Manuale politicum de ratione status, seu Idolo principum in quo de vera & falsa forma gubernandi rempubl. de religione, de virtutibus principum, de potestate ecclesiastica, de bello & pace compendiose agitur, auctore ... Wilhelmo Ferdinando ab Effere

발행: 1662년

분량: 720페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

701쪽

ternae ducimur: cum vero mandato Dei transgredimur,continuo a regno

pacis excludimur , & gratia amoris

702쪽

privammiuxta illud. Vos amiei mei estis, si feceritis, quae praecipi Q vobis. Et qui servat mandata mea, hic mihi

frater,& mater est. Deinde docet experientia, pacem Pa usingulorum non aliter conservari, messiusquam si mutua pacta sine dolo, sine

violentia inconcussa servent, & a teris minis debitae charitatis non recedant, juste agant, justa ferant. Tertio quod pax publica regni aut .. ἔν reipubl. conservetur observantia le- maiuνgum, a priori sic demonstratur, quia διλώOmnes bonae leges ad conservandam cpacem reipubl. conditae sunt. Ergo servatis legibus etiam pax conservatur. Hoc etiam a consequenti satis probatur et quia cum reges fideliter observant, ea quae in inaugurationibus suis subditis promittunt,quae juramentis sancte confirmant, quae in regnorum antiquis consuetudinibus manutenenda suscipiunt, & quae leges divinae & justitiae, raro aut nun

quam sua culpa in pace publica a subdi-

703쪽

subditis turbantur. Ita quando cum . exterIS vieinis regibus pacta inviolata servant, etiam pax externa fl- laesa subsistit. Et cum' confoederatis pacem secure conservant , quando debita sinceritate conditiones adimplenr

Pacem 2 Non aliter ex parte subditorum pax publica salva consistit, quando ν,.M. . rcgibus suis auto luperioribus legiti-- mis fidelitatem & obedientiarix de- desiims bitam praestanr, a periculosis factio. θεήμ nibus abstinensi secundum leges pa-- - trias qsuiete vivunt, & iustitiae decisionibus obtemperant. Ergo sine errore liceat inferre, quod pax publica fundamedialiter observantia legum,

&pactorum conservatur.

ἡ-.A. Pro imum est, ut quibus modis M., .. paxreipubl. Christianae impediatur,.

r. Imo Videamus. Primum&summum im- imen- pedimentum pacis es peccatum. S

εμ ρη cundum est, vitium principis. Terti./.. . . um ςst,error populi. Quartum est,sAm . Violentia exterorum.Et quia haec tam ingens

704쪽

- FOlyticin . ingens bonum pacis evertunt, singu laseorsim considerare R distinctius declarare necessarium visum est. De primo,quod peccata sint maxi- γε

mum pacis publicae im pedimentum,' 'Icerta est omnium Christianorum se . sententia. Quia peccata provocavi c-.j iistitiam Dei ad vindi Etam,&ipsum auctorem verae pacis ussendunt. inbujus sententiae confirmationum docent sacrae historiae , quod Deus ob peccata hominum generale bellum universae carni indixerit , & per diluvium paucis justis reservatis omnes . reges, & ιterrae populos deleverit. Quod etiam Sodomam, t& Gomorram Deus igne de coelo demisso propter enormitatem Peccatorum vindice manu perdiderit. Sic legimus, . quod Deus regna, & Monarchias degente in gentem, quando peccata erant completaadmirabili vicissitudi ne transtulerit; & quod Saul, David, aliique plurimi reges ob peccata re

705쪽

622 ν Manuale implicati sint.Neque desunt huius veritatis exempla in historiis Christianorum: in quibus de Attila hoc conia stanter refertur, quod Deus in poenam peccati vocarit illum servum suisum,& flagellum, ac nobilissimaChr stiani orbis regna illi subjecerit. De regno Orientis, quod propter pecca

ta continuis bellis attritum sit, & tandem in manus infidelium Turcarum devenerit, nimis vera nobis ethhistoria. Possumus ergo libere concludere, quod peccata non lautum sint praeci- 'puum impedimentum pacis publicae,

sed quod justo Dei judicio sint causa

bellorum , & regum regnorumque ruina & exterminium. Politici , Et sicci Politici athei pacis bonum erra bellorum motus, conversionis imperiorum, regum q; felicitatem simplicit er a fortuna, & vanis humanae prudentiae consiliis dependere velint. Non tamen hac impia opinione mo- ventur veri Christiani, nec fortunae

impetum , nec Idoli status secreta respici.

706쪽

. Politieum. 623 respiciunt, sed divinae providentiae universum statum reipub. pacem, &bellum , adversa & prospera tribuunt&committunt: quia per infinitam Dei providentiam omnia creata aeternis consiliis dirigi, & per justitiam

peccata poenam, non pacem promereri eredunt: & ideo lis bonae voluntatis hominibus pax Dei promi Nonas titur& datur , impiis fortunae filiis 'ax in

denegaruta prv.

Generale hoc impedimentum p cis sequitur particulare, quod dixi-ν dimεmus esse vitium principis.Hoc autem tum variu est. Aliquando enim princeps vera religione deficit, & subditos ad ' V haereses compellit,aliquando tu recta pi,i; religione Dei cultum negligit, impie picvivit , &suo exemplo multitudinem Exces' perdit, pacem odit, bellum quaerit, s pacta violat: saepe ambitione extra terminos transfertur : & secundum affectus indignis ministris ossicia committit , aut iustitiam non rite administrat et aut violenter aut pro seruo

707쪽

pedit

pacem.

igrin Manuale genio crudeliter dominatur, aut suia ditis antiqua privilegia & libertatem adimit, aut eosdem novis, & insolitis lex actionibus exhaurit. Et quomodocunque in his excedat princeps, singuli defectus pacem publicam pintenter impedire possunt, & s Ienn quod ut clarius pateat,discursum perungula vitia deducemus. De religione hoc certum est, tam Gentilibus, quam ristianis, quod nihil humanos animos essicacius conjungit,aut vehementius disiungit, quam concordia aut diversitas retiagionis. Unde recte sequitur, si princeps ex praeceptis Idoli status omnem religionem sibi utilem fingat, nullam stabilem vita, & moribus profiteatur; vel si ab avita majorum fide leviter resileat, novam haeresin ample - ctatur, & subditos suos ad eandem quocunque dolo, aut minis compellat,quod hoc ipso facto vinculum pacis praesentissimum animorum con

sensum dissolvat, & se statumque

suum

708쪽

Politicum. 623 suum variis seditionum, & bellorum periculis objiciat i Legant in sacris historiis Politi ei, i qui per humanae prudentiae secretat i divinae providentiae illudere praesu- munt, quam infelici successu reges ILraelis Ieroboam, & alii verum Dei

cultum immutarint, quomodo con- tinuis bellis sine ulla pace distracti, regnis exuti, & quam misere cum tota posteritate deleti sint. Considerent

ti sint Christiani Reues, & Principes, δε mu- qui

lice

mnes experientia & rerum eventus

Convincit, quod verae religionis mutationem bella, seditiones, & civiles discordiae subsequantur. Et ratio est, quia qui de vera religione recedunt, Deum auctorem pacis contemnunt,

de ideo juste pacis bono privantur. Vide ea , quae supra de Religione dicta sunt, Dd Secun

vel haereses susceperunt, aut poli U'εdissimulando permiserunt. O-

709쪽

6is . Manuale Secundo si Princeps religionem ριι vi quidem Veram teneat, sed impie vi imp.dis vat, cum scandalo publicam honeltatem offendat, vagam libidinem frequentet, nec Virginis nec Matronae castitati parcat,&quodlibet, lioe sibilieere pulchrum ducat, raro pacem inveniet, aut diuturnam experietur. quia hoc modo Deum, quem religione confitetur, opere pessimo negat, contemnit,& ad vinditiam provocat. Subditorum vero animos ita a se avertit, ut horror sit memoria principis,& nihil nisi seditiones, & conspirationes meditentur.

Tertio vehementissime pacem impedit ambitio immoderata princi-ρ νώ pis , cum Regalibus provinciis non impa contentus, aut subditorum bonis indis a. sidiatur, aut ad vicinorum ditiones concupiscentiam extendit: vel tanta reverentia coli desiderat, ut divinos honores sua maiestate minores ex stimet. Ratio est, quia per tam ex Dbitantem ambitionem eoneiliat sibi odium

710쪽

. - positicum. , 617 odium populi , exterorum regum dissidentiam, & inimicitias, ac omnium bonorum contemptum: ex quibus certius bellum, pacem nunquam expectare poterit. Non affero exempla Imperatorum.®um, qu S am

bitio perdidit , quia hoc exhibet hi- Gημιωstoria; sed omnes principes Christianos rogo, si pacem veram desiderant, legem Dei, & justitiae terminum am- tione bitioni suae flatuant : qui omnia an bit,omnia perdit. Quarto, grave imp imentum p eis publicae est iniustitia principis: Princ in quando erga bene meritos est ingratus, & indignis summa status ossicia committit: quando Proceres, & -- ῶιν biles contemnit, & exteros infames rem extollit: quando voluntatem suam

facit legem; & inferiores potenti d minatu opprimit: quando judicium,& iustitiam neglligit,ac causam Eccleissiae, Viduae, & pauperis non rite dii dicat. Quia sine legibus justitiae mula respubl.ne societas quidem impro- Dd a borum

SEARCH

MENU NAVIGATION