Verbum Dei, Canones generales linguae sanctae Hebraicae, complectentes nomen, verbum, dictionem, ... Ex variis auctoribus collecti, suisque Appendicibus insigniti. Auctore R.P. doct. fr. Mario Calasio Ord. Min. Obs. Prou. Rom. ..

발행: 1616년

분량: 274페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

De pronominibus. Geniti mei uere vel ' Dati mihi Accusativo me. Vocatis careta vel vel Ablativo a me . ii j

Pluralimumero. I i 'sic Nominatiuo nos ' lv

Gentiliis nostrum vel Datiuonobis

Accusativo nos'. vocativo caret

i azo Ablati a nobis. Pronomen secundae persent distinctas voces habrepta genere masculino, & pro Reminino; nam in nominatiuo Lugulati Mox masculina terminatur in littera n otiosas minina in ' subscriptum sceua cum tighest. Alij casus obliqui omnes terminamur in littera A quae in voce ma sculina subscribitur per hameet,in sceminina per scia.

Sed in numero plurali omnes casus terminantur in voce masculina in em,in sceminina in en; hoc modo. νFeminina. i Masculina.

92쪽

N: De Trammis s. Est autem aduertendum, quod tribus in locis sacrae Scripturae vox seminina uiuis nominatiui, scilicet 'κ-

ris nobis,vel ad nos,tu scilis et yλ. Terti Ezec. c. x8. piarint o*zi and tu chra: ub extentus, & protegens. Aliquando vero in castas i quis numeri sngularis hu--φ numini, ac uur vox iaminina in genere masilino, sed id iraro acridit, sciliret in fine clausulae , ut Deuti ad dandu'- , riuueni .Fi' idest teget te Dativus, ctiam hulini nonus ii se voce staminina, sciliceta 7. et scrisiare littora et apheum femi , nam si cum aere scriberetur,illa dictio esset coniunctio illativa, scilicer propria, & hoc est bene no

tandum.

G, Pronomen primithram tertiae persenae, etiam distinctas habet voces pro genere masculino,& foeminin eius nominatiuus singularis in genere masculino desinit inum cum Brec,& s ente aleph otiosa,in genere sceminiano desinit in vocalidequentit istod,&aleph otiosis, vel vau, & aleph otiosis . Obliqui vero casus eius in genere masculino desinunt in vocali o sequente vau otiosa praeter ablatiuum,quod desinit in u. In genere 1taminino obliqui casus desinunt in vocalem a,pro cameΣ sequente he cum puncto mappic, in plurali numero omnes casus in gen re masculino desinunt in iem, in νnere sceminino in en.

Hoc modo. .

93쪽

nis Gen. illius, vel filini R n, a N Dat. illi vel sibi

nn η Accusillum illam. Voc.caret nan nata vel 'ΠyP vel 'lazo Abiat.ab illo illa

Plurali numero.

ΓΠ vel sit vel a J Nom. illi illis se. tari W Gn.illorum illarum ly, io, ad' d ad Dat . illis vel stibinan, I lollinit Odo ait Accus illos illasn no In* a Maii Hesrib illis vel a se. Notanda est hic amphibol a seper ablativo singulari

masculino huius pronominis, qui est omnino similis in litteris, & punctis ablativo pluresi primi Proruiminis nec

potest eorum disterentia cognosci, aliter quam ex sentenctia,&contextura orationis. In hoc etiam tronomiiii

aliquando vox masculina accipitur. pro foeminina , ve Ruth 1.' δ Πpdlidest, illae venerunt, & aliquando E confua vox foeminina pro masculina, vet 2. Reg. 1. idest, & illi venerunt, licet in quibusdam lib. illa dictiositer scribatur,scilicet ecce,cui consena,& tras latio chaldaica, quae sic habet di t. ιχ ecce venerunt . rcum pronomen, quod etiam est tertia persenae in hoc differt a praecedente, quia tertium est demonstrativurei distantioris, sed hoc quartum est demonstrativum rei propinquioris. Vnde illud correspondet pronomini latino ille, illa, illud; sed hoc correspondet pronomini latino hic haec hoc, vel iste,ista, istud,huius pronominis numerus singularis habet distinctas voces pro genere mastulino, in plurali vero eadem vox est utriuque generis, casus obliqui huius pronominis habent vocem sui nominatiui

94쪽

id c uit Gi ' gly Ablat. ab his, . to I Notandum, quod hoc pronomen lapius in scripturia, itur sine nomine substantivo, & adiungitur Vrbo permodu seppositi,vel appositi,ut Num. v, his diuidetur' terra. Aduertendum etiam quod' ista duo pronomina. tertiae persenae'& 'l quando adiungitur nominibus substantivis, licet in nominativo possint poni, & postponi nominibus ; tamen in casibus obliquis fere

semper postponuntur nominibus, & tunc additur cis articulus ri he. Ratio huius regulae est quia consiletudo lin' lmae Hebraicae est proferre prius substantivum nomelia quam eius adiectivum nomen, vel pronomen es partici, pium ad hunc modum.

. ni ri vel Vir iste , : bri vel 37 Π vel ι NIMInetren i Viri isti . vel Π, Π Mulieres istae.'Eodem modo diceretur in alio prononomine,scilicet

Vir ille

95쪽

De Pronominibus,st affixis. 8 IMulieri lia. Exemplum in casibus obliquis. Utroistins in nr A, Mulieri huic .

Item aduerte, quod haec eadem duo pronomina demonstrativa non selum postponuntur nominibus stubstantivis,sed etiam adie riuis, &genitivo. Exemplum primi, Deut. 3. Montem bonum istum Exemplum L. Genec 3 . Vbi nos habemus,ecce semniator venit, hebraice dicitur, Dominus somniorum iste. Dicamus iam de pronominibus derivatis,quae tantiam in compositione reperiuntur componuntur autem haec pronomina cum omnibus alus fere partibus orationis, & in tali compositione semper pronomen ponitur in fine, & mutant primas vocales, quemadmodum cuperius in nomine dictum est,in numero plurali. In h s etiam pronominibus primae persenae sunt indifferentes in genere mastulino,& foeminino, tam in singulari numero, quam plurali; in pronominibus vero secundar, & tertiae persenae voces illae variantur pro genere masculino,& sceminino. Sequuntur etiam haec pronomina derivativa in omnibus sitis casibus terminationes casuum obliquorum aliorum pronominum primitiuorum . Exemplum de compositione nominis cum pronomine in hoc nomine I. verbum. Verbum meum mast.vel scem. Verbum tuum.

mpn qn an vel Verbum suum,vel illius .

Verbum nostrum mas vel scem. Verbum vestrum.

96쪽

Plurari numero. Verba. Om. gen. Verba mea mast.vel scem.

Verba sua,vel illarum. Uerba nostra masc.&sqm. . manda an Uerba vestra. ninn an vellΠ' ΟΠ' ' Verba sua,vel illorum. Et hoc modo fit compositio ista in omnibus alijs n minibus non desinentibus in littera n. Verum infino clausulae pronomen secundae persenae in genere mascialino numeri singularis mutat laeua ultimae litterae substantialis nominis in lagoi,& in eadem littera ponitur a

centus dictionis, ut Num. l . peperci i xta verbum tuum. In nominibus vero desinentibus tria littera ri maxime si praecedat vocalis a,tunc littera n mutatur in n & fit compositio hoc modo l. lex.Fςminina. Masculina. lex mea masc. vel sim. Lex tuanrinan n Lex sua,vel illius Uri J n Lex nostra masc.vel lann naan an Lex vestral 33 an Onῖ P Lex sua, vel illorumvel illaru . Plurali numero. nram Leges QT n Leges ineae masc. vel f qm. in n q)n an Leges tuae, d)n I nui man Leges sitae,vel illius U'Praan Leges nostrae mala vel Leges

97쪽

Leges vestrae an nra n Leges suae, vel illoru,vel illaru .ET haec exempla omnia sunt in casu nominativo; pro alijs vero casibus obliquis oportet ponere articulos inseparabiles,aut separabiles,ut dictum est in nomine,excepto quod articulus ri rarissime ponitur in eis. Exempla etiam de compositione horum pronominucum verbis,participi js,& alijs dictionibus inserius ponenda sunt in suis locis. Notandum etiam quod nomina propria hominu, locoru, non recipiunt compositionem cum pronominibus in sermone Hebraico; sed ubi talis sententia occurrerit, interponendum est nomen commune,scilicet filius,uel seruus. Unde pro eo, quod Latini dicut, meu Iob, sermo Hebraeus habet ut patet Iob i. Ex his ergo,quae in hoc cap. & praecedentibus notata sunt denominibus proprijs claret quatuor proprietates notabiles nominis proprii, quas Hebraei memorat hoc vocabulo

I. iunetamentum, seu constructio genitivi,pluralitas,pronomen, notitia,sive articuluS n,quia talia non admittut nomen proprium. Ab hac regula compositionis excipiuntur quaedam nomina desinentia ituri, quae non mutant ri in n, ut 'idest, tabernaculum,

Psalmus 16. ῖψῆ 'φ idest, quia abscondit me inutabernaculo fiso ; ubi pro ponitur , item i. linum,oseae 1. 'PUφ' l. lana mea, & linum meum,

ubi pro eo quod esse debuit legitur alia qua

plura ad hunc modum. Et notandum, quod etiam pronomen derivativum

tertiae persenae numeri singularis in genere Aminino desinit in he, cum puncto mappic P in P Θ i. verbum e-L.a ius

98쪽

8 Pronominibus. ius lex eius, scilicet Lmininae. Advertendum praeterea, quod aliquando reperiuntur

aliqua nomina simplicia, i. non composita cum pronomin quς tamen terminantur ad modum compositorum tronominum primae persenae , & non aliter discernuntura nominibus copositis cum pronomine , quam per textum,&sententiam litterae,ut Gen. s. i.filius asi- nae suae,non enim bene diceretur filius meus asinae suae, Hier. quoque i. aperuit sibi fenestras,& non debet intelligi fenestras meas. Est praeterea aduer , tenda hic alia amphibologia, stant enim quaedam nomina terminata in vocales, i. quae possitnt esse nomina composita cum pronomine primae persenae, sed haec ambiguitas ex constructione determinatur, ut i. pater Isai, est nomen simplex, sed sine illo genitivo est compositum, , i. pater meus, & sic de alijs. Uerum quando huiusmodi nomina componuntur pronominibus derivativis tertiae persenae habet difficultatem in sita compositione, quia non sequuntur modum aliorum nominum,de quibus d dimus superias exempla, componuntur ergo hoc modo. Fgminina. Masculina. vel 'δη Pater eius,vel illius n)n X vel 'Πη Frater elas, vel illius . n)aveL ' Os eius, vel illius. Denique hoc nomen quando componitur cum pronomine cuiuscunque persenae mutat punctam vocalem cameZ in sciurec hoc modo omnes nos omnes illi omnes vos, hactenus de pIonomine.

. De Casibus . SErmo Hebraicus praeter communem usum Latin

99쪽

casibus. 8 srum, & Graecorum non variat casus nominum per te minationes,quandoquidem omne nomen Hebraeum est indeclinabile per omnes castis,excepta disserentia numeri

singularis, & pluralis, de qua dictum est. Ad cognoscenduergo,in quo casti ponitur omne nomen in serie orationis Hebraice, ponuntur tres regulae speciales. Prima regula est per constructionem nominum cum verbo, vel nominis cum nomine;nam sit nomen iungatur verbo in nomine suppositi est nominatiui casus; h vero in nomine appositi, vel persena patietis est accusativi, vel alterius Alia qui casus;exemplum idest vir comedit pane, clarum est, quia est nominatiuus & est accusati uus, sed ii nomen substantivum adiungatur nomini substantivo primum eorum est nominatiui casus,®it post scalteruincasu obliq)o , scilicet genitivo, vel alio aliquo. Exemplum inl* Παini. Salomon filius Dauidis, clarum est, quod Πvis est nominativus, & Dauid est ge-

. Secunda regula,& tertia sint per articulos,vel propositiones; nam quaedam sunt propositiones inseparabiles,scilicet adda tu nomini per compositionem, aliae separabiles, i. additae nomini per appolitionem utriusque illarum. utitur sermo Hebraicus ad designandos casus, sit ergo. Secunda regula de propositionibus inseparabilibus,quet sint istae quatuor litteret prima istarum,scilicet ri est

articulus nominatiui in quocunque numero, & genereo nominis,& subscribitur per vocalem a,ut i.vir mulier viri naut id mulieres. Verumtamen in no

minibus polisyllabis incipientibus a littera n vel x praedi- ctus articulus subseribitur per vocalem e lagoi, Vi

100쪽

De casibus. montes ciuitates,iste enim articulus he, denotat genitivum,sed ad cognosoenclum cuius castis est nomen habens talem articulum,i. quaado est nominatiui,&quando genitivi casus. Recurrendum est ad primam regulam de constructione . αAduertendum vero quod nomen regens post se genitivum non scribitur cumulo articulo ri ut Gen. cap. 2.ΠΠ, o generationes caeli, & terrae; nomina quoque propria hominum , di locorum non recipiunt praedictum articulum ri neque possunt immediate post se regere genitivum, nisi interueniat aliud nomen appellativum. ut Deut. 3 3. Ω'Π, Π Ππ. Moyse vir Dei, ex hoc sequitur, quod quandocunque duo, vel plura nomina propria in serie textus immediate sint, omnia in eodem casu nominatiuo ponutur,ut Exo. t. ΠIan' ' , I)ypπὐκ Ruben,Simeon, Levi,& Iuda,&c. Secunda littera , est dativi,tertia, scilicet mem est articulus ablativi,quarta,scilicet 2 est articulus effectivi, i. c sis septimi, accusativus non habet articulum inseparabile, sed separabilem,de quo infra. Vocativas est similis nominatiuo excepto quod fero semper ponitur sine articulo, cognoscitur enim vocativus in scriptura Hebraica per geminationem, vel triplicationem dictionis: exemplum primi, ut per Gen. Iz.

Ier. 22. terra,terra,terra audi verbum Dei, aliquando tamen vocativus non geminat dictione, ut patet in eodem cap. 2 2.Gen. aduerte tamen pro hac secunda regula, quod

ille aniculus ri potest poni cum omnibus casibus, sed post litteram propria,quae est articulus illius casus,nunc exemplar ponamus, in quo omnia praedicta in hac secunda

SEARCH

MENU NAVIGATION