장음표시 사용
31쪽
Σ8 DE THEOLOGICIS DISCIPLINI s
positionem; ergo &c. Hanc vero etiamnum adhiberi dici potvi est, quia episcopus, antequam consignet baptizatos, recitat iarationem, Dista manu supra capita omnium , ex Sacrament. Greg. tom. g. pag. 77. Ad III. dist. ant. Assignat chrisma ,& impositionem supponit, conc., & excludit, nem Nam S. D. LeeL I. in c. 6. ep. ad Hebr. agnoscit: Impositionem manus Sceramentalem, qua in Confirmatione datur Spiritus S. ad
. Ob. II. contra a. Prop. Unctio chrismatis spectat ad munis di elementa, de quibus ait Ap. ad Coloss. a. Mortui estis ab elementis huius mundi ; ergo M. II. Tertullianus de Bapti ait, nos ungi, ex prisina disciplina. Dionys. de Eccl. Ηieta hunc morem ὸerivat ex athleticis unctionibus , & Basilius de Spiritu S ait: In nulla scripto nos habere chrisma ; hoc ergo non es materia essentialis, nec a Christo institutum. III. LLucas in Act. Ap. non meminit chrismatis, sed solam imp stionem manus & orationem commemorat; ergo &c. IV. -- Pntina, ac Bituricen. Synodus, Eugenius IV. Innoc. I IL& D. Thomas initio traditam fuisse aiunt sola imposuisne m nus ; ergo &c. Nam essentialis materia a Christo praescripta non posset ab Apostolis praetermitti . V. In Can. a. Amusic. Synodi habetur: latere quoslibet chrismatis ipsius , nonnisi una benedictio est, non ut praeiudicans quidquam, seis ut non necessa
ria habeatur repetita chrismatio ; haec ergo est pura caeremonia, non materia esentialis. VI. Ex oppomis argumentis solum evincitur Arima esse materiam integrantem, non necessariam; ergo &c. Prou. ant. Nam Eugenius IV. pro materia calicisa lignavit vinum, oe aqu- : pro Ordine id, per cuius tradiationem confertur ordo, α tamen aqua, & inflaumenta non sunt essentialis materia calicis aut ordinis; ergo a Pari. VII. ta dem chrismatio non semper, nec eodem modo obtinuit. Nam unctio prius impostioni manuum praemittebatur: postea fiebata presbytero, nunc ab episcopo : olim una, nunc duplex est ;ergo &C. M. ad I. neg. ant. Apostolus enim vocat Elementa mundi Iudaicos rit , utpote carnales, umbrasque suturorum, non gratiae effectivos; ab his ergo , utpote abrogatis , monet postolus, ut Colossenses abstineant: sed tales non sunt res1ensibiles Sacramentorum a Christo institutae , . Veterum antia
typi, & gratiarum sentes. Alias , nedum chrisma , sed et iam aqua uaptismi, panis, & vinum Eucharisticum , & qui quid gementare est, erit explodendum, sed haec probat Caruvinus, & quatenus verbo Dei sanctificantur sacramenta esse ait 1. 4. Inst. g. 4. ergo & illa probare debet . Ad II. ne .com. Non enim ait Tertullianus unctionem pertinere ad dis
32쪽
LIB. XXXII. DIS s. I. CAP. III. 2stsciplinam, sed nos unai ex prisma disciplina, qua ungi oleo de
cornu in sacerdotium solebant, significans chrisma praesignatum in oleo, quo Aaron unctus ust. Basilius vero docet Arisma , licet e verbo scripto non probetis, Probari tamen e verbo tr indito . Dionysius, unctionem illam M. Dum disini spiritus elam siri testaturo debellare mortis imperium e & adhiberi pro In Bertate, victoria; utitur ergo S. D. pugilum exempdo, ut significet chrismatis usum ad spiritalia certamina ., Nam ibi ait, se mastice loqui. Adde , protinos ritus ex Sacramentis Ecclesiae, non vicissim, ortos esse: & daemonem inmisatorem Geramentorum Agnare in fronte milites suos, ut ait Tertullianus de Praescr. Ad III. neg. cons. Non enim omnia dogmata ex scripturis, sed plura accepimus ex traditione. Numquid Apostoli non baintrarunt in nomine Trinitatis, quia id Lucas non expres.siis Numquid de sala fide Philippus rogavit Eunuchum Num de sola fide, non de praeceptis baptirandos monuerunt Aposto lii quia hanc solam expressit Lucas λ Si ergo scriptura i
euit, o intelligenda dimisit cetera , , licet taceantum inscripturis pratia brevitatis, tamen serae r ditionis scimus implenda, ait S. P. l. de Fide & oeer. c. Adde, Lucam n mine impositionis manuum intellexisse etiam unctionem e sicut Patres, qui hanc expresse tradunt, illam solam saepe commemorant. Tandem ex argumento negante nihil concluditur.
Ad IV. dist. ant. Ad tempus, & quando spiritus S. visibiliter descendebat, cone. , perpetuo, re communiter , neR. Muenim erat necessaria sentitis materia Sacramentalis , ubi sen
sibilia figna miracusis exhibebantur, ait S. Thom. quaest. 72.
art. a. ad I. Ceterum Apostolos, ait, usos muniter urismate, quando vi ilia Agna inn exhibebantur. Idem sentit Bituricensis, & Moguntina Synodus. Illa enini definito Chrismatis eonfectionem, non as alis, quam a Christo, institutam sese, oleumque pro igne vi iti ex Apostolica re itisne ad eo mmandum adhiberi Ad V. neg. cons. Ibi enim de unctione in vertice , seu de ceremonia baptismi, non de chrismate in fronte , seu de Sacramento Confirmationis sermo est . Nam Innocentius Ι. jam ab ann. 4 id. statuerat , ne presbyter baptigans signaret frontem chrismate, sed unWet tantum in vertice s erro in laud. Canone statuitur, ut si praetermissa sit unctio chrisematis in baptismo commoneatur sacerdos , idest episcopus , , ut ante Confirmationem suppleatur ceremonia neglecta , is est unctio verticis. Unde , si legas cum Petro Aurelior Ut necessaria habeatur chrismatis , sensus erit , ut supplea itur ritus omissus, & si legas ; Ut non necessaria oci sensus
33쪽
go - DE THEOLOGICIS DISCIPLINIs
est, nullum pGindicium afferri, si omittatur unctio verticis, cum suppleri possit per unctionem confirmatoriam factam iasionte ab episcopo. Vide Auctorem. Ad VI. nem ant. Ad prob. neg. ant. Nam Eugenius IV. ait, materiam Eucharistiae esse panem & vinum; Ctii a Mamodieissimis a Moeri debet, sed non ait, eam pertinere ad ese
sentiam materiae. Quoad ordinem commemorat quidem instruis'menta, tamquam symbola munerum ab initiatis exercendorum,
sed agens de Confirmatione laudat chrisma, ut symbolum gratiae &c. Ad ult. neg. ant. Diversa est enim unctio verticalis ab unctione frontis, eaque a Sylvestro presbyteris permissa , haec ab Innocentio vetita est. Sed hac de re, tum de tempore Co firmationis , infra erit sermo. Quaeres. An de fide sit, unctionem spe flare ad hujus S eramenti essentiam. m. affirmatives reg, Valentia, Sylvius, Mastrius, Gavardi, aliique. Negant tamen Haberet, aliique -rmulti, qui aiunt, Eugenii decretum datum esse Florentina dynodo jam ditatuta, de materia integrali, non de sentiali accipiendum: Tridentinam vero non definire, an virtus, quam chrismati tribuit, sit ex divina institutione, an ex benedicti ne, ut fit in Sacramentalibus .
M sallitur ruben, PHerminier, & Witasse, qui has res
ponsiones probant. Falsum est enim, quod ait P Herminier rsuando Armeni Florentiam a mere , iam dissolvitum fiasse C cilium ; nam decretum Eugenii cum promulgatum Florentia ρ natur in publiea fessione Imodati anno IM9. pontificatus Eugenii ann. p., inde percipies, non una eum Graecoram discessu dissipatam esse isnodum Florensisam , sed continuatam a PRLatinis. Haec Spontanus , & Pallavicinus ab Herminierio la dati . Quod etiam probatur ex autographis servatis in arce S. Angeli, de quibus Pallavicinus, Card. a Monte, & Raynaliadus. Tridentinum vero eam chrismati virtutem tribuere vid Iur , quam newt haeretici, nempe producendi gratiam spirit lem. Unde insertur, hanc sententiam non posse sine temerit iis nota reselli.
Quaeres L Au ad compositionem chrismatis sufficiat aliquando oleum ex amygdalis nucibus M. N. necessarium esse
oleum olivarum, quod proprie oleum dicitur a PP. & Co ciliis, & est in usu communi, alia vero olea nonnisi hujus desinu. Adde analogiam olei cum dono Spiritus S. , nam oliva semper virens Dei gratiam, & misericordiam significati ut ait D. Thomas. Accedit, oletim ab olea, λελα κω idest ab olλa arbore derivari ; ergo &c. Deinde Graeca, L lina Ecclesia in chrismate semper adhibuit oleum olivarum, ut
constat ex Pontificali Haserto illustrato, & ex hymno ,
34쪽
LIB. XXXII. DIS . Ι. CAP. III. 3x
quod inuitur Fer. s. in chrismatis consecratione. Tert*liamis etiam de Bapt. c. 7. comparat hoc oleum illi, quo olim unqgebantur sacerdotes, & reges: sed hoc erat Meum ex olivetis ex c. go. Exodi; ergo &c. Quaeres II. an simplex oleum absque balsami mixtione sit materia sufficiens hujus Syramenti Iα. negative , & pro I. ex ordine, & ex Pontificali Rom. ex Amalario, Albino, Innocentio III. Eugenio IV. qui olei simul, & balsami meriminere. II. PP. materiam Confirmationis aut chrisma , aut unguentum dixere. Chrisma vero ex oleo, & fragrantis sic jus inateriae mixtione confici pluribus demonstrat noster Machius Myrothec. a. c. I. III. Concilium Carthan II. Can. g. &Carth. III. can. 36. idem decernunt, dum vetant presbyteris conficere chrisma. Unguentum pariter est div*rsorum odorum commiario, hinc missiam oleo dialsamum legimus in Serm. de Utare Domini inter opera Cypriani. IV. Consentiunt Graeci. PP. Irenaeus de Gnosticis aemulantibus mores catholicorum ait, ab iis baptigatos balsamo innungi, Ainor Const. Apost. &Cyrillus Ieros ab oleo distinguunt chrisma, & unguentum. Et auctor Eccl. Hierarch. unguentum vocat Collectionem bene θι- runtium materiarum, quarum 'g. species, praeter vinum & leum, addunt Graeci , de quibus auctorem consule . Hammi lurimas praetermittunt Latini, sed debet quisque Ecclesiae suae
Quaeres III. An balsamum permisceri debeat necessitate S cramenti, au praecepti l luet . binas esse ea de . re. DD. sente
tias. Soto , etanus, Eslius, Valentia, Iuenin, Tomnel,
dic. id necessarium putant sola necessitate praecepti, quod pro bant I. quia perrarum est , Plinio teste , verum balsamum. II. quia Acramentorum materia debet esse communis & coetmitu ficilis , verum autem ibalsamum, & pretiosum eii , Α numquam in Italiam desertur. III. Fertur sium IV. & Pau luin U. concessisse Indiarum episcopis ut balsamo Indico, quod adulterinum est, confirmarent . IV. Innocentius III. cap. Pastoralis Extra de Sacram. negat iterandam Confirmatio nem in eo, qui per errorem fuit non chrismate, sta oleo dei nitus, sed caute supplendum, quod in me fuerat omissum i ergo &c. V. PP. agentes de hoc Sacramento olei , aut unctionis meminere, non Gami; ergo &c. Alii cum D. Thomai Go neto, Sylvio, Mastrio, Puteano, Poncio , Vanr , Piette, Garaddo, & Bellarmino teste , veteres divinis Theologi & J reconsulta necessariam putant ad sacramenti valorem mixtionem
balsami: Mutra opinio est de fide ex laud. Bellarmido l. Confirm. c. sed postremn sententiae adhaeremus sequentibu
35쪽
I. Quia Florentina & Trident. Synodus in balsamo, & chri
mate gratiae symbolum & virtutem agnoscunt. II. Simplex oleum sine balsamo non est chrisma, nec unguentum, ut quaest. II. monstratum est, sed Patres his nominibus designant hujus sacramenti materiam, & sicubi olei meminere, oleum permixtum, non simplex intellexere; ergo &c. III. Chrismati applicatur forma Sacramerrtalis ; ergo &c. IV. Ex vet. U- turgiis constat, super chrisma ex diversis speciebus comΥsitum orare episcopum, ut oleum, & balsamum premixta Minnum fiant, oe quieumque exterius inde perunctus fuerit , ita in terius siniatur, tit regni caelestis participem 6sci gratuletur . Huis unguento spiritalem gratiam, oe ylenitudinem sanctificationis, in Missis vexiui , idest characteris impressionem tribuit Pontificale Rom. & vetera Sacramentaria I constat ergo balsamum ad huius Sacramenti pertinere subsuntiam . . Nec ur rent opposita momenta. Ad L neg. ant. Magna enim copia
Dalsami ex Perside & India adis usque desertur, abundat et iam in Palaesina, Sabaea, Arabia &c. Ad II. N. S. Thomas art. a. ad 3. Sotae , quod materia huius Sacramenti nossi de fatali ad omnia loca deferri; praeserintim cum ad chris iis compositionem sufficiat exigua lialsami Iars. Ad III. R. balsamum Indicum ex peritissimorum meisicorum judicio verum esse balsamum, & a briaco ac Palaestino diversum tantum accidentaliter, ut asserunt Poncius , Lupus, & Benedictus XIV. Ad IU. neg. cons. Innocentius nim ibid. negat iterandam publicam solemnitatem Confirmationis, sed supplendam e te & secreto unctionem chrismatis
una cum forma verbortim g non enim ait supplendum balsamum , sed unctionem, quae fuerat omissat materia enim, quae additur ex praecepto, ut aqua calici, non suppletur periecto iam Sacramento. Adde, Innocentium eadem statuero de impositione manuum, quae in ordinatione est materia essentialis , saltem partialis; ergo eodem modo accipi debet canon I. P poralis, ut notat Glossa. Ad V. neg. cons. Nam etiam chri iama a pP. oleum dicitur, sed non simplex & impermixtum, ut dictum est supra. Quaeres IV. an chrisma necessario debeat esse ab episcopo consGratum. H. dubium non esse de iure ordinario ad solos episcopos id pertinere: quod constat ex Innocentio I. α S. Leone, ex Saraen. Greg., ex ordine Rom. , ex Pontificali,& ex Euchologiis Graecorum. Idem statuunt Concilia Carth. II. & III. Toletanum, Hispalense; Vormati ense. Teneri qu que Parochos a suo episcopo chrisma petere, nec sine ipso unctiornem verticalem fieri constit ex cap. Presisteri in ipsa orienisti
Ecclesia: at ubi urgente causa simplex sacerdos ex indulto speciali
36쪽
LIB. XXXII. DIS S. L CAP. III. 33 sedis . Apostolicae administravit Confirmationem , id sit solum
atri mare per episcopum confecto. Sed gravior est dissicultas, aupossit talis consecratio a Sede Apostolica committi simplici presbytero. Affirmant Scotus , CGetanusi sumondus, urnely ,
Vitasse, a quorum sententia non recedit claris . Auctor, tametsi illorum momenta, ut parum iama resellat, quorum loco seisquentia suppeditat. I. Sacri canones tam vetant Nysbyterum chrisina confic re, quam confirmare, sed hoc potest ex Ecclesiae dispensati
ne, ut infra ostendemus; ergo & illud. Id ue ii canones accipi. debent, aut de suultate ordinaria episcoporum , aut dispensatione remota. II. Romani Pontifices dispensarum cum Missionariis ex bulla Eumnii IV. edita pro Fabiano de B chia Ord. Min. Sed quia oppositum sentiunt Sylvius , fu, reet, Toletus, Faber, Salmeron, Ponesus &c. dicimus, . quod pauca extant hujus dispensationis exempla, eaque principium , ut presbyteri codfirment chrismate ab lepiscopo benedicto. His
M. Theologi vetustiores nullam putant Confirmationem ex chrismate non consecrato: & probant I. quia PP. non oleum simpliciter, aut chrisma dixere eius materiam, sed chrisma s-Elum, benedictum, consecratam. Ita Cyrillus Ieros. Cyprianus, optatus, & S. P. A. Nec non Conciliorum canones nempe 48. Conc. Laodiceni, 4. Bracharen. II., a. Sess. Ia. Trident. & D cretum Florentini. Adde, quod hanc chrismatis consecrationem,
ut institutam a Christo , & ad nos antiqua traditione derivatam probant ex Basilio, & ex Tertulliano Lupus, & Benedictus XIV.
in Fer. V. Mai. Hubd. Haec tamen, licet chrismatis consecrationem commendUt, non omen invicte probant, consecrationem hanc requiri δε necessitate Sacramenti, sed tantum praecepti I , ut censent uenin, Gurnely, Gotti, & Auctor de re Sacramentaria , qui duo postremi urgent comparationem baptismi , qui in simplici aqux ratus est, licet aquae ejus consecrationem praescribat antiqua traditio ; eroindeque citata PP. loca de neceΩsitate praeclyti, & de ritus conderentia, non de Sacramenti nec state esse accipienda. Vide Auctorem, Ex quibus insem tur. Ι. Consecrationem chrismatis ex Apostolica traditi no esse derivatam , II. eam iure pertinere ad episcopos . m. IV. C III. et Hanc yraecepti necessita- beatur , e frontibus credentium
tem commendat etiam celebris Me ipsi uae, ex qua regener-- Aug. locus traε H8. in Io. ubi rur, Me oleo, quo Grismate M sic habet : se id est auod omnes guntur M. n ιι eoru ite --n erunt signum Cbrisi, nisi crux fici tuν .
37쪽
III. Non posse influe dispensatione usurpari a privato plus intero. IV. hanc dispensationem iuxta nonnullos non posse com icedi. V. non concedi, nisi in urgentissima necessitate. VI. Ne fis esse in Confirmatione uti chrismate non consecrato. VII.
Vallamn tamen esse Sacramentum, si secus fiat. VIII. Sed in leo casu iterandum sub conditione aliqui opinantur.
m forma Saeramenti Confirmationis. iNOT. r. Qui statuunt Confirmationis materiam in sola ma- .nuum impositione, putant verba, quae comitantur uncti nem, Q am esse accidentalem, essentialem vero orationem e
piscopi. Omositum tamen docent, qui pro eius materia chrise jma ipsum a1ngnant. Qui vero utramque materiam nobiscum N pugnant, aiunt hanc formam sitam esse in oratione episcopi , quae imm sitioni res ndet, & in verbis in actione prolatis : . 1gno te oeci, apud Latinos, & apud Graecos: Signaculum is ritus S. Ira Alexander, Iumin, Gurnely, Auctor de Re M- Cramentaria, Gotti M. Nol. II. Latinorum se am supra laudatam essentialem e se, & ab Apostolis derivatam putant Bella inus , Estius, Sylvius, aliique post D. Thomam. FervaqueZ tamen , Va my, aliique censent sermam illam seisse aliqvando deprec toriam . Graecorum quoque se am improbarunt Lupus, M rinus , Cabillas, pro ea tamen pugnant Areudius, Ossarion, Haberet, Goarius, Dasilius, Ferv nez & Vam . His praen ratis sit . . t PROPOSITIO I. Oratio praecedens unctionem Iron est sermo Confirmationis distincta a verbis unctionem comitantibus, Par- Itialis& manuum impositioni respondens. . t Prota I. Ideo oratio illa a nonnullis forma Confirmationis ipartialis censetur , quia putant impositionem manus , qua lejusdem est materia partialis , esse illam manuum elevati nem Versus confirmandos, cum qua episcopus recitat orari nem: Omnipotens se. , is ea elevatio non est impositio m riuum , qμ est Confirmationis materia; ergo &c. Prob. min. I. quia haec impositio fit , cum episcopus tangit fron tem confirmandorum . extensa manus parte super illorum ca put, ut Car. IV. dictum est. II. quia ea elevatione epist Pus non tangit, sed commonstrat, se invocare super eos SP, iritum S. III. quia ea oratione completa Pontificale Rom.
Praeeribit, ni Vil pta se eat , numen cujusque singili tim
38쪽
; iarat, & postea confirmet; ergo oratione praecedenti confise
mali non erant. Prob. II. Ex Tertulliano de Resurn c. 8. Caro ungitur , ut anima consecretur : caro manus impostione adumbratur , ut an aluuminetur ; sed ex illo textu , odservat Menardus not. 332. in Sacram. Greg. , aliquando manus impostisnem fuisse uns vi m M ostrem , quod probat ex Guillelmo Parisien. de Sacram. ; ergo&c. Prob. III. Ex quo oratio illa praecedens fuerit aliquando in Confirmatione praetermissa: nam in libro Sacram. Moy sacen. a Martene edito, non alia extat oratio, nisi quae recistatur Confirmatione peractae Deus qui Apostolis tuis se. IV in ea praevia oratione Verba illa e Consi na eos sisno crucis se. reserenda sunt ad unctionem chrismatis mox Riendam , . &modo deprecativo id enunciant, quod exprimitur indicativo illis verbis: signo te se. Vam episcopus post verba illa :Consigna se. statim perungit confirmandos dicens ei signo te me. ; ergo M. Prob. ant. Nam idem fit in consecratione Eucharissiae, &Poenitentiae, ubi prius orantes dicimus: in nobis fiat eomus eri. , 8c et D. N. D Chrsus te absiυat, deinde : me est se. & rno te absolυo. V. oratio illa aliquando recitata .est post ha- ismum a presbytero laintietante, & ideo non extat in libro acram. Moysacen. & in aliis apud Martene reperitur in ordinabaptismi, ubi post aliqua solia describitur ordo Confirmationis ;
Ob. I. Act. s. Apostoli or erunt , ut , fideles , acciperennDiritum S. 3 ergo M. Cyprianus in ep. ad Jub. ait : sesi baptizantur, praepositis Ecclesiae osseruntur , ut per orationem , O manus impositionem Spiritum L consequantur. Eadem hae bent Ambrosius , Hieronymus , S. P. A. ; ergo &c. III. Rituales libri , Pontificales , Sacramentari apud Martene hanc orationem retinent . IV. Nulla forma est assignabilis manuum impositioni respondens, nisi praecedens oratio; ergo
l c. I. ad Ι. s. Thomas e Tunc non erat necessaria materia , nec forma: I L. II. nem cons. I gitur enim 'b. Apostolos orasse, ut fideles aeriperent Spiritum L non legitur tamen orati nem illam esse sermam Confirmationis, nam ib. non orati ni . sed impositioni manuum tribuitur Spiritus S. Tune imp nebant mantis super illos , cr aeripiebant Spiritum L, ubi nulla . orationis fit mentio; licet ergo daremus frema deprecatoria Aingstolos fuisse usos non tamen evincitur hanc fuisse orationem onfirmationi praeviam . . Ad II. dist. ant. & D. laudati tribuunt orationi Spiritum S. tamquam formae, neg., tamquam ritui . conc. Docent enim G a PP. J
39쪽
PP. Iustinus, Cyrillus, Irenaeus Eucharistiam consecrari oratiora. suibus respondet Tournelyus, & Auinor librota de Re Sacram./P. citatos recibus tribuere consecrationem Eucharistiae , non ut formae , ut ritibus, praepararciris, non formaliter : idem nos quoque citatis PP. testimoniis reponimus, Ad III. vide prob. III. & V. Ad IV. neg. ant. Nam im sitio manus fit inivsa, unctione chrismatis ex prob. I. ergo verba, quae tunc pr serunrur, utrique materiae respondent.
PROP ITIO II. yerba signo te c. sunt vera, & adaequata Confirmationis forma. Semiitur ex dictis & prob. I. ex Decret. Eugenii ΙU. Forma est, fgno re figno erucis , confirmo te chrismate salutis r in nomine patris se. quibus verbis doctrinam Confirmationis br viter fuisse explicatam, ait Reginaldus Polus. II. S. Thomas,& Catechismus Rom. ostendit , hac formula significari robur 1stirituale, quod homini confertur per Geramentum materiae via, Milis ad salutem. III. Sacramentale Ambrosianum jubet, ut Parochus declaret, cur iis verbis: Confirmo te se. designetur robur animi, quod fidelibus consertur, & cur tunc imprim tur fronti signum crucis, quia nempe fit miles Christi. III In omnibus, Ritualibus apud Mariene praescribitur unctio sub. certa verborum formula, sed hoc non sit in oratione mictioni praemissa: ergo &c. Quaeres: an laudata latinorum forma aliquam mutationem subierit; & an valida sit Confirmatio i in qua unum, aut a terum . Verbum usitatae formulae omittitur I c. affirmative. Nam in Pontificali vetustisis. Egeberti habetur: Aeripe signum sanctae eruris chrismate salutis in Chrso Iegu oee., & postea et Confirmst te Deus Pater m. Gelasianum habet: Signum Chri si in vitam aeternam , addita deprecatione e Confirmet te Deus. In MS. Pictaviensi Mo. an. Si nat te Detis Aulo fidei suae in eonfirmatione fidei. In Pontificali Caturi nsi: Confirmo , consigno te ... in nomine Ex quibus insertur, validam esse Confirmationem, dummodo iubstantialis non occurrat mu
Opp. S. Grestorius in l. Sacr. pN. 74. praeter orationem trulam praeviam nullam commemorat formulam, sed sequitur: Pomtifex tineio pollice in chrismate facit erucem G. & Amalarius For tun. l. I. c. 7. Oratione expleta facit reticem dicendo: in nomiss tris sc. omissis verbis e Signo, aut: Confirmo re; ergo &c. M. communiter, Gregorium formam Confirmationis reticuisse
ob disciplinam areani, verum haec disciplina, quae in epistolis& operibus PΡ. evulgandis ex Scheles ratio , ac Benedicto XIV. locum habet, non habet tamen in libris taramentorum in scrinita Ecclesiarim occlusis, a solis ministris non a plebe V
40쪽
tutandis, prasertim , cum ipsi mysteriis pleni sint, & Sacramen
tale Gregorii verba consecrationis retineat. I c. II. Gregorium, aut Sacramentalis sermae non meminisse, quia haec non aliud exprimit indicativo modo, quam id quod continetur in deprecativo, per ea verba : Consigna eos signo crucis in vitam aeremnam ; vel sorte tunc temporis unctio iacta est in prolatione horum ver rum, itam praesens forma ex deprecativa secta sit Amalarius autem laudat ordinem Rom. ubi praeter verba Am Iarii additur: Confirmo te in nomine oec.', ergo aut Amalarius erravit, aut orationem contraxit, aut id solum exscripsit, quod
Drnare cogitaverat commentario.
PRoposiTio III. Ualida est etiam Graecorum formular Signari tam doni Spiritus S. Prob. I. ex Euchologio Grecorum a Goario edito, ubi non alia extat forma, praeter supra laudatam , quae, si valida non est, nulla superest in Oriente Confirmatio , cum aliam non agnoscant Graeci catholici ex Goario. II. Areudius id probat ex PP. Nam Asterius apud Photium cod. 27I. ait: Datur singna tum Spiritus S. Dionysus de Eccl. Hier. Episcopum v cate Deseante unguento obsignantem. Cyrillus Catech. ig. da confirmato ait: Sigaculum datum es illi. ex communicaesone Spiritus S. ; cum ergo sermula illa exprimat Confirmationia naturam, & efficientiam, valida censenda est. IV. Ea Gratiacorum sermula traditur c. 3. Censurae ad Germanos scriptae a Hieremia Patriarcha C. P. eamque , non esse dissmilem. ab ea, qua modo in Molina utimur, scribit Stanislam S lovius ; eringo &c. Ob. I. Sensus laudatae formulae suspensus est, nec reddit or tionem persectam; ergo &c. II. esse gratiae & Spiritus S. Inaculum est omnibus Sacramentis commune; ergo &c III everus Patriarcha Alex. aliam sermam assignat ; ergo &c. IV. Clemens VIII. in Instrin. de Rit. Graecorum praecipit , ut Discopi Latini infantes a me reris Grietas hapuetatos de facto chrismate in fronte consignatos confirment, & juvet , ut utantur hac sermae Consigno te Agno crueis, s confirmo oeci
M. Ad I. Ponesus , Vanroy , aliique nostrates neg. ant. Nam in his verbis et Signa tam Spiritus L perfecta contin tur oratio, non secus ac in illis Luc. aa. Hic calix nisum resamentum in meo sanguine , quibus in Graeco deest ve hum . Addunt eam sermulam practice sensum habere deteris minatum, ut si stipem inopi praebens dicas d En nummum .
militarem baltheum des gnate ; licet ergo omnia Sacramenis snt fratiae signacula , haec et men verba vim quandam