Titi Livii Patavino Opera Qvae Exstant Omnia

11쪽

Movit repraesentatio discriminis Rhodios, ut non modo statim deducenda curarent praesidia, sed etiam Iegationem decernerent Romam, quae de societεte coniungenda omni ope contenderet. Aristoteles lega tionis eius caput erat: is quum adulta iam aestale in Urbem pervenisset, obsequium Rhodiorum et promptam ad parendum etiam duris imperiis voluntatem exposuit: deinde de societate ineunda multa verba fecit, vario sermone usus ad expugnandos iratorum animos. At Patres ad extremum amicitiae neutram in partem saeta mentione, responderunt: ut societas in praesentia Rhodiis dinetur , ex dignitate ρo si romani non rideri. V. Ludos Interea megalenses M. Fulvius, M'. Acilius Glabrio aediles curules ediderunt. Consulibus, nullo usquam maiore bello, inalpini Galli et Ligures Provinciae fuere: ex utraque gente triumphatum; quum Cl. Marcellus Gallos, C. Sulpicius Ligures simbegisset. Consularibus deinde comitiis tanta candidatorum ambitio fuit, ut convocato in Capitolium senatu opus esset. Eo se milvus avis intulit, raptamque de cessa Iovis mustelam in medium consessummisit. Id prodigium solitis sacrificiis, et lustratione urbis procuratum est. Plura mOX Sequens annus a tulit, quum T. Manlius A. F. T. Ν. Torquatus, Cn. Octavius Cn. F. Cn. N. consulatum inivissent: nam et pestilentia sic in Urbe laboratum est, ut ex si bullinis libris ΡοpuIus, circum compita et sacella Operatus. Sederit. Et in aede Penatium noctu sua sponte sores Patum xunt: lupi quoque in Esquiliis et colle Quirinali media luce conspecti, persequentibus eos, qui Viderant,

12쪽

sugerunt. Vrbe iterum lustrata, domi forisque tranquillae res fuerunt. Ludis magnis pugilum et funum-hulorum spectacula in scenam Sex. Iulius Caesar, Cn. Cornelius Dolabella aediles curules introduxere. VI. Hic quoque annus memorabilior legationibus, quam rebus bello gestis, fuit. Venere Gallograecorum in Urbem legati, magna spe, sore ut Suspectus Eumenes, et tantum non pro hoste habitus, gratiorem apud Romanos petitionem suam saceret. Bellum enim habebant cum Eumene, praeter solita hostibus,

peculiari quadam seritate gentis exitiabile; quod ex

captivis aetate et forma prascipuum quemque Victimarum in morem Ornatos diis suis immolaverant; Cetera omni turba, quamquam multi olim noti amici que in ea essent, telis obruta. Concessum his est in Senatu, ut legibus suis uterentur: iussi tamen sunt domi se continere, neque cum armis fines suos egredi.

II. Haud aeque propitiis auribus, licet iustiore in desiderio, Achaeorum est audita legatio. Populus

iste unus ea tempestate per Graeciam erat, cui ad res novandas neque animus, si serret occasio, neque vires deesse viderentur. Igitur has accidere quaerentibus Callicrates et Andronidas speruere viam, plerosque primores Achaeorum, quasi eum Perseo sensissent,

criminati. Ex quibus Xenon, qui et ipse per ea tempora exercitum duxerat, quum innocentiae consciomtia exclamasset, se uel in *so Senatu causam suam δε- fensurum esse ; dedit Occasionem Iegato romano, quitum aderat, ut mitti Romam omnes, qui ab accusatoribus nominati fuerant, imperaret. Duris et insolentibus mandatis nequo enim aut Philippus olim,

13쪽

ci Io. FREINS IT MI SUPPLEM. aut filius eius Alexander, quum rerum Potirentur, tam acerba iusserant) Achaei deteriorum metu paruere; missis in Urbem principibus gentis, et quoi quot aIiorum per tempora macedonici belli in imperiis aut curationibus alicuius momenti fuerant, circiter mille. Hos Romani. tanquam a suis iudicatos. circum municipia coloniasque Italiae custodiendos dimiserunt. Ergo repetitis legationibus, ut causa ciarium Suorum cognosceretur, aut si credere innocentes Senama , quam reρerire mallet, Aruriae redderentur, Achaei orabant.

VIII. Quod ubi frustra fiebat, vacuique in Pelo-Ponnesum legati revortebantur, tanta omnium indignatio in Callicratem et ceteros eiusdem sectae e RP- Sit, ut non iam secretis odiis, sed I lane consessa simultate ab omnibus incesserentur, Eousque, ut etiam a pueris e schola redeuntibus palam Prodasres appellarentur: neque in sacris Graecorum Conventibus quisquam eorum cum Iaude mentionem sacere PO set, quin sibilis et tumultu vix cDedendo exciperetur: estque tradita res non indigna memoratu, aliquando Sicyone quum inter Antigonioruni solemnia halneis publice instructis Callicrates et Andronidus usi suis-Sent; neminem in eadem solia postmodum voluisse descendere, nisi prius emissa priore aqua omni, novaque insusa, veluti expiata et lustrata viderentur. IX. Sed Achaei, quum aliud auxilium; praete quam in precibus nullum esset, et harum Vim maxime in perseverando positam crederent, denuo legationem decernunt, quam Eureas, et cum Anaxidamo 'Satyrus obierunt. Ii sub idem serine tempus venere Romam, quo inter complures minorum gen-

14쪽

IN I DC. IIII. XI VI LIVIA XII Ilium legatos a Rhodiis Astymedes, et a rege Prusia Python quidam accesserat. Hic introductus in senatum Erimenis a cusationem orsus est, cuius incumssentibus fines Bithyniae oastarentur, Dimidis etiam a Dquot er tis occvatisque: neque aliud magnopere Prusiam Eumeni dis licere , quam quod amicitiam Romanorum cum Ide retineret: idque ex eo intelligi posse , quod cum Antiocho , Syriae rege, de bello romano

agitaret consilia: neque seramusconsultis haberet honorem, sed contra haec pexaret Gallograeciam, omnesque in unioresum socios clientesque Romanoriam : res autem suas ubisis con mando, qui suae factionis essent, sta-MIiret. Non spernenda res s natui visa: ne tamen adhuc nudarent consilia, susscere creditum, si sa-vore suo Gallograecorum sustinerent animos, illorumque libertatem, quantum Citra manifestam Eumenis iniuriam fieri posset, tutarentur. X. Post hos Astymedes Rhodius iteravit civitatis

suae preces: Satis eam magnas mPerbiae temeritriisque Poenas luisse, quin et Maoiora delictis pertulisse suppliciar cinam et Lycia Cariaque decedere coacti su- mus, quas rogiones non sine maximis sumptibus, is triumque bellorum laboribus et periculis, civitas ra nostra quaesiverat. Nunc igitur vectigalibus istari rum tributisque caremus. unde nobis egregii nu- per Ductus, et opum publicarum accessiones ma- γγ gnae certaeque fuere. Quamquam de Lycia Ca-υ riaque, si quis insensius urgeat, sorte minus licitum si sit queri. Quod enim vestro munere POSSederamUS, M videri potest non inique nobis ademptum ESSE, DRis sensionibus obortis, et civium nostrorum Vecordia

15쪽

ID. PREINSHE. v II SUPPLEM. is suspiciones et iram vestram provocante. Sed Causa num certe ducentis talentis a Ptolemaeo, sed Stra-M toniceam ab Antiocho et Ptolemaeo in magni he- is neficii loco accepimus: unde nobis annuus proventus is centum viginti talentorum uno decreto eStro pera riit: cui quidem obedire quamquam maximo Cumis rei publicae nostrae detrimento Coniuncta res erat, is non distulimus. Quibus ex rebus effectum est, ut

is maiores poenas Rhodii dederimus semel dubii amici,

a quam semper certi hostes Macedones: ut iam alias M taceamus gentes, ne cui incolumitatem suam invi-ra dere potius, quam veliscari nostrae videamur. XI. DEt tamen praecipuum civitatis nostrae vuΙ-υ nus nondum attigi, quod exemptione Deli, dem-υ Ρtaque populo de portu et publicis statuendi pora teState , portorium, hoc est, rhodiae rei standus et is columen sic interiit, ut quod paulo ante quadrais gies ΗΣ. locari consueverat, hodie vix in sexcentara millia nummum inveniat redemptorem : adeo, P

ra tres conscripti, iugulum premit ira vestra , et ipsosra quasi nervos incidit civitatis. Quod si meritos haec Murgeret Calamitas, non soret absonum, pqblicora delicta consilio, publicis quoque miseriis expiari:

υ nunc autem, quando et paucorum iste furor fuit, D et reorum omnium suppliciis populo rhodio expi M tus; relinquitur, ut remotis a Sensu malorum Son-ra tibus, indignatio vostra tantummodo adversus in-M nocentes desaeviat. Quod quia neque pro ceterara mansuetudine vestra, neque pro gloria saepius igno-N Scendo, quam vindicando quaesita, iacere vide ra mini; certa me spes tenet, fore, ut aliquando mi -υ Sericordiae, quam irae, meminisse malitis.

16쪽

IN LOC. LIB. XLVI LIVIA NI

XII. ,, Ob amentiam paucorum, iracundiam nonis iniustam contra Rhodios Concepistis: quanto aequius is fuerit venia presequi sce eris innoxios, ob errorem a supplices, et poenitentia ac obsequiis admissa is correcturos 2 Amisimus dignitatem, potentiam, Ve-M ctigalia, etiam libertate, pro qua iam inde ab un-s, liquissimis tomporibus nihil non sustinuimus, haud a parum imminuta: ot tamen serimus ista patimurque: is modo sic tandem satisfactum sit irae vestrae, Pu- 1 tres conscripti, aerumnaeque Rhodiorum vel in is hac sortuna finem inveniant: id autem nullo pa-M Cto sperare audemus, nisi, quod toties Oravimus, is in amicitiam societatemque populi romani recipia- is mur. Olim invidiosa et suspecta multis potuit haecis esse postulatio, ne ad spes nimias praescriptioneis vestrae societatis abuti cogitaremuS: nunc ad eam is velut ad asylum confugimus, nec ut aliis timoriis simus, sed ut timere ipsi desinamus M. XIII. Huic orationi, quum similis argumenti alia quaedam adiecisset, imagine humilitatis, in quam ex tanto fastu subito deciderat clarissima civitas, movit animos Patrum, ut societatem Cum deprecantibus iungendam osso decernerenti neque deerant, qui reniterentur, simulatam Rhodiorum poenitentiam arguentes: sed apud plures misericordia valuit, adiuta Ti. Gracchi testimonio, qui sena tusconsutiis omnihus obtemperatum a Rhodiis fuisse referebat, condemnatosque publico iudicio uniuersos, qui Populum a Romanis alienaverant; nam huius Gracchi A. Manlio A. F. T. N. Torquato, Q. Cassio 'L. F. Q. N. Longino coss. colobris legatio per Asiam suit, quam missus ab senatu ad res sociorum inspiciundas obiverat.

17쪽

1Ο. FRE AES HEMil SUPPLEM. Causa mittendi maxime fuit, ut coram cognosceret, quid Antiochus et Eumenes animi consiliique invicem aut adversus Populum romanuIn haberent. Honorificentissime ab utroque rege exceptum serunt, nullo conspirationis inter eos certo indicio, benevolum ipsis faventemque revertiSSE.XIV. Acerrimi viri diligentiam Eumenes prudentia eluserat, qua nemino tum roguin inferior suit; vicinia potentiorum ad consilia sua sollicite tegendatam longa aetate exercitus. Antiocho loco sapientias temeritas fuit, qua Omnibus in negotiis usus, vix ullum animi sui certum si Pinumque vestigium Sinebat animadverti. Quum enim alii reges potentiam divitiasque suas pari sollicitudine augerent tegerentque, gnari magnarum opum famam suspicionibus obnoxiam esse; hic, quasi data opera, produxit thesauros suos, et ostentavit. Magiscentissimos enim Iudos instruxit, ex universo sere terrarum orbe per ambitiosa praemia coactis artificibus: quo tempore quidquid regiae supellectilis, ceteraeque Opulentiae, suerat reconditum, id omne publice spectandum Proposuit. Vix peracta hae solemni tute supervenit Ti. Gracchus, quem omni comitate ac liberalitate sic Ohruit, ut animum regis ob ereptam Aegyptum a populo romanoaΙietiissimi nullo indicio posset deprehendere. Quum

enim natura turgitor unimus esset; tun etiam si dio honoris cultusque omnia argumenta sic intendit, ut toto eo tempore aliis in aedibus diversaretur, quo vacuam legatis romanis regiam relinqueret. Ea res, et quoniam paulo ante inter ludos animum usquoad pudendas ineptias est usissima hilaritate laxaverat,

Ioa. - Ioseph. xl, II.

18쪽

Romanis facile persuasit, nihil in tali mento magnae seriaeque cogitationis agitari. XV. Ceterum, ut ad institutum redeamus, non cadem humanitate, qua prioreS, achaici oratores excepti sunt ab senatu. Negabant illi, principes Achaeorum mnquam damnatos, sed, uti causam dicerent, missos Romam fuisse: rogare igitur nunc quoquo, ut ita fat, si Patrihus uideatur ; quod si isthoc nolint, vi saltem remulant illos domum: Vondere concilium ac icum enixe daturum operam, ne iudicium suum lenius, quam pro cuiusque merito .fuisse dicatur. Nihil impetratum: literae quin etiam ad principes graecarum Civitatum, qui romanae tactionis erant, Et in Achaiam ad Callicratem missae : neque cloiaalibus publice, neque ψsis Arioatim profuturum ui ri, si homines isti suam quisque in Patrium reuertantur. Hoc per Graeciam vulgato responso, passiIn metus Erat et Irepidatio, non eorum modo. qui Macedonum rebus studuerant, sed omnium, quibus erat patriae Caritas externa dominatione potior, At Charopus et Callicrates . et ceteri eiusdem consilii, quanto limmitiores videbant alios redigi, tanto ipsi maiores spi- litus sumebant, XVI. Dum ista diversis locis sic aguntur, Peraeo, qui rerum istarum Omnium causa suerat, dubium an volunturius exitus, calamitatis vi taeque sinem attulit. Post L. Aemilii triumphum, in carcerem albanum conditus, Et inde eodem L. Λemilio, Senatusque principe M. Lepido adiuvante exemptus, in libera custodia biennium extraxit: tum Vero miSerius Certas, spem incertum roputans, inedia sibi conscivit necem: quidam a custodibus, quos sorte offenderat, somno

19쪽

is Io. Fii EiNS IE IN SUPPLE,I. Ρcohibitum exspirasse tradiderunt. Destinctum publicosunere in honorem pristinae sortunae senatus efferri iussit, misso ad hoc quaestore Albam, ubi decesserat dice omittendum est in casu tanti modo regis aliud fortunae ludibrium, etiam ipsa, ut mihi videtur, captivitate ac morte miserabilius. Alexander solus liberorum patri Superstes fabriles artes didicit, quibus se toleraret: deinde scriptum fecit, operamque eam mavistratibus albanis locavit. Hoc anno Romae Census actus est, lustrumque conditum. L. Aemilius Paulus, Q. Marcius Philippus condidere: censa sunt civium capita trecenta triginta septem millia, quadringenta quinquaginta duo. XVII. Mitis ea censura fuit, moribusque et mansuetudini Ρauli conveniens. Tres tantum senatu moti; nemo ex insignibus: eadem in equitibus romanis recensendis moderatio fuit. Principem Senatus, quem et antecedentes quidam censores, legere M. Aemilium Lepidum. Operum , quae locavere , quod mireris, splendidiora nesciuntur: memoratur horologium,

quod diligentius ordinatum Q. Marcius in publico

posuit, grato in Populum romanum munere, quia vetus, quod ibidem centesimum serme ante annum M. Valerius Messalla statuerat, ad horas romanas parum conveniebat. Publicavit idem ot. Concordias

signum, quod deinceps in curia collocavit C. Cassius. At L. Aemilius Minervam , Phidiae praeclarum opus, in aede Fortunae posuit. Hoc primum anno in Italiam

20쪽

- IN LOC. LlB. XLVI LIVIA Ni i 7 venisse morbum , qui carbunculus appellatur, in annalibus annotatum est.

XVIII. Comitia deinde consularia habente A. Manlio , nam collega eius Q. Cassius in magistratu decesserat, Ti. Sempronitis P. F. Τi. Ν. Gracchus itorum, M'. Iuventius T. F. T. Ν. Thalna lacti sunt. Ii quum magistratum inivissent, Ti. Gracchus Galliam. M Iuventius Corsos provincias accepere: sed in Urbe Itidi mogalensos a L. Cornelio Lentulo, L. Valerio Flacco aedilibus curulibus, acti sunt. In Corsis seliciter bellatum causa suisse putatur consuli, ut rarissimo sati genere interiret. Quum enim sacrificanti

forte literae senatus allatae essent, quae ob res ab eo gestas sumlicationem decresam nuntiabant; eas attentissime legons ante iaculum, subito concidit, exstinctus, ut Putatur, gaudio, cuius in translatilia felicitate intemperiem angustus animus non serebat. XIX. Circum haec 'tempora , quum iam mirifice amplificata res romana esset, moribus omnium ferme, Tegnoriam Se permiscuit: quare dein cops domestica externaque gesta, sicuti causis eventibusque sunt δ' nexa, sic etiam narrntione coniungentia P. Prusias nianquam aequus Elament, et iam apud Senatum criminationes adversus illum pronis alaribus accipi d Elias, non desinebat intendere suspiciones, etiam

Gallograecis ot Selgensibus. aliisque per Asiam pinpulis, ad idem faciundum excitatis. Igitur Eumenes, quoniam ipse Roma excludebatur, fratres Attalum

et Athenaeum misit, querelis omnium PESPODSUTOS.

Quod iIli quum haud incommode perfecisse viderentur, magnis honoribus donisque affecti discessere: