장음표시 사용
11쪽
rant, sive illis, quos veteri exutos culpa pae- eatorum mole adjecta, ad illa remunerationis nitentiae achrymae commendant. Debet ita- tempora aut non patiatur pervenire; aut si perque quae sunt onerosa deponere, qui vult ad venerimus, caelestis regni portas non perinit judicium securus venire: dc terre a contem- tat intrare. Sed dicis, non possumus perve nere, cui est animus caelestia possilere. Sa- nire, certis experimentis agitur. Videmus ne, dilesiissimi, quo satilius illius ardui itine- enim frequenter multos insalutato patresam 'ris exsuperemus angustias, sincer .e mentis ad- lias, janua teste, discedere; quos tamen ne hibenda sunt studia; de removentum si quid ciuitia, aut malitia, aut perfidia, aut luxuria, aut litium aut infelix sermo sevit, aut in oppro- superbia laeti exosos. contempletur unus brium domus alienae injuriae sorte veneni lin. quisque vestriam diabolicae pnesumptionis ODgua commovit. I stimari autem non potest, sensam: & intelliget quantum superbia gravet quantum impediant viam vitae vitia indiscipli- hominem ad superiora tendentem: vel in quo Natae linssae: quae dum nimium loquendo or- statu sit positus cui elationis spiritus domina-ganum tui oris excreet, odia adversum se eti- tur. Audite de hoc dominum dicentem: Hi Iacob. 4. Matth. ia. am de otiosis sermonibus cxcitavit. Nam di- milius Deus duet arvitam; I bis resistis. Sed si 36. cit Dominus etiam de otios s sermonibus ra. nee minus impiaitur necessitas hujus itineristionem esse reddendam. Uidete ergo quid illi vitio cupiditatis; quae dum vult nimia pecu- suturum si, quem causa culpae principalis im- niae mole gaudere, divitem in regnum caelO- pugnat: Cum non sit sine periculo animae ad rum non permittit intrare, ita Domino dicem Iudicium etiam levia quaecunque portare. -- te: Amen dico tibiis, quia dissicile est rivitem intra-Μ ih cta V es vis, ducis a levit mi. re in regilum citiorum. Hinc ebrietas, luXuriae Quicunque ergo est sapiens, primo loco ab- malis conscia, non parum humanis corporibus jiciat a se impedimenta mundi S muniat iter oneris inducit: quae dum impudicis ambus su suum studio disiciplinae, removeat, intercedente vit, infelicem hominem a consortio r i Cm Paenitentia, quaecunque per negligentiam vi- lellis exelulit. Obsidet etiam angusti itineris dentur imposita; nec secum portandum putet, secretum credulitas cum impietate conjuncta:
quicquid gloria saecularis imposuit: quia licet quae dum cruentis lietibus mortis institi . caele- snt per te gravia fiunt tamen itineris disticul. istis gloriae elausit viam: ita Apostolo dicente:
tat 3 graviora. Forte aliquantis in hoe saecu- Amsinti, mn amari, non ebriosi, non maledici, non C
lo nimium delicatis angusti & ardui itineris ne- rapaces retram Dei possides et . Ad haec ergo cessitas desperationem parit. Et cere habet quae diximus, pugnandum nobis est studio di- hoc ratio, ut aspera quaeque & dissicilia nidis sciplinae, ut perveniamus ad loeum vitae. Ad- animus expavescat. Sed quid facimus, quod hibenda magis est itineri nostro pietas, mis nulla delitiosis militibus virtutum patet janua y ricordia, humilitas, integritas, castitas, sobrie-Quis autem fructus laboris esset. si per plana ras, pax, fides, charitas. Non autem prius addi curreres 8 aut quaudo te ad locum paratum locum promissae haereditatis pervenies, nisi subvenisse gauderes, si sine injuria eorporis per- hoc vitae studio onustum prius vitiis corpus Venirest Quis unquam otiosus trophaea coin e ueris, posuit aut quis circumstantibus undique hostium legionibus ad victoriam dormitando per- I ID IIIIA III
venit Parum laudis habet virtutum coronia,
quae ex labore non descendit. Potest qu - de arcta F angusta Via.dem habere palmam, sed non habet floriam. Quando fuit ut agricola horrea sua otiosi i Mnis homo, mi est eura Deum videre, &plereti aut quis unquam legitimo tempore a. M caelestia regna contingere, lacile potestin-gri sui fructum recepit, nisi prius multiplieato telligere, angusti de ardui itineris necessitates rudem terram suleo consererit Τ Haec est au- ad vitae compendium pertinere, & spem obtilem magnarum ratio virtutum, ut quanto plus nendae gloriae in Iabore consistere. Nihil shomo laborat, tanto plus mercedis aequirat. enim quod non labor exiperet: si tamen in Videamus tamen. qualis ista via mortis sit, alteram parim, ut assolet, animus non desue quam Evangelista dicit amplam, & spatiosam, net. Constat autem illi omnes dissicultatesct fiuctibus plenam: quae quamvis reserta fit oeeurrere oui illius spatiosae viae delectatur mortibus, nunquam tamen desinit suscipe e cri- errore. Audite Evangelistam dicentem: Z N-tin. r. minosos. Est enim hujus naturae, ut cito ad civis via.*atiosia es qua ducis ad mortem, se perituros invitet, facilem autem se illis prae- misi finis, D infraus per eam. quam arcta' het, quos disciplina destituit. In eomparatione gusta via est, qua diuit as vitam, cae pauci sunt autem plani di angusti itineris, nihil viatoris peri. moeriunt eam. Non dubito quod aliquantis inculosius spatiosis itineribus: quia fine diseiplina ordine eaelestis militiae constitutis desperatio- curritur, ubi equorum habenae laxantur, atque nem faciat, quod caelesti militiae ardui itineris ita fit ut multos porta mortis recipiat: quia ubi arctatur accessus. Et vere, dilectilinii, non liberius pergitur . facillita pervenitur. Audite solum arcium, sed etiam dissicile & plusquaminini. s. Dominum dicentem: N e crucem tuam,' si, laboriosum est ad celsiora tendentibus; sed ima ti eme. Facilem profecto homo illius ardui vitis, desidiosis, di negligentibus, sine dubio itineris non expavescit accessum. Quare au- etiam per plana, necessitas laboris aderescit. tem illum labor conturbet, cui alter manum Quamvis autem snt aspera &dissicilia quae porrigit Quisque igitur per ardua alterius la- cunque sunt in excelsis postas non dubie fittere tegitur, ad necessitatem coeptae rei divitis ut in apertum campum veniant, si itineranti itineris labore portatur. Et ideo potest fieri bus nihil desiperationis occurrat. Omne igitur ut ad promissa regni praemia non dubie perem opus, dilectissimi, in quo studium humanae con-niat, qui ad superiora Dom no comitante se- versationis invisitat, voluntarium requirit OG stinat. fietum. Nam maestimabile est, quantum dissi- Sed deponendum est prius, dilectissimi, scut euitatis acerescat, si hominem voluntas in ma' superius diximus, quicquid humanis corporibus xima rerum necessitate decipiat. Nunquam infelix saeculi erior imposuit: nusor.en pee- ille tene iter ardui montis aggreditur, Cui de
12쪽
speratio dominatur. Quando autem potest mino voce commendat. Sciebat necessar o fieri, ut corpus assuescit labor: nisi voluntas multos dubio corde servire; & aliud ore pro. obtemperet laborantip Respice dc vide, quam mittere, aliud pectorum secreto disponere. eito ad terram resilit, qui equum trepidus a- Vesur uarie βο Ucabo titi. Quamvis parva, exstendit: vel quantis laboret angustiis, qui in- voto olfurentis magna fiunt munera; consu-vitus altum mare naviPturus ingreditur Re- munt vero auctorem stium beneficia, quae conis
rigio Stristiani nominis. in qua vocati sumus. stiterint extorta. Sic denique semiper plangit liberi arbitrii suscepit ollietum. Ad quam si quod erogavit, qui convivium invitus initi.
quis invitus venerit, oneri onus addit, de exu- tuit. Voctauarie sacri cito tuu . Hoc est voluntis antiqua lege corporibus desperatae vitae pon- tario sacrificio. Ut audiori tuo oris mitividus imponit. Inde est quod multos porta scula quotidiana latus ex lubeas, ejus sacrili. mortis recipit: quia perituris semper vitae dis- cium laudis verborum suavitate componas; at- ficultas oecurriti que ad ollicium operis deputati devotus o Necessiarium itaque, ut qui ad libertatis tr sum curras. Audite Prophetam dicentem: Volim. Psal. yis. pervenit, si quid in te est iii fidelitatis, resecet ει toria oris inei fae beneplacita α ι itu. Cum ergo to8. caeleste testimonium studio voluntariae servitu- convenimus ad dici liana. diluetissimi. ante Otis accumulet: ne homo tantis Deo benellaiis
obnoxius, in parvis ossiciis inveniatur infratus. A negligentibiis & imperitis servitium Deo debitum sorte judicetur onerosum, ex hoe quod nullum tempus vacationis excipiat. Ο-mnem hominem Deus, non solum ad libertatem vocavit, sed etiam in summa rerum dignitate constituit. Ipse autem sibi servitium indicit, qui invitus servit: Nam si voluntati se vitium accommodes, non te famulum Dei imvenies esse, sed filium. Nam ita dicit Prophe... t. Voce Domini et Ego ero vobis in visis. erilis vim in filios N filias, di it Dis s m po tem. Conditionis nostrae, dile istissimi, talis est
servitus, ut laudemus semper Domnum n
strum in operibus suis. 6c extollamus cum inelaritate majestatis suae voce continua. Quid autem praeter hoc humanum indiget invisibilis, incomprehens bilis, inaestimabilis gloriae potinctas; aut in quo corporale requirat ossicium cui chorus obsequitur Angelorum Illa est servitus intolerabilis, quam indicit tyrannicae , hoe est diabolicae dominationis superbia, impiae eaptivitatis injuria. M ossicium vero non ad servit,um pertinet voluntarie superiori porsonae cxli Lbere famulatum. Audite ibophetam dicentem: s3, nolinuamis sacri calo tibi, D .i .e. D scite quam tum distet inter addictam di voluntariam serUau tem: Nunquam potest fieri iit sine ollcnsa diem transgat, quem negligentia aduietae servitutis accusat. Qui ex voto Domino suo paret, aemquirit gratiam: invitus, accumulavit injuriam, δειεm M. ita Propheta dicente : Maledictus M, qui facit
in opera D ini negligmaer. Si consideret unus
hisque vestrum adhibitae libertatis, quam Christus noster fidelibus populis per regenerationem vitalis lavacri & Spiritus saneti effusonem concessit, intelliget non otiose Domino serviendum; cui quamvis quidlibet quotidie honoris aut muneris exhibeamus, nuuqu mtamen persiolvimus quod debemus. Quando autem est, ut ille perso vat debitum, quem Onstat vicario poenae munere comparatum, nisi sorte pro amore redemptionis se statis sententia aut mortis aut damnationis excipiat
Sed dum ista sortissimis quibusque proveni unt, nos, vel quod solum potiumus, Chri ito
nostro quotidie gratiarum hostias immoletinis: ut si alios commendant virtutum merita, nobis saltem locum Fatiae faciant voluntariae surrui, tutis ossicia. Exoneremus ante omnia corda nostra impia contagione, ut fructus possimus nutrire justitiae: debet enim ex integro terrinnis actibus abrenuneiare, qui vult caelestibus mandatis satis iacere. Nam sicut homo nunquam invitus hene servit: ita nec occupatus ne commendata custodit. Vol rarae DerigLEM Non sine causa Propheta hac se Domnia secreta pectoris nostri fides veritatis auxilio munita possideat, ut enim purum de immaculatum Deus diligit, non saliuate Obles sum, non perjuriis Occurarum, non fiet una, non dubium, lenitatis enim perseetae linc lunt indicia, aut sanetitat:s amor, aut lludia disciplinae; hoc est immaculatam holuam sacri liciis exhibbere , tota Domino ii deliter mente servisse. Servitii autem noliri h ec est ratio. ut hencseia Christi notiri sim per recolas: de in quo roligiosae fidei labore profeceriri, auctori tuae libertatis aclligites. Inter omnia custodias priae cepta justitiae, uni Deo servias, Trinitatis tamen honore servato. Unam fidem, unum baptisina credas. Patris, ac Filii, vel Spiritus sancti unam claritatis confitearis cssentiam. Nec divisa voluntate cujusquam aut praecedem re, aut regnare personam; sed Patrem dc Filium, & Spiritum sanetum uniud potestatis, uni. us credas esse virtutis. Ita igitur fiet, ut illud arduum dc angustum iter in aeternum victurus
exsuperes: atque ea quae justis laboribus in caelesti patria promissa sunt, non dubie consequaris, si per hos disciplinae gradus excurrari devitae tuae tempora sub hae vivendi Iesu disFo
CI homo obnoxius beneficiis. dilectissimi, promissioni suae satissaeeret, & studio devotionis implendae fidem placitis exhibere , neminem unquam repetitio debiti ingrata confunderet: nec est et cuiquam imputandi loeus, si mox promissi muneris votum sequereti ircii ctus. Sed inde est quod interdum amicitiarum fides laesa suspirat ; quia necesse est aliquoties homini aut redhibitionis increpare mi ram, aut debitoris exprobrare perfidiam. Inimicitias enim dixisse est promissa denegase; quia ad litem pertinet, si quid aut hie invitus reJdit, aut ille per moras Exacerbatus exigit. Au.
distis Prophetam dicentem: Sie Villam
tuo, Deus in Iactium fac usi, in reddetin vota mea .le ν
die in diem. Initium est, dilectissimi, quid beneficia gratiae capiant, si ante diem creditori msuum debitor solutione pr.Ρveniat. Quicun
que autem comm datam peeuniam ultro reddiderit, sibi reponit. Non dissicile enim homo. cum opus fuerit, quotlibet impetrat. fisceneratori suo celeri satisfactione respondeat. Ille vero quem persdia arguit, semper creditoris sui januam elausam invenit: ερ quana vis frequenter pulset ac supplieri, tristis de vacuus cum increpatione recedit. Si ergo homo homini mentiendo advorsium se odia excitat;
quanto magis si Deum saltat, de caelestis maje-
13쪽
S. VALERiANI CEM ELIEN sis HOMILIA IV. statis Dominum lubrio promissione decipiat Ideo haec proposuimus, dilestissim, quia solent
aliquanti imminentibus periculis ita animorum
vota componere, ut accedente tempore obluvistantur se aliquid Domino promisisse. Hie hostiam corporis sui offert: ille pumitentiae
lacrymas repromittit. Alius in amore Ecclosiarum, alius in honore Sanctorum voti reus extititi Sed ista tam facile est promittere, quam negare, eirea quos tamdiu durat spes devotioni, implendar, quamdiu dolor sentitur in capite. Ita paulatim consuescit promissa denegare. postquam mortem eaeperit non timere. Et miramur quare aliquoties Dominus undantibus lae mis tam tarde respondeat, nec ex
audiat supplieantium voces justis doloribus servientes Miramur quare non sollicito agricola laetior se solito cultura componat quare non saecundo cespite multipIex spica parturiat pquare non pingues oleae exhibeant pretiosa commercia ν quare non plenis torcularibus sudet copiosa Vindemia I Nemo die terrae imputet, nemo intemperiem .aeris accuset; manus arida nihil colligit: aut si collegerit, mox amittit. Infruetuon apricolae semper vacua de otiosa sunt horrea: Nam & inde descendit, ouod aliquoties non invenit medicina quosianet. Difficile est ut medicus manum fideliter accommodet, quem frequenter languentis promissio vana destituit. Ecce hic filii sui in. firmitate sust irat, &Sanctorum januas die noctuque precibus inquietat. Haee mariti, ille uxoris suae valetudine amictus secretum pectoris sui pulsat, & sebili oratione auxilium caelestis miserationis implorat, se suumque munus Deo offerens. Sed ita succedentibus votis
videmus aliquoties universa subito animum ex. cdere, ut aestimes miseros oblivionis magis
bibisse poculum, non salutis. Ita non semper sallacibus votis sutura respondentiquando autem est ut beneficium inveniat, qui oebitum non reportat Non potest fieri ne aliquando suae perfidiae poenas luat, qui inanibus verbis patientiam judicis frequenter illuserit. Inde est quod otiosis Dei auribus hominum preces evanescunt, nee habet effectum interemo laetamarum: quia dissicile est ut exaudiantur, qui Deo suo frequenter vana promissione blandiuntur: Beati apud quos manet fides placiti, dc nullum studium mentiem di. Melius et profecto non promittere, quam promissa fraudare; ubi quamvis homo inhumanitatis notetur culpa, nulla tamen subdolae circumventionis gravatur injuria. Recurrite denique ad actus Apostolorum, & invenietis ad damnum animae pertinere promissi fidem frangere. Legimus igitur Ananiam & Saphiram uxorem tuam vendito patrimonio suo partem dispensandae pecuniae ad Apostolos detulisse, partem domi reconditam reservasse, qui- Actoris bus ait Sanctus Petrus: Implevit, Amia, imp ι tas ore vestirinn mentiri Spiritui Dicto, eum esses fundus in infra pauelare, non hominisu mentiti estis, sed Deo. Ita dum operantur fraudem, mereati simi mortem: & dum cupiditati servia uni, aetema munera perdiderunt. Ecce dicit
En iis Propheta: Vota mea Dpmmo reddam in atriis
38. domus Dominu. obligatus legitima debiti est sine dubio pactione, qui convincitur Domino aliquid promissille; cui audem redditurum se loquitur, necessario debitum confitetur. Tanis diu enim juris tui est patrimonium tuum quamdiu chirographi isde alteri non fuerit obligatum. In omni itaque placito, sive quod mucitia obtulcrit, sive quod voluntas adscripserit, non lentanda redhibitio: Nam omnis o lati muneris gratia perit, ubi musa repetiti nis incumbit. Ita nihil votis suis praestiterit, cui ecesse est invito reddere quod promisit.
Nam legimus in Salomone: Si voveris Cotum Dem. 23. Domino tuo, m moram feceris reddere crust, quo a rens enim quaret illud D dia tuus a te: N erma Eectes 5. in peccarum qua egrediuntuν per labia tua, gi res rideris illud.
Ergo, dilestissimi, moneo ut quicumque se
Domino votum promisisse novit, statim reddat. certe qui Q lvendo non sussieit, non prinmittat. Non hie ut aliquanti putant, inhumanitatis vitia exaggeramus: sed de fide diebmus, quam videmus apud aliquantos pericli, tari pestilentia vanitatis. Nam multi sunt, quod pejus est, qui subtracto libertatis suae pretio, non integram pecuniam, hoc est semiplenam religionis fidem ad Dominum detulerunt. Audite Prophetam die temr Vo e-reddite imo vesta munera. Vovete; his dat consilium i a. conversionis. Reddite: ab istis debitum promissae repetit sanctitatis. Parum autem ille habet de religione, quem studere vides saeculo, & plus praesenti vitae favere, quam aede
nae gloriae. Tune probas nihil te Domino de tua oblatione fraudata, si justitiae partes e la' integritatem diligas, lanaetatem quam prinmisisti. exhibeas. Debet autem expavescere
Ananiae vel uxoris ejus exitium, qui intelligit se Domino suisse mentitum. Vovete & r dite Deo vestro munera. In hoc loco causam munificentiae non importune prosequitur, quia testimoniis competientibus admonemur. Si quidem initii tuosis hominibus adquiescamus, ut ista vox assectum indicet postulantis. Nun-
uid a te Deus ideo aliquid requirit, quia illiesit quid autem non et, qui totum possidet 7 ciunquid quia in tribulationibus tuis
promittis aurum, aut in doloribus polliceris argentum, Dei usibus necessarium est aut ideo aliquis pretiolas lapides, aut vestes offert, quia his Deus indiset y Ob hoc a te tuum munus quaeritur, ut ipse sulgeas tuo auro, ipse tuo nitera argento. ipse tuis gemmis orneris, ipse tuo serico vestiaris. Tuis donis tuam vult Dominus animam componi, quam videt aut superbiae, aut nequitiae, aut avaritiae, aut hixinrita vitio depravatam: Vovete dc reddite Domino Deo vestro munera.
Sed di eis sorte: Non indiget Deus nostro munere: Non quidem munere indiget: sed is elum requirit, quem propter re ptionem
animae tuae misericordiae deputavit: Nam printer illam hostiam eo oris tui, quam in o ptam & inviolatam altaribus convenit exhibere, nee non exigit vocis ossicia, quae nostro debemus artifici: hoe est apud Dominum a
ceptabile lacrifieium, ut bonitata & misericordiae studeas, ut justitiae partes foveas, fide imtemerata jugiter Domino placere contendas: ut nudum non invitus vestias, ut inopem non invitus pascas, ut captivos voluntarie redimas, ut in vinculo constitutum memor tuae redemptionis absolvas. Ad haec sorte respondeas:
Quid pauperi saeiam quid filio derelinqdam
Audi Dominum dieentem: γ plus mn iissium aut filiam me, non es me duiras. V, an ' detis ergo nihil praeserendum Deo, nec plu filium cogitandum esse quam Deum. Dicis, quid filio derelinquam p Si cum unum filium habeas, alium tibi desperanti uxoris partus ex. hibeat, nonne utrumque tibi uno successionis. ὀradu
14쪽
S. VALERIANI CEM ELIENs Is HOMILIA U.
gradu pietas paterna commendat; &ut super dinienti locum facias, etiam testamenti juna rescindis Ita haereditatem, cui solet unus inhaereditare, frequenter Vidcmus inter multos numero accrescente susticere.
Qui ergo habet unicum filium, enitet Chrisium sibi natum; atque inter duos, aut tre vel plures ita opes suas dividat, ne chris sucister exhaeredatus abicedat. Quod ii tantum gaudes numero filiorum, moneo ut admitso ad
conlartium haereditatis Redemptore tuo, ita patrimonii tui divisionem temperes, quali audunum minus natum tibi judices, aut unum plus accrevisse gratuleris. Fac ergo locum Christo tuo inter filios sibi dilectos. Quare autem illos non una patrimonii in terra divisio mane- M., quos in Qxlo eadem portio promit se haereditatis expectati Quicunque autem indigentihus, de miseris quae junt vitae necellaria subtraxerit, primogenito δι quidem meliori inter omnes filios portionem iubditam denegavit. Prom im Λudite in hoc loco scripturam dicentem: uina I. pauperi miremur, Dre frateria. Multi lunt, qui miserorum necessitatem ita illudendam putant, ut in dies promittendo deeipiant, & hoe ad illa Vota pertinet, quae superius diximus Obli, ione eontani. Quid juvat disturri miserum, si abundantia stippetit facultauim ρ Ubi fides hominem statim posse benefacere, & eleemosynam procrastinata humanitate dii serre, solam ibi voluntatem intelligis desu sie. Audite ad
iniri. ω. hune locum Palmistam dicentem: Sis Nullum
A norim tuo D s mssctam seculi, is reddam vota
mea de die in di . Nunquid dixit' de anno in annum; sed dixit de die in diem. Omni ergo die operandum nobis est, dilectissimi, debitum autem Deo, & promissum munus non est tem. Pore prolongandum. Nihil sutulo judicio debet, qui quotidie vota persolverit, nec est unde rationem in posterum praestet, qui de die in diem Domino bonorum operum frustum justo labore ditatus obtulerit. Ecee dicit:
lat .as. Quincis 'u feceritis uni ex num iri u illis, nuti μι- . Sive ergo bonum, sive inatum quis se inrit, ad Domini majestatem noverit pertinere, utriusque enim partis retributio hominem exispectat. Unde studendum nobis est misericordiae ac eleemosynis: ne cum Venerit Dominus caeli ac terrae, inter caeteros animae errores pauperum nobis nuditates opponat. dc oculis nostris infelicitates ingerat milerorum. Nemo ergo despiciat nudum, nemo conturbet aspero ore mendicum. Haec est inter omnia placita Deo hostia: hic ordo salutarium sacrificiorum, ut miseris in necessitate subvenias, de ne in infidelitatis notam incidas, compos voti fidem tuae promissionis absolvas.
De Oris Infitensia. Non otiosum est, dilectissimi, quod inter
omnia vicia, quae vitam humanae conditio. nis impugnant, specialiter linguae insolentiam Propheta castigat. Seiubat neee sario amarioris studio aliquoties venena componi, nimia
facilitate laborum frequenter O.lia conipara I.
Et vere, dilectissimi, ita est. Nam inquieta
naturaliter lingua non parvum mortalibi is asesert vitae detrimentum, ut cum belle composita dissipat, aut diu pacata conturbat. Quando autem est, ut se rixa moveat, si se lingua compestat aut quis ibi locus in inimicivorum, ubi cessant venena verborum Nam hoe habet semper lingua malitiosa commercium, ut
lites serat, odia moveat, mortes adquirat: ita in hoc loeo, Salomone dicente: tam a multos Meli. 23. inmurbavit pacem balenter, citruaues desinxit, 35.
domos odit. Falluntur profecto. qui putant nihil esse serio sortius, nihil veneno violemtius, quamvis autem ista in perficiendis moretibus habeant petuliare naturae beneficium,
cedunt tamen in contentione verborum. Nihil enim est tam noxium, aut malitiosum, quod non viribus suis minus sit, s se incitata semel linqua commoverit. Multa sunt quidem humana corporis vitia. & satis gravia . sud I arum possunt consiliis, virtutibusque suis, nisi ieel ribus amentur alienis; sicut est crudelitas, quae impietati servit .& portiis inseri eruenta mortis lege custodit; quid autein sabstas posset, si cupiditas otiola dormiret nam& ipse mortis exitus minor esset, si aut serrum
deficeret, aut venena cessarent. Singulare autem malum est lingua, in qua tantum malitiae robur exultat, ut in perficiendo opere suo sisterius auxilium non requirat.
Cohibenda ergo nobis est, scut Propheta
admonet: ne sorte cum proruperit, aut excitata laedat, aut incitata percutiat. Solet enim non impune r cedere, cum se in verborum procacitate jactaverit: Nam commota flammas evomit, ct cum alteri nocere quaerit, totum in.
trinsecus male conscium pectus incendit. Audite Prophetam dicentem: De muctiloquio es Proin io. fugies peccarum. Facilius, si necesse est, quil, is. het potest serre armatas serro acies, & instrinctas rebus bellicis legiones, quis autem sustine. at labiorum tela infixa pectoribus Facilius m ne dubio recipiunt sanitatem corpora ferro lacerata ; aut quare aliquis tantum gladio occisorum morti crudelitatis pondus imponat, cum
aliquoties minora ibi sint pincula, ubi major est emoris invidia p Dissicilius autem semper
sanatur quicquid extrinsecus collisionis inci ditur. Non dissicile est profecto medico ulcera quamvis tumentia in oeulis posita herbarum beneficio castigata mollire; habet & vis veneni remedium suum: quod haustum quamvis in ultima viscerum sede dominetur, salutaris tamen poeuli unda perquiritur: in tantum ut miretur aliquoties artifex scelerum, superumniente medicina, nihil oris sui ineantationem valuisse, lino vero insanabilis plaga est: quae quamvis leviter percutiat, alta tamen sempermovet pectoris dolore suspiria. Seiebat Diae dubio Propheta quantum malum esset lingua,
cum clamaret: Pone, Domine, custodiam stri in Pul. 14 . Osium circumflameis latus meis, ut non declinci 3- cor meum in verba mea. Si quis ergo est sapiens, ponat custodiam ori suo, & det labia vin. culo taciturnitatis. Sed nee unius tantum
patris studia procacis linguae pulsat invidia. Agendum quidem est huic. ne aliquid injuri
fiam proserat: sed nee minus illis providendum, ut insanientis hommis dicta rationabili Verborum responsione supplodati Magnum autem studium est servandae pacis, si amaritudinem alienae linguae blando prosequaris alloquio ς cito autem iniquorum labia amicus se
mo confundit. Sed quod pejus est, Dellius
invenies, qui aut male semper dicere, aut ibbenter mala velit audire. Nihil est saevius, nuhi I violentius amaris asperisque sermonibus: quorum Vulnera tanto dissicilius curantur,
quanto facilius proseruntur. Ferri spicula purcaelum volantia facile scuti objectione e .
15쪽
s. VALERIANI CEM ELIENgis IIo MILIA V.
tumnis: verborum vero jactus nee revocari
potu i. nec prohiberi: multo enim velociores sagittis sunt. Quae autem ibi propugnacula subveniant, aut quis munitio tam parata sae. currat, ubi emissunt telum pene ante percutit, quam procedit Τ Enumerari non potest, quan iis sit lingua jaculis aeeincta verborum, quibus satis promptum est etiam quae sunt animae s
cretiora percutere. Quamcunque audem aures injuriam suscipiunt, illieo ad cordis stacta irransmittunt: ubi si semel introierit, sine mortis exitu non recedit. Res autem quae nullis medicinae beneficiis indagata excluditur, in perpetuo dolores operatur. Unde castiga: idus est linguae sonus, ne de sacilitate verborum sae
Si respiciamus, dilectissimi, ad omnes quieorporibus dominantur dolores, nihil inveniemus quod non possit aut serro senari, aut blan. da medicaminis consectione molliri. Latere autem neminem potest, quam graves sint lupo. rum morsus. quam periculosum serpentium virus; sed his lacile obsisti pote it aut herbarum
sulco, aut arte medicorum. Verborum Ucro
intolerabile vulnus est; disseile autem sanare potest alius doloris causam, quae semel pectori infixa sedem animae latenter invaserit. Au-Prov. 18. dite Prophetam dicentem: Mors N Dira inma-a . Vere, dilectissime, si ad interiora respicias. & tumorem exasperati cordis diligenter inquiras, invenies verborum vulnera mO
tes Operari. Quid mihi autem aliquis in comparatione malitiosae linguae artificium beneficii inerepet, & noxias poculorum compositioncsaeeuset Excessit illa res omne genus Ueneni, quae non potest nisi morte compelai. Omnis quidem malitia ex eorde descendit; scd liaeeipia, quamvis sit noxia, facile potest tolerari, ii res iniquo nutrita consilio non provocetur in litem; sed aut tacita doleat, aut in suis volutata sedibus conquiescat. Tandiu enim sanari potest iniquarum valetudo cogitationum, quandiu id quod corde concipitur, ore tacito continetur. Uerum ubi semel lingua rotante proruperit; mistra medicum quaerit; sine remedio est enim culpa vcrborum: quia deleti non potest quicquid lacrymarum inserta per aures propagavit injuria. Audite Dominum Tecli χῖ die tem: tacito ori mo Ostia stras, ου verbutuu facito stateram. Ad haec sorte respondeas: Quis possit in tantum oris sui labla continere, ut tacitus diem transeat Non his sententia honestae linguae vinculum taciturnitatis indu
est. Uult plane loqui hominem, sed honesta
proserentem, ae pacifica cogitantem. Multum autem verbis honoris accreseit, si dulcisonos omni cantus nulla mentis amaritudo com
fundati Haec ideo proposuimus, dileetissimi,
quia invenimus multos aliquoties uno atque eodem sermone dulcibus verbis venena mile
re; ει fictis pacies blanditiis litium pugnas introire. Quid istis infelicius, quid perieulosius esse potest, qui sellaeis linguae studio vitae in-sdiantur alienae Quare isti non teli ieiunt ad ml r. illuni propheticum Palmum, qui dicit: Disper. Ou Dinwiis labia digosa Uidetis sub quali maledictione vivit, qui aliud in corde serit, aliud in lingua disponit pBene profecto noverat Dominus caeli ac terrae',
aliquoties malos Sanctorum studia ficta humi litate decipere, qui ore Evangelico dieit: Vὲ-
sint rupi rares. Inextricabile prosccto malum est, dolosa consilia miscere blanditiis. Nolo suspectas munerum suavitates. Quis autem libenter habet aeidos latiees, & trilli herbarum sipore conditos Dissicile igitur potest seri, ut illu cuiauam placere possit, qui simul dulcem di salsam aquam profert. Quando autem est, ut gustus non offendat, D lavo mellis quaecunque amaritudo se misceat 7 Cor ipsum nominis, quamvis sit vivum & sapiens. inte-ΠR Prudentia caret, quod amaritudo sellis insecerit. omnis itaque subdolae mentis com pcstenda sunt vitia: ne dum coeperint aliqua extrinsecus amara confiicere, etiam ea quae sunt in ore nostro dulcia ineipiant displi re. Audite Prophetam dieentem: Pomu D-mne custo diam ori meo. Haee est utilis cultodia oris nostri, ut non satile deelinet cor nostrum in Verba, quaecunque ad expugnanda pacis studia aut turpis sermo profert, aut vilis actus per sonae confingit. Inter confusos autem linguae sonos neminein poenituit tacuisse: Nam vide mus frequenter etiam verborum facta in crimen venire & nimia saei litate verborum amicitiis odia succedere. Quando autem potest fieri, ut homo aut magniloquus, aut malilo quus non habeatur ingratus: Quod tamen vitium si requiras, superabundat in aliquantis staminis: quae sicut non dubitant quae sunt tur. pia dicere, ita nec ea quae sunt pudenda consutinduntur audire. Sed nec nos ista dicimus, ut aliquis semper vocem suam presso ore contibneat, & lcipuae χnum obductis labiis perpetua taciturnitate includat. Ut nimium malos loqui ingratum est, ita inutile est bonos sum per tacere. Cum opus ergo fuerit, prosera mus verba justitiae, sit os nolirum conditum. Sed dieis sorte: Non potest non aliquando respondere pro voratus. Iacendum est plane, tum improbus sermo labia quieta sollicitat: &loquendum, cum os amicum pacis studia commendati ita de Ioqui, dc tacere persectio est. Est autem utriusque partis causa, Verborum tenuisse mensuram. Lla um est tacere: ma gnum est & loqui: sed sapientis est utrumque moderari: Nam aliquoties nimia taciturnitas stultitiae adscribitur . sicut & verborum nimietas ad furorem refertur. De qua re si nostri sententiam requiras arbitrii, jam malo aliquis tacendo stultus, quam nimium loquendo iudi cetur in anus. Loquamur ergo, sed cum timore dc tremore, cogitantes de omnibus verbis rationem esse reddendam: ita ut nihil de com de nostro iniquum exeat, nihil de Ore blasphemum procedat, nihil reii duat in cogitati, inequod laedat: Nam praeter illa quibus auditus ostenditur, quorundam interiorem consticiatiam Propheta cattigat: Labia iii tua, in ore S Psaim. tarde locuti sunt maia. Inter illas ergo insolentis linquae culpas sint cogitationes: Nam quio quid in corde loqueris, Domino confiteris; quia Deus scrutator est eordis. Videte ergoli possit fieri, ut illi occultum aut excusatum possit esse quod clamas, quem non potest latere quod cogitas. Omni itaque studio, diluetissimi, aequali vinculo ora nostra moderemtur. Nihil ingratum lingua proserat, nihil injuriossim improbus sermo eonfingat, nihil subdolum, nihil dulosum in corde nostro sit, nihil asperum, nihil otiosum: Nam Dominus dixitctiam de verbis otiosis rationem esse reddemdam. Quamvis autem aliquis vitam fide muniat, scientia regat, castigatione & sobrietato componeti , nihil est q od in homine placeat,
si in toto corpore sola litigua displiceat.
16쪽
Lia otiosis Herbis. Juotiescunque, dilectissimi, pro studio ne
cessitatis nobis creditae musiam tractavimudisciplimae, dum graviora persequi voluimus, liquanta negleximus; qua licet aliquantis Ubdeantur sacilia, si diligentius requiras, multis criminibus inveniuntur obnoxia. Quibus nun porrigenda manus est, & elaborandum studio
icinae, ut unaquaeque res culpas suae in lirmitatis agnoscat. Currite ergo per singula, si videtur, quae aut poenae serviunt, aut laetitiae blandiuntur: & invenietis non solum in civis conibus regnare noxium virus, sed etiam in exiguis apum venena latere corporibus tamquenter diximus , dilectissimi. ebrietatem &cupiditatem quosdam sontes esse vitiorum, ex quibus quidam torrentes priecipitati peccat rum nascuntur, qui secum maximam partem humani generis in profundum trahunt: cum
hinc ebrietas gulae gurgitem fovet, inde cupiditas surorem improbae pervasionis accendit ἔhaec enim mater est superbiae, illa luxuriae: quarum una salsitatis , altera deformitatis estssicia ; quibus studii est homicidia exercere, adulteria fabricate, amicitiarum sundamenta destruere: eum quodam commercio sue litatis furtivo amori mercedem suggerit Cupiditas. Doeasionem praestat ebrietas. Sed haee, dilectissi- , sicut aliquotiens diximus, parvo poteris labore cohibere, si illa prius, quae peccandi so- mitem praesunt, volueris resecare: nec plane dissicile tibi erit compescere quae sequuntur, si ea quae sunt in capite vitia castipata damnem tur. Cito enim universa eorporis junctura d sciet , si non sit qui ventri improbo pabulum submini ei. Unde ante omnia ebrietatis, si Vecupiditatis castiganda sunt vitia, quae sibi inter metera vindieant principatum: ut illa quae his obsequuntur, suo periclitentur ossicio. Facile est enim quamvis prosundi gurgitis undam siccati, si ortus aquae possit excludi.
Multa quidem, diloctissimi, adhue de his
quae recolimus, memoriae suggeruntur. Sed Juia aliquotiens in earundem castigatione sati mimus disciplinae, nutamus pro commemora tione rerum hodie dicta posse sisseere. Unde ex his, quae praesenti materiae videntur, inserta, interim temperamus, donec illarum partium crimina, quae aliquantis saeilia videntur, uxin Maiis. 11. Audistis, dilectissimi. Fvangelistam dua& Centem de otiosis verbis Domino rationem reddendam. Si respiciatis, dileetissimi, ad haec quae Proposuimus, & illa quae in eastigatione indisciplinatae linguae aliquotiens diximus , intelligintis hane sententiam ad oris in Blentiam pertinere; cujus diti lieet otiosa dicantur. non tumen otiose tractanda sunt. Nemo autem er
dat levem esse eulpam, quam tantor 're caelestis sntentia districtionis impii nat. Hinc denique exscquitur, quieouid fama mentitur. Otiosa sunt enim semper inmictuosia colloquia ficti rumo ris exfosita. Qui autem putandus est odiosus esse sermo , nui ignarus rationis & nri mustalsitatis; cui id studii est. aut ridenda confingere, aut de incertis quas certa sentire 7 mautem hoc genus hominum, quod dum sabu
Dp. t. ir. pascit. Discit cavere mendaeium. Audiantisti Dominum dicentem: in quod remistur, o mo animam. Utios, ve a sunt digurata convitia, stulta satigatione composta, dulcibus. ut aliqui putant, sed multis aceincta plagis , ac mortiferis in luper armata suppliciis : Nam quamvis laetitiam excitent, in odia tamen ste quenter incidunt. Multa sunt. dilectillimi, his smilia, quae sorte non sint praetermittenda,
licet inter omnia verborum vitia videantur extrema. Si verbi gratia hominem susei coloris appellas argenteum, otiosum verbum, injuriam facis; quia si verum dixeris, ae fasti: si salsum detuleris, irrisisti. Cum hominem . Ne staturae & antiquae insantem vocas, nonne injuriam saeis, si veritate suppressa puerili stidio mentiaris Ad contumeliam cnim pertinet, si verbis tuis humano corpori aut aliquid adda , aut detrahas. Sed dicis sorte, satis levia esse ista, ct sacile portanda. Uerum est: Nam talia sunt ista genera vocabulorum. ae s alienistrinibus leves plumas inseras. vel si per totum verticem juventutis primae honore sulgentem, liquentes cineres aut pulverulenti aliquid candoris asperieris non quidem caput Oneras, sed deformas. Similiter & detracta per jocos coma, quamvis nihil operetur doloris, multum tamen exhibet foeditatis.
Cavendum est ergo, dilectissimi, ne sireni.
co sermone alter alterum laedat, & theatrali. hus verbis verecundiam fratri laesae aestimati nis incutiat. Solet igitur nimia oris laeetia e citare motus animorum, & sermo laetitia accinctus reciprocum parare convitium. Sie dent. que seintilla quam is parva flammas evomit,& ex nihilo exorta, magna Dequenter movet incendia. otiosus sermo sitis otioso nutritur auctore. Unde quia theatralium verborum s cimus mentionem, sorte pro studio disci; linae nee illa debeam reticere, quae otiosis vobis emriosas aures capiunt, atque alti pectoris Permia concutiunt, dum pia is modulantibus blam diuntur. Haec sunt illa vitia, quae superius commemoravimus quadam mellis suavitate componi; hoe illud opus, quo diximus admixta dulcedine tristes vulnerum dolores institui. In hoc lom sorte aliquis pro amore diseiplinae imterrogandum putet quae sint istae otiosiae voces, quae injuriam excitent, & periculum audientibus parent. Bene requiris, ne per ignorantiam periclitetur auditus. Invenimus igitur freque,
ter, ita impudicitiae viam muniri, atque ex hoc lamenta adulteriis ministrari: eum hie agili plectro tinnientis citharae sonos expedit, ille docili digito laborantis organi blandimentaeomponit. Isti sunt laquei, quibus famul int, bus inter eaetera vulnera diabolus hominum mortes operatur: Nam quotiescunque dulci voce mulcetur auditus, ad turpe facinus invitatur aspectus. Nemo insidiosis Cantibus er dat, nec ad illa libidinosae vocis incitam in respiciat: quae cum oblectant, seviunt; cum blandiuntur, occidunt. Sic frequenter videmus blandis s bilis aves decipi & hebetes serra in laqueum mortis dulcedine vocis impelli. Similis est, dilectissimi, causa mortalium , quos dulcisoni cantus cura tollicitat. In hoc autem proficiunt varietates vocum, & produdias ne syllabis verba ut homo aut capiatur, aut capiat. Explicari non potest, dilectissimi, quam periculosos laqueos exhibeant mimicae studia voluptatis. Nam si aliquis posset humani pectoris secreta perquirere, inveniret ad sngulos sonos fistulae corda infelicium suspirare. Intelligite ergo. quid inter viros ac mulimres nimium familiaris ac secretus O faciat,
17쪽
quid jundia vicinia, quid jocis mixta colloquia, quid gula deliciis invitata, quid auri lames ad
omne lacinus prostitutionis exposita, si alimnum surorem etiam mutae vocis blandimenta decipiant. Resuriendus est ergo error me Vocis sonus, qui humanis pectoribus dulce. dine sua amaritudinem Deit: & persuasione quadam, melliflui tantus frenuenter mortifera
aegris venena commiscuit. In quo loco primum obturandae aures sunt, opponentes 1
tum fidei: quo Deilius omnis lenocinantis Ucreis exesudatur auditus. Adhibenda etiam di- stiplina, quae oculorum desideria repellat, &tabestantis eordis incitamenta compelcat: Nam, ita docet Evangelista dicens: Si te scandaem
cuiust me eum. Nemo, dilectissimi, in hoe credat hujus sententiae stare rationem, quasi Dominus humanum corpus deformare velit,
uod ad similitudinem suam plasmavit, & ad
peciem suae dignationis instituit. Hoc est
Ios eruere. quae sint in homine turpia reseca. re, & viles actus emendatione compescere: castisatis illecebris truncare luxuriam, & bono conscientiae, manus improbae cupiditatis abstin-dere. Ille autem manus suas incidit, qui in se
infidelitatis tela confregerit, & justo judicio
infidelitatis calamos amputam: Ad salutem igitur animae pertinet, si debilitentur vitia ini, quis actibus enutrita, & radicitus vellatur im.
Piorum aspectus oculorum e quibus cito moditis himulus aequiescit, si haee quae superius m. xi, integra & illaesa permiseris dominari. Sed auo facilius ista operemur, audiendus est chri.
. us, qui dicit: Re inque onmia-tua,
ai. reme. Scio quidem, dilectissimi, quod laborim se suscipiunt ista, qui saeculi aiabus occupamtur, quibus duleis est istius vitae usus. Sed si
diligenter requiras, vanitate plenus, & quin dammodo tenui umbra vestitus, ad tempus mundus obsequitur, & haec, quam videtis, sallax di. vitiarum pompa blanditur. Bene ista noverat m. 1ig. S. Davi qui dicit: AEAEru Dinume, oculos diras, ne videarumin eterru Quae est ista vanitas, nisi
cultus divitiarum, & -ularium studia voluptatum Confirmat hoe in Salomone qui dicit:
dilectissimi, in hujus mundi vanitate confidat, quam videt infirmis stare vestigiis; cujus ditus temporalis atque inanis est, & ornatus fia--, ventoque similis. Talis est autem di rvultus ejus, ac si speciem illius vitis aspicias, quae solstitiali flore composita, promissae stuctumnestit exhibere vindemiae, quae dum nimium parturit, maeulam perpetuae sterilitatis incurrit. Longe alium nobis dilectissimi, aeternae vitae tempus promittit ornatum, si tamen homo Peccatis pauper ineedat. Ille autem ad chri.
hum dives vadit, qui misericordiae fructus coingregat, & stultae studia cupiditatis impugnat. Ille ad emos opulentissimus pergit, qui a se pompam temporariae vanitatis excludit. Ille seeum magnas opes ad paradisum portat, qui onustum vitiis pectus studio religionis exonerat. Illa postremo omnem penuriam m dicitatis evasit,
qui quotidie in corde suo Christi nostri mandata serit, & pervigili fide horrea pectoris
sui seminibus divinae institutionis impleverit. Ita ut ante omnia illius otiosi sermonis compinas libertatem, quae si inter illa religiosae vitae studia mixta consederit, non dubie in examinatione futuri iudieii praeiudieat sanctitati. Q-to autem quae sunt in homine optima revilmscunt, nisi inter caetera quae emendationem audiunt studiose ea quae superius commemorau,
CI respiciamus. dilectissimi, omnes ii tiae gra-
dus, per quos opus religionis instruitur, non invenies, cui non apud Domini' m-tiola servitus loeum comparet dagnitatis. dea haec ipst, quae fides in nobis operatur, quamvis humano labore proficiant, ad Dominum referenda stant. per quem, & in quo, si qua 1unt bene gesta, consistunt, & in posterum quibuΚoue profutura servantur. Unde nemo sapiens Dei beneficia suis virtutibus aestimet applicanda: ne audiat illam Apostoli sententiam dicen.
tis id hales ouod - accepim' - δε occ-ri, aris misi rum ainperis p Scimus quidem, dilectissimi, quod juxta Evangeliorum fidem,
quae heatitudinis promissa commemorat, homi. ni liustitia in coelestibus locum fecit, id est promissionem paradisi, & terram repromissionis, gratia mansuetud nis & humilitatis obtinuit: cordis puritas Christum videre meruit : misericordia consimilem mercedem retributionis acia cepit: paeis jucunditas multis inter Filios Dei locum paravit: poena Sanctorum Victoriae coronam, & eaelestis regni gloriam ex virtutum meritis acquisivit. Sed haec omnia ima atque
eadem Patris, & Filii, & Spiritus sancti m nobis virtus operatur, quae persectionem Iussislahoribus praestat, ac bonae volstata quae n-que sunt optima subministrat. Uyum est saneci pernimium, quod ex illa misericordi sede destendit, in quo sibi quotidie juste Simo
talis homo gloriari: hoe est resectio pauperum,& redemptio raptivorum: si tamen ipsam non aut jactantia dissipet, aut tristitia ingrata contu bet. Audistis Mee Evangelistam dicentem rnie hmeduli Patris mei, possidere mecum regre coelorum pro um votis a e litutio mi desipis miti manducarer Iuris Niruti bibem. mdus eram S vessis in.
Videtis ergo quod si gloriari euiquam opo
tet, non nisi in hoc opere convenit gloriari,
in quo pasci ae vestiri se Dominus praecipit:& in dies samem suam portiuncula panis stacti
postulat saturari. Si vultis ergo, ut non sit in nis nostra gloriatio, primo loco abundantibus eleemosynis lammi Regis redimamus amicitias :& ut nobis pateat eae teste regnum, Omne miserieordiae studium eonvertamus ad Dominum. In cujus amore non otiose aut negligender pamperum tractandae sunt lacrymae: ne ille qui totum orbem latet paseere, ad nostram consus o-nem inter mendicos videatur esurire. Contemplare denique singulorum necessitates, de
nostri erga miseros sollicitudinem salvatorix r& intellises ibi eme Christum nostrum, ubi
abundantiam videris lacrymarum. Nec enim
longe tibi quaerendus est Dominus, si non ssavarus. mpectat nos ecce foris, cum illa Porum turba famulorum. Non enim tibi e randum est oculo, ut dubites circa quem D tissimum opus miserandae erogationis impendas. Ipsum scias esse Christum nostrum, quem vid ris nudum, quem aspexeris caecum, quem ODRnderis claudieantem, quem pannis involutum,
quem videris sordida veste contectum. In hac denique vise, cum a Magis quaereretur, imventus est: dc cum in pnesepi positus jacerae , sub hoe habitu apertis iuesauris munera oblata suscepit. Ad haec reIpondet illa Ev Melica sen.
tentia, quae dicit: Desaurizate istis stes ros in eis, in m tinea corrae , mitie fures emodi
18쪽
S. VALERIANI CEME iunt. Ili sunt illi thesauri, qui caelestibus meritis deputantur, quos nulla res adversa comtaminat: hoc est, saeuitatum per miseros dispensata substantia. Audi itaque primo hi hoe Ioeo eonsilium
meum, quicunque divitiarum abundantia gloriaris. Si times tineam, commenda: si furem me tuis, in naperiore parte commenda: Ecce haia idoneum custodem, qui opes tuas servet tibi in aeternum & in simulum saeculi promt Muth. 6. ras. Addit ad haec: Noliti Gobis Oesiaurizare re 9' sauras in terra. Non ab re est, dileetissimi, Quod admonet Dominus, ne quis thesaurumulum terrae commendet. Frequenter enim vicemus congesta terrae vitio periclitari; dc opes nimium defossis quadam limi tabe eonsumi. Unde utilius judico esse commodare quam abscondere, & faenori magis credere, quam ter. rae deputare. Stultitiae autem genus et , ela sum tenere, quod potest multiplici labore proficere, dc ad usum aeremae vitae fructum exhibere justitiae. Moneo ergo, ne quis in terra a seondat thesaurum suum: hoe est, ne quis terrenis actibus caelestis animae dignitatem deputandam putet. Illius autem thesauros tinea medit. oui vanitati servit, de vitam suam in ludus munus pompa constituit.
Tinea igitur, dilectissimi, vermis est invidiae de avaritiae: qui secreta eordis solus poss- det, solus quae sunt in abditis congesta consumit. Furem vero diabolum o te: qui ut nis operibus insidietur, objecta seruuli pompa blanditur: de ut hominem a consortio regni caelestis excludat, aurum manibus ingerit, argentum oculis Opponit, gemmas collo inserit.
Ita superbiam nutrit, ει desideria carnis stimulo cupiditatis accendit: quae sicut ,eriptura
Tim. 6. dieit: Mergis hominctu in inuritum. Non dubie 9. autem ille paenis exonerat prolandum, qui indis ros suos praemittit ad caelum. Audite quid latui. as. Dominus offerat: V Ie -dicti Patris mei, 34- mera meram remm W-issum Dolis a eo situri G -α E iari ,--is miti manducare: Dici, E-mibi hibere: nudus eram,---
sistis me. Quis dubitet post hane vocem de
hoc saemio cum tota patrimonii sui pompa migraret Stultitiae profecto vanitas est, vitium in electione meritorum, plus mundum eligere, quam eaeleste rvum; magis seculo placere, quam Caristo. Si ouis itaque vult Ioeum in. venire in caelesti sede, non desinat indigent hus necessaria ministrare. Sed sorte dicat albquis. tenues sunt .sacultates meae: non patium tur tantas erogationis expensas. Si tibi aliquis domum praeclaram hujus temporariae possessio. nis offerret, nonne pretio collato undique nummos aggererest dc si sorte saeculi tui pomdus non suffreret, rem tibi neeessariam mutuata pecunia comparares, donec ampliata novo empite possessione gauderes t tam possiesso cita regni caelestis offertur, & quidem pamva pretii mercede taxata; quae possit etiam ab iLIo facile emi, qui solet de paupertate causari. Videamus tamen quid sit, quod a te pretii nomine postillatur, cibus, potus, de vestitus. Ad haee non invenio cui eroeatio non quod diana suppetat. Si requiras, sorte horreis tuis annonae species exuberat, de novas vini cellulas antiqui gustus fama commendat. Quid tibi prodest servare ista, si nestias luerativis stude. re commerciis' sed dicis, pauper sum. Num
bus pretia specieriam pro temporum sterilitate deponis sine causa exiguitatem tuae facultatis accusas. Potes habere quod Uendas: non potes habere quod dones ' Non sine causa di .etum est: Frange esturienei γ' tuum Ad inhumanos puto pertinere istam sententiam:
quorum panes reconditos Ed ineontaminatos let earies exesia consumere. Frange ergo esu-rt ι panem trum, ne pereat. & te a constitio
regni caelestis excludat. Addit ad haec: H d mesticos si miras tui ne despexeris. Qui sunt domi, stici nostri neeessario omnes. qui nobis sunt naseendi lege conjuncti. Quid est quod in s
ciendis eleemosynis non est cujusquam ex pienda persona, nee habendum eleetionis judicium y quia res quae necessitati servit, erogationis ordinem non requirit.
Quid autem tibi est opus quaerere, utrum Christianus an Iudaeus , utrum Haereticus an
Gentilis, utrum Romanus an Barbarus, utrum
liber an servus si ille qui postulat y Ubi im
umbit necessitas, non opus est ut personam dilautias: ne eum ind)gnos misericordia in stas, Dei Filium pariter amittas. Unde autem scire possumus, in qua parte terrarum habitet
Christus Ubique credendus est esse, qui to. tum noscitur l ossidere. sequitur superiora:
Tunc erumpet temporωreum tamen tuum, sa. menea tua ante orientur,'praesit te Iustitia, claruas Dei circumdabit te. Time clama is ad D minum , S D istis exariaiet te. Aitae te
Pente dicet: εια adsum. Et De propter panis particulam, quam plus putas aequires, si majora praestaveris Τ ΛuditeEvangelistam dieentem: Beati misericordes, momisn ipsis niuer latis 313 Deus. Multi quidem gradus sunt misericorditer sed requirendum est, qui potissimum existant. Principatus misericordiae est quidem, lapso m num porrigre, erranti viam salutis ostendet infirmos visitare, in tribulatione posto klatiis inhaerere; sed illa est praecipue ex Elanda misericordia, esurientem pascere, nudum vestire, captivum redimere, ad tempus non habenti necessaria commodare. Invenimus aliquotiens praeterea mi in genera misericordiae, quibus se oleo studia humana commendant: quae cum
nullum exhibeant misericordiae fructum, misericordiae tamen mentiuntur affectiam. De his enim dicit lacobus in epistola suae &frater I c. a. 1 atis soror niadi Me,'in eam Cictu quotidiano, dieat inquis estrum: Be in pace, calefacimini Ssaturamim: non dederitis eis quae necoria si in Uri, init Do is proderis. Quis non ocierit tale genus misericordiae, ubi oris elegantia infirmo pietas otiosa blanditur, di inuue tuoste caelo Iaerymae porriguntur Quid juvat ali num flere naufragium, si negligas corpus expostum aut priaest animum excruciare d Iore alieni vulneris, si denetes poculum i nitatis Non pascunt esurientem blanda colloquia, nec vestiunt alienam nuditatem infrictu sa consilia. Quid juvat lamentis mollibus palpasse mendieum, si non rescias fame morit rumi Quod istud genus est misericordiae, ut hominem velis vivere, & nolis in necessiste se
vare crudelis est profecto pietas , quae scit dolere miseris, & niscit subvenire perituris. Quid amplitis quaeritis, dilectissimi, pro er gatione st,cti panis etiams non fuitat vobis caelestis mani portio repromissa. sumere moratoribus de et illa sententia, quae mortalibus spem suturae salutis, & laetitiam perpetuae detulit se ritatis. Nam si respiciatis ud vestri
19쪽
laboris fruinis ,&caelestis indulgentiaua pietatis, dantis, non accipientis fructus quaeruntur multo plus reeipitis quam datis. Ecce propa- Non interest cui petenti eroges, non enim re-stu pauperis in Evangeliis caeloriam vobis re- quirit Dominus, utrum mereatur ille qui pO-gnum promittitur: pro erogatione fracti pani, stulat, sed quaerit quantum praestet qui donat. oc hoipitii receptaculo, vel nudati eorporis Audite ad hunc locum Apostolum dicentem: vestimento , opem suam vobis in oeantibus in s inat, 'ce ymetes. Profecto nobis a. r. per Prophetas Dominus pollicetur: in Psalmis praeuamus, quotienscunque miseris subveni- ε. justitia miserieordiae vestrae in taeulum saeculi mus et Iutrum nostrum est nostrarum erogatio collocatur. Si comparemus terrenis caelestia, facultatum. Nam si resipietas ad spem suturae reu, sitis parvo conitat res tam pretiosa commedi butionis, faenori traditur, quicquid esurienti. cio ; aut quanta pars est eleemosynae vestrae bus ministrariar, ita dicente Propheta: Bevius Pist. o. i. ad illa quae videtur mortalibus Dominus prae- ιγ intelligu-ου pauperem: m die mala stitillat Ecce nos damus terrena, ille eelestia: liberatis eum με. . His omnibus fidejussor His omnibus fidejussor a nobis temporanea osteruntur, ille sempete est Christias, qui dicit: 'ο votis in crauim Ninh. q. na largitur. Vultis scire quantum distent a reddam. Insiler & vita aeterna promit- a9. luitibus donis vestri census In eompara- titur: impietati & avaritiae judicii districtiotione benesteiorum, non est cadem ratio, divi- reservatur, ita Evangelista dicente: Cum Manli et tias accipere perpetuas, dc dare quae erant nerit filius bominis in ninestate sua , maies si . peritura. Ante omnia illis laen mis consulen- Angeli cinn eo, tune segmahit omnes ais inrelam, dum est, quas nuper suror cruenta: hostilita. oves a dextris ,'Medos a seris: dicens illis pii atis indixit. Nee enim deest in quo se opere dextris sml: Vmu Mi meti possidere mecum regnum bona uoluntas exerceat: Nam quod pejus est, ea.o n. Eurivi , dedistis risi manducarer multos videmus de sua, suorumque rodetn--S dedisse miti biotare: b pes er ,-cotiptione λllieitost quibus manus porrigenda sistis me : motus eram, vestistis me. Diectest. Sed dicis: pauper sum, nec nos quem- illis qui a sinistris sunt: Reeei ea me adicti quam suademus dare quod non habet; sed cu- in ignem aeternum. Uurivi. non is ripis mihi jus lacultas tam tenuis est, ut non possit redi- manducare, stilo, F sed uis mihi hibere. mere raptivum , saltem illud quod est Miui' An Hσmi D mmo AO In m addat ad pretium : ut ves parvo num. cogitemuβ ergo, dilectissimi, & provide mo videatur satisfecisse mandato. nnsetatis Inveniat. NAm sicut in palicundis, vestiendisque pau- I Λ Uri 3 peribus Placatur Dominus, ita laeditur in contari . At Il o Viit. temptu miserorum: cui tanta est cura infeli-Item is Misericordia eium , ut sibi datum judicet, quicquid in
pum aut vestit, aut reficit. Audite Salom M Ultae musae, dilectissimi, ex Evangeliea l. nem dicentem: Hi, bene fac tecum: emclade mctione venientes in diversam partem ani- eleemo'nam in sim pauperis. Quisquis ergo utimum trahunt, quas si voluerimus sub unius litatibus suis consulere desderat, non invitus materiae propositione disponere . necesse est pauperem pascat. Non deest autem in quo qu ut causa musae impediat, alterius negotii intel- tidie possis lucrum facere, si ad necessitatem reis Iectum alter exeludat Quando autem potest fieri, ut non confusione multarum rcrum aut dicet a- tumo he me peccara purgantur. me hie tatis, aut audientis impediatur inget ium: Inter jejunis saucibus pastum requirit: ille miser, ,. caetera ergo, dilectissimi, quibus pro meritis hile vestimentum deesse sibi in nuditate te. suis beatitudinis gratiam Evangelista commin statur. Satis crudelis est de nimium durus, morat fuisse collatam. interim causam miser, quem non tangit dolor, cum partem corpo- cordiae apud vos putavimus exponendam, quae ris sui aut debilitas, aut nuditas, aut paupertas quotidiani operis fructum requirit; caetera tem- stimulat. Parum profecto sibi prospicit, qui non poribus suis, cum usus fuerit, exsequemur: eausae alienae ne talis intendit. Nil tibi prosiant ut unaquaeque res cum propriis viribus fixa divitiae tuae, si divitiarum beneficiis non utaris: i constiterit, alterius causae materiam non re- Nam pars mendicitatis est, congestam secreto p s. quirat. Ecce dicit Dominus: Bessi misericor- euniam possidere. Nesns quod non recipit . des, quo nam ipsis misere Mur Deus. Miror si post fructum quicunque non seminat p juxta illam hane vocem dubitet aliquis nummum suum ex- sententiam, quam stuperius commemoravimus: pendere, cum viderit justis lucra remondere qui petrae fleminas , parce mmty Haec est igitur a. t. q.Cheneficii. Quid autem prodest congestam auri exercendae culturae ratio, ut quanto plus h massam saeculo custodire, cum possis quotidie mo seminum terrae commenda tanto suturis& bene sacere, & expensae foenus pecuniae re- messibus spes major accrescat. Qui non s portare p Beati m sericordes, quoniam ipsis mistere- minat . Otiosis manibus alios metentes s Deus. Gaudete, dii bissimi, & semii ctat: Nam qui inter caeteros agricolas plus donate, atque indubitanter expendite. Quis laboraverit, plus reponet. Quando autem autem non certatim opes suas larga per mise- potest fieri , ut horrea sua vacua respiciat, ros erogatione dispenset, eum multiplices Du- qui semina multiplicato jugiter sulco terrae ctus, & duplieia dona se intelligat recepturum p eommiserit Quid tibi prodest congestis in. Eere denique beatos illos Dominus in hae vita cubare divitiis, si de his nullum lucrum ea judicavit, quibus in futuro misericordiam re- pias p Uidemus denique frequenter invetera. promisit. Audite in alio loco Dominum di- tam magum massam vetustate consumi, & v,
αε.3α centem: omni petosi te tritae. Non est otio- tiata temporibus vina nullis in posterum usi
sum . dilectissimi, quod omnibus petontibus bus profutura jamri. Illud solum aliquotiens eleemosynam Dominus dare jubet. Sciebat Domino magis intestigimus prosuisse, quod
necessario aliquotiens inter malos etiam honos renovandi gratia solet agrimia indigentibusta 'ore: atque ideo bonos, malosque commi- commodare. Quicquid autem avaritia se sevit, ne cum indignos erogatio nimium cauta vaverit, aut aetas nimia decipit, aut vetustas praeteriret. etiam dignus misericordia indona- ingrata consumit, aut tinea damnosa corrum.
tus abstederet. Nulla est discretio postulam pit. Hoc solum sibi homo reponit, quiequidiis; nec est necessitas exploranda pauperis: causa nuserationis expet. deriti diam ita d, spicias paupertatis alienae. Nam dicit Scriptura: Reem a-fide peccara purgamur. Ecce hie .
20쪽
IMatth. 6. eit Dominiue Thesi mare vobis tia uror in caelo, - tinea coli imat, me fures s obiura furantur. Provideamus ergo, dilectillimi, ne saeuitates nostras vermis amiridiae exterminet. Praemitta.
inus illuc opes nostras, ubi nullus fur inruar, nullus insidiator incendat. commendemu di, alias noltras Domino dicenti: Nisaee et si is tu uria: re thesar ros in tetra. Quisquis enim facultates suas in opere Dei fideliter erogavcrit, in parte caeli reconditas ac repostas sul, jullo iid uis re eustodit. Nemo sapiens ad hujus saeculi or . namenta respiciat; quae dum temporaliter vo-Iuntatibus hominum serviunt, animis postidentis illudunt. Duo sis ne genera diuitiarum. Unum quod suadet ad mortem : aliud quod dueit ad vitam. Divitiae mortis sunt, incuba re lMultatibus alienis, & coacer alam pecuniam infelicium lacrymis eomparatam, in diem adnumerare saeculi haereditatibus pro suturam. Illae integeae&incorruptae divitiae, quibus animae redimuntur, quibus peccata purgantur. Illius divitiae aeceptabiles Deo simi, cujus largitate pauper alitur, nudus vestitur, captivus redimitur, vin us absolvitur, caelestis runt haereditas comparatur. Nolo illas divitias, quae quotidie augmento suo famem saciunt: &in posterum dignitatis suae itore niteat , ama
tores suos esurire patiuntur. Recurramus denique ad Seripturas, de intelligetis in comparatione divitiarum sub meliore sorte stare pauperiem. In castigatione enim avaritiae, Dominus quendam dio item apud inferos Abrahae patri nostro ita supplieaste adsignat, ut mendi- cum Laetarum in sublimiori loco res lentem mitteret, qui restigeraret os ejus, & aestitantiasti labia restingueret. Cui ita traditur suillhisa. t 6. 1 ponsum, Hii, recordare quia recepissi Mis invita tua, E Metariis similiteτ mala: nunc aruem hic consiolatur, tu vero erucraris. Videtis quod quindam viees studia bonorum ae malorum hominum manent: quas studio misericordiae con-Venit praeveniri; ne in Mosae divitiae adversum se ultrices criminum flammas accendant. Paremus itaque nobis, dilectissimi, apud Dominum locum gratiae, & viam vitae nostremunificentia & largitate muniamus. Astectuum nostrorum labem apud Dominum praemida satisfactione purgemus, respicientes ad illam Par. Ias. propheticam sententiam, quae dicit: sed sem s. rum in lacomis, in gaudio metent. Si quis ergo eonseientiam suam diligenter interrogat, non otiosis auribus illa suscipienda putet. Non enim poteris in illa die suturi iudicii aliter imvenire restigerium, nisi vulnera tua aut cur Veris resectione pauperum, aut laveris inundatione lacrymarum. Prosulius autem ipsi seis, & saeuitates vestras stentibus erogate: ut suturis temporibus inter caeteros gaudia me. tentes fructus misericordiae colligatis.
Motiescianque, dilectissimi, charitatem v stram pro studio religionis admonere Opus est, toties nobis illa sententia Evangelieae le-etionis oceurrit, quae in futuro Iudicio inter bonos malosque diicernit. uuam si quis neglexerit, lacrymas mctet: si quis excolueri abundantissimos laetitiae seuectus acquiret, ita E-
los qui a si auris Iung: Reedifice a me male in ignem aternum. Ninivi, N - dedi s inium ducet scivi, nis dedissis mih1 bisere. Quicunque ergo, dilectissimi, vestrum ad illud caelestis regni conse ritum venire desiderat, primo loco paupertati manum Porrὲgat, nec alienae lacrymas otiose respiciat: quia unumquemque sve honi operis, sue mali lcnten. tia retributionis experit: ita Domino dicente : Pracunque semiraM erit iam' illa metet. In Gal. c. 2. ter caetera ergo, dileetissimi, quibus religiosae
vitae studio opera adponimus, non prater mittamus necessitatem pauperum, ne perdamus infelicium commercia lacrymalum. In hoc enim stat apud Dominum ratio pecuniae per miseros dispensata. ut quanto plus homo erogat. tant foenoris plus reponat. Sic multis luminibus multa parturiunt, ae multis parturientibus multiplicata eoii iurgunt. Audite de hoc quo-
que Dominum dicentem: porta semitis, si parce F metet. Si ergo videtis, quod qui parum serit parum metet; ita & qui parum erogaverit parum recipiet: qui nihil sent, nihil reponit: ita fit ut qui parum recondit, invitus saepe jejunet. Quando autem potest fieri,
ut homo horrea sua plena magnis frugibus vi- deat, qui nihil seminis terrae commendit Si vultis ergo ut fructus laetitiae eo ligamus. largius in lacrymis seminemus: parce sevrianas, parce F mciet. Invenimus frequenter hominum, qui cum esurienti semel eleemos amdederit, mandatum se persolvisse credit. Non igitur deficientes same artus unius diei pastu resecisse sufficiet: sne caula autem una d.e honus est, qui altera deseendit in ias. Nam praecedentis misericordiae benelicium perdidit, qui putat esurienti semel suficere quod dona vit. Ille autem ad Dominum intcgrcis mi: eordiae Ductus praemittit, a quo pauper nunquam tristis abscedit. Jugi medieamine mpus est :ii edico ut gemitus alieni doloris exeludat: quia infirmitas quae in diem crescit, medicinam in diem requirit. Sed nee mi
nore cura nobis providendum est, ut abundantibus eleemosynis curemus, si quid in nobis cruentum, si quid est sordidum. Non enim statim sanantur vulnera, quae semel laveris. Saepe excisi corporis medicina repetenda est. Si vultis itaque, dilectissimi, ut dies vitae nostrae
nulla avaritiae culpa contaminet; non claudamus aures nostras ad clamorem infelicium, nec
avertamus oculos nostros a nuditate mi ero-
Nim. Nemo autem sibi putet riniare, quod pauperibus doraverit: Nam sicut mendicitas inhumanitatem sequitur, ita opulentia humanitatis studio comparatur, ita Propheta di- P v. die.
cente: didas pauperitus, ni ιam egelu; pti υ, a I. avertu faciem suam, in maximia Fntaria nil. Ε ce aures vestras clamor esurientis increpat, &jejunis saucii iis januam tuam sonus vocis de ficientis accusat. Quare tibi non occurrit illa 4 sententia: Belarvs qtre ine si is si per egemnii S 'par perem: in die mala liberalis eum Douiiuus p Satis illum negotiatorem eontiat stultum, qui r conditum sacculo tenet nummum. du quo inde potest habere commercium. Sed quod p jus est, avaritiae multa consentiunt. Hic nomisereatur pauperi, obstrepit vocum postulan- . tium conturbatione sermonum: ille ne audia
aliud audisse simulat. Satis misera est ista vivendi conditio, ut homo dum studet avaritiae. auribus His gravitatem conetur imponere. Respice ad illam sententiam quae dicit: QP V. eq. pauperi inseretur, Dessaeneras. Quare ergo du-