장음표시 사용
301쪽
1 18 Dg MENfIs's ATTICI s.' Ventum iam est ad Nouembrem, cui a Ga-. nimirum quod cum singulis aliis videretur suum locum adsignasse, hic unus de duodecim restans huc compete' ret,caeteris locis occupatis. Id Gazae argumentum quam sit validum , non disputo. Valeret quidem,si constaret c to, ea mensi'm nomina d odecim mensibus , singula singulis quadrare : neque ullum ex mensibus fuisse binominem,aliumque aliquem contra praeteritum.
Ego Gazae sententia in medio relim , quid alij senserint obiter indicabo. Anthesteria in honorem Bacchi acta satis ex Grςcis commentatoribus manifestum est.Neque hic de iis dis
puto, multo minus de etymo. nam ex eo velle
aliquid certi colligere lubricum est. Reprelie dit enim Gaza Philostratum, quod vernum hunc mensem scribens a floribus ms, florere est) vocem effictam senserit : & ipse hybernum haud minus commode inde exponi posse ait, quasi floribus priuantem, et, γυῖ ut facile intelligi possit, si et
mon debeat pro argumento ordinandorum mensium recipi, de nullius loco satis nobis c5stitutum. Didas & alij octauum esse mensena Atticum annotauerunt. Ita non quidem Ninuember erit, sed Ianuarius: idem scilicet cum
Gamelione. Sane Plutarchus in Sylla de Athes
302쪽
DE MENfisus AT Ticis et Dis captis scribens, factum id asserit Martiis Calendis, quae maxime dies novilunio , id est princ pio Anthesterionis,respondeat. Cui adstipulatur Appianus Alexa irinus,aequalis prope eius, & dolius admodum bonus. scriptor. Is libro bellorum Cluilium a. de caede C. Iulii Caesaris verba faciens, haec ad extremum ha
ρπις ιυς καλῶ ν έδῶς Μαρποις , μοι . λι- μ σου. Duae postremae voces in libro impresta desunt, sed leguntur in manu scripto Augustanae Bibliochecae codice. Si , inquit, Cuius Iulim Caesar obiit idibus tracartiis, circadium nempe Antheserionis. Haec si recte ab iis dicta sint, ut quidem consentaneum puto, Ninu imbris porro Graecum nomen quaeramus portet aliud. Apud Macrobium quoque I. Saturn .cap. I 2.inter vernos menses Anthesterion
ponitur qui sit Aprilis,& a floribus tum se exerentibus dicatur. Haec igitur ita sunt controuersa. Restat adhuc unus scrupulus. Plutarchusin fine Arati, Anthesterionem cum Daesio eundem facit. Idemque Alexandrum magnum vita excessisse sub finem Daesse docet. EGgo si recte virum que svi non dubito) scripsit Plutarchus, non recte faciunt, qui in Iuniurn mensem obitum Alexandri rejiciunt, eis quod Suid Δια-niensem Iunium exponat. Dod
303쪽
ago DE MENfInvs AT tricis si omnino Macedonum Daesius , est Iunius: malo tamen Plutarchum sequi, & Daesium S, cyonorum ab eo diuersum putare. Postremus in Gazae serie est , quasi Neptunum diceres. Hic Posideon Suidae D cember est,ueluti & Gazae. Plutarchus in C sare, cum quidem selstitium hybernum ei tribuit, Ianuarium interpretatur. qua in re nihil inest absurdi, quum olim Glitium id in finem Decembris inciderit. Haec demensium nominibus volui paucis commemorare. Nam quae alia sunt nomina, ut Bucatu ,Artemisj, Chyac, Thoth, Pharmuthi, hoc loco persequi no statui.
304쪽
305쪽
306쪽
ad solis, non ad lunae congres sum aequinoctio verno propὶn quiorem, in anni exordio constituendo respexerunt: ita &Graeci Athenienses annum ab ea synodo, quae solstitio aestiuo quam proxima fieret, auspicati, menses quoque duodecim, dierum tricenum & uno pauciorum, alternata dispositione, secudum lunae motum aequalem, haud secus atque illi,obseruarunt. Vnde communium a 'ru conflati dies trecenteni quinquageni quaterni, tertio ut plurimum anno mensem,Herodoto teste, relinquebantiaonidest intercalarem: qui duodenis illis adie-
307쪽
64 DE GRAEco R. ET AT GNrgvs ctus,annum rarito esceret longiorem, quo vi delicet exacta Enneadecaeteride Metonica, selis ac lunae coniunctiones ad eosdem dies reuersae,principium anni non longe adii odum priori suo loco recedere paterentur. Veruntamen aliam intercalandi rationem Graecis olim in usu fuisse, Macrobius in lib. primo Saturnaliorum tradit, hoc modo: Cum, inquit, Romani
ex diributione Pom ij ad lunae cursim, sicut
Graeci , annum proprium coa putarent , necessari est intercalarem mensem instituerunt, more Graecorum. Om se aec cis manimaduerterent temeres trecentis quinquaginta quatuor diebus ordi-inasse annum: quoniam asearet dolis cursu, qui trecentis sexaginta quinque die τ erquadrante
- azodiacum conficit deesse anno uo dies et,decim est quadrantem: intercalaresstatuta ratione comme ti sunt, ut OArauo quoque anno nonaginta dies , ex quibus treis menses tricenίm dierum composue uni mercalarent. Id aeri fecerunt,quo territve oseum atque diffrile, omnibus amisias undecim:. dies se quadrantem intercalare. Itas malueruo hunc numerum octies Multiplicare or nonaginta Mes, qui nasiuntur, si quadrans cum diebui unde cim octies componatinisserere,in treis menses ratdiximus,distribuendos. Hare ille. Solimis idem' plane refert his verbis : Graecis His is is vis
308쪽
multiplicatos, in annum nonum reseruabant ut contractus nonage'arius numerina' menses treis, per tricenos dies cinderetur: qui nono anno resi,
tuti , ef iebant dies quadringentos quadraginta
quatuor quos εμί - μους ἡ ) qcάλλοντας nomini. mant. Hucusque Solinus. Nos autem octoetericam hanc intercalandi rationem, antiquiori-
'bus illis tribuendam putemus Graecis , quibus nondum aliqua percepta fuit Enneadecaeteridis demonstrata regula : cuius primum fuisse authorem Leostratum Tenedium,eumque sic'cutos plureis alios, qui suas etiam Octoeteri.
das, saltem intercalandi paulo diuersa pr scrupta lege, similiter ediderint, scriptis nonnulli
monumetis prodidere. Nec desunt,qui Eudo- xum Gnidium ex Egyptiorum disciplina,Pl tonis tempore, lunς motum ad Octoeterideri redactum, Qtis ann uae conuersioni denuo co-ciliasse contendunt.Quod tamen ut minus v risimile iudicem,Hemotus iacit: siquidem is tertio quoq; anno Grςcos intercalarem memsem temporis gratia fecisse, vel ante Eudoxum tradidit. Aliam praeterea rationem intercal indi, viginti duorum quotannis dierum,Numam a Gr cis mutuatum, Gaza refert: de qua me quidem nihil apud Gx cos legere memini,nisi fortasse rudiores aliquando Gricos ante Solo
vis de Thaletu Milesii tempora, nondum ulla. neque
309쪽
ά cc DE GRAEcon. Er AiHEkIENS.neque Octoeteridis,neque Enneadecaeteridis deprehensa norma, crassioribus intercalandi praeceptis usos arbitremur. Non enim magnorum mpdo annorum, quos pro vario lunae mo- tu,solis motui coaptando,diuersi authores, Eschylus Atheniensium dux , Solon legislator, Leostratus, Harpalus, Nautelis, MenestratVs, . Doxitheus,Meton, Philolaus, OenopidesChuius, Democritus, Heraclitus, Eudoxus , Calip- .pus, Hipparchuso Iosephus, & similes, diuersis
temporibus protulere: si & vertentium , qui partim ex horum,quos iani diximus,partimueroThaletis, Aphrodi, Ptolemqi,aliorum si multorum obseruationibus censebantur, propter crebriorem mensium dierumve intercalarium correctionem,eandem perpetuo consistere rationem non potuisse,certis constat. Sed Gaza,
cum illud scriberet,ad eam puto Macrobij sen
teritiam respexisse, quae de Graecorum Romanorumq; veterum non omnino dissimilibus intercalandi regulis,in hunc se poterit modum referti. Videbat utique Numa Pompilius, Ro mularum annum ad Albanorum forsitan , aut alterius cuiuspiam vicinae gentis imitationem
constitutum,menses tantummodo decem, qui dies trecentos quatuor praestarent, continere,
S sic ab anni sesaris quantitate longo admodii interuallo superari. Is igitur,siue suopte, inge
310쪽
MENfisus ετ ANNO. 267 aiio,sive, quod magis est verisimile, Graecorum obseruationibus instructus, dies addidit quinquaginta: quo videlicet annum, numero di rum trecentorum quinquaginta quatuor, quiabus luna iuxta motum aequalem soli duodecies
iungitur,includeret,eumque Graecorum anno maxima ex parte conformem exhiberet. Porro
decem mensibus Romulaeis in ordine quidem
suo relictis, dierum numeros tantum mutauit.
Martio namque Maio,Quintili & Octobri tria Cenos unum, reliquis undetricenos adsignauit: unde residuos adhuc dies quinquaginta sex, aequa proportione, duobus,quos adjicere decreuerat , mensibus, Ianuario, & Februario distri. buit,ita ut vicenos octonos illi dies contineret. Quin etiam eorum qui de numeroru mysteriis varie philosophari solebant, non omnino iniucundas superstitiones reueritus, in imparis numeri honorem, Ianuario, quem a brumae solstitio deductu, anni caput esse volebat, die unum adiecit: ut eo modo tam in anno ipso, quam mensibus singulis, uno excepto Februario, e piatorio & diis manibus dicato, dierum num rus impar obseruaretur. Dies item nonaginta, Graecorum more, pro mensium initiis ad pristina sua loca reducendis i octonum annorum spaciis adiungedos esse,Numa certe no ignor bat : sed ne tantus dierum numerus in nonum