuit, nihil ut illi iam placere possi, quod a communi bono discrepet, nihil tam di cile tam Me arduum occurrere, quod vel prudentia non assequatur , uel cura ,studio,stientia non perficiat . Uidit igitur in hoc quoque ni ultum,qui cetera omnia

pro sua singulari sapientia pro*icit egrcgie , Pius

ambientem ,sed nec opinantem, non postulantem quidem certe, in Cardinalium collegium, ipso Collerio

417쪽

396 P A V II. M 3NVTIIςοmpriobante, pr qbisymnibus, ct eruditis viris πλrifice laetantibus, adscivit. Vos autem, quicuraque bonis bene cupit, e . uult, ac sentit.de: cqmmu ni re , quae ueste sentire omnes debemus , diutura .

nam e Uetam ηs,et precemur a Deo statri tuo vitam

syr cum praestantibus uiris, quos habet dignitate pares, uoluntate , ct Itudio similes , eam univcrsae. Ecclesiae, quam tempus s. necessias fagi anopen asserre possit. quod si acciderit; publica primum c ussa, deinde etiam nostra laetabimur. Iliturum autem, ego quidem, permotui diuissatione quadam , n ma igis opto, quamspero - Vale. mae, idibus RIarta

Oi I E M praeclarum, qui perpetuae oluptatis et laetitiae nobis initium attulit,quarto idus Martias . D enim te die Pontifex Max. a cunctis boni qxpetitum , cum excellentibus aliquot uiris Card nalem nominauit. Queri iam desinamus , uirtuti loqcum non esse . quod antea multis in ore fuit, nec initatria . quosdam enim ad summos honorum gradus non bilitas , nonnullos opes , alios alia , sola virtus paucissimos extulit. deleuit hanc maculam, ueteremisiam Pontificum sancti morum consueIudihem, retentam a paucis, eλoptatam diu, Pii Quarti numm

418쪽

tεqrideo pro tua non uulgari prudentia intelligere arbitror, quae tibi partes inipositaesint, quasq.res O praesens a te diraritas, ct auteacta tua uita postulet ego autem hoc tibi uideον Uirmare posse,u sensum esse,uaamq. uocem cum tibi gratulantis unia uersanonori 'ip. filiis uero maximas Pontifici gratias agentis,quod te o bus dissicillimis labantem Ecclesiam tali praesidio fuserit, ultroq. tibi ista honorem detulerit non petenti, quem studiose petentibus nobilissimis utris denegandum udicauit. Omniano , quod tu scis optime omnium, nullam mercedem requirit uirtus, nec adst ornandam assumit aliquid extrinsscus, uerumtamen,si duabus rebus,praemio, CP poena,quod sapientissimi uirilitteris mandarunt, salus publica continetur: utroque pariter est laetaudum, ea bonis impertiri, quae inter homines ducuntur amplisma, ct ita improbitatem notari, nequis exsultet in culpa, ct impunitatem licentia consequatur. Q d cum ita sit; laetari te quoque plurimum decet honore tuo , etfiuctum illum magni cere , quem tamen non appetisti, cum labores grauis ymos pro sedis Apostolicae commodo susilperes ,

cum pericula subires, cum omnes denique curas, omnem mentem,speramq. in communi salute collocares . Equidem , ubi te Cardinalem esse declaratum cognoui, exsultauigaudio, eaq. perfusus uoluptate sum , quam his litteris exprimere mihi non licet, tac tamen ,ut opinor, cogitatione comprehendes,si,quae

. mea semper tu te suerit prinum beue uolentia, dein

. . de is

419쪽

P A V. . M AN 'Th Ietiam , ubi coepit esse tua uirtus illustrior , obseν pantia, cum animo tuo considerare uolueris. quod ut facias,etiam atque etiam a te peto. Vale. mae, X I I M D L.F.V.

PENDEBAM animi,nec satis connituerep teram, plus ne uoluptatis ex discessis tuo caperem, an molesiae . uoluptatem asserebat illa ratio , quod erudire artibus egregi s adolescentem illustri loco natum, quam tu curam suscepini, primum, ut ego sentio, dignitatem habet: deinde, stuctum ex eo teposse colligere intelligebam, non illum quidem tua cum industria o uirtute conferendum, attamen eum , qui pro malis temporum non omnino contemnendus esse uideatur. quod si otium quaeris , vel ut aggre' diare adscribendum, uel ut ea, quae iam habes instituta, perpolias: isto fortasse loco nihil aptius aut accommodatius ad tua consilia reperies . nam in um' be Roma, etsi nihil obstat, quo minus arbitratu suo quisque uiuat,interpellatores tamen quandoque non

desunt, honesti illi quidem, rectisq. deditisudiis interpellatores tamen . Haec erant, quae mihi de te cogitanti laetitiae non parum abferrent. Rursus,cur non dolerem, cum hic te multi, ipse multos diligas, carere nos tua consuetudine , te nostrae tuam uero

non uulgarem doctrinam, cui quidem ego semper, a quo primum die tua scripta uidi, debitum uoce mea

420쪽

renimonium persolui, in hac luce ct celebritate uersari, tibi cognita decoretur , quis , qui te uere atque

ea animo amet, non uehementer cupiat e Hanc mihi mρlestiam prope omnem et ancipitem sane curam eripuit epistola tua. quod enim lusuri's tuis otium exoptare uidebaris, eo te iRic iucundisme perstui, nec urbis desiderio admodum laborare , facile conieci. itaque uide, quam libenter animum meum ad tua uoluntatem accommodem. idem si ad me saepe stria eris quod ita expeto ,1i modo fieri tuo commodo post: abesse te laetabor , cum ea tamen spe, ut alia quando nos reuisas, tum scilicet, cum rationes tuae patientur. idemsentit, idem vult Octauius noster, idem etiam Sinetius Cardinalis: qui uiri e ornamenta, et lumina nostrorum temporum: quibus te esse ac fore semper carissmum,non dubito quin et tibi persuadeas, et id in magna tuae felicitatis parte ponas .

CONVENIT inter nos de nota scriptis meis apponenda, quae moram ferre non possint: notae uero signum omisimus. hoc igitur erit, i. Tu si m hi in hac describenda epiHola tam celeritate satisfieceris, quam emendate scribendi fudio, politaque , et eleganti litterarum forma satisfacere solitus es emultum addes ad oscia in me tua: quae cum augeantur quotidie, a Veri tamen uix potest amor in te meus d

SEARCH

MENU NAVIGATION