장음표시 사용
251쪽
Audierat castos cineres in viscera mersos e Unum , quἱ potuit, sic duo corpus erant. Inserias, fidosque magis laudavit amores: Sed laus haec viduae, dixit, amantis erat. Exangues tantum , quos ignis adusserat, artus Intritos lacrymis combibit illa suis. Non potuit tumulo manes excire sepultos: . Quin potius tumulus Manibus ipsa fuit.
Fama rogi superest: dives fortuna sepulchri
Materies vatum est: caetera tempus habet.
Haec memorans videt ipse suo quid desit amori, Quamque sit officii gratia curta sui. Est aliquid praeter mensas, quod pascit amantes, Est aliquid praeter vina , quod ora levat.
Forte aliquem cerae ceram miscere liquentem
Viderat: O voti res, ait, illa mei est. Cur non sic animis , cur non sic liquimur igni, Vitaque commissos nos habet una duos 3 Quid hiceret Τ vultu colloque pependit amantis Hoc saltem , quo se fallere posset, erat. Nunquam igitur vivos animis, & pectore toto,
Et foto penitus corpore jungat amor Z3. Nate Deo, tuus hoc nec enim contendere votis
H c licuit nostriso hoc tuus egit amor. Jan nostri genexis , nostri jam sanguinis unus
Mostia pro nobis sacra futurus eras. Ultima lux aderat: lucis pars ultima caenae Cessit : honor caenae lacteus agnuS erat. Agnos erat, quem tu factis animoque referres, Vinctus ad indignam cum raperere necem. At prius in socios tu te partiris amantes zIpse dator donum te facis esse tuum.
Attollis caelo vultus , gratesque parenti, Ut locus & pietas, resque ferebat , agis. Tum ritu lustrata novo Cerealia sancta Dona manu, non hoc deinde futura , capis. Imple-
252쪽
Impletamque capis pateram , libasque cruorem Inde tuum : verbi vis fuit illa tui. Quid non hoc potuit 3 nondum quid jusserat esse: Esse fretum, terras, sidera jussit, erant. Magne opifex rerum , te nobis corpus edendum Sic potuisse tuum , sic voluisse dare λVitam summa dies, at non finivit amorem et Supplicio vires cepit ab ipse tuo. Hunc quoque jussisti ritum servare minores,
Ne qua foret meriti non memor hora tui. I bone , flaventes i, decute messor aristas: Vinitor i, praelis exprime musta tuis. Haec sacra , triticeas donec teret area messes, Donec florebit vinea , semper erunt. 4. Dum loquor, atque ipsis mihi mens salit excita verbis, Quo rapior Θ tua me , Carole , sacra vocant. Te video subeuntem aras , epulasque parantem.
Hoc age : quisquis adest, lingua animisque fa-
Et res in promptu est : quid pane paratius ξ aequἡPauperibus cibus est divitibiisque datus. Nil opus undanti spument Carchesia Baccho, Ut toto madeant sanguine , gutta sat est. N ec levius quidquam verbis: age , concipe rite Paucula , & in manibus corpus amantis erit. Certa fides verbis : ne gustum consule; fallet. Quod gustus , quod res visa refutet, ede. Quod fuit,esse nega : sese hac sub imagine celant. Majestas & amor : quod fuit, cile nega. Sic aliquis coenavit aves , conchylia, pisces et Nec gustus pisces , nec referebat aves. Ipsa quae celabant notos conchylia succos, Delic is tantum fercula nota suis. O mensae novitas i cibus est , totoque receptus Pectore te rescit, te sibi miscet amans.
253쪽
Coenarum quota pars avido contingitur ore, Cum totam explicuit mensa superba penum 3
Exiguum est , quod & hic gustu libatur & illic,
Pascendis oculis caetera pompa datur. At tuus est , totusque tuo se pectore condit, Qui , quam misisti , voce vocatus adest.
Audiat hoc aether, & si quis livor in illo est,
Invideat: manso pasceris ipse Deo. At non vitali consumitur ille calore: Qua tegitur species interit, ipse manet. Ipse manet, plenumque sui te pascit, & in se Vertit, & in mores te facit ire suos. Vidi ego sic truncos alieno saepe feraces Germine naturam dedidicisse suam. Fagus castaneis, ilignis glandibus ulmus Oblita, cana pyri floribus ornuS erat. Quae dederat sterilem platanus potantibus umbra, Stipite nata suo non sua poma dabat. Felix , qui mensis infers alimenta loquendo,
Quae faciant homines, qua licet , esse Deos lue. Atque iterum felix , den am qui tape coronam Diceris eloquio sustinuisse tuo lNunc , dum sacra facis , curae suit illa tueri:
Et bene tutelae credita sacra tuae.
Ut responsa dares, tibi mens, tibi lingua, vigorq; Qui potuit dictis maximus esse , fuit.
Si liceat conserre tuos bellique labores , Haec arcis facies, quam quatit hostis , erat. Non te missa super telorum turba valentem Terruit: audenti est illa repulsa manu Dum miles validus,dum pars adversa sub ictu est, saeva quidem patitur , non timet arma locuS. Inde tuo major si gnata est area Marti , Et mihi tum plausus causa futura novi. At nunc caelestes epulas , libaΔque dicam Munera, quaeq; hominem signa Deumq; tegunt. Quos
254쪽
Quos tibi tum credam libanti talia motus Gliscere 3 quos ignes pectoris esse tui
Ureris , ut rutilae tua circum altaria tardae, Ut sacris a te thura cremata focis.
Et nihil est , quod non plenus jam numine possis, Et nihil est , quod non victus amore veliS. Nec satis est tibi te , sacris jam rite litatis, Caelestes inter sacra parasse dapes. Convivas adhibes plusquam regaliter aris , Millia quot nunquam Persica mensa tulit. Nulli non molles aditus ; sua sit modo cu1que Tessera, non facit hic ulla repulsa metum. Non terret magni praesentia numinis , & qui Fulgor ab ardenti plurimus ore venit. Qui solis retegit radiis, quem condidit, orbem, Exiguo farris sustinet orbe tegi ;Sustinet & latebras animae pectusque subire, Angustosque vocat maxima regna sinus. Usque adeo, ut faciles hominum se fing t in usus, Invento pietas ingeniosa suo est. Nil amor hoc melius, nil ipsa potentia majus, Quod det, habet: positus limes utrique suus.
256쪽
258쪽
ILL Us TRIS SIMO AC REVERENDISSIMO DOMINO
A FUR STEN BER G, S. D. N. ALEXANDRI VII CUBICULARIO INTIMO,
ti u Revereηdissime Domine , re bus cmnibus a natura, ut qui
bus principiis ortum, iisdem ct incrementum debeant. diuem ani autes a corde sanguinem , spiritum , calorem semel acceperunt, eodem deinde vegetantur, se crescunt. Novellas arbores , priusquam eseminario transferantur, rubrica notari jubet Columella, ut, cum alio in solo LMen tur , easdem caeli partes aspiriant, quas ante conspexerant Nec alia es in mentiis ratio. diuid vitae sanorimonia pDisiuis praesidiis se exercitationibus mirtutum in dies provehitur , a quibus initium fecerat. De amicitia nosia
259쪽
philosopharisimiliter mihi tecum Iubeo cujus ut fundamenta suntposita, itast-
qui υelim cetera. ntά cum volvi te existimas illius temporis a me usum pari memoriam , quo primum illa coaluit , neque literis tantum, sed versibus etiam ultro citroque miss adolevit, o furuit ' Es enim hoc Musis cum virtu
te commune , ut eos etiam quos num
quam vidimus ob illarum cultum ga-lariter LIlanms. Plotinus, Pliusophorum e Platonis familia suo tempore princeps habitus , animas quasdam esse dixit, quas non alieno vocabulo sulphu- ratas nominari posse exsimabat, quod ob egregiam indolis morumque consen- sonem flatim primo congresu altera alterius amore inardescat. Asprinem in nullos aptius haec appellatio conveniat, qu m in poetas, qui praeter naturalem ingeniorum cognationem , qua inter se arctissime continentur, dium praeterea in eas artes intendunt,quae propter summam suavitatem blandissime se in ani
260쪽
-os insinuant, se amorem inflammant. Oid his ego amicorum parra commemorem , quando, ut produnt fabulae, vagam multitudinem iisdem moenibus, dias linis, legibus, judiciis, sacrorum riatibus prima devinxit Poetica Z Amplector igitur , amplector illam humana societatis conciliatricem dulci Fimam, gratiam habeo , non me tibi adjunxerit, verum ctiam quod nunc mihi suppeditaverit aliquid, quo videbor amicitiam nostram ct publice colere, se consanter tueri voluise. V rum si de os ciis agitur , fateor quod reses , tuis vincor : idque non in tua s-lum laude pono ,sed etiam , quod mireris , med. suid enim ' egone ignorare possim , quantum ad laudem meam intest aditum Musis meis ad Alexa drum VII. Pontificem Optimum Maximum , te agente, patefact/- esse ' si I re possim incredibilem in illa altitudino comitatem, lusi libellos nostros, te pomrigente , sumet in manus 'stere bene-