Theologia Dogmatico Polemica

251쪽

IULIUS FIRMICUS.

uistoricorum Franciae edidit Andreas Duchesn us Parisiis A. 3636. Extant haee opuscula Tomo XII. Bibliothecae 5Iaximae Lugdunensis. Caetera ejus opera a Felico Toletano in Appendice ad S. I lilophonsi catalogum Virorum illustrium laudata , injuria temporum desiderantur ; nempe Liber Responsionum in defensionem Can num , et legum , quibus prohibentur Chri tiana mancipia dominis infidelibus deservire : Apologeticum fidei, quod Benedicto Romanae Urbis Papae directum est:

Apologeticum aliud de tribus Caseitulis , de quibus Romanae Urbis Praesul frustra visus e t dubitare : Libebius de remediis blas 'hemiae cum Epistola ad Adrianum

Abbatem : Liber Responsionum contra eos, qui sagientes ad Ecclesiam persoquuntur : Libellus de diuinis iudiciis ex sacris volumini bas collectus. Item Distolae plurimae, hymni, eρitaphia, est rammata, et Sermones, ac Liber Missarum In quatuor partes divisus. XLVI. Iulius Firmicus Maternus saeculo IV. sub Constantini M. filiis floruit, quibus nuncupavit eo scriptum a se librum de errore profanarum Religionum , editum postea ex recensione et cum notis Ioannis Wouuet, Lugduni Batavorum A. 1652. cum Minucii Felicis Octavio. Ide ii antequam Christo nomen claret , Libros VIII. de Astronomia ad Lollianum seri-rsit , quos Possevinus, et alii Perperam tribuunt alteri Julio Firmico, quem juniorem vocant: cum inter annum Christi 33 . , quo contigit Solis eclipsis ab ipso memorata , Optato et Paulino CosS. , et a unum So P., quo Titianus, et Nepotianus Consulatum gesserunt, librcs illos compositos fuisse constet. Editi fuerunt primum ab Aldo Manutio, Venetiis A. 15o I.

252쪽

S. IVO CARNOTENSIR.a3o XLVII. S. Do , qui neutiquam est periniSestri' diis cum alio S. Ivone Presbytero Trecoriensi, Iuris pcritorum Patrono, et pauperum Advocato ex illustri prosapia natus est medio sere saeculo undecimo in agro BebIovecensi, patre Hugone de Attollo, matre Uiltem burga. Adolescens litteris humanioribus imbutus , Theologiae dein in Monasterio Bec ensi operam dedit, Lansrunco doctore usus , qui postea fuit Archiepiscopus Cantuariensis in Anglia. Ordinem Canonicorum Regularium S. Augustini ingressus , abbas Ecclesiae S. Quintini ad muros Bellovacenses institutus fuit, atque ah Urbano II. Papa labente anno IO92. Carnotensis Episcopus Capuae eonsecratus, Righerio Senonensi praestare id detrectante. Regiis ministris urgentibus, A. ImS. multas passus est injurias in Conuitio Stampensi ob ordinationem a Romano Pontifice in partibus transalpinis susceptam, criminis etiam laesae Majestatis accusatus: sed imminente area pili suo procelIam hanc interpositione appellationis a Sedem Apostolicam propulsavit. Vir suit Ecclesiastica a disciplinae acerrimus vindex, Sacrorum Canonum Perii, tissimus, intrepiti animi , et Potestatibus etiam summis Llρndiri et adulari nequaquam solitus. Philippo l'. Galliarum Rogi Ber tradam Fulconis comitis Andegaveri-

Sis uxorem, viro superstite, Barta uxore legitima repudiata , superducenti, multis Episcopis conniventibus , ru- Nuit assentiri , et adulteram conjunctionem constanti improbavit animo, Regis offensionem, redituum interces- Ptionem , carcerem ab Hugone Carnotensi Vicecomite propterea passus; ex quo cum cives Carnotenses arm sip una liberare vellent, ipsos deterruit, solis orationibus et severitate Ecclesiastica libertatem suam procurandam

seribens. conciliis Claro montano , Exoldunensi, Picta

253쪽

viensi , et inaugurationi Ludovici VI. consilio suo Aureliae celebratae interfuit. Plurimis pro Ecclesia toleratis laboribus , ad Superos abiit die XIII. Decembris S. Io S., aut ut Pagius , aliique sentiant, A. III 7. S. Pius P . Pont. Max. Cationi eis Begularibuq Congregationis Lateranensis diem ejus sestum die XX. Maii celebrare pe misit , Diplomate dato die XVIII. Decembris A. 157o. S. Ivonis Carnotensis genuina opera sunt: Sermones XXIV. de Ecclesiasticis Sacramentis , ac NIciis . Praeci 'uisque per annum Festis. Erepe Chronicon de Regibus Francorum , cui ab alio quaedam addita suerunt.

Epistolae CCLXXXVII. , quas Ecclesiasticae disciplinas

promptuarium merito appellaveris. Pro dierunt Parisiis cum notis Francisci Iureti A. 1585. , et 16IO. Commentarius in Psalmos, qui MS. asservatur Parisiis in Bibliothoea Coibertina . Collectio Decretorum, seu Decretum Ivonis, in partes XVII. distinctum , ex Burcha di Formatiensis collectione maxima ex parte depromptum, quod Lovanti edidit A. 1561. Ioanness sIolinaeus Gan- densis , Decretorum in Academia Lovaniensi Regius Professor. Pannomiam , quae corrupta ab imperitis libra- 'iis voce Panormia dieta e ,t, in VIII. partes distinctam ν complures ex Eruditis cum Baluato, Natalo ale.. mandro . Olidino etc. Ivoni Carnotensi adscribunt: alii vero cum Pagio , Ioanne Bapt. Bari holo Feltriensi Episcopoetu . eamdem IIugoni Catalaunensi adjudicant. Chroniconoe Fino usque ad Ludovicum Pium Augustum, quo' Marquardus Freherus in Corpore Historiae Francicae elidit flano viae A. 16ι i. sub nomine Ivonis, authbrem habuit Hugonem a Sancta Maria , Monachum Floria ensem. Opera omnia S. lvonis carnotensis Episeopi excusa

254쪽

S. IUSTINUS MARTYR . sunt Parisiis A. 16 7. studio Ioannis Baptista Soucheti Doctoris Theologi, et canonici Carnotensis Ecclesiae. CXLVIII. S. Iustinus Martyr, Prisci filius, Baz, chii nepos , Neapoli Samariae urbe , quae etiam Flaviri Caesarea deductis illuc a Flavio Domitiano Caesare co- Ionis est appellata, ex Ethnicis clarae stirpis parentinuit ' Progonitus est. Post humaniorum litterarum studia animum Philosophiae applieuit, sed ea libertate , ut nulli

singulari sectae se manciparet: unde pro conservata sibi

libertate a Stoicis ad Peripateticos, ab is ad Pythago ricos , inde etiam ad Platonicos transivit, in quorum

Schola prima veritatis semina coneepit; donee a sene quodam venerando ao vere divino meliora edoctus, ubi Praeterea fortem et magnanimum christianorum animum in persecutionibus inspexisset, ad diviniorem acinobiliorem Philosophiam, Christianam nempe transiit,

seque salutaribus aquis abluendum , et initiandum Eeclesiae obtulit. Ut ad labores Dei causa subeundos, et ad Suseipienda oum adversariis certamina magis idoneum se praestaret, longe iam ardentiori, quam ante hac, studio et sacras litteras perserutari, et earum doetores ne magistros , Apostolorum scilicet discipulos ae successores at dire ac consulere coepit: tum vero ad Gentilium conversionem studia et cogitationes suas applicuit, eosque

non privatis modo colloquiis, aut publicis disputationi-hus , sed etiam editis in lucem libris ad suae salutis curam lacessivit; atque ante omnia Sybillarum libros , v

tiit necessarias ad oracula Prophetarum praeexercitationes, commendavit: deinde Prophetas ipsos , et alia dei MPs sacra volumina pervolvenda atque meditanda edocuit. Varias orbis partes more Apostolico , et Philoso Phico retento pallio peragravit: ac Romam quidem An-

255쪽

S. IURTINUS ΜΑRΤΥR. α63tonino Pio imperante profectus, Maresoni haeresiarchae tum adhuc in urbe superstiti, et cuncta lupi instar vastanti fortiter restitit; utqu3 grassantem adversus Christianos crudelitatem Testingueret, eosque a fictis Gentilium calumniis vindicaret, circa annum Christi 14O.

Apologiam I. pro Christianis Antonino Pio, ejusque filiis , et Senatui Romano nuncupatam obtulit, qua egregium ab Antonino Pio pro Christianis Rescriptum ait 'Praefectos ae Praesides provinciarum impetravit. Post haec in Asiam minorem , atque Epehsum delatus, cele-herrimum illud cum Trysone Judaeo colloquium ha-huit : inde in alias regiones , ae tandem Romam altera et postrema vice vellit postliminio reversus, imperantibus M. Aur. Antonino , et Lucio Vero , alteram Apologiam pro Christianis conscripsit. Verum Crescentis Cynici nequissimi hominis artibus, quocum Iustinus Christi causa inimicitias susceperat , gladio percussus , illustrem martyrii palmam adeptus est sub Marco Aurelio Antinnino circa annum 164. Sanctissimi Martyris memoriam

eo lit Ecclesia die XIII. Aprilis. Opera genuina S. Iustini Martyris sunt: φ0I gia pro Christianis prima ad Antoninum Pium , et Senatum Romanum, atque altera ad Marcum Aurelium Antoninum , et Luciam Verum . Utraque haec Apologia ad nos integra et incorrupta non pervenit : et quae in editis prior dicitur, et primo loco collocatur, eSt PQ sterior ; et quae posterior ibidem habetur , re vera est prior. Paraenesis, siue exhortatio ad Graecos, Raa Gentiles ad fidem Christianam amplectendam hortatur. Elenchus, seu oratio ad Graecos, qua modum praecipue describit, quo Graeci ad Christianae fidei cogniti0nem perventro possini. Dialogus, seu Disputatio Eplie -

256쪽

S. IUSTINUS MARTYRaθέ si habita cum Triphone Iudaeorum tune temporis Dei te Principe, in qua e Oraculis Prophetarum Christum

esse verum Deum, et verum Messiam disertissime prohat. Liber de Monarchia Dei; qui tamen an idem sit

Cum eo qui modo extat, et de amnarchia simpliciter inscribitur, complures ex Eruditis merito dubitant. Scripsisse etiam S. Iustinus dicitur plurima alia, quae modo non amplius extant, praeter fragmenta aliqua apud Tatianum S. Iustini discipulum in Oratione ad Gentes, Antonium Melissam . et S. Joannem Damasce num iu Parallelis; nempe Commentarium de Anima, Librum contra omnes haereses , Librum contra Mamcionem, Expositionem in As ocalypsin, Commentarium in Uexa meron , Librum de Resurrectione carnis, Librum qui Psaltes inscribi ur, Dubitationum adpersus Religionem summarias solutiones. Dubia S. Martγris opera sunt: Distola ad Diognetium , cujus authorem Justino longe antiquiorem fuisse multi contendunt: Epistola ad Zenam et Serenum: Aristotelicorum quorumdam dogmatum eversio ; quem librum plerique aetatis nostrae Critici Iustino abjudieant. Supposititia opera sunt: Liber Christianarum ad Graecos Quaestionum , Graecarumque Resstonsionum , in quibus mentio fit Manetis, seu Manichael , saeculo integro Iustino posterioris. Quaestiones Graecanicae de

Incorstoreo , et De Deo, ac resurrectione mortuorum.

Revonsiones Quaestionum CXLV L ad Orthodoxos. Expositio fiat de Sancta Trinitate. Opera omnia S. Iastini Martyris prodierunt Graece cum Observationibus achimi Perionii O. S. B. cura Roberti Steρhani, Parisiis A. 155 1. Graece et Latine ediderunt Fridericus Syl-

burgius ex interpretatione Ioannis Langi Silesii, Rei-

257쪽

Dialogus cum Tryphone Iudaeo cum notis, et emendationibus StFani Thiribit prodiit Londini 1722. in solio.

Vitam et documenta S. Iustini Philosophi et Martyris edidit Petrus Ralloiae S. I. Duaci 1622. Dispunctionem calumniarum , quae S. Iustino inuruntur ab Isaaco ca-sau bono , Petrus Lanselius S. I. Parisiis A. 1615. in solio. XLIX. Caius Aquilinus Vestius Doencus, vetusta nobilique prosapia in Hispaniis progenitus, dignitate Presbyter, noruit circa annum Christi 329. Historiam

Evangelicam maxime secundum S. Matthaei ductum, quatuor libris versu ueroico complexus est, quos Comstantivo Magno Augusto nuncupavit. Composuit etiam non nulla eodem metro, sed quae iam nusquam sunt, ad Sacramentorum ordinem pertinentia, teste S. Hieronymo . Lib. de Script. Ecclesiast. Cap. LXXXIV. Extat Juvenci Historia Evangeliea Tomo IV. Bibliothecae Maximae Lugdunensis , et in collectione Veterum Poetarum Ecclesiasticorum Basile ac A. 1562. Seorsim exothsa fuit Lipsiae A. Irio. cura Erhurdi Preuschilo

258쪽

Caelius Laetantius Firmianus , Italus natione , sorsan Firmio , quod agri Piceni oppidum est ad oram maris

Hadriatici, oriundus, Arnobium seniorem, Siccae tunc in Africa docentem, magistrum sortitus est: sub quo adolescentulus adhuc conscripto Symρ0sio , elegantissi mum praecocis ingenii specimen dedit. Inde Nicomediam , quam Diocletianus Imperator Romanae Urbi coaequare studebat, accitus est, ut juventuti eloquentiae ludum aperiret. Verum ob d scipulorum penuriam, in Graeca praesertim civitate, cum paupertate conflictatus est, ut plerumque etiam necessariis indiguerit. Demum Constantino Magno summa rerum potito , in Gallias evocatus est, ut Crispum, nobilissimum Caesarem, Constantini ex Minera in a filium , Latinis litteris erudiret. Ohiit extrema senectute , sed quo anno non liquet. Vir fuit eruditissimus, atque ob singularem eloquentiam Cicero Christianus merito nominatus; selicior tamen in Ethnica superstitione impugnanda , quam in Christiana Beligione luculentis argumentis munienda. II ino ob multos, quos Propugnat, errores , S. Gelasius Papa in Synodo Romana A. eius Opera in apocryphorum classem reiecit. Scripsit dii comediae saeviente Diocletiano Institotionum Dicinarum Libros VII. adversus Gentiles , Porphyrium praecipue , ae Hieroclem Bithyniae Praesidem. Dilomen Institutionum, ad Pentadium fratrem , quam integram ex II S. Taurinensis Bibliothecae

259쪽

LAMBERTUS SCHA FNABURGESSIs. z rcodice primus edi curavit Parisiis A. 1712. Christopho rus Matthaeus Psassius. Librum de Ira Dei, ac de OρAsicio Dei. Libellum de Mortibus Persecutorum , a S. Hieronymo laudatum , quem primus in lucem protraxit Ste 'hantis Baturius Tomo II. Miscellaneorum , Oxonii

dein Λ. 168o. , et Ultrajecti A. 1692. eum notis et Oh- servationibus Pauli Nauldrii recusum. Opera omnia Lactantii quae extant, prodierunt Romae A. 165o. , Lug duni Batavorum 166o. cum notis Serpatii Gallaei, Oxonii 1684, Cantabrigiae 1685., Lipsiae i715., Parisiis

17 8. Plura alia scripsit Lactantius , quae temporum injuria interierunt, nempe Symposiam, Gramaticuru, Cammen Heroicum de itinere suo ab Africa ad Alcom diam , Epistolarum ad Probum Lib. IV. Ad Seuerum Lib. II. Ad Demetrianum Lib. I L ac ad Asclepiadem Lib. II. , ut S. Hieronymus memoriae prodidit Lib. do Script. Ecclesiast. Cap. XC. Carmina de Phoenice, de Paschate, de Passione Domini : item argumenta in 'singulus fabulas Metamorphoseon Ouidii, et annotati nes in Statii Thebaidem et Achilleidem, perperam Lactantio Firmiano tribuuntur.

CLL Lambertus Soha aburgensis , II irsfeldensis

Monachus O. S. B. redux e peregrinatione Ierosolim blana, accurate et eleganter scrips:t Historiam ab Orbo condito ad annum usque I O77., qua res gestas ante an Num Io5o. ordine Chronologico , eoque brevissimo se currit ; deinceps vero res Germani as ad annum usque IOT T. fusissime ac concinne enarrat, veracis Histori ei Iaudem consecutus. Lambertum postea ad annum usque

1472. continuavit Anonymus Monaehus Erfordiensis, haud pari tamen accuratione et elegantia. Prodiit Lamberti Historia seorsim Tubingae A. IMS. tum vero im

260쪽

Germaniae.

CVI. B. Lanfraneus, Ticini in Italia ex nobili

stirpe progenitus , relicta patria in Normanniam adhao adolescens venit. Vitam dein Monasticam in Coenobio Beccensi O. S. B. sub Heri uino Abbate professus, Prbor ejusdem Monasterii renunciatus est. Romam Prosectus, Catholicam fidem contra Berengarium acerrime Propu gnavit in concilio Romano sub Nicolao II. Α. Io59., ipsumqtie ita consutavit, ut haeresin eiurare , et Scripta sua in ignem conjicere cogeretur. Roma in Normanniam Teversus, Abhas primum S. Stephani cado inensis , tum vero Guillelmi Angliae Regis suffragatione Cantuariensis Archiepiscopus electus est, Stigando Sed is illius invasore exauthorato. Cumque ille impositum onus declinare niteretur, Hermen fredus Sedunensis Episcopus, et II Bertas S. R. E. cardinalis, Alexandri II. Romani Pontificis Legati, in Normanniam ea de causa prosecti ,

excusatione incognitae linguae , gentiamque Barbararum insuperhabita, assi suscipiendum Archiepiscopatum Authoritate Apostolica Lanfra ncam compulerunt. Igitur maximo Cl ri, Procerum, et populi Consen qu A. 1o7o. die XV A Augusti Archiepiscopus consecratus est: tum vero sequente anno IO7 I. Romam prosectus, Pullium duplex ab Alexandro II. acccpit. Non enim illud solum , quod omnibus Archiepiscopis tribui consueverat, ex Altari

ipsi exhibuit , sed et illud , quo ipse Romanus Pontifex

exornatus M ssas celebrabat, ipsi impendit, in singularis amoris significationem. Lansranci in Romana peregrinatione comes fuit Thornas, Eboracensis Archiepiscopus, qui Pallio ctiam a Pontifice donatus est. Ortam inter