장음표시 사용
11쪽
'Io . II. Item iis , qtii 'oximam peccandi occasonem nia,nt deserere. III. Nulli ors perdisi mo Π unda es in mortis ami ricido eam petenti, licet post asensu adiim tur. IV. De υimprobo graυi morbo correpto, ndiuo dato pax itentia signo, am- bigunt Theologi , merum ei quoque danda est Itis Htione. . 2I 6 Can. IX. De nonnultis q-sionibus ad set rem dij ρ Vum D ctantibus. Prop. I. Ab Apostolis u ae rad Tenturiiuuam mnibus peccatis venia concessa es. 1 I. Quidum Tert.ui. 'o' moechis abflutionem negabant , sed non ex praxi μα α III. Ze irini decreto non relaxatus es rigor disciplinae c. μn1oechiam, sed represa est durior Tertulliani duciplina. IRRecis Curianus Guos absolvit, imo etiam sacrificatos in moristis articulo. V. Immerito ac obtur de laxata ea de re disci plina. VI. Statuit inprianus , ut satisfactio ab titionem : praecederet; quod aliorum praxi probatur, licet non sit Saram. menti stibantia. ga
Dissertatio III. De atisfactione tertia pararitentiae parte. qaRCap. I. De satisfactionis necessitate . Prop. I. Ploramque dimi D eulpa temporales poenae tuendae superjunt. II. Potest, crdebet sacerdos confessis poenas iniungere. III. Satisfactiones inrisponunttir ad aedificarisnem Ecclesiae, ad redimenda peccata , edi ad rempensandas Deo illatas initirias . ita Cap. II. De modo fervundo in satisfactionibus iniungendis. Prop. I. Non debet sacerdos pro gravissimis culpis leves satisfacti nos, edi vi Ism impouere. II. Pro satis bctione imponi d bent opera poenalia, i publicis peccatis publica paenitentia. 33 Cap. III. De modo a mnitentibus se ando in satisfactione a implenda . Prop. I. Debre nnitens eam aereptare, cor si ovis
es , graviorem Donte subire . II. Sed nis abiiciat precati isse
foctum, non satisfacit quoia meritum, sed quoad praeceptum
Cap. IV. De publica poenitentia. Prop. I. Ea obtinuit ab Hlorum aeυο. II. Gottuor ejus graiss grasente haeresi μυ riana sunt instituti. III. Mus tempus ab episcopo definitum. IV. An ea indicta sit occultis criminibus controυertitur, sed Iis rem onitur, s dicatur eam Donte aliquos fusisse . V. Eam' vera nee mimis Ecclesiae saeculis elerici subiere . ὁ ῖν
Cap. V. De effectibus mentientiae, ae de bonorum πυiviscentia. , Prop. I. Paenitentia nisem fructus producit. II. Per eam bona opera reυλiscunt. III. Peccata remissa non redeunt pseulpam , nis secundum quid . 348
Cap. VI. De aliis paenitentiae ritibus. Prop. Confessiones mulierum audiendae sunt ribito lora, . temporedi, s habitu de renti. 3s I. Ain
12쪽
appendix lib. XXXIV. Ubi Orientalis Ecclesiae disciplina e
ponitur in adminisωtioue paenitentiae. 3 a Lis a XXXV. De eerrema unctione Dissertatio I. De exsoria, atque essentia extremae mctionis . ib. Cap. I. An ea sit verum no- legis. Sacramentum . Prop. I. . Id evincitur ex Iacobi m. c. s. v. I4. Is. II. D ex tra
ditione . . 337Cap. II. An Marci e. 6 v. IJ. de εω Saeramento sermo fatis Prop. Id probabile es, non tameu de fide. . a Cap. III. De eius institutione a Prop. A Griso institutiam os
probabilius immediate ante Uensum in caelum. p. IV. De extremae unctionis materia . Prop. ga es obum. olisarum eri ρο consedi tum . II. Frastra irridet GAL. nus olei benedictionem . III. Potes s lex sacerdos Lariares auctoritate Amstolica oleum infirmorum eo cere. IU. Ince . tum est an sit validum Sacramentum , si fiat per oleum non consecratsem. 767 p. V. Recte omittitis in Deminis unctio renum, oe in Iace dotibus manus unguntur exterius. II. Ad eqsentiam sacramen- ri suffieis uniea unctis , unctiones ad unum. Sacramentum . rejeruntur. nomp. VI. De firma extremae tinctionis. Prop. I. In ea aliqua versorum forma es adhibenda. II. Sententia docων olim a . hibitam formam indicati m non est censura notanda , nec improbanda. III. Aptior tamen videtur so a deprecarim , qua utitur Ecclesia Latina. 'TIDissertatio II. D misistim , ae subiecto extremae sinessonis o
Cap. I. m. vero ae Urio huius Sacramenti mini ibo . Prop.
I. Eius ministri non sunt seniores aetate , sed sacerdotes . II., Possunt episeopi istaci ministrare, ει ad eos oectar ut ais p
rechos se. III. Non rcmen diaconi. IV. Iucet olim plures illud ministroerint, recte ta-en as uno minis tur. V. Qui filus debet verba proferre . 378 p. II. De subiecto extremae unctionis . Prop. Solis infirmisadiatis ministrami debet. 383Cap. III. De variis stilus Sacramenti essectibus. 38ῖ p. IV. De variis quaestionibus ala extremam unctionem ne - Aantibus. Cap. .V. De ritu, hutine Sacramenti. Appendix lib. XXXV. De Orient. Eo t. disseiplina circa extra
13쪽
Cap. I. vendisur ordimm esse vermm novae Mis Saeramen eom. ibid. Cap. II. De numero graduum s ordinum clericorum. Prop. I. Septem numerantis in Larisa Ecclesa . ΙΙ. Nee obstar quod alii aliter eas racienseant. III. Uret Graecos solum octora intre misores agnomi r probari post , parum tamen ii di flant a Latinis. MICap. III. m possuma clericali. Prop. I. me obtinuis M a- Apostolorum . II. Non est ordo. ω6Cap. IV. De minoribus ordinibus . Prop. I. Sententia negans eos esse Sacra-enta, coholi mbabilis es . II. Sed -- Πὰν opposita. ΑΙ Cap. V. G subulamnam. Prop. v venum novae legis Sur
Cap. VI. De dia nam. Prop. I. Septem diamni, Aa 6. lati δέ, non ad profanum bum, sed sacro indine initiati sunt. II. Dia natus es ordo sacer, Sacramentum. III. Atque Oxdo hierarchicus. AITCap. VII. De diaconissas . Prop. Mirum ordisatio sacramentis non , -- MoCap. vIII. De presisteram . Prop. I. V verum Sacrame tum. II. Eique oonfertur, nedum medio di, sed etiam δε-ersoandi, III. Et asso endi faciatas. 422Cap. IX. De episcopatu . Prop. Sacrumentum est, s a meis
Cap. X. De Gore sevis. Prop. Μ per se erant Presburi, sed per accidens episcopali dignitate Moati. aTCap. XI. De episcoporum disinctione a mesisteris , an. st is iure divino . Prop. As Apostolorum πυo episcopi ordine, ac
digni te praefurrunt meu eris. Cap. XII. De materia , - firma Sacramenti ordinis . Mota natio II. De mi m, sibiecto se ac risu saerarum Oaedis rionum . MaCap. I. mearum missm ordynaris, s extraordanario. Prop. I. Abbater possunt iure extraordinario in rere ordines minor .
II. Nequit sacreMs adictoritate Pare eo erra meis rem-- , iacet ρομ diaconatum, ut Abbati G ians olim indultum est. III. Episcopatus a solis, s pluribus episcopis conferri dediet, quod ara lorem ordinationis non spectat. IV. Debet quisquo OMinari a pruris episcopo. Cap. II. De odinationibus ab episcopo intruso, Haeretico, schismatico, oe Simoniam. Prop. crinnes υalidae sint. 447 Cap. III. Da ordination. Aurianis. Prop. Hodiernae invali frent. 434
14쪽
p. I. - mare mouetum sit jura nat se me m- , . o Minium. Prop. I. Ita ost . I l. Cassis etiam Misuri ter sub praecepto, non tamen in particulari. p. II. An matrimoniam in nova isse sis evectum ad Socra
monti dignitaram. Pril. L tutisne est Agnum rad areae. H. Gratiae Iiu medio. n m. UTCap. III. I, ius materia - , seu dae maα--- ni . ctu . Prop. L mamin ii Uyntiam non Dama cominiis concubitus. II. Neque in eum consensio . III. Uret comm niter merent filii nubemtes invitis parentibus, at valide eo trahunt. IV. Matrimonium inter absentes validum es , Dia
Cap. IV. De quibusdam oectantibus ad eius contractum. Pror
. Irritum est matrimonium ab aliquo fine intentione , s j mul re cum foemina Tntmmm . Is immen tenetur eam
Cap. V. De ι- amentis matrin A. Proh I. Potes pnnceps saecul is ea Datuere, μου est civilis contracto . u. Siam ut est Sacramentum ata Eeri in . LII. Cuius nomino non veniunt misGHae se iam. IV . Ad Ecclesiam Dediat ab iis di pensar. ., i ue urgπntibus de causis. *92
Cap. VI. De n vidus a impedimenta mas is renis pediantibus. Ubi de impedimentis irimentibus, nempe erroris, conditionis, - - nationis, cinniais, euh- dissiparitatis, violentiae, o
dinis, ligaminis , pubIliae honesaris , aonitatis , impotentiae , rapt- : nec non de immim. immi22tibus armo ess . qoo Cap . VII. De clandestinis coniugiis. Prol. I. Het ante arsedent. ea rara fuerint , semper tamen ab Ecclesia sunt improbata. Il. Ponuit Trid. . redis illa irritaυit , unde posthaentina sunt. s i I
Cap. VIII. De matrimoniis Haereti no , oe de Const. Bened. XIV. SI Cap. IX. De sponsali , eiusque denunciationibus. Ibiistro Sacramenti matrimonii. Prop. Commumaroruto Cap. X. De mini Diuitiaso by Coosli
15쪽
INDEX..pinis est ossis ministrum esse emtrasentes , sed sua probabilia
rate non earet sententia, qua ait esse parochum . si Cap. XI. De m0gamia. Prop. I. Poluamia virilis est solis iuri maturae contrarium . II. Muliebris finis, matrimonii μ ndariis , ω perfectioni adsersatur. III. Veteres patriarchae ea inculpate usi sunt. IV. In lege Mangelica vetita es. V. Def-m uxore far es alteram, tertiam, quartam oeci duce res a Gy. XII. Do matrimonii, indis bilitat3. Prop. I. Pre Ide tam repudii nis solvebatur matrimonii υin tam , sed hoe I is si duritiem eordis permissum es, ne mulieres necarent. II. In πο- lege non dissolvitur per adulterium. III. Matriamonium ratum non ν -rum se itur pem proseomem νει viam. Sa Cap. XIII. De dimoniis. uero Capr ULT. De matrimonii ritibus, us; de Deerdotali' benedia Sioων, de annalo, de flammeis sertisque nuptiarum. Ia
Appendix Iabri XXXVII. ubi tarientalis Melosae iam inade Sacramento matrimonii exponitin.
16쪽
DE RELIQUIS NOUT LEGIS SACRAMENTIS. 'ANUA Sacramentorum per baptisma in libris sup rioribus patefacta, reliqua novae Legis mysteria sedulo . lustranda sunt , quibus nimirum sacro fonte expiatis robur animi, & sortitudo per Confirmationem accedit, ut fidem in baptismo susceptam Christi, milites invicto, animo profiteantur. Vivifico ac divino cibo potuque tresecti ad montem, qui Christus est, alacriores ascendunt. -- si renovantur per poenitentiam, In agone certantes sacro se eo delibuti, daemonis frangunt insidias & impetus. Qui vero in sortem Domini delem sunt, rite, atque ordine sacro miniasterio funguntur. Denique per Sacramentum Matrimonii viriae mulieres individuam vitae. consuetudinem legitime ineunt maritali connubio. Ex quibus omnibus quot quantaque Christi fidelibus solida emergant bona, vix arbitror hoc exiguo U lumine comprehendi. Posse. Hoc autem non' secus ac duo P strema, lubri partiri bisariam e nimirum de Confirmatione, Eucharistia, ac Poenitentia sermo eris in prima i arte i Ilialtera vero de Extrema unctione , de ordine , ae Mammo.
17쪽
UsI DE CONFIRMATIONIs, EUCHARISTIAE, AC PAENITENTI CSACRAΜENTIS DISPUTATUR.
TRIA isthaec novae legis Sacramenta totidem libris priama hujus voluminis parte complectimur e quorum prior ι servato Auctoris ordine IO XII. de Confirmationis mysterio verba faciet , alter vero , in eodem ordine XXXIII. de Eucharistiae Sacramento: postremus, sive in la dato ordine XXXIV. de salutari Poenitentia pertractabit.
ARDUAΜ provinciam aggredimur , cum de Confirmati nis Sacramento suscipimus ream ionem, in qua assiduus labor, Ecclesiasticorum rituum cosnitio , ac exquisita novae& veteris disciplinae nothia requiritur. Ut itaque de re difficillima debito ordine differamus , librum hune tribus distinctis dissertationibus comples emur e quarum prima erit de essentia atque existentia Confirmationis . Altera de eius ministro, ac lasere, o Pestivina de effectibus , ritibusque breviter pertractabis
ne essentia , atque existentia Sareamenti Confirmarisuis. AGemm hoc loco de nomine, essentia, a rei hinmtione Confirmationis, tum d ejus materia ac forma.
De nomine , essendia, atque instituti in Confimationis N . Ι. definitur Confirmatio a Theolagis: Sacramentum novae legis , quo baptizatis viritus S. robur eonfertur , ut Christianam fidem firmiter teneant, oe profiteantur . Ubi tria ora verba stant loco generis, reliqua proprietatem, & ei cientiam designant. Sicut enim per baptisma in novam Crea
18쪽
LIB. XXXII. DIS s. I. CAP. I. Utinam fenovamur , ita per Confirmationem animi robore per scimur . Praeter Confirmationis nomen, quod apud veteres pes sim occurrit, dicitur etiam perfectio seu consummatio , quia baptizatum perficit, & confirmat. Dicitur etiam ab micti . t eramentiun chrisenatis , oleum sanctificarum, ab August. AGraecis autem : Unguentum, chrisma Diritate, foctum , sum eaeleste. Α Maractere dicitur sigillum , atque signa sim apud Eusebium . Denique -nus impositis appellatur ab Ai l. 3. de ripi. a Rabano, Isidoro ι aliisque. De his vocabulis, i r Elisum, Poncium, Fer quisum &c. ex 'ises pertractam Lindanus , Durantis & lanus, quos laudat cl. Auctor
Nol. II., Manus: --tis nati Saeramentatis est, ab que eo inma piar nam saepe adhibetur ad ficientim catech memini ad pellendos criminas, ad sanandos aegros . Alia ad hibetur m ordinum collatione, da qua alibi , alia in roe olacia Ilatione poenitentium L aut receptione haeretisorum s alia in h-ptigatorum Confirmatione. Poenitenthim autem quatuor Olim erant gradus 2 I. 'κμαλ-- seu fletus, cum renitentestra Portam templi consisterent; Σ. ἀκρόασει --tio, cum i rea portam starent cnm catechumenli sacras concimes an e tes; g. ὐποπτωσις subseratio, cum se substemerent, & illis ri opis manns tua nerent; φ σ-ararae com mma 1 dum ora
bant cum aliis fidelibus po um catechumeni abiissent . In
tertio ergo gradu poenitentibus manus Imponebamur I qnam
impositionem non fuisse sacramentalem , ex eo constat, P ii 1oliam in quinto gradu , vel in exim poenitentiae absoluti
nem per erent. Eodem ritu haereticos ad Catholicam venia entes fuisse exceptos constat ex decreto Stephani Papae; AEqρα
romtra- . Quem quidem morem iuisse incidentalis Ecclesiae stribit Gregorius M. l. II. Ep. v. In orientali autem -ω-m iami minis in vita, . Neutram vero fuisse consi maioriani inta ostendemus . Ps Sacrament Iem manuum impositionem episcopus manum Grendit suprae mandorum canita , signat frontem, eisque largitur , vel a orat , in hisitae Spiritum L ait Tertullianusmpt. Hunc enim non dant homines , sed orant , ud venim
in eos, quibus manus imponum, ut do Christi distipulis do
cet S. P. A. Noti m. Inter eos , qui Confirmationem ex Sacrament rumatio expunxere, recensent nonnulli , praeter Arianos, Dinerastas , & Novaliaetos, etiam V, denses, wiclinstas, atque Rutileno&, sed eos aut fuli, aut in amiamo versari pluribus.
demonstrat ei. melar. De Luctero autem, Calvino , eorum - asseclis explorata res est. Lucterus enim in b. do tarum Babyl.
19쪽
Babyl. Confirmationem esse ait: Ritum, seu reremoniam Samaa montidem, sed eam Sacramentum esse pertacte negat . Calvianiri autem in Antidoto Cone. Trid. scribit, olei neminem v terum meminisse . Kemnitius a. p. Exam. unctionem Chris.
matis e Montani schola prodiisse impudenter effuttit . His reto subscripsere fera, de Dominis, Dallaeus, Magdeburge
. Nota IV. Scripturarum auctoritate veritatem catholieam comprobari perspicuo demonstrarunt Iodochus Ravestein, perus, Bellarminias, Estius: neque oppositum censet Scotus
ruidquid scribat Toumelyus, & Witasse e Scorus enim nota
a veritate Sacramenti disputat, sed de ejus instituti ar, . ut Mastrius obferum, atque hoc Sacramentum a Domino instia rutum asserit: Licet tempus, s moaus hujus instituti is in feria tura um legatur. Dissimulandum tamen non est , i Jeremiam Patriarcha C. P. Diυini unigeniti in storium non extare in f eris titoris scripsisse in censura Con . Augustanae unde in 'serunt Lutherani , Confirmationem esse adinυentianem Eccles . Contra quos sit PRoposITis l. Ex sacris literis constat Confirmationem eru
- Prob. I. Ael. 8. I . habetur quod e Petrus, ει Dannes imponebant manus super illos, qui baptinari tantum erant iu π mine Iesu, accipiebant viritum Sanctum . Et cap. I9. Cum immAuset illis manus Paulus, venit viritur L 'Per eos ,
sed ibi extat res sensibilis, idest manuum impositio, & invi sibilis gratia , idest virtus Spiritus S. ergo est verum iam
Inst. I. Calvinus & Kemnitius. ', quibus novissime accessit Pictetus, in ea manuum impositione deesse premissionem 3riae , ac mandatum . II. fuisse singulare. Apostolorum privit pium ea impositione gratiarum dona largiri , nunc enim nec dona linguarum , nec virtus signorum ab episcopis conserumetur. III. Spiritum S. ea impositione collatum seisse dona lim uarum &c. non gratiam sanctitatis . V. Eam impositionem fuisse oblationem , qua initiati Deo hac ceremonia consecrarentur, non .vero Sacramentum. V. Addit Dallaeus , nec Dum ibi esse, nec balsamum, nec verbum Sacramentorum ser-mam; ergo &c.. M. ad I. neg. ant. Ibi enim, nedum promissio, sed etiam collatio gratiae exprimitur, ex qua etiam arguitur mandati impositio . Quis enim credat, ceremoniam absque magistri prae Icripto usurpatam, rum eximiam virtutem fuisse subsecutiun
Ad IL neg. ant. Nam dona signorum &c. cuique fidelium e Marc. iat. collata sunt, Apostolis autem, & episcopis datum est bD
20쪽
- LIB. XXXII. DIS S. I. CAP. I. i est baptizatos perficere , & signo sensibili largiri spiritus s.
virtutem. Hinc Philippus , utpote discipulus, ait S cumenius in Act. pag. 7 . totum baptizat, gratiam vero perficiunt 'o stoli, quibus Butus doni concessa erat auctoritas. ς-m morem , addit s. Ρ. l. I s. de Trin. c. 26. in suis praepositis etiam nune se at Etae . Nee obstat, visibilia signa ex impositione manuuin episcoporum, modo non consequi, illa enim infidelibus, non fidelibus data sunt. Numquid modo quibus imponitur manus
vectatur , ut linguis loquantur Τ Et ciem videret eor linguis non loqui, ita perverso conde aliquis fuit, ut diceret, non aec
perunt si Spiritum sanctum ρ Ad III. neg. ant. Constat enim ex dictis, baptigatos Spiritum S. accipere, tametsi lin3uis non loquantur: haec enim etiam improbis, ex Matth. 7. aliquando conseruntur, in quibus non inhabitat Spiritus S. Dices: sanctitas, & gratia recipitur in ipso baptismate; e
go &e. R. dist. ant. Recipitur ad renascentiam , & adopti Mem, coRc. ad robur, & firmitudinem, neg. Sicut enim Ap
stoli iustitia , & gratiae donis ornati S. Seiritus illapsu acceperant virtutem ex alno, ex Luc. 24. ita recipiunt fideles. & via sibili Sacramento eam conserunt eorum succetares episcopi ,
uam illi singulari privilegio sine ullo signo receperant . Ad
U. neg. ant. Hanc enim oblationem potuisset Philippus excipere, quemadmodum baptisma contulit, nee ad id opus erat , ut duo 'mostolorum discederent Ierosolymis. Constat etiam bismisma esse personarum initiationem , & oblationem; si ergo alia oblatio requiritur , ' haec non regeneratorum est , sed catechumenorum ad baptisma accedentium. Ad U. infra erit se mo, ubi de materia, ac serma Confirmationis pei tractabimus . Sat est in praesentia observare, in ea signum sensibile gratiae , veramque sacramenti rationem ex Actib. Apost. perspicue de
Inst. II. Dallaeus: Act. 8. ubi legit vulgata e Nondum v nrear Spiritus S. habetur graece ἐπιπεπτωκος , ab Arar νγειν inuere , utibi , quod exprimit prophetici spiritus energiam , hinc I l. a. 28. habetur : mundam de spiritu meo, . pr
metabunt fili isti. II. Enm spiritum conserebant Apostoli , quem Simon expetiit sed is eum spiritum expetiit, quo Miquaestus de so fieret, ait σξcumenius, donum nempe miracul rum, non robur animi ; ergo &c. III. Apostoli spiritum 'da
Juem Philippus dare non poterat, sed is spiritum gratiae
lanetificantis dare poterat, ut contulit Ananias ex Act. p. ergo IV. Ad . 8. agi de adventu Spiritu S. per quandam. sensis inlem. formam, quae donum conserret linguarum c. etiam catholici docuere, Sanctius, Gagnaeus, Menochius &c. Graecum ἐπιπίπιτειν , nmum significare irruere. mTom. B HI