Zu der öffentlichen Prüfung der Zöglinge des hiefigen Koniglchen FriedrichWilhelmsGymnasiums, welke am 25. Marz. 1836 ... Friedrich Gottlob Starke

발행: 1836년

분량: 40페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

am 25. mar 3 18 36,

Mranstestet merben sost, labet

'ehrerbieti sit ei n

4쪽

PILUANGIBUS MACEDONICIS SIMILI

ET DE EA,

QUAE BELLI LΑΤΙΝΙ ΤΕMPORIBUS FUIT.

SCRIPSIT

6쪽

eram est in militia, si in qua alia pario rerum Romanaram, quod Polybius de Romanis prae- dieat, δα παθοι timi , ει και -νες ἔτεροι, μεταλαβεῖν ἔθη καὶ ζηλωσαι τὸ βέλτιον . In ea

nihil fuit, quod ob solam consuetudinia diuturnitatem retineretur, nihil quod non statim ad pra sentem usum atque necessitudinem aptissimct transformaretur. Galli novo hesso Dialam perte meret immutaverunt aciem, ut inusitata sorma, inaudito robore hominibus resisterent, mox eo dem vincerent. Antiquissima equitum arma non satis commoda fuerant: assumpfiere nOVa, quae ad omnes pariter usus apta essent D. Pyrrhus invisis in Italia hellula viriutem Roman- his vicerat: novas aries invenere, quibus Hephantorum impetus eluderent '.' Iline laetum est, ut si quis in militiam Romanam aecuratius inquirere velit, diligentissima diversorum temporum ratio habenda sit, ne quae ad Seipionum, vel Caesaris, vel Imperatorum aetatem pertinent, ad Romuli tempora reserantur; id quod non in militia solum, sed in omni amtiquitate jam veteribus scriptoribus accidisse eonstat. Quare quum nobis propositum esset, de legionis Romanae ratione, si quid haberemus, hae opponunitate data promere aloe proponere, I Pola bius VI, 2S, Io. 2ὶ Polrb. VI, 25, 8r δώ-ερ αδ-hans χροιας ευ te του - ἔπιεέων πῆ

7쪽

quum cuncta simul, quae de ea re, si quis tolam absolvere vellet, dicenda erant, complecti hujusmodi libelli rationes vetarent, statim vidimus, in scribendi exordio accuratius nobis definiem dum, cujus m aetatis legionem intelligi vellemus, antiquissimam nimirum, phalaugibus Macedonicis similem, atque eam, quae belli Latini temporibus fuit. Nam quae postea etiam in militia Romani mutaverunt, tam multa sunt atque varia, ut satius videatur, horum quidem investigationem alii tempori seponere. Antiquissimam aciei Romanae formam phalangem suisse Livius auctor est ' , eui in ea re sdes eo minus negari posse videtur, quod eo loco testatus est, quo de militia Romana accur tissime et, uti videbimus, verissime seripsit. Accedit analogia militiae Graecae; cui magna in plerisque partibus cum Romana similitudo intercedit. Sed gravissimum, ni Livii auctoritas sufficeret, argumentum in armis sores, quae Servius classibus suis imperaVit. In prima omnes corporis Pa tes pariter tectas esse voluit; alteri pectoris tegumentum, tertiae etiam ocreas ademit' . Qua in re qui nihil nisi diversam hominum rem familiarem spectatam esse existimant, admodum vereor ne errent: sed posteriorea in phalango ordi s priorum ordinum eorporibus proteguntur, ut istis ex aere tegumentis facile carere possint. Quod aliter fuit in ea aciei sorma, quae postea in usu

erat, in qua quum omnia pariter militum genera in obtinendo primo proelii loco sibi invicem succederent, omnia pariter tegenda eranti Quod factum esse ex Polybio discimus, qui in descriptione militiae Romanae, qualis sub belli Punici secundi tempora suerit, ubi in I astatorum armis se itum et ovilium enuineravit, sic Pergit: πρὸς δ. --οις ininia δυο, και στεγαφαλαία καὶ προκροὶ uis ', et paullo post De vi Mν ουν nouοὶ προσλαμοες χαΔωρο - μα--αλὶ πανως, O --τίειν- μὰν πρὸ των -κα-ura δὲ κορβων - , τελεων eooraxacto αλισιν. οἱ M vnio τὰς μυρίας τιμὴ νοι-cio. του καρδιοφῶ-ως σ- τεις .ά ις αλεισι -- futuri νται θώρακας. 'O δ' -τὸς τρόπος τῆς καθοπλίσεώς ωι καἰ περὶ τους Πριγκιπας και Idm,oυς, inire Mimi τῶν υσσῶν M Tριάρι- δορσω -ρουσιν. Videmus, illa quidem aetate omnium militum praeter equites et velites eadem corporis 'legumenta fuisse; quod si ad eam quoque legionem retulerim, de qua Livius in descriptione pugnae ad Vesuvitan sive Veserim commissae egit ), quaeque per inauipulos jam instructa erat, nescio an recte secerim. Hue eerte Livii verba ducere videri posinnir elypeia antea Romani usia tanti deinde, postquam stipendiarii lacti sunt, scuta pro clypeis lecere, - prim4ὶ Lixi VIU, 8: et quod antea phalanges similes Macedonicis, hoe postea manipulaum atruela acies eo

8쪽

6pibtu nimirum, primae classis Servianae militibus, nam alteri et tertiae elassi jam Serrius Muta dederat, - et quod antea phalanges similes Maee donicis, hoc postea manipulatim structa acies coepit esse. Qiribus verbis quum phalangis in legionem manipulatim

structam transitus et Hypeorum in Muta mutatio arcte conjungantur, haud improbabilis eonjectura est. quo tempore universa aciei sorma immutata sui etiam arma, quae corpus tegerent, ut res iam et par omnibus periculum poseehat, mulata et eadem omnibus communicata esse, Praecipue quum post stipendium institutum etiam pauperiores facilius ocreas sibi atque loricam eo arare possent. Sed utut ea res est. ad quam etiam infra redeundum erit, hoe certum videtur, Servium in imperandis diversis diversarum Hassium armis, quae eorporibus tegumcnto essent, non Iesionem, qualis postea sui , sed phalangem spectasse. Sed hoc sere unum est, quod de antiquissima ista legionis Romanae sorma ammare licet, phalangem fuisse: qualis suerit, conjectura . magis assequimur, quam testimoniis scriptorum docemur, ut par est in re, quas ad tam remota tempora pertinet. Quae arma phalangitae gesserint, ex iis colligimus, quae Servius instituit, vel potius retinuit et novae suae civium per Hasses distributioni aptavit. Nam quum phalangem non novam iustutuerit, sed veterem in ea morem servarit, haud dubium est, quin idem in arinis secerit.

Tres primae classes ex Servii institulo iisdem ad petendum hostem armis utebantur, havia et gladio '), sive is jam tum Hispanicus illo luit, quo postea Romani usi, cujus descriptionem apud Polyhium habemus sive potius brevis aliquis culter vel pusio, qualem seriore aevo pedes no manus etiam praeter gladium Hispaniensem gerebat . Sed merum cultrum fuisse veri similius ret, eum propter analogiam phalangitae Graeei, tum maxime propter Suidae testimonium, qui R manos gladium Hispariloim Hannibalis demum aetate assumpsisse docet Hasta phalangitae

sὶ Liv. I, 43: arma his primae et si imperaia, galea, elypeum, ocreas, lorio, omnia ex aere; haec ut te

gumenta eo oria essent; tela in hoatem, haηtaque et gladius. - Secunda classis - - arma imperata neutum pro elypeo, et praeter loricam omnia eadem. Tertiae elassia - - nee de armis quidquam mutatum; ocreae tantum

ademptae. - Ita vulgo legitur, salso haud dubie, et emendandum: tela in hostem, hasta ei gladius, ut hasia et gladius non distinguantur a telis ut tertio aliquo armorum genere, ged eomprehendantur potius hae una voee. Noe ita esse, perspicuum est ex re ipsa, quod neque distinete, ut nolet, loeutun esset Livius, quum multa sint i larum genera, et si quis veruta intelligere velit, vix ex gitari queat, ea quid phalangitis proluerint. Aeeodit aequalitas orationis, he desit, quod verbia anteeedentitan hae e ut tegumenta eor porta est geni respondeat, et Dion ii avetoritas, qui eum Livio aeeuriae eonsenus, ni eorrexeris, ut supra diximus. Cf. Dionys. Halle. IV, 16.i0 Polyh. VI, 23: αμα δὲ τ-- 'τα-ην re πνρὲ τὸν διυδν μηρον, καλοῖσι δ' dii τῆν θεε δ' ἄντη κέντημα διάφορον, και καταφορὰν ἐξ πιι υ του μεμν-διὰ το τὸν αὐτης νομο

9쪽

Romani quanta fuerit, nihil est unde contieere liceat. Macedonum sarissas uni ua et visisti pedum

fuisse satis eo lat sed tanta cerie hastarum non stat longitudo. Ad tegendum corpus, ut supra attigimus, diversarii in classium, unde phalanx composita erat, arma diversa erant, prouli res et minus eorum, qui posteriores ordines obtinebant, periculum postulabat. Primae elasti galea, clypeum, ocreae, lorica data, omnia ex aere, quo antiqua Italia abundabat ' , secundae ficulum, galea, oercae, leniae scutum et galea.

Galeae Romanae formam accurate deseripsit Lipsius: in parie adversa aperiam, cum semaliqua emineutia, sed repandi; ad latus utrumque bucculae, quae buccas tegebant Iorisque sub mentum junctae erant . Crista quoque addita, Polybii cerie aetate, quae viri speciem augeret, et hosti terrorem incuteret ). Clypeus sive clypeum semper, uti videtur, ex aere suit lorina rotunda ν γ, unde ob speciei similitudinem etiam Argolicus dictus '' , modica magnitudine '' , quibus rebus omnibus a scuto disseri. Id enim ex duplici tabularum glutine taurino conglutinatarum ordine compositum erat, addito in superseia linteo, atque super id vituli corio. Latitudo siti paullulum ine vaduorum pedum semis, Iongitudo quatuor pedum, interdum quatuor pedum et spithamae erat, et no gladiorum ictus aut ad solum applicatio facile laederes, .superiorem et inferiorem parim margo ferreus ainbibat, addito etiam ad majorem simitatem in medio scuto umbone serreo. Sie eeri Polybius deseripsit quae descriptio quin etiam ad remotiora illa tempora quadret, vix dubium est, nisi quod haud incredibile est, quod Plutarchus tradit, marginem istum ferreum a Camillo demum eontra ingentes Gallorum gladios additum esse M . Forma scutorum duplex erat, unum genus quadrangulum, aequali ubique latitudine, ianuae incurvae simile, unde Graecum nomen, I3ὶ Polyb. XVIII, II, 2.

II Quo differt a parma, ex eorio vel ligno, quod eorto indueebatur, laeta eL Lipa. de mil. Bom. Iib. III. dies. I. p. III. , quum sorma eonveniret. Polyb. VI, 22.I8ὶ Virg. Aeo. 2, 227: Sub pedibusque deae clypeique aub orbe teguntur. I9ὶ Dionys. IV, Isi: ἀσπίδας 'Αργovis c. Virg. Aen. 3, 63T: Argolici elypei aut Phoeboeae lampadis , instar. 20 Liv. IX, Is: arma elypeua sarissaeque Maeedonibus, Romano acutum, inqua eorpori tegumentum. 2I Polyb. VI, 23: δ' -- μον μὲν Οὐριός, οὐ τὰ μὰν πλατος ιῶ ἐπι νεμε

10쪽

θυρεός, alteriun sine angulis, latitudine inaequali, extremis supra et infra partibus angustioribus V .

Oere Re Iamine erant aereae aut serreae, quae anteriorem cruris partem tegebant, in P steriore parte ligatae. Has phalangitae Romani binas gestasse videntur, quum et Lavius et Dionysius in recensendis armis a Servio imperatis ocreas enumerent numero plurali. Sed postea quum omnibus militibus legionariis hoe tegumentum communicaretur, ditiorumque proprium esse desineret, satis visin ost, si unum crus sic desensum esset, idque dextrum, ut.quod, si cominus pugnaretur, ante sinistrum collocaretur. Id certe Vesetius docet '' , dubitari nequeat, quin Imperatorum quidem aetate 4ta institutum fuerit: sed nescio an etiam PoIybius nonnisi singulas ocreas noverit, quum in enumerandis legionariorum amnis προκνημίς dicat numero singulari. Loricarum duo genera Romanis saeculi Urbis sexti tuitio in usu silere, alterum simplex Iamina aerea, unius in Iongitudinem et latitudinem Vithamae, quo pectus tantummodo tectum erat, tergo nudo; alterum liamatum, pectus simul et tergum defendens, qualia ditissimis gestare imperatum

erat . Sed illis potius quam hisee priscorum istorum phalangitarum I eas similea fuisse, haud facile quisquam negarit His armis tres primae classes Servii instructae erant, quae solae in phalange stipendialecisse videntur. Quae reliquae sunt quartam et quintam phalangitarum honore expertes suisse, arma ipsa demonstrant, quamquam in his quidem Livius atque Dionysius disserunt. Nam Livius classi quartae nihil praeter hastam et verutum datum esse narrat, quintae fundas Iapidesque mi LIM ' , Dionysius contra quartae scutum et gladium et hastam, quintae veruta et fundas tribu et quartam ultimum in phalange locum obtinuisse facit D. Sed verius esse videtur, quod Livius dedit. Is enim ubi in describenda pugna ad Vesuvium commissa de Iesione Romana agit, quae tum temporis nondum desierat in classibus Servianis niti, rorarios memorat, quintae haud dubie Hassis, uti tota res demonstrat. Id nomen Varro a rorando derivat, quod rorarii proelium committant23ὶ Lips. de mi I. Rom. lib. III. dies. 2. p. I M.

24ὶ Vegetlua de militia I, 20i Pedites autem aeutati, praeter cataphracias et galeas, etiam ferreaa oereas in dextris eruribus eogebantur aeripere. Et paullo post: Selendum praeterea, eum missilibus agitur, sinistros pedesinante milites habere debere: ita enim vibrandia spieulis vehementior ietus esti Sed eum ad pila ut appellant venitur et manu ad manum pugnatur, tune dextros pedes inanis milites habere debent, ut et latera eorum subd eantur ab hostibus, ne pomini vulnus aeeipere, et proximior dextra ait, quae plagam possit insero. - Conuarina Samnitum mos erat, quoa in sinistro tantum erum oeream gestasse Livius IX, 40 testis eat, unde eo situr, hoaquidem sinistrum pedem in pugna ante dextrum posuisse.

SEARCH

MENU NAVIGATION