장음표시 사용
511쪽
oue proximam illi cupit ei se, dc in oscio conspici gaudet: Fessum
humeris sublevant: validius fatigatum ex toto portant. ' Si qua lalata deficit, aut forte aberravit, odore pericquitur. Ubicumque ille consedit, ibi cunctarum castra sum. e XVIII. Tunc ostenta faciunt privata ac publica , uva clependente in domibus templisve, φ saepe expiata magnis eventibus. 3 Sedere in ore infantis tum etiam Plato- , suavitatem illam praedulcis eloquii portendentes. Sedere in castris Drusii Imperatoris, cum prosperrime pugnatum ' apud Arbatonem cst , haud quaquam perpetua O arnspicum conjectura , i qui dirum id ostentum existimant temper. Duce prehenso totum tenetur agmen: M amillo dilabitur , migratque
Columella item, lib s. cap. I O. s. J Arist. loc. cit. p. Irix. Elianus, lib. t. histor. anim. cap. XI a. Sι qua Dis t. . t Si qua ex plebeiis apibus , ex agmine δέ satellitio regis. Vide Notas & mendationes num.
Sect. XVIII. x. Mendente. JCum in uvae unius speciem totum examen dependeret. e templi . castris. domibusve privatis. Id quoque Iefert Inter ostenta Satyricus vates, Satyr. I . vers. 63. si, inquit, inter alia, Examenque Ηιum longa conseverat
Culmine derubri. 1. Sape expiata. J Supplicationibus Meretis, instituit armine , o c..Vide Iul. ObIH cap os pag 14 L 3. Sedere in ore. J Hoe ipium reserunt Cicero , lib I. de Divin. pag. IS9. Valerius Max lib. i. cap. 6 pQ so Ne Graecis prolixe Elianus, lib. Io. Var. hist. cap xx. qui & idem de Pilidaio narrat. De D. Ambrosio . Paulinus in eius vita : Aucti res ii quidem omnes haud ite poeui tendi. . . ' ιd Arbauonem. J Locus est incerti hocile situs in Chattis . vel in chemicis, aut denique in Sicambris r ad verius quos a inula Ti iii Iane. ullo seliciter esse pugnatum, auctor est Dio, lib. s . pag 1 4. Simile tamen prodigium alterum , quanquam eventu dispari, eidem Drusio contigisse , hoe ipso bello Germani eo , sed diverso sortatas, praelio, scribit J alius Obsequens , cap. 32. pag. 73. P ulo , inquit, RAElio Cos in Germania, in castris Druse examen apum in tabernaculo Hosιlii Rutilii Praefecti castrorum consedit . . . . AD.
rιtudo Romanorum per insidias subjectas. s. dirum id. J Jul. Obseq. capisi Io. In c. 'is Casi . inquit , examen apum consedit e locus arusticum jussu m- teretiιsus interius ducto υallo. Similia exempla, similesque metus , vide apud Dionem. lib. 47. pM 3x s. & ls I. Libro itam 74. pag. 8 1. in SeveIO. Appiain. lib. . bell. Civit. pag. 668 Jul.
Obseq. cap. 9s. & 1 3. Cicero . Oras. de Alusip. resp. Si examen apum Iurio in scenam venasset, aruspices acciendos ex Etruria piata remus e atque in apum fortasse si examine nos ex Etruscorum scriptis Arinibices . ut a servitio caveremus . mon
ε. Amis'. J Illud Virgilianum habuit tum ob oculos, lib. 4. G Org. vers. Reta incolumi, mens omnibus una est:
512쪽
l ud alios. Esse utique sine rege non possitnt. 7 Invitae autem ἰnterimunt eos , cum plii res fuere, potiusque nascentium domos diruunt , si proventus despcratur et tillac & sucos abigunt. Quanquam de iis video dubitari, propriumque iis genus esie ' aliquos existimare, sicut furibus grandi uimis inter illas, sed nigris, lataque alvo : ita appel- slatis, quia filrtim devorent mella. Certum est , ab apibus sucos interfici. Utique regem non habent. Sed quomodo sine aculeo nascantur, in quaestione est. 3 Humido vero melior fetus e sicco, mel copiosius. Quod si desecerit N aliquas alvos cibus, i um in proximas faciunt rapinae proposito. At illae contra diritant aciem: & si custos adsit , alterutra pars ἰ quae sibi A vere sentit, non appetit eum. Ex aliis quoque saepe dimicant caulis, easque acies contrarias duo imperatores initruunt, maxime rixa in convehendis floribus cxorta , de s uos quibusque ev cantibus : quae dimicatio injectu pulveris, aut fumo tota discuti- II tur. Reconciliatur vero laete vel aqua mulsa.
. Invita. J Alberius M. lib. s. de
animal. tracl. 4. e. p. pag 168. 3. Si proυentus. J Si mellis inopiam situram praesentiant : ἴτων γ' μ:λι, 1υς πισῆναι--Αrist. lib. scap. 6 . pag. I 189 existimare. J Aristotelem ign it, qui eum lib s Cip. p 6 o. de hilior. animal tum lib s. cap 6.
Pag ra16 qumuor apum deneia distin guit : Primum quod antecellit ceteris, par um , rotundum , varium. Alterum ob ongum , & vespae simile r Tertium , urem appellinim , ὁ φάρ , ni prum , alvo lam Qu.Irt in eum. om. nium m xx in lim . sine aculeo . ignavum N iror nonnullos apud Varronem , rem saeumque eonfundere : Fur , inquit. qui voratur ab aliis Deus. Io. R. em non habent. J Mei nimi
1 . ma dimieatio. J Colum. lib. s.
cap. s. pag. 319. Pu na quidem vel undis inter sie dissidentis , vel duorum examinum discord istium facile compescitur. Nam . ut Virgilius ait, Hi motus animorum , atque hac certa
Pulvi ris exigui seiarn ea regis qui s
aut mulso , passove, aut alio quovis situ re simili re*ers , &e. Aut fumo J Nam . ue Virgili ua cecinit lib. I 1. eid. cum pastor Vesti'asit apes , fumoqua implevis
Ilia intus trepida rerum , per cere/eastra I seuννunt , &c. I 6. Reeonciliatur. I Varro lib. 3. de re rust cap. 36 pag 132. Leua erebrius inter se pugnabunt . a1φεσι evi oportet aqua mulsar quo facto non modo desistunt pugna , sed etiam conferciunt se M. gentes: eo mag13 si mulso sunt Moersa , quo propter odorem avidius applicant se, a que obstupescunt potantis. Sie & Palla
513쪽
e , ν ου et X. A. pes sunt & rusticae silvestresque, horridae aspectu, mulax VII I. to iracundiores, sed opere ac labore praestantes. Urbanarum duo genera : optimae breves, variaeque , ω in rotunditatem compactiles: deteriores longae, & quibus similitudo vespariam : etiamnum deterri 3 mae ex iis 3 pilosae. ' in Ponto sunt quaedam albae, quae his in mense mella faciunta Circa Thermodoontem autem fluvium duo genera: aliarum , quae in arboribus mellificant et aliarum , quae sub terra, ε triplici cerarum ordie , uberrimi proventus. A culeum apibus natura dedit ventri consertum. 7 Ad unum iEhim xo hoc infixo, quidam eas statim emor utant. Aliqui non nisi in tantum adacto, ut intestini quidpiam sequati ir : sed sticos postea esse, nec mella facere, velut castratis viribus , pariterque & nocere dc , prodesse desinere. ' Est in exemplis. equos ab iis occisos.
Odere faedos odores , proculque fugiunt , sed de fictos.
hirtatores, minores, operantiores, acer.
. In Ponto. J De Ponti & Thetin Montis apibus, haec totium verbis Arist. Ioe est pag 6 7. s. ma in arbori M. I Rectius, quam in alvois, dio si σusram. In Sarmatia,Seythiaque ad Tanaim. quae Mos vitis paret, arborum cava plenissima mel Iis sunt: ubi indigenae Lepenumero appetentibus mel ursis insidiantur. ε. Triplici terarum. J Triplices . in
Aristotelis lixe sententia est, tum lib. 3Listor. Mun. cap. IO. PH. cum lib. s. eap. 6 . pag. Irx s. Letide in
eam sententiam Senem , lib. I. de Clementia , cap. 13. Urinam quidem adem homini lax est, quae apibus ,-;ra e reti Dumretur , nec sapim liceret notem, quam semel r nee at is -- s exercere
g. Ut intestini. J Negat Philosephus.
s. Est ιn exemplis. J Arist. pag. IIxε. ubi Sealiger ex patre audisse se narrat de tiruneulo Gallo in Calabria , bello carolino, eum mel surripuisset, injuria assectis apibus atque evertis alveariis, ubi vespere equum constendisset, potum Vehens, eum pariter atque equum ab apbbus interfectum. Io. Οὐ- srdos. J Arist. loe. eit. 8e ex eo AElian lib. I. hist. anim cap. 1 Didymus in Geopon. lib I s. cap. 3. 8ag 4 3. Palladius, lib. I. cap 37. Sed is apium ea u lon, sint omassa odoris hor-renvi , Misaa. flabia , coquina fusona,
a I. Sed Vos J Hoe est . sactos sive compositos , cujusmodi unguenta sunt et quae sint reperta , ut ait Plinius,
514쪽
Itaque unguenta redolentes infestant, ipsae plurimorum animalium injuriis obnoxiae. Impugnant eas naturae ejusdem degeneres vespar, atque crabrones, etiam e culicum genere, qui vocantur muliones: populantur hirundines, & quaedam aliae aves. Insidiantur aquantibus ranae, quae maxima earum est operatio tum , cum sobolem ficiunt. Nec hae tantum, quae stagna rivolque obsident, δ' verum de ' rubetae veniunt ultro, ad repentesque foribus per eas sussiant : ad hoc provolant, confestimque abripiuntur. Nec sentire ictus apum ranae traduntur. Inimicae M M oves, difficile se a lanis earum explicantibus. Cancrorum etiam odore, si quis juxta coquat, exani- ibmantur.
XX. 3 Quin & morbos apte natura sentiunt. Index eorum tristitia torpens, de cum ante fores in teporem Solis promotis aliae ci-
Ium. lib. s. cap. 14. pag. 3 3. I . Miai-. J οἰ -- Aristoteli. Im . hist. anim. cap. s. pag. 48 . non ιμ- πιδες. ut mi amplus, M alii arbitrantur. 'Eμπια eulieem Plinius ubique verritit. Mulio e culleum genere est Mu- Iiones dici videntur, quod mulos in via aestate vexantis. Hiraindines. I virgilius , lib. 4.
Et manibus Provis pectus signata
omnia nam late vastant. M. 26. Et quadam alia.J Merops, α aegi-thalus. Arist. lib s. pag. it 14. M AElian. Iib 1 his . anim. Cap I 8, 7. Ra a. J Arist. pag. II 14. 8c AElita. mra, lac. cit. Λl mu Magnus, lib. 3. de anim. tract. 4. p. 4. pag. 17. Ys, inquit, veniunt ad aquam volentes bibere. superveniunt eis rana, o
Main ea aruatio. o. 'interficiunt eas devorantur a ranis.
3. liba maxima. J Aquatio nimirum. Nam fine aqua, inquit Colum. lib s.cap 1 neque favi. neque mella , nec pulli denique figurantur. s. Verum rurita o e. J Ex Arist.
LO. Susant. J Ut ea novitate ae perinnicie excitae apes exeant e Sunt enim rubetae venenatae , & apium avidae.1I. Nee sentire. J Arist. Ioe eit. xx. Et συα. J Arist pag. II 3s.
Palladius item, lib r. mp. 37. Vimn odor mi, e, eaneer adustus, Acc. Sur. XX. t. si mo, morbos.l Aecepta haee a Virgilio Tib. 4. Georg. 23 I.
Ss viro , quoniam casus apibus quo que nostros Uita tulit, Disti languisum eorpora morbo,
Quia iam non dubiis poteris emissicere signis, Continuo est afras alius eoirer horrida υultum Deformat macies et tum corpora luco carentum
515쪽
bos ministrant, cum defunctas progerunt, funerantiumque more e mi tantur exsequias. Rege ea peste consumpto moeret plebs ignavo dolore, non cibos convcliens , non procedens , tristi tantum murmure glomeratur circa corpus eius. Subtrahitur itaque diductii mul-s titudine : alias spectantes exanimem , luctum non minuunt. Tunc quoque ni subveniatur, fame moriuntur. , Hilaritate igitur & nitore C T innitas aestimatur. Sunt dc operis morbi : si cum favos explent, I cle-XIX. ron vocant. Item blapsigoniam, sit scium non peragunt.
XXI. Inimica cst dc echo resultanti sono, qui pavidas alternoto pulset ictu : inimica & nebula. R Aranei quoque vel maxime hostiles,
cum praevalucre ut intexant, enecant a lucos. 3 Papilio etiam ignavus ec in nonoratus, luminibus accensis advolitans, pestifer, nec uno modo. Nam & ipse ceras depascitur , Sc relinquit excrementa , quibus tere dines gignuntur e fila etiam araneos a , quacumque incessi, alarum
is maxime lanugine obtexit. Nascuntur ' & Da ipsse ligno teredines , quae ceras praecipue appetunt. Inscitat Τ de aviditas pastus, nimia florum
3. cibM. J Mella non fieri, μα-' , Arist. 4. Diducta. J Summota prius. ae dissi
s. Hilaritate. I Varro, lib. 3. de re
ε Cum μυοι expl=t J Hoe est, minutim , non replent. Vide Notas de Emend nam. x x x II Ii Cleron moeant. J Vide Notas &Emend. num. XXXIV. g. Buptlaoniam. J-, quasi partus laesionem , a βλαφέω quod iado. de γπή quod se tum senat. Explieat id morbi genus Columella lib. cap. pag. 3 1. Ut in ilia causa interitus, inquit,
quod interdum eontinuu anxM plurimifores prove tunt, apes mam mellificiis. quam fetibus, student. Itaque nrenullι, qui 3 est minor harum rerum scientia, magnu fuctibus delectantur, ignorantes exitiaem apibus imminere. &e. See . XXI I. Et echo. J Collocanda negat alvearia Maro, lib. 4. Ge T. v
Columella. lib. s. cap. s. pag. 3
ladius quoque, lib. I, cap. 37. pag. 33. . Aν ue/ qu ue. J Qui primo vermiculi , πανοι nuncupati , post aranei. telamque texunt, & fium populantur. Arti . lib. 8. hi si alii in cap. pag. ν 8. x Albertu M lib. 8 de animal. trach 4. cap. I. pag. 168. Virgilius, lib. 4. Georg. v. 146. de iis quae apibus luminfesta, Aut inmisa Miner In foribu uxos sopcndit aranea rases. t. Papilio I Alist. loe eit. totidem veris bis. Est ille autem non vulgaris noster papilio . lcis ei similis, eis e - ελες, luminibus accentis pariter advolatans: P pilionis genus appellat Columella, lib.
teli Ioe. et t. nominantur: Maroni, lib. 4. Georg. V 24s Durum tinea genus rGallis Harde, ieserente Sealigero , in eum Arist. loeum, pag. 979. Neque ialigno tantum, sed & in alueis sis σμα- νευ nasei l 'lillosophus tradit. s. Et aviditas. J Columella, lib. s.c p r I pag 333, In. io vors. inquit, tua tith mali foret frutee , quo se
meram ulmi promunt: Sιcur novas pomis.
516쪽
satietate , verns maxime tempore: alvo cita. β oleo quidem non apes tantum, sed omnia insecta exanimantur, praecipue si capite uncto in Sole pomantur. Aliquando re ipsae contrahunt mortis sibi causas, cum sen-Lre 7 eximi mella, avide vorantes. Cetero praeparcae, & quae alioqui prodigas atque edaces , non secus ac pigras atque isnavas pro- 'turbent. Nocent & sua mella ipiis, illitaeque ab adverta parte moriuntur. Tot hostibus, tot casibus, dc quotam portionem eorum commemoro tam munificum animal expositum est. Remedia dicemus y luis locis : nunc enim sermo de natura est. XXII. Gaudent plausu atque tinnitu aeris, eoque convocantur. IOCApuv Q io maoristum est, auditus quoque incise sensium. Effecto opere , X X. educto fetu, 3 fhnetae munere omni, exercitationem tum solennem habent : spatiataeque in aperto, & in altum datae, gyris volatu editis, tum demum ad cibum redeunt. Vita cis longissima, ut prospere inimica ac fortuita cedant, septenis annis univcrsa. Alvos nunquam is F ultra decem annos duras Io proditur. ε Sunt qui mortuas , si intra N o T
citra suietatem tali nocente cibo : a cum se assatim rept erant . pr Quo alta , nisi celariter succurritur iurareunt. Nam ct tithymalus majorum quoque animalium -utrem solvit . in propris ulm s apium. Palladiiis item, lib. . . in Martio, est 1s, pag. Io 6.ε. oleo quidem.JTotidem verbis Arist. lib. 8. hist. auim. cap. , . Pag 97s Sex. Empiricus . lib. I. Pyrrhon. hypotyp cap. I. . pag. I L. Sc Albertus lib.
boscide. Non plaeet i intiant emendatio . ab aversa , libris omnibus rest anubiis. s. Suis locis J Libro xx. sect. 42. Sect. XXII I. Eoque convocantur. JVarro tib 3-dete rust. eap. 16. pag. Ios.
quod eymbalis & plausibus levocemur, lMusarum volucres ait appellari Viigit. l
. Ipsa consident medicatis sedibus. ipsa Inιima more suo se se in cunabula
. manas moJ Confidentior sane Pliti ius, quam Philolophus, qui lib. s. hia. auim. cap ε . pag. I ad .aPca quidem videli ait oblectari plausu : testarum strepitu ae sonitu eongregari in alveum et naud eonstare tamen , audiant, necue e atque utrum hoc prae voluptate, an pra metu faetant: μι-γι ιμ- λω ἔλως ε- ακου iis, em - , & c. s. Functa munere. J MSS. omnes, Reg.
I. v. Coib. I. 1. Paris Chissi functo, quod observatu dignum. . Settenis annis. J Sie Arist. lib. s. Eist. anim. cap. Is pag. sis. Et Virgilius . lib. 4. Georg. Os. Ergo ipsas 'uamvis angustati termi
Excipiat, neque enim plus septim
ducitur astas: At Menus in mortale m et, multosque per annos Stat ortuna domus, avi nume-
s. Ultra decem. J Columella, lib. s. p pag Is. Durant apes , si diligenter exculta sint, in annos decem e necialium examen hane atatem potest excedere. quamvis in demortuarum Ioeum quotanu
6. Sunt qui mortua J Varro haee totidem verbis , lib. 3. de re rust. cap. 16ω ad calcem. Columella. lib. s cap I.
pag u 3 scribit Hyginum id prodidisse,
majores lacutum auctores : se vero, non expertum, asseverare nil audere.
517쪽
tectium hieme serventur , deinde Sole vemo torreantur , ac ficulneo cinere toto die foveantur, putent reviviscere :X XIII. In totum vero amistas reparari ventribus bubulis rece tibus cum fimo obrutis: Virgilius iuvencorum corpore exanimato , s sicut 3'equorum vespas atque crabroncs , ' sicut asinorum scarabaeos . mutante natura ex aliis quaedam in alia. Sed horum omnium coitus cernuntur. Et tamen in fetu eadem prope natura, quae api
c., vj XXIV. Vespae in sublimi e luto nidos faciunt, & in his ceras γ
XXI. io crabrones in cavernis, aut sub terra. Et horum omnium sexans lae cellae. Cera autem 3 corticea & araneosa. Fetus ipse .inaequalis,
4 ut barbaris , F alius evolat, alius in nympha est , ilius in vermi-- N o T AE.
Sin. X XIII. r. Vniressus Abiais. JModum prelixe docet Florentinus, in Geopon. lib I s. cap. t. pag. 4I . &4ii. & AElianus . lib. h. hist. anim.
L. Virgilius. J Libro 4. Georg. V. 114. Nee juveneorum modo. sed etiam taurorum eo ore apes gigni docte Litanus vulgo appellatus, pag. y .dc Nicander mox eitandus. . Equorum ves M. I Reeitat Arehelai in eam rem epigramma vario, lib. 3.
Craisoni ortus equit apibus primmita
Ovidius, lib. I s. Metam. vers. 368. Pressus humo bellator lima crabronis origo. Sunt autem vel , crabonesque eonge
. Sicut asinorum J Searisaeorum plura sint genera, de quibus dicemus sect. 34. Ex asinorum eorpore putrido non quodlibet gignitur, sed quod 'κλελε, Aristoteli dieitur, lib. s. hist. anim.
ap. 18. p. g. 682. Gaeta scarabaeum viridem interpretatur : nos rutilum , de quo dicemus, sech. 34. 1. Sed horum. J Uesparum, erabronum, Ag scarabaeorum. De vesparum quidem, 3e seam oriam estu, Arist. lib. a. degener. anim. cap. 1 . pag. Ios6. Illarum, ut siti generis animal patiant: ist rum, ut vermieulos tanzum. De vesparum rursus eoitu, crabronumque simul. Idem lib. 3. de ner. anim. cs Io pag. IIIo: y -ῶ- - α λων a - αις ι in μυός αἰτῶν. s. Et ramen in fetu. J In Maeando fetu. quoniam embrones vespaeque fa
des Helos. Cortina aramaofa. J Ex eortima araneosaque materia. Vide Notas demendationes num. XXXV l.
4. Vt barbaru. J Ut ab apum nobilitate ae disciplina longe deficientibus r. - έπουσαν ἡδο M- , ιω- - μ- - ἡ φλιῶ- , inquit philos lib. 3. de gener.
s. Atius moiat. I Alius . inquit, persectus est. & volae r alius formam primum induit, δc tune nymphae nomen habet, ut apes juniores et alius tantum in vermiculo, cum primum ab incubetis tu excluditur. culo. Di l l δ thy GOmle
518쪽
culo. Et autumno,. non verno, omnia ea. 7 Plenilunio ma H me creneunt. Vespar, quae ' ichneumones vocantur, sunt autem minores,
quam aliae , unum genus ex araneis perimunt , phalangium appellatum , & in nidos suos ferunt, deinde illinunt, ' dc ex iis incu
bando suum genus procreant. Praeterea omnes carne vescuntur, con' itra quam apes , quae nullum corpus attingunt. Sed vcspae muscas randiores venantur : & amputato iis capite, reliquum corpus au ferunt. N Crabronum silvestres in arborum cavernis degunt : hieme. ut cetera insecta conduntur: vita bimatum non transit. Ictus eorum
haud temere sine febri est. Auctores sunt, ter novenis punctis intcr- I sici hominem. Aliorum, qui mitiores videntur, duo genera: Opifices , minores corpore, qui moriuntur hieme : matres, quae biennio durant : ii &. clementes. δε Nidos vere faciunt, fere 7 quadrisores, in quibus opifices generentur. Iis eductis, alios deinde nidos majores fingunt, in quibus matres futuras producant. Iam tum opifices IF funguntur munere,& pascunt eas. ' Latior matrum species: dubiumque
ι-οι inquit Philolbphus, lib. s.
hist. anim. cap. IS. pag. 6 6. Crabrones telineumones appellati. sed reliquo crabronum genere multo minores. Mirari subit , cui Vespas appellet modo, qui alias temper σφῆκαςcrabrones transtulerit.
s. Et ex iis. J Ex phalangi is nido suo
atio, ubi foramen sit lutoque inito ibi
pariunt, ex iis suum genus procreant. o. Praterea omnes. J Uespae, crabrinnesique. Arist. lib. s. hii . anim. cap. 66. pag. I 4s. Apes nihil ex carne alistingunt : vespae nihil ex floribus. crabrones , ab titruque. I i. Sed vespa . Aris . Ioe. eit AI δ' -
I L. Crabronum. J Alist. lib. s. hist.
anim. eap. cf. pag. LIII. A genus silvestre seu serum , quod ait esserarum . in montibus gigni docet. neque sub terra parere, sed in quercubus, μ' se
rs. Latior matrum. J inter crabrones,
inquit, quibus est matrum nomen, latae. graVes, crassiores, grandioresve sunt. quam alii erabrones: ετι δὴ - α πλα-
κός. Arist. pag. 1 41.2o. Dubiumque. J Dubitatur an illae matres aculeatae sint, necne : videntur tamen veluti leges apum esse et verum neque exire , neque ferire : εο,stri F ων κ α' φλιέω κλεμμες , ev έν, vi
519쪽
an habeant aculeos, quia non egreduitatur. - Et his sui suci. Quidam opinantur omnibus his ad hiemem decidere aculeos. - Nec crabro num autem , I cc vesparum generi reges, aut examina : sed subinde renovatur multitudo sobole.
Cipui s X X V. Quartum inter haec genus est bombycum, in Assyria pro- XXII, veniens, malus quam supra Nidos luto fingitiat, salis specie, applicatos lapidi, tanta duritie, ut spiculis perforari vix possint. In
iis S ceras largius, quam apes, faciunt: deinde majorem vermiculum. XXVI. Et alia horum origo : φ e grandiore vermiculo , gemi xo na protendente sui generis cornua, 3 primum cruca st : deinde quod
N o T AE Arist. pag. II 4 I. ubi Pliniique egredauutur, ad aculeum referri oportere , dicique pro exeruntur, manifestun est. Albertus M. lib. s. de anim. trach 4. cap. 6. pag. 27ν putat iis esse brevem aculeum: de nobis quidem ita quoque videtur. Qui locis praeruptis capiuntur, iis este acu-Ieum Philois ait, pag. II s.
xi. Et his sui fura. J Sunt, inquit, Ninter crabiones vulgares. qui carent acu
23. Ne crabronum J Quamvis vespae cr. abroneique examen sub icta a saepe con
stitualit, nec crabrones tanH n. ncc vel
pae emittunt inamiua, sub rege aliquo dc ductore, ut apes: sed aece sibine fa- oa ibbolis manent ibi. augentque at Teum , egesta scobe r unde fiunt uno in loco examina sane niagna : ita ut cophini interdum quatuor favorum ex uno nido extracti sint. Sie Arist. lib. s. hist.
Sect. XXV. i. martum inter hae. JHuie, inquit, triplici insectorum genexi , apum, vesparum. crabronumque, affine quartum eit. sed ipsis etiam maJus, forma paene par, & opere : nam favos ii, cervique fingunt. a. Bomb9cιιm.J Graecis 6c εοα- Hesiychius : B αζικες. ωδες
-α , η μῆα. Toto genere, forma, ortu, nido, opere , dissi: runt a l
inbye: bas nostris, ex quibus seri cum lducimus. E vesparum Illi genere sunt:
' λαγχη - δεσλιs Seu iam ex bomb , cum genere , ad lapidem , aut tale quid , construimi emera figuram . sale quasi quodam oblitam. Crassium hoc durumque: Iancea enim vix Hi/di potest. . In iis ceras. J Arist. loe . eit. Vide Notas & Emend. num. XXXV M. Seor. XXVI. i. Et alia horum. J Alii, inquit. bombyces Assyrii sunt.quorum origo a superioribus admodum dissimilis. Ulia de Notas & Emend num. XXXVIII. i. E eranssiore. J E ac συγλνκοὶ πνας
s αλλων. Arist. lib. s. hist. anim. Cay.i3. pag. 19'. Tanquam cornua habet,
quibus ab aliis differt. . Describitur hie vermiculus a Basilio in Hexaum. hom 8. 3. Primum eruca sit. J vel , uri . Vide Notas de Emend. num. xx xl x. 4. Demue enod voeatur. J Ex vermiculo, inquit, fit primum eruea : quae post paulum temporis tumulum seu nidum sorte eondens, ut nostri bombyces faciunt, filis multis contextum, in eo veluti sepulta jacet. T um vero bombΥ-
520쪽
vocatur bombyliiis : ex eo necydalus : ex hoc in sex melisibus bombyx. Telas 'araneorum modo texunt ad vestem luxumque seminarum,7 quae bombycina appellatur. Prima cas redordiri, rususque texere invenit ' in Ceo mulier Pamphila, Latoi filia, non fraudanda gloria excogitatae rationis, ut denudet feminas vestis. σXXVII. x Bombycas dc in Co insula nasci tradunt, eupressi, tere- C A p u et
XXIII. N o T AE. Iius appellatur. Postea ex bombylio,
per rata testa, qua inclusius erat, ne- cydalus vocatur : idem adultus. bombyx. Haec omnia sex mensium spatio per. ciuntur. Vide Notas & mendationes num. X L.
s. Ne datas. J-Forte ita dictus. quod e bombylio mortuo quasi
renascatur ipse. Νεκυς enim Graecis est
quemadmodum ex araneo tela aranea.
Quae longi staminis forma vel una per se satis deelarat . quam sint & hi alteii bombyces Assyrii a nostris diversi. . bombcina.JDuplex igitur suit bombycini texti genus : Primum, ex As sytia bombyce, ad usum seminarum. Alterum . ex Coa. unde vestes uiurpare nec
viros ipses puduit. manquam & illud
prius Coum ab aliis scriptoribus appellatur, quod in Co, vel Ceo potius insula. nema ex Assyriis allatum retorqueretur. Aliud ab utroque isto imbycino, serici genus suit, de quo Plinius, lib. 6sect. χ o. quod ex arborum canitie texebatur et nam & apuss Indos hodieque ex at rum ejus nodi, heibarumque I nugine , texta fiunt. Priora duo seriei seu bombycini antiqui genera , ignota hodie. ut & alia quam plurima. 8. Prima rati. J Telas videlicet. vide Notas & mend. num. X L I. s. In Ceo. J Uide Notas & Emend. num. X L II ro. Latoi flia. J Παuφίλη Λα- , Ari st. lib. s. hist. cap. I S. Pag. yss.
ii. Vt denudet. J Seneca in eam rem eleganter, ep. 9 o. pag. 397. mia si contigisset videro has nostri temporιs ratas , qmbiis vestu nihil celatura eo citur : in qua non dico nullum eosors auxilium,sed
Vestem quamlibet ejus tenuitatis nebu- Iam prisci voeabant : quod transuceret sub illa eorpus. uti calum sub nebula
Fulgentius, lib. I. Mythol. ιIerant ιιιμ que θνmate nebuloso lucida terna virag no &e. Fragm. Petronii: Palam prosim re nudam an nebula tinea : sic enim Ie. gendum , non iana, Du-Cangius admonet, in Glossario, vel bo Nebula. Viduquae diximus, lib. 6. se 1. 2. . SH . X X V II. I. Bombγc-. J Tertia lixe est bombycini generis species, nee dum tamen ea est , ex qua nostri hodie opifices sericum ducunt : quam vetustiolibus illis seeulis , ante Justiniani tempora, incca nitam fuisse in orbe R mano, quo ex Scribus advecta a Monaebis indis est, scriptis tradidit Procopius, lib. 4. Mil. Goth. cap 7. pag. 6I3. Fama tamen aliquid ὁc auditione accepisse de his bombycibus laostra: tempestatis Iulius Pollux videtur, qui eum egisset de bombycibus iis, quos arane rum more diximus telas tinere, haec