장음표시 사용
21쪽
iuari , sed etiam super,nire ; nam Aristoteles in Animal.
summunientes vocat ετιπιπτόντεμ, unde habet Arabicus: Meiapietis rebuν per adventum Spiritus S. ἰ merito ergo graecurulatinus vertit: Veneris , alii e Aderat, deycenderat
Non tamen n-mus, Spiritum S. illapsum sub visibili se ma, quae invisibilem gratiam ollenderet, & prophetiae, & miraculorum dona conferret. Ad II. neg. maj Nam Simonderavit Oam, non gratiam, sed potentium, non unde liberare , ων , sed unaa e tolleretur , ait S. P. in Ps. go. & Ps. Igo. Plus tuum delectois potentia Apostolorum . quam iusitia Chri
Rariorum . . . Ubi vidit per manus impositionem aure Spiritam S. quia x-c per miraculum deman satur adventus Spiritus L . . . Cum etao hoc videret Simon , voluit talis facere, non
talis esse , ubi Potentia miraculorum a gratia perspicue disti guttur. Patres ergo, quando illam commendant, hanc non ex eludunt: idquς Sanctius, Menochius, aliique docent. Ad III M. impositionem manuum fatim per Ananiam non suisse. confirmatoriam, qualis describitur Ata. 8. sed eamdem cum illa ,
de qua Marc. ult. habetur : Amr aegros maaus imponent m.
Nam haec baptismum Pauli praecessit , illa Samaritanorum baptismum subsecuta est; dum ergo ait Ananias e Dominus misit me, videas, s implearis Seirim S. significavit 1 e missum seisse, ut sanaret caecum, & unde illum baptizaret in remisiasionem peccatorum. Unde seqintur: insum reuerit, oe baptiet avis es. Prob. II. ex Ep. ad Ephoc I. II. In ει credentes signati esis Spiritu promissionis S. Et a. Cor. I. Gi confirmat nos in Chia , oe qui unxit nos Deus , qui Ilan is nos , ω dedit pignus spiritus M. cordibus nostris , ubi Apostolum loqui de charactetre confirmationis alibi ostensum est. Vide a
PκoposiTIO II. Idem ostenditur ex traditione. Prub. I. summorum Pontificum auctoritate . Nam Comnelius apud Eusebium L 6. H. E. c I. Novatiano exPr brat , quod neque ab episcopo consignatus est , ubi non de baptismi ritibus loquitur Cornelius , tum quia non opuS erat os ab episcopo perfici, tum quia Cornelius ait : Hoc signa io minime per pro , quomodo Novatianus ) Spiritus L p tiat recipere λ Adde graecum nullibi ceremoni runt complementum exprimere . II. Innocentius I. in ep. ad Decent. c. g. ait: De eonsignandis infantibus manifestam es , non asi alio, quami ab episcopo fieri licere ; nam presisteri, licet sint sacerdotes , pontificatus apicem non habent : quod promtat tum Ecclesiae consuetudine, . tum ex Act. .AS. auctori te , sed ceremonialis unctio etiam presbyteris Silvestri aetate
concessa est ; ergo ibi agitur de confirmationis Sacramento , quod
22쪽
LIB. XXXII. DIss. I. CAP. I. '
quod a solis consertur episcopis , ut ex sequentibus evincit rNam presisteris , inquit, chrismare botri tos ungere licet, tamen frontem ex eo em oleo signare, quod serum debetur episcopis, cum tradiant Spiritum S. III. S. Leo ait, vetitum chorepiscoeis chrismate lamia torum fontem Fgnare. IV. Gregorius M. ine'. ad Jan. ait: με byteri baptizandos tingant in perure, ut eris 'i ροψ odum ungera debeant in fronte. Et Ep. 4s. l. Io. mandat Clusino episcopo , Axii qui ba trian r inransignati non debeans remorere. V. Inn centius III. cap. Cum venisset ait: Per frontis Arimarionem mavus impositio designatur, quia per eam Spiritus S. - gmen rum datis, s raur : unde, eum ceteras unctiones simplex sacer vis valeat exhibere, hane nonnis episcopus debet conferre et quia
vi solis Apostolis legitur , quorum vicarii sunt viscopi, quod penmanus impositionem visitum L dabant ; ergo &c. Prob. II. ex definitionibus Conciliorum I. enim Illiberita num an. 3Is. celebratum Can. 38. statuit, baptizatum in neo insitate, si summiserit, ad episcopum ρreduci debere, ut per manus
impositionem idest per Confirmationem , ut pluribus ostendit Menoeta p ei musta. II. Laodicenum ann. 36 . aut 367. c
lebratum can. 48. Oportet , inquit, eas , qui istaminautur , POSτ
paraitamse quibus verbis aperte refellitur Dallaeus, qui hunc s cum de baptizandis, aut de unctione catechumeni perperam ac cipit, haec enim baptismum praecedit non sequitur. III. Ar latense III. ann. 4s s. statuit, ut chrisma, nonnisi ab isto est scopo Deruun neo stri ab eodem confirmrntur. IV. Florentinum
ann. IM9. in Decta A - ait: Secundum Sacramentum est Confimet ratio , cuius mararia esi AH a confectum ex oleo, balbamo , firma , fgno te oee. V. Tridentinum ann. Is 7. statuit, ut rs quis dixerit m emationem Giosam ceraemoniam ege, uou v rum , in proprium nonamentum, anathema - ePRO & . .
. Prob. III, ex PP. I. Auctor Const. Ap. l. I. de Bapt. I 6. ait: μ/a episcopus bapti Missumi AHpnate. Et c. 17. Chrisma consermatis ese confessonis, ubi τὸ μυρον, non oleum simρώ-cem significat, ut insapit Dallaeus, sed unguentum , quod a I - ο oleo αγι, perspicue secemitur. Dicitur autem :Confirmatio confessonis. ex ejus effectu. Nam ex Ritua i Graec. Unguenti uri a confirmis fidem . II. Auctor EccLerarch. ait : Et qui regenerationis Sacramento initiatus est , consummana illa uiatio diυini spiritur illa um elargitur. III. Tertuli. de B t. c. I. ait: senili de laυacro periungi mur benedicta uisioue i prsina discipliva. Dehinc man is imponitur asiocans Spiritum S. Sic tu nobis camaliter eremit uum
sis, sed spiritaliter proficis . Ubi utraeque Confirmationis m
23쪽
teria chrisma , & impositio manus, & ejus effectus exprim istur. IV. Clemens Alex. apud Euseb. l. 3. H. E. c. 23. de quo dam episcopo, qui iuvenem a Joanne Aoostolo commendatum baptizaverat, ait: Cum perfectam Hii m odiam aes dissetfign emum Domini , sed hoc signaculum bariismo additum est Co firmatio , ut probat Menardus ex Ecloga vitae Athanasii in Bibl. Photii cod. 238. ubi legitur: sui cum eos Christi sim ciuo confirmasset sc. ergo &c. V. S. Cyprianus Ep. 7q. ad Iubai. postquam ostendit, a Phia lippo baptigatos non thisse rebaptietatos, ted iis manu imposita ab Apostolis superinfusum Spiritum S. ait : Quod nunc quoquae
apud nos geritur, ut qui in Ecclesiis baetidantur, praepositis E eissae Verantur, oe per manus impositionem Spiritum S. consi quantur, o signaculo Dominico consummentur. VI. Cyrillus I ros. Catech. g. Vobis, postquam ex aquis s. I acri ascendisis , tum es ebrisma; hoc autem est viritus L .... Vt enim nia maior per baptismum, oe S. Spiritus adisium devicit a res
. induti armis S. Spiritus misiamini δrentes: omnia possum VII. Ambrosius i. a. de Sacr. c. I. Erro mersisti, ait, venisiaci saeredotem e quid tibi dixit λ Deus, inquit , qui te regener invit ex aqua oe Spiritu S. ipse te ungat in vitam aeteream. Ubi sacerdotem S. D. appellat episcopum , ut ex sola lectione huius libri manifestum est, in quo aliquando etiam legitur: Sum mus sacerdos . Fallitur ergo Dallaeus, dum ait , loqui Ambrosius de unctione ficta a presbytero , dumque consignati nem illam inter baptismi ceremonias recenset e ait enim Atmbrosius c. a. Sequitur spiritale signaculum, quia e se fontem superes ut perfectio Met, quando ad imo tionem Iacerdotis viri
rus L i unditur. . VIII. S. Hieronymus a. p. rem. q. pag. 29s. ait: Baptiet ror in Ecclesia , nisi per manus episcoporum, non accipere Diriatum S. IX. S. P. A. l. a. contra lit. Petil. c. Io . ait I Sacro
mentum chrismatis in genere vi ilium signa lorum sumsen mos , Aut ipse baptismus . X. Theodoretus in Cant. TOm. I.
Pas. IOoa. ait: Qui baptismate initiantur unguenti chrismate in
uncti sub vi bili tinguenti sperio inmisibilem S. Diritus gratiam suscipiunt, ex quibus cqnstat Ss. PP. in manus impqsitione, &i cnrismate, quo baptizati ab episcopis liniuntur, divinum signa
culum , gratiae typum, collationem virtutis , tidei confirmati nem , ac donum spiritus S. agnovisse; adeoque Confirmationem inter Ecclesiae Sacramenta numerasses ergo &e.
Prob. IV. ex Ecclesiarum consensit; nam Romana, Asric na, Graeca, iuthiopica, Copta, aliaeque Orientales , & inc dentales , imo plerique Novatorum conventus nobiscum sen
24쪽
LIB. XXXII. DIs S. I. CAP. I. ratiunt, qui sane non πssunt ullum producere , qui primus MoSacramentum invexerit: sed ex Augustini regula, quod universa tenet Ecclesia , mitialsi ab Apostolis c itur derivatum Constat enim, ait Tertuli. de Praescr. a I. Omnem doctrinam , eme eum iliis Mesesis Apostolicis e Piret , veritati deputa dam , sine. dubio tenentem, quod Ecclesie ab Apostolis, Amsolia Ciam, Chrisus a Deo acceρit; ergo M. Ob. I. In scripturis a catholicis produinis de dono limia rum sermo est, sm hoc cessavit; ergo Confirmatio tunc est i , . utilis ceremonia . II. Nulla ibi chrismatis fit mentio; ergo Boc. III. Ex PP. alii Confirmationem describunt ut cerem niam baptismi, aiunt enim neophytos statim post lavacrum i ungi , atque huic unmoni tribuunt effectus baptismi, gratiam, animae signaculum , Spiritum sanctitatis, alii, ut J ustinus , Athenagoras, Tatianus de Confirmatione ne verbum quidem ἀAlii errarunt , ut Tertullianus, qui ad Montantitas, Cypri nus , qui ad Anabarismum prolapsus est . IV. Perperam Areopagitae, Clementi, & Ambroto tribuuntur opera de fili
rarch. Ccl. Constitutiones Apostolicae , & libri de Sacrame
tis; ergo &e. U. Hoc Sacramentum expunxere, praeter Novatianos, Albia genses, Valdenses, Hussitas M. Ecclesia Graeca, Isthiopica , . Armenica s ergo M. VI. Nec Theologi conveniunt, quorum
aliqui institutam scribunt confirmationem ab Apostolis, alii in Concilio Meldenta imo de materia etiam & forma disputant VII. derogat Confirmatio efficaciae baptismi, cui adimit Spiritum S. 3uem sibi vindicat, ex quo sequitur illam esse baptismo
praestantiorem e cumque in baptismo conseratur Spiritus Sandugratia &c. sequitur Confirmationem esse penitus supervacaneam. M. Visibilem illapsum Spiritus S. argumentum filisse virtutis baptizatos corroborantis , ac ubique disseminandi Evangelium sideoque cessavit, dum Evangelium undique diffusum non ege bat ulterius approbatione miraculorum : descendente deinceps
Spiritu S. absque aseestabili serma per sacrosancta Anacida, ut
ait S. P. Trin. 6. in Jo. non est ergo manus impositio inutilis , sed efficax & gratiae effectrix . Alioquin etiam baptismus inutilis esset , quia nunc Spiritus S. visibili serma, ut olim ,
non descendit. Ad II. erit infra responsio . Ad III. neg. I. Part. ant. Patres enim Confirmationi vim tribuunt gratiam conferendi , & inter visibilia signacula sacrosanctam appellat Augustinus ; non ergo inter ritus , & v xiabiles ceremonias confirmatio reserri dehet , licet statim post baptisma olim neophyti confirmarentur . Nam iis etiam E charistia statim porrigebatur, quae sane non est baptismi ritus enec stMim omnes confirmabantur, nam baptigati a Philippo ,
25쪽
nonnisi post adventum Petri & Ioannis confirmati sunt . DuJusino alibi dictum est . Tatianus vero, & Athenagoras pira
Christianis adornarunt apologias , nec ethnicis expotuere fidei. mysteria . Confirmationis tamen meminere Ex majorum traditione. Irenaeus, Tertullianus, CVprianus, qui hac in parte a n mine impmbantur. Nec Tertullianus ad Montanistas defecerat, eum scripsi librum de Baptismo, ut probant Alex. Dui inius, Caveus : Cyprianus vero non negat Confirmationem , ex quo eam , non secus ac baptisma, tradiderit repetendam, sed a struit.
Ad IV. neg. cons. Nam Constitutiones Apostoli , & libride Hierarchia saltem quartum iaculum praecessere ex iis ergo constat , ante quintum sarculum Confirmationem ab omnibus .pmbatam iuisse, cum nemo eam in iis scriptis, alias plurimum exagitatis, hoc aliquando improbaverit. Liber vem de Myst riis perperam a Bullingero, Coco, & Dallaeo abiudicatur Am-bmsio, ut ostendunt Maurini . Ad U. neg. cons. Non enim Ecclesiue quaedam a nobis, aut schismate, aut haeresi sejunctae, consulendae sunt, Ied in Geosiis Amfluitas , matricibus , oeoriginalibus doctrina catholica ex Tertulliano investiganda est . Ad VI. sequenti cap. erit resp. ad VII. neg. ant. Nam in L ptismo , ut observat Petrus Dam nus Sem. I. Dedic. EM. Spiritus S. datur ad veniam , lis ad pugnam , ibi mundamur ab iniquitatibus, hic virtutibus praemunimur. Porro, si derogaret baptismo Sacramentum, quod conseri novam gratiae per i nem, nec Eucharistia esset recipienda; si haec nutrit, Confirmatio addit vires.
institutis, Saeramenti Confirmationis. NOT. I. Hoc Sacramentum a Christo immediate institutum ex Trid. Synodo can. I. sess. . . non autem in Melden. Synodo, ut quidam sunt opinati, videtur omnino exploratum haec enim anno celebrata in , cum nempe de noc Sacramento plurimi pertractamni; atque inter 8o. Canones Melde sis Synsei de hac institutione ne verbum quidem. Falluntur e iam qui Confirmationem ab Apostolis institutam fuisse opina tur, nam ex Vavrens Concilio c. a. de Fide: Sacramenta siluere competis fili Chrso, qui solus potestatem excellentia si retinuit, potestatem ministerii Apostolis dedit. Omnia erra Sare menta Christus per se immediate ιnstituit, aliqua tamen , praec pue Coa lamationem , Extremam unctionem , per 'o os pro
26쪽
Nor. II De tempore huiusce institutionis non eonvmlunt Theologi , idque a se i norari ingenue siletur Fervaques , &Van'y, ex quo nil certi ex scripturis, ex Pp., aut ex Concultis affulgeat . Nostram vero sententiam declares it , quae mox sequitur ΡRoposivio I. Probabilius est institutam iuisse Confirmatis 'em post Christi resurrectioncin . Ita Estins , Memetas, Vitasse, Suvm Henrliineet , Faber, Miique . Prob. I. Christus enim Confirmationem instituit, curri promisit Apostolis virtutem Spiritus S. cum iis potestatem comtulit in mysticum Christi corpus, plurassile iis revelavit m steria, sed haec praestitit post suam resurrectionena; ergo &c. I.
1. de Ascens. S. Leonis ripae dicentis: Magna in eis, diebus, confirmata noraminia, marna synt in lata mνseria; ergo &c. Idque praesertim cum aliud huius institutionis tempus nequeat congrua ratione assignari. M. aliqui apud Poncium, institutam Confirmationem , cum Dominus Matth. Ist. parvulis manus imposuit . Sed si liuntur : non enim omnis manuum imIUsitio eonfirmatoria est; nec decebat aliquem confirmari ante Apost Ios, & Spiritus S. adventum ; suit ergo ea manus impositio uinstata apud Hebraeos benedictio, unde Chrysostomus ait, eos Christo oblatos filisse e Ut benedicerentur eontactu manuum nia
λ. ΙΙ. alii r Confirmationem InstItutam, eum Christus ait
Io. I 6. Si abiem, mittam eam paraclitum ad vos. Sed comtra est: ibi enim extat sola promissio gratiae, unde ait S. Tho mas q. a. a. I. Chrimam runc instituisse hoc Sacramentum , non exhibendo, sed promittendo. Promissio autem non susticit ad institutionem, haec enim una est, illa multiplex, eaque Ioel.
λ. III. alii, Consirmationem Institutam In ultima coena, in qua, ex Fabiani epistola a. c. I.-legitur: Iesus postquam cum vis .... chrisma conficere docuit. Verum epistola illa spuria est, neque in ea aliud apparet, nisi chrismatis consectio, & cons cratio, non vero Sacramenti institutio. Vide auctorem. R. IV nonnulli: hane institutionem reserendam ad diem Pentecostes e
sed immerit' : I. quia tune Apostoli non visibili signo , sed
singulari miraculo Meterunt Spiritum S. II. quia tunc apparuit potius confiimationis effectus, quam institutio : III. quia decuit Sacramenta , quae sunt redemptionis nostrae pars maxima, a Christo institui debuisse, priusquam ipse caelum consce
Oppones I. Cum Christus Io. ro. et r. ait et Accipite vir a m S. Gre. dedit Apostolis potestatem absolvendi a peceatis ,
27쪽
non consignandi neophytos; ergo ex hoc loco nihil evincitur II. Concilium Senonen. ann. I 328. contra Linherum ait, hoc Sacramentum a Christo instituti e Cum p mulis mantis My neret; ergo M. R. ad L neg. cons. Prie miserat enim Chiisl ea verba: Sicut mist me Pater, edi ego mitto vos, ut pateat ,
collatam Apostolis post resurrectionem Christi plenam eeiscopalis muneris potestitem, cujus tamen argumentum est illa ret,inendi , absolvenesque re in s ultra . Ad II. λ I. eo arremento etiam premi qui Confirmationem institutam iuisse arviistrantur , aut i a die Pentecostes, aut in ultima coena. M. II. Syn. Senonen. accipiendam de quUam designatione vel symbo. lo , quo adumbrata est Confirmatio , non de vero & proprio
. De maioria essentiati Confirmationis. HUius Sacramenti materiam essentialem esse sive mmus in positionem , sive chrisma, sive utrumque docent The logi omnes contra Lutherum, Kemnitium, Calvinum , Daluum 8α. In sola impositione manuum eam statuunt Aureo lus , Haberi, Sirmondus, l' Herminier, fatentur tamen umctionem esse antiquissimam , nec omittendam . Ponesus, Fervaquesius , Vanroy . aliique nostrates , nec non Bellarminus i ldonatus , Amudius &c. eam ponunt in chrismate . Alii in alterutro , nempe vel in impofitione manus , vel chri male , alii in utroque . Ita Merbesius , Alexander , Iu nin , Haberi, Touxnely, Vitasse &c. ab auctore laudati. Sit
ΡRoposiTio I. Manus impositio est materia essentialis Coi firmationis . Prob. Materia essentialis Sacramentorum est res sensibilis , quae ex inliitutione Christi gratiam conseri, sed talis est m nus impositio in Confirmatione; ergo &c. Prob. min. Apost li enim per illam dabant Spiritum S. idest non solum donum linguarum, sed virtutem supervenientem, qua fideles munire tur ad Pu nam, ut c. i. dictum est. Porro non solum Apost li, sed alii etiam episcopi hanc impositonem adhibuere, ut d cent I. Latini PP. ut Cyprianus in ep. q. ad Iiso. Nunc quoque geritur, ut qui butietuntur praepositis Ecclesiae UYrantur, ει v.
ritum L eonsequantur. Hieronymus contra Lucis ait e Baptie rus , nisi per manus Niscopi, non accipit Piritum L Augustinus . I s. de Trin. c. 26. ait: Quem morem etiam nunc servat Eces
M. Idem evincitur ex Iiuiscentio III. Tertulliano, Eusebia
28쪽
LIB. XXXII. DIS S. I. CAP. III.
Gallicano episcopo , Primasio, Gremrio Magno , Isidoro . aliisve. II. Idem statuunt Concilia Illiberitanum , Arelate
te, Coloniense, inguntinum , Rhemense, quae omnia uno ore docent, baptizatos ab episcopo perfici per manus imposistionem. . III. Conveniunt Graeci PP. ex quibus perperam contendit Morinus ostendere, Graecos solum chrisma , non.vero mamnuum impositionem adhibuisse. Nam Firmilianus Ep. s. ii ter Cypr. pag. go . Episcopis tribuit baptizandi, manum imponendi idest confirmandi eb ordinandi potestatem. Chrysostomus hom. 17. in Aet. Ap. pag. 3 . inanu'm impositi nem peculiarem fuIsse ait Apostolorum munus: Undo , ait , gaecipuos, s non alios, videmus hoo facere. Theodoretus in p. ad Hebr. c. 6. de credentibus ait: Accedunt ad baptismum, per manum sacratam accipiunt gratiam Spiritus S. , ubi Theodoretus huic manuum impositioni Spiritum S. adscribit ;ergo non loquitur de ea immisitione, quae praecedit baptisma, vel de ritu accessorio, ut censet Morinus, sed de ea quae su 1 equitur, & de materia Sacramentali. Ucumenius etiam Comment. in ea . Ep. Pag. 33 . ait, a Paulo vocari principium
humisma, oe manuum impositionem , ω signa Ium, quae in eo sunt; sicut ergo Anaculum, ita manuum impositio baptisma subsequitur, licet ex veteri consuetudine simul cum baptismata
Quod clarius exprimit insertus acumenio Gennadius paru ues. scribens: Vult autem Paulus, ut eradentes baptidentur , baptizati auram seipsos subiiciant impositioni mantium sacer α. tiam ad participarionem spiritus. Ubi is impositione sacrame tali sub uente, non ce ceremoniali & praecedente baptisma sermo est. Simeon Thessal. To. aa. Bibl. PP. pag. 768. at Deum gratiam impertiri regeneratis, per manum impositi nem, oe insinationem unguenti. Tandem Michael Palaeolagus Imp. ann. ia . in sua fidei professione ait: ne mentum Confirmationis , par manuum impositionem episcopi conferuntini odo renatos.' Unde sic arguitur. Ea est essentialis materia , saltem inadaequata, Confirmationis, quam agnovere per duodecim Ecclesiae saecula Graeci, & Latini PP., sed hi agnovere manuum impostionem , ut essentialem materhun ἱ esego &c. PRoposiτIo II. Etiam unctio est Confirmationis essenti
lis materia. Prob. I. ex Rom. Pont. Innocentius I. ait , solos epist pos frontem ex oleo signare, cum tradunt spiritum Paracle
rum . Idem docet S. Leo Ep. 88. & Serm. . Chrisma sal ris voc- , o Roa dum vitae aeterna. Inam. III. Cap. Cum venis' a
29쪽
menisset sit per frontis Arimationem manus impositio designatur, quae dicitur Confirmatio. Prob. II. ex Latinis PP. Te tullianus de Bapt. c. 7.: Egress de loacro perungimur benediatia unctione. Cyprianus Ep. ad Numidas : Ungi necesse est eum , qui baptἰetatus sit, ut accepto chrismate habere gratiam Christipsist. Ambrosius ad ea scripturae loca, ubi unguentum memoratur , ait: omnes in regnum Dei, in sacerdotium ungimur gratia spiritali, S. P. A. in Ps. 26. ait: Ungimur modo in Sacramento, 'O prefiguratur quod futuri sumus. Eadem habet Theotalphus de Ord. Bapr. ; ergo &c. Prob. III. ex Graecis PP. Dionysio, Irenaeo , Cyrillo J DL, Theodoryto &c., quos c. I. laudavimus. His adde Cyrillum Alex. in Ioel: Data es nobis aqua vivens saeri ha- tismatis . . . . Accessi usus olei, qui per baptismum iustificatis
ad consummationem conferret. Prob. IV. ex conciliis. Flore vinum in Decr. unionis ait: Secundum Sacramentum est Comfirmatio, euius materia Ast Arima ex oleo, his amo. Tria dentinum sess. 7. anathema dicit iis, mi sacro Confirmationis
chrismati minutem denegant. Synodus Bituricen. can. a. ait:
Nemo dicat chrismatis canfectionem ab alio, quam a Christo impitutam esse. Unde sic arguitur: Concilia, ac PP. appellant d. chrisma signaculum salutis, iustitiae consummationem , qua gratiam con uimur, ergo in materia essehtialis Confirmationis: ΡRoposITIO : Materia adaequata Confirmationis in impositi ne manus, & chrismate statui debet Prob. I. Utrique enim PP. tribuunt gratiae effectum, & quidam ex iis utriusque meminere. Nam Tertullianus de R
' furta c. 8. ait: Caro ungisy, ut anima consecretur I cum manus
impositione adumbratur, ut anima illuminetur. Cyprianus in ep. ad Iudi ait: Baptizatos per manus impositionem , Spiritum S.
consequi, oe signaculo dominico consummari, idest chrismate , quo crucis signo fions illinitur. Adde Isidorum, Amalarium ,
strabonem &c. II. Accedit ratio theol. Habetur enim tam in chrismate , quam in manus impositione una cum institutione divina vis quaedam significandi gratiam , quae per . Confirmationem com
fertur; ergo &e. Relucet institutio Christi in manus imposiatione, & nonnisi temere asseritur, Ain stolos. sine Christi mar
dato externo hoe sigilo usos esse. Relucet etiam in usu chris. malis, eo enim neophytos confirmant . Ecclesiae omnes Mare
ces 'di Amsoli, ex definitione synodi Bituricen. , sed ex Tertulliano id, in quo Ecclesiae. ipse conspirant, Christus md dit ergo M. Est etiam in impositione manuum symbolum gratiae , qua praemunimur ad pugnam: nam in talpturis m
30쪽
LIB. XXXII. DIS s. I. CAP. II p. 27
num imponere est redere , & opem ferre ex Psal. 88. 22.& Is s I. I 6. Oleum quoque gratiae, & sertitudinis typus est, unde olim athletas perunctos in signum sertitudinis testatur Isidorus; ergo &C. Vide Menardum not. 33 . in Sacram.
Od. Ι. contra I. Prop. Ecclesa probat Confirmationem Graecorum, qui chrisma adhibent absque impositione manus; ergo Sc. Prob. ant. I. ex Euchologiis Graecorum, ubi de ea impc stione ne verbum quidem. Item ex Simeone Thessal. , ex
Cabasila , Diqirisio , Cyrillo Hieros. Damasceno, aliisque citi
Prop. II. qui Confirmationem appellant, μιυρον, σφραγῖδα -- uentum , signa rum numquam vero marius
impositionem. II. Eugenius IV. in Decr. A . ait: Des m 'nus impositionis datur Confirmatio. & Innocentius III. in cap. Cum menisset ait: frontis rer nationem manus impositio designatur. Synodus inguntina c. I 8. ait: Hoc Sacramentum ab initio sola motivim impositione , mox tinatone edepit eonferri sevo &c. III. S. Thomas, aliique pro materia Confirmationisamgnant ebri a ; nec manus impositionem commemorant ergo &c.. I c. dist. ant. Graeci adhibent chrisma, nee manus imporutionem excludunt , conc., & excludunt , neg. Nam auctor Constit. Apost. , quem laudat Morinus l. 3. c. I s. ait: In mi nus impositione eaput ipsius unget episcopus: quem locum non recte interpretatur Morinus de baptietandis, queis ab episcopo manus imponebatur; nam ibi describitur baptismus mulierum , quarum frontem ante baptismum ungebat diaconus , non episcopus. Simeon quoque Thess. in lib. db Templo de episcopo
Neophytos confirmante ait: Per mantium impositonem, oe in spirationem unguenti gratiam inserit . Hinc Goarius ait 2 S meonem Theologorum nostrorum mentem , ubi manuum imposti nem eum unctione confundunt, fuisse sequutum. Idem evincitur
ex Enunio IV., & Innoc. III.; in 1psa ergo unctione manus
Ad II. nem cons. Si enim episcopi neophytum consignantes manu rangunt, & unpunis est ergo una cum tantis chrism lene manus impositio ; neque Eugenius , aut Inn . ait, risma inductum sublata manus impositione , sed huius loco dari Confirmatimem non chrismationem , & sensus est, appellar modo Gyrmationem , quod Apostolorum aevo dicebatur
impositio. Idem est sensus innocentii. Nam ibi probati episcopum chrismationem frontis: stila de solis
Apostolini legitur, via per manus impositionem Spiritum S. ἀν ni s erM &c. Et Moguntina synodus est , etiamnum premanus episcoporum tradi Metibus Spiritum L per manus 1m