Epistolarum Pauli Manutii libri 8 tribus nuper additis. Eiusdem quae Praefationes appellantur

발행: 1569년

분량: 689페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

perandi ratio ,et emedatae disciplinae formulaprae. βribitur.Atque equidem uidere iam uideor, plane coniectura projicio, qualis, o quantus in insmunere , bonornm omnium , beneq. intelligentium sententia, is futurus, tum eloquentia, qua excellis, tum ratione, prudentia, integritate; quae in omnibus natura ipsa inchoat, indidria perficit in paucis . quod nisi ita fore considerem; ct nisi tuos ad laudem impetus iam inde ab eo tempore, cum te mihi quasi meis informandum fermonibus tradidissi , probe c .gnitos haberem: facerem id, quod tu , ut opinor,

amori in te meo facile concederes: hortarer te,

precibus etiam agerem, iisdem scilicet, quibus age rem cum filio meo ,si icto loco esset; ut a due cogi-.tares, quam personam gereres, quamgrauem, qua illustrem, . quo impositam Principe: qui cum suum. de te iudicium beneficio maximo declarauerit, se . neficium tamen ipsum significatione iudici' sui uehementer auxit . quid enim putas esse in rebus bis manis optabilius, quam ei non displicere , qui nisi. Deo ualde placeret, ualdeq. carus esset, incursioneo ut barbararum gentium uastarentur omnia , legia, bus , moribus , hominibus , urbibus denique ipsis extremum impenderet exitium j multa sunt opinionibus hominum excelsa, atque ampla: quae si quis consequi uult, curas suscipiat, labores perferat, de ipsa interdum uita periclitetur necesse es, haec tibi, mi , cmeum enim adhuc appello, nec, lit βero , Tla mibi te dignitas immutauit haec , inquam,

402쪽

A PIST. LIB. VI . 381 tibi cogitanda non sunt. nam quid tu non habes . cum hoc habes unum , ut mores, ingenium, Rudia tua Ferdinandus Imperator probet e hoc elusenodien , ut neque diu Dium esse post , ct , si omnia coustquantur, omnia tamen unum vincat. Quare isto bono sicstuere, quasi fonte ct capite bonorum ο-mnium, ct quasi omnium maximo. Tuos vero sensus , tuas actiones in omni uita, non dubito , quin ad immortalis Dei gloriam constras. sic educatus, sic eruditus es . hanc ego tibi laudem tribuebam adolescenti: nunc, si uerear, ut robuclior aliter sentias, actui te dissimilem praebeas, faciam imprudenter. ρογtine igitur institutum, persuade alijs exemplo tuo, uerum decus in bene agendi perpetuitate positum esse; nihil opes ad laudem , xvhil praefecturas valere: obsolescere prorsus honomia insignia, nisi splendor uirtutis accedat . quod quia te sentire certo scio; propterea tibi ex animo, uereq. gratulor accesone dignitatis tuae; θ,quamquam uarijs distinebar curis , feci tamen libenter , ut hanc ad te, indicem laetitiae meae, testemq. uoluptatis, epistolam mitterem . cui si re*onderis , iucundum tibi fuisse ομcium meum intelistam: sin minus , molestum tamen fuisse numquam putabo: occupationibus hoc tuis, istud amori tribuam . Vale. Idmae, Kalendis Ian .

M. D. L X I v.

403쪽

DECIO. BRANCA LEONI i. . .

Neapolim.

N i s I tibi nota esset occupatio mea, uererer inprimis, ne accusares vicium meum,qvi litteris tuis, amantissmescriptis , nihil adhuc res onderim. Ego, mi Deci, hoc mihi iuris assumo cum amicis,ut,si quid ad eos magnopere non pertinet, a me uero non satis commodo meo fieri potest, omittam interdum, aut in aliud tempus reiiciam. te uero cur in meis necessariis non numerem, vel Cambij mei redimonio , qui tua in me beneuolentiam praedicaresolitus ent, uel irmatione tuarum litterarum, ex quibus duplicem uoluptatem cepi , ct quod amari me abs te cognouerim, ct quod eum te esse, quem qui non amet, hominem non esse contenderim. P ec me putes blandiri uelle . sic equidem loquor, ut sentio. Praeclara uirtutis fundamenta iecisti: signa uideo non obscura, nec dubia tumsudij, tum ingeni': nec hortari magis, quam gratulari debeo: cum tu, qua aetate multi ad inanes uoluptates deflectui, in ea sis Idam laudem quaeras,et propemodum inuentagaudere possis. Nec dubito, quin istam mentem, quidquid ex ea tibi manat gloriae, uel commodi, to tum , quam tumcumque futurum est, acceptum Deo/ referre uelis. quod si facis; nae tu mihi multo amabilior es ; tibiq. ipse optime consulis, cum falsam speciem felicitatis humanae a ueri boni posscsione d Binauis.

404쪽

RPI s T. L I B. VI 383 ninguis. Vale, Cambium nonrum, iuuenem eximiae humanitatis,cupidumq. omnium liberalium doctrinarum, saluta meis uerbis. Rymae. V D LIL

MI R A M v R uterque; tu , quod litteris tuis non re*onderim; ego, quod eo me nomine apphlles , atque incium meum requiras. quid j tu solus ignoras, quibus dininear curve quantis rerum oneriabus premar c quam numquam uacem' nec ramen deserere oscium soleo. numquam id mea vel consuetudo, uel natura pateretur. At non rescripsit. Excusat me litterarum tuarum argumentum . petebas a me scripta mea. quae corrigere cum uellam, otium numquam nactus, comprimenda potius, quam

mittenda, iudicaui: Hq. sum arbitratus licere mihi per humanitatem tuam. Hoc ipsum inquies,scripsisse te uellem. Hoc ipsum tequq uessicari, decuitrer erat amoris; O ego, iid te cogitare, aut ad alium fallem caussam reserre silentium metim,libenter mihi persuasi.in quo si tu me putas indulgere mihi plus, quam oporteat et assentiar,cvmea fortasse condicione, ut re quoque plus a me, quam par sit, eatere fatearis . nam in lys, quae tua interesse cognouero , nulla, mihi crede, impediet occupatio, quo minus amicitiae nostrae debitutis Ucium praestem. inanes autem litteras ut mittam, uiximpetrarem a me ly

405쪽

si P A V LI. M A N V TII so,si otio abundarem: quid,cum egeam uel maxime e Equidem,in te amando partes ut meae desiderentur, numquam committam. idemq. a te peterem, nisi uoluntatis in me tuae testes epistolas tuas , Cambium autem nostrum, quem aeque diligimus, quosponsiorem haberem: Aduentum tuum de quulpem rursus iniecissi, avide exspecto . Vale.Romae, I M. Von.

Ε et aequa petis: O nihil est , quod ego tibi, pro

tua praestanti uirtute, non libenter tribuamataque, licet i s distinerer curis,a quibus respirandi locus non esset,potius tamen habui nihil,quam ut aiare ad eos, qui cum Indicem correxerint, eiusdem interpretandi scientiam maxime om-ra tenent.j sunt quattuor uiri,doctrina, i dignitate non uulgarchumanitate e iam tanta,quautam NOsummam cognouerim. quo νum unus, uetere mihi necessitudine coniunctus, eloquentia princeps ,Mucius Catinus , Archiepiscopus

adrensis, cum litteras tuas legisset; incendi aliqua tui cognoscendi cuiditate uisus es, extulitq. laudibus ingenium tuum, assentiente me. deinde,acturum se cum collegis de tua re diligenter, pollicitus, biduo 'pos ita mibi respondit i qmsint rologiae iudisiariae libri, qui certo aliquid non virment, eos legit posse: totami. banc esse partem in Indice disr

406쪽

ris uesiis ita explicata, ut nihil addendum uideature Episi opis prouidendi ne peccetur,facultatem esse per issam: iis se nihil praescribere neque uella,neque posse: nec dubitandum, quin is pro salute animorum, σreligionis nostrae commodo, atque ornamento,egregie administrent omnia. Haec de negotio tuo: in quo Fraesiti, quae sunt in me, diligentiam,o fidem: reliqua pro tua pruientia, O aequitate, nisi fallor, a me non requiris. amicitiam tuam,ut debeo facio plurimis au intelligas,elaborabo, fortasse perficia.

OFFICIUM meum, quod ab optimo erga te animo pro siectum en,iucundum tibi fuisse, uehemen tergaudeo. equidem uellem, quantum in me uoluntatis, studij,tantum esset auctoritatis,esr gratiae. nae tu intelligeres, quo apud me loco sis,quantumq. ijs, quae uulgo bona appellantur, anteponaea,quae uere bona sunt. in quo puto non discrepare iudicium tuum asententia mea. exculto enim uirtute animo nihil inane placet; recta, O bonena, ct cum ipsa uirtute coniuncta, prima sunt. Quare uelim ita plane existimes; patere me totum tuisimilibus, idest, probis, eruditis hominibus; nihil mihi pluris esse,qua ijs operam n auare, eorumq. comodis inseruire:quod ubi contingit,ita laetor,quasi beneficium acceperim, non dederim. Tu autem, quasi magnum aliquid tu

407쪽

epistolam condita rosa dulciorem facise amanter tu quidem benignee sede nudiorum similitudine, praesertita artium liberalium,quibus uterque nostra

deditus est contractus amor munera non desiderat,

seipso contentus es: nec mihi quidquam eII, aut esse potest te ipso praestantius, O beneuolentia tuae quam si conseruas, omui me ascis beneficiorum ge nere: ct hoc nomine maiores tibi habeo gratias,quasi mihi Adonidis hortos donares. Ego te, ut debeo, in oculis iam fero, icet numquam uiderim. Vale. v

E 1 D E M, Neapolim.

M A G NI amoris indicium,quod scribere ad me Nolueris, cum tamen, quod scriberes, nihil esset.argumento scilicet numquam indiget uerus amor . uere autem quis amat, nisi qui, speciem uirtutisintuens, haeret in ea, unam expetit, cetera soccifacit hoc idem quisentiunt, facile coniunguntur animis , licet longissime dissent. quodispino utrique nostrum contigit.nam Rudiorum similitudo contraxit amicitiam nostram, nec uulgarem , ut uideo ,sed quale aepe multorum annorum obsequia, inclaq. plurima, O familiaris consuetudo ito peperit. quod tu si cogitas ,

ut ego non mediocri cum uoluptate saepe facio rcontentum esse me, o laetari uehementer uoluntate,ac sudio tuo, munera uero prorsus non esse necessaria exictimabis.quamquam amplector equidem vicium oum , de pa is aromaticis ago gratias, cum praeser-

408쪽

xPIs T. LI 2. Vr 38 praesertim Romacbo languenti utiles admodum emperiar. quod uero de muliere dulitaria addidisthamo diligentiam tuam; vel quod eius excellenti opera usus es; cum uulgaris tibi confectura, qui tuus en in me amor , non satisfaceret; uel quod ipsum mihi si-grificandum putaueris. Ombae tuae siecundos uen- ros exopto liuenterspero fore, quod uehementer cupio. res tamen ipsa quae sit, quidq. sibi uelit Aquilonaris illa tempestas, plane non assequorisum enim aliquanto hebetior, quam tu suspicaris. De minutis auisus, risi, O consilium tuum, licet caussim

ignorem, tamen improbare non audeo. nimirum, cauere ,sapientis es: Osatis cauet,qui non temere credit . quod Epicbarmi, poetae Siculi, celebato uenia

No et v M Ubi esse arbitror statum rerum mearum: de quo tamen , de mea ualetudine, ex fami lliari tuo, qui bas litteras perferet, cognosces. Vo 'Iuntatem in te meam, atque obseruantiam,qΠae antea fuit, eandem esse, ac semper futuram, tibi persuadeas, utinam re ipsa aliquando experiaris. ha bet hoc uirtus, ut languescere animos imamore non sinat. te uero, quis iam ignorat, cum paucismis in omni genere laudis esse conserendum e Perge in cursu laudabilis intoriae tuamquando nec otium deest, quod mihi occupationibus eripitur, O praeclara baoes adiumenta doctrinae , atque ingenii, quae tibi cc a gloriam.

409쪽

388 P A V L. I. M AN UT II gloriam, nobis fiuctum a erent. Me uero ut mesamore illo tuo singulari, ita cupio, ut nihil magis . Haecscripsi raptim, insumma uacur te oris ino,

E T otium tua significas; quod equidem uehemrter optabE: latine scribis: coralia quoque polliceris . nil profecto tuis litteris iucundius . hoc enim uerbo per uxoris filiae ualetudinem tum uti licet unum requiro, quod otii rationem prope nullam res dis. atqui me id a te,uel si taceam,exspectare tamen, ne dicam exigere, poteras opinari: si modo, te a me diligi, et Uigi propter studia tua, putas. Iurisconsultus ille adhuc litigat,cum damno lucruvi quaere-rens . quem diligat, ignoro: utitur quidem perpaucis, et amare tenebras uidetur .fortasse isti persuasum es,desiderari se posse ab oculis multorum, si rarus in publico sit. id populus curat scilicet. Haec de

illo, quod ad me attinet,non libenter,tua uero cavs D scripsi non inuitus, ne prorsus amiculi defetderio tabesseres. Venio ad Antonianum, quasi a ruta adpulegium: nihil enim hoc adolescente amabilius, siue mores, siue doctrinam spectes. Gratulatus ei sumtuo nomine de oratione, qua Caesarem in funere laudauit. is tibi uicissm gratulatur de natu rerum tuarum: speratq. fore, ut aliquando te ad nos referas bene nummatum, Ostuaris nobiscum simul tranquillo animo luterulis nostris, certo luctigali, tua virtu

410쪽

te parto . quod bic, ut sunt tempora pauci con*quuntur. mbit autem miserius, homini praesertim beraliter edηcato , quam Aspensas habere uiuendi rationes, ct aliunde pendere, dubia spe , quam aepe filiit euentus. Tu igitur Fuere isto otio, ct collocain tuto fortunas tuas: quod uides facere discipulos

Seuerinum, doctim iuuenum, probum, rusticari eum nobili iuuene,optimeq. erga ingenuas artes animato , Io. Bapti ta Nigro , valde laetor . non enim dubito , quin multas diei horas iucundissime traducant,animum egregiis de uirtutesermonibus oblectates, corpori tribuentes , quantum satis.en. utrumque cupio, quod tuo commodo fiat,meo nomine sal tari. dus te,ut debet,amat,salutemq.tibi multam impertit. Vale. mae.Idibus Sept. MD LXIV. P AVLO. SACRATO. Ferrariam. . MALE stntis de utroque nostrum, tum de immutata mea erga te uoluntate suspicaris. nam ct me lauem,atque inconstantem,et te singis dismilem tunides eum , cuius in amore, cognita tim uirtute tua,

languere quisquam post. tu de te ipso vide quidsta

tuas, quo modo feras iniuriam tua ego mea nee dissmulare, nec ferre leuiter possum . nam, cum ab ineunte aetate ingenium,animumq.meum iis artibus, studiis excoluerim, unde praeclara omnia nascuutur: scilicet egregium indu seriae meae fructum ferram , si , quod in quibusdam soleo reprehendere , , cc a quodi. o

SEARCH

MENU NAVIGATION