Theologia Dogmatico Polemica

발행: 1820년

분량: 473페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

ΜΑΤTHAEUS PARIS. Ita posteritati error fuit propagatus. Praeter collectionem canonum , Sententias Patrum Aegyptiorum, a Graeco quodam homina collectas, Latinas secit S. Martinus Bragarensis, quas exhibet Heribertus Rosiseidus S. I. in Vitis Patrum Antuer piae editis A. 1615.: et 1628. Scripsit etiam Librum de Moribus, et Librtim de Formula honestae pitae , sive de quatuor virtutibus cardinali-hus ad Mironem Suevorum Regem , qui extant Tomo X. Bibliothecae Maκimae Lugdunensis ; Praesutio vero ad Mironem edita est a Dacherio Tomo X. Spicilegii. Cardinalis Aguirrius in Collectione sua Conciliorum Ηispaniae promisit editurum se ex II S. Codice Ecclesiae Toletanae alia Martini opuscula, nempe Librum de superbia et humilitate: Librum de ira ad II it timirum Episcopum: Librum de Paschate: Distolam ad Boni-

1acium Discopum de trina mersione : Epistolam adcersus su 'erstitiones. Quae tamen an Cardinalis praestiterit,

compertum mihi non est.

CLXIX. Matthaeus Paris, natione Anglus, A. I 2I7. in Coenobio S. Albani O. S. B., ad vetus Verulamium sito, Monasticam vestem induit. Obiisse dicitur A. 1259.

Scripsit Vitas duorum Ossarum , Merciae Regum, Coenobii S. Albani Fundatorum : Vitas XXIII. Abbatum S. Albani, qui Coenobium illud a prima ejus sundatione ad tempora usque Matthaei Parisii rexerunt: Uis loriam Rerum Anglicarum ab anno Christi 1o66. ad annum I 25ῖ. , aut ut alii perperam videntur contendere , ad annum 1259. Historiae huius partem priorem ad an- Num usque I 235. Matthaeus ex Rogeri de mendover Monachi Albanensis A. 12o7. defuncti chronico, paueis excisis , nonnullis additis , verbatim fere descripsit. pendix ab anno 126o. ad 127o. quae ad caleem HislO

282쪽

MΑΤΥΠΑEUS PARIS. 28 oriae reperitur , Auctorem habet Guillelmun Rishang rum, S. Albani itidem Monaulium. Additamenta ad HAstoriam Majorem , et Historia minor ab anno Io66. ad 125O, in qua breviter ci succincte percurruntur , quae in Historia Majoro fusius narrantur, quamvis Matthaei

nomen praeserant, rectius tamen a Neoterico quodam veteratore prosecta esse existimantur. Edila sunt Maiibaei

Parisii opera Londini A. 157 a. 16 o. 168.., Tiguri iutielvetia A. 3589. et 16o6., Parisiis 16... Complures ex Catholicis aeque et Acatholicis merito suspicantur, Matthaei Parisii Historiam ad consandam Catholicae Ecclesiae invidiam ab heterodoxis Editoribus variis assumentis corruptam suisse, ac vitiatam. Tot enim illacriminationum contra Sedem Apostolicam, Fratres Praedicatores et Minores c falsitatum , errorum mendaciorum , aculeorum centuriis erinacei instar riget, ut in vo

risimile sit haec a Catholico , et Religioso calamo pro- suxisse. Casimirus Oudinus, quem nullus de nimia in Romanam Ecclesiam indulgentia Suspectum habere potest, Tomo III. de Scriptoribus Ecclesiasticis, hoc de Matthaeo Parisio judicium tulit: omnes enim secat, Unrpersos Pungit, ac si nulli omnino mortalium aut Parcere, aut condonare, rigidissime sibi proρosuisset: non Episcopis scilicet, non Magnatibus , non Regibus, nou Ιm 'eratoribus , immo nec si Papae , nec Abbati proprio. Ac tamquam furiosus quiviam in tristo, ex quacunque plaga piator supersen erit, Tros Rutuluspe fuat hos 'es , an hostis : si illi non placuerit, It agris misellum adoritur, lorisque male mulctatiam Pro ι arcet , et abigit. Unum dicam , unde vix a quoquam excuSari umquam possit, Matthaeum Parisiensenh

283쪽

suisse ingratissimum, ac superbum Monachum. Plura de Matthaeo Parisio vide aputi Henricum Schulia S. I. in Commentario Critico Ingolstadii edito A. 176 I. apag. 325. CLXX. S. Maximus , vitae sanctimonia, doctrina, scriptis, ex antlatiq pro Orthodoxa fide certaminibus, nee non faso pro ea sanguine longe clari smus, circa annum 58o. CPoli ex nobilissimis parentibus progenitus est. Summum viri ingenium, quod singularis modestia commendabat, liberalibus disciplinis probe cxcultum,

ad maximas dignitates eum evexit: ab Ileraclio enim Imperatore in Aulam accitus, regiis Commentariis conscribendis operam dedit. Postea vero ex rerum Caduca Tum contemptu , vitaeque perfectioris desiderio ab Aulae strepitu in Chrysopolitanum Monasterium prope Chalcedonem circa annum 6So. se recepit, cujus regimini, Posteaquam per aunos aliquot sub regulari disciplina sanctae vixisset, invitus licet a Monachis est admotus.

Persis Orientem miscentibu, , hostium formidine in tutio-Ta se recepit, desertoque patrio solo in Asrieam vela secit , ubi Pyrrhus , Patriarcha CΡolitanus , ob suspicionem necis Constantino Heraclii filio illatae , ex Regia Urbe profugus Monotheliticam haeresin per fidos sibi homines spargebat. Maximus causam fidei egit; Asrisque Episcopis ad Monotheliticam pestem extinguendam animatis, Iulio mense A. 645. celebrem illam cum Pyrrho concertationem habuit, invictis lite argumentis ad ejurandam haeresin suam illum adegit. Inde Romam contendens Monolhelitas ubique oppugnaturus, S. Ma tinum I. Romanum Pontificem , apud quem gratia , Pro eo ac par erat, plurimum pollebat, ad Concilium Lateranense A. 6.9. celebrandum impulit, cui et ipso

284쪽

atque Heraclii nepos laborabat, labi tam gnaviter resisteret Maximus, anno 655. Roma militari Inanu CPolim abductus fuit una cum Anastasio Abbato, dis obpulo Suo , atque altero Anastasio Monacho , qui Euclesiae Romanae Apocrisiarius fuerat, et in carcerem coniectus est. Post dies aliquot in phialium ductus est , ut fictis quibusdam proditionis, et calumniae in Imperatorem ,

injuriae in Pyrrhum , qui in haeresia relapsus, Paulo

Patriarcha demortuo, circa ea tempora Sedem CPolitanam recuperaverat, et Origenis mi criminibus reiis ageretur : quae cum ille luculentissime diluisset, Edicto Caesareo , de silentio in controversia Monothelitiea utrinque Servando, sive Typo Constantis subscribere jussus est. Id renuens Bizyain, Traciae oppidulum , Telegatur, ubi anno sequente habita est inter illum , et Theodosium, Caesareae Bithyniae Episcopum, disputatio. Verum cum artibus istis nequidquam proficerent Maximi adversarii j missus est Paulus Consul, qui eum ad Monasterium S. Theodori Rhegensis prope CPolim adduceret, ubi de eadem causa iterum disputatum est. Cum autem nullis dolis nullisque minis necti posset vir sanctissimus , Imperatoris mandato Perberi in statim deporttitur, ibi continuis vexationibus asstigendus. Indo post tempus aliquod CPolim perductus est cum utroque Anastasio : cumque hi treq in sententia in vieti persisterent, jussu Constantis Imperatoris stagris conscissi , lingua radicitus evul a , deXtraque manu abscissa per Regiam urbem ad in gnominiam circumducti , in Laeticorum regionem deportati sunt. Et Maximus quidem in Castrum Schemari in confino Alanoruin detrusus, cum Obitus sui daem praedixisset, ad Superos migravit anno

285쪽

Christi 662. , aetatis LXXXII. . die XIII. Augusti, qua

S. Martyris triumphum Ecclesia celebrat. Genuina S. Maximi Abbatis, et Martyris opera sunt: Quaestiones LXV . ad Thalassium Monachum in locos Scr*turae dis elles. Interrogationes, et Re 'vonsiones diuersorum dubiorum LXXIX. Expositio in Psalmum LIX., et orationem Dominicam. Liber Asceticus Per interrogationem , et resρonsionem de ςita Aie instituenda , dialogi forma compositus. De

Perfecta charitate , et de aliis uirtutibus Christianis ad Elpidium FresiFterum Centuriae IV. De Theologia , deque Filii in carne dispensatione Capita CC. Cuita dicersa quingrvsa I heologica et Oeconomica. δε- qtie Virtute ac citio. Ad Theo 'emptum Scholasticum de Iudice iniquitalis. Ad Marinum Presbyterum EALStola , quam eum duodecim aliis S. Maximi opusculis, a se Latino redditis, edidit Ingolstadii A. 16o5. Franciscus Turrianus S.I. De iserationibus, et volum ratibus Capita L. et LI. De Christi mysterio ad Gr gorium Presbyterum. In illud, Pater si possibile est.

transeat a me calix iste. Tomus dogmaticus ad Mariarium Diaconum. De duabus Christi operationibus ad Alcandrum Episcreum. Epistola ad Praestositos, M Hachos , et Catholicos Siciliae contra eos qui unam operationem in Christo i oriunt. Contra eos qui dicunt

oportere dicere unam Christi Operiationem secunduo exuperantiam, quia dicunt diuinam operationem tumis quam e caciorem suρerare humanam. Gnomiae demonstrativae duarum in Christo uoluntatum. Distinctio multiplicis unionis. Antitheses Haereticorum , et

Ecclesiae orthodoxae circa nonnulla Idei dogmata. De Incarnullane Verbi Sermo exercitaliςus. Dialogi

286쪽

S. MAXIMUS MARI H. quinque de Sanctissima Trinitate, qui olim inter opera S. Athanasii legebantur. Comytilus Ecclesiasticus duobus libris comprehensus , ex interpretatione Dion Psit Petauit S. I. in Uranologio Parisiis editus A. 16So. De Processione Spiritus Sancti ad Marinum Presb-terum. D snitiones pariae. Tomus dogmaticus adςersus Heraclii Bethesim . Liber de duabus Christi polun- ratibus. Distinctionum , quibus res dirimuntur, de nitiones. Responsiones ad Theodorum , et Pauli quaestiones ad Marinum Presbyteriam. I mus dogmaticus ad Marinum Presbytertim. De Qualitate, Proprio, et diffferentia ad Theodorum Presbyterum. De sub-ε tantia , seu essentia et natura, de υρο stasi et natura. Non posse dici unam in Christo poluntatem, et

de duplici uoluntate Christi. Ex Quaestionibus a The doro Monacho illi propositis. SS. Patrum de duabus Christi operationibus definitiones. Acta disputationis de duabus Christi uoluntatibus cum 'rrho in A rica

habitae, ex interpretatione Francisci Turriani S. I. Liber de Anima. Epistolae XL VI. ad dioersos. stogogia, stoe Liturgiae expositio. Commentaria, se a

Seludi a in opera S. Dionysii Areopagitae. Scholia in Gregorii Theologi locos diraciles. Capita Theologica , πke Sermones Per excerpta ex dipersis turn Christianorum, tum Gentilium, ac Profanorum scriptis. Sermo hortatorius ad Georgium Praefectum A rLcae. De rectis /dei dogmatibus , et adcersus Seςerum liber ad Ioannem Cubicularium. Ad Petrum illustremoratio breuis, seu liber adversus dogmata Severi. CONIectanea de iis, quae spectant ad Historiam Monothelitarum, Martyrium S. Martini Papae , S. Maximi, et aliorum sub constante imperatore, variaque eX S. Ma

287쪽

s. MAXIMUS TAURN ENSIS. 235ximi Operibus exeerpta , Latinitate a se donata , in gra tiam Joannis Diauoni saeculo IX. concinnavit Anastasius Bibliothecarius, quae Iacobus Sirmondus S. I. omnium primus vulgavit Parisiis A. 162o. Opera omnia S. Maximi Abbatis et Martyris maxima diligentia ubique conquisita , ac pereruditis notis , et observationi-hus illustrata, iussu Cleri Gallicani Graece Latineque Vol. II. in solio Parisiis edidit A. 1675. Franciscus Combesis ius. O. P. LXXI. S. Maximus, Augustae Taurinorum, tu Gallia Subalpina, quam nune Pedemontium FoCant, Episcopus, noruit saeculo U. sub Theodosio Iuniore, et Valentiniano III. Intersuit Synodo Arausicanae I. A. 4. I. , tum Mediolanensi A. 452., in qua formam Epistolae S. Leonis ad Flavianum secutus , Eulychia-Nam haeresin cum Cosipiscopis suis damnavit: et Romanae , sub Hilaro Popa celebratae A. 465. , cui post Nilarum primo loco subscripsit , tamquam omnium Episcoporum senior. Ecclesia Sancti hujus viri memoriam, qui paulo post Syno lum Romanam decessisse creditur, die XXV. Junii celebrat. Scrip it IIo milias

complures, et elegantes, quae antea inter Sermones S. Ambrosii, et S. Augustini, vagabantur, quasque se ne omnes recensuit Gennadius Massiliensis in Catalogo Illustrium virorum. Atque hoc testimonio Os Oh-

struitur Heterodoxis Critieis, qui Maximi Taurinensis Homilias ineertae fidei es e ossutiunt. Pro dierunt UO- miliae illae Coloniae r535. , Romae 156.., Parisiis 16I.., et Lugduni 16SS. in IIepta de Patrum a Theophilo Nonaudo S. I. editae, ac Tomo VI. Biblioth. Ma X. Lugdunensis. Ioannes Mabillonius O. S. B. XII. alias Uomilias, autea numquam editas , ex vetustis Codiui-

288쪽

x S MELITO SARD. S. METH0DIUS MART.hus eruit, et S. Maximo vindicavit Parte II. Tomi I. Musaei Italici, Parisiis 1686. Nuper IIomilias omnes S. Maximi Tauri non sis a se illustratas edidit Ludo-sicus Ant. Muratorius Estensis Bibliothecarius, Vene

tiis A. I 748. CLXXII. Melito, Sardensis in Asia Episcopus,

Vir pietate non minus quam scientia clarus, atque RVeteribus maximopere dilaudatus, saeculo II. naruit sub Marco Aurelio Antonino, cui circa A. IJo. Apologeticum pro Christiana Beligione obtulit. Multa alia ipsius opera recensent Eusebius Caesariensis II ist. Eceles. Lib. IV. Cap. XXV., et S. Hieronymus Lib. de Seripi. Ecclesiasticis , nempe Libros II. de Paschate , Librum de recta uiuendi ratione , et de Prophetis , De Ecclesia , De die Dominico , De Aatura hominis, De Creatione, De Obedientia sensuum fidei Praestanda,

De Anima , comore, et mente, De Las acro , De Veritate , De Generatisne Christi, De Pro helia, De Hospitalitate , De Deo incarnato, De Diabolo , De Reuelatione Ioannis, Librum, qui Clupis inscribebatur, Libros VI. Excerptorum ex libris Veteris Testamen-ri : ex quibus omnibus nihil hodie dum superest praeter fragmenta, quae maxima diligentia collegit edidi, que Petrus Ualloiae S. I. in Vitis et dodumentis Illustriam Ecclesiae Orientalis Scriptorum, Tomo II. Duaci A. i 656. Liber de Transitu L. V. Mariae a Gelasio I. Romano Ponti fide inter apocryphos rejentus, et inusto Theologorum stigmate infamis, a Melitonis

sanctitate, ad scientia longissime abest.

CLXXIII. S. Methossius, Olympi Lyciae, aliis

Patarorum, ac dein Tyri in Phoenicia Episcopus, multorum Veterum elogiis celebratus, initio saeculi

289쪽

V. in perseeutione Diocletiani Martyr pro Christo o cuhuit Chalcide in Graecia , forte die XVIII. Septembris , quo Ecclesia Sancti Martyris memoriam veneratur. Scripsit libros aduersus Porphyrium, Christiani nominis hostem acerrimum, Librum de Resurrectione , De Pythonissa, De Creatis , seu Genitis a Mersus Origenem. Commentarium in Genesim, et in Cantica Canticorum, quae omnia interierunt praeter Pauca quaedam fragmenta, quae extant apud Epiph niam , Maximum MariFrem , Joannem Damascenum , et Photium. Duo S. Martyris indubitata opuscula naufragium evaserunt, scilicet Liber de Libero Arbitrio, quem quidam Graecae linguae ignari Exitum animae inscripserunt: et Sympositim decem Virginum , sive Ditilogus de Castitate . qui Graecae ac Latine primum editus fuit a Leone Allatio Romae A. 36o6. ac dein ex interpretatione Petri Possini S. I. Parisiis A. 16 7. Orationem de Simeone et Anna , sive in festum Occursus , et Purificatio uis B. Mariae, et orationem in Ramos Palmarum Ioannes Stillingus in Aetis S S. Tomo V. Septembris ad diem XVIII. in Vita S. IIctho dii, eidem abiudicandas esse censεt. Revelationes deret iis, quae ab initio mundi contigerunt , quaeque deinceps contingere debent, in quibus multa de Turcis , de Antichristo , et extremo Iudicio praedicta hahentur , S. Methodio inepte ac perperam adscribuntur. S. Methodii Episcopi et Mart3ris opera omnia, quae e X tant, cum fragmentis deperditorum librorum in unum collegit, et cum Amphilochio, et And rea Cretensi Graeco et Latine edidit Franciseus combossitis O. P. Pu

risiis A. I 6. . , exhibenturque Tomo IlI. Bibliotheoae Maximae Lugdunensio.

290쪽

MimAEL PSELLUS A 8 CLXXIV. Michael Constantinus Pselius, eX DO-bilissimis parentibus Constantinopoli circa annum Iouo. progenitus , vir fuit in omni litterarum genere vers tissimus, quo doctiorem Orientale Imperium aetate illa non habuit, non Theologus tantum , sed etiam Philosophus , Medicus, ac Math maticus , summisque idcirco in Republica honoribus et officiis functus. Constantinus Ducas, Orientis Imperator, filium suum Micha lem honis litteris honisque moribus imbuendum Psello concredidit, quem ille proinde ad omne disciplinarum genus accurate larmavit; immo ope ejus et cousilio, abrogato Romano Diogeni imperio, ipse Michael Ducas anno Io71. Imperator salutatus est. At post sexennium exauctorato Michaelo Duca ipse quoque Pseuus dignitatibus exutus, abrasa coma Monasticam vestem induit; quo autem anno obierit, incertum est. Praeter Philosophicos , et M 2dicos libros , qui ad institutum nostrum non pertinent, aliosque ad

huc ineditos, qui in IIS S. Codicibus Bibliothecarum

praecipue Vaticanae et Vindobonensis extant, haec PseIli Opera typis excusa suerunt: Carmina, Seu Para' phrasis metrica in Cantica Canticorum ad Nicephorum uotoniatem Imperatorem , Latine Autuerpiae A. 161 P., Graece cura Ioan . Meursii Lugduni Batavorum 1617. Commentarius in Cantica Canticorum ex Gregorio Nysseno,. Nilo. et Maximo Martyre Graece et

Latine in Auctario Frontonis Ducaei S. I. Tomo II., Latine tantum in Biblioth. Max. Lugdunensi Tomo XVlII. Capita quaedam de Trinitate et persona Christi ad Michaelem Ducam Imp. Graece et Latine cum notis ino melini Augustas Vindelieorum 36o8. Iambitu vitia et Mirtutes, et Anagogae in Tantalum et Cir-

SEARCH

MENU NAVIGATION