Jacobi Facciolati Orationes et alia ad dicendi artem pertinentia : cum praefatione perill. viri D. Jo. Car. Nob. a Newenstein

11쪽

gum Dis linarum & Attium Collegia

coguntur; Episcopus eorum, qui pro thari cupiuhi, examini praeest; titulos

Academicos, omnemque docendi & imterpretandi facultatem Episcopus impertitur. Enimvero tanta haec loci de' cora atque ornamenta, quae homines admiratione imbuunt & alliciunt, inter- .dum etiam deterrent. Te tamen, Primceps Eminentissime, deterrere non de- i

bebant, magni animi Virum, ad Episcopalia onera sustinenda viribus & aetate florentem, totius Ecclesiastici juris peritum , in maximis Romanae Curiae rebus diu multum exercitatum, ad pietatis &religionis officia indole quadam tua, veterique instituto paratissimum. Nolim videri latius vagari, quam consilii ratio initio suscepti, aut Epistolae modus ferat. Sed nisi rem totam explicuissem, nec Tu conjicere posses, quinam esset

nostrorum animorum sensus, cum primum de Te sermo in hac urbe iniectus est, nec alii fortasse intelligerent, quid tandem sit expectationi huic tantae respondere. Ad rem praesentem quod atatinet,

12쪽

tinet, si velim Tibi pinuadeas, pietatis ac religionis custocham a litterarum cura sejungi non posse. Siquid autem ex hoc libro, quod me quidem sperare 3uvat, delibare volueris, statim cognosces, ad eorum hi prinan institutionem scriptum fuisse, qui in Ecclesiae Patavinae spem tuis auspiciis aluntur. Vide

igitur, num alio nomine, quam Tuo ON ,

nari ac muniri debuerit. Quivis alius, qui Τe in ejusmodi rebus compellet, videri possit ossiciose facere; mihi aliter facere ne liberum quidem fuit. Ceterum si Tu, Princeps Eminentissime, factum probas, & jure factum concedis, ego beneficii loco accipio, M quidem Ionge maximi; cujus gratia nihil umquam praetermittam, quod me in aere tuo esse, cum aetati huic nostrae, tum

13쪽

PERIL L. VIRI

AD ELOQUENTIAE CANDIDATOS.

ubertate , zel dicendi facultate , praefantiorem legendum darem, quam facuuisi Facciolatum nos ' pr fecto habui neminem. Hic enim ostendi sciendi Eruditor illa es, qui tam vaso praeditus Ingenio, ut sacrosanctam illam gloriam togae Romanae, consummatamque Archi-

14쪽

Architecturam EBquentiae videmtur repraesentare.

Quum major sit cultus in curis serendis, hoc civilis prudentiae specimen, suo candori resilutum, in manus vesras redit, Hructi non minimum, quod proprium ac praecipuum es, adfert. Hunc itaque vitionis mirae,miraeque gratiae Virum, Adolescentes, To- his ad imito sim proponite. Quid ipsum Ciceronem ad tantum in Philo phia E Eloquentia decus evexit, an non Platonis, ArisO- telis, Demshenis-aliorum imbratio λ Nulla hercule in cultissimo

hoc Patavino Exercitatore P tavinitas, quod olim non nemo in ,

Lisio Hi ricorum Principe caussabatur, sed inculpata Latini sermonis puritas, jusa edigies

Gosentiae elucescit. Hanc

15쪽

. Hanc igitur Reginam, utro vein foro triumphantem, ab recenti memoria ex illa orbis horto ad nos trans Alpes profectam,liniversae Reip. Christianae bono excolite, Eserto immortalitatis coronate ; quod passim ex assiduapraelucentis exempli imitatione, ex recta et minime vitiosa aemulatione, ex optimorum denis furiorum contemplatione 6 rescit.

16쪽

TYPO GRAPHUS

DE HAC EDITIONE.

dia inestanda rurses editum Aeroases Dialecticas, quae olim orationi. bus accesserant , . omittere constitui; quod Ma tam ad eo rose eleganterque dicendum , quam ad actite disputandum conferre videatur . Quamquam duo haec sapientum Diueis vin valde distant; ct, si recte conjungantur, tum vero mirabile istud solet existere, quod tacito quodam sensu homines ducit, vilimitos sequi cogit. Hinc ita semidocti, m

uerelae, placere quaedam ac prosiari, m quibus rihil ipsi ιident nisi voculas. Att4men, ut nune es, omittere Dialectica libuit, qui salius non deerit locus. Et quia Typographo malis etiam habenda ratio , curavi mihi orationes alias, quas via Auctor ipse aliis tempori s dedit, vel eorum adolescentum nomine sunt emissae, qui, manuducente Proin

fessore aliquo, Patavinis studiis proludere solent. His adjeci Epistolas Philologicas, est

libro

17쪽

5bra um Praefatisnes superioribus Uis ab leo scriptas vel θpographorum gratia, veIsu enam ad scholasticas concertationes prodeuntium, vel aliorum sui eas certis de caulis non vulgarunt. Nihil erat, quod iisse quidem concedere minus vellet, quam lgenus hoc lucubrationum ι sed nihil item, iquod a me vehementius expeteretur Nam ihic revera locus es, ubi qui in dicendo non ivalent, quamvis ceteroquin docti, fere fri- gent ac deficiunt, ob id ipsis di uis, quia iquotidie teritur . oportet igitur exempla ι esse quamplurima, quibus regantur ingenia , ior quodammodo alantur. Cave tamen putei. me omnia, quae huc 1pectant, co egisse. plere enim multorum desideria volui, sed i

ώI Hud curavi, ne fatigarem satietate. 8

18쪽

Ratis ad Grammaticam. pag. 1

is tauratione lingua latinae. II. Uratio ad mmanitatem.

III.

Ad Historiam.

XVIII. MX. Ad Dialecticam. a 3 aDe Rhetorica O Diadecticae disseremia. assin instauranda Arrium studia. a NAd instauranda Arrium 'uria. a83 Ad instauranda Jurlprudentis udia. a94 Ad instauranda Artium studia. 3οῖ

Ad instauravia auium stata. 3I3 PARS

20쪽

Quae complectitur

ORATIONES XIX.

AD GRAMMATICAM

Hapita is Seminario Patavino coram

Ita tiara lingua non et ex Grammaticorum libris comparanda. oties ex hoe ornatissimo lo o. vi publice dico, ita delector pram vestra, & eelebritate hae amplum mihi videar. nou. Α . . . Huniu modo orationis,sed ingeniatium laborum fructum collegis se. Unum enim dioere, tacentibus omnibus, eum est ubique gloriosuin, tum vero ibi maxime, ubi

qui audiunt & frequentissimi sint, & rebus omni bus. ad .subtiliter graviterque judicandum in- A stru-