장음표시 사용
131쪽
B. Mariae Virginis, de Numerorum s steriis , de Christi Resurrectione, et duae in festum Palmarum
S. Epiphanti Opera omnia ex veleribus codicibus recensuit, Pleraque Latine vertit, doctissimis animadversionibus illustravit, ac Tomis duobus Graece simulae Latine excudenda curavit Parisiis A. 1622. Dionysius Petas ius S. I. LXXVI. Evagrius , octus ex urbe Epiphania in secunda Syria A. 5o7o, Antiochiae causas egit, Scholasticus idcirco dictus, magnam qua eo in munere la mRm conSecutus est. Nomine Gregorii Antiocheni Episcopi scriptas Orationes, Relationes, Distolas , Di-Sputationes , in unum volumen congessit, quod nunc amplius non extat, Tiberio Constantino imperante, a quo propterea Questurae dignitate donatus qst. Neo Inu Ito post cum Orationem de laudi haς Mauritii Augusti ob diatalem Theodosii Prinoipis composuisset, codicillos Praefecturae ab eodem Mauritio accepit, ut
ipse in Epilogo Tistoriae suae testatur. Elidit postea
Libros VI. Bistoriae Ecclesiasticae , exorsus ab iis temporibus, in quihus Theodoretus, ao Socrates desierant, id est, ab Ephesina Synodo, Sive anno 3I., eamque ad XII. annum Mauritii Imperatoris perduxit,
qui fuit annus Christi 59.. Officiorum dignitas, quihus praesuit, non parum adiumenti attulit, ut plenio-Tem sibi rerum gestarum notitiam compararet. Evagrii Historiam inter reliquos Historiae Ecclesiasticas Scri-Ptores, Eusebium nempe, Socratem, SOZOmenum , et Theodoretum , Latine edidit Ioannes Christophors onus Episcopus Cloestrensis Lovanii A. I 57o., Coloniae dein
Tecusam A. 158 I.; Latine vero et Graece adnotationivus illustratam Henricus Valesius Parisiis A. 1668.:
132쪽
quae Academicis typis i aerata est cantabrigiae Anna
LXXVlI. S. Eucherius , ex clari simo Senatorum i Sanguine Progenitus, demortua uxore, ex qua duos ilibaros susceperat, Salonium, ne Veranium, Viennon- sis, ac Lugdunensis Ecclesiae postea Episcopos, voram Christi. philosophiam in Lerinensi Monasterio amplexus est; tum vero in proximam Leronis insulam, quae S. Margarethae hodie nuncupatur , vitae anachoreticae studio secessit cum Salonio filio, annos tan- Itum decem nato. Lugdunensis Episeopus Creuius Λ.
43.. Ecclesiam illam sanctissime gubernavit ad annum risque 449. , quo, teste S. Prospero in Chronico, ad Superos abiit. Cum hoc permiscendus non est nitbe S. Eucheritis ejusdem Ecclesiae Lugdunensis Episcopus, S. Viventioli successor, qui S. Caesario Arela- tonsist coaevus, et familiaris, subscripsit Concilio: Are- rlatensi IV. A. 52.., Carpentora tensi A. 527. , et Ara sicano II. A. 529. S. Eucherii Senioris genuina sunt opuscula, Distola de contem 'tu mundi ad Valeriarium, cognatum suum, Distola de laude Eremi ad S. uilarium Arelatensem, Liber formularum viritualis intelligentiae cum Prae alione ad Veranuin stium , p0stea.Episcopum Lugdunensem , Libri II. Instructionum ad Salonium alterum filium, Postea Episcopum, Viennensem. Scripsisse etiam dicitur Com 'endium 'Cob: lationum , et Institutionum Danuis Cassiani, et Ho- milias aliquias , quae hactenus sub nomine Eusebii Emissem, aut Gallicaui uppuruerunt. Historia Passis-nis SS. Mauritii et Sociorum Legionis Thebaeae, Agat ni ini Sedunis jussu Maximiani imperatoris interem- Noram , ad Sylvium Episcopum , quam Laiarentius Sa-
133쪽
rius edidit in Vitis Sanctorum ait diem XXII. Septembris, alterutrius est Eucherii. Neutrius vero Commentarii in Genesim, et Libros Reguxn, qui Bibliotheeis Patrum Eucherii nomen adsoriptum habent. Nam eorum Author S. Gregorium M. laudat, et S. Augustini Anglorum Apostoli meminit ; adeoque patriam Suam, aetatemque utroque recentiorem Eucherio palam indicat. Opera S. Eucherii edidit Romae Paulus Manutius A. 156.., Vincentius Barratis Lugduni A. 161 S., Andreas Sehottus S. I. Coloniae I 6i8:, extantque TO-ino VI. Bibliothecae Maxime Lugdunensis o LXXVIII. S. Eulogius, Monachus, et Presbyter Antiochenus, et rca annum 579. Alexandrinus Patriar-eha electus, haereticos Novatianos, Agno itas, Eutychia nos, Theodosianos, et Gaianitas consutavid, multosque ex illis ad amplecten tam Catholicam fidem pedimovit; maximis a S. Gregorio M. Romano Pontifico Iaudibus celebratus , quocum amieitiam jam CPob: co traxerat, cum ille, Romanae Eoobesiae tuno Archidi Eonus, in Urbe Regia versaretur. Obiit A. 6o5. vel sin. doctrina et sanctitate conspissa iis, cujus memoriam Ecclesia colit die XIII. Septembris. Scripsit Libros VI. adςersus Nooatiarios, Libros II. adςersus Urehiunos pro Epistola S. Leonis ad Flavianum , et Consilio Chaloedonensi, Orationem inoectioiam adpe sus Gaianitas. et Theodosianos, Decretum in Sam Titanos, ao Praeterea Orationes XI. de fia sua ad Pelagium II., contra Agnoitas , Eubchianos , de Wita Monastica etc. Verum haec omnia dudum jam excideruat, exceptis fragmentis iis, quas motius Bibliothecae suae inseruit, et quae Combessius in operibus S. Maximi Martyris Tomo II. pag. I b. dedit, nem
134쪽
s. EGLOGIUS CORD. EUSEBIUS CAESAREENSIS. 13apa S. Eulogii capita VII. de duabus in Christo Domino naturis. Homilia vero in ramos Palmarum et
in pullum asini, quam Combesistus in Auetario Patrum Tomo I. pag. 67I, et Bibliotheca Maxima Lugdunensis , Tomo XII. exhibent, S. Eulogio indubitanter adscribi nequit. LXXIX. S. Eulogius Cordubensis Presbyter, Archiepiscopus Toletanus electus est saeculo IX. , sed, nescio quo eventu, impedita fuit ejus consecratio. In persecatione Arabica a Saracenis , qui Cordubae in Baetica sedem regni constit merant, post plures alios Martyrio uο-ronatus est die XI. Martii A. 850. Scripsit Memoriale Sanctorum , seu Libros III. de MarFribus Cordubensiabus , Apologeticum Pro Martyribus contra Beccalae tum , aliosque, qui dicebant, plus Hispaniae obesse, quam prodesse Martyres, Exhortationem ad mar rium Florae et Mariae Christi Virginibus inscriptam , et Epistolas aliquot ad Willisindum . Pampilonensem Episcopum, ad Al varum , aliosque. Opera haec S. Eulogii Martyris scho- Iii, illustrata edidit Compluti A. 1574. Ambrosius Morales Cordubensis Presb3ter, ac Regius Philippi l I. libstoriographus, extantque Toino XV. Bibliothecae Max,
LXXX. Eusebius, exti emis Gallieni Imperatoris temporibus in Ρalaestina natus, Dorothei Eunuchi, Antiocheni Presbyteri , in sacris litteris fuit auditor. Ab Agapio Caesareensi Episcopo in clerum adscitus, a clam adeo amicitiam iniit cum Pamphilo Caesareensis Ecclesiae Presbytero, ac postea Martyre in persecutione Diocletiani , ut Pamphili cognomentum eidem adhaereret. Caesarene in Palaestina Metropolitanus Episcopus
post Agapii mortem Eqclesiae illi praefuit ab anno Cur,
135쪽
sti circiter Si 5. ad annum uῆque 3 o. , quo obi is se re hibetur. Non Arianarum dumtaxat partium studio, sed occulta ante et post Nicaenum Concilium in Arianae haereseos assertionem conspiratione Eusebium iure dici Arianorum principem et signi serum , n perte indicant tum complures loquendi formulae , Arianum pus olentes , quae spectato Eusebii ingenio et moribus exponi Nequeunt Orthodoxo sensu, quidquid dicant Socrates , Gelasius Cyzicenus, IIalloixius, aliique ejus defensores: tum malignum illius silentium in Historia Ecclesiastica , quam ad Nicaenum usque concilium producere noluit, quamvis illustrius argumentum vix proponere sibi Potuerit, quam assertam et vindicatam Christo, Religionis nostrae Authori, in celeberrimo illo Episcoporum con- Tentu Divinitatem : tum etiam gravissima Patrum et Conciliorum authoritas, nempe S. Athanasii in Libro de Decretis Syno li Nicaenae , Concilii Alexandrini in Epistola Synodica apud S. Athanasium Apologia II., et Sardicensis in Epistola Synodiea ad omnes Episcopos,
S. Hieronymi Lib. I. Apologiae adversus Rufinum , et ripist. LXV. ad Pammachium , et Oceanum, S. Vlarii in Libello a' constantium Augustum , S. Epiphanii Haer. LXVIII, Theodoreti Lih. I. II ist. Eccles. Cap. XXI. Concilii 'ica ni II. Aut. V. et VI. . Photii in
Bibliotheca ete. Assensum quidem ille praebuit Nicaeno Concilio , Filium Patri consubstantialem esse degerne ii ; sed simulato plano animo subscripsit, ne ob pervicaciam in tuendo errore Constantini Imperatoris gratiaeXcideret, suoque spoliaretur Episcopatu, data occasione foedera cum Arianis firmaturus. Quod eventu demon- Stratum est. Neque Ecclesia Catholica Eusebio Caesareensiuinquam Sauctor tam ho uores detulit; liuet Euclesia Par
136쪽
FusEBIUS CAESAREENSIS. 233tieularis Lemovicensis in hune errorem aliquando impegerit, et Usuardiis , aliique Martyrologiorum Scriptores saeculo IX. per errorem nomen illius Sanctorum fastis inscripserint ad diem XXI. Iunii, quo Ecclesia non Eusebium Pamphili , sed S. Eusebiam Samosatenum Episcopum et Martyrem collit, aut S. Eusebiam Caesareensem in Cappadoeia Episcopum, S. Basilii Magni decessorem. Quam plurima seripsit Eusebius Caesareensis, atque ut S. HieronFmus ait Lib. de Scriptoribus Ecclesiasticis, Cap. XCI. infinita volumina , quoruin aliqua hodie dum eZtant, alia interierunt. Ac I. quidem Chronicon, quodpώrduxit a nativitate Abrahami ad annum tertium Olympiadis 376, Aerae Christianae 326. a S. Hieronymo
Latine redditum , multisque aue tum , ad Romanam Hi Steriam Spectantibus, atque ab anno 326. ad annum iSque 379. continuatum. Absolutissimam Chronici ha- ius editionem adornarunt Amaldus Pontacus Episco-Pus Vasa tensis Burdigalae A. 16o5. , et Josephiis SCaliger Lugduni Batavorum A. 16o6. I. Libros XV. de Epangelica Praeparatione ad Theodorum Epis opsum in igne plane opus, quod Graece et Latine eἀitum fuit Pari-
Slis A. 1628. ex tersissima et castigatissima interpretatione
Francisci Vierii Rothomagensis S. I. 3. Libros XX. de
Epangelica Demonstratione, quorum X. dumtaxat supersunt, Graece et Latine Ρarisiis editi Λ. 1628. 4. Historiae Ecclviasticae Libros X. a Christi adventu ad annum usque
Constantini XX., Christi 525, quam Rufinus Aquileiensis in Latinam linguam vertit , additis detractisque pro lihilo variis narrationibus, ct in Libros IX. contraxit adiunctisque de suo duobus libris ad sua usque temp0Ta continuavit. Joannes Christophor sonus, Episcopus Cices trensis, novam interpretationem in Olitus est . qua lo
137쪽
gs persectiorem castigatioremquo dedit Henricus Valesius Parisiis A. 1668. 5. Libros IV. de Vita Constantini Magni. 6. Orationem in laudem Constantini II. ad XXX.
illius Imperatoris annum. 7. Onomasticon urbium et locorum Sacrae Scripturae , a S. Hieronymo primum Latine versum, dein tu commodiorem ordinem redactum, et variis additionibus auctum, a Iacobo Bonfrerio S. I. Parisiis A. 1 G1. Graece et Latine editum. 8. Librum aduersus meroclem, qui Apollonium Thyanaeum Magum Christo comparare ausus fuerat. 9. Libros M. quorum duo priores adpersus Marcellum Ancyranum inscribuntur , alii tres adversus eumdem de Ecclesiastica Theologia. Edidit illos Parisiis A. 1628. Latinitato donatos , et notis illustratas Richardus Montacutius Pseudo- Episcopus Cicostrensis. Io. Decem Canones de consonantia quatuor Evangeliorum , qu0s cum ejusdem episto Ia ad Carpianum edidit Robertus Stephantis, et Graecae, quam curavit, Novi Testamenti editioni praefixit Parisiis A. 155o. II. Apologiam Pro Origene , a Rufino Latine versam, quae in Appendi de Operam S. Hie- Tonymi extat. 12. Vitam S. Pam 'hili Martyris. Eiusdem Eusebii opuscula AVI. ex Codiribus MSS. Heri-
vallensis Abbatiae, et Compendiensis, sexcentorum facile annorum , edidit Parisiis A. 16 o. Iacobas Simnondus S. I. Latiue tantu in ex veteri interpretatione , cujus auctor ignoratur. Ea sunt: Libri II. de Fide adςersus Sabellium. Libri de Resurrectione. De eadem, et
de Ascensione Domini. De incorporali et inuisibili Deo. De incorρorali. De incor orati anima. De Dirituali cogitatu hominis. guod Deus Pater incor oratis sit. De eodem. De eo quod dicit Dominus, Non veni pacem mittere in terram. De mandato Domini, Quod dico vo-
138쪽
II. Bernardus non Vauconius O. S. B. Tomo I. novae Collectionis Graecae et Latinae Patrum et Scriptorum Graecorum Ρarisiis A. 17oo. edidit Eusebii Caesarcensis Commentarium in Psalmos C. et XVIII. atque in Isaiam Prophetam , ex MSS. Codicibus excerptum. Plurima alia scripsit Eusebius vir eruditissimus, veterumque librorum pervestigator diligontissimus , posterorum ineu ria . et injaria temporum deperdita, quae inter numerandi veniunt Libri XXX. ad ersus Poγhyrium. Exρο- sitio in Cantica Canticorum , quam Joannes Meursius A. I 6 17. Lugduni Batavorum edidit praefixo Eusebii nomine , ab Eruditis eidem abiudicatur , quod centonis instar consuta sit ex Seriptis Auctorum Eusebio posteri
rum , nempe Athanasii, Gregorii Nysseni , Did1 mi , Philoni, Carpathii, etc. LXXXI. Eusebius , Edessae in Mesopotamia nobili stirpe natus , ab Arianis Episcopis, Patrophilo Seythopolitano , et Eusebio Caesareensi , sucris litteris imbi tus, Arianae lactioni addictissimus fuit, aqua ad Emesenas insulas in Syria, sive Phoenicia, temporibus Constantii Imperatories promotus euel. Obiit circa annum 56o. Antiochiae sepultus. Testre S. meronymo Lib. de Scriptoribus Ecclesiasticis, Cap. Cl. plurima scripsit, quorum tamen nihil ad nos pervenit; nempe aduersus daeos, Gentiles, Novatianos, Commi niurium in EAistolam ad Galatas, et plurimas breves Homilius in
Evangelia. Quas tamen hactenus sub illius nomine vulgatae Sunt , et a te Septinge utos annos η Guilinurida aversano sub finem Libri III. adversus Sacramentariorum Parentem Berengalium, ac postea a Gratiaris Di
139쪽
S. FESEBIUS VERCELLENSIs.1 ε Minci. II. allegatae , Auetoris sunt Latini , et ad SHrum Eusebium nullatenus pertiuent. S. Brimo Signinus Episcopus eas , quae in Evangelia totius anui circumferuntur , et de Tempore, ac de Sanctis dici solent, sibi merito vindicat. Aliae Vero paulo plus quam quinquaginta , quae supersunt de Variis argumentis, communi, Eruditorum judicio ex Eucheri Lugdunensis, Fausti Rejensis , ac Caesarii Arelatansis p emi depromptae videmtur. Quin plurimae ipsarum in Gallia pro nuutiatae sint, dubitari non potest; cum de Martyribus Lugdunensibus non nullae, de S. Genesio Arelatensi, de S. Maximo Reiensi, de Ilatania triduana, a S. Mamerto Viennensi illis temporibus instituta, aliae inscribantur: et hic Author se discipulum , et silium S. Maximi, sed undi Abbatis Lerinensis , et Episcopi Bej sensis asserat. Praeterea ipse stylus Latinum , non Graecum fuisse Authorem aperte indicat. Extant IIo milias illae Tomo V. Bibliothecae Coloniensis Veterum Patrum, cura et studio Andreae Schotti S. I. recensitae , ac Sermonibus locupI
LXXXII. S. Eusebius, natione Sardus, ob eXimiam vitae sanctitatem ex Lectore Romano Verocliensis Episcopus creatus, primus in Occidente vitam Clericalem Nona alicae conjunxit, praescripta Cl ricis suis ea vivendi ratione, qua Monachi utebantur; ita ut jam tunc Vercellensium Clericorum communitas Mona-εterium appcllaretur : ex qua schola pietatis complures illustres Episcopi prodierunt. Anno So . a S. Liberio Romano Pontifice ad Constantium Augu t. in , in Galliis
tunc degentem , missus est , a quo obtinuit, tit sequente anno coetus Episcoporum Mediolani celebraretur. Ve-
ruin tu eo cono illo, cum Arianorum perfidia ae violem
140쪽
S. EUSTATIVUS ANTIOCHENUS. a 3 lia omnia turbarentur, Eusebius cum Lucifero Calari tano ; aliisque Episcopis Catholicis , damnatione S. Athanasii Alexandrini subscribere detrectantibus, a Constantio Augusto exulare jussus, Scythopolim Palaestinae deportatus est; ubi ab ergastulario suo, Patrophile , ejusdem orbis Episeopo Ariano , samem , sitim , verbera , ad gravissima qu seque incommoda perpessus, Catholicam fidem invicta malorum tolerantia illustravit. Post Constantii mortem sub Juliano Principe cum aliis Episcopis catholicis libertati restitutus , Alexandrinae Synodo intersuit anno 362 , alque Apostolica ad restaurandas E clesiae ruinas in Oriente legatione persu uetus, tandem A. 363. in Italiam ad Ecclesiam suam rediit, communi omnium gratulatione exceptus. Obiit circiter anno 373. die I. Augusti, Martyrum honores in Ecclesia consecutas , quae die XV. Decembris ejus memoriam colit. Extant non nullae ejus Epistoliae, ex Vercellensis Eeclesiae Archivio depromptae , quae ab Eruditis genuinae habentur ; nempe una ad Constantium Imperatorem , ad Patrophilum Arianum Episcopum altera , ad Presb3teros Vercellenses , et quasdam Italiae plebes, de
statu suo , et vitae aerumnis tertia. Denique quarta ad
Gregorium Baeticum Episcopum Eliberitanum in Hispania Baetica. Exsilii sui tempore transtulit e Graeco in Latinum sermonem commentarium in Psalmos Eusebii Caesariensis , quod tamen opus interiit. Eidem S. Eusebio Vercellensi adscribitur perso Latina quatuor Mamgeliorum, quam Joannes Andreas Iricus A. 17 8. Mediolani edidit. LXXXIII. S. Bustathius, Sidae in Pamphylia
natus circa annum Christi 27o., Beroeae Primum Syriae , dein Antiochiae creatus Episcopus, non tu conci-